Laatste poging van Mohr
vV
Duitemeijer heeft lak aan critici
PZC
Hulsterloo voetbalt
voor kampioenschap
32
Spits probeert rugblessure te overwinnen bij Heinkenszand
Oliesjeiks scouten in Breskens
zondag vierde klasse
donderdag 29 augustus 2002
De in zilver gegoten voetbalschoen die
boven de televisie staat, houdt de
herinnering aan betere tijden in leven.
Raymond Mohr (29) scoorde ooit 32 keer
in één seizoen en werd daarmee topscorer
van Zeeland. De aanvaller verruilde
Heinkenszand voor SSV'65 en maakte
ook daar zijn faam waar. De mooie tijden
liggen echter achter hem, want zijn li
chaam werkt niet meer mee. En dat doet
pijn, veel pijn. Zowel lichamelijk als
mentaal.
In zijn eerste jaar bij SSV'65 was Ray
mond Mohr met 21 doelpunten een be
langrijke schakel in het kampioensteam.
Het debuut in de eerste klasse maakte hij
een paar maanden later nog mee en ook
in de derby tegen Kapelle was Mohr op
zaterdag 8 september 2001 nog 75 minu
ten van de partij. Het bleek achteraf zijn
laatste optreden voor de Goesenaar,
want die dag voelde hij onder de douche
al dat het de verkeerde kant op ging.
„Ik voelde weer uitstraling naar m'n
rechterbeen", blikt Mohr terug. „Die pijn
kende ik, want ik had op mijn 22e een
hernia gehad. Ik heb me laten behande
len, de pijn trok af en toe weg, maar bleef
toch zeuren. Na het duel met Kapelle liep
ik ook helemaal scheef. Het had niet veel
met die hernia te maken. Mijn buik- en
rugspieren waren gewoon verzwakt en
konden niet veel meer opvangen."
„De week daarna heb ik nog een keer
meegetraind, ik ben daarna naar mijn
huisarts gegaan en die verwees me door
naar een manueel therapeut. Die kon me
ook niet helpen, waarna ik naar het zie
kenhuis in Genk heb gebeld omdat ik
hoorde dat je daar snel aan de beurt was.
Ik kon langskomen en eind november
werd ik geopereerd aan mijn rug. Ze heb
ben iets schoongemaakt en een stukje
uitstulping dat tegen een zenuw aan
drukte weggehaald."
PlayStation
Van enige verbetering was na de operatie
geen sprake. „Ik voelde me slecht, heel
slecht. In de maanden na de operatie
werd het alleen maar erger. Fietsen of
wandelen kon ik niet. Ik lag alleen maar
op de bank en vulde mijn tijd met films
kijken en het spelen van spelletjes op de
PlayStation. Ik ben nog drie of vier keer
terug geweest naar Genk. Ze onderzoch
ten mijn zenuwstelsel en behandelden
me met vloeistoffen. Volgens de doktoren
had het tijd nodig, want alles zag er goed
uit. Maar ik bleef maar pijn houden in
m'n been."
In april van dit jaar merkte Raymond
Mohr voor het eerst verbetering. De pijn
in zijn been werd m inder en kon zich be
ter bewegen. Maar mentaal had hij toch
een tik gehad. Met de gedachte dat hij
wellicht nooit meer zou kunnen voetbal
len, kon Mohr moeilijk leven. De be
drijfsarts stuurde hem daarom doornaar
stichting 'De Gezonde Zaak' in Rotter
dam. Mohr: „De centrale vraag is daar:
hoe ga je om met pijn? Ik ben een echt
voetbaldier en heb eigenlijk geen andere
hobby's. In het voetbal kon ik echt alles
Raymond Mohr: „Als je niet speelt, hoor je er in principe niet meer bij.'
kwijt. Je praat dan veel met andere men
sen, om te kijken of het ook op een andere
manier kan. Of je toch iets in het voetbal
kunt blijven doen. Met een groep van vijf
man deden we ook aan fitness en werd er
gekeken naar je houding. In mei ben ik
daarvierweken langdrie dagen per week
intern geweest. Twee weken later had
den we de eerste te-
rugkomdag en nu
moet ik weer in no
vember."
