PZC
Gezelschap op de Grote Reis
Kunstenaars tonen functie
en karakter Watertoren
Liefde voor de eigen streek
en landschappelijk schoon
12
Themadag
over teelt van
peren
grafgiften
kunst cultuur
lezers schrijven
Conditie
Expositie II
Goliath III
Makke koe
WCT IX
Stieren II
zaterdag 13 juli 2002
KRABBENDIJKE - Met
als motto 'haal meer uit de
peer' wordt vrijdag twee
augustus een themadag
over de teelt van peren ge
houden. Die teelt kan zich
verheugen op groeiende
belangstelling. Het areaal
peren is in Zuidwest-Ne
derland, mede dankzij de
redelijke prijsvorming,
aanzienlijk uitgebreid en
verwachting is dat de op
pervlakte aan peren
boomgaarden nog verder
zal toenemen, vooral het
ras Conferance is daarbij
inbeeld.
De vakgroep fruitteelt
van de Zuidelijke Land
en Tuinbouw Organisatie,
de lering Zeeland/Noord-
Brabant van de Neder
landse Fruittelers Orga
nisatie en DLV-aclvies-
groep zijn initiatiefne
mers voor de themadag.
Een onderdeel van het
project 'haal meer uit de
peer'. Dat project wordt
een 'kennisboulevard'
over de perenteelt ge
noemd. Er horen ook le
zingen in de winter, het in
stand houden van een in
ternetsite en aanleg van
demonstratie-percelen
bij. De themadag vindt
plaats bij Vogelaar Fruit-
cultures (Fruvo) in Krab-
bendijke en duurt van
09.30 tot 17.30 uur. Tij
dens de opening om 10.00
uur wordt de internetsite
www.peren.info gepre
senteerd. Verder zijn er
rondleidingen en demon-
stratieproeven. Groeibe-
heersing, het meten van
groei en stress, inzet van
roofwantsen tegen de pe-
renbladvlo, bestrijding
zwartvruchtrot en geleide
watergift zijn onderwer
pen die door inleiders aan
de orde worden gesteld.
Op drie momenten zijn er
demonstraties van pluk
en spuitmachines en van
een nieuwe machine voor
het snoeien van windsin-
gels. Ook worden er ver
schillende informatie
stands ingericht.
doorJacques Cats
Ik ga op reis en ik neem mee... Het is
een bekend gezelschapsspel. Maar
wat neem je mee bij het aanvaarden van
'de grote reis'? Een doodshemd heeft
geen zakken, zegt het spreekwoord. Je
kunt toch niks meenemen in het graf,
zegt men. Nabestaanden en oude ge
bruiken zorgen ei*voor dat dat maar ten
dele klopt.
„Het meegeven van geschenken aan de
doden is zo oud als de mensheid", weet
onderzoeker Henk Kok uit Enschede.
„In hunebedden werd al restanten van
voedsel gevonden. Dat was eten voor
onderweg op de reis naar het hierna
maals'.
De landelijke Organisatie van Begraaf
plaatsen roert zich omdat het met de
zogenaamde grafgiften af en toe de
spuigaten uitloopt. Mobiele telefoons,
laptops, alles moet tegenwoordig mee
naar gene zijde. De organisatie verzet
zich tegen het meegeven van glazen en
harde kunststof voorwerpen die gevaar
kunnen opleveren of tegen kleding die
niet kan verteren. Daardoor zijn nieu
we afspraken met het uitvaartwezen
noodzakelijk geworden. Regels die ver
tellen wat er wél en wat niet mee de
doodskist in mag.
Bezwaar
Als graven na enkele tientallen jaren
worden geruimd is het de bedoeling dat
er dan niets meer wordt aangetroffen.
In panty's gestoken benen blijven veel
langer dan wenselijk geconserveerd, zo
luidt het bezwaar van de organisatie
van begraafplaatsen. Een dode een
flesje bier meegeven omdat hij van het
goede leven hield, is misschien een aar
dige geste, maar als het graf moet wor
den geruimd is het flesje verworden tot
een hoop scherven waaraan doodgra
vers zich lelijk kunnen bezeren.
Het is in verschillende culturen gebruik
om de doden dingen voor onderweg mee
te geven in de kist. In hindoestaanse
klingen kunnen dat rijstballetjes zijn.
