Rolstoel kan redelijk strand op Een kasteel om snel te vergeten 11 Groen havenpark Zierikzee overleeft verblijf achtbaan Verzamelaars vinden gestolen treinen terug Meer dan huidige drie overgangen aanpassen lijkt onmogelijk zondag middag onbeperkt gekookte mosselen eten zeeuwse almanak Geholpen VAKANTIE VAKANTIE VAKANTIE VAKANTIE SCHOUWEN-DUIVELAND waarin opgenomen de Zierikzeesche Nieuwsbode 1844 - 1998 door Famke van Loon ZIERIKZEE - Het verblijf van de achtbaan op het Havenpark tijdens de kermis van Zierikzee is volgens marktmeester G. de Masier goed verlopen. Of het stadsparkje volgend jaar op nieuw een tijdelijke verblijf plaats voor een kermisexploi tant zal bieden, moet blijken wanneer dit experiment geëva lueerd wordt. Dit jaar is bij wijze van proef voor het eerst het Havenpark in Zierikzee gebruikt voor de ker mis. De reden hiervoor was een verbinding te maken tussen het reuzenrad en de poffertjes kraam op het Kraanplein en de andere attracties op het Haven plein. De opstelling van de gi gantische achtbaan op het park riep bij omwonenden echter verontwaardigde reacties op. Takken hingen over de rails en de vrees bestond dat het groen met snoei werk zou moeten wij ken voor kermisvertier. Ook C. Koenraadt, hoofd van de plantsoenendienst, was hierom niet gelukkig met de locatie van de achtbaan. Gisteren is de attractie weer op geruimd. Een grote hijskraan pakt delen van de rails op en tilt ze hoog boven de kruinen van de bomen en de Zierikzeese mu ziektent op en legt ze op de transportwagens. Nadat de achtbaan volledig is opgeruimd blijven op het Havenpark slechts een paar schrammen achter: op het gras en in het bloemenperkje is nog te zien waar de stellage gestaan heeft. De takken van de Lindebomen, die gedurende de week zijn op gebonden om de karretjes vrij baan te geven, hebben zo op het eerste gezicht de kermis zonder schade doorstaan. „Het is goed verlopen", stelt marktmeester De Masier. Met de genomen voorzorgsmaatre gelen - de opgebonden takken en de achtbaan op blokken om het gras te sparen - is hij tevre den over de gang van zaken. Koenraadt wil op dit moment nog geen oordeel vellen. Gedu rende de kermisweek en tijdens de opruimwerkzaamheden heeft hij weliswaar de boel goed in de gaten gehouden, maar Koenraadt wil eerst de conclu sies van het onderzoeksbureau afwachten, dat de gesteldheid van het Havenpark na het ker misbezoek zal inventariseren. Hoewel hij tevreden is kan de marktmeester nog niet zeggen of volgend j aar opnieuw het Ha venpark bij de kei-mis betrok ken wordt. De Masier: „Wat mij betreft wel. Maar na afloop van ieder evenement houden we een evaluatie. De indeling van de kermis wordt pas komende win ter gemaakt. Daar is nu nog geen zinnig woord over te zeg gen." Advertentie "Breng maar" Ook in de vakantieperiode verzorgen we graag uw (digitaal) drukwerk. De VejMestdagh Pres. Rooseveltlaan 737 Vlissingen Telefoon 440555 Advertentie zaterdag 10 augustus 2002 door Andrea Bolle RENESSE - Het Schouwse strand is volgens regionale Stichting Gehandicaptenbeleid redelijk toegankelijk voor rol stoelgebruikers. De duinover gangen bij de Brouwersdam, Rampweg en Neeltje Jans vol doen naar opvatting van de or ganisatie voor de ontsluiting van het gebied voor mindervali- den. Veel meer zit er echter niet in, moet de stichting tegelijkertijd constateren. In de praktijk blijkt het door de hoge duinen lastig meer stranden langs de Advertentie 11 augustus 13.00-18.00 uur met friet en garnituur €15,00 Schouwse kust goed bereikbaar te maken voor rolstoelers, scoo- tmobielen, kinderwagens en bolderkarren. De poging van een individuele paviljoenhou der om ook de toegang van strook achter de Jan van Renes- seweg te optimaliseren, is vol gens de stichting een prijzens waardig streven, maar het