Na die vier weken
ging het volgens
Raymond Mohr re
delijk tot goed met
hem. Hij kon weer
fatsoenlijk lopen en
daarna zelfs weer sporten. „Maar nu zit
ik weer in de lappenmand, omdat ik te
veel heb gedaan. Ik heb meegetraind met
Heinkenszand en zelfs 45 minuten ge
speeld tegen Colijnsplaatse Boys. We
verloren met 3-1, maar ik heb gescoord.
Ik loop tot nu toe dus één op één", zegt hij
lachend. Afgelopen seizoen probeerde
hij zich bij SSV'65 van zijn beste kant te
laten zienMohr bezocht regelmatig trai
ningen en bekeek de wedstrijden vanaf
de zijlijn.
Mohr: „Maar als je niet speelt, hoor je er
in principe niet meer bij
Het actief voetballen heeft hij nog altijd
niet uit zijn hoofd
gezet. „Ik probeer
de draad straks bij
Heinkenszand
weer op te pakken.
Ik ben nu voor het
eerst bij een osteo-
paat geweest en die
legt dan mijn orga
nen goed. Mis
schien helpt het, dus probeer ik dat maar
eens."
Raymond Mohr is niet bang dat hij zijn
lichaam verder kapot maakt. „Nee, want
dit is de laatste poging", zegt Mohr. „En
ik heb geleerd dat je niets kapot kan ma
ken als je je lichaam niet frequent over-
foto Willem Mieras
belast. Na arbeid moet je genoeg rusten.
Bij Heinkenszand kan dat, bij SSV kon
dat niet. En als ik nu niet meetrain, help
ik Arjo den Dekker (trainer van Hein
kenszand). Een beetje coachen, helpen
bij de oefeningen. Ik ben een soort assis
tent-trainer en leider. Op het Cios heb ik
trainer/coach 3 gehaald en in de toe
komst wil ik ook 2 wel halen. Maar alleen
als ik zeker weet dat ik niet meer kan
voetballen." Volgens Mohr staat Hein
kenszand er na de terugkeer van Allan
Braamse (Kapelle) en Marijn van Liere
(terug uit Amerika) en de komst van Ni-
gel Holmes (Colijnsplaatse Boys) goed
voor. „We hebben maar één keeper en dat
kan een probleem worden. We spelen na
de degradatie uit de derde klasse nu op
het laagste niveau en dat is geen makke
lijke klasse.Er verschijnt een glimlach
op zijn gezicht als de eerste competitie
wedstrijd ter sprake komt. „Uit naar
Cadzand ben ik erbij", belooft Mohr.
Barry van der Hooft
Verdediger HW'24 verheugt zich op sportieve uitdaging
"]VTatuurlijk, ook Kees Duite-
1N meijer heeft het horen zeg
gen. Hij is zelf één van de vier
nieuwkomers bij HW'24, maar
heeft er nog geen moment van
wakker gelegen. Hulst, zo gaan
de verhalen met een i ronisch on
dertoontje, heeft zich 'versterkt'
met een speler van vierdeklasser
Hulsterloo, twee man van het
naar de vijfde klasse gedegra
deerde Sluiskil en de laatste
man van vijfdeklasser Biervliet.
Die vier aanwinsten moeten het
vertrek van een aantal vaste
waarden compenseren in een
ploeg die bovendien nog eens
debuteert in de tweede klasse
van het zondagvoetbal. Kees
Duitemeijer (22), die op zijn zes
tiende debuteerde in de hoofd
macht van Terneuzen, blijft er
nuchter onder. „Ik heb die ver
halen ook gehoord, maar het
doet me niks", zegt hij. „Mocht
ik spelen, dan zien de mensen
vanzelf wel hoe het gaat. Ieder
een zegt dat we het heel moeilijk
zullen krijgen. Dat spreekt me
wel aan. Ik vind het altijd leuk
om het tegendeel te bewijzen."
