Poetin speelt spel in Iran en Irak Pronk verwacht resultaten van milieutop Zuid-Afrika PZC PZC Kabinet jaagt sociale partners in de gordijnen LPF eenheid Rusland heeft geld te goed van Saddam maar wil vriend van Bush blijven 27 augustus 1952 dinsdag 27 augustus 2002 Terwijl in de VS de discussie over het omverwerpen van het re gime van Saddam Hoessein steeds hoger oplaait, profileert Rusland zich steeds sterker. Het sloot afgelopen week een handelsovereenkomst ter waarde van 40 miljard dollar met Irak en met Iran worden besprekingen gevoerd over non- proliferatie. Christopher Granville analyseert de Russische belangen en de mogelijke acties die het zal ondernemen. door Christopher Granville Het lijkt alsof geen land ter wereld enige invloed heeft op de militaire strategie van de regering-Bush met betrekking tot Irak. Rusland heeft met een marginale militaire capaciteit belangen in deze regio. De echte belangen van Rusland in de dreigende oorlog tussen de VS en Irak liggen echter niet zo zeer op het militaire vlak. Rusland heeft buiten het probleem Irak ook te maken met een ander land uit 'de as van het kwaad': Iran. De regering-Poetin blinkt uit in zwijgzaamheid waar het de si tuatie VS-Irak betreft. Wanneer men zich gedwongen ziet een standpunt in te nemen, houden Russische diplomaten het bij de standaarduitspraak dat acties tegen Irak door de Veiligheids raad dienen te worden goedge keurd. In tegenstelling tot ande re invloedrijke landen geeft de regering-Poetin er de voorkeur aan zich buiten de discussie te houden. Hieruit blijkt dat men Ruslands nieuwe en nog fragiele verzoening met de VS geen schade wil berokkenen. Dat gaat echter niet op voor de Russische politiek met betrek king tot Iran, waar de regering- Poetin - ondanks Amerikaanse pressie - op haar strepen blijft staan als het gaat om de verkoop van wapens en civiele nucleaire kennis aan Teheran. Denucleai- re kwestie kwam recentelijk ter sprake tijdens het bezoek van Spencer Abraham, de Ameri kaanse minister van Energieza ken. Motieven De Amerikaanse bezwaren te gen deze Russisch-Iraanse sa menwerking zijn gericht tegen de Iraanse motieven voor de ontwikkeling van kernenergie. Omdat het land enorme kool waterstofreserves heeft, heeft de Iraanse regering op het eerste gezicht geen enkel belang bij deze kennis. Tenzij het zelf kernwapens wil produceren. De overdracht van kennis op het gebied van nucleaire technolo gie door Rusland wordt door Amerika gezien als een eerste stap op weg naar dit doel. Russische functionarissen zeg gen hierop dat er geen bezwaar kan zijn tegen deze samenwer kingsprogramma's, zolang het ontvangende land de veilig heidsnormen en de inspecties respecteert van het IAEA (Inter nationaal Bureau voor Atoom energie) - en dót doet Iran. Zij wijzen er voorts op dat de VS en andere westerse landen in het verleden soortgelijke samen werkingsprogramma's in petto hadden, onder andere met Noord Korea, dat de strenge voorwaarden van de IAEA juist niet wilde accepteren. De Russische regering geeft op dezelfde wijze repliek als het gaat om de verkoop van conven tionele wapens aan Iran; deze staan in geen enkel verband met de proliferatie van massaver nietigingswapens. En de VS moeten het tegendeel maar eens bewijzen. Na de besprekingen met Abraham liet Rusland blij ken dat de implementatie van nucleaire installaties in Iran aan onderzoek onderworpen zal worden. Dit lijkt echter meer op een tactische zet om de VS ge rust te stellen, dan