De nieuwe ministers
PZC
km*
-# M
JÊÊBBÊ
L
Wachten op de LPF
Kabinet-Balkenende
krijgt veertien
staatssecretarissen
woensdag 17 juli 2002
Jan Peter Balkenende
Piet Hein Donner
Aart Jan de Geus
Jaap de Hoop Scheffer
Maria van der Hoeven
Cees Veerman
Hans Hoogervorst
van onze redactie binnenland
De ministersploeg van het
kabinet-Balkenende is be
kend. Wie zijn het en wat deden
ze voor hun benoeming tot mi
nister?
Jan Peter Balkenende (CDA)
Algemene Zaken
Nog geen jaar geleden bewoog
mr, dr. Jan Peter Balkenende
zich in de betrekkelijke anoni
miteit van de Tweede Kamer.
Als woordvoerder financiën,
onder Jaap de Hoop Scheffer.
Maar toen de laatste in septem
ber in een moordend conflict te
recht kwam met de toenmalige
partijvoorzitter Marnix van Rij
rees de ster van Balkenende. De
hoogleraar christelijk-sociaal
denken over economie en maat
schappij werd zelfs partijleider.
Als lijsttrekker werden van Bal
kenende (Kapelle, 7 mei 1956)
geen heldendaden verwacht, zo
kort na de derde leiderschaps
crisis op rij binnen het CDA.
Maar voor veel kiezers sloot zijn
profiel naadloos aan op het ver
kiezingsprogram, waarvoor hij
zelf de grote lijnen had geleverd
Balkenende werkte namelijk ja-
ren voor het wetenschappelijk
instituut van het CDA. Boven
dien profiteerde hij van de door
Pirn Fortuyn in gang gezette in
eenstorting van alles wat Paars
belichaamde. Na de dood van
Fortuyn liepen veel kiezers over
van de LPF naar het CDA. Bal
kenende - populair vanwege
zijn gematigde hardheid en au
thentieke optreden - leidde de
Kamerfractie van 29 naar 43 ze
tels.
Piet Hein Donner (CDA)
Justitie
Piet Hein Donner treedt in de
voetsporen van zijn opa die voor
de oorlog een vooraanstaande
rol speelde in de Anti-Revolu
tionaire Pai*tij (ARP) en tot twee
keer toe minister van Justitie
was. Piet Hein speelt al jaren
een prominente rol in het CDA.
Hij zat in de commissie van wij
zen die de nieuwe koers van de
partij moest uitstippelen na de
dramatische verkiezingsneder
laagvan 1994.
Donner (Amsterdam, 20 okto
ber 1948) lijkt de juiste man op
de juiste plaats. Hij studeerde
rechten in Amsterdam en Mi
chigan. Nadien werkte hij op
het ministerie van Economische
Zaken en later op Justitie. Daar
maakte hij faam als jurist en be
leidsmaker, die in razend tempo
wetten kon schrijven of her
schrijven. Zijn toenmalige libe
rale minister Korthals Altes
omschreef hem later als een man
die 'eist dat wetten in geen geval
voor tweeërlei uitleg vatbaar
zijn'. Gedogen is voor Donner
uit den boze, wat hem uitermate
geschikt maakt als minister in
het huidige tijdsgewricht.
In 1990 trad Donner toe tot de
Wetenschappelijke Raad voor
het Regeringsbeleid (WRR), een
adviesorgaan dat informatie
aan het kabinet verschaft over
ontwikkelingen die op langere
termijn de samenleving kunnen
beïnvloeden. Na drie jaar werd
Donner voorzitter. Sinds 1998
maakt Donner deel uit van de
Raad van State. Landelijke be
kendheid verwierf als voorzit
ter van de commissie die vorig
jaar advies uitbx-acht over een
nieuw WAO-stelsel. Het plan
wordt nu grotendeels inge
voerd.
Aart Jan de Geus (CDA)
Sociale Zaken
Op de schouders van Aaii Jan de
Geus rust de zware taak om de
linkervleugel van zijn partij het
CDA tevreden te stellenAls mi
nister van Sociale Zaken moet
hij de kaalslag in de Melkertba-
nen, de bezuinigingen op de
WAO en andere impopulaire
maatregelen met zo min moge
lijk maatschappelijke pijn zien
door te voeren. En dat terwijl De
Geus zelf nog nauwelijks enige
affectie lijkt te hebben met de
traditionele linkervleugel.
