Kunst van
zand, kiezels
en specerijen
Zoeken naar de Walcheren
m
3k
PZC
Monza en Hallo Venray op
Weitjerock in IJzendijke
ELICHT
zllf 2002
Wrakopruiming
lezers schrijven
kunst cultuur
WCT VIII
Museum
Gouden Ridder
15
Veere
Stieren
Tentoonstelling
Bergen op Zoom
Ship of Troy
Kunstenares Lawalata aan het werk in de kapel.
woensdag 10 juli 2002
door Ben Jansen
De wrakopruiming in de Wester-
schelde levert mogelijk nog inte
ressante historische vondsten op. Bij
onderzoek naar wrakken en andere ob
stakels in en aan de rand van de vaar
geul en in noodankergebieden is Rijks
waterstaat op de Rede van Vlissingen
gestuit op drie houten wrakken, waar
van wordt aangenomen dat het om ou
de zeilschepen gaat. De afdeling mari
tiem erfgoed van de Rijksdienst voor
het Oudheidkundig Bodemonderzoek
(ROB) gaat deze zomer proberen meer
te weten te komen over deze wrakken.
'Sk^sê.
Het hout dat Rijkswaterstaat in de bo
dem heeft aangetroffen, ligt weliswaar
binnen het gebied dat vrij van obstakels
dient te worden gemaakt, maar er hoeft
geen berger aan te pas te komen. Hou
ten scheepsresten vormen geen belem
mering voor de moderne scheepvaart.
Op grond van het Verdrag van Malta in
zake de bescherming van archeologisch
erfgoed was Rijkswaterstaat evenwel
verplicht de ROB in de gelegenheid te
steÜen nader onderzoek te verrichten
naar leeftijd en belang van de drie
wrakken op de Rede van Vlissingen.
Bij de verkenning van de wrakken is op
één locatie een flink stuk hout naar bo
ven gekomen, dat toch een aardige
indicatie moet kunnen geven over de
leeftijd van het schip waar het van af
komstig is. Volgens Thijs Maarleveld,
hoofd maritiem erfgoed van het ROB,
biedt het boven water gebrachte hou
ten deel evenwel onvoldoende aankno
pingspunten voor een betrouwbare be
paling van de ouderdom. „Daarom
hebben we voor dit wrak - en trouwens
ook van de andere - meer monsters no
dig. Bovendien willen we op zoek naar
bijzondere constructiekenmerken. Die
zeggen ook veel over de periode waarin
een schip is gebouwd.."
Pas nadat meer bekend is over aard en
De Walcheren in haar glorietijd.
ouderdom van de wrakken, kan de ROB
besluiten wat er mee zal gebeuren.
Maarleveld: „Schepen die na 1855 zijn
gebouwd of na de Eerste Wereldoorlog
zijn gezonken, vallen voor ons af. We
richten ons op oudere schepen."
Zodra bekend werd dat Rijkswater
staat op de Rede van Vlissingen houten
wrakken had gevondenging in kringen
van geïnteresseerden in het scheep
vaartverleden van Zeeland de veron
derstelling rond dat een van de drie
misschien wel het wrak van de Walche
ren zou kunnen zijn. Dit vlaggenschip
van de Zeeuwse admiraliteit is op 29
november 1689 pal onder Vlissingen
vergaan.
De Walcheren-gebouwd in 1665-heeft
een belangrijke rol gespeeld in de zee
oorlogen in de tweede helft van de ze
ventiende eeuw, zoals de Vierdaagse
Zeeslag (mei 1966), de Tocht naar
Chatham juni 1667)de twee Slagen op
Schooneveld (juni 1673) en de Slag bij
Kijkduin (augustus 1673). De broers
Cornelis Evertsen de Oude en Johan
Evertsen sneuvelenden aan boord van
de Walcheren en ook Adriaan Bankert,
Cornelis Evertsen de Jonge en Cornelis
Evertsen de Jongste voeren als admi
raal op het schip.