op een op rechte heroverweging over de samenwerking op nucleair ge bied met Iran. Alles wijst erop dat Poetin be halve het willen bewijzen van de nieuwe vriendschap met de VS nog andere doelen voor ogen heeft. Diepere oorzaken liggen ten grondslag aan de houding van Rusland ten opzichte van Iran en de impliciete instem ming met de Amerikaanse oor logsplannen tegen Irak. Om dit te begrijpen, hoeft men slecht de externe financiële po sitie van het land te bekijken. Alle buitenlandse financiële vorderingen en schulden van de voormalige Sovjet-Unie staan nu op naam van Rusland, wat inhoudt dat er per jaar zo'n tien miljard dollar wordt besteed om de schulden uit het sovjettijd perk af te lossen. De claims zijn echter bijna niet meer terug te vorderen. Een uitzondering hierop vormt Irak, de rijke oliestaat. Irak is Rusland miljarden dollars schuldig, voornamelijk vanwe ge exportkredieten voor wa pens. Het grootste belang dat Rusland heeft in Irak is het te rugkrijgen van deze leningen om daarna de wapenverkoop te hervatten. Resoluties Sinds het einde van de Golfoor log heeft Rusland deze doelen nagestreefd en heeft het de re habilitatie van Irak en Saddam Hoessein proberen te bewerk stelligen door middel van im plementatie van de resoluties van de Veiligheidsraad en het opheffen van sancties. Dit lijkt echter niet langer de juiste weg. Daarom is het stre ven van de VS om een andere re gering in Irak aan de macht te helpen mogelijk geen slecht plan, ook al kan men dat niet openlijk laten blijkenVoor pre sident Poetin is het het beste zich voorlopig niet in de kwestie Irak te mengen en naderhand voor deze stilzwijgende steun betuiging beloond te worden door middel van de invloed die de VS hebben op het nieuwe re gime met betrekking tot het af lossen van de Iraakse schulden aan Rusland. Mocht Amerika de oorlog verliezendan i s de situa tie nauwelijks slechter dan ze nu al is. De ellende die hieruit voortvloeit, is het probleem van Amerika en zijn bondgenoten. Rusland zou buiten schot blij ven. De verschillende wijze waarop Rusland omgaat met Iran en Irak is niet alleen een be wijs van Poetins pragmatisme, maar ook van de geraffineerde en kundige wijze waarop hij po litiek bedrijft. De langetermijn- belangen van Rusland in Iran behoeven continue betrokken heid. De islamitische revolutie van Iran zal zijn beloop hebben en overgaan in een nieuwe vorm van nationalisme. Voor Irak geldt het tegenovergestelde, omdat behalve het regime het land zelf ook wel eens zou kun nen verdwijnen, of op zijn minst aan een radicale transformatie onderhevig worden. Het is Poet ins doel Rusland in een dusdani ge positie te manoeuvreren dat het zo'n transformatie ten volle kan benutten. GPD Christopher Granville, voormalig Brits diplomaat, is hoofd strategie bij de United Financial Group (een Russische investeringsbank) en be stuurslid van All Soul's College, Ox ford. Van het begin af aan is duidelijk dat de LPF geen gelukkige hand heeft in de keuze van Kamerle den en kandidaat-bewindslieden. Voor een deel valt dit te verklaren uit het feit dat de partij inkorte tiid uit de grond moest worden gestampt en niet kon bogen op een arsenaal aan ervaren bestuurders. Maar zo bleek uit de affaire Philomena Bijlhout en nu ook uit het voorval rond Kamerlid Eberhard, soms zijn bedenkin gen over personen met opzet genegeerd. Pim Fortuvn had al zijn twijfels over Eberhard en wilde hem als par tijlid royeren. Dat is erna Fortuyns dood niet van geko men. De