Bij zigeuners worden naast geldstuk
ken ook prentbriefkaarten meegege
ven.. De gedachte die daar achter steekt
is dat mocht zo iemand ergens anders
'opstaan' de familie daarvan een be
richt kan worden gestuurd. Dode Chi
nezen krijgen ook geld mee. „Daar kun
nen ze dan de hel mee afkopen", weet
H. Kok uit Enschede. Hij staat in de te
lefoongids als 'funerair deskundige".
Dat betekent dat hij veel, zo niet alles
over begrafenissen weet. Zijn kennis
mond de al eerder uit in een vierhonderd
Soms gaat er een extra paar nieuwe schoenen mee in de kist omdat de overledene nog ver moet.
foto Ruben Oreel
pagina's dikke encyclopedie over de
dood. Kok, die begin volgend jaar in
Amsterdam een uitvaartmuseum
opent, heeft zelf wat van dat dodengeld
in zijn collectie. „Dat is in Chinese
rouwwinkels gewoon te koop, hoor. Het
zijn normale bankbiljetten. Alleen
staat hier op gedrukt 'Bank of the Heil',
In het Chinees en in het Engels,"
Kleinkinderen
In Nederland zijn het vooral tekenin
gen van kleinkinderen die mee de kist in
gaan als opa of oma komt te overlijden,
signaleert de Middelburgse uitvaart-
verzorgster Yvon de Kam. Dat kunnen
ook knuffeltjes en foto's van de klein
kinderen zijn. Verder komt het voor dat
er brieven meegaan. Die zijn dan ge
schreven door mensen die graag nog
eens dingen hadden willen zeggen of
willen uitpraten maar daartoe de gele
genheid niet kregen vanwege het on
verwachte overlijden. De Kam: „Som
migen kunnen daar erg mee zitten."
Was iemand katholiek dan gaat er vaak
een rozenkrans mee. Molukse mensen
geven ook dingen mee voor onderweg,
weet Yvon. Zoals een extra paar nieuwe
schoenen omdat de overledene nog ver
moet. Daarnaast zijn er mensen die te
voren allerlei wensen kenbaar maken.
Dat ze hun eigen kussen in de kist wil
len. Of hun vertrouwde dekbedover
trek.
Cowboy- of indianenverhalen. Zo
duidt algemeen medewerker M. van
Peer van het crematorium in Bergen op
Zoom de vertelsels over complete
schatten die in de kist zouden worden
meegegeven. „Ik moet de eerste hier
nog tegenkomen." De Zierikzeese uit
vaartverzorger M. Arensinan wenst
weinig geloof te hechten aan verhalen
dat huisdieren als katten en honden
met het baasje meegaan in de kist. „Bij
kanaries kan ik het me nog voorstellen,
maar dan zou je eerst zo'n beest moeten
doodslaan." Arensman wil uiterste
zorgvuldigheid betrachten in gevallen
dat de familie vindt dat de overledene
een horloge of een ring moet aanhou
den. „Dan wordt de kist altijd gesloten
in het bijzijn van de familie. Wij willen
er niet mee geconfronteerd worden dat
mensen daar later twijfels over krij
gen."
Rokertje
Wat voor de buitenstaander vreemd
overkomt is voor een uitvaartverzorger
helemaal niet zo merkwaardig, omdat
die van de familie het hoe en waarom
van iets weet. Dat er bijvoorbeeld een
rokertje mee moet in de kist. Omdat de
persoon in kwestie nooit wegging zon
der zijn pakje sigaretten of zijn pijpta
bak. Er zijn kinderen die van hun zak
geld snoepjes kopen voor in de kist
omdat papa altijd dropjes in de auto
had. „Wij hebben", vertelt Yvon de
Kam, „wel eens gehad dat er een boek
mee moest.
Een fles drank meegeven is ook al ge
beurd. Maar nadat De Kam had gecon
stateerd dat een stel jongelui in de kist
van hun vriend een fles jenever hadden
gestopt heeft ze die toch weg gehaald op
het moment dat de kist werd gesloten.
,Ik durfde dat niet aan. Ik heb dat na de
crematie ook netjes aan die jongens ge
meld. Ze zijn toen bij het crematorium
op de rand van de vijver gaan zitten en
hebben de fles daar met z'n allen leeg
gemaakt."
door Jan Dirk van Scheyen
OOST-SOUBURG - 'Blanco'
heet het project van drie kunste
naars dat tot en met 25 augustus
is te zien in de Watertoren in
Oost-Souburg. Het project be
staat uit werk dat een verbin
ding legt met de functie en het
karakter van de watertoren.