De laatste Evertsen verspeelde het
Zeeuwse admiraalsschip, dat zoveel
zeeslagen had doorstaan, op een ietwat
onbenullige manier. Na een lange afwe
zigheid keerde hij eind november 1689
terug uit Engeland naar Zeeland. Dui
zenden Vlissingers waren uitgelopen
om de Walcheren en haar bemanning te
begroeten. Evertsen wilde hen blijk
baar niet teleurstellen en koerste pal
langs Vlissingen. Was het de branie van
Cornelis Evertsen de Jongste - zijn bij
naam luidde niet voor niets Keesje de
Duivel - of was het de plotseling krim
pende wind? In elk geval liep de Wal
cheren tot ontzetting van de toeschou
wers op het Westerhoofd en zonk korte
tijd later. Twintig van de 380 opvaren
den verdronken. Als Keesje de Duivel
had Evertsen zijn reputatie waarge
maakt, maar zijn reputatie als admi
raal had een geduchte knauw gekregen.
Er werd vervolging ingesteld, maar ko
ning-stadhouder Willem III, met wie
Evertsen bevriend was, maakte daar
een eind aan.
Weinig vertrouwen
Doeke Roos, voorzitter van de (slapen
de) stichting Behoud Onderwater-
schatten Zeeland en Evertsen-kenner
(hij legt de laatste hand aan een proef
schrift over dit Zeeuwse admiraalsge
slacht), hoopt dat een van de drie door
Rijkswaterstaat gevonden wrakken
dat van de Walcheren zal zijn. Maar
eerlijk gezegd heeft hij er weinig ver
trouwen in. „De scheepsresten waar
Rijkswaterstaat het over heeft, liggen
in de vaarroute. De Walcheren moet
veel dichter onder de kust zijn ver
gaan." Na de ondergang van het admi
raalsschip is ongeveer de helft van de
zeventig kanonnen geborgen. Roos:
„Het zou fantastisch zijn als die andere
ooit boven water zouden komen. Die
horen zonder m.eer thuis in het nieuwe
maritiem museum in Vlissingen."
Roos gaat met Piet van der Vlies, hoofd
van het bureau Wrakopruiming Wes-
terschelde van Rijkswaterstaat, over
leggen over de locaties van de drie ge
vonden wrakken en de vermoedelijke
ligging van de Walcheren. Volgens Van
der Vlies is het uitgesloten dat de ROB
ook andere plekken gaat bekijken.
„Het onderzoek gebeurt in het kader
van de wrakopruiming voor de verdie
ping van de Westerschelde. Die wordt
grotendeels door Vlaanderen betaald.
Daar vinden ze het verwijderen van de
wrakken al duur genoeg."
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Universiteit in
oprichting peilt
belangstelling
HnnrMaurits Sep
MIDDELBURG - Hoeveel aan
komende studenten willen on
derwezen worden op een klein
university collegeEn hoeveel
van hen zijn bereid daarvoor
naar Middelburg te komen? Die
twee vragen staan centraal in
i een onderzoek dat deze weken
wordt uitgevoerd onder Neder-
landse en Vlaamse leerlingen
van middelbare scholen.
Het onderzoek moet duidelijk
maken of de belangstelling van
studenten voor een university
college in Zeeland groot genoeg
j is. Alleen dan kan in het najaar
besloten worden de plannen
voor de Roosevelt Academy in
Middelburg om te zetten in da
den. De universiteit zou in sep
tember 2003 de deuren moeten
openen. De Zeeuwse universi
teit denkt leerlingen te kunnen
aantrekken uit Nederland en
België. Onderzoeksbureaus in
heidelanden peilen daarom on
derduizend leerlingen - gelijke
lijk verdeeld over Nederland en
Vlaanderen - de interesse voor
het instituut.
Tevens worden jongeren onder
vraagd die eerder blijk gaven
van hun belangstelling voor het
University College Utrecht
(UCU), dat model staat voor de
Roosevelt Academy. De vraag
aan hen is of zij ook naar Mid
delburg zouden komen voor
zo'n opleiding. De decaan van
het UCU, de oud-Middelburger
H. Adriaansens, zal inzicht ver
schaffen in de kenmerken en de
motivatie van de studenten van
het Utrechtse college.
Behalve scholieren worden do
centen benaderd. Vooral zij die
zich bezighouden met studie
voorlichting en studiekeuzebe
geleiding kunnen beschikken
over relevante informatie.
Het onderzoeksrapport moet
begin augustus worden afgele
verd bij de stuurgroep van de
Roosevelt Academy, die bestaat
uit de onderwij s wethouders van
Middelburg en Vlissingen, A.
van 't Westeinde en C. de Keij-
zer, onderwijsgedeputeerde L.
