Reactionair met wie je kon lachen
Palestijnen in Libanon
voelen zich buitengesloten
PZC
PZC
Politiek einde nadert
voor premier Ecevit
Hervorming Syrië
kost Bashar Assad
nog altijd moeite
Joseph Luns bepaalde na-oorlogse gezicht van Nederland in het buitenland
laai 1961 con-
18 juli 1952
donderdag 18 juli 2002
van onze redactie binnenland
Bijna twintig jaar lang, van
1952 tot en met 1971, was
Joseph Luns het gezicht van Ne
derland in het buitenland. Na
zijn ambtstermijnen als minis
ter van Buitenlandse Zaken
bleef hij op het internationale
toneel, als secretaris-generaal
van de NAVO.
Hoewel hij van huis uit een be
houdend katholiek was, moest
hij de fundamentele verande
ring van Nederlands positie in
de wereld in goede banen leiden.
Onder zijn ministerschap ont
wikkelde Nederland zich van
een neutralistische koloniale
mogendheid tot een trouw lid
van internationale organisaties
als de NAVO en de Europese
Economische Gemeenschap.
Joseph Marie Antoine Hubert
Luns werd op 28 augustus 1911
in Rotterdam geboren als zoon
van de kunst
schilder en la
tere hoogle- li Q1 11
raar Huib i JL JL
Luns. Na een
studie rechten
in Amsterdam, Berlijn en Lon
den, trad hij toe tot de diploma
tieke dienst. Tijdens de oorlog
was hij in Bern, Lissabon en
Londen gestationeerd. In 1949
werd hij tweede man van de
missie bij de Verenigde Naties in
New York.
In 1952 trad de KVP'er toe tot
het kabinet-Drees-2 als minis
ter zonder portefeuille. In feite
deelde hij cle post'van Buiten
landse Zaken met de partijloze
J. Beyen. Voor Drees was Luns'
katholieke achtergrond een re
den om hem minister zonder
portefeuille te maken.
Drees wilde met het oog op de
Europese politiek geen katho
lieke minister op Buitenlandse
Zaken uit vrees voor een 'Euro
pe Vaticane'. Van de zes landen
die deelnamen aan het overleg
over een te vormen Europese ge
meenschap hadden al vijf een
christen-democratische (ka
tholieke) minister van Buiten
landse Zaken.
Als oplossing rolde de dubbel-
benoeminguit debus. De partij
loze J. W. Beyen werd officieel de
minister, in het buitenland
mocht echter ook Luns zich met
die titel tooien. In 1956 keerde
Luns alleen terug op Buiten
landse Zaken. Drees achtte toen
het gevaar van een katholieke
overheersing in Europese zaken
minder groot.
Luns maakte zich al in die eerste
ambtsperiode sterk voor Euro
pese eenwording. Hij stond aan
de wieg van de Europese Econo
mische Gemeenschap (EEG),
die in 1957 voortkwam uit de
Europese Gemeenschap voor
Kolen en Staal.
Luns geloofde hartstochtelij kin
een verenigd Europa, dat een
eind moest maken aan de tegen
stellingen die tot twee wereld
oorlogen hadden geleid. Daarin
moesten de West-Europese
grootmachten Frankrijk,
Groot-Brittannië en de Duitse
Bondsrepubliek opgaan, teza
men met de kleinere soevereine
staten. Dit
bracht hem in
fliet met de
Franse presi
dent De Gaul
le, die de Britten buiten de EEG
wilde houden. Als enige binnen
de zes lidstaten verzette Luns
zich heftig en weerstond de
druk van Parijs en Bonn om in te
binden.
Met de Duitse bondskanselier
Adenauer was de verstandhou
ding eveneens slecht. Zo zou
Adenauer hebben verzucht:
„Als alles verkeerd gaat, als ik
kiespijn heb, de Bondsdag gaat
dwarsliggen, de pers mij onder
uit probeert te halen en mijn
partij om een andere kandidaat
roept, dan troost ik mij met de
gedachte dat er een sterveling
nog erger aan toe is clan ik: me
vrouw Luns."
Nieuw Guinea
Datzelfde jaar trotseerde Luns
de internationale gemeenschap
in de Nieuw Guinea-crisis.