„We wilden iets doen in de geest
van de watertoren", legt initia
tiefnemer Rob Moonen uit.
De kunstenaars kregen elk een
verdieping van de watertoren
tot hun beschikking. In het wa
terreservoir in de nok van het
gebouw creëerde Moonen een
installatie die de watertoren
'opnieuw moest vullen', zegt de
Tilburger. Vroeger zat het reser
voir vol water, nu, in het kader
van dit kunstproject, hangt er
een nevel. Verder is het reservoir
in duisternis gehuld. Uit angst
ergens tegenaan te botsen gaat
de bezoeker schuifelend en tas
tend naar binnen. Maar de
ruimte is leeg. Alleen een black-
light in de nok zorgt voor een
zwak schijnsel. Er klinkt geluid,
mechanisch en ondefinieerbaar.
Dan wordt de blik getrokken
door een monitor, ergens hoog
in de ruimte, waarop bewegen
de zwart-witbeelden van buiten
de toren te zien zijn, die via twee
bewakingscamera's de kijker
bereiken. Moonen haalt de bui
tenwereld naar binnen en wil
ook op die manier, zegt hij, de
ruimte opnieuw vullen.
De Zuid-Afrikaan Kevin Brand
is op de eerste verdieping een
gesprek aangegaan met de in
dustriële architectuur van de
toren. Hij heeft drie schilderijen
in wit en grijs opgehangen die
zijn opgebouwd uit pixels, zoals
Werk van Beat Zoderer in de Watertoren. foto Lex de Meester
we die kennen van de foto's in de
krant. Brand heeft de pixels ge
maakt van stukjes beschilderd
krantenpapier die met einde
loos geduld met behanglijm op
een houten ondergrond zijn ge
plakt. Van dichtbij lijken de
werken op mozaïeken zonder
structuur, wanneer je afstand
neemt en de ogen een beetje
dichtknijpt worden opeens vor
men zichtbaar: buizen en een
metalen trap; inderdaad: het
zijn de buizen en de trap van de
Souburgse watertoren.
Waterpas
De Zwitser Beat Zoderer stelde
op de tweede verdieping een
aantal objecten op die verwij
zen naar de constructie-eisen
die aan watertorens worden ge
steld. Alles aan zo'n gebouw
moet namelijk waterpas zijn. In
een installatie met een slangen-
waterpas (gevuld met koffie
overigens) legt Zoderer een di
recte verbinding met die speci
fieke kenmerken van het ver
schijnsel watertoren.
Een ronde sculptuur van tuin
slangen, gebonden met tyreps,
trekt de aandacht en houtresten
uit de opslagkelders van de wa
tertoren hangen als een soort
houten gordijn kaarsrecht naast
elkaar aan een horizontale buis:
ook hier weer die fascinatie voor
evenwicht, maar Zoderer knip
oogt door zijn gebruik van al die
alledaagse materialen ook naar
junk art en arte povera.
'Blanco' - de titel verwijst naar
de volledig open werksituatie
waarin de expositie is ontstaan -
is eigenlijk de watertoren in vo
gelvlucht, maar dan op kunst
zinnige wijze en vormgegeven
door drie artiesten die elkaar
vonden in een gezamenlijke kijk
op hun vak. En wie aan die vo
gelvlucht niet genoeg heeft, kan
altijd nog kijken naar de video
beelden die Rob Moonen heeft
gemaakt met een draaiende ca
mera die een vrije val maakte
dwars door de hijsluiken van de
transportlift van de watertoren.
Van de hijsetage tot de begane
grond zoef je denkbeeldig naar
beneden. De beelden zijn te zien
in een houtsculptuur in de en
tree. Niet bestemd voor mensen
met hoogtevrees.
Watertoren AK, Vlissingse-
straat 239, Oost-Souburg.
Open: donderdag tot en met
zondag 12.00-17.00 uur en op af
spraak.
Aquarel van Son ja de Clerck.
foto Peter Nicolai
door Anita Tournois
GROEDE - In de Lutherse kerk
in Groede zijn aquarellen te zien
van vijf exposanten, die getui
gen van hun liefde voor de
streek, het landschappelijk
schoon en de eigenheid. Vreem
de eend in de bijt is een acryl
werk van Krijn Doolaard, geba
seerd op De vier jaargetijden
van Vivaldi.