informatie werd terzijde geschoven en Eber hard werd geïnstalleerd als Kamerlid. Ongetwijfeld zal hebben meegespeeld dat de LPF onvoldoende capabele alternatieven had. Het fractiebestuur van de LPF heeft nu voor een op merkelijke aanpak gekozen. Eberhard krijgt twee we ken de tijd om te bewijzen dat de aantijgingen over diefstal niet kloppen. In de tussentijd is hij woordvoer der-af. Die aanpak getuigt niet bepaald van een groot vertrouwen in het Kamerlid. Als Eberhard het fractie bestuur bezweert dat er niets aan de hand is, liggen twee opties voor de hand: het fractiebestuur gelooft hem en gaat over tot de orde van de dag, of er is geen ver trouwen en het Kamerlid wordt op de keien gezet. Met deze tussenoplossing geeft het fractiebestuur alle ruimte voor het gezegde 'waar rook is, is vuur'. Eber hard zal dan ook van goeden huize moeten komen om zich te ontdoen van de omgekeerde bewijslast die hem is opgedrongen. Of is er meer aan de hand? Eberhard verdenkt de nieu we LPF-fractievoorzitter, Harry Wijnschenk, ervan dat die de fractie wil zuiveren van diegenen die vorige week stemden op diens tegenkandidaat Gerard van As Eberhard heeft zijn rehabilitatie daarom direct gekop peld aan een noodgedwongen vertrek van Wijnschenk In feite bevestigt Eberhard hiermee wat de buiten wacht al vermoedde: binnen de Kamerfractie van de LPF speelt zich een machtsstrijd af die onherroepelijk een aantal leden de kop gaat kosten. Het is misschien allemaal niet fraai wat de jongste poli tieke beweging van Nederland laat zien. Toch is zo'n zuivering een logische ontwikkeling. De 26 Kamerle den die de LPF in rap tempo bijeen moest brengen, heb ben immers amper een ideologische of politieke achter grond die hen zou kunnen binden. Mat Herben slaagde er niet in de kikkers in de kruiwagen te houden. Met Prinsjesdag voor de deur wacht Wijnschenk de zware taak om de op een na grootste fractie in de Kamer tot een werkbaar geheel te smeden. Dat proces, zo merkt Eberhard dezer dagen, zal zich niet pijnloos voltrek ken. Jan Peter Balkenende is net iets meer dan een maand premier of hij heeft de organisaties van werk gevers en werknemers al in de gordijnen gejaagd. De ministerraad besloot vrijdag dat werkgevers voortaan twee jaar de ziektewetuitkering van werknemers moeten aan vullen. Dat betekent dat werkgevers een jaar lan ger opdraaien voor de kosten, voordat een werk nemer in de WAO terecht komt. Werkgevers en vak bonden zijn boos. door Erwin Tuil Het kabinet-Balkenende be drijft nieuwe politiek. Na jaren van paarse compromis zucht wordt de knuppel weer in het hoenderhok gegooid. Met nog drie weken te gaan voor Prinsjesdag heeft het er veel van weg dat de regering de sociale partners voorbereidt op magere tijden en pijnlijke remedies. De vakbeweging wordt opge roepen de looneisen te matigen om de economie niet nog verder in de problemen te brengen en in ruil daarvoor belooft de rege ring een lastenverlichting van 500 miljoen euro, die in het niet valt bij de miljarden die het ka binet wil bezuinigen. Het spaar loon wordt versneld uitgekeerd om het zo vrijgekomen geld als impuls te laten fungeren voor de economie. En dan was er afgelo pen vrijdag de aankondiging dat het kabinet heeft besloten dat de werkgevers niet langer één, maar twee jaar de ziekte wetuitkeringen moeten aanvul len. De bonden van werkgevers en werknemers zijn boos. De socia le partners vinden het onaccep tabel dat de regering dit beslo ten heeft zonder overleg vooraf. Door