PZC uitlaten Nederlandse taal klinkt nog altijd een beetje naar vrijheid 22 RUDEN RIEMENS Buitenlandse studenten zaterdag 10 augustus 2002 Het conferentieoord Woudschoten in Zeist is deze weken een Verenig de Naties in het klein. Ruim honderd vijftig studenten Nederlands uit vijftig landen spijkeren er hun taalvaardig heid bij. Sommigen hopen op een mooie loopbaan in de diplomatie of het be drijfsleven, anderen doen het puur uit liefde voor de taal. „Ik leer hier in drie weken meer dan in drie jaar op de uni versiteit." Ze kennen Margriet de Moor, BlofRafael van der Vaart en Michiel de Ruijter. Geen kunst, zult u zeggen, want die ken ik ook. Maar dat wordt wel wat anders als je bedenkt dat Iryna en Olga uit Wit-Rusland en Oekraïne komen, Peter uit de Verenigde Staten en Tonny uit Indonesië. De vier studeren in hun eigen land Neder lands aan de universiteit. Deze zomerweken brengen ze door op het lommerrijk gelegen conferentieoord Woudschoten in Zeist, waar zij met nog zo'n 150 cursisten hun al niet geringe vaardigheden in het Neder lands verder bijspijkeren. ..Aangenaam", klinkt het zacht en beschei den maar perfect uitgesproken uit de mond van Iryna Bhadanovich (24). Hoe komt een Wit-Russische erbij zich op het Nederlands te werpen? Iryna: „In mijn omgeving werd er ook wel even raar opgekeken toen ik zei dat ik Nederlands wilde studeren aan de 1 universiteit van Minsk. En dan geef ik iede re keer hetzelfde antwoord: Nederlands is een heel mooie taal, en ik hoop werk te kun nen vinden als tolk-vertaler Nederlands en zo mijn brood te kunnen verdienen. Neder land is bij ons heel populair, het is een be langrijke handelspartner van mijn land." De goedlachse Oekraïense Olga Smyrnova (21schatert het uit als dezelfde vraag wordt gesteld. „Meerdere redenen heb ik", zegt ze. „De eerste: ik had destijds een Ne derlands vriendje. Ik vond zijn taaltje zo leuk, ik vond dat hij alles zo prachtig kon spreken en ik dacht dat het misschien ook wel aan de taal lag. De tweede reden is dat de professor die op de universiteit in Kiev Nederlands geeft een heel heerlijke man is. En de derde reden zijn de zakelijke contac ten tussen Nederland en Oekraïne. Neder land is de vierde investeerder in ons land." Olga en Iryna maken deel uit van het kleine legertje aan studenten dat de bossen rond Zeist bevolkt: 155, uit vijftig verschillende landen, van Maleisië tot Argentinië en van Georgië tot Zuid-Korea. Ze volgen er drie weken lang colleges en lezingen. Verder gaan ze op excursie naar bijvoorbeeld het Van Goghmuseum in Amsterdam, de avon tuurlijke architectuur van Rotterdam, het Mauritshuis in Den Haag en het Rijksmuse um Kröller-Müller op de Hoge Veluwe. De cursus is georganiseerd door de Neder landse Taalunie. Die geeft uitvoering aan het Taalunieverdrag, waarin Nederland en Vlaanderen gezamenlijk beleid voeren ten aanzien van het Nederlands. Naast de stu denten in Zeist verblijven er deze zomer nog zo'n 150 studenten in Vlaanderen. De uit voering van de zomercursus is in handen van de Internationale Vereniging van Neer landistiek. De kosten van de cursus zijn ruim 400.000 euro. Verplicht In Zeist is er één verplichting die boven het lijstje van alle verplichtingen staat: Gij zult alleen Nederlands spreken. Cursusleider Gerard Elshout is daar duidelijk over. „Dat moet dus echt. Andere talen komen er hier niet in. We hebben ook de kamerindeling zo gemaakt dat er altijd mensen van twee ver schillende talen bij elkaar liggen. Zo wor den ze gedwongen met elkaar in het Neder lands te communiceren. Die heel intensieve methode werkt." Iryna: „Ik leer hier in een paar werken tijd meer dan op de universiteit in drie jaar. Ge woon, omdat je alles in het Nederlands moet doen. Praten is het belangrijkste, en het moeilijkste. In eigen land kan ik verder met niemand in het Nederlands praten. Zodra ik thuis ben begin ik weer gewoon in mijn ei gen taal, anders hebben ze geen idee waar het overgaat." Het eerste gebod van de Zeister zomercur sus levert voor een 'gewone' Nederlander grappige situaties