Feikje Quirijns, Krijn Doo
laard, Johan van Waes, Sonja
De Clerck en Christian Goe-
thals, stellen op uitnodiging van
Het Vlaemsche Erfgoed hun
werk ten toon. Eerstgenoemden
wonen in Groede, van Waes
komt uit Heikant en de laatsten
zijn Knokkenaren.
Inspiratiebron
Allemaal maken ze gebruik van
aquarelverf om het landschap,
een gemeenschappelijke inspi
ratiebron, vorm te geven. Naast
schilderijen van bestaande
plekjes hangt er werk waar het
oorspronkelijke steeds verder is
losgelaten. Dit komt vooral tot
uiting in zee-, strand-, en pol
dergezichten. De Clerck bedient
zich van verschillende stijlen,
waarbij haar vrije impressies
duidelijk aan kracht winnen ten
opzichte van haar getekende
plaatjes. Fraai is een zeegezicht
dat op een schildersezel is opge
steld in de kerk.
Het werk van Van Waes is her
kenbaar aan een duidelijk eigen
kleurenpalet en penseelstreek.
Herfst in Heikant is een mooi
voorbeeld. Van Quirijns zien we
een boerenploeg, alsook de to
ren van St. Anna-ter-Muiden.
Een werkje in drie delen toont
een lelie, van knop tot uitbundi
ge bloei. Een huisje in Retran-
chement werd fijntjes en met
veel lijnenwerk geschilderd
door Goethals. Het lijkt bijna
getekend. Haar werk baadt in
kleur. Haar schilderijen zitten
boordevol dynamiek. Op twee
ervan, gesitueerd aan de Damse
Vaart, gebeurt van alles. Er
wordt gevist, gelezen, gezonne
baad, men komt bij van een
fietstocht. Tegelijkertijd is de
omgeving feilloos neergezet: de
omringende huizen, een brug
getje, parasols en fietsen.
Triptiek
Wie beneden alles bekeken
heeft, kan het trapje op naar bo
ven. Naast een kleine tentoon
stelling over de gierzwaluw
troont een acryl van Doolaard.
Het is een geschilderde triptiek,
gemaakt op de muziek van Vi
valdi's vier jaargetijden. „Na
zeven jaar wist ik hoe ik het wil-
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden I
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over qe-
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
de", vertelt Doolaard. Omdat
een triptiek niet uit vier delen,
maar uit drie bestaat, heb ik de
achterkanten van de buitenste
twee delen beschilderd met de
winter, waardoor de triptiek
vijf taferelen omvat." Het werk
aan de achterkant wordt voor de
kijker aan de voorkant gereflec
teerd in spiegels. In La Primave-
ra, de lente, zien we het dansen
van nimfen in het ochtendlicht.
L'Estate, de zomer toont een vi
ool, waarin vogels als een distel
vink, een duif en een koekoek
verborgen zijn. L'Autumn, de
herfst is het seizoen van de
jacht, met een jachthoorn op
zijn kop waar noten uitkomen.
Ook ontwaren we trekvogels en
een jachthond. L'Inverno, de
winter, met zijn besneeuwde
knotwilg bevindt zich aan de
achterkant. „Ik ben niet zo ge
charmeerd van de winter, ben
meer een zomermens", deelt
Doolaard mee.
De expositie kan ook bezichtigd
worden tijdens een concert op
vrijdag 20 juli. Om acht uur is er
een muzikale vertelling, Pel
grimstocht naar Maria, vertolkt
door De Moraal.
Tentoonstelling t/m 7 augustus
in Lutherse Kerk in Groede.