Indonesië maakte sinds zijn
onafhankelijkheid in 1949 aan
spraken op het gebied, dat Ne
derland buiten de soevereini
teitsoverdracht had gehouden.
Eind 1961 raakten Nederlandse
van onze redactie binnenland
Zijn enorme politieke over
levingsdrang heeft de Turk
se premier Btilent Ecevit uit
eindelijk niet kunnen redden.
Zijn slechte gezondheid en de
politieke beroering die daar
door ontstond, zijn hem als
premier fataal geworden na
een politieke carrière van
meer dan vier decennia waarin
hij een aantal malen de regering
leidde.
De 77-jarige Ecevit moest een
stapje terugdoen, mede omdat
ook zijn politieke vrienden von
den dat het zo niet langer meer
kon. Zij verweten hem cle rege
ring vleugellam te hebben ge
maakt, terwijl krachtig optre
den gewenst was in verband met
de economische crisis en de po
litieke hervormingen die nodig
waren om Turkije acceptabel te
maken als lid van de Europese
Unie.
Vasthoudendheid karakteri
seerde de politieke loopbaan
van Ecevit. Op tal van punten
weigerde hij water bij de wijn te
doen. Daardoor kreeg hij de re
putatie niet gemakkelijk toe te
geven. Tot het laatst toe bleek
dat dat niet ten onrechte was.
Terwijl ministers en parle
mentsleden van zijn partij het
voor gezien hielden en hem op
riepen af te treden, bleef hij zit
ten.
Hij weigerde vervroegde verkie
zingen uit te schrijven, maar
dinsdag werd een vroegere
stembusgang onontkoombaar,
nadat zijn regeringscoalitie
haar meerderheid in het parle
ment had verloren.
Gematigd links
Biilent Ecevit was bijna de ver
persoonlijking van de Turkse
republiek van 1923, die twee
j aar voor zijn geboorte werd uit
geroepen. Hij was gematigd
links en fel voorstander van de
scheiding van godsdienst en
staat.
Ecevit werd in 1925 in Istanboel
geboren als zoon van een hoog
leraar geneeskunde en een
schilderes. Al jong werkte hij
voor Ulus, het blad van de
gematigd linkse Republikeinse
Volkspartij (CHP). Dat is de
partij van de stichter van de
Turkse republiek, Mustafa
Kemal Atatürk (1881-1938).
Atatürks vertrouweling Ismet
Inönu haalde Ecevit de politiek
binnen. Hij werd in 1957 in het
parlement gekozen en was
vanaf 1961 vier jaar lang mi-
Joseph Luns als Secretaris-Generaal van de NAVO in 1980.
en Indonesische militairen in
het gebied slaags.
Toen h et niet meer mogelijk leek
een kolonie in de Oost te hand
haven, stelde Luns voor de Pa
poea's zelfbeschikking te geven
en het gebied onder internatio
naal gezag te plaatsen. Dit stuit
te op verzet van Washington,
dat vreesde dat Jakarta zich dan
tot de Sovjet-Unie zou wenden.
Nieuw-Guinea werd uiteinde
lijk onder Amerikaanse druk
aan Jakarta overgedragen.
De woelige jaren zestig waren
voor Luns tij clen van confronta
tie, met name toen hij met de
PvdA in het kabinet-Cals zat.
foto ANP
Binnen die partij pleitte Nieuw
Links voor een radicaal buiten
lands beleid. Zo moest Neder
land uit de NAVO stappen, als
Portugal onder Salazar lid zou
blijven of Spanje onder Franco
lid zou worden. Ook stond
Nieuw Links erkenning van de
DDR en de Vietcong voor.
Luns gaf zijn ministerspost in
1971 op en ging naar Brussel,
waar hij aantrad als secretaris
generaal van de NAVO, de twee
de Nederlander op deze post na
de WD'er Dirk U. Stikker
(1961-1964).
Als hoogste NAVO-baas kreeg
Luns te maken met de contro
verse over de plaatsing van
kruisraketten in West-Europa.
Daarmee haalde hij zich de
woede van de vredesbeweging
op de hals, die volgens hem door
het Kremlin werd gefinancierd.
Ook klaagde hij dat premier
Lubbers zich te weinig inzette
voor het bondgenootschap.
