Je moet gewoon duidelijk zijn
PZC
Kunst is vergankelijk
Stichting Quo Vadis zoekt
wisselwerking met publiek
Gemeenten meten
hun bestuurskracht
12'
Gedragscode
lezers schrijven
Einde PSD is
officieel op
18 maart 2003
Geld voor piano
kunst cultuur
Apartheid
Drugsbezit
Burgemeester
Windmolens
woensdag 26 juni 2002
door Henk Postma
Een bloedbad op school. In Amerika
is dat niet buitengewoon meer. In
Duitsland weten ze er nu ook over mee
te praten. En in Nederland is ook al eens
iets dergelijks gebeurd. Scholieren die
zich miskend voelen, grijpen steeds va
ker naar de wapens, gaan door het lint,
en richten een bloedbad aan. Na de
schietpartij op een school in Veghel, en
kele jaren terug, zijn her en der com
missies in het leven geroepen die zich
het hoofd breken over maatregelen ter
verbetering van de veiligheid.
Er is al heel wat uit de kast gehaald: van
geautomatiseerde incidentenregistra
tiesystemen tot protocollen voor herop
voeding van scholieren die 'ongewenst
vertonen, van herinrichting
van schoolgebouwen tot cursussen in
het omgaan met agressie en geweldHet
ROC-Zeeland, vestiging Middelburg,
pakt het anders aan. Daar is, na uitvoe
rig overleg met leerlingen, docenten en
andere medewerkers, een reeks ge
dragsregels op papier gezet.
Dinsdag werd op de school een boekje
gepresenteerd waarin die gedragscode
is vastgelegd. Frank Reijnen, verant
woordelijk voor de kwaliteitszorg op de
school, en Marianne Brouwer-van der
Spelt, fungerend als vertrouwensper
soon, legden er de grondslag voor. Een
paar regels: we bedreigen elkaar niet;
het meenemen van wapens of voorwer
pen die als zodanig kunnen worden ge
bruikt is ten strengste verboden; handel
in drugs is niet toegestaan. Duidelijk,
dat wel. Maar spreken dat soort dingen
niet vanzelf? Toch is het goed zoiets vast
te leggen, zegt Reijnen. AI was het maar
om iedereen scherp te houden. ,,Als je
het druk hebt, dan ben je geneigd om te
denken: laat maar. Dan krijg je onacht
zaamheid of onverschilligheid en blijft
het onbesproken."
Dat er tijdens onderwijsactiviteiten
geen alcohol en geen drugs gebruikt
Frank Reijnen en Marianne Brouwer-van der Spelt (rechts) praten met enkele leerlingen van de Middelburgse vestiging van
het ROC-Zeeland. foto Lex de Meester
mogen worden, lijkt een open deur.
Evenals de regel dat je niet onder in
vloed mag zijn. Maar het is wel degelijk
actueel. Het nuttigen van een breezertj e
is razend populair, en het is in de pauze
maar enkele minuten lopen om bij de
winkel te komen waar je zo'n alcohol
houdend vruchtensapje kan kopen.
Nog zo'n leefregel: roken kan alleen
buiten de gebouwen. Het komt voor dat
zelfs docenten de verleiding niet kun
nen weerstaan, en bij een openstaand
raam gauw even een sigaretje paffen.
Ook daar moet wat van gezegd kunnen
worden, zonder dat je meteen scheve
ogen krijgt.
Tijdens onderwijsactiviteiten wordt
niet gegeten of gedronken. Brouwer
van der Spelt:Ineens was het mode dat
leerlingen allemaal een flesje mee in de
klas namen. Terwijl we als regel hadden
dat er in de klas niet gegeten of gedron
ken wordt, omdat het gebouw anders
niet goed schoon te houden is. De ene
docent zag het door de vingers, en wan
neer de ander er dan wel wat van zei,
dan werd de een tegen de ander uitge
speeld. Dus dat is nu ook goed op papier
gezet."
Een veilige school is dus gewoon een
strenge school? Aan de ene kant wel,
zegt Reijnen, maar aan de andere kant
niet. „Je moet gewoon duidelijk zijn,
zodat iedereen weet waar-ie aan toe is.
„En dat iedereen weet dat er ook wat
aan gedaan wordt, wanneer er iets mis
is", vult Brouwer-van der Spelt aan.
