Alarm bij te veel verhuizingen
PZC
Kovalchuk gefascineerd door leven
en werk Duitse kunstenaar Beuys
Gemeente Axel wuift
bezwaren weg tegen
afblazen windmolens
10
Visser mag geen
mosselzaad van
Hondsbossche
zeewering steken
kunst cultuur
Wie komt
er wel en
wie niet?
lezers schrijven
Bouw
WCT
Engels
Méér
Vervuiling
Woonbonnen
dinsdag 27 augustus 2002
door Ingrid Huibers
YERSEKE - Kreeft- en paling
visser J. Zoeteweij uit Yerseke
mag geen mosselzaad steken
van de Hondsbossche- en Pette-
mer Zeewering bij Petten.
Het Hoogheemraadschap Uit-
waterende Sluizen in Hollands
Noorderkwartier wijst de ver
gunningsaanvraag af, omdat
het mosselzaad een gunstig ef
fect heeft op de zeewering. Op
de dijkbekleding vormt zich in
de loop der jaren een koek van
algen en zeewier. Het mossel
zaad hecht zich met draden van
een eiwitachtige substantie aan
deze koek.
Vulmateriaal
De hechting van het mosselzaad
zorgt er volgens het Hoogheem
raadschap voor dat het vulma
teriaal dat tussen de basaltzui
len zit, beter op zijn plek blijft.
Daardoor hoeft er minder vaak
onderhoud aan de zeeweringen
te worden gepleegd.
Bovendien is aan de toestand
van de algenkoek na een storm
goed af te leiden of er schade aan
de waterkering zou kunnen zijn.
Tot slot wijst het Hoogheem
raadschap op het ecologisch be
lang van het mosselzaad voor de
aanwezige vogels.
Met name eidereenden schijnen
door voedseltekorten in de
Waddenzee steeds vaker voor de
Noord-Hollandse kust te foura-
geren.
Vogels
Volgens J. Zoeteweij senior die
zijn zoon nog altijd bijstaat in
het vissersbedrijf, is het mos
selsteken juist goed voor de vo
gels. „Het is een dichte koek die
heel vast op de wering zit", zegt
hij. „Haal je daar het dikste
mosselzaad vanaf, dan kunnen
de vogels veel makkelijker tus
sen de stenen pikken."
Zoeteweij probeert al een jaar of
drie tevergeefs een vergunning
los te peuteren om handmatig
mosselzaad van de zeewering te
kunnen steken. Het opkweken
van het mosselzaad zou naast de
kreeft- en palingvisserij een
mooie bijverdienste kunnen
zijn.
door Ernst Jan Rozendaal
MIDDELBURG - Het is een
gastenlijst om u tegen te zeggen.
De schrijvers Martin Amis, Bret
Easton Ellis en Michel Houelle-
becq, de kunstenaars Damien
Hirst, Matthew Barney en Joep
van Lieshout, architect Rem
Koolhaas, popmuzikanten Jon
Spencer, John Fruciante (Red
Hot Chili Peppers), Bas Kennis
en Paska 1 Jakobsen (Bief) en so-
ciety-figuren als Patty Brard en
Sylvia Kristel. Ze staan alle
maal vermeld op de lijst voor de
opening van de volgende ten
toonstelling in de Middelburgse
Vleeshal, zondagmiddag 8 sep
tember. Maar komen ze ook?
Het zou kunnen. Directeur Rut-
ger Wolfson van de Vleeshal
heeft een uitgebreid internatio
naal netwerk en van de ene gast
zijn makkelijk lijntjes naar de
volgende te trekken. Zo heeft
Wolfson een tentoonstelling ge
maakt met Chris Cunningham
die op zijn beurt videoclips
heeft gemaakt voor Björk die
volgens de roddelbladen verke
ring heeft met Matthey Barney
en uitgerekend achter zijn naam
staat mysterieus: 1. Dus ook
Björk nog?
Of wordt het publiek hier toch
op het verkeerde been gezet?
Immers, de tentoonstelling
'We'll slide down the surface of
things...' van de schilders Frank
Bauer, Amout Killian en Glen
Rubsamen en vormgever Her
man Verkerk, gaat over kunst
matige realiteit. In de uitnodi
ging vande Vleeshal wordt ver
wezen naar de roman Glamora-
ma van Bret Easton Ellis. In dat
boek leggen mensen een lijst aan
van beroemdheden die een club
in New York bezoeken.