de kosten van de Ziekte wet langer bij de werkgevers neer te leggen, moeten deze meer geld neerleggen voor zieke werknemers. Dat kan er toe lei den dat werkgevers een strikte re personeelsselectie gaan toe passen om zo de kosten te verminderen. Bovendien, zo vinden de vakbonden, tast het kabinetsbesluit de solidariteit aan. Het kabinetsbesluit lijkt in elk geval het voorlopig einde in te luiden voor het zogenoemde Akkoord van Wassenaar dat in 1982 tussen werkgevers en werknemers werd gesloten. Dat Akkoord geldt als het omslag punt in de Nederlandse econo mie en als een van pijlers van het economische beleid van voor spoed in de jaren negentig: het poldermodel. Die overeenkomst in Wassenaar hield in, dat de vakbonden hun looneisen matigden in ruil voor kortere werkweken. Ook zou de overheid zich niet te veel be moeien met de vorming van de arbeidsvoorwaarden. Werkge vers en werknemers zouden vooral onderling de zaken rege len. Later werden ook problemen rond werkgelegenheid en oplei ding bij de overleggen geregeld. Arbeidsonrust werd door dit overlegmodel niet weggeno men. maar de partijen gingen ingrijpend anders en construc tiever met elkaar om. Bemoeizucht De reacties nu op het kabinets besluit van vrijdag geven aan dat werkgevers en werknemers vinden dat de overheid te veel bemoeizucht toont. Met andere woorden: het kabinet bemoeit zich rechtstreeks met iets waar vakbonden en werkgevers zelf wel uit kunnen komen. Deze week vindt het reguliere overleg plaats bij de SER. Dit overlegorgaan bestaat uit verte genwoordigers van overheid, vakbonden en werkgeversorga nisaties. Ook bewindslieden zijn uitgenodigd. Maar CNV-voorzitter Doekle Terpstra vraagt zich af of hij daar sinds het ziektewetbesluit nog wel trek in heeft. „Het kabi net gaat hiermee de confronta tie aan met de sociale partners." Ook werkgeversvoorzitter Van Kesteren is er niet van gechar meerd. „Het is onrechtvaardig van de regering. Die mag nooit zo geïsoleerd een dergelijk be sluit nemen." Balkenende heeft dat echter toch gedaan en daarmee lijkt hij een signaal te hebben afgegeven dat de arbeidsvrede zoals die in ^Wassenaar werd getekend zijn langste tijd heeft gehad. GPD door Eelco van der Linden De wereldtop over duurzame ontwikkeling, die gisteren in Johannesburg is begonnen, wordt omgeven door scepsis en twijfel, maar oud-minister Jan Pronk is optimistisch én strijd lustig. „Ministers en regerings leiders kunnen hier straks niet vertrekken zonder harde af spraken over de uitvoer van plannen", aldus de speciale ge zant van VN-secrctaris Kofi Annan voor deze top. Pronk, in Johannesburg nog aangekondigd als de Neder landse minister van Milieu, geeft toe dat hij na de laatste voorbereidende conferentie in Bali 'erg pessimistisch' was, maar dat dit nu is veranderd. „Ja, er is nog geen akkoord over 150 van de 600 paragrafen, maar de wil om tot resultaat te komen is er. De afstand tussen noord en zuid is kleiner gewor den, en de manier van onder handelen sterk verbeterd." De afgevaardigden van twee honderd landen hebben afge sproken groepen te vormen met elk één onderhandelaar. „Die zitten met elkaar aan tafel, ter wijl de rest als in een theater op de achtergrond meeluistert. Het is veel effectiever." De techniek, in 1998 in Wenen succesvol uit geprobeerd bij een top over vei ligheid, werd altijd door ont wikkelingslanden afgewezen vanwege onderling wantrou wen, maar nu hebben zij het zelf voorgesteld. Pronk deelt de allergie voor meer beloftes