Coppoolse en voorzitter N. Gin
jaar van de Raad van Toezicht
van de Hogeschool Zeeland. Be
gin september valt het besluit of
de Roosevelt Academy wordt
opgericht,
door Jan Dirk van Scheyen
HOOGELANDE - In de Kapel
van Sint-Maarten in Hoogelan-
de hangt een geheimzinnige
geur: een melange van kruiden
en wierook. Er branden kaar
sen. Op de vloer zit beeldend
kunstenaar Leanne Lawalata.
Samen met haar moeder is ze
met grote precisie en concentra
tie kruidnagelpoeder aan het
uitstrooien op een enorm plastic
vel dat op de koele tegels is uit
gespreid.
Een groot deel van het plastic
oppervlak is bedekt met twee
grote cirkelvormige afbeeldin
gen. Binnenin de onderste cirkel
is de gestalte te herkennen van
een barende vrouw. De kraam
vrouw wordt ondersteund.
„Door haar man", weet Lawala
ta, Boven dit tafereel ligt de
tweede cirkel; met wat fantasie
kun je er de zon in zien, of een
aureool dat het hoofd van de
man omkranst. „Het kan ook de
verbeelding zijn van het hogere,
waaruit het leven ontstaat"legt
Lawalata uit.
Rondom de onderste cirkel
krijgt een stervormig patroon
gestaag gestalte. Het bijzondere
aan al deze monumentale vor
men is, dat ze zijn gemaakt van
zand, kruiden, specerijen, kie
zels en aarde.
Leanne Lawalata heeft op het
plastic met viltstiften een inge
wikkeld patroon getekend,
waar de twee cirkels een onder
deel van zijn. Tientallen uren is
zij, samen met haar ouders, be
zig om die vooraf gecreëerde
patronen al strooiend met schel -
penzand, zwarte aarde, kruid
nagelpoeder, peterselie, sesam
zaad, maanzaad en wat dies
meer zij 'in te kleuren'. Voor het
strooien worden bekers en le
peltjes gebruikt.
Zo ontstaat gaandeweg een zo
genaamde grondlegging, een
kunstwerk dat uit louter na
tuurlijke bestanddelen is sa
mengesteld. De wind zou het
kunstwerk zo weg kunnen bla
zen. „En ik weet dat er hier in de
kapel muizen zijn", zegt Lawa
lata, „maar ze hebben er nog
niet van gegeten."
Mandala's
Grondleggingen zijn een oude
traditie die is overgewaaid uit
landen als Tibet en India. Qua
vorm lijken ze op mandala's.
Soms dienen ze om voorspoed af
te roepen over een huis.
Leanne Lawalata, afgestudeerd
aan de kunstacademie in Den
Bosch, vindt het prettig om een
grondlegging te maken, al is het
monnikenwerk. „Het is verstil
lend, rustgevend en er gaat een
bepaalde verdieping van uit."
In een hoek van het kapelletje in
Hoogelande liggen plastic zak
ken op de grond die tot de rand
gevuld zijn met allerlei kruiden
en specerijen, van gemalen lau
rierblad tot paprikapoeder.
Lawalata, die nu al zesentwin
tig uur aan haar grondlegging
werkt, is zich bewust van de
vluchtigheid van haar kunst
werk. Over een paar weken
verdwijnt de complete grond
legging in de gft-bak, de ingre
diënten, afkomstig uit de na
tuur, keren weer terug naar de
natuur. Ze heeft er geen moeite
mee. „Ik geloof in de kringloop
van dingen", aldus Lawalata.
Dat de in Amsterdam wonende
kunstenares voor het thema
koos van de barende vrouw ligt
voor de hand. Leanne Lawalata
is zwanger. Half september ver
wacht ze haar baby.
De grondlegging is de eerste van
de twee zomertentoonstellingen
die de Vereniging van Vrienden
van de Kapel van Sint-Maarten
jaarlijks in het voormalige
godshuisje organiseert. Het met
engelengeduld vervaardigde
organische kunstwerk is nog de
foto Lex de Meester
hele maand j uli te bezichtigen in
de kapel. Op de donderdagen 18
en 25 juli is Lawalata daar per
soonlijk aanwezig om uitleg te
geven over haar schepping
(12.30 tot 17.00 uur).
Verder is de kapel open: woens
dag 10 tot en met zondag 14 juli,
woensdag 17 juli, vrijdag 19 tot
en met zondag 21 juli en woens
dag 24 juli, steeds van 14.00 tot
16.00 uur.