Maar waarom dan ook namen
van mensen die vrijwel zeker
komen, zoals Valentijn Byvanck
(directeur Zeeuws Museum),
Maaike Ritsema (directeur Ci
nema Middelburg), Wim van
Gelder (commissaris van de ko
ningin)?
Om opheldering gevraagd, er
kent Wolfson dat een spel wordt
gespeeld met echt en onecht, in
aansluiting op het thema. ..Er
staan mensen op die niet komen
en er staan mensen op die wel
komen." Wie zeker wil weten of
er beroemdheden komen opda
gen zal zondagmiddag 8 sep
tember tussen 16 en 18 uur een
kijkje moeten nemen bij of in de
Vleeshal
door Ernst Jan Rozendaal
VLISSINGEN - Yegor Koval
chuk is een wereldburger. Gebo
ren in Siberië, kunstopleidin
gen gevolgd in de Oekraïne,
verhuisd naar Duitsland, ge
trouwd met een Spaanse, zodat
hij nu een groot deel van zijn tijd
doorbrengt op het Iberisch
schiereiland. Zijn reizen hebben
hun sporen nagelaten in zijn
kunstwerken, zoals kan worden
vastgesteld op de kleine exposi
tie die galerie El de Seo in Vlis-
singen aan zijn werk heeft ge
wijd.
Het is de laatste tentoonstelling
in de galerie die vanwege de toe
nemende horeca van het Bella-
mypark verdwijnt. Temidden
van de sieraden, die de basiscol
lectie van de galerie vormen,
zijn negen grafische werken van
Kovalchuk opgehangen. De
kunstenaar beweegt zich met
zijn werk in het grensgebied
tussen fotografie, drukwerk en
computergrafiek. Zijn afbeel
dingen doen het meest denken
aan kleurenetsen. Kovalchuk
gebruikt foto's als drukplaten.
Hij drukt beelden door elkaar,
voegt kleur toe en creëert meest
al unica, omdat hij het niet kan
laten in verschillende drukgan
gen opnieuw in te grijpen
Op een aantal van de grafische
werken die in Vlissingen te zien
zijn, prijkt het bekende beeld
van Joseph Beuys, de kunste
naar met hoed. Kovalchuk is ge
fascineerd door zowel leven als
werk van de invloedrijke Duitse
kunstenaar. Tijdens de Tweede
Wereldoorlog stortte Beuys als
piloot van de Duitse Luftwaffe
neer in Siberië. Hij wist de kou
de woestenij te overleven door
zich in te smeren met vet en zich
in vilt te wikkelen. Deze materi
alen zouden later een belangrijk
bestanddeel worden van zijn
kunstwerken. Kovalchuk ver
bindt de biografie van Beuys
met het uit Siberië stammende
sjamanisme, de godsdienst
waarin de bezwering van gees
ten een belangrijke rol speelt
Beuys voelde zich een uitverko
rene, omdat hij het gevoel had
dat hem een tweede leven was
geschonken. Zo beeldt Koval
chuk hem ook uit, het gezicht
van de kunstenaar biedt uit
zicht op een andere wereld.
Kovalchuk is opgegroeid met
het communisme, maar dat wil
niet zeggen dat hij het Westen
als een paradijs beschouwt. Veel
van zijn werk heeft een maat
schappij-kritisch tintje, meest
al geopenbaard door teksten,
die voor Kovalchuk net zo be
langrijk zijn als beelden. Zo is
Beuys nogmaals uitgebeeld,
maar nu op een bankbiljet, met
daarbij de simpele vaststelling:
'Kunst geld'. Op een ander
werk zijn afbeeldingen van de
Mona Lisa en het Guggenheim
Museum in Bilboa door elkaar
gedrukt, voorzien van een op
McDonald's-achtig logo. 'Wel
come to McArt' luidt de titel.
Het is geen opzienbarende of re
volutionaire thematiek, maai
de uitwerking in beeld is opmer
kelijk en authentiek.
