Wakend oog let op badgasten
PZC
Harde schippershistorie in beeld
'GELICHT
Gedicht Achterberg
inspireert tot serie
bijzondere bootjes
10
Recordaantal
bezoekers op
Gentse Feesten
Strandwacht
Raad van State steunt
Veere in actie tegen
uitloop kippenboer
Goesenaar protesteert in
hoger beroep tegen straf
wegens ingooien ruiten
kunst cultuur
Eurobiljetten zijn niet
wasmachinebestendig
Verzet tegen vergunning
mini-camping afgewezen
woensdag 31 juli 2002
door Wout Bareman
GENT - De Gentse Feesten heb
ben dit jaar een recordaantal
bezoekers getrokken. Haven-
schepen en 'feestenburgemees
ter' Daniël Termont maakte gis
teren bekend dat het tiendaagse
evenement is bezocht door meer
dan anderhalf miljoen bezoe
kers. Dat is ongeveer honderd
duizend mensen meer dan vorig
jaar. Topdagen waren vrijdag 26
en zaterdag 27 juli.
De feestelijkheden worden door
steeds meer Nederlanders be
zocht. Naar schatting waren het
er dit jaar enkele honderddui
zenden, onder wie vele duizen
den Zeeuwen. Hoewel Termont
uiterst tevreden is over de fees
ten, vraagt hij zich af of de grens
niet is bereikt. „Kan de stad een
dergelijke groeiende volkstoe
loop nog" wel aan?" Nu al staat
vast dat het gebied in het stads
centrum waar de feesten zich
concentreren mede uit veilig
heidsoverwegingen niet verder
kan worden uitgebreid. Vast
staat ook dat de stad volgend
jaar minder geld beschikbaar
heeft.
De politie zette dagelijks bijna
130 man in. Het kostte de stad
ruim 350.000 euro. Het aantal
vastgestelde overtredingen
steeg vergeleken met vorig jaar
met ruim honderd van 231 naar
333. Politietopman Carlier
heeft daar een uitleg voor. „Als
je duidelijk zichtbaar staat op
gesteld op verschillende plaat
sen, moet je ook veel vaker tus
senbeide komen en registreer je
dus meer. Ik noem het daarom
geen criminaliteitscijfer, maar
een activiteitencijfer."
Feestenburgemeester Termont
wil een aantal zaken volgend
jaar anders aanpakken. De aan
loop in de jachthavens moet in
betere banen worden geleid, het
aanbod van activiteiten voor
gezinnen en ouderen in de mid
daguren dient extra aandacht te
krijgen en verder moeten de
evenementen op de verschillen
de stadspleinen beter op elkaar
worden afgestemd.
Wat meeviel, was de afvalhoop.
Er werd zo'n vijfhonderd ton af
val opgehaald. Die hoeveelheid
steeg niet uit boven die van vo
rig jaar.
door Henk Postma
Verboden voor honden en paarden.
Open vuur en luide muziekniet toe
gestaan. En pas op: passerende zee
schepen veroorzaken soms grote vloed
golven, wees hierop bedacht, vooral
wanneer u het water ziet wegtrekken.
Het loopt tegen de middag. Tempera
tuur 29 graden. Windkracht 2. Een
spiegelgladde zee. Laaghangende mist
boven de einder.
Nu al, op dit vroege uur, zijn de stran
den aardig vol aan het lopen. Onder een
bonte mengeling van parasols en tent
jes hangt, zit en ligt een lome schare
goeddeels ontblote, bruin- en roodver
brande recreanten, omgeven door ener
giek rondrennende kindertjes. De zee,
die zich al de hele ochtend aan het te
rugtrekken is, heeft een zandvlakte
vrijgemaakt die zich uitstrekt tot ver
voorbij de bunker met het windorgel op
het Nollenhoofd.
Het is één van die veelal korte periodes
in het jaar waarop instanties die zich
toeleggen op de bevordering van het
vreemdelingenverkeer foto's laten ma
ken voor wervende brochures die Vlis-
singen afficheren als de ideale bad
plaats. 'Vlissingen, bruisend als de
branding', zetten ze daar dan vetge
drukt bij. Maar als dat waar is, dan
moet het een doodsaaie stad zijn. Want
juist op dit soort dagen houdt de zee
zich koest.
