PZC
Kabinet overrompelt milieuclubs
Wisseling aan top van WTO
PZC
Verlofknip is
niet meer dan
een extraatje
Bouwenquête toont
kartelwaakhond
die niet wil bijten
Politiek en publiek lijken groene beweging de rug toe te keren
3 september 1952
dinsdag 3 september 2002
De milieubeiveging dacht
dat ze gebeiteld zat. Aan
dacht voor het milieu was
bij politiek en publiek
toch verzekerdNu de mi-
lieuvijandigeplannen van
het nieuwe kabinet drup
pelsgewijs bekend wor
den, stort die zelfgenoeg
zame wereld in elkaar. In
ge Freriksen van Green
peace: „We moeten ge
deeltelijk weer helemaal
opnieuw beginnen."
door Arthur't Hart
Directeur Teo Warns van de
Vereniging Milieudefensie
verwoordt het best de rauwe
werkelijkheid waarin de mi
lieuclubs totaal onverwachts
zijn beland. „We zijn er de afge
lopen tientallen jaren altijd op
vooruit gegaan. Onder het ene
kabinet ging het wat sneller en
onder het andere wat langza
mer, maar het werd er voor het
milieu per saldo altijd beter op.
En nu moeten we plotseling
gaan vechten tegen afbraak en
achteruitgang. Dat zijn we to
taal niet meer gewend."
De toonaangevende milieuor
ganisaties in Nederland verke
ren in verwarring. Het voeren
van 'harde actie', zoals dat ooit
heette, zijn ze allang verleerd.
Langzaam maar zeker zijn de
milieuclubs tot het (linkse) es
tablishment gaan behoren. Het
publiek was immers permanent
gecharmeerd van groene the
ma's en in navolging daarvan
was er ook in de (linkse) politiek
belangstelling te over. In de eer
ste plaats bij de natuurlijke
groene bondgenoten van
GroenLinks en D66, maar toch
ook bij de PvdA en zelfs, in wis
selende intensiteit, bij de WD.
En anders kon je altijd nog lob
byen bij het CDA, dat met 'rent
meesterschap over de Schep
ping' toch ongeveer hetzelfde
bedoelde als milieu- en natuur-
zorg.
Van die zekerheden is sinds de
Fortuyn-revolutie, de verkie
zingsuitslag en het aantreden
van Balkenende en zijn kabinet
plots niets meer over. De be
daagd geworden milieuorgani
saties zijn ruw van het pluche
geworpen. Een allerminst volle
dige greep uit de voor hen we
reldschokkende voornemens
van B alkenen de en zij n WD - en
LPF-consorten:
*De fiscale subsidies op groene
stroom, groene beleggingsfond
sen, energiezuinige auto's en
huishoudelijke apparaten ver
dwijnen geheel of gedeeltelijk.
*Er komt meer geld voor meer
en bredere wegen en minder
subsidie voor het openbaar ver
voer.
*De kilometerheflïng van Paars
gaat niet door.
*De kerncentrale Borssele blijft
voorlopig draaien.
Gasboringen in de Waddenzee
zijn ineens weer bespreekbaar.
*Er wordt voor honderden mil
joenen per jaar bezuinigd op de
aankoop van natuurgebieden.
*Over klimaatvernietiging,
broeikasgas, stijgende zeespie
gel en verzuring wordt intussen
weinig meer vernomen.
Toptien
En erger nog: ook het publiek
lijkt de milieubeweging de rug
te hebben toegekeerd. Een Ni-
po-enquête toonde onlangs aan
dat de files, de tekortkomingen
in de gezondheidszorg, de al dan
niet vermeende problemen rond
buitenlanders en asielzoekers
en onveiligheid op straat hui
zenhoog scoren, terwijl het mi
lieu zichzelf voor het eerst sinds
jaren helemaal onderin de
maatschappelijke toptien te
rugvindt.