De jonge verdediger begon bij
Terneuzense Boys en keerde op
achttienjarige leeftijd terug
naar de zaterdagclub, nadat
men hem bij Terneuzen had ver
teld dat ze hem voorlopig niet
nodig hadden. Vorig jaar ver
trok hij kort na de competitie
start onverwacht naar vijfde
klasser Biervliet. „Ik moest op
vrijdag en zaterdag werken en
ben naar Biervliet gegaan, om
dat daar een paar maten van me
speelden. Het was een leuke
club. Heel gezellig, lekker mak
kelijk en altijd alles goed gere
geld. Alleen was het jammer dat
het niveau een beetje laag was.
We dachten eigenlijk allemaal
dat we een beter team hadden
dan we werkelijk hadden. Er
werd van mij verwacht dat ik
leiding zou geven. Ik vind het
niet erg om de kar te trekken.
Maar ik kreeg er steeds minder
zin in - ik was nog net niet geïr
riteerd - omdat lang niet ieder
een alles gaf."
Andere club
De Terneuzenaar besloot dan
ook naar een andere club uit te
zien en mocht zich in de belang
stelling verheugen van Sluiskil,
Vogelwaarde, Terneuzense
Boys, Breskens en HW'24. „Ik
was wel verrast toen HW'24 me
belde", vertelt hij. „Ik ken Eddy
van der Hooft (de nieuwe trai
ner) en zag dat wel zitten. Hij is
gewoon een stik goeie man. Na
mijn eerste gesprek met de voor
zitter en Carlo Blommaert wist
ik het eigenlijk al. Ik heb er ver
schrikkelijk veel zin in.
Kees Duitemeijer gaat ervan uit
dat hij vooreen positie in de ver
dediging is aangetrokken. „Ik
weet nog niet precies waar,
maar denk dat ik van achter zal
staan. Daar heb ik onder Eddy
van der Hooft altijd gespeeld. In
de oefenwedstrijden heb ik
voorstopper en linksback ge
staan. Het maakt me niet zo veel
uit. Als ik maar speel. Ik ben
vaak sneller dan mijn tegen
standers. Toen ik op het cios in
Goes zat, heb ik een keer de zes
tig meter in 7.03 seconden gelo
pen. Gemeten met officiële ap
paratuur. Ik wist het niet eens,
maar vond het wel leuk toen ik
hoorde dat dat sneller was dan
Nellie Cooman ooit heeft gelo
pen."
„We hebben van de zomer voor
onszelf moeten lopen, maar dat
heb ik niet gedaan. Ik had tij
dens mijn eerste training niet
het idee dat ik een conditionele
achterstand had. Ik heb net drie
maanden militaire opleiding
achter de rug en word nu opge
leid tot sportinstructeur. Ik heb
voor vier jaar getekend. Als
sportinstructeur moet ik sport
lessen verzorgen voor mensen
die in militaire dienst zijn. Per
dag heb je vier groepen, die elk
twee uur komen sporten. Een
uur conditioneel en een uur een
spelvorm. Duurloopjes, inter
vals, sprintjes en mountain-
biken bijvoorbeeld. Je doet als
instructeur zelf ook mee. Daar
word je conditioneel niet slech
ter van. Ik heb het er heel goed
naar mijn zin."
Met een nieuwe spelersgroep
verheugt hij zich op een sportie
ve uitdaging. „Ik weet eigenlijk
helemaal niet wat ik ei*van moet
verwachten", zegt hij. „Ik ken
geen enkele ploeg uit de tweede
klasse. Nee, in onze groep wordt
niet meer gesproken over de
jongens die vertrokken zijn. Er
is verschrikkelijk scherp en
hard getraind. De jongens zeg
gen dat er vorig seizoen maar
een uurtje werd getraind, maar
dat is nu wel anders. De ver
wachting is wel dat we wat an
ders zullen spelen dan vorig
jaar. Toen maakte HW'24 dik
wijls het spel. Ik denk dat we nu
wat voorzichtiger zullen spelen.