In WCT VI en VII (Lezers Schrij -
ven, 4-7) worden onzuivere ar
gumenten tegen aanleg van de
WCT geschreven. Men begrijpt
niet waar het om gaat en waar
om Antwerpen en Rotterdam
hier veel kapitaal instoppen.
Antwerpen, Rotterdam, Am
sterdam, Delfzijl, Terneuzen en
Zeebrugge liggen geen van allen
aan diep vaarwater en dieper
baggeren is onmogelijk. Zonder
deze WCT blijft geheel West-
Europa verstoken van massale
containeraanvoer tegen laag ta
rief. Als containervervoer met
de huidige schepen en havens
blijft plaatsvinden, ontstaat
binnen tien jaar een situatie als
in Rotterdam. Gigantische ter
reinen volgestouwd met lege
containers. Het is zo erg dat men
door dit ruimtebeslag Maas
vlakte II ten koste van vispaai-
plaatsen wil aanleggen. Voor
Maasvlakte I zijn deze al deels
vernietigd, waardoor Neder
lands visserij nu op sterven ligt.
Het natuurgebied De Beer werd
eveneens opgeofferd. Ontpolde-
ren Maasvlakte I een optie voor
natuurherstel? Het Sloe was een
vaarwater met veel ondieptes
wegens kleiaanwas. De ergste
hinder was de 'Kloot'. Deze op
was heet tegenwoordig Kalöot,
wat netter lijkt maar hetzelfde
is. In opwassen zitten geen fos
siele schelpen en botten. Het
Plioceen ligt onderin het vaar
water en wordt losgewoeld door
scheepsschroeven. Dat materi
aal is totaal ontdaan van kool
stof en zweeft als kalkskelet in
brak water, spoelt aan of be
zinkt in rustig water. De vijfitg
meter diepe Walvisput zuid van
Ritthem bevat veel oeroud ma
teriaal plus scheeps- en vlieg
tuigwrakken. In de twintig me
ter diepe dunne blubber gaan
zoeken kan veel opleveren. Dat
het Sloe land is kan men slechts
zien als vooruitgang, 900 jaar
toiletafvoer van Middelburgers
stinkt nog als men dat ontpol-
dert.
N. A. Blomme
Ruys de Beerenbrouckstraat 32
Vlissingen
Museumdirecteuren schijnen
iets 'te hebben' met glazen wan
den (PZC, 4-7). Mevrouw
Spaander wilde een glazen au
toshowroom-wand in de mooie
muur onderaan de Balans ma
ken. Ging gelukkig niet door.
Haar kersverse opvolger begint
met grandioze ambities: een
nieuwe ingang aan het Abdij p-
lein met een kolossale glaswand
ervoor, op advies van het mega-
concern Twijnstra-Gudde, dat
voor zichzelf in vele steden des
lands gigantische kantoorko
lossen bouwt. Dit belooft wat
voor Middelburg: weliswaar
een stukje onhistorische stoe
pen van herschepper Cees Dam
(slechts enkele jaren geleden
duur gebouwd) slopen, maar
dan wordt het wat! Voor Dam
was de ingang ook op het Ab-
dijplein, en iedereen kon hem
vinden, ook zonder glazen aan
dachtspui. Ik denk, dat iemand
met zo'n wetenschappelijke op
leiding en zulk een staat van
dienst als dr. Valentjn Bijvanck
dit in die dagen ook zeker zou
hebben gekund. Hij mag dus het
donkere ingangshok van nu best
vervangen bij zijn ingrijpende
verbouwingsplannen. Maar als
hij, als een rechtgeaarde muse
umdirecteur, niet alleen histori
cus is met zijn verstand, maar
ook met zijn ziel, laat hij dan
eerbied opbrengen voor de
schitterende na-oorlogse res
tauratie van onze Abdij, en die
niet verknallen met staal en
glas. Eén glaswand op de Markt
kan geen kwaad, maar daar
stoot je ook al je kop tegen. Als
B. net zo energiek is als hij lijkt
op zijn foto, dan is hij binnen en
kele jaren verdwenen naar het
Rijksmuseum en laat hij ons
grienend bij de scherven ach
ter... Dat kan hij toch niet wil
len?!