resultaat voldoet nog niet aan de eisen. Volgens secretaris H. Top van de Stichting Gehandicaptenbeleid Schouwen-Duiveland is het moeilijk om de bereikbaarheid van de stranden te verbeteren. Veel daarvan zijn namelijk al leen te bereiken met een trapDe aanleg van hellingbanen, net als bij Domburg, is op Schouwen lastig uitvoerbaar, beseft Top. „Op Walcheren is het strand breder, dus komt het water ook niet zo ver als op Schouwen- Duiveland. Als je hier toch een hellingbaan aanlegt, komt mo gelijk de veiligheid van de inwo ners in gevaar en dat telt zwaar der", legt Top uit. Hoewel veel andere Zeeuwse stranden beter bereikbaar zijn, is Top toch tevreden over de mo gelijkheden die al wel in de Westhoek zijn gerealiseerd. Zo zijn er de zogenaamde jutters, rolstoelen met brede banden, die op drie plaatsen de omge ving in bruikleen worden gege ven: Hotel de Zeeuwse Stromen, Neeltje Jans en bij de strandop gang aan de Rampweg bij Re- nesse. Bovendien voldoen veel Schouwse stranden ook aan de andere eisen die de stichting stelt. Zo zijn er volgens Top voldoen de invalidetoiletten, geleidelij- nen voor visueel gehandicapten en verharde paden bij de stran den. „Je moet het ook breder trekken, want dit soort dingen zijn ook nodig voor kinderwa gens en scootmobielen bijvoor beeld." De beste plek voor een minder valide strandliefhebber op Schouwen-Duiveland is de overgang naar strandpaviljoen de Zomerzon aan de Rampweg. Niet alleen rolstoelgebruikers, m de Laöne in Renesse. Daar is een stukje strand speci aal ingericht voor rolstoelge bruikers, staat een gebouwtje met sanitaire voorzieningen en is ook het paviljoen zonder moeilijkheden te betreden. Top prijst de individuele poging van strandpaviljoenhouder K. Heijboer van de Schorpioen en Blasa Bloesa om de weg naar ook mensen met kil zijn strandtenten toegankelij ker te maken. Omdat hij regel matig merkt dat rolstoelgebrui kers het strand niet opkunnen heeft hij een betonnen pad naar beide strandtenten aangelegd. Volgens Heijboer heeft de ge meente niet gereageerd op zijn brieven waarin hij om een pad vroeg, dus betaalde hij 3500 eu moeite sommige stranden ii ro uit eigen zak en legde het zelf aan. Hoe mooi het eigen initiatief ook klinkt, volgens Top voldoet het pad nog niet. „Er ligt zo'n vijf meter zand tussen de platen van de duinovergang en het be gin van de verharding. Ook al haal je dat, dan kun je nog de pa viljoens niet zelfstandig binnen de Westhoek bereiken, zoals hier foto Marijke Folkertsma komen, want beiden hebben een trap", aldus Top. Toch is de secretaris blij met ie dere nieuwe actie die er onder nomen wordt. „De stichting is lang een ondergeschoven kindje geweest, maar nu krijgen we meer aandacht. De groei is er en naar elke nieuwe actie moet ex tra gekeken worden." Beeldend Dans Theater Telder speelt: 'De Grond van mijn Hart' in de duinen van Domburg 17.18.19.20.21 augustus 21.30 22.30 uur Kaartverkoop informatie: Markt 1. Domburg 06-22947955 aanspreekpunt@zeelandnct.nl door Joep Trommelen ZIERIKZEE - Dankzij een op lettende collega-verzamelaar heeft een 52-jarige man uit Zie rikzee een in Duitsland gekoch te maar onderweg gestolen par tij modeltreinen van het merk Trix weer terug in zijn bezit. Een 47-jarige Bredanaar is aange houden en wordt verdacht van diefstal en heling. In april kocht de Zierikzeeë- naar via een vriend de treinen in Duitsland bij een veilinghuis. De oude modeltreinen hebben een verkoopwaarde van 3000 euro. Een koeriersbedrijf uit Et- ten-Leur zou de zending, zoals de verzamelaar vaker liet doen, naar Zierikzee brengen. De doos met locomotieven, wagons, rails en wissels werden weliswaar bij het koeriersbedrijf ingeboekt, maar vermoedelijk ergens on derweg uit de bestelauto gesto len. De gedupeerde verzamelaar had ze voor slechts