We hebben een ploeg zonder uit
blinkers. Als we er met zijn allen
voor willen gaan, dan kan het
een mooi seizoen worden."
Peter van Kouteren
Breskens had begin jaren tachtig een ijzersterke lichting voetballers.
Spelers als Rob Gruben, Jan van de Broecke en Willy de Jaeger boe
zemden de tegenstanders gegronde angst in. Het was dus niet zo vreemd,
dat ploegen uit de regio naar de diensten van het trio hengelden. Maar dat
ook een club uit de Arabische oliestaat Bahrein dat zou doen...
Toch stonden zaterdag 6 augustus 1983 twee bebaarde mannen in lange
Arabische gewaden langs de lijn bij het oefenduel tussen Breskens en
Sparta. Met een politie-escorte met loeiende sirenes was het duo in een
forse wagen op sportpark Baersande aangekomen. De wedstrijd was al
acht minuten aan de gang, toen het tweetal, met donkere bril en attaché
koffer, het terrein betrad.
Hilariteit alom. Het bestuur van Breskens was echter op de hoogste van de
komst van de Arabieren. Aan het hoge bezoek van sjeik Hassan Al Goseibi
en zijn kompaan was al een formele brievenwisseling vooraf gegaan. Het
waren de voorzitter en penningmeester van de Bahreinse club West Rifa,
waar de Nederlander Theo Lazeroms op dat moment trainer was.
Maar ondanks de glorieuze entree, de Arabische sigaretten, de fraaie out
fit, de vergulde pennen en aanstekers viel het duo door de mand. De baard
van sjeik Hassan zakte af en hij werd geïdentificeerd als Bram Heijboer,
trouw Breskens-supporter en lid van de plaatselijke toneelclub. Zijn
'partner in crime' was Rino Pieters uit Aardenburg.
Het tweetal had de verlate 1-april-grap met de hulp van Joke Lazeroms,
zus van Theo, in elkaar gezet. Het bestuur en publiek van Breskens tuin
den er met open ogen in. Hadden ze de chique attachékoffer opengebro
ken, dan hadden ze het eerder geweten. Daar zaten namelijk vijf oude Pa
norama's in.
Rudy Boogert
HVV'er Kees Duitemeijer: „We
hebben een ploeg zonder uit
blinkers." fcjto Peter Nicolai
Zeven teams uit Zeeuws-
Vlaanderen, vier Wal-
cherse ploegen en één
Schouwse equipe doen een
gooi naar de titel in de vierde
klasse A van het zondagvoet
bal De meeste trainers zien
in Hulsterloo een titelkandi
daat, maar dichten ook Wal
cheren, VC Vlissingen en
nieuwkomer De Noorman
nen kansen toe.
Aardenburg
Trainer Robbie de Muynck
die veel verwacht van Hul
sterloo en Oostburg, heeft
ondanks het wegvallen van
drie basisspelers, toch goede
hoop om voor de bovenste
plaatsen mee te gaan doen.
Tegenover het vertrek van
Gerben Schram en Meivin
Heerenveen (beiden Bres
kens) en Frans van Dongen
(Noad), staat de doorstro
ming van vier A-junioren
naar de eerste ploeg. „Het is
afwachten hoe die jongens
zich ontwikkelen, vooral op
het fysieke vlak", zegt De
Muynck. „Maar gezien de
mogelijkheden en het en
thousiasme van deze spelers
verwacht ik toch opnieuw
voor een topvijf-positie te
kunnen gaan."