Toch genoot hij van zijn NAVO-
tijd: „Het grote voordeel is datje
geen verantwoording aan het
parlement hoeft af te leggen."
Al eerder stond Luns bij links te
boek als reactionair door zijn
sympathie voor de junta's in
Spanje en Portugal en voor het
apartheidsbewind in Zuid-
Afrika. Zijn anti-socialistische
tirades en zijn banden met clubs
als het Oud-Strijders Legioen
versterkten zijn rechtse imago.
In 1979 kwam Luns in opspraak
toen bleek dat hij van 1933 tot
1936 lid van de NSB was
geweest. Eerst wendde hij ge
heugenverlies voor, later zei hij
dat zijn broer hem had aange
meld.
Luns werd zelfs beoogd als ster
ke man van Nederland, onthul
de hij in 1992. Vier generaals
hadden hem voorjaar 1965 ge
vraagd premier te worden na
een militaire coup tegen Cals,
die zijn oren te veel naar de
PvdA zou laten hangen.
Hoewel hij vaak tegen de tijds
geest inging, bleef hij populair,
vooral door zijn scherpe opmer
kingen en anekdotes en zijn rij
zige gestalte van 1.95 meter. Dit
leverde hem ook in het buiten
land veel bekendheid en eerbe-
tonen op
Hij wist op sluwe wijze gebruik
te maken van zijn gevoel voor
humor, zo herinnerde oud-
PvdA-voorman Jaap Burger
zich. „We hebben veel gevoch
ten, veel gelachen. Maar je
kwam nooit iets van Luns te we
ten, omdat hij aan een stuk door
moppen zat te tappen." ANP
nister van Arbeidszaken. Een
jaarlater werd hij partijvoorzit
ter.
In 1974werdEcevitpremiervan
een coalitieregering en hij zou
dat ambt in de jaren zeventig
nog twee keer vervullen. In dat
j aar gaf hij het bevel tot de inva
sie van het noordelijk deel van
het eiland Cyprus, waarmee hij
het respect van zijn volk en van
dein Tux-kij e zeer belangrij ke en
invloedrijke strijdkrachten ver
wierf.
Staatsgreep
Toch kreeg Ecevit het na de mi
litaire staatsgreep van 1980 met
die militairen aan de stok. Hij
werd, terwijl hij weer premier
was, enkele malen gearresteerd
voor hoogverraad en zijn onom
wonden kritiek op de onder
drukking en belandde in de cel.
In 1985 stapte hij uit de CHP,
wegens cle richtingenstrijd die
deze partij verlamde, en stichtte
met zijn vrouw Rahsan de De
mocratische Partij van Links
(DSP). Toen de bejaarde Ecevit
twee jaar geleden voor de vierde
keer premier werd, leek de DSP
moeite te hebben om bij de ver
kiezingen hét resultaat van
1995 (14,6 procent) te her
halen. De arrestatie echter van
PKK-leider Öcalan, die de Tur
ken als him grootste vijand be
schouwen, maakte de kleine
premier bij het volk bijzonder
populair.
Ecevits politieke denkbeelden
waren op het laatst niet meer zo
radicaal als in de jaren vijftig,
toen hij in een arbeidersdistrict
voor het eerst tot parlementslid
werd gekozen. Hij was aanvan
kelijk nogal anti-Europees. Ook
buiten de politiek was hij actief.
Hij schreef tal van boeken en
vertaalde veel buitenlandse
literatuur in het Turks, zoals
gedichten van de Nobelprijs
winnaars T.S. Eliot en Tagore.
Ecevit studeerde onder meer
Engelse literatuur in Ankara en
Sanskriet en Bengaals in Lon
den. Hij zette zich af tegen de
Amerikaanse politicoloog Sa
muel Huntington, die stelde dat
een botsing van de beschavin
gen onvermijdelijk is.