en weer 'een nieu we Bijbel', verwijzend naar het tien jaar geleden in Rio de Janei ro opgestelde actieplan 'Agenda 21', dat tot nu vooral niet is na geleefd. „We moeten het hier hebben over hoe beleid uit te voeren, met afspraken over pro cedures en tijdslimieten." Maar dat is iets waar de grootste ver vuiler van de wereld, de Ver enigde Staten, weer erg aller gisch voor is. En het is de vraag of een akkoord zonder deelna me van de VS enige waarde heeft. Het hoofd van de Amerikaanse delegatie, John Turner, zei afge lopen weekeinde tegen nieuwe multilaterale akkoorden of deadlines te zijn, en veel meer te zien in akkoorden tussen twee landen over concrete projecten. Demonstreren in Johannesburg mag alleen op een speciaal aangewezen traject in de buurt van het con ferentiecentrum. En daar worden betogers scherp in de gaten gehouden. foto Howard Burditt/RTR „Actie op de grond moet de test zijn", aldus Turner. Hoewel dit enigszins klinkt als wat Pronk voorstelt, noemt de Nederlan der deze aanpak 'een groot ge vaar', omdat zonder algemene afspraken de VS zich zelf ner gens aan hoeven te houden en zonder controlemechanisme vrijblijvendheid in de hand wordt gewerkt. Dat president Bush niet komt, noemt Pronk 'een slecht teken', „Ook omdat we er alles aan ge daan hebben hen te overtuigen van het belang van zijn komst." Maar met minister van Buiten landse Zaken Colin Powell, die deze week één dag komt, haalt de top volgens Pronk 'iemand met visie' in huis. Hij zegt overi gens zelf te hebben gemerkt dat er in Washington wel degelijk veel belangstelling is voor plan nen die moeten voorkomen dat de aarde uitgeput raakt en mil jarden mensen tot diepe armoe de veroordeeld blijven De aanslagen van 11 september zullen ermee verband houden, hoewel Pronk meteen kantteke ningen plaatst bij die hang naar het creëren van veiligheid. „Je moet veiligheid voor iedereen nastreven. Iedereen heeft recht op een veilige plek, een huis, een baan. Als dat niet gebeurt, zeg gen ze 'het systeem wil ons niet' en keren ze zich tegen het sys teem met geweld." Traangas Degenen die nu al vinden dat het systeem hen in de maling neemt en dat dit in demonstra ties tot uiting moet komen, heb ben het zwaar in Johannesburg. Zaterdagavond gebruikte de politie wapenstok en traangas om een demonstratie te stoppen waarvoor geen toestemming was gegeven. De demonstran ten vroegen ironisch genoeg om het recht vrij te mogen demon streren tegen de top. Zondag liet de politie \yeten dat nergens meer in Johannesburg gedemonstreerd mag worden. met uitzondering van het an derhalve kilometer lange tra ject in de buurt van het confe rentiecentrum dat daar speciaal voor is gereserveerd. Prishani Naidoo van de Zuid- Afrikaanse beweging tegen pri vatisering en globalisering, sprak van 'de top van de repres sie' en beschuldigde president Mbeki van methoden uit de apartheidstijd. Twaalf actie voerders van Greenpeace, waaronder enkele Nederlan ders, maakten ook kennis met de inderdaad weinig zachtzin nige aanpak van de Zuid-Afri kaanse politie, toen ze zaterdag nabij Kaapstad demonstreer den tegen een nieuw type kern centrale in ontwikkeling. Ze werden met boten klem gevaren en gearresteerd. „Ik snap niet waarom mensen niet proteste ren op de plaats die daarvoor is toegewezen", aldus een woord voerder van de politie. GPD pagina 5: Mbeki hekelt recht van de sterkste RIJKSWATERSTAAT Rijkswaterstaat betrekt eind september twee gesrestau- reerde vleugels van het Ab dijcomplex