Van bovenaf bekeken heerst in dit pa
norama van zand, zee en mensenmassa
de gemoedelijkheid van de rust. Geen
huisdieren, en dus ook geen uitwerpse
len waar je over weg kan glijden. Geen
stinkende barbecues, geen lawaai van
verkeer of muziek. Alleen brandend
zand, verkoelend water, als rust- en
speelplaats van een onafzienbare me
nigte brave bloterikken.
Bekeuring
Van dichtbij bekeken blijkt de vrede
enigszins bedrieglijk. Want kijk, daar
op het zand, even onder de Noïlendijk,
schrijft Albert Dijkstra een bekeuring
uit. Hij is de chef van de strandwacht,
een ploegje van t waalf wakkere knapen
die over orde, veiligheid en lieve vrede
waken. Het zijn wachters die door het
gemeentebestuur zijn aangesteld, en
daar een salaris voor ontvangen. Net
als die andere wachters die in de stad op
foutparkeerders jagen. Alleen, de
strandwacht is van een wat ander kali
ber: veel minder streng, en allesbehalve
onderwerp van misbaar en spot.
Wie op het strand over de schreef gaat,
Ook het opzetten van de strandstoelen is een klusje voor de strandwachten.
krijgt eerst een waarschuwing, en als
daar niet meteen naar geluisterd wordt,
volgt vaak nog eens een dringend, maar
beslist verzoek om zich aan de regels te
houden. Ja, en als dan blijkt dat de be
trokkene hardleers is, dan krijgt Albert
Dijkstra van z'n mannen een seintje, en
dan slingert hij de boosdoener onver
biddelijk op de bon. Zoals nu dat groep
je badgasten dat met hond op het zand
was neergestreken, kennelijk met de
gedachte: 'niemand maakt ons wat'.
Sinds zondag, toen de hittegolf in alle
hevigheid toesloeg, is de strandwacht
van 's ochtend vroeg tot 's avonds laat
op volle sterkte paraat. Niet alleen is
het dit jaar precies in de bouwvakva
kantie hoogzomer geworden, er is nu
ook een veel groter gebied te bewaken.
Door zandopspuitingen is begin dit
jaar een 'ontzettend mooi groot strand'
ontstaan. En daar komt nog eens bij dat
het juist deze dagen midden op de dag
laag water is. Met als gevolg dat de
vloedlijn nu ontzettend dicht op de
vaargeul ligt.
„Extra opletten dus", zegt Albert Dijk
stra ,Nu de temperatuur van het water
aangenaam begint te worden, zoeken
steeds meer mensen verkoeling, en dan
zit je zo in die vaargeul en de stroming
die daar staat.Er ligt continu een boot
klaar om mensen te waarschuwen, of
om hulp te bieden daar waar dat nodig
is. En er zijn continu strandwachten die
langs de vloedflijn patrouilleren.
De afgelopen twee topdagen moest de
ehbo-kist van de strandwacht er al dik
honderd keer aan te pas komen. Splin
ters verwijderen. Schaaf- of snij won
den behandelen. En badgasten helpen
die onder cle hitte waren bezweken.
Daar zijn er de afgelopen dagen twaalf
foto Ruben Oreel
van geweest, vrijwel allemaal vrouwen.
„Meestal gewoon een kwestie van te
lang in de zon liggen, en te weinig drin
ken", zegt Dijkstra.
Zeeschepen
Roy Alting, één van de strandwachten
die uit de jeugdbrandweer afkomstig is,
viste onlangs nog een meisj e van vijf uit
het water. Die dreigde te worden mee
gesleurd door de golf van een passerend
schip. Moeder had zelf nog proberen in
te grijpen, maar die werd zelf ook dooi
de deining meegezogen. Grote passe
rende zeeschepen, die grote golven ver
oorzaken, zorgen er dagelijks wel enke
le keren voor dat de strandwacht de
alarmfase moet afkondigen. Het Schel-
de-coördinatiecentrum, dat het
scheepvaartverkeer regelt, waar
schuwt meestal een half uur tevoren.