In El de Seo is Kovalchuks spoor
te volgen van Siberië naar
Duitsland naar Spanje in een
werk waarin teksten en beelden
van de Spaanse dichter/kunste
naar Frederico Garcia Llorca
zijn gecombineerd afbeeldin
gen van soldaten van de fascisti
sche dictator Franco. De bot
sing communisme-fascisme
kent Kovalchuk van huis uit,
evenals het werk van Garcia
Llorca, dat in de Sovjet Unie
zeer werd gewaardeerd. Dat
verleden linkt de kunstenaar nu
aan het heden, dat voor hem im
mers ook Spaans is getint.
Expositie Yegor Kovalchuk in gale
rie El de Seo, in ieder geval tot en.
met 22 september, open woe t/m za
van 13-18.30 uur, daarna tot 5 okt
waarschijnlijk elders in Vlissingen,
op een nog bekend te maken locatie.
Het beeld van Joseph Beuys, de kunstenaar met hoed, keert terug in de grafische werken van Yegor Ko
valchuk. foto Ruben Oreel
Het is een statement. De Mid
delburgse componist
Christian Blaha heeft de com
positie waarmee vandaag het
Zeeland Nazomer Festival
wordt geopend bewust een ou
verture genoemd. „Er zitten
fanfare-achtige elementen in,
het is een beetje plechtig, een
stevig stuk om de opening te
markeren."
Het Zeeland Nazomer Festival
(ZNF) steunt op twee stevige be
nen. Er zijn locatieprojecten in
verschillende regio's van Zee-
land en twee weken lang staan
activiteiten gepland op en rond
het Abdijplein in Middelburg,
het zogenaamde festivalhart.
Vanmiddag begint het festival
daar met een uitvoering van
Blaha's festivalhymne. In op
dracht van het ZNF heeft hij
muziek gecomponeerd voor het
carillon van de Lange Jan.
„Maar alleen beiaardmuziek
vond ik een beetje kaal. Daarom
heb ik koper en slagwerk toege
voegd." Jos Vogel zal het caril
lon bespelen, de vijf koperbla
zer en de slagwerkster zijn bij
het Zeeuws Orkest geworven.
Blaha dirigeert het geheel.
„Misschien is coördineren een
beter woord. Zoals altijd bij sa
menwerking is communiceren
het moeilijkst. Vooral op deze
toren. Ik sta met de musici net
onder de kroon van de Lange
Jan, dus boven het carillon. De
beiaardier bevindt zich tussen
twee verdiepingen met klokken
in. Om te kunnen communice
ren hebben we dus allerlei mi
crofoons en luidsprekers opge
steld." Als het een beetje wil,
kan het publiek de koperblazers
zien spelen. „We gaan zoveel
mogelijk aan de rand staan",
verzekert Blaha. Zij zullen met
de slagwerkster het muziekstuk
beginnen, dan valt het carillon
in en uiteindelijk speelt ieder
een samen. Het stuk eindigt dan
weer met verwijzingen naar het
begin. Blaha: „Ik zie het als een
drieluik."
Een onzekere factor is het weer.
Gisteren blies bij de repetitie
een noordenwind rond de toren,
waardoor het carillon alles
overstemde en de koperblazers
op het Abdijplein nauwelijks
werden gehoord. „We gaan uit
van zuidwestenwind en geen re
gen", zegt Blaha. „Dan moet de
muziek het duidelijkst te horen
zijn. We staan natuurlijk wel
zestig meter hoog. De vraag
blijft welke klanken beneden
precies aankomen. Dat is heel
spannend."
Aanvang 17 uur.
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC ve
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactiatlM
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat H
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen word
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden De
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd. ^e'
Prachtig zo'n enquête-commis
sie over bouwfraude. Maar wij
Zeeuwen kunnen toch wel zelf
onze boontjes doppen? Een
stadskantoor voor zonnekonin
gen hetwelk steeds meer miljoe
nen overschrijdt, daar lachen
wij toch om. Een zwembad dat
opeens weg moet omdat de con
structie niet deugt? Een ieder
heeft toch gezien dat de onbe
kende aannemer voor de onbe
kende projectontwikkelaar bij
de sloop nog redelijk moeite had
om een en ander naar de grond
te krijgen. Neen, dan blijven wij
het dwarse gedeelte van de Hee-
ren Zevenentien: Wij hebben
geen enquête-commissies no-
dig.