Niet corrupt
Bülent Ecevit genoot ook veel
waardering, omdat hij in tegen
stelling tot vele andere Turkse
politici niet corrupt was en er
een eenvoudige levensstijl op
nahield. Hij liet zijn hond zelf
uit, deed boodschappen en reed
in een oude wagen van Turkse
makelij. ANP
De 350.000 Palestijnse
vluchtelingen die leven in
kampen in Libanon, kun
nen slechts machteloos
toezien bij de onrust die
heerst op de Westelijke
Jordaanoever en in de Ga-
zastroolc. Zelfs bij de door
Arafat in het vooruitzicht
gestelde verkiezingen
staan zij buitenspel. Van
wege hun vluchtelingen
status hebben zij straks
geen stemrecht.
door Arthur Blok
Aan de rand van Beiroet ligt
het vluchtelingenkamp
Sjatila. De huizen bestaan uit
niet veel meer dan wat beton
blokken met daarop golfplaten
of een zeiltje. Het maakt een
trieste indruk, veel woningen
hebben niet eens een dak. Het is
moeilijk voor te stellen dat hier
meer dan tienduizend Palestijn
se vluchtelingen wonen.
Op muren staan teksten van de
islamitische verzetsbeweging
Hezbollah, hier en daar hangt
een vergeelde foto van Jasser
Arafat. Een groepje mannen
van in de veertig speelt in de
schaduw een Arabische variant
op klaverjassen. De turbulente
gebeurtenissen van de laatste
maanden op de Westelijke Jor
daanoever lijkt aan hen voorbij
te zijn gegaan.
Volgend jaar gaan, als Arafat
zijn toezegging nakomt, de Pa
lestijnen naar de stembus om
een nieuw leiderschap te kiezen
Maar de Palestijnen in Libanon
mogen daaraan niet meedoen.
Dat er verkiezingen komen
maakt op hen dan ook weinig
indruk. „Arafat is en blijft onze
leider; hij vertegenwoordigt on
ze hoop en gevoelens", zegt één
van de mannen.
Een oudere vrouw sluit zich bij
het groepje aan. „Als vluchte
ling heb je vanwege je status
geen recht om te stemmen. Dat
is pas onrechtvaardig! Het enige
dat wij kunnen doen, is toekij
ken. Ik ben hier inmiddels al
vijftig jaar, vanaf mijn acht
tiende."
De geur van vuilnis dat te lang
in de zon heeft liggen rotten, is
bijna ondraaglijk. Niemand
schijnt er echter last van te heb
ben. De stortplaats op nog geen
Twee Palestijnse jongetjes rusten uit aan de rand van een vuilstort
plaats. Rondom deze vuilstort bevinden zich marktkraampjes.
foto Nahi Issah/GPD
driehonderd meter van de in
gang is cle oorzaak. Rondom de
ze vuilnisbelt bevinden zich di
verse marktkraampjes. Alles is
hier te koop, van waterpijpen
tot de nieuwste pop-cd's.
Teleurgesteld
De Palestijnse vluchtelingen in
Libanon voelen zich buitenspel
staan. „Na de Arabische top,
eind maart, waren we erg te-,
leurgesteld. Vooral omdat het
vluchtelingenvraagstuk onbe
antwoord bleef in het Arabische
vredesvoorstel", zegt Walid
Hassan (32), vader van drie kin
deren. „Arafat is ons al lang ge
leden vergeten."
Walid vindt dan ook dat het tijd
is voor wisseling van de wacht,
al mag hij niet meestemmen.
„Dat wij niet mee mogen beslis
sen, frustreert me enorm. Als ik
van weer een zelfmoordaanslag
hoor, vraag ik me af waarom
daar niets tegen wordt gedaan;
het werkt immers alleen maar
tegen ons. Terugkeren?Helaas is
dat slechts een droom."
Iets verderop in een kleine
kapsalon, verzamelen mensen
zich rond een radio. Het laatste
nieuws uit Israël kraakt uit de
luidspreker. Kapper Bashir
Halabi (32) schreeuwt tussen
het nieuws door dat hij liever op
de Westelijke Jordaanoever
onder Israëlisch bestuur woont
dan hier in het kamp. „Mijn
vader moest op tienjarige leef
tijd Haifa verlaten. Ik zou het
niet erg vinden nu naar Israël te
verhuizen. Joods of Palestijns,
voor mij maakt het weinig ver
schil."
De huidige Palestijnse Autori
teit van Jasser Arafat heeft bij
Bashir afgedaan. „Er is een
hoop geld verdiend over onze
rug. Terwijl onze situatie er in al
die jaren niet beter op is gewor
den. Wij zijn voor ons voedsel en
voor hulpgoederen nog steeds
afhankelijk van de internatio
nale gemeenschap."