En dan gaat de strandwacht op volle
sterkte naar de vloedlijn om zoveel mo
gelijk mensen weg te fluiten. „We con
centreren ons op de kinderen, maar we
letten ook op volwassenen. Want soms
is het zo krachtig dat ook die niet over
eind blijven."
door Arjan Schuiling
GRIJPSKERKE - Kippenhou
der G. van de Zandschulp uit
Grijpskerke mag voorlopig
geen gebruik maken van de uit
loop die hij heeft aangebouwd
aan zijn kippenstal aan de Mid-
delburgseweg.
De eigenaar van 16.500 kippen
heeft zonder succes bij cle Raad
van State in Den Haag schor
sing verzocht van het besluit
van B en W van Veere waarin
hem niet wordt toegestaan de
uitloop van vier hectare te ge
bruiken.
Vliegenoverlast
Het gemeentebestuur baseert
het besluit op het feit dat dit
Duitse Freilandsysteem, waar
bij een zogenaamde wintergar-
ten en de uitloop worden vast-
gebouwd aan de kippenstal,
niet is vergund. Bovendien vre
zen B en W van Veere voor vlie
genoverlast als alle kippen zich
in de uitloop ophouden.
Kippenhouder Van de Zand
schulp stelt daar tegenover dat
lang niet al zijn kippen van de
uitloop gebruik zullen maken.
Zolang hij het Freilandsysteem
niet kan toepassen, zijn de eie
ren minder waard en hij heeft
dan ook vergunning aange
vraagd voor het systeem.
Volgens de Raad van State I
staat nog niet vast dat het
nieuwe systeem ook daad
werkelijk vergund zal worden.
Onder die omstandigheden heb- I
ben B en W van Veere de kippen- I
houder terecht verboden de kip
pen alvast in de uitloop toe te
laten.
In de ogen van de aanklaagster
is een werkstraf van twintig uur
en betaling van de helft van de
schade een rechtvaardige straf
voor de man uit Goes.
De 22-jarige werd samen met
een van de twee broers door de
politierechter in Middelburg
veroordeeld tot veertig werk
straf en vergoeding van de vol
ledige schade van 363 euro. Een
van de broers bekende samen
met cle 22-jarige in nacht van 4
juli vorig jaar de ruiten te heb
ben ingegooid.
door Frank de Klerk
GOES - Een 22-jarige inwoner
van Goes ontkende gisteren in
hoger beroep bij het Haagse ge
rechtshof twee ruiten te hebben
ingegooid bij shoarmazaak Tel
Aviv in de Magdalenastraat in
Goes.
Hij zei die nacht thuis in bed te
hebben doorgebracht. Hoewel
de man alle schijn tegen zich
had, bracht zijn ontkenning
hofaanklager A. Kaptein aan
het twijfelen. Zij deed het ge
rechtshof het voorstel twee
broers te horen, die belastende
verklaren tegen de jongeman
hebben afgelegd. „Het zou kun
nen zijn dat de twee broers een
opzetje hebben gemaakt om de
ze man de schuld te geven", op
perde de aanklaagster.
Als het gerechtshof geen be
hoefte heeft aan het horen van
deze getuigen, kan volgens
Kaptein in hoger beroep een la
gere straf worden opgelegd dan
het vonnis van de politierechter.
Wraakactie
De man uit Goes hield het op een j
wraakactie van de broer, Deze J
was korte tijd voor het incident j
door cle politierecher veroor-
deeld voor mishandeling van de
verdachte. Deze zit nog steeds te
wachten op de schadevergoe
ding van 750 gulden, die hij toen I
door de rechter kreeg toege
kend.
Uitspraak volgt over twee we
ken.
door Ali Pankow
ZIERIKZEE - 'Bootjes in 't bij
zonder' is de titel van de nieuwe
tentoonstelling in galerie Bed-
deweeg in Zierikzee. Het betreft
een presentatie van schilderijen
van zes Schouwse vrouwen die
gemeen hebben dat ze allen al
geruime tijd les krijgen van
beeldend kunstenaar Ben Ver
minnen uit Bennebroek.