in Middelburg. De vleugels, die in mei 1940 geheel werden verwoest, zijn in oude glorie hersteld. De kantoren zijn klaar. TELEVISIE- Op de jaarlijk se radiotentoonstelling in Londen is een nieuwe vin ding getoond: de televisie-te lefoon, waarmee bellers el kaar kunnen zien. Gehoopt wordt dat het apparaat bin nenkort op de transatlanti sche lijn naar New York te gebruiken is. De radiotentoonstelling staat helemaal in het teken van de nieuwste snufjes. BURGEMEESTER - De 31- jarige Simon Francke uit Sint Laurens wordt de nieu we burgemeester van Kerk- werve. Francke werkt nu op het secretariaat van Sint Laurens. Hij volgt W. Baas op, die onlangs burgemeester van Sint Laurens is gewor den. De Schouwse gemeente Kerkwerve staat op de nomi natie opgeheven te worden. De benoeming van Francke lijkt er op te duiden dat de plaats nog enige tijd zelf standig kan blijven. Internet: www.pzc nl Internetredactie: Postbus 18 4380 AA Vlissingen E-mail web@pzc nl Bezorgklachten: 0800-0231231 op maandag t/m vrijdag gedurende de openingstijden, zaterdags tot 12 00 uur Overlijdensadvertenties: maandag t/m vrijdag tiidens kantocmen zondag van 16 00 tot 18 00 uur Tel (0118)484000 Fax (0118) 470100. Abonnementen (bii acceptgirobetaling geldleen toeslag van /,--) per maand 19.25 per kwartaal. 52. - per jaar 798,-- Voor toezending per postgeld! een toeslag E-mail: abo@pzc nl Beëindiging van abonnementen uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor het einde van de betaalperiode. Losse nummers per stuk maandag t/m vrijdag: zaterdag 1,50 Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW Bankrelaties ABN AMRO 47 70.65.597 Postbank 35.93,00 Advertenties Alle advertentieopdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de algemene voorwaarden van Uitgeverij PZC BV alsmede de regelen voor het advertentiewezen Tarieven kunnen tijdens kantooruren worden opgevraagd Voor gewone advertenties Tel (0118) 484240 Fax (0118)470100 Voor kleintjes Tel (0118)484321 Fax. (0118)484370 Auteursrechten voorbehouden Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-corcem De a» 3an ons verstrekte gegevens hebben wi| opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt vO°»on« (abonnementenjadm/nislratie en om u te (laten) intormeren over voor u relevante Opstenen d ducten van de titels en de werkmaatschappij van Wegener ol door cns zorgvuldig ges*H*™j* derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bi| PZC atoe' y lezersservice. Postbus 18.4380 AA Vlissingen Hoofdredactie: A L. Oosthoek D Bosscher (ad|unct) A. L. Kroon (adjunct) Centrale redactie: Oostsouburgseweg 10 Postbus 18 4380 AA Vlissingen Tel (0118) 484000 Fax (0118)470102 E-mail redactie@pzc.nl Vlissingen: Postbus 18 4380 AA Vlissingen Tel (0118)484000 Fax (0118)470102 E-mail: redwalch@pzc nl Goes: Voorstad 22 Postbus 31 4460 AA Goes Tel (0113)273000 Fax (0113)273030 E-mail: redgoes@pzc.nl T erneuzen: Willem Alexanderlaan 45 Postbus 145 4530ACTerneuzen Tel. (0115) 645769 Fax. (0115)645741 E-mail: redtern@pzc nl Hulst: Baudeloo 16 Postbus 62 4560 AB Hulst Tel (0114)372776 Fax (0114)372771 E-mail redhulst@pzc.nl Zierikzee: Grachtweg 23a Postbus 80 4300 AB Zierikzee Tel. (0111) 454647 Fax (0111)454657 E-mail redzzee@pzc nl Opening kantoren: Maandag t/m vri|dag van 8 00 tot 17.00 uur Zierikzee. Goes en Hulst. 8.30-17 00 uur Zaterdags in Vlissingen van 8.00 tot 10 30 uur Behoort tot ÜJGQGDGr

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2002 | | pagina 4