Veel Palestijnen in Sjatila, één
van de kampen waar in 1982 on
der toeziend oog van Israël een
slachting werd aangericht on
der de Palestijnen, hebben hun
trots lang geleden verloren.
Mede door het feit dat de vluch
telingen in Libanon zijn uitge
sloten van een flink aantal be
roepen, met name die met enig
aanzien. Frustratie en soms een
vlucht in extremisme is het ge-
volg.
Trots
Bewegingen als Hezbollah en
Harnas hebben in de kampen
dan ook veel aanhang. „Hezbol
lah en Harnas hebben mij wat
trots teruggegeven", zegt Ah
mad Assad (27). „Ik weet dat zij
aanslagen plegen, omdat zij
denken zo onze problemen op te
kunnen lossen, maar is er een al
ternatief? Vredesonderhande
lingenleveren ook niets op."
Zijn droom is gelijk aan die van
iedereen in het kamp: terug naar
Palestina om daar een normaal
leven op te bouwen. „Ik moet
nog zien wat er volgend jaar ja
nuari gebeurt. Ik denk dat Ara
fat gewoon blijft. Zolang hij het
voor het zeggen heeft, is vrede
slechts een illusie." Dat Arafat
de huidige problemen niet meer
de baas kan, lijkt voor deze
vluchtelingen duidelijk. Maar
wie dat vacuüm moet opvullen
weten ook de Palestijnen in Li
banon niet. GPD
door Donna Abu-Nasr
Syrië heeft tegenwoordig
mobiele telefoons, satel
liettelevisie en internetcafés
waar ze weten hoe je de door
de overheid geblokkeerde
websites toch kunt bekijken.
Het land maakt een jongere,
levendiger indruk dan vóór
het aantreden van president
Bashar Assad, gisteren twee
jaar geleden. Maar echte her
vormingen blijven uit.
De president wil wel, zeggen
veel diplomaten, maar de ou
de garde uit de tijd van zijn
vader, Hafez Assad, is bang
voor verandering en houdt
hervormingen zo veel moge
lijk tegen. Hafez Assad leid
de Syrië dertig jaar lang.
Twee jaar geleden overleed
hij. Het parlement verlaagde
onmiddellijk de minimum
leeftijd voor het president
schap en benoemde de toen
34-jarige Bashar tot presi
dent.
Bij zijn aantreden beloofde
Bashar, in Londen opgeleid
tot oogarts, grootschalige
hervormingen, maar geest
verwanten in de regering had
hij niet. Bashar wist maar
één medestander te benoe
men, minister van Toerisme
Saadallah Agha al-Qalaa.
Wetsvoorstellen voor de her
vorming van het bankwezen,
de handel en de belastingen
zijn er wel, maar er is nog zo
goed als niets doorgevoerd.
De rechtspraak is nog altijd
even corrupt, de bureaucra
tie alom tegenwoordig.
Golanhoogvlakte
Net als zijn vader weigert As
sad met Israël te praten zo
lang het de hoogvlakte van
Golan niet teruggeeft aan
Syrië. Sinds 11 september
staat Syrië onder druk van de
VS om de banden door te
snijden met de extremisti
sche groeperingen waaraan
het steun verleent. Deson
danks boekte Syrië in janua
ri een diplomatieke overwin
ning: het werd voor twee jaar
lid van de VN-Veiligheids
raad.
Bij zijn aantreden zei Assad
dat Syrië dringend behoefte
had aan opbouwende kri
tiek. „We zagen dat als een
positieve stap naar verande
ring én hervormingen", zegt
de advocaat Hasan Abdul-
Azim. Ten onrechte, bleek
vorige zomer: tien intellectu
elen werden opgepakt op be
schuldiging van poging tot
het wijzigen van de grondwet
of het uitlokken van sektari
sche conflicten.
„De gevestigde orde houdt
hervormingen tegen en
werpt obstakels op", zegt
econoom Nabil Sukkar, di
recteur van een investerings
maatschappij in Damascus.
De werkloosheid bedraagt
naar schatting 20 procent.
