Krakers moeten van AKF-terrein
Reuma kan iedereen
op elke leeftijd
'Als je kind een
nierziekte heeft, zet dat
je leven op z'n
Fusie RIO's naar
verwachting in
januari een feit
Dansen zoals de sterren op MTV
Steun de Nierstichting. Giro 88.000
Bewoonster dwingt kunstenaars via gemeente tot vertrek
Wat is reuma? Wat doet het Nationaal Reumafonds?
NIERSTICHTING
Nuttig en nodig
vrijdag 14 juni 2002
door Rolf Bosboom
GOES - Het ziet ernaar uit dat
het samengaan van de Regiona
le Indicatieorganen (RIO's) in de
provincie op 1 januari 2003 een
feit kan zijn. De komende
maanden komt in alle Zeeuwse
gemeenten een voorstel op tafel
om de fusie definitief te be
krachtigen.
RIO's bepalen of mensen in aan
merking komen voor bijvoor
beeld thuiszorg of opname in
verpleeg- of verzorgingshuis.
Veel indicatieorganen hebben
de afgelopen jaren te maken ge
had met aanloopproblemen.
Om die afdoende op te lossen,
heeft de rijksoverheid extra
geld in het vooruitzicht gesteld.
Daarvoor komen echter alleen
organisaties met een aanzien
lijk werkgebied, de zogeheten
robuuste RIO's, in aanmerking.
Zeeland kent nu vier indicatie
organen, voor Walcheren, Oos-
terscheldereg'io, Zeeuws-
Vlaanderen en Tholen. Om aan
spraak te maken op rijkssteun,
is een fusie onvermijdelijk.
Aanvankelijk was er forse
weerstand vanuit Zeeuws-
Vlaanderen, maar uiteindelijk
kwamen de gemeenten er tot de
conclusie dat samengaan on
vermijdelijk is om te overleven.
Uitstel
De afgelopen tij d is gewerkt aan
het uitwerken van de fusieplan
nen, waarvoor het adviesbureau
Twynstra Gudde is ingescha
keld. De bevindingen worden
binnenkort aan de gemeentera
den voorgelegd. Die zouden ei
genlijk vóór 1 juli al een besluit
moeten nemen over de RIO-fu-
sie, maar gezien de korte tijds
spanne heeft de Vereniging van
Zeeuwse Gemeenten bij het mi
nisterie uitstel gevraagd tot 1
oktober.
Het voorstel gaat uit van de op
richting van een nieuwe stich
ting, voluit Stichting Regionaal
Indicatie Orgaan Zeeland gehe
ten. De werknaam wordt RIO
Zeeland. Op de werkvloer ver
andert de situatie niet ingrij
pend, omdat de vier huidige
organisaties doorgaan als werk
eenheden van de nieuwe stich
ting. Elke werkeenheid krijgt
een locatiemanager, die samen
met een algemeen directeur het
managementteam vormen.
De directeur is verantwoording
schuldig aan het bestuur. Dat
gaat, naast een onafhankelijk
voorzitter, vijf leden tellen. De
gemeenten, de organisaties van
zorgvragers, de zorgaanbieders,
de zorgverzekeraars en de huis-
artsenorganisaties hebben alle
maal een vertegenwoordiger in
het bestuur. Gedurende de eer
ste vier jaar bezetten de ge
meenten drie bestuurszetels in
plaats van één, zodat inbreng
vanuit verschillende regio's is
gegarandeerd.
Centraal bureau
Er komt ook een centraal bu
reau, waarin de ondersteunende
diensten voor alle werkeenhe
den worden ondergebracht. Het
gaat dan om zaken zoals perso
neel organisatie, systeembe
heer, financiën, kwaliteitregi
stratie en pr. De locatie van het
centraal bureau moet nog wor
den bepaald.
De fusie leidt op zich niet tot ho
gere uitgaven. Wel is er extra
personeel, bijna vier arbeids
plaatsen, nodig om het centraal
bureau in te vullen. Die kosten
die daarmee gepaard gaan wor
den volledig gedekt door de ex
tra inkomsten die vanuit de
rijksoverheid zijn te verwach
ten.
Diefstal uit
tuinhuisje
KOUDEKERKE - Uit een tuin
huisje bij een woning aan het
Dorpsplein in Koudekerke zijn j
in de nacht van woensdag op
donderdag fietsen, een skelter i
en gereedschap gestolen. De
diefstal werd gistermorgen rond
half elf ontdekt. Het huisje was I
opengebroken.
door Rosalie Buizer
GOES - De twee illegale bewo
ners en zes kunstenaars die op
het voormalig AKF-terrein op
de Houtkade in Goes zitten
moeten voor vanavond twaalf
uur het terrein verlaten. Dat
heeft de eigenaar, projectont
wikkelaar van Garderen Dek
ker, hen opgedragen.