De Geus verdiende zijn sporen
als vakbondsbestuurder bij het
CNV. In die functie stond hij nog
op de barricaden tegen eerdere
ingrepen in de WAO en bezuini
gingen in de sociale zekerheid.
Hij klom op tot vice-voorzitter
van het CNV en zat in Sociaal-
economische Raad en de Zie
kenfondsraad.
Een paar jaar geleden zette hij
zijn geloof in de overheid aan
de straatkant en vond dat de
markt zelf zaken als het aan
het werk helpen van werklozen
prima aankon. Weg met de ar
beidsvoorziening (tegenwoor
dig CWT), vrij baan voor de uit
zendbureaus. Hij maakte de
overstap naar het bedrijfsleven
en ging werken voor adviesbu-
reau Boer Croon. Daar hield
hij zich bezig met reorganisaties
bij bedrijven en massa-ontsla
gen. Over de WAO heeft hij zijn
mening de afgelopen jaren niet
onder stoelen of banken gescho
ven: afschaffen.
Jaap de Hoop Scheffer (CDA)
Buitenlandse Zaken
De katholieke Jaap de Hoop
Scheffer (Amsterdam, 3 april
1948) is een geboren diplomaat.
Zelfs bij zijn onttroning als
fractieleider van het CDA bleef
hij hoffelijk en beleefd. Maar de
crisis legde tevens zijn zwakte
bloot: de Haagse politicus be
ziet zijn naaste omgeving met
wantrouwen. Zijn minister
schap wordt binnen het CDA
beschouwd als een beloning
voor bewezen diensten.
Zijn gang naar de 'Apenrots' zo
als BuZa in Den Haag wordt ge
noemd, betekent een terugkeer
op vertrouwde bodem. De Hoop
Scheffer begon er in 1974 zijn
loopbaan, werd uitgezonden
naar Accra en de Navo in Brus
sel, tenslotte particulier secre
taris van de mirxister. De Hoop
Scheffer is een veteraan in de
Kamer, waar hij in 1986 werd
verkozen.
Maria van der Hoeven (CDA)
Onderwijs
Max-xa van der Hoeven (Meers-
sen, 13 september 1949) heeft
ruim tien jaar kamerexvaring.
Daarvoor zat zij bijna zeventien
jaar in de gemeenteraad van
Maastricht. In het laatste de
cennium groeide ze niet uit tot
een volksvertegenwoordiger die
op straat veelvuldig wordt her
kend, behalve in haar woon
plaats.
In de Kamer wox'dt ze gerespec
teerd als debater op het vlak van
economische zaken, onderwijs
en constitutionele aangelegen
heden, zoals het referendum en
de gekozen burgemeester. Bin
nen haar partij is ze erg popu
lair. Ze reist veelvuldig het land
door Van der Hoeven heeft niet
alleen in de Kamer affiniteit met
onderwijs. In haar vrije is ze ac
tief in diverse bestuurlij ke func
ties in het hoger onderwijs in
Limburg. Voordat ze beroeps
politica werd, stond ze voor de
klas als lerares Engels en was ze
directexxr van een instituut voor
lager beroepsonderwijs.
Cees Veerman (CDA)
Landbouw
,,Als de majesteit x-oept, moet je
gaan. Wil je dat niet, dan moetje
j e schuil houdenzei de 5 3 -j aii-
ge Cees Veerman eind vorig jaar
nog op de vraag of hij een poli
tieke carrière ambieerde.
„Nee", was toen zijn antwoord.
„Ik heb die ambitie niet." Maar
blijkbaar heeft de koningin
hard geroepen.
Veerman is boer. Hij heeft een
akkerbouwbedrijf in Gouds
waard. Dit leven heeft hij altijd
gecombineerd met een buiten
gewoon hoogleraarschap in Til
burg en Rotterdam en diverse
bestuursfuncties. Zo begeleidde
hij de fusie van de Nederlandse
veilingen tot de Greenery. Een
ervaring die naast zijn agrari
sche achtergrond een rol speel
de bij zijn benoeming tot
bestuxxrsvoorzitter van de Uni
versiteit Wageningen. Hij moest
de landbouwuniversiteit reor
ganiseren en moderniseren.