Dirk van der Plas
Vlissingsestraat 22
Middelburg
mische machten. Taalplurifor
miteit wordt hiermee op dit
universitaire terrein voUedie
uitgeschakeld. Eenheidsworst
aan de onderwijslunch. Wat de
internationale oriëntatie echt
vergroot, is natuurlijk ook on
derwijs in Duits (de grootste
taal van Europa en handelstaal
voor Nederland), Frans (han
delstaal voor Nederland)
Spaans (de tweede wereldtaai
na Chinees). EnNederlandsfeen
taal die toenemend in de be
langstelling staat, internatio
naal) etc. Maar ja... universeel
zijnis lastig!
Hans Schalijzer
TroeLstraweg 235
Provinciale Staten gaan met
grote haast (wellicht zelfs: over
haast) een besluit nemen over de
WCT. Blijkbaar voelt gedepu
teerde D. Bruinooge aan, dat
uitstel wel eens afstel kan bete
kenen. Meer en meer komen de
gemeentebestuurders, maar
ook de gewone man en vrouw,
tot de conclusie dat de WCT een
ramp zal worden voor onze
mooie provincie. Duizenden ex
tra vrachtauto's en vele contai-
nertreinen zullen dagelijks door
Zeeland rollen. Deskundigen
weten dat een containertermi-
nal nauwelijks werkgelegen
heid oplevert. Wel levert ze files
en verkeersoverlast op. En veel
lawaai en uitlaatgassen. Wat
koopt de gewone Zeeuw hier
voor? Niets Laten we hopen dat
de initiatiefgroep 'Zeeland an
ders' het tij nog weet te keren.
Maar veel tijd is er niet meer!
G.W. van Schellen
Molenstraat 18
Wemeldinge
Waarom niet Engels én Neder
lands aan de toekomstige
Zeeuwse universiteit? Dat biedt
(Vlaamse) studenten een keuze
mogelijkheid in welke taal zij
les willen krijgen. Het Roosevelt
Studiecentrum reikt ieder jaar
prijzen uit aan bijzondere per
sonen in New York én Middel
burg. De proclamatie van de
Vier Vrijheden of Four Free
doms door oud-president Roo
sevelt van Noord-Amerika was
er niet voor niks. Die vrijheden
zijn universeel. Ook dat is de ba
sis van de Roosevelt Academy/
Roosevelt-Academie. De presi
dent had bovendien zijn 'roots'
in Zeeland. Waarom weer die
opgelegde kwestie van alleen
maar Engels? Hier wordt een
taal'probleem' gecreëerd. Het is
helemaal niet wetenschappelijk
aangetoond dat de kwaliteit van
de lessen verbetert (integendeel
zelfs) als er in niet-engelstalige
landen vakken in een vreemde
taal worden gedoceerd. Daar is
heel veel meer extra concentra
tie voor nodig. Je zult ook de
vreemde taal uitstekend moeten
beheersen voor je aan je eigen
lijke vak toekomt. De 'interna
tionale oriëntatie van de Roose
velt Academy is dus Engels? Hoe
zit dat dan met van oorsprong
Nederlandse universiteiten die
worden opgezadeld met een
engelstalige herstructurering?
Ter meerdere eer en glorie van
bepaalde politieke en econo-
Het artikel 'Zierikzeeenaar
ruimt Russisch afval' (PZC, 23-
8) vermeldt dat het Baikalmeer
in ZO-Siberië het grootste,
diepste en koudste zoetwater-
meer op aarde is. Dit is niet ge
heel correct: U vermeldt name- j
lijk niet of het hier volume of
oppervlakte betreft. Het Bai- I
kalmeer is weliswaar het groot
ste zoetwater-reservoir ter we-
reld (ruim 23.000 km3 en ook
het diepste en koudste meer,
echter het Lake Superior (Ca
nada en USA) is verreweg het
grootste zoetwatermeer ter we
reld qua oppervlakte. Voor alle
duidelijkheid Lake Superior
83.270 km2 en Baikalmeer
30.500 km2. Dus Lake Superior
is 2,5 maal groter dan Baikal
meer in oppervlakte. Daarbij j
niet in aanmerking genomen
dat het Lake Superior in open
verbinding staat met de meren
Lake Huron (60.700 km2)enLa
ke Michigan (58.020 km2) en als
het ware een geheel vormt 1
waardoor de grootte ruim
200.000 km2 wordt. Bron: The
Times Atlas of the World.