Ds. J. E. L. Brummel
Molenwater 111
Middelburg
Ik wil de heer De Groote felici
teren met zijn onderscheiding
als ridder van de weg. Het zal je
maar gebeuren dat je zo ineens
van de weg geplukt wordt en
mevrouw Tineke Netelenbos
voor je neus staat. Maar laat ons
niet vergeten dat een nationaal
of internationaal chauffeur zijn
kilometers maakt op de snelweg
en betrekkelijk weinig tegen
komt op zijn pad. Wij als bus
chauffeurs van ConneXXion
rijden dagelijks door alle dor
pen van Zeeuws-Vlaanderen
met al zijn drempels, versmal
lingen, spelende kinderen, fiet
sers en zeer krappe wegen met
paaltjes. Wij maken ook onze
kilometers. Laten we even een
J
rekenvoorbeeld geven. Momen
teel zit ik 13,5 jaar op de weg x
72.000 km per jaar dat is
972.000 en dat doe ik ook scha
devrij Daar mag je ook trots op
zijn en bij ons werken chauf
feurs die al meer dan 25 jaar
schadevrij rijden. Dus beste Ti
neke, als je tij dover hebt, rij dan
eens naar de chauffeurs van
ConneXXion en neem een hele
winkelwagen vol met oorkon
des mee en al wat daar bij hoort
en deel die uit aan ons, want ons
werk is veel intensiever en
vraagt veel meer oplettendheid
dan een vrachtwagenchauffeur
(met alle respect).
S. v.d. Bossche
Pr. Beatrixstraat 36
Schoondijke
Eindelijk weer eens het bouw
plan Marina Veere in de raad op
genomen, maar helaas weinig
animo in de raad een besluit te
nemen (PZC, 5-7). Wil men Vee
re nu helemaal dood laten gaan?
Wat denkt de gemeente nu te
doen wanneer de laatste stro
halm in Veere, namelijk de su
permarkt, in oktober gaat slui
ten? Geen toeristen meer! Geen
zeilers meer! Kunnën geen
boodschappen doen want er is
hier geen winkel meer. Heel be
langrijk voor de toerist, zowel
per boot als per touringcar als
per auto. Lekker laten dood
gaan dat Veere! Kijk naar Ga-
pinge en andere kleine plaatsen.
Geen visie van de gemeente.
Jammer, heel jammer!
H. Edens
Kanaalweg Westzijde 7
Veere
Soms winnen de stieren, kopt de
PZC van maandag 8 juli. He
laas, niets is minder waar. In de
ze tijd is het 'feest' in Pamplona
en nog meer steden in Spanje.
Mijn hart bloedt als ik dit soort,
artikelen lees. Want ook al lijkt
het spannend dat de stieren ach
ter een mensenmenigte aan
loopt te rennen, de wrede waar
heid is dat deze dieren een vrese-
lijk lot staat te wachten aan het
einde. Namelijk de arena. Al de
ze stieren eindigen op een gru
welijke wijze in de arena. Hier
worden ze na de rennen over de
gladde straten, waar ook diver
se dieren uitglijden en hun po
ten breken, alsnog twintig mi
nuten walgelijk gemarteld.
Voor het 'gevecht' de nodige
voorbereiding. Glycerine in de
ogen, zandzakken tegen de nie
ren slaan, horens afvijlen (voor
minder inschatten van de af
stand) en mochten ze dan al te
veel afgezwakt zijn, dan nog
maar even stroomstoten tegen
de testikels. Dan in de arena
krijgen ze eerst de 'bandarillo's'
in de schouders gestoken. Dit
zijn de kleurige stokken met
stalen weerhaken. En aan het
eind de sabel die in het hart ge
stoken moet worden. Dit lukt
dus vaak niet en komt in de lon
gen, waarna de stier in zijn
bloed stikt. Enig idee wat zo'n
stier te lijden heeft? Ook de stie
ren die van de havenmuur afge
jaagd worden en steeds weer de
kant opgetrokken worden om
uiteindelijk te verdrinken.
Feest in Spanje, diepe rouw op
mijn adres in Vlissingen. Hoog
tijd voor een einde van al deze
middeleeuwse martelpraktij
ken.
J.W.H.Haak
St. Jacobsstraat 18
Wissingen
BERGEN OP ZOOM - In het
Markiezenhof in Bergen op
Zoom is vanaf zaterdag 13 juli
de tentoonstelling van Ed Valk
te bezichtigen.
In het werk van Valk spelen ero
tiek en de dood een belangrijke
rol.