vijfhonderd euro verzekerd. Een ander lid van de Neder landse afdeling van de Trix Express Club benadert de Zie- rikzeeënaar begin juli. Via de vereniging had hij van de dief stal gehoord. Deze man plaatst regelmatig advertenties waarin hij Trixtreinen te koop vraagt, wat hem die maand een tele foontje uit Breda opleverde. Een Bredanaar bood hem een doos modeltreinen aan. De opletten de verzamelaar vermoedde dat het om de gestolen spullen gaat. Samen met de Etten-Leurse po litie besloot hij - bijgestaan door een kennis - een afspraak met de Bredanaar te maken. Het duo beschikte over een lijst met de exacte inhoud van de gestolen doos. De aangeboden waar kwam tot in detail overeen met de verdwenen zending. Voor de politie aanleiding om de Breda naar kort nadien in zijn woning aan te houden. Hij beweerde de doos onder een schaftkeet op zijn werk te hebben gevonden. 'Slapeloze nachten' heeft hij aan de affaire overgehouden, laat de rechtmatige eigenaar weten. Het dappere duo dat de treinen wist op te sporen, kan op een ca deautje rekenen. Waarde De Zierikzeeënaar heeft in de loop der jaren zeventig gietijze ren locs en tweehonderd wagons van het illustere Duitse merk verzameld. In verband met de grote waarde van zijn totale col lectie en uit angst voor inbre kers, verkiest hij in de hele kwestie de anonimiteit. Het bij zondere aan Trix is het unieke 'drie-rail-systeem', waarbij de locomotief de stroom uit een derde rail in het midden haalt. Zijn modellen dateren uit de pe riode vanaf 1953, toen Trix overschakelde op gelijkstroom, tot het begin van de jaren zeven tig. Aan de Trix-historie kwam in 1997 een einde. Toen nam concurrent Marklin het merk over. Het gonsde de hele dag al van de geruchten op dat Middel burgse kantoor. Ze hadden allemaal betrekking op de af wezigheid van de admini strateur. Ziek was hij niet, want dat is hij nooit. De Oost-Souburger is namelijk een Echte Man, zo één die door weer en wind de afstand tussen huis en kantoor fiet send overbrugt. Een naaste medewerkster kwam uiteindelijk schuchter met de verklaring voor 's mans absentie op de prop pen: „Hij wordt vandaag ge holpen", zei ze met een blik vol medeleven. Waarop de mannen plots weinig meer te grappen hadden en zich nij- - ver aan de arbeid zetten. Dat was vrijdag. Op maan dag verscheen de admini-. strateur vrolijk weer op kan toor. De begrijpende blikken ontgingen hem. niet. Zo wel de vraag of hij met de auto was vandaag. Hij snapte er niets van. „Ja maar, je mag daarna toch een week niet fietsen?" vroeg een collega voorzichtig. Dat had niemand hem ver teld. Hij had zaterdag ge woon zijn wekelijkse retour tje Oostkapelle volbracht. Op de fiets. Waar: Strand bij Zoutelande Aantal deelnemers: 15 Winnaars: Roel en Daan Boerekamps Volgende wedstrijd: Vrijdag 16 augustus, Zeeuws-Vlaamse strand Kosten deelnemers: gratis Esmeralda van Hoepen: „Als ik ga graven, geef ik me helemaal.". foto Ruben Oreel door Edith Ramakers Daan Boerekamps uit Someren be gint haast te stampvoeten. „Stout water." Het water vernietigt zijn net gebouwde zandkasteel. Twee jaar is hij pas en hij begrijpt deze wereld niet. ,,Ik wel", zegt zijn broer Roel, die ai ze ven is. „Tegen water, wind en vuur kan de mens niet op. Dat zegt papa altijd. En bij zee hoort water, veel water, kijk maar. Onze wereld draait en nu kantelt de wereldbol naar Zeeland toe. Van daar dat het vloed is. De wereld draait door, gaat weg van Zeeland. Daarom heeft Zeeland over zes uur minder water en is het eb. Logisch toch", zegt hij tegen zijn broertje. En verder: „Zandkastelen gaan een keertje kapot. Daar kun je helemaal niets tegen doen." Roel zit er allerminst mee dat zijn fraaie kasteel instort en dat het ver dwijnt. Het gebeurt. Het gaat er om, vindt hij, snel iets moois te bouwen, goed