Hij stimuleerde hen op basis van
een gedicht van Gerrit Achter
berg de creativiteit eens de vrije
loop te laten gaan. Die opdracht
resulteerde een bijzondere col
lectie bootjes in allerlei soorten
én maten, van realistisch tot
zeer geabstraheerd en van uit
bundig kleurrijk tot werk met
een zachte, dromerige sfeer.
Het feit dat de uiteenlopende in
terpretaties van deze zes
Schouwse schilderessen nu in
één expositie worden getoond,
is mogelijk gemaakt door gale
riehouder Robert Cöhrs. Hij
bood kunstenares Nelly Nelis-
sen het gebruik van De Bedde-
weg aan voor een 'leuke ten
toonstelling'. Zij besloot enkele
van haar medecursisten bij Ben
Verminnen uit te nodigen daar
werk voor in te leveren. „Met zes
exposanten loop je dan al snel
het gevaar, dat het te rommelig
wordt. Daarom heb ik gekozen
voor één specifiek thema.", zegt
Nelisse.
Zelf verrast ze met het schilderij
De laatste stad. Ze toont daarin
dat ze het echte figuratieve
werk nu toch drastisch durft los
te laten. Elementen als water,
zeilen, maan en lucht zijn wel
herkenbaar, maar in zo'n op
merkelijke vormgeving dat de
compositie aandacht afdwingt.
Dat geldt ook voor een schilderij
waarbij ze gebruik makend van
stempeltechniek een beeld
schept van papieren bootjes
weerspiegeld in het water.
Italiaans
Ellen Hondius toont haar voor
keur voor aquatinten in twee
Italiaans aandoende scheepsta-
ferelen met als titels La Barca
en La LunaMooi contrast daar
mee biedt ook haar collage van
gemengde techniek waarin ze
juist een fel gekleurde rood/-
blauw combinatie toont.
Dorien Gast laat in twee ab
stracte schilderijen haar fanta
sie volledig de vrijeloop. Ookzij
blijkt een voorkeur voor rode en
blauwe tinten te hebben. Bij Jos
Penning overheerst door het ge
bruik van donkere kleuren
vooral de alles overheersende
rust van de nacht die boot en
water lijkt in te pakken.
Coby Geervliet volgt de lessen
van Verminnen pas een jaar en is
dan ook de prilste onder de ex
posanten. Aan haar schilderij
van drie fraai gestileerde boot
jes op rij is clat in elk geval niet af
te zien.
Fransje van der Swan tenstotte
toont dat ze zowel met klassieke
als meer geabstraheerde vorm
geving uit de voeten kan.
De expostie 'Bootjes in 't Bijzonder'
in galerie Beddeweeg is tot en met 21
september geopend op donderdag,
vrijdag en zaterdag van 14.00 tot
17.00 uur.
Een maquette van een historisch Belgisch binnenvaartschip.
foto Charles Strijd
Een werk van Nelly Nelissen: papieren bootjes die weerspiegelen in
het water. foto Marijke Folkertsma
door Kris Naudts
GENT - „Tjonge, dit is echt
jeugdsentiment". De Vlaamse
vrouw van veertig, dochter uit
een schippersgezin, zal het tij
dens haar bezoek aan de ten
toonstelling nog diverse keren
herhalen. Ze heeft net, heel van
nabij, de foto bekeken van het
schippersinternaat waar ze een
deel van haar jeugd sleet. 'IJze
ren schippers op houten sche
pen', heet de expositie die de re
cente geschiedenis vertelt van
de Belgische binnenvaart van
het einde van de negentiende
eeuw tot rond 1960.
Bij het hoofdstuk 'Werken op
het schip' gekomen, begrijpt de
bezoeker meteen waarom de sa
menstellers van de tentoonstel
ling op de naam zijn gekomen.
Een foto toont drie jonge vrou
wen en een meisje van pakweg
tien jaar oud, met blonde krul
len en witte japon, op het jaag
pad eendrachtig sleurend aan
het vrachtschip waarmee de fa
milie het dagelijks brood ver
diende. In niet alle schippersge-
zinnen reikten de financiële
middelen zover dat er paarden
of muilezels konden worden in
gezet of om scheepstrekkers in
te huren.
„Op het schip is het anders wer
ken dan aan de wal", zo vangt
een volgend hoofdstuk aan.