Openingstijdendi t/m zo. 13.00
17.00 uur
In het artikel over zweetvoeten
zaterdag 6 juli is denk ik te veel
lokaal op het probleem inge
gaan. Ook nerveuze oorzaken
betreffen de hele persoon. Stress
veroorzaakt in het hogere ze
nuwstelsel miscoördinatie in de
door aanleg en groei bepaalde
aansturing. Naast dit moeilijk
te veranderen deel van de toe
stand is er het voorwaardelijk
deel, hier bijvoorbeeld de
bloedsomloop. Niet het lokale
aspect van plastic schoenen,
plateauzolen, poeders en zalf
jes, zeep of huid, afdrogen of
sokken zijn de oorzaak zijn
maar de algemene conditie. Be-
invloeding hiervan begint vaak
met hart en vooral bloedvaten,
die lopen door, over en langs li
chaamsdelen. Men zou wat
ruimte kunnen zoeken om deze
vaten optimaal hun werk te la
ten doen. Een betere algemene
conditie laat overal meer bewe
ging toe en daardoor ontstaat
ruimte. Daarnaast zorgt bewe
ging zelf door aan- en ontspan
nen ook voor een rondpomp-
beweging. Conditie (dat is meer
dan uithoudingsvermogen) be
paalt het zo optimaal mogelijk
kunnen bewegen met het hele
lijf. Voetfitness is een fabel als
het lijf een wrak is. Opvallend
detail is nu dat voeten belang
rijk zijn bij het sturen van de be
weging. We staan met onze voe
ten op de grond en van daaruit
hebben we als kind leren bewe
gen. Onze voet verschaft enorm
veel informatie aan het zenuw
stelsel die nodig is om über
haupt te kunnen bewegen. Een
onverpakte voet neemt het beste
waar, stuurt de totale beweging
wat zuiverder en de conditie
verbetering doet voet, persoon
en omgeving beter op elkaar af
stemmen. Blootsvoets leven
lijkt een aardige remedie tegen
zweetvoeten.
Kees van Oosten
Schoondijkseweg 13
Groede
Uit de ingezonden brief van de
heer Sonius (PZC 6-7) blijkt dat
hij niet veel begrepen heeft van
de tentoonstelling over Gaza.
Niet Israël wordt in de beklaag
denbank gezet, maar alle aan
hangers van geweld. Dus zowel
de Palestijnse zelfmoord com
mando's als het Israëlische le
ger. De heer Sonius stelt terecht
dat het Israëlische leger allerlei
redenen geeft voor het geweld
dat zij toepassen. Zo hebben de
Palestijnse zelfmoordcomman
do's ook hun redenen. Maar
niets rechtvaardigt het geweld
in al zijn vormen daar. Temeer
niet omdat al dat geweld niets
oplost. Integendeel, van beide
kanten wordt zo de geweldsspi
raal in stand gehouden en vallen
er steeds nieuwe burgerslacht
offers aan beide kanten. Het is
voor iedereen, dus ook voor Is
raël, van groot belang dat die
geweldsspiraal wordt doorbro
ken. Daarom lag er bij de ten
toonstelling ook een brief ter
ondertekening, waarin premier
Sharon en president Arafat
werden opgeroepen op te hou
den met schieten en met elkaar
te gaan praten. Vrijwel iedere
bezoeker ondertekende die
brief. De heer Sonius echter
niet. Nee, we kunnen rustig stel
len dat de heer Sonius er niets
van heeft begrepen. Misschien
wilde hij het niet begrijpen, om
dat hij vindt dat Initiële op het
Israëlische leger niet mag. Ge
lukkig zijn veel joden in Israël
een andere mening toegedaan.
Zij spreken openlijk hun zorgen
uit over de oorlogsmisdaden die
hun leger begaat.
D. J.Mulder
Kromme Reke 22
Renesse
In de PZC van 3-7-2002 op voor
pagina grote foto met tank en
kind. Volgens het onderschrift
gooit het kind met een steen of is
het een handgranaat? Als oude
re vraag ik mij af, wat zijn dat
voor Palestijnse ouders die hun
kinderen bij oorlogshandelin
gen op straat laten? In de oorlog
'40-'45 werd ik doormijn ouders
binnengehouden. Maar ja, als je
kind gedood wordt, krijg je daar
namelijk 2000 dollars voor van
terreurbaas Arafat. De- media
laat nu eindelijk ook eens zien
hoe kinderen in de maffiastaat
worden ingezet om joden te do
den. Hezbolahheeft een 24-uurs
programma met alleen maar
bloedvergieten en haat. Er is een
dagelijkse serie over kruisvaar
ders waarin de held Salah
Eddin het opneemt tegen de
kruisvaarders. Dappere mos
limstrijders strijden tegen laffe,
altijd verliezende christenen in
de bekende witte tunieken met
het grote kruisteken op borst en
rug. Doodgestoken mannen en
paarden blijven maar neerval
len. Daartussen zie je beelden
van de intifada met de zelf
moordenaars. Onophoudelijke
hersenspoeling van de bevol
king met haat tegen de joden.
Indirect zijn wij hieraan mede
schuldig door de steun (10 mil-
joen euro per maand via EU,
dus ook van onze regering, aaii
Arafat te geven, waarvan hij
wapenaankopen doet en hei
bloedgeld voor de zogenaamde
martelaren betaalt. Daarom
mijn advies aan de lezers wees
kritisch wat u leest en ziet, want
de media plaatsen wat zij krij
gen aangeleverd een voorbeeld
zijn de 600 doden in Jenin en de
foto van het doodschieten van
het Palestijnse jongetje.