Vorig jaar zat hij een CD A-com-
missie voor, die de nieuwe land-
bouwparagraaf in het verkie-
zingsprogram moest schrijven.
Veerman pleitte voor een radi
cale hei-vorming. De landbouw
moet in zijn visie 'geregionali
seerd' wox-den. De recente uit
braken van dierziektes als mkz
en bse in Nederland zijn vooral
te wijten aan de intensieve vee
houderij en het gesleep met die-
x-en over grote afstanden. Dat
moet dus veranderen. Veerman
bepleit daarom een verbod op
lange afstandstranspoxten met
dieren. Boeren moeten hun die-
x-en in de eigen regio slachten en
verkopen, ook het voer moet zo
veel mogelijk in de buuxi van het
bedrijf worden geproduceerd.
Hans Hoogervorst (VVD)
Financiën
Hans Hoogervorst zat op de
middelbare school in de klas
met Paul Rosenmöller Hij was
toen nog links. Maar tijdens een
studie in de VS bekeerde Hoo
gervorst (Haarlem, 19 april
1956) zich tot de politiek van de
vrije markt. Hij ging werken
voor een grote bank in Washing
ton. Zijn politieke carrière be
gon toen hij lid werd van de VVD
en voor de Tweede-Kamerfx-ac-
tie ging werken. Hij ontpopte
zich al snel tot rechterhand van
Frits Bolkestein en stippelde
mede het financiële beleid uit
van de partij en was verant
woordelijkvoor veel van Bolke-
steins toespraken.
Pas in 19 94 werd hij ook Kamer
lid. Hij mocht vrijwel dix-ect de
belangrijke post van financieel
woordvoerder bekleden. Noem
de zichzelf onversneden rechts
en ging hard de strijd aan met
coalitiegenoot de PvdA.
Als staatssecretaris van Sociale
Zaken bewees hij niet gevangen
te zitten in oude WD-dogma's.
Zo stak hij zijn nek uit bij de om
vangrijke reorganisatie van de
uitvoering in de sociale zeker
heid, die hij in weerwil van zijn
partij grotendeels in handen
van de overheid liet. Doordat hij
opgeslokt werd door deze ope
ratie heeft hij het WAO-pro-
bleem te lang laten liggen, maar
hij paste ex-voor met ad hoc-be-
leid te komen zonder eerst eens
goed uit te zoeken wat het pro
bleem nu precies was. Hij is zelf
altijd sceptisch geweest over de
mogelijkheid om op korte ter
mijn veel te bezuinigen op de ar-
beidsongeschiktheid. Daar
moet hij nu als minister van Fi
nanciën wel over waken.
Johan Remkes (VVD)
Binnenlandse Zaken
Het vice-premierschap en Bin
nenlandse Zaken Konink
rijksrelaties waren eigenlijk
vooxhestemd voor de huidige
minister van Onderwijs, Loek
Hermans. Maar Hermans be
sloot de politiek te verlaten en
omdat ook Jozias van Aax-tsen
voor de eer bedankte, schoof
staatssecretaris van Volkshuis
vesting Johan Remkes (Zuid
broek, 15 juni 1951) twee
plaatsjes op in de pikorde van de
WD. Op z'n 27ste - na een stu
die economie - was Remkes
voorzitter van de liberale jonge
renbeweging, fx-actieleider in de
gemeenteraad van Groningen
en lid van Provinciale Staten. In
1982 werd Remkes gedeputeer
de en in 1993 maakte hij de over
stap naar de Kamer. Befaamd
waren zijn felle debatten over
volkshuisvesting met PvdA'er
Adri Duivesteijn en staatssecre
taris Dick Tommei (D66). In
1998 nam Wim Kok hem op in
zijn kabinetsploeg. Ondanks
zijn voortvax-ende carrière is
Remkes met beide voeten op de
grond blijven staan. Hij spreekt
nog immer de taal van de straat.
Henk Kamp (WD)
Vrom
Dat WD'er Henk Kamp (Hen
gelo, 23 juli 1952) voor zijn acht
jaren in het parlement beloond
zou worden met een kabinets-
post was wel duidelijk. Niet
voor niets werd hij in de verkie
zingscampagne ingezet om de
conservatieve achtex-ban tevre
den te stellen. Staatssecretaris
van Justitie leek de meest aan
nemelijke post. Hij staat im
mers bekend als de hardliner
asielzaken.