Heeft de zich 'arrivé' wanende
milieubeweging achterover ge
leund? Hebben de milieuclubs
zich hun thema's uit handen la
ten nemen door simpel gebrek
aan strijdbaarheid? Teo Warns
van Milieudefensie is bereid, de
hand althans enigszins in eigen
boezem te steken. „Het ziet er
met deze harde, on-ecologische
maatregelen allemaal heel zorg
wekkend uit. We zijn de laatste
jaren misschien te 'technisch'
bezig geweest, te zeer gericht op
oplossingen, vanuit de overtui
ging dat publiek en politiek het
intussen allemaal wel wisten.
En intussen lieten we na, de
ernst van de milieuproblemen
onder de aandacht te brengen."
Bij de gouvernementeel inge
stelde Stichting Natuur en Mi
lieu staan de alarmsignalen nog
lang niet op rood. „Het zijn alle
maal alleen nog maar voorne
mens, de soep wordt wellicht
niet zo heet gegeten. Wij gaan
vooralsnog heus niet zeggen dat
het allemaal zo slecht is. En dat
het. publiek tijdelijk meer aan
dacht heeft voor zaken als vei
ligheid, betekent nog niet dat
het milieu ondergewaardeerd
wordt", hoopt woordvoerster
Marijke Brunt. „Misschien te
gen beter weten in", voegt ze er,
iets realistischer, aan toe. Zoiets
als eerherstel voor 'harde actie'
mag van deze wat elitaire, door
professoren geleide club zeker
niet verwacht worden: „Wij zijn
gericht op beïnvloeding van de
politiek, niet op activiteiten
richting publiek. Daar doen wij
niet aan mee"
Gepolderd
Greenpeace erkent dat de mi
lieubeweging 'vele jaren is te
ruggeworpen'. Vooral de naken
de ondergang van de duurzame
stroom baart Inge Freriksen
zorgen. „Milieu staat ineens niet
meer op de agenda. Dat is
schokkend en doodzonde van
alles wat de afgelopen tien jaar
was bereikt." Een verklaring
heeft ze er wel voor: „Er is ge
woon veel verbeterd. Stinkende
vuilhopen en smerig water zie je
in Nederland niet meer. En dus
wordt gedacht dat we er al zijn."
Ook zij erkent dat er de laatste
jaren te veel 'gepolderd' is naar
de politiek en dat de voorlich
ting a an met name de j ongeren is
verwaarloosd.
Freriksen: „Er is duidelijk werk
voor ons aan de winkel. We moe
ten de zaken weer goed gaan
uitleggen, vooral aan de jongere
generatie. Ja, die taak heeft ook
Greenpeace laten liggen."
Warns: „We moeten een groter
aantal mensen bij ons werk be
trekken, Meer leden erbij halen
en beter communiceren met die
leden." Maar hoe? Daarover
breken de milieuorganisaties
zich het hoofd. „Acties kunnen,
mits geweldloos. En we moeten
de bedreigingen van bijvoor
beeld de klimaatverandering
beter presenteren", probeert
Warns.
In werkelijkheid vestigen de mi
lieuclubs hun hoop op de linker
vleugel van het CDA. Vooral
staatssecretaris Pieter van Geel
van Milieu, die als CD A-provin
ciebestuurder in Noord-Bra
bant een zeer 'groene' reputatie
opbouwde, is hun strohalm. Teo
Warns: „Ik heb de indruk dat de
staatssecretaris ook in zijn
maag zit met alle aangekondig
de maatregelen. Hij gaat probe
ren er wat aan te doen." GPD
door Alex Bogers
en Peet Vogels
De kartelwaakhond NMa
staat er na anderhalve
week parlementaire enquête
niet best op. Getuigen in de
openbare verhoren over
fraude in de bouwnijverheid
zeggen dat de dienst na mel
ding van onregelmatigheden
niet terugbelt, niet reageert,
geen tijd zegt te hebben, niet
de benodigde kennis in huis
heeft en met verhandelingen
komt die nergens op slaan.
De NMa (NederlandseMede-
ding'ingsautoriteit) is cle
dienst die ongeoorloofde
marktbeperking en prijsaf
spraken moet onderzoeken.