Dat er veel mis kan gaan, weet ze als
geen ander. Als vertrouwenspersoon
werd ze de afgelopen j aren nogal eens in
de arm genomen door leerlingen die last
hadden van pesterijen, seksueel getinte
opmerkingen en faalangst, om maar
eens enkele veel voorkomende proble
men te noemen.
Van de daders hoorde ze vaak dat die er
alleen maar op uit waren geweest een
lolletje te maken. „Vaak zijn die zich er
niet eens van bewust dat ze zich onver
antwoord gedragen. Veel problemen
komen voort uit ondoordacht gedrag.
Spreek je leerlingen daar op aan, dan
zien ze dat meestal ook zelf wel in. Je
moet ze leren dat ze naar zichzelf gaan
kijken."
Van de 1500 leerlingen waren er 240 bij
het opstellen van de gedragscode be
trokken. „Hun reacties", zegt Reijnen,
„hebben ons de ogen geopend. We
dachten dat leerlingen over het alge
meen consumptief waren ingesteld.
Maar als je hen mee laat praten, blijkt
dat hun betrokkenheid vele malen gro
ter dan je geneigd zou zijn te denken."
Eigenheid
Belangrijker dan alle regels is datgene
wat niet is geregeld, maar waarvoor
geldt dat ieders eigenheid wordt geres
pecteerd. „We onthouden ons van voor
oordelen; we vertellen elkaar de waar
heid zonder te kwetsen; we geven el
kaar gewenste aandacht, hebben oog
voor de veiligheid van elkaar en zorgen
voor eikaars welzijn." Want wat te doen
wanneer leerlingen op de schoolcom-
puter langs porno-sites surfen, of in
wat al te gewaagde outfit naar school
komen? „Dan zeggen we niet: dat na
veltruitje mag maar tien centimeter bo
ven de broek bloot laten. Maar we ma
ken ze wel duidelijk dat professionali
teit soms ook betekent dat er zekere be
perkingen zijn in het handelen. Als je
daar met ze over praat, dan blijkt dat ze
vaak vele malen volwassener zijn, dan
uit hun handelen blijkt."
door Emile Calon
MIDDELBURG - De Zeeuwse
gemeenten gaan aan de monitor.
Provincie en gemeenten willen
namelijk via een zogenoemde
bestuurskrachtmonitor regel
matig en objectief kunnen vast
stellen hoe daadkrachtig de
afzonderlijke gemeenten be
stuurd worden.
Er zal volgens provinciaal be
leidsambtenaar J. Cijsouw
vooral gekeken worden hoe ge
meenten opereren en hoe ze sa
menwerken. Het ligt volgens
hem niet in de bedoeling om
afzonderlijke gemeentelijke or
ganisaties door te lichten. Inter
gemeentelijke samenwerkings
verbanden zullen op den duur
wel worden doorgelicht.
Gedeputeerde Staten vinden
dat het redelijk gesteld is met de
bestuurskracht van de afzon
derlijke gemeenten, zo schrij
ven ze minister De Vries van
Binnenlandse Zaken. Volgens
GS falen de gemeenten niet op
het gebied van slagkracht noch
bij het vermogen om problemen
op te lossen. Er is volgens GS
dan ook geen reden om na de ge
meentelijke herindeling van
Zeeuws-Vlaanderen voor ande
re regio's te beginnen met een,
herindelingsoperatie.
De bestuurskrachtmonitoit
wordt door provincie en ge
meenten samen ontwikkeld
Cijsouw kan dan ook nog niel
aangeven wanneer de eerste ge
meenten doorgelicht worden1
noch wanneer de eerste resulta-i
ten naar buiten komen. Wel
geeft hij aan dat de resultaten de
afzonderlijke gemeenten strakg
inzicht geven in het eigen func
tioneren. „Ze weten dan op wel-!
ke terreinen er knelpunten zijn
zodat ze die aan kunnen pak
ken." Tegelijkertijd krijgt de
provincie een beter inzicht in
hoe bekwaam er bestuurd'
wordt. Cijsouw denkt dat de
eerste plannen voor de be
stuurskrachtmonitor in sep
tember rondgestuurd worden,'
Hij verwacht dat er vervolgens
nog de nodige tij d overheen gaat
eer alles geregeld is.