Axel
Trainer Henk Michels zag
naast Ludwig van Grem-
berghe (RIA W) ook zijn bei
de spitsen Marnix Schieman
(Philipinne) en Alex Meijer
(Spui) vertrekken. Tot zijn
opluchting bleef keeper
Danny Snel alsnog behouden
voor Axel, en kwamen Job
Zwegers, Edwin Verket en
diverse voormalig tweede-
teamspelers de ploeg van Mi
chels versterken. Met de hui
dige spelersgroep heeft de
oefenmeester dan ook volop
ambities. „Een periodetitel
en een plaats bij de eerste vijf
wordt ons doel. Niets meer en
niets minder." Hulsterloo en
VC Vlissingen zullen volgens
Michels de zwaarste tegen
standers zijn.
Clinge
IJzendijke
Bij het gedegradeerde Clinge
wordt door het trainersduo
Jo de Block en Boude wijn
van Craenenbroek gegokt op
een plaats in de middenmoot.
Diverse routiniers, zoals
Pascal de Block, Pascal Delf-
orge en Marco van Vlier-
berghe hebben een stapje te
rug gedaan. Jean-Paul Eg-
germont kwam van Terhole,
terwijl ook vier A-junioren
overgeheveld werden naar de
eerste selectie. „Ik heb alle
vertrouwen in die nieuwe
jongens, maar besef ook te
gelijkertijd dat we als ploeg
moeten zien te groeien", zegt
Jo de Block. „Het opvangen
van het vertrek van enkele
ervaren krachten zal enige
tijd vergen", weet De Block.
De Noormannen
De kansen die zijn ploeg door
andere trainers al toebedeeld
worden, zijn volgens Marcel
Nijsse niet helemaal terecht.
„Dat wordt natuurlijk geba
seerd op een sterk vorig sei
zoen, maar het verschil met
de vijfde klasse is toch wel
aanzienlijk", weetNijsse. „Ik
denk dat er veel ploegen van
gelijke waarde zijn waarte
gen wij ons moeten zien te
handhaven."
Sander Lobbezoo (Oostka-
pelle) en enkele jeugdspelers
werden door de trainer als
nieuwkomers begroet. Nijsse
ziet Walcheren en VC Vlis
singen ver komen dit jaar,
maar weet ook dat zijn eigen
ploeg met een groot voordeel
aan de competitie begint.
„Wij hebben geen vedetten."
Hulsterloo
De ploeg van trainer Paul de
Kort, die promotie vorig sei
zoen op een haar na miste,
gaat dit jaar opnieuw voor de
hoogste eer. „Het is absoluut
geen must", zegt De Kort.
„Maar ik vind dat we wel
voor de titel moeten gaan."
De tol die zijn ploeg voor een
sterk seizoen moest betalen,
is volgens De Kort het ver
trek van Hans van Damme
naar HW'24. „Dat is een
grote aderlating." Daar te
genover stond de komst van
Christoph de Cleppelaar
(tweede team HW'24). „Die
heeft op mij een uitstekende
eerste indruk gemaakt", stelt
Paul de Kort. De Kort ziet
RIA W, Oostburg en VC Vlis
singen als concurrenten voor
een hoge eindklassering.
Hoe zijn ploeg er op dit mo
ment voor staat is voor trai
ner Rob Liplijn nog moeilijk
in te schatten. Het vertrek
van maar liefst vijf vaste
krachten maakt het er voor
Liplijn niet gemakkelijker
op. Job van der Vinnen, Ed-
wald Martijn (beiden Phili
pinne) en Johan Tuin (Goes)
zijn de grootste aderlatingen
die IJzendijke moest onder
gaan. Met het inpassen van
diverse jonge spelers zal vol
gens Liplijn enige tijd ge
moeid zijn. „Zij zullen zeker
moeten wennen aan dit hoge
re niveau. Daarom denk ik
dat we pas tegen de winter
stop kunnen zeggen hoe we
ervoor staan. Het smeden
van een ploeg staat voorlopig
voorop."