De tentoonstelling loopt tot en
met 29 september van dinsdag
tot en met zondag vanaf 11.00
uur.
door Raymond de Frel
IJZENDIJKE - Het Belgische Monza
en het Nederlandse Hallo Venray zijn
de publiekstrekkers op het openlucht
festival Weitjerock in IJzendijlte. Op
zaterdag 27 juli verschijnen in totaal
tien bands op de twee poidia.
De organisatie kiest met de rockgroep
Monza voor het derde achtereenvol
gende jaar voor een Vlaamse afsluiter.
Immers, in 2000 verzorgde Gorki het
slotoptreden en vorig jaar sloot De
Mens het festival af. Monza komt voort
uit de populaire Belgische groep
Noordkaap. Deze formatie gaf er in
f000 de brui aan, maar zanger Stijn
Meuris kondigde toen aan binnen een
laar met iets nieuws op de proppen te
Romen. Meuris hield woord. De vijf
mansformatie brengt een Nederlands
talig repertoire, dat naar eigen zeggen
doorspekt is met hoogoplopende emo-
ties en bovendien doodeerlijk, brutaal
en direct van inslag is. Het debuutal
bum 'Van God Los' is daar een perfect
voorbeeld van.
Monza wordt op Weitjerock voorafge
gaan door Hallo Venray. Aanvankelijk
stonden de rockers van 16 Down op het
affiche, maar een bezettingswijziging
noodzaakte hen het optreden in IJzen
dijke af te zeggen. Vervanger Hallo
Venray timmert sinds 1987 aan de weg
met een stijl die onlosmakelijk verbon
den is aan de sound van Neil Young. Die
vergelijking werd drie jaar geleden
kracht bijgezet met een album vol Neil
Young-covers. Puur, weemoed en me
lancholie zijn de trefwoorden van Hal
lo Venray.
Traditiegetrouw mag een aantal
Zeeuws-Vlaamse bands het festival
openen. De West-Zeeuws-Vlaamse
crossover-metalband Badly Preserved
bijt om 14.30 uur het spits af. Dit viertal
deed recent van zich spreken met een
tweede plaats bij de Zeeuwse Belofte,
Ook wonnen deze twintigers in Terneu
zen een talentenjacht. Als beloning
fungeerde Badly Preserved daarom
tijdens de Terneuzense Havenfeesten
als voorprogramma van Bief.
Daarna is het de beurt aan hun jonge
streekgenoten van Rakelinx. Teun en
Bram van Kreeken uit Waterlandkerk
je staan garant voor de zang-, gitaar- en
drumpartijen. Roy van Nieuwhuijzen
hanteert de bas en Marien van Oosten
speelt keyboard. Rakelinx speelt
hoofdzakelijk rock 'n' roll. De Terneu
zense funkformatie Trippin is inmid
dels geen onbekende meer op Zeeuwse
bodem. De band sleepte in de afgelopen
drie jaar meerdere Zeeuwse popprijzen
in de wacht.
Ook cabaretier/singer-songwriter
Laurens Joensen deed al eerder van
zich spreken. De in Amsterdam woon
achtige Terneuzenaar won vorig jaar
de publieksprijs van het Leids Cama-
rettenfestival en zou weieens de ver
rassing van Weitjerock kunnen wor
den. De Amsterdamse/Alkmaarse
rockband Jack Molton Distortion staat
bekend om zijn gruizige rock. Bij dit
viertal zijn smerige gitaarloopjes en
pompende bas- en drumpartijen troef.
Om 19.15 uur betreedt grungeband
Grant Moff Tarkin het podium. Fools
Fatal is een relatieve nieuwkomer op
het nationale rockfront. Hun geluid is
een mengeling van klassieke hardrock
en datgene wat zich na de grunge aan
harde gitaarmuziek heeft aangediend.
Hierbij valt een vergelijking te trekken
met bands als Creed, Kane en Pearl
Jam. De folkformatie The Old Firm
mag het publiek als laatste klaarsto
men voor Hallo Venray en Monza, The
Old Firm staat voor heftige Schotse en
Ierse folkrock.
Advertentie
naar Dido Aeneas van Henry Purcell
opera op de NDSM Werl Amsterdam
di 16 t/m zo 27 juli
busarrangement
vanuit Zeeland op wo 17 juli
opstappen in Middelburg en Goes
incl. diner op het festivalterrein
coproductie met Over hel IJ Festiv.il