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Corrie Kik „Schilderen is ook durven iets op het doek te zetten.''
foto Willem Mieras
MIDDELBURG - Het provinci-
èle veerbedrijf PSD houdt dins-
flag 18 maart volgend jaar op te
bestaan. Dat is vier dagen na de
•pening van de Westerschelde-
tunnel. Het dagelijks provincie-
testuur heeft gisteren de ophef
fingsdatum van de veerdienst
Vastgesteld.
Het was steeds de bedoeling dat
tie beëindiging van de Provinci
ale Stoombootdiensten zou
Plaatshebben op dezelfde da
tum als de opening van de Wes-
lerscheldetunnel
Directeur H. Thomaes: „De op-
jaeffingsdatum die nu is geko-
ien, biedt de mogelijkheid dat
In het weekeinde van 15 en 16
fnaart afscheid kan worden ge-
tomen: de Zeeuwse bevolking
van de PSD en omgekeerd en de
PSD-medewerkers van elkaar."
Êovendien moeten na de feite
lijke stopzetting van de veer
diensten nog technische en
administratieve handelingen
(worden verricht.
Met de vaststelling van een op
heffingsdatum verschaft het
Dagelijks provinciebestuur de
Werknemers van de PSD duide
lijkheid. De datum biedt basis
Voor het collectief ontslag van
tie medewerkers en markeert te
gelijk de interne plaatsings
rangorde.
Na het collectief ontslag per 18
maart 2003 zal met een beperkt
fiantal medewerkers een tijde
lijke arbeidsovereenkomst wor
den gesloten voor de duur van
de ontmanteling van de veer
dienst PSD.
Naar het zich laat aanzien
«vordt ook PSD-personeel inge
schakeld bij de tijdelijke inzet
Van een of twee schepen van de
♦eerdienst voor het fiets-voet-
♦eer Vlissingen-Breskens. De
ipeciale schepen voor deze ver
binding zijn pas tegen 2004 ge-
ïeed.
GOES - Het Zeeuws Mannen
koor heeft van het Prins Bem-
hardfonds een bijdrage van
1130 euro gekregen in de kosten
an een elektronische piano. Op
ie manier kan het koor bespa
ren op de kosten van het vervoer
fen het stemmen van de eigen
guano.
Boor Jan Dirk van Scheyen
MIDDELBURG - Kunstenaar
Ko de Jonge uit Vlissingen heeft
iets destructiefs én iets creatiefs
gedaan met het werk dat hij in
tijn jeugd maakte. Hij versnip
perde het met een papierver
snipperaar, maar gooide de
^nippers niet weg; in plaats
daarvan verdeelde hij die pa
pierberg over 45 doorzichtige
plastic zakjes. Zo maakte hij
Van iets dat vernield is een
hieuw kunstwerk, want de 45
pakjes hangen nu als onderdeel
Van een installatie in de Middel
burgse galerie en presentatie-
ruimte Caesuur.
fco de Jonge wil met zijn project,
getiteld Moving Details, aange
wen dat van alle menselijke in
spanningen in het beste geval
felechts details overblijven. Zijn
Jkunstproject moet echter ook
Worden gezien als een metafoor
groor de versnippering die kunst
«elfs die van de allergrootsten,
wroeg of laat onherroepelijk ten
fieel valt. Want hun werk
fewermt uit over de grote musea
in de wereld, als een diaspora
van het beeld raakt het in de
verstrooiing, en zo blijven er
van de oeuvres van een Vermeer
of een Rembrandt alleen snip
pers over.
Ko de Jonge vindt dat overigens
niet zo erg. Kunst is verganke
lijk en wat er in het museum
hangt is volgens hem slechts een
tussenstap naar de vergetel
heid. „Als je alleen al ziet hoe
veel moeite het 't Van Gogh Mu
seum kost om de doeken van
Vincent van Gogh voor verval te
behoeden, dan kun je moeilijk
anders concluderen dan dat de
onsterfelijkheid van kunste
naars zeer betrekkelijk is",
meent De Jonge.
Dat gevoel voor betrekkelijk
heid was voor Ko de Jonge ook
de drijfveer om te besluiten zijn
oude kunstwerken (gemengde
en druktechnieken - olieverf en
gouache op papier uit de jaren
zestig en begin zeventig) te ver
snipperen. „Opeen gegeven mo
ment kom je op een leeftijd dat
je er vrij gemakkelijk afstand
van kunt doen, doordat dat oude
werk in je leven een andere
plaats heeft gekregen dan het
voorheen had. Wat ik destijds
vanuit een innerlijke drang
maakte, zie ik vandaag vooral
als het resultaat van een creatief
leerproces."