Oostburg
Het intact blijven van zijn
vaste kern stemde trainer
Mario de Vreeze tot grote te
vredenheid. „Ik verwacht
lekker mee te kunnen draai
en in deze klasse", zegt De
Vreeze, die John Alleman als
speler/trainer als grote toe
gevoegde waarde ziet. „Met
John erbij moeten we zeker
in de middenmoot kunnen
eindigen, en als er zich een
kans voordoet op een perio
detitel laten we die zeker niet
liggen."
Hoe de kansen van Oostburg
zich verhouden tot de andere
ploegen weet De Vreeze nog
niet echt te voorspellen. „Al
leen van Aardenburgen Vlis
singen heb ik al een aardig
beeld, omdat we die in de be
ker al tegenkwamen."
Renesse
Cees van Dijk heeft met zijn
ploeg maar één doel voor
ogen. „Proberen erin te blij
ven." Reden voor het voor
zichtige uitgangspunt is vol
gens Van Dijk het feit datzijn
ploeg maar al te vaak incom
pleet moet aantreden. „En
met een vrij smalle selectie is
dat een flink probleem", legt
Van Dijk uit. Bij de Schouwse
ploeg is de inzetbaarheid van
Robert-Jan Canters nog
steeds een vraagteken. Daar
tegenover staat wel de terug
keer van Vincent Goedege-
bure van Kloetinge.
RIA W
Hulsterloo is voor RIA-trai-
ner Nico Bakker de grote fa
voriet voor de titel, terwijl de
trainer ook wel wat van VC
Vlissingen verwacht. „Het
enige uitgangspunt voor ons
wordt om geen degradatie
voetbal te spelen", zegt Bak
ker. Reden voor deze stelling
is volgens Bakker vooral het
wegvallen van zijn beide
spitsen Arno Verlinde en
Pascal Wedage (Sluiskil).
Ook Marino D'Hooghe ver
liet RIA W (Assenede). Als
nieuwkomers werden onder
meer Ludwig van Gremberge
en Dries Bryne begroet, ter
wijl ook Vincent Bendijken
Boy Theunisse (A-jeugd Ter
neuzen) overkwamen.
Vlissingen
Het verder uitbouwen van de
basis die volgens trainer
Ruud Pennings vorig seizoen
vooral in de tweede seizoens
helft gelegd werd, is het
voornaamste doel van VC
Vlissingen. „We moeten naar
de langere termijn kijken",
zegt Pennings. „Daarbij is
het nu vooral zaak om meer
punten dan vorig seizoen te
vergaren, en wanneer het
mogelijk is voor een periode-
titel mee te doen." Van de
ploeg waarmee Pennings het
seizoen eindigde, is nage
noeg niemand vertrokken
Jaimy Bloppoel, Khaled
Boufrahi en Danny Gilde
kunnen als voornaamste ver
sterkingen worden gezien.
Walcheren
Het doel dat Walcheren het
afgelopen seizoen absoluut
niet kon nastreven, heeft
trainer Tom de Quelery des
ondanks opnieuw voor ogen.
We willen toch weer voor de
bovenste plaatsen mee gaan
doen", klinkt het strijdvaar
dig. Toch heeft de trainer zijn
organisatie aanzienlijk aan
gepast. „Het accent ligt meer
naar achteren", zegt De Que
lery. „We hebben teveel punt
verlies geleden in de slotfase
van een wedstrijd. Dat moet
veranderen."
Zeeland Sport
Het behalen van een periode-
titel heeft trainer Abdoe Ben
Khedda vorig seizoen zoveel
vertrouwen gegeven, dat hij
zijn ploeg in staat acht om
mee te gaan doen voor pro
motie. „We zijn technisch en
tactisch rijper geworden, en
ik kijk nu eenmaal altijd om
hoog", legt Ben Khedda uit.
Op het vertrek van Richard
de Wit (tweede team) na,
bleef de groep van Zeeland
Sport volledig intact. Als
versterking mocht Ben
Khedda Martin Wilken van
GPC begroeten.
Ron de Waal
