Papa poetst de plaat Wassen mag ik niet eens Wil Taken in huishouding nog oneerlijk verdeeld J Het is een dagelijks te rugkerend ritueel: het huishouden. Wie doet de was, kookt het eten, strijkt de overhemden en maakt de wc schoon? Vaak zijn huis houdelijke klusjes de bron van menig echtelijk conflict. Want de taken zijn nog altijd ongelijk verdeeld, blijkt uit onderzoek: de heren zouden hun handjes best eens wat meer mogen laten wapperen Maar: „Je kunt niet preste ren met een paar gelapte ra men." Eigenlijk is hij het school voorbeeld van de moderne zorgvader. Sjoerd Kooiker (45), socioloog en onderzoeker bij het Sociaal en Cultureel Planbu reau (SCP), werkt drie dagen in de week en zorgt daarnaast twee dagen voor zijn zoontje van zes. Toen het kind geboren werd, maakten hij en zijn vriendin daarover duidelijke afspraken. Dat gold ook voor het huishou den: Kooiker doet al het schoon maakwerk, zijn vriendin tekent voor de was. Koken doen ze om de beurt. Maar hoe eerlijk de taakverde ling ook is, toch leidt het huis houden nogal eens tot conflic ten.Kooiker gelooft zelf dan ook niet dat het tussen mannen en vrouwen ooit zal komen tot een gelijkwaardige en bovenal har monieuze taakverdeling in het huishouden, zijn eigen goede bedoelingenten spijt. „Mannen doen weinig in het huishouden omdat ze het simpelweg niet leuk vinden. Ze zijn er niet mee opgegroeid." Het huishouden heeft boven dien weinig maatschappelijk aanzien. Kooiker verwacht niet dat de invoering van het vak 'verzorging' daarin verandering zal brengen. ,,Ik denk dat het maar weinig jongens aan spreekt. Want mannen willen, meer dan vrouwen, presteren. Maar je kunt niet presteren met een paar gelapte ramen of sco ren met stofzuigen. Ik merk het zelf: schoonmaken is geen dankbaar werk. Ik doe het wel, maar deep down wil ik het ei genlijk niet." Zaterdagmorgen Dat wil echter niet zeggen dat mannen niks doen in huis, haast hij zich te zeggen. „Ze doen juist ontzettend veel! Vraag een man om de keuken te verbouwen of om een kast voor de babykamer te timmeren en hij is al op weg naar de bouwmarkt. Maar dat komt omdat dat zijn terrein is. En wat dacht je van dat lijstje met klussen dat veel mannen op zaterdagmorgen in hun handen gedrukt krijgen?" Onderzoeksbureau Trendbox onderzocht de rol van mannen in de verdeling van zorg en werk. Daaruit kwam naar voren dat vrouwen nog steeds het gros van de zorgtaken op zich nemen en mannen op dit terrein slechts bij hoge uitzondering de handen laten wapperen. Twee golven feminisme en steeds grotere in spanningen van de overheid om de traditionele rollenpatronen te doorbreken, hebben voorals nog weinig uitgehaald. De nieu we zorgende mannen, die even veel in het huishouden doen en evenveel tijd besteden aan de zorg voor de kinderen als hun vrouw, zijn spelden in de hooi berg. Vrouwen voi-men nog steeds de spil in de huishouding: het brein, de organisator, de beden ker van al dat moet gebeuren in en rond het huis. Zij doen 86 procent van het schoonmaak werk, driekwart van de bood schappen en maken drie van de vier maaltijden klaar (bron: SCP). Daar staat tegenover dat vrouwen nog steeds veel minder betaald werk doen dan mannen, maar als de uren betaald en on betaald werk bij elkaar worden opgeteld, zijn vrouwen weke lijks toch nog vij f tot vijftien uur meer dan mannen in de weer. Vrouwen zijn over het algemeen dan ook ontevreden over de tijd en energie die door hun manne lijke partner wordt geïnves teerd in huishoudelijke taken. Met name het eigen initiatief wordt gemist. „Hij doet te weinig en al helemaal niets uit zichzelf", klagen ze in het Trendbox-onderzoek. Met als uiteindelijk gevolg dat de man zaterdag 15 juni 2002 De huishoudelijke taken zijn nog steeds niet echt geliefd bij mannen. Strijken is voor veel mannen een crime. fotografie Willem Mieras dat omdat mannen nu eenmaal geen verwantschap met het huishouden hebben. Met andere woorden: Het zit niet in hun ge nen, en er zijn - helaas - nogal wat vrouwen die dat beamen. „Vrouwen kunnen zichzelf nu eenmaal beter wegcijferen.Bo vendien zijn ze het beste in staat hun aandacht te verdelen." Mannen willen wel - althans dat handjevol dat inmiddels wèl de handen uit de mouwen steekt - maar ze zullen in de ogen van hun vrouw nooit die graad van perfectie in het huishouden be reiken. „Ik denk dat in veel ge zinnen sprake is van een soort harmonieuze ongelijkheid in de taakverdeling", zegt Kooiker. Trendbox suggereert daarom in de conclusie van haar onder zoek dat SIRE na de campagne 'Wie is toch die man die op zon dag altijd het vlees komt snij den?', ook eens campagne zou moeten gaan voeren onder het motto 'Mijn moeder denkt altijd dat het aan de genen van papa ligt als hij de was anders op vouwt.' Een andere oplossing is het uit besteden van klussen, wat ook steeds meer gebeurt. Zoals ge bruik maken van een strijkser- vice, een