Zijn uitverkiezing als minister
van Volkshuisvesting en Ruim
telijke Ordening - de milieupor
tefeuille gaat naar de staatsse
cretaris - lijkt een beetje uit de
lucht te komen vallen. Toch is
het niet zo heel erg vreemd. Voor
zijn leven als Haags politicus
was hij een tijd lang wethouder
van onder meer ruimtelijke or
dening en milieu in Borculo.
Bovendien heeft Kamp altijd
gehamerd op de conseqxxente
uitvoering van de Vreemdelin
genwet; dus uitzetten van afge
wezen asielzoekers en die hier
niet in de illegaliteit laten ver
dwijnen. Die strikte houding,
hij was niet voor niets fiscaal re
chercheur bij de Fiod, zal hem
van pas komen op Vrom. Daar
gaat het immers ook groten
deels om handhaven van wetge
ving.
Benk Korthals (WD)
Defensie
Benk Korthals is een van de wei
nige oudgedienden in het kabi
net. In Paars II was hij minister
van Justitie.
Korthals, geboren in Voorscho
ten op 5 oktober 1944, kreeg de
politiek met de paplepel ingego
ten. Vader was jarenlang Ka
merlid voor de VVD en schopte
het tot minister van Verkeer en
Waterstaat en vice-premier in
het kabinet De Quay. Zoon Benk
werd lid van de VVD als logisch
antwoord op het beleid van het
kabinet Den Uyl.
Korthals werkte toen als advo
caat in Rotterdam. In 1982
kwam Korthals in de Tweede
Kamer, een plek waar hij 16 jaar-
bleef zitten. Al die tijd combi
neerde hij het fractiewerk met
zijn baan als advocaat.
In 1998 kwam daar een einde
aan. De VVD zette Korthals, die
een reputatie had opgebouwd
als strijder tegen de criminali
teit, in als minister van Justitie.
Dat imago heeft Korthals snel
van zich afgeschud. Als minis
ter bleef hij steeds hameren op
zox-gvuldigheid en voox-zichtige
stappen voorwaarts, zelfs als de
hele Tweede Kamer moord en
brand schreeuwde. Hij lag vier
jaar lang onder vuur, onder an
dere om het Do ver-schandaal,
de bouwfraude en de bolletjes
slikkers.
Eduard Bomhoff (LPF)
Volksgezondheid
Eduard Bomhoff (Amsterdam,
1944) is een van de meer veras
sende namen in het nieuwe ka
binet. Tot begin dit jaar was hij
nog prominent PvdA-lid, dus
geen logische kandidaat voor de
LPF. Maar Bomhoff verenigt
meer ogenschijnlijke tegenstrij
digheden in een persoon: on
danks zijn PvdA-lidmaatschap,
was hij nooit traditioneel links,
meer een vrijdenker. Hij noem
de Fortuyn onlangs nog een 'de
magoog van rechts'.
Toch is zijn overstap naar de
LPF ook weer niet zo vreemd als
het lijkt, omdat Bomhoff net als
Fortuyn altijd geageerd heeft
tegen bureaucratie. In zijn co
lumns voor de NRC hekelt Bom-
hof sinds j aar en dag de geldver
spilling en inefficiëncy in de
gezondheidszorg. Zijn devies:
ruim baan voor eerlijke analyse,
minder slappe praat over
draagvalk of haalbaax-heid.
Actief was Bomhoff vooral in de
universitaire wereld. Als hoog
leraar in Rotterdam schuwde
Bomhoff de publiciteit niet en
liet hij niet na het 'andere ge
luid' te laten horen. Ook als on-
dex-zoeker aan het aan Nijenro-
de verbonden bureau Nyfer
ging hij liefst tegen de heersen
de mores in. Zo kwam hij vorig
jaar nog met een rapport dat in
grijpen in de WAO absoluut on
nodig is en zelfs avex-echts wex-kt
en berekende hij dat de aanleg
van de Betuwelijn wel degelijk
veel geld zal opleveren. Vooral
door dit laatste onderzoek werd
hij niet meer door iedereen seri
eus genomen in Den Haag.