op. Op de gang van het conferentieoord converseren een Duitse en een Fransman over de laatste cd van Blof. „Ik vind 'Watermakers' wel mooi", zegt de Buitenlandse studenten volgen in de bossen van Zeist een intensieve Zomercursus Nederlands. foto Maurice Nelwan/GPD Fransman, met de w uitgesproken als oew. „Maar eigenlijk is 'Blauwe Ruis' beter. De teksten vooral", zegt de Duitse. Popmuziek is vandaag het thema. In een bomvolle zaal geeft Cor Gout zijn visie op de vaderlandse popgeschiedenis, compleet met filmbeel den. Hoogtepunt: het afbreken van het Kur- haus tijdens het optreden van the Rolling Stones. Na afloop begint de Italiaan Lorenzo Bevil- acqua spontaan over voetbal te praten. Hij, fan van AC Milan, bedankt omslachtig voor de overwinning van Feyenoord op aartsvij and Inter. „Goed gedaan", grijnst hij tevre den. „Die Ronaldo is niks." Is voetbal zo be langrijk voor hem dan? „Ach, belangrijk, wat is belangrijk Laat ik het zo zeggen: als Van Basten, Gullit en Rijkaard niet voor AC Milan gespeeld hadden, dan was ik hier niet geweest. Door hen ben ik in het Nederlands geïnteresseerd geraakt." Ook de Indonesische student Tonny Phang (22) is gek op voetbal. De Indonesiër hoopt in zijn vaderland sportjournalist te worden, of liever nog voetbaljournalist. „Ik zou graag de Nederlandse competitie volgen vanuit mijn vaderland en daarover in de krant schrijven. Daar is belangstelling voor, reken maar. Iedereen in Indonesië kent de belangrijke Nederlandse clubs." En ze vragen allemaal hoe het komt dat Neder land, met al die goede spelers, niet op het WK was. Ik snap het ook niet, zeker nu we hierin Zeist zo dichtbij de KNVB zitten. Van Gaal is de reden, zeg je? Arrogant? Zeg dat het niet waar is." In Indonesië zitten de meeste studenten Ne-j derlands ter wereld, na Nederland en Vlaanderen dan. Naast 'gewone' studenten zijn er ook veel studenten die het Neder lands gebruiken als 'bronnentaal', om oude documenten in het Nederlands te kunnen lezen. Volgens de Taalunie gaat het om en kele tienduizenden studenten. Student Peter J. Scammel- 'zeg maar Pete- behoort met zijn 32 jaar tot de wat ouderen op de zomercursus. Zijn loopbaan staat hem duidelijk voor ogen, maar hij heeft verder een zeer persoonlijke reden om Nederlands te studeren. „Ik heb een Nederlandse vrouw." Bij zijn schoonouders krijgt Pete gelijk met de goed voorziene paplepel een fikse woordenschat ingegoten. „Maar ik leer niet alleen Nederlands voor mijn vrouw, al is dat wel heel belangrijk. Ik zitin het Amerikaanse leger, ik ben nu kapitein en binnenkort krijg ik mijn bevordering tot majoor. Ik word dadelijk gestationeerd bi] het hoofdkwartier van de Navo in Brussel Ik spreek al Duits en Frans, en Nederlands is daar een vereiste. Ik heb al een uitgebreide cursus gedaan, maar om mijn kennis verder te verbeteren ben ik hier." Drop Hoe lovend de vier over 'Holland' ook zijn dat wil niet zeggen dat alles wat hier ge beurt wordt goedgepraat. „Drop", zegt Ol ga. „Hoe haal je het in je hoofd dat lekker te vinden. En de gebarentolk bij het Journaal vind ik ook zoiets raars. O ja, waarom gaat de koektrommel bij jullie meteen dicht als iedereen een koekje heeft gehad?" „De verjaardagskalender op de wc", zegt Pete. „Dat vind ik iets heel geks. Maar dat is misschien weer onderdeel van de gezellig heid, en dat vind ik weer heel positief, veel beter dan Amerikawaar iedereen veel indi vidueler is ingesteld." Olga: „Verkoopsters in winkels zijn meestal heel beschaafd, maar soms bijten ze je in eens toe: 'Ik ben nu even bezig!Pete: „Dat zou in Amerika absoluut niet kunnen." Persoonlijke interesse is voor de meeste stu denten doorslaggevend. En ook nog andere dingen, weet Gerard Elshout: „Seks, drugs en rock 'n roll. Nee, serieus. Nederland staat in het buitenland toch bekend als het land waar alles kan en alles mag: het land waar de vrijheid voorop staat. Ook dat is een re den waarom steeds meer studenten voor Nederlands kiezen." Luuk Kortekaas

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2002 | | pagina 22