boodschappendienst of een huishoudelijke hulp. Of een deel van de werkzaamheden overlaten aan slimme appara ten. Vooral de vaatwasser leidt, zo blijkt uit het SCP-onderzoek, tot een flinke tijdsbesparing. Corine van Zuthem bepaalde taken krijgt toegewe zen die hij met enige tegenzin vervult. Ook onder vrouwen die bewust fulltime moeder en huisvrouw zijn, heerst over het algemeen onvrede over de taakverdeling. „Hij komt thuis en is dan vrij. Hij zal dan niet even stofzuigen of zo. De enige manier om hem iets te laten doenis als je het op draagt of wanneer je eens flink ruzie maakt", zegt een vrouw. Volgens Sjoerd Kooiker heeft het echter weinig zin om over de huishoudelijke taakverdeling te onderhandelen aan de keuken tafel, want „mannen zullen zich er dan toch op de een of andere manier aan weten te onttrek ken". Arrangement Mannen zullen, denkt hij, pas meer in het huishouden gaan doen en meer met de kinderen optrekken als zo'n zorgdag ook een aantal leuke elementen be vat „Vrouwen zouden daar met de nodige verleidingskunst een leuk arrangement van moeten maken, want de kans is klein dat mannen zelf op dat idee ko men." Aan de andere kant zouden vrouwen ook de hand in eigen boezem moeten steken omdat ze soms maar moeilijk taken uit handen geven. „Ik doe het ge woon allemaal sneller, efficiën ter, handiger, beter. Dus laat mij het dan maar doen", zegt een vrouw in het Trendbox-onder- zoek. „Ik denk dat mannen er geen feeling voor hebben", zegt een ander. „Je moet leren om het uit handen te geven, je moet le ren om het geduld op te brengen dat hij alles langzamer doet en anders, minder goed." Vooral de was is een terrein waarop vrouwen geen indrin gers lijken te dulden. Er zijn bo vendien maar weinig mannen die de strijkbout (mogen) hante ren. Volgens het Sociaal en Cul tureel Planbureau nemen vrou wen nog steeds 94 procent van het was- en strijkwerk voor hun rekening. „Het ziet er dus niet uit als hij de was ophangt", ver zucht een vrouw in het Trend box-onderzoek. „Dat is ook het rare van mannen. Op hun werk kunnen ze goed organiseren en alles onthouden wat de baas zegt. Maar thuis begrijpen ze na honderd keer nog niet hoe de wasmachine werkt." Volgens Sjoerd Kooiker komt Karin van Eijkeren (39) en André Otte (45) uit Nisse hebben twee kinderen: Dennis van zes en Sander van drie jaar. Karin werkt 18 uur bij de ge meente Kapelle. André werkt fulltime bij Delta Nuts. Poetsen, strijken en wassen neemt Karin voor haar rekening. Wat de rest van het huishouden betreft dra gen beiden een steentje bij. Karin: „Toen we nog maar één kind hadden gingen we altijd samen om boodschappen. Met twee kinderen werkt dat niet, ik haal nu de boodschappen als ik uit m'n werk kom. André: „Veel doen we puur uit praktische overwegingen. Ik haal na mijn werk de kinderen op van het kinderdagverblijf. Kleren voor de gasten haalt zij weer. Ik ken die maten niet uit m'n hoofd. Ik doe ze wel bijna altijd in bad en breng ze naar bed." Karin: „In eerste instantie denk je: bij ons is het vrij traditioneel verdeeld. Als je er goed over na denkt, ligt dat toch genuanceer der. Het poetsen, strijken en wassen doe ik. Maar verder ligt er niets vast." André: „Wassen mag ik niet eens." Karin: „Hij doet alles op veertig graden." André: „Ik ruik er eens aan en als het dan nog niet schoon is, was ik het nog maar een keer." Karin: „Toen we nog geen kin deren hadden en ik fulltime werkte, hadden we iemand die zulke dingen voor ons deed. In middels ben ik er wel weer aan gewend, maar het zijn niet mijn leukste bezigheden. We hebben toen we kinderen kregen wel be wust nagedacht over wie van ons zou gaan parttimen. Ik deed toen nog ander werk. We hebben toen echt gekozen voor de ze kerheid van de ene werkgever tegenover de zekerheid die de andere werkgever bood." André: „Verder is er niet veel vastomlijnd. Ja, zij ruimt op en wij maken de rommel. Ach, het komt zoals het komt." Karin: „Het zou wel makkelijk zijn als ze hun eigen rotzooi meer opruimden, maar verder hoeft het voor mij niet anders. Het is geen punt van discussie." André: „De tuin doe ik vooral. Daar vermaak ik me wel in. Je moet toch iets met je vrije tijd. Zou ik het niet leuk vinden, dan zou ik het misschien omploegen Maar tot nu toe vind ik het wel een leuke bezigheid. Koken doet Karin meestal. Als ze geen zin heeft of in het weekend doe ik het weieens. Samen koken werkt bij ons niet, maar we kun nen ook altijd nog naar de chi nees of om friet." Karin. ,,De kinderen hebben nog niet echt taken, al moeten ze weieens hun speelgoed oprui men of zichzelf aankleden. Je ziet weieens gezinnen met oude re kinderen die geen vinger uit steken. Dat hoeft voor mij niet. Esme Soesman Karin van Eijkeren en André Otte met Dennis van zes en Sander van drie j aar. foto Wi Hem Mieras

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2002 | | pagina 43