„Heeft u de NMa ingescha
keld?", luidt de welhaast
standaardvraag van de com
missie aan iedere getuige die
komt verhalen van onregel
matigheden in cle bouw. De
antwoorden zijn soms hila
risch, soms ronduit pijnlijk.
Bij klokkenluider Ad Bos liet
de NMa zich in de hoek zet
ten door ambtenaren van
justitie. Bos had in eerste in
stantie veel vertrouwen in cle
kartelpolitie. Tijdens een ge
sprek met deze dienst en het
Openbaar Ministerie lieten
medewerkers van de NMa
weten de schaduwboekhou
ding van Bos' voormalige
werkgever Koop Tjuchem
geweldig te vinden. Bos
dacht dat hij beet had, maar
na dit eerste gesprek hoorde
hij bijna twee jaar niets meer
van de NMa. Justitie bleef
wel met Bos in gesprek.
Op een ander moment liet de
NMa bewijsmateriaal lopen
door domweg een tipgever
niet terug te bellen. Directie
secretaresse A. van Gelder
van installatiebedrijf Unica
was de prijs- en werkafspra
ken van haar werkgever zo
zat dat ze er aangifte van wil
de doen. Zorgvuldig had ze
allerlei bewijsmateriaal ge
kopieerd, inclusief een soort
schaduwboekhouding. Ze
beidé de NMa en de persoon
die ze aan de lijn kreeg be
loofde dat een speurder haar
terug zou bellen. Dat is niet
gebeurd.
Wethouder G. Dales van Am
sterdam verklaarde vorige
week dat hij al maanden zit
te wachten op antwoord van
de NMa. Hij gaf de dienst een
e-mail van bouwer Heij-
manswaarin het Franse be
drijf Solétanche gevraagd
wordt bij de aanleg van een
nieuwe metrolijn in Amster
dam niet samen te werken
met het Duitse bedrijf Bögl.
Solétanche wordt herinnerd
aan de exclusieve overeen
komst die het heeft met Heij-
mans.
Dales: „Een paar maanden
nadat we de mail hadden ge
geven kwam een medewer
ker van de NMa op bezoek.
Wij werden toen getrakteerd
op een langdurig college met
een licht esoterische inslag.
Toen we na het gesprek weer
terug daalden op aarde vroeg
ik:en die mail?'Maar niets
hoor, alleen de belofte dat hij
de zaak in de turbo zou gaan
zetten."
Pijnlijk
Onbekendheid speelde de
dienst ook parten. „Wij heb
ben gewoon niet aan cle NMa
gedacht." En „Wij zagen
geen reden om naar de NMa
te gaan", verklaarden ver
schillende opdrachtgevers
die omhoog zaten met ver
moedens over ongeoorloofde
prijs- en werkafspraken.
De NMa trekt zich alle kri
tiek aan, zegt woordvoerder
S. Bierling. „We gaan ervan
uit dat we nog opgeroepen
worden om uitleg te geven."
Bierling geeft toe dat er een
fout is gemaakt cloor de Uni
ca-secretaresse niet terug te
bellen. De zaak is aan een
rechercheur gegeven en die
had terug moeten bellen. Dat
is niet gebeurd. Pijnlijk ja.
Inmiddels is er wel contact
geweest met de secretares
se." GPD
door Hans Gertsen
Het plan van de regering om
de populaire, maar voor de
overheid dure, spaarloonrege
lingen vanaf volgend jaar te
vervangen door de zogeheten
'verlofknip', heeft vooralsnog
vooral veel verwarring gezaaid.
Bijna niemand weet nog precies
hoe de regeling die per 1 januari
moet ingaan er precies uit komt
te zien. Wel is duidelijk dal
werknemers er niet op vooruit
gaan. En ook dat degenen die er
tijdens hun loopbaan echt eens
geruime tijd tussenuit willen,
met de verlofknip alleen niet ver
komen.
„Het is hooguit een aardige aan
vulling op verlofsparen, omdat
je via de verlofknip maximaal
600 euro per jaar opzij kunt zet
ten. Je mag daarnaast eenmalig
een bedrag van maximaal 2400
euro inleggen. Na 4 jaar heb je
dus maximaal 4800 euro. plus
een beetje rente in de verlofknip
zitten en als je het op wilt nemen
krijg je een bonus van 30 pro
cent. Dan heb je het in totaal dus
over ruim 6000 euro. Daar kun
je geen maandenlang verlof of
een wereldreis van financie
ren", zo rekent Leon Simons,
projectleider van het Bureau
Verlofsparen voor.
Tot eind vorige week had overi
gens nog niemand van de ver
lofknip gehoord. Tot dan toe
was er sprake van een zoge
naamde 'levensloopregeling';
een spaarfonds dat werknemers
tijdens hun carrière konden ge
bruiken voor extra verlof, bij
voorbeeld om voor een zieke
partner te zorgen, voor studie
verlof, voor tijdelijk korter wer
ken of voor een grote reis.
Eind vorige week kwam het mi
nisterie van sociale zaken in
eens met de term 'verlofknip' op
de proppen. Niet alleen omdat
die term beter 'bekt', maar ook
omdat 'levensloopregeling' wel
erg pretentieus klinkt voor het
geen er uiteindelijk uit de bus is
gekomen.
Minder voordeel
De vakbeweging constateerde
vorige week al dat de verlofknip
een erg magere compensatie is
voor het wegvallen van spaar
loonregelingen. Wie aan een
spaarloonregeling meedoet,
mag nu nog rekenen op een be
lastingvoordeel van 300 euro
per jaar. Sparen via de ver
lofknip levert een voordeel van
hooguit 180 euro per jaar op.
Bovendien vallen alle bestaan
de aftrekposten voor verlof weg,
zoals de subsidie voor ouder
schapsverlof en langdurig
verlof. De grote winnaar is de
regering. Die is nu ongeveer 800
miljoen euro par jaar kwijt aan
de spaarloonregelingen, terwijl
de verlofknip volgens schattin
gen hooguit zo'n 200 miljoen eu
ro per jaar gaat kosten. Een hele
aardige bezuiniging, kortom.
Verlofsparen
Wie serieuze plannen heeft om
er vroeg of laat geruime tijd tus
senuit te gaan, heeft veel meer
aan het soort verlofspaaiTege-
lingen dat sinds vorig jaar in
hoog tempo in steeds meer
CAO's wordt opgenomen. Vol
gens die regelingen mag een
werknemer maximaal 10 pro
cent van zijn bruto jaarsalaris
sparen voor langdurig verlof.
Wie tien jaar spaart, kan er een
jaar tussenuit met behoud van
salaris.
„Uitgaande van een modaal sa
laris van 30.000 euro, heb je na 4
jaar al 12.000 euro gespaard.
Dat zijn bedragen waar je echt
iets mee kunt en bovendien is
het fiscale voordeel voor hogere
inkomens bijna 50 procent, om
dat je cle belasting pas betaalt
als je het geld opneemt", legt
Leon Simons uit.
Verwarring
Over de verlofknip is hij niet erg
te spreken. „Het wekt verwar
ring in de hand omdat je nu twee
soorten verlofsparen krijgt: de
verlofknip die in principe voor
iedereen geldt en aparte verlof s-
paarregelingen per CAO. Ik had
liever gezien dat het kabinet de
bestaande verlofspaarregelin
gen als uitgangspunt had geno
men."
Desondanks raadt hij mensen
met plannen om er een tijd tus
senuit te gaan aan om ook aan
de verlofknip mee te doen. „Het
is een veel magerder regeling
dan de verlofspaarregelingen
die in de CAO's zijn verankerd,
maar als je ze alle twee hebt, is
de verlofknip toch een aardige
bonus. Niet meer en niet min
der." GPD
door Bob Kroon
Na drie jaar in de wachtkamer te hebben
gezeten, volgde de Thaise econoom
Supacliai Panitchpakdi gisteren eindelijk
de voormalige Nieuw-Zeelandse vak
bondsleider Mike Moore op als directeur-
generaal van de Wereldhandelsorganisatie
WTO.
Normaal geldt voor deze even zware als be
langrijke post een ambtsperiode van zes
jaar, maar in 1999 kregen noch Moore noch
Supachai de vereiste meerderheid van de
WTO-lidstaten. Na eindeloze stemronden
besloot men uiteindelij k cle ambtsperiode te
verdelen en mocht Moore als eerste aantre
den.
Een grotere tegenstelling tussen de twee ri
valen is nauwelijks denkbaar. De joviale
Moore, de man van de rappe tong en cle ge
vatte kwinkslag, begon zijn carrière als
sjouwer en metselaar, belandde in de vak
beweging en werkte zich tenslotte op tot
premier van Nieuw-Zeeland.
Supachai is een ingetogen econoom, een
theoreticus en dossierkenner die nooit zijn
stem verheft en in zijn vrije tijd het liefst
schaak speelt. Op zijn zestiende jaar kreeg
hij een beurs voor de Erasmus Universiteit
in Rotterdam, waar hij cum laude afstu
deerde in de econometrie. Dat was een van
de redenen, dat Nederland drie jaar geleden
Supachai verkoos boven Moore, de favoriet
van met name de Verenigde Staten.
Merkwaardigerwijze had Moore ook zijn
buurland Australië tegen, dat evenals Ne
derland vond dat de nogal westers-georiën-
teerde handelsclub eindelijk eens door ie
mand uit een Aziatisch ontwikkelingsland
moest worden geleid.
Kort na zijn aantreden kreeg Moore tijdens
de rampzalige WTO-top van Seattle een
klap te incasseren, die hij nooit te boven is
WTO-baas Supachai Panitchpakdi
foto LaurentGillieron/EPA
gekomen. Tot dan hadden de besloten mi
nistersconferenties weinig te duchten van
de buitenwacht, maar Seattle ging ten on
der aan de eerste veldslag tussen het estab
lishment en de anti-globalisten. „Ik had die
zaak zwaar onderschat", geeft Moore toe-
.„Geef me daarvoor maar een dikke onvol
doende."
Zetbaas
De kalende Nieuw-Zeelander met de felle
lichtblauwe ogen heeft nooit kunnen ver
kroppen dat hij als zetbaas werd beschouwd
van de 'zware WTO-jongens', de VS en de
EU. Als ex-vakbondsman wierp hij zich
steeds weer op voor de ontwikkelingslan
den., de 'little boys clie in de WTO te weinig
aan de bak komen'. Maar tegen een demon
strant, die zich aan het hek van het WTO-
gebouw had vastgeketend, zei Moore ooit:
„Jullie slaan de plank helemaal mis. Vrijere
wereldhandel komt ook cle Derde Wereld
ten goede. Waarom, staan er anders zoveel
ontwikkelingslanden, te beginnen met Chi
na, te trappelen om lid te worden van de
club?"
China werd vorig jaar binnengehaald op de
WTO-top in Doha, de Emiratenstad die
aanmerkelijk minder gastvrij was voor de
anti-WTO lobby. Hier kwam de nieuwe vrij
handelsronde van de grond die in Seattle
was mislukt. Drie jaar lang hebben de 123
lidstaten de tijd gekregen om in deze 'Ont
wikkelingsronde' te bakkeleien over het
slopen van de tarief muren in de rijke landen
voor landbouw- en textielproducten uit de
Derde Wereld. Die klus mag Supachai af
maken en of hem dat beter zal afgaan clan
Mike Moore staat te bezien.
Al geeft Moore zich een onvoldoende voor
Seattle, hij vindt dat hij best 'een zeventje'
verdient voor de rest van zijn driejarig be
leid.
En de achterkamertjespolitiek van de WTO?
„De WTO is transparanter geworden en
staat nu midden in de belangstelling", ver
zekert Moore. „We krijgen dagelijks zo'n
600.000 hits op onze website en dat was een
paar jaar geleden ondenkbaar. Maar waar
zwaar technische zaken als anti-dumping,
markttoegang en textielquota worden be
kokstoofd kun je nou eenmaal geen ngo's
(niet-gouvernementele organisaties) aan
tafel hebben. Dat is een klus voor regerin
gen."