Roelf de Boer (LPF)
Verkeer en Waterstaat
Roelf de Boer (1949) is pas sinds
begin dit jaar voorzitter van de
Rotterdamse Kamer van Koop
handel. Hij is gepokt en gema
zeld in de Rotterdamse haven.
Hij geldt als een stille, harde
wex-ker De Boer wordt geroemd
om zijn vermogen om zonder
veel ophef grote veranderings
processen in goede banen te lei
den.
De nieuwe minister van Verkeer
en Waterstaat is een typische
selfmade-man. Na zijn hbs-tijd
heeft hij zichzelf in tal van cur
sussen, seminars en workshops
bijgespijkerd. Hij bekleedde di
verse functies in de Rotterdam
se haven- en transportwereld.
Sinds september 1999 is hij di-
rectexrr van de EWT Holding
(Europese Waterweg Transpor
ten), een in Zwijndrecht geves
tigde bedrijvengroep waartoe
ondermeer duwvaartrederij
EWT behooii.
Bedenktij d had De Boer nauwe
lijks toen hij door de LPF werd
gevraagd een post te bekleden in
het nieuwe kabinet-Balkenen
de. „Slechts een paar uur," zegt
hij desgevraagd.
Hilbrand Nawijn (LPF)
Vreemdelingenbeleid en Inte
gratie
Als voormalig directexxr van de
Immigratie- en Naturalisatie
dienst (IND) begeeft mr. Hil
brand Nawijn zich als LPF-mi-
nister van Vreemdelingenbeleid
en Integratie op bekend terrein.
De tegenwoordige asiel-advo
caat (53) moest in 1996 - na een
loopbaan van 23 jaar bij het mi
nisterie van Justitie - weg bij de
IND vanwege belangenver
strengeling. Leveranciers van
de IND waren tevens sponsor
van zijn voetbalclub. Nader
hand liet hij zich nog vaak zeer
kritisch uit over de in zijn ogen
te slappe asielwetgeving. In
1999 zei hij: „We lopen steeds
achter de feiten aan, simpelweg
omdat de hele wereld een hard
asielbeleid voert, behalve hier.
De politiek moet lef hebben en
accenten verleggen." Nawijn
pleitte voor asielpx'eventie, of
wel voor een beperking van de
instroom. Hij hekelde de lange
asielprocedixres. Hij maakte van
zijn kennis grif gebruik als ad
vocaat om asielzoekers met
raad en daad bij te staan over
hoe ze in Nederland kunnen
blijven. Het ambtelijk apparaat
kan zijn borst nat maken en zal
zijn aantreden ongetwijfeld met
gemengde gevoelens tegemoet
Herman Heinsbroek (LPF)
Economische Zaken
Hij staat al enkele jaren in de top
van het lijstje rijkste Nederlan
ders. Zijn vermogen werd door
het blad Quote geschat op meer
dan 100 miljoen euro.
Heinsbroek, zoon van een jene
verstoker uit Schiedam, begon
zijn loopbaan na een rechten
studie in de diplomatieke
dienst. Hij ging werken op het
consulaat in Istanboel, maar
vond dat te saai 'omdat het niet
ondernemend genoeg was'. Be
sloot daarop verder te gaan met
zijn hobby muziek en ging de
platenhandel in.
Na allerlei baantjes bij platen
maatschappij CBS, ging hij
werken bij het toen nog kleine
platenlabel Arcade. Toen het
Britse moederconcern de Ne
derlandse vestiging afstootte,
ging Heinsbroek zelf verder en
bouwde Arcade uit tot een mil
joenenbedrijf. Heinsbroek
kocht de nodige andere bedrij
ven op, zoals het noodlijdende
Radio 10 en maakte die weer
winstgevend.
Hij begon in 1994 de televisie
zender TV 10die louter oude se
ries herhaalde. Een jaar later
ging hij van start met de mu
ziekzender TMF. Een paar
maanden daarna fuseerde Ar
cade met krantenuitgever We
gener. Het leverde Heinsbroek,
die bekend staat als een harde
onderhandelaar, een enorme
som geld op. En nog meer, toen
hij een deel van zijn aandelen in
het nieuwe concern daarna van
de hand deed.
Heinsbroek had echter geen zin
om op zijn lauweren te rusten en
opende de jacht op de uitzend
rechten voor de voetbalwed
strijden van de eredivisie. Uit
eigen zak legde hij een bod op
tafel dat hoger was dan dat van
de NOS, maar de KNVB had
geen zin in eredivisiewedstrij
den op TV 10. GPD
Henk Kamp
Benk Korthals
Eduard Bomhoff
Roelf de Boer
Hilbrand Nawijn
Nee, er was geen schaarste aan LPF-kandidaten.
Ja, er werden namen genoemd. Nee, ze waren er
nog niet uit. Vergeleken met het CDA en de WD
was de Lijst Pim Fortuyn traag met de keuze van aspi
rant-bewindslieden. Nieuwe namen lekten uit, beken
de namen haakten af. Onwillekeurig rees het vermoe
den dat de nieuwe politieke beweging moeite had met
het vinden van bestuurdersTrekt de LPF niet het juiste
kaliber aan? Zijn potentiële ministers of staatssecreta
rissen kopschuw voor het politieke avontuur met de
volgelingen van Pim Fortuyn? Voorlopig kan het bij de
constatering blijven, dat de LPF wat tijd nodig had.
Het mag eigenlij k geen verwondering wekken dat LPF-
onderhandelaar Herben niet eventjes de bewindslieden
uit zijn mouw kon schudden. De LPF zit immers met de
praktische vertaling van het vage politieke testament
van Fortuyn. Niet vaag qua probleemstelling. Wel vaag
over oplossingen. Veel LPF'ers zullen zich, nu ze de
harde werkelijkheid van de coalitie-politiek ervaren
afvragen wat ze moeten zonder de provocerende inspi
ratie van hun leider, zonder de man die eens even de be
zem door bestuurlijk Nederland zou halen. Nu wordt
van de Fortuyn-discipelen verwacht dat ze zonder hun
vermoorde voorman de hemel bestormen. Maar ze we
ten niet of ze daarvoor naar links, rechtsboven of bene
den moeten. Toch zullen de bewindslieden daarbij
voorop moeten lopen. Want de LPF is er niet met het
'eenvoudigweg' uitvoeren van het regeerakkoord.
Meer dan CDA en WD zal de partij zich via haar minis
ters en staatssecretarissen moeten onderscheiden met
fris en doelmatig bestuur. Gebeurt dat niet, dan wordt
de LPF simpel stemvee voor de rechtse coalitie. Als de
oplossingen echter al te Fortuynistisch zijn, loopt het
nieuwe kabinet de kans te worden weggestemd. Dan
moet de LPF maar afwachten of de kiezer er nog steeds
in gelooft, en zitten de bewindslieden zonder werk. Dat
kandidaten zich dus even bezinnen voor ze beginnen, is
te begrijpen.
De verleiding om de LPF-bewindslieden kortelings de
maat te nemen, zal groot zijn. Maar hoewel juist hun
partij voorstander is van snelle, heldere, en effectieve
maatregelen, lijkt het niet verstandig haar bewindslie
den al te snel af te rekenen op de beloofde vernieuwing.
De kiezer die zijn heil zoekt bij de LPF, moet zien dat
zijn vertegenwoordigers én zijn bestuurders een echte
kans krijgen. Want de verdienste van Pim Fortuyn is
dat de ontevreden en verontruste Nederlander zich niet
afkeerde van de politiek, maar juist via hem Den Haag
opzocht. Nu de herinnering aan de man begint te verva
gen en zich maar geen opvolger aandient die het onge
noegen op een vergelijkbare, niet te negeren wijze ge
stalte geeft, bestaat het gevaar dat veel kiezers zich
alsnog van de politiek zullen afwenden. Het is aan a
partijen dat kwaad te keren.
Herman Heinsbroek
van onze redactie binnenland
Behalve de namen van minis
ters in het nieuwe kabinet
werd gisteren ook bekend wie de
nieuwe staatssecretarissen
worden.
Agnes van Ardenne (CDA) -
staatssecretaris voor Ontwik
kelingssamenwerking. Gebo
ren: 21 januari 1950 te Maas
land. Zat sinds 1994 in de
Tweede Kamer. Was daarvoor
wethouder in Vlaardingen en
voorzitter van het CDA-vrou-
wenberaad.
Cees van der Knaap (CDA) -
staatssecretaris voor Defensie.