Musea
Moving Details bestaat, naast
de zakjes met snippers, uit 45
passe-partouts met abstract
ogende details van het oude
werk van De Jonge, plus 45
voorgeadresseerde enveloppen,
gericht aan evenzoveel Europe
se musea in negen landen. Het is
de bedoeling dat De Jonge op de
laatste dag van de tentoonstel
ling in Caesuur zijn herschapen
beginnerskunst hoogstpersoon
lijk in die enveloppen stopt en
met een begeleidend schrijven
op de bus doet. De aangeschre
ven museumdirecties mogen
met de inhoud doen wat ze wil
len, zegt De Jonge, op voor
waarde dat ze de kunstenaar
wel even laten weten wat er is
besloten: bewaren of niet bewa
ren.
„In beide gevallen is er sprake
van verdere verspreiding van
mijn kunst, hetgeen ook het uit
gangspunt van deze installatie
was"aldus De Jonge, die er aan
toevoegt dat Moving Details ei
genlijk pas echt voltooid is op
het moment dat die 45 envelop
pen daadwerkelijk in de rode
brievenbussen glijden van het
vlak bij Caesuur gelegen post
kantoor.
Wat er nadien nog rest van Mo
ving Details in Caesuur, zijn
twee kaartenmolens met door
de kunstenaar gemaakte kaar
ten op ansichtformaat, plus drie
blauw, rood en geel beschilder
de zuilen die in de expositie
ruimte een prominente plaats
innemen en die prozaïsch zijn
bekroond met drie witte eier
snijders.
Eiersnijders
Die eiersnijders staan symbool
voor het begin - het ei - maar ze
vormen tevens het zinnenbeeld
van de versnippering: om dat te
benadrukken heeft De Jonge de
drie zuilen elk neergezet temid
den van een 'nest' snippers dat
als confetti de vloer bedekt. Ook
die snippers zijn de stille maar
bontgekleurde overblijfselen
van wat de kunstenaar Ko de
Jonge maakte toen hij aan het
begin stond van zijn loopbaan.
Ko de Jonge: Moving Details',
installatie; tot en met 24 augus
tus in presentatieruimte Cae
suur, Lange Noordstraat 67,
Middelburg.
door Esme Soesman
WILHELMINADORP - In Ier
land ervoer Corrie Kik uit Wil-
helminadorp de stimulans die
uitgaat van het schilderen 'te
midden' van mensen. Nu, neer
gestreken op Hofstede Goenje,
is de kunstenares naar eenzelfde
insteek op zoek. De kunststich
ting Quo Vadis probeert, met
Kik als middelpunt, kunst laag
drempelig te maken. Met onder
meer een kunstroute in Goese
dorpen timmert ze aan de weg.
Kik trok een tijdlang door Ier
land en Engeland en bracht
daar bijna als vanzelfsprekend
haar werk aan de man. „Ieren
zijn gek op kunst, ze storten zich
erop", blikt Klik op het schilde
ren en aquarelleren in Ierse ber
men terug. Met Quo Vadis wordt
geprobeerd eenzelfde wissel
werking met publiek te realise
ren. Veel mensen hebben niet
echt gevoel met kunst, zegt pen
ningmeester Hans van der Have
van de stichting. „We hebben de
indruk dat ze kunst nog vaak als
elitair ervaren. Je ziet op ope
ningen van exposities en derge
lijke ook vaak dezèlfde mensen
terug."
Met het geven van schilderles op
een persoonlijke manier hoopt
Kik daarin verandering te bren
gen, „Veel mensen willen er iets
over leren, willen weten hoe een
werk in elkaar zit", meent Kik.
Door een half afgewerkt olie
verfschilderij aan belangstel
lenden te presenteren, geeft de
kunstenares inzicht in de op
bouw van het werk.
Een ander plan van de stichting
is het, vanaf volgend jaar, op
zetten van een kunstroute in een
aantal Goese dorpen. Bijna elke
gemeente heeft wel de één of an
dere kunstroute in het pakket,
schetsen Van der Have en Kik.
Ook in de stad Goes gebeurt een
hoop.
De omringende dorpen kunnen
echter wel een oppepper gebrui -
ken. Met een permanent inge
richte route wil Quo Vadis die
leemte opvullen. De precieze in
vulling moet nog worden uitge
werkt, maar in eerste instantie
wordt gedacht aan een expositie
verspreid over diverse locaties.
Van dorpshuizen en bedrijven
met showrooms tot kerken en
ateliers. Van mei tot oktober
kan deze versnipperde tentoon
stelling een dagdeel in de week
worden bezocht.
De stichting heeft nog niet be
sloten welke dorpen én welke
uitingsvormen bij dit initiatief
worden betrokken. Het tweetal
wil voorkomen dat de route te
groot - en daarmee te overwel
digend - wordt.
Stapje voor stapje krijgen de
plannen vorm. Net als ook het
ruim een jaar geleden opgerich
te Quo Vadis stapje voor stapje
inhoud krijgt. Op Hofstede
Goenje in Wilhelminadorp is
eerst alle energie gericht op de
bouw van een atelier en het ver
der vormgeven van erf en ande
re gebouwen. Nu is de tijd rijp
voor Kik om zich meer naar bui
ten te richten. Maar ook haar ei
gen ontwikkeling blijft voor
haar van belang.
Water
Als.schippersdochter heeft Kik
een fascinatie voor water en
licht. Door haar gemaakte olie
verfschilderijen werpen vele
blikken op door groen omzoom
de watergangen en daarin weer
kaatste lichtvallen.
Haar tot dusverre nagestreefde
realisme wordt echter op dit
moment verdrongen door dro
merig werk. Werk waaraan ze
gevoel, een geestelijke laag,
probeert toe te voegen.
Het is een boodschap die ze tot
anderen maar ook tot haarzelf
richt. „Schilderen is ook durven
iets op het doek te zetten. Een
uitdaging met jezelf aangaan."
Het is goed om moeilijke kwes
ties van meerdere kanten te la
ten bekijken in de media. Geen
enkele belichting is volledig ob
jectief. Het artikel van El Fas-
sed (PZC, 20-6) van vorige week
is echter niet alleen eenzijdig,
maar heeft vele opmerkingen
die absoluut niet te verifiëren
zijn en in ieder geval wel stem
ming maken. Vergelijkingen
met Zuid-Afrika gaan volledig
mank, want daar werden bur
gers niet voortdurend bedreigd
met een verschrikkelijke dood
of verminking (behalve met roof
als oogmerk). Als reactie grijpt
de Israëlische staat in; niet door
dood en verderf te zaaien: men is
niet uit op het doden van bur
gers, ook al zijn sommigen wel
de dupe van de acties van hun
volksgenoten. Israël richt zich
nog steeds op materiële vergel
ding. Het meest menslievende
verweer. Andere onwaarheid:
de Palestijnen is vrijwel de vol
ledige westelijke oever aange
boden als eigen staat, maar men
weigerde: het was niet genoeg.
De sinds de vijftiger jaren heilig
verklaarde stad Jeruzalem zou
het struikelblok zijn; welnee:
onwil. Er is slechts één doel voor
de extremistische groeperingen
(een minderheid!!): totale ver
drijving van de joden. El Fassed
geeft terecht aan dat 'dramati
sche veranderingen' plaats
moeten vinden. De Palestijnen
geven het goede voorbeeld:
dood en verderf in plaats van
zich inzetten voor het verbete
ren van de eigen leefomstandig
heden. Waarom doet men niets
aan goed beheer van de eigen
gebieden, zoals hygiëne, ge
zondheid en werkgelegenheid.
Zonde van hun capaciteiten en
energie. De Palestijnen kunnen
beter. De Arabieren willen hun
niet helpen. Israel wel als er be
reidheid is tot samenleven.
I. C. Havenaar
Gildenstraat 83
Biezelinge
In de PZC van 22 juni kon men
lezen dat een Belgische dame
door deNederlandse politie een
boete van 200 euro kreeg opge
legd omdat ze in hetbezit was
van 5,2 gram hennep en zes
joints. Dit gebeurde in Oost
burg. In feite is dit pure discri
minatie. Een dergelijke, kleine
hoeveelheid softdrugsis voor ei
gen gebruik bestemd en elders
in ons land zal men daar geen
punt vanmaken. Verder wan
neer je in Oostburg een doos met
12 flessen j enever in deauto hebt
zegt geen enkele agent er wat
vanterwijl jenever ten opzichte
van hennep alspure harddrugs
beschouwd kan worden. De ne
gatieve gevolgen van jenever
zijn in onze maatschappij veel
groter dan die van cannabispro
ducten.Ik wordt dan ook kost-
misselij k van politie die een
heksenjacht ontketenttegen de
cannabisgebruiker en dergelij
ke politiemensen kun je in
Zeeuws-Vlaanderen vinden.