De economie groeit met 2,5
procent per jaar, de bevol
king met 2,7 procent. Twee
derde van de zeventien mil
joen Syriërs is jonger dan 25.
Juiste spoor
Ook Bashar Assad is met zijn
36 jaar nog jong. Naar ver
wachting zal hij de oude gar
de overleven. Veel Syriërs
vinden dat Assad het land op
zijn minst op het juiste spoor
heeft gezet. Dat de televisie
aan rechtstreekse verslagge
ving doet en programma's
over corruptie en economie
uitzendt, was voorheen on
denkbaar.
Verder bezoekt Bashar in te
genstelling tot zijn strenge,
afstandelijke vader veelvul
dig winkels, theaters en res
taurants. De 35-jarige win
kelier Majed al-Baladi ver
telt dat op een avond in april
een man en een vrouw uit een
zwarte Audi stapten en krui
den, chips, tomatenpasta en
tonijn kwamen kopen.
„Ze waren precies zoals an
dere stellen die hier inkopen
komen doen", zegt Al-Bala-
di. „Alleen waren dit toeval
lig president Bashar Assad
en zijn vrouw Asma.AP
FILM - Er wordt een film ge
maakt over het dagelijkse lé
ven in Noordgouwe. Bijna heel
de bevolking' doet mee. Niet al
leen de mooiste plekjes wor
den getoond, maar ook het
verenigingsleven en de bedrij
vigheid. Het idee komt van
muziekkorps Con Amore.
SPELEN - Het is de vraag of
Finland uit de kosten komt
voor het organiseren van de
Olympische Spelen. De ver
wachtingen voor het aantal
buitenlandse bezoekers zijn al
teruggeschroefd van 60.000
naar 35.000. In Helsinki speelt
vandaag de Nederlandse hóe^
keyploeg zijn eerste wedstrijd
tegen Duitsland.
GIRAFFEN - De vier giraffen
die onlangs arriveerden in
Diergaarde Blij dorp, zijn ge
storven aan een darminfectie.
Vermoedelijk hebben bezoe
kers hen iets verkeerds gege
ven, ondanks het verbod de
dieren te voederen. Enkele ja
ren geleden overleden in Rot
terdam snel achter elkaar de
voorgangers van deze groep
giraffen.
ZILVERUEEN - In Sint Phi-
lipsland is de zilveruienoógst
van start gegaan. Dit betekent
werk voor talloze arbeiders
uit de regio. Het werkloos
heidsprobleem in Sint Philips-
land is daarmee voorlopig op
gelost.
Internet: www. pzc.. nl
Dmtermetredact5e:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
E-mail: web@pzc.nl
Hoofdredactie:
A. L Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A L Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax: (0118) 470102
E-mail: redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax. (0118) 470102
E-mail; redwalch@pzc.nl
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax. (0113)27.3030
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115) 645769
Fax. (0115)64-5741
E-mail: redtern@pzc nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel. (0114) 372776
Fax. (0114)372771
E-mail. redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111)454647
Fax. (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8,00 tot 17.00 uur
Zierikzee, Goes en Hulst:
8.30-T7.00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
Auleursreohlen voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Couranl BV is een onderdeel van het Wegener-concern De dooi'u
aan ons vorslrekle gegevens hebben wij opgenomen In een bestand dat wordt gebruikt voor onze
(abonnementen)administratie en om u te (laten) Iniormeren over voor u relevante diensten "n nr
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener ol door i
derden Als u op deze informatie geen prijs stelt dan
lezersservice, Postbus 18,4380 AA Vlissingen
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag: tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (0118)484000.
Fax (0118) 470100.
AhonnementeDn
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag van /,-)
per maand: 19,25
per kwartaal: 52,- -
per jaar: 198,--
Voor toezending per post geldt
een toeslag.
E-mail: abo@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode.
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag- 1,~
zaterdag:€ 1,50
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
BamikreDaföes
ABNAMRO 47 70,65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen.
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd-
Voor gewone advertenties:
Tel: (0118) 484240
Fax: (0118)470100
Voor kleintjes: Tel. (0118) 484321
Fax: (0118) 484370
HOI ui uuui ui is zorgvuldig geselecteerde
u dit schriftelijk melden bij: PZC, afdeling
Behoort tot LLIGQEHGr