Waarop de bezoeker rustig de
tijd neemt om een prachtige ode
aan het anker te lezen: „Wan
neer wij 's avonds laat in de don
kere nacht voor anker komen
liggen, dan is steeds groot het
gevaar dat het anker niet hou
den zal en zal begeven, en ons
schip op drift zou geraken. O,
dan betrouwen wij op ons anker.
O, zinnebeeld der hoop; o, ij zere
vorm op u rust gans onze hoop."
In een hoek van de zaal is de in
tact gebleven roef- of leefruimte
gebouwd van de 'Edimas', met
donker houten meubilair, het
kolenkacheltje met erboven een
schouwmantel met veel te grote
klok en de ingemaakte goot
steen naast de bedstee.
Een knappe reeks foto's voert
door het vaarwegermet met
bruggen, sluizen en scheepslif-
ten die er toen charmanter uit
zagen. Met op het water scheep
jes als de 'bak van Charleroi' of
'baquet de Charleroi', in de
volksmond het 'bakeetje',
waarvan de afmetingen werden
bepaald door de sluizen op het
kanaal Brussel-Charleroi.
De scheepstypes evolueren na
tuurlijk en steeds meer kleine
werfjes gaan dicht. Op de ten
toonstelling blijft de aandacht
voor de technische evolutie ech
ter ondergeschikt aan deze van
het menselijk aspect van het
schippersbestaan. De samen
stellers gingen met schippers en
oud-schippers praten. Dat le
verde fraaie getuigenissen op.
De debuterende schippers
vrouw, die even aan het roer
moest omdat haar man in de
machinekamer was, herinnert
zich volgend grappig voorval.
„We waren net een sluis uit. Er
kwam me een schip tegemoet en
dat riep mij via de marifoon op.
.'Buurvrouw, bent u alleen?', zei
de naastvarende schipper, Ik
dacht: 'wat gaat hem dat aan?'
en antwoordde heel onnozel:
'hoezo buurman, wat wou je
dan?' Het was even stil aan de
andere kant toen ik stotterend
hoorde: 'uhm, ik bedoel, komen
er nog schepen achter u?"
Of een schippersvrouw over
haar prille jeugd aan boord van
het ouderlijke schip: „Het was
altijd een prachtig zicht als
moeder waste, dan hing het lin
nen in de wind als kleine vlag
gen."
In een tweede luik wordt het
werkelijke schippersleven ge
confronteerd met de voorstel
lingen ervan in de schilder
kunst. Ook in de 'kunstkamer'
spreken schippers tot de bezoe
ker. Over de negen weken lange
schippersstaking van 1975.
„Door de lange staking konden
veel schippers de kop niet boven
water houden. Giften van de
groentenboer en van alles en ie
dereen waren meer dan wel
kom", vertelt oud-schipper
Francois.
Aansluitend toont het museum
uit de eigen collectie enkele van
de oudste touwslagerswielen en
vlechtmachines. Het hoofdstuk
touwslagerij kwam tot stand
met medewerking van de Ne
derlandse Lankhorst Touwfa-
brieken en het Fries Scheep
vaartmuseum in Sneek. Zeeheld
Michiel Adriaenszoon de Ruy-
ter begon zijn glansrijke loop
baan als knecht in een Vlissing-
se touwslagerij.
Scheepsmaquettebouwer Wal
ter Birnie, afkomstig uit Rotter
dam en sinds jaren in Gent
werkzaam, exposeert enkele
schitterende exemplaren uit
zijn atelier voor historische
scheepsmodellenbouw. Pronk
stuk is de zeventiende-eeuwse
driemaster 'De Groningen' met
zijn tachtig kanonnen, bijge
naamd 'de zwarte arend', omdat
op de spiegel de arend van de
Habsburgers prijkte.
IJzeren schippers op houten sche
pen, tot 27 oktober in Museum voor
Industriële Archeologie en Textiel
in Gent; dinsdag tot zondag van
10.00 tot 18.00 uur.
door Ab van der Sluis
MIDDELBURG - Groot was de
verbazing bij A. Desmedt van
Bakkerij Bart in Middelburg.
Een aantal echtheidskenmer-
ken van het vijf eurobriefje
bleek onder de blauwe lamp af
wezig. Zijn vermoeden dat
sprake was van een vals briefje
werd min of meer bevestigd
door een Middelburgse bank,
die het biljet innam. Zijn verba
zing werd nog groter, toen hij
zelf een biljet van vijf euro in de
wasmachine stopte, waar ook
een aantal echtheidskenmerken
door verdwenen.
Bij het opmaken van de kas, af
gelopen zaterdag, zag één van
de medewerkers van Bakkerij
Bart een duidelijk verschil in de
biljetten van vijf euro. „De me
talen balk op het briefje was een
beetje vaag geworden. Vervol
gens hebben we het onder de
blauwe lamp gelegd en toen
bleek dat de vlag en de brug, die
fel groen moeten opkleuren, dat
niet deden."
Desmedt bracht het briefje naai
de bank. Die controleerde het
biljet ook op de echtheidsken
merken en nam het vervolgens
in. „Maar ik twijfelde een beetje
of het nu echt wel een vals brief
je was." Desmedt nam de proef
op de som. Hij dacht dat het
briefje misschien wel per onge
luk was meegewassen.
Daarom stopte hij zelf een biljet
van vijf euro in de wasmachine.
„Toen bleek dat de vlag en de
brug opnieuw niet oplichtten."
Een woordvoerder van De Ne-
derlandsche Bank bevestigt het
verhaal van Desmedt. „Bij de
oude guldenbiljetten gebeurde
dat ook." De verklaring is sim- i
pel. In waspoeder zit bleekmid
del en dat tast de briefjes aan. i
Volgens de bank heeft datte ma
ken met de samenstelling van de
briefjes. Die zijn van katoen ge
maakt.
Vergeten
Volgens de woordvoerder van
De Nederlandsche Bank is een
gewassen bankbiljet gewoon
geldig, ook al verdwijnen de op- 1
lichtende kleuren na een was
beurt. Hij zegt dat het regelma-
tig voorkomt dat briefjes in de
wasmachine verdwijnen. „Dat
is vooral bij kleine coupures het
geval. Mensen steken die in hun
kontzak of borstzakje, vergeten
ze en dan worden ze meegewas-
sen." De vale briefjes worden er
door een sorteermachine bij De j
Nederlandsche Bank uitgepikt.
„De biljetten kunnen gewoon
gebruikt worden. Er zijn vol
doende andere kenmerken om
te kunnen achterhalen of het
briefje echt is."
Desmedt heeft vervolgens ook
briefjes van 10,20 en 50 euro ge
wassen. Ook daar verdwenen de
kleuren.,Ik stond echt met gro
te ogen te kijken." De bakker
gaat de biljetten vandaag met j
zijn andere kasgeld inleveren
bij zijn bank. „Ik ben benieuwd i
of de sorteermachine de biljet
ten eruit haalt."
door Arjan Schuilinq
GAPINGE - B en W van Veere
hebben agrariër H. Harpe aan
de Schellachseweg in Gapinge
terecht toegestaan om bij zijn
gemengde agrarische bedrijf
ook een mini-camping op te zet
ten. Voormalig omwonende
J. van Nieuwenhuyzen heeft de
milieuvergunning van Harpe
vergeefs aangevochten bij de
Raad van State in Den Haag.
Het Haagse rechtscollege oor
deelt dat Van Nieuwenhuyzen
zijn bezwaren over mogelijke
strijdigheid met het bestem
mingsplan en het gevaar voor
bodemverontreiniging niet van
meet af aan heeft ingebracht.
D at is in strij d met de Algemene
Wet Bestuursrecht (AWB) en de
voormalig omwonende wordt
voor wat betreft die klachten
dan ook niet-ontvankelijk ver
klaard door de Raad van State.
Het Haagse rechtscollege gaat
wel inhoudelijk in op de bezwa
ren rond mogelijke geluidsover
last van de camping. Volgens
de Raad van State heeft het
Veerse gemeentebestuur de tuin
terecht beschouwd als een be
stemming waarvoor geen speci
ale bescherming tegen geluids
overlast is vereist.
Ook alle andere bezwaren van
Van Nieuwenhuyzen worden
door het Haagse rechtscollege
in deze voorlopige uitspraak
van tafel geveegd.