Geboren: 27 januari 1951 te
Bennekom. Zat sinds 1998 in de
Tweede Kamer. Was woord
voerder op de teiTeinen defensie
en sociale zaken. Voorheen was
hij jarenlang bestuxxrder bij het
CNV.
Pieter van Geel (CDA) - staats
secretaris voor Milieu. Geboren:
8 april 1951 te Helmond. Was
vanaf 1995 lid van Gedeputeer
de Staten Noord-Brabant met
als portefeuille ruimtelijke or
dening, land- en tuinbouw, en
landinrichting.
Clemence Ross (CDA) - staats
secretaris voor Welzijn en
Sport. Geboren: 27 augustus
1957 te Delft. Was de afgelopen
vier jaar Tweede-Kamexiid en
hield zich bezig met volksge
zondheid en welzijn. Was
belangrijke kandidaat om Bal
kenende op te volgen als fractie
voorzitter, maar verloor de
stemming van Maxime Verha
gen.
Joop Wijn (CDA) - staatssecre
taris voor Economische Zaken
(buitenlandse handel). Gebo
ren: 20 mei 1969 te Haaxiem.
Was leraar economie voordat hij
in 1998 in de Tweede Kamer
kwam. Hield zich daar j aren be
zig met asielzaken.
Mark Rutte (WD) - staatssecre
taris voor Sociale Zaken. Gebo
ren: 14 februari 1967 te Den
Haag. Was eind jaren tachtig
voorzitter van de jongerenorga
nisatie van de VVD (de JOVD).
Ging in 1992 bij Unilever
werken op de afdeling perso
neelsbeleid.
Zat vorig jaar in de commissie
die de kieslijst van de liberalen
samenstelde.
Annette Nijs (WD) - staatsse
cretaris voor Onderwijs. Gebo
ren: 16 december 1961. Was net
als Rutte voorzitter van de
JOVD. Ging na haar studie eco
nomie bij Shell werken en werd
gestationeerd in onder meer
Manila, Oman, Londen en
Houston.
Atzo Nicolaï (WD) - staatsse
cretaris voor Europese Zaken.
Geboren: 22 februari 1960 te
Delft. Was secretaris van de
Raad voor Cultuur, en werd in
1998 Kamerlid. Deed daar me
diazaken.
Melanie Schultz van Haegen
(WD) - staatssecretaris voor
Verkeer en Waterstaat. Gebo
ren: 28 juni 1970. Zat in de ge
meenteraad van Leiden toen zij
in 1999 wethouder van die stad
werd. Hield zich onder andere
bezig met economische zaken en
parkeerbeleid.
Steven van Eijck (LPF) - staats
secretaris voor Financiën (be
lastingen). Hoogleraar fiscaal
recht aan de Erasmus Universi
teit Rotterdam. Stond Mat Her
ben terzijde bij de onderhande
lingen over het regeerakkoord
en schreef de financiële para
graaf voor het verkiezingspro
gramma.
Rob Hessing (LPF) - staatsse
cretaris voor Binnenlandse Za
ken (politie). Geboren: 1942 te
Voorburg. Was korpschef van de
politie in Rotterdam. Ging in
1996 naar de Nederlandse am
bassade in Parijs om daar
politieattaché begrip te kweken
voor ons dmgsbeleid.
Philomena Bijlhout (LPF)
staatssecretaris voor Sociale
Zaken (emancipatie en gezins
zaken). Geboren: 1944. Was te
levisiepresentatricebij TV Rijn
mond. Was in haar jeugd lid van
de jeugdbrigade van de toenma
lige Surinaamse legerleider
Bouterse.
Cees van Leeuwen (LPF) -
staatssecretaris voor Cultuur en
Media. Advocaat. Drumde indi
jaren zeventig in de populaire
band Kayak. Kreeg na de be
stuurscrisis in de LPF opdracht
om orde op zaken te stellen in de
organisatie van de pairtij. Be
stuurslid van het Franz Liszt
Concours.
Jan Odink (LPF) - staatssecre
taris voor Natuurbeheer en Vis
serij.
Hij was tot nu werkzaam als se
cretaris van het Produktschap i
voor Vee, Vlees en Eieren en
vanaf het begin af aan in beeld i
als kandidaat voor de Lijst Pim
Fortuyn. GPD