Ada van Oijen
Leeghwater straat^
Vlissingen
In de PZC van 4 juli zag ik een
foto van gedeputeerde Poppe-
laars bij een koe met het onder
schrift 'ik had het (melken) wij
snel onder de knie'. Een ervaren
melker zal echter zien, dat de
man aan de verkeerde kant: van
de koe zit en de hand in een ver
keerde houding heeft en, naar
het lijkt ook met de verkeerde
hand de speen vasthoudt. Hei
zal wel een mak dier geweesi
zijn. Volgens eigen mededeling
heeft hij pas na drie jaar een mi-
neralenboekhouding gezien -
dat is dus niet vrij snel. Laten we
hopen, dat de andere zaken die
gedeputeerden behandelen, ooi
aan de praktijk getoetst worden i
en dan graag vrij snel, ook na de
verkiezingen. Dat zou mis
schien het vertrouwen verbete
ren. Eigenlijk wilde ik mijn er
gernis over het hele politieke
gedoe luchten, maar het helpt
toch geen zier. Daar is al zoveel
over gezegd en geschreven en nu i
blijkt alweer, dat door enkelen
de dienst wordt uitgemaakt en
de slimste politicus de meesie
winst binnen haalt. En de geko
zen volksvertegenwoordigers
volgen als gehoorzame kudde
dieren. Eenheid, eenheid, een
heid. Behalve de oppositie dan.
maar die is aan zijn eer verplicht
om tegen te stemmen. Zo zijn we
dus na de verkiezingen weer
even ver als ervoor. Ik denk da!
veel mensen weer teleurgesteld
zijn.
G. Kiuekkeboom
Oostmolenweg 102
Kloetinge
Provinciale Staten van Zeeland i
hebben allang beslist dat de
WCT er moet komen. De verga
deringen op 23 september enk
oktober zijn bedoeld om ieder
een te instr ueren om naar de
buitenwereld toe hetzelfde ver
haal te vertellen. Andere reden
zijnniet denkbaar, omdat er nog
vele onderzoeken gaandezijnen
men niet weet wanneer deze
worden afgerond. Door het col
lege is toegezegd dat de resulta
ten tijdig worden bekend ge
maakt. Deze manier van werken
is populair onder bestuurden
Je brengt het MER uit en je biedt
de bux-ger de wettelijke periode
om bezwaar te maken. Echter
over die zaken die erg gevoelig
liggen vermeld j e in het MER dat
er nog onderzoek naar wordtge-
daan. Na cle inspraakperiode1
leg je deze achtergehouden on-
derzoeken ter inzage bij Provin-
ciale Staten. Op deze je manier
heb je bezwaarmakers buiten
spel gezet. Deze manier van be
sturen neemt wel risico's met
zich mee wat onderkend wordt
door mevrouw L Vermeulen
Deze roept overal 'de kiezer re
kent ons hier wel op af.
E. Karelsi
Stoofstraat li
Goes
Reactie op de foto op cle voorpa
gina in de PZC van 8 julienopde
reactie hierop van de heer Haak
uit Vlissingen in de PZC van W
juli. Ik ben al vele jaren lid van
het actiecomité 'anti-stieren-
vechten'. Kennelijk kan dit co
mité nog steeds niets uitrichten
om deze afschuwelijke 'feesten
te stoppen. Ook vraagikmeaM
er in Spanje wel een dierenbe
scherming bestaat. Wat zijn dat
voor 'mensen'die stieren zoiets
aandoen en daar nog lol aan be
leven ook. Wat zijn dat voortoe
risten, die hieraan deelnemen
door ernaar te kijken en te ge
nieten hoe deze dieren gemar
teld worden op weg naar nut
uiteindelijke dood? Het is in eer:
woord walgelijk, dat dit no;
steeds doorgaat daar in het zui
den. ,,'t Hoort bij het land",zeg;
gen sommigen, ,,'t is traditie-
zeggen weer anderen. Het wo'.o-
hoog tijd dat er een einde kom
aan deze martelingen en <k
volksvermaak". Stop bullng1'
ting now! We leven in een be
schaafde wereld. Hoezo be
schaafd?
M.A. Mens-Schoonhei''
De Savornin Lohmanlaant
Vlissinf