Want in Zeeuws-Vlaanderen
wordt de cannabisgebruikerex
tra zwaar gediscrimineerd ten
opzichte van de Randstad. Het
wordt tijd dat in ons land eer
lijkheid ontstaat en de gevolgen
van het gebruik van genotsmid
delen rechtvaardig tegen elkaar
worden afgewogen; dus niet de
zware cognac uit Frankrijk, met
40% alcohol, tolereren en een
luchtig jointje verbieden.
W.A. Goedhart
Ambachtsstraat 6
Oostkapelle
Burgemeester Barbé van Ter-I
neuzen laat er geen twijfel over
bestaan dat hij het kiezen var)
een burgemeester onzin vindt
(PZC 20/6 en 21/6). Als inwoner
van Terneuzen zou je zijn op-i
stelling ook wel verwachten
Het is namelijk moeilijk voor td
stellen dat Barbe ooit gekozeij
zou worden als eerste burgen
Hij heeft de afgelopen jaren we
heel duidelijk laten blijken da:
hij lak heeft aan de inspraal
door burgers. De sloop van di
watertoren was zeker een van d( I
hoogtepunten in zijn afbraak
beleid. Van de 7000 handteke
ningen tegen de sloop lag hi
niet wakker. Hij is er ook ver
antwoordelijk voor dat he
ambtelijk apparaat niet goec
functioneert. Procedures wor
den aan de laars gelapt en de ge
meente Terneuzen wordt kee
op keer door de rechter op d<
vingers getikt. Ook bij de recen-l
te benoeming van de nieuwe ge-t
meentesecretaris lijkt sprake t(
zijn van onfrisse praktijken
Het is dan ook de hoogste tij(
dat hier iets gaat veranderen en
dat is onwaarschijnlijk bij een
verder aanblijven van Barbé
Een gekozen burgemeester is zt
gek nog niet, want bij een be
noemde burgemeester is de kan;
groot dat de gemeente wordt op'
gescheept met een uitgeran
geerd provinciaal/landelijk po
liticus van een van de groti
partijen.
M. Steim
Oostelijk Bolwerk
TerneuzeA
Wederom kunnen we in de PZC
van 19 juni lezen, hoe er binnert
de politiek gedacht wordt ovet
meningen en belangen van d!
bevolking. In de PZC van 21 mei
j.l. lazen we van gedeputeerde ij
Poppelaars dat: „Om een plail
door te zettener niet steeds vol
op draagvlak onder de bevol
king hoeft te zijn." Ook daaronl
kregen de gemeenten eerder di
jaar de Handreiking Windener
gie. Daarin staat precies aan
welke eisen plannen moeten
voldoen. Als gemeenten dé
handreiking volgen, kunneii
plannen nauwelijks mislukken)
Maar lukt het desondanks niel
om windmolens te bouwen, dari
zal de provincie desnoods zeil
ingrijpen. Jammer dan van dé
overlast voor de bevolkingj
want windmolens mogen oolj
gewoon in woongebieden ge
bouwd worden, en jammer vaii
het Zeeuwse landschap dat e|
mee om zeep geholpen wordtj
Boter hebben ze op hun hoofq
bij de provincie. Met argusogeij
kijken ze naar onze Belgisch!
buren of windmolens daar geeh
horizonvervuiling opleveren)
Maar hier geldt dat niet. Er val)
goed geld te verdienen aai)
windmolens en daarom span)
nen een aantal zich extra in)
Geld van de belastingbetalej
want het zal de Nederlandse bei
lastingbetaler in de komend
twintig jaar 45 miljard Euro aai)
subsidies kosten (pagina 64 vai
de Energienota 2002). Windmo
lens leveren nauwelijks op
waarom dan zulke grootschali
ge projecten? Waarom niet eers
kleinschalig de technologie ont j
wikkelen en installaties renda1
bel maken?Democratie zou wa
dichter bij huis toegepast moe
ten worden, misschien dat d
mensen dan weer meer respec
voor de overheid krijgen.
Greetje Droge- Steenbergei
Zonnemarei
Axc