C.F. Mol
P.D. van Campenstraat 1
Middelburg
Zeeschepen veroorzaken lucht
vervuiling voor de Nederlandse
en Belgische kust (PZC, 20 au
gustus). D it is een eenzijdige be
nadering en als milieuorganisa
tie enkel om zichzelf in de kijker
te brengen. Per dag komen 60 a
7 0 schepen de Schelde op en af
De zwaveluitstoot valt groten
deels in het water, is kortston
dig en bereikt de Vlissingse bou
levard niet. Per uur rijden meer
dan 70 brommers en motoren
over de boulevard en racen el- j
kaar achterna met '30 km' per
uur om remsporen te maken na
bij Michiel de Ruyter, ook rij- J
dende'disco's'die voor Jan Doe-
del rondjes blijven draaien om j
het kwartje van Kok op te rij
den. Zodra het weer het toelaat
ook op zondagmiddag komen de
dreunende 'boomers' herhaal- I
delijk voorbij. Die uitstoot is
veel groter, die ruiken we de he
le dag. De Boulevard is net het
circuit van Zandvoort, geen i
drempels, geen lichten, geen I
agenten, 'geen flitspalen. Stel
dat er een flitspaal aan de Ge- i
vangen toren zou hangen, de ter-
rasgasten zouden er lasogen van
krij genmaar dat is geen priori-
teit, beter de bossen en velden i
afstruinen naar wildplassers,
dat bevordert het milieu.
L. Cloet
Boul. de Ruyter 144
Vlissingen
door Eugène Verstraeten
AXEL - De gemeente Axel legt
de bezwaren die zijn ingediend
tegen het stopzetten van de pro
cedure voor een windmolen
park in de Beoostenblijpolder
naast zich neer. Volgens B en W
is er tegen dat besluit namelijk
helemaal geen bezwaar of be
roep mogelijk.
Tegen de plannen voor het
windmolenpark kwam eerder
massaal protest vanuit de om
geving van woonwijk Zonne-
mare. Het pak bezwaren heeft er
mede aan bijgedragen dat B en
W de procedure afbliezen. Het
college vindt dat er gegronde
vrees aanwezig is dat de kern
Axel in de nabije toekomst om
zoomd zal worden door wind
turbines. Naast het park in de
Beoostenblijpolder zijn er ook
plannen voor windmolenpar
ken in de Koegorspolder en de
Axelse Vlakte. Axel meent dat
er eerst maar eens een regionale
afstemming moet plaatsvinden
over de verschillende projecten.
De nieuw raad van de fusiege
meente Terneuzen moet dan
maar bekijken of het plan voor
de Beoostenblijpolder weer uit
de kast wordt gehaald.
Met dit standpunt haalt het Ax
else college zich de woede op de
hals van de tien Axelse land
bouwers, de Windenergieont
wikkelingsmaatschappij
(WEOM) en Zeeuwind. Die heb
ben bij de gemeente bezwaar in
gediend tegen het stopzetten
van de procedure. Gesteld
wordt dat het college niet meer
vrij is om op hun schreden terug
te keren. B en W zwaaien echter
met de in 2000 door alle partijen
ondertekende intentieverkla
ring. Daarin staat dat alle be
trokken partijen bevoegd zijn
om eenzijdig de samenwerking
te beëindigen. Verder staat het
college op het standpunt dat het
besluit om de procedure te stop
pen niet vatbaar is voor be
zwaar en beroep.
De windmolenperikelen komen
morgen aan de orde in de com
missie voor Volkshuisvesting.
Ruimtelijke Ordening en Mi
lieu. De vergadering begint om
19 00 uur in het Axelse stadhuis
q
door Emile Calon
De woonbonnen zijn een zegen voor
woningcorporaties. Aan de hand
van die bonnen kunnen de woning
bouwverenigingen goed zien hoe
populair een bepaalde buurt is. Als er
meer inschrijfbonnen dan gemiddeld
binnenkomen voor een woning of
buurt, weet een corporaties dat het met
de leefbaarheid daar wel goed zit. En
als het merendeel van de aanvragen ook
nog eens komt van de inwoners van het
eigen dorp of de eigen stad, dan krijgt
zo'n buurt een gouden randje, weet di
recteur B. Baert van de Vlissingse wo
ningbouwvereniging L'escaut.