kijken hoe prachtig het is en hoe lang het blijft staan en het daarna 'ge woon vergeten'. Het is hem gelukt om bij de zandkastelen wedstrijd van de PZC samen met zijn broertje en zijn moeder een 'mooie burcht te maken, met watervallen, sloten, watergangen'. De burcht had poorten en ramen. Van daar dat het drietal uit Someren, de PZC-hoofdprijs krijgt. „Mijn moeder heeft goed meegeholpen met bouwen en mijn broertje heeft water gehaald. Maar het meeste water kwam vanzelf naar het kasteel toe", vertelt Roel. Moeder Marian was een welkome hulp. „De kinderen vroegen erom. Mama, mama, kom dan. Ik had liever even ge luierd. Maar toch, zandkastelen bou wen, dat heeft iets. Ik vind het ook goed dat het kasteel is ingestort. Want dat gebeurt op natuurlijke wijze. Op com puters bijvoorbeeld krijgen kinderen vreemde beelden voorgeschoteld. Een gebouw stort op de computer nooit nor maal in. Het proces van bouwen en af breken verloopt onlogisch. Eigenlijk is zandkastelen bouwen heel educatief." Golven Ze kijkt alsof ze niet eerder op die ma nier aan kastelenbouwen heeft ge dacht. Stout water, is dus eigenlijk niet stout, maar sterk water. „En van de na tuur kun je niet winnen. Dat is toch een mooie les voor vandaag", zegt ze tegen Daan. De vloed nadert vrijdagmiddag snel, sneller zelfs dan verwacht. De golven zullen de kastelen meedogenloos om ver duwen. Een smalle strook zand is nog maar over. Ouders zien het opruk kende onheil en de een na de ander pakt schop en emmer om de kinderen te hel pen. Of vinden ze het zelf ook leuk om kastelen te bouwen. Het gezin Van Hoepen uit Heinkenszand bouwt eens gezind aan een riant fort. „Ik geniet hier volgens mij evenveel van als mijn kinderen", zegt Esmeralda van Hoe pen. De moeder maakt geen zandkaste len om 'enkel maar de kinderen een handje toe steken'. „We spelen met el kaar. De kinderen zijn creatief. Die vrije manier van denken, raak je kwijt als je ouder wordt. Kinderen kijken en denken anders. Een stok kan rustig een vlag zijn. En onze oudste Sven (5 jaar) wilde dat er naast het kasteel een put gegraven werd voor dieven. Hoe komt hij erbij? Kinderen houden de herinne ring aan mijn eigen jeugd levendig." Over de streep Dertig jaar is Esmeralda „En dan be gint het te komen dat spelen niet meer vanzelf gaat", zegt ze. „Jammer. Met kinderen mag je spelen. Zij trekken je soms ook over de streep om mee te doen. En als ik dan ga graven, dan geef ik me helemaal. Ik had niet eens in de gaten dat er net een foto van mij werd ge maakt." De bijzondere creatie van de familie uit Heinkenszand moet erna drie kwartier aan geloven. De dievenput loopt vol water, de vlag valt. De lotsbestemming van een zandkasteel is dat het eens ka pot gaat. „Maar vandaag gebeurt dat wel erg snel. We hebben er amper van kunnen genieten", zegt Esmeralda. „In Frankrijk, Normandië, hebben we tij dens ons laatste vakantie veel kastelen gebouwd. We waren uren zoet met gra ven en bouwenwant het duurde aardig lang voordat de eindeloze stranden volliepen." Kopje onder In Zoutelande wint de natuur met ge mak het gevecht met de kastelen. Ze gaan allemaal kopje onder. Het is een oneerlijke strijd. En niemand, met uit zondering van die ene kleine Daan, treurt om het verlies. Hij kijkt telkens even sip naar de plaats waar de burcht fier overeind had gestaan. Het is die blik die mij als onervaren kastelenbou wer aanspreekt en mij terugbrengt naar het moment dat een van mijn eer ste zandkastelen met stoere muren, to rens met kantelen, poorten en grachten vernietigd werd door een jongen. Een vervelende jongen. Hij sprong er een paar keer plompverloren bovenop. Weg kunstwerk en weg het idee dat alleen de natuur een oneerlijke strijd kan leve ren.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2002 | | pagina 51