Dat de WTO als arbiter en regelgever in het
wei'eldhandelsverkeer wel degelijk wat in
de melk heeft te brokkelen, bleek afgelopen
vrijdag, op de laatste dag van Mike Moore's
ambtsperiode. Een speciaal WTO-scheids-
gerecht van onafhankelijke juristen en eco
nomen stelde de Europese Unie in het gelijk
in het al jaren slepende conflict met de VS
over belastingvoordelen voor Amerikaanse
exportbedrijven. Die zijn in strijd met cle
WTO-regels en als Washington ze niet in
trekt, mag de EU als compensatie strafhef-
fingen van maar liefst vier miljard dollar
leggen op Amerikaanse producten. Zelfs
Robert Zoellick, de handelsgezant van Bush
legde zich bij de uitspraak neer, al was hij
'teleurgesteld' over de hoogte van de boete.
Wat gaat Moore nu verder doen? „Dat moet
ik nog eens bekijken. Misschien word ik wel
lid van een of andere ngo." GPD
ZIEKENHUIS - De minister
van Sociale Zaken en Volks
gezondheid heeft aan het bé
stuur van het ziekenhuis
Schouwen-Duiveland mee-
gedeeld, dat in Zierikzee een
ziekenhuis kan worden ge
bouwd met een capaciteit
van 75 a 80 bedden. Gedepu
teerde Staten hebben intus
sen vijftienduizend gulden
uitgetrokken om de bouw
van dit ziekenhuis voor te be
reiden. Het bestuur heeft
daarop aan de architect ir. J.
van der Linden opdracht ge
geven een schetsplan te ma
ken
GESTOLEN - Wat er op een
dag in Amsterdam zoal ge
stolen wordt? Aangegeven,
bij de politie: een auto, negen
fietsen, een herenkostuum,
plusfour en onderbroek, acht
kippen, een autoped, een
truitje, zeven heipalen,
twaalf eieren, zestien zuur
tjes, negen blikjes melk, 25
kilogram lood, een kopie van
de Nachtwacht, 22 dames-
mantels en een smoking.
BRAMENPLUK - Nu cle bra
men rijp zijnkomen liefheb
bers naar de duinen te Vrou
wenpolder om claar een
maaltje te plukken. Het
plukken van bramen in de
duinen zonder vergunning is
echter verboden en kan met
een boete worden bestraft.
Uitgever:
J. C. Boersema
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D.Bossoher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel, (0118) 484000
Fax: (0118)470102
E-mail: redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax. (0118) 470102
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax. (0113) 273030
E-mail: redgoes@pzc.nl
T erneuzen: Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Ter neuzen
Tel. (0115) 645769
Fax. (0115)645741
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel. (0114)372776
Fax. (0114)372771
E-mail: redhulsl@pzc.nl
Zierikzee: Grachlweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111) 454647
Fax. (0111) 454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee, Goes en Hulst:
8.30-17.00 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden,
zaterdags tot 12.00 uur.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag: tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (0118) 484000.
Fax (0118)470100.
Abonnementen
(bij acceptgirobetaling geldt een
j van /,--)
per maand. 19,25
per kwartaal. 52.--
per jaar: 198,--
Voor toezending per post geldt
een toeslag
E-mail: abo@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk. 1 maand voor
het einde van de betaalperiode.
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag: /,--
zaterdag: 1,50
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties
Alle advertentieopdrachlen worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen.
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd.
Voor gewone advertenties:
Tel'(0118) 484240
Fax: (0118)470100
Voor kleintjes- Tel. (0118) 484321
Fax: (0118)484370
Auteursrechten vi
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern, De door u
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor onze
(abonnementen)administratie en om u te (laten) informeren over voor u relevanle diensten en pio-
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener ot door ons zorgvuldig geselecteerde
derden. Als u op deze informatie geen prijs steil dan kunt u dit schriftelijk melden bij: PZC. afdeling
lezersservice, Postbus 18,4380 AA Vlissingen.
Behoort tot ÜJGQGnsr