Baert houdt niet alleen de bonnen-
stroom in de gaten. Alle verhuisbewe-
gingen zijn voor hem belangrijk. Want
als er veel verhuisd wordt vanuit een
bepaalde straat, dan gaat op zijn kan
toor aan de Hermesweg een denkbeel
dig alarmlicht knipperen. En als men
sen die nog maar kort in zo'n buurt
wonen ook weer snel de verhuisdozen
inpakken, dan gaan bij wijze van spre
ken de sirenes loeien. Dan is daar iets
aan de hand.
Het kan zijn dat het bewuste buurtje
geterroriseerd wordt, bijvoorbeeld
door iemand die zijn geluidsinstallatie
altijd vol open heeft staan. Of soms
blijkt een van de bewoonsters een zeer
oude manier te hebben gevonden om
wat bij te verdienen. Want Baert weet
dondersgoed dat het geen pretje is om
naast zo'n vrouw te wonen, Dan bellen
op de vreemdste momenten mannen
aan die wat meer willen dan een gezel
lig babbeltje. De directeur kent nog tal
van andere redenen waarom een buurt
niet langer populair is bij bewoners. Ze
vallen zowat allemaal onder de noemer
overlast.
Uitzetting
Door de verhuisbewegingen goed in de
gaten te houden, kan Baert redelijk
goed zien welke buurten populair zijn.
Aan de hand van die gegevens kan hij in
actie komen. Zo kan hij trachten een
bewoner die voor veel overlast zorgt,
uit de woning te krijgen. De directeur
merkt wel op dat zoiets niet makkelijk
is en feitelijk tegen het principe van een
woningbouwvereniging ingaat. „Want
wij zijn immers verhuurders, geen wo-
ninguitzetters." Als omwonenden ech
ter voldoende serieuze klachten heb
ben, en ook bereid zijn die klachten
tegenover de kantonrechter ter herha
len, dan geven ze de corporatie een
handvat om op te treden.
Woonbonnen geven goed inzicht in de populariteit vaneen wijk, weet woningbouwvereniging l'Escaut. foto Ruben Oreel
Baert weet dat niet veel huurders zo'n
stap aandurven. Niet vreemd, want de
tegenpartij weet dan wie over zijn of
haar gedrag klaagt. En die bekendheid
kan tot zeer vervelende situaties leiden.
De directeur geeft aan dat zo'n klager
op alle mogelijke manieren wordt bij
gestaan. Door medewerkers van de wo
ningbouwvereniging, het maatschap
pelijk werk en de politie.
Een 24-uurs bescherming tot na het
moment van uitzetting is echter niet te
geven, weten de huurders. Om die reden
zijn maar weinigen daadwerkelijk be
reid om bij overlast voor de kanton
rechter te verschijnen. Ze verhuizen
dus, weet Baert, en laten zo weten dat er
iets aan de hand is met him woonbeurt.
De directeur vindt het spijtig dat ze op
die manier reageren. Want zonder
klachten tegenover de kantonrechter is
een corporatie niet in staat iets aan de
overlast te doen.
Natuurlijk kan de politie af en toe eens
langs rijden. En als de overlast wordt
veroorzaakt door een geluidsinstallatie
kan de geluidsbron bij een tweede be
zoek al worden meegenomen. Als het
echter om een andere vorm van overlast
gaat, een intimiderende, dan is een
gang naar de rechter noodzakelijk om
daadwerkelijk op te tredên.
Corporaties kunnen sinds kort wel op
treden tegen huurders die op grote
schaal hennep kweken. De Helmondse
kantonrechter heeft in een bodempro
cedure bepaald dat in zo'n geval de wo
ningbouwvereniging eenzijdig het
huurcontract per direct kan opzeggen.
Grootschalige thuisteelt is niet alleen
strafbaar, maar ook slecht voor de wo
ning.
Door de hoge vochtigheidsgraad en
warmte die nodig is voor de kweek, ont
staat schimmel. Ook is er een groter ri
sico op kortsluiting en wateroverlast.
En - niet onbelangrijk- er ontstaat voor
de omwonenden overlast door de pene
trante geur en door de criminaliteit die
wietkwekerijen kunnen aantrekken.
Baert is blij met die uitspraak maar
geeft aan dat grootschalige hennepteelt
niet een veelvoorkomende vorm van
overlast is. „Misschien één keer per
jaar." Geluidsoverlast, prostitutie en
intimidatie komen volgens hem veel
vaker voor.