Onlangs heeft S. Hartman, die
tegenover het terrein woont, een
bezwaarschrift ingediend bij de
gemeente Goes. Zij maakt be
zwaar tegen de illegale bewo
ning van kunstenaar Gerard
Verleerke en de andere krakers.
Volgens haar hebben zij op on
juiste wijze het terrein in ge
bruik genomen. „De heer Ver-
kerke heeft zich het gebied
zomaar toegeëigend. Hij claimt
nu dat het van hem is en zegt dat
hij de supervisie erover heeft",
aldus Hartman.
Verkerke spreekt dat tegen. „Ik
neem juist de verantwoordelijk
heid over het gebied. Het is no
dig dat hier iemand is om het in
de gaten te houden. Voordat wij
hier kwamen lag er een heleboel
rotzooi, en dat hebben we alle
maal opgeruimd. Nu wil ik ge
woon in de gaten houden wie er
allemaal op het terrein komt,
zodat zij er niet weer een zooi
van maken."
Dat is nu net wat Hartman tegen
het hoofd stoot. „Hij doet alsof
het gebied van hem is, terwijl hij
het gewoon heeft gekraakt. Nu
is het zelfs zo dat mensen daar
niet meer komen omdat zij den
ken dat het privéterrein is, ter
wijl het nog steeds een openbaar
gebied is."
Dwang
Onder druk van de gemeente
heeft Van Garderen Dekker
nu de illegale bewoners op
dracht gegeven om het terrein te
verlaten. Naar aanleiding van
het bezwaarschrift van Hart
man heeft de gemeente Goes vo
rige maand een brief geschreven
aan de projectontwikkelaar,
waarin wordt gevraagd de kra
kers weg te sturen. In het be
stemmingsplan van het perceel
staat dat het bedoeld is als ha
venindustriegebied. De eige
naar van het terrein is verplicht
om zich daar aan te houden. Dit
betekent dat er geen mensen
mogen wonen of leven. Als de ei
genaar van het terrein zich hier
niet aan houdt, kunnen er be
stuursrechtelijke dwangmaat
regelen worden getroffen.
„Mevrouw Hartman moet goed
van deze situatie op de hoogte
zijn geweest, want naar mijn
mening is de hele procedure nu
door haar aangezwengeld", vol
gens Verkerke. Maar aan de an
dere kant begrijpt hij haar wel.
„In het begin dat ik hier was ben
ik vrij hard geweest, en voor
sommigen komt dat niet goed
over. Ik wilde gewoon niet dat er
mensen kwamen die weer rot
zooi kwamen maken. Daarom
denk ik dat het ook een persoon
lijke kwestie is voor mevrouw."
Verkerke en de zes andere kun
stenaars beraden zich op verde
re stappen en hebben inmiddels
een advocaat in de arm geno
men. Uiterlijk maandag willen
zij een schriftelijke reactie ge
ven aan Van Garderen Dek
ker. Verkerke hoopt dat er een
oplossing komt, maar begrijpt
dat de ontwikkelaar gedwon
gen is dit te doen.
Het is niet de bedoeling van Ver
kerke om te provoceren. „Ik ben
hier absoluut niet om te schop
pen, ik hoop dat mevrouw Hart
man ons het voordeel van de
twijfel geeft en dat we een ge
sprek kunnen aangaan." Hart
man denkt er niet over. „Dat ter
rein is niet van hem, dus waar
moeten we het nog over hebben?
Het is de manier waarop Verker
ke met mij is omgegaan, anders
had ik er nooit een probleem van
gemaakt. Die andere kraker zit
er al meer dan een jaar en daar
hebben we nog nooit last van ge
had. Als Verkerke net zo zou
zijn, had ik nooit een bezwaar
ingediend."
Als cle krakers morgen niet weg
zijn, legt cle gemeente de pro
jectontwikkelaar een dwang
som op.
Verkerke: „Als ik die zou moe
ten betalen, ben ik failliet en zal
ik ook wat moeten gaan kraken.
Dan is de gemeente toch nog
verder van huis?"
Tijdens een laatste repetitie worden de streetdance-pasjes nog eens doorgenomen. foto Ruben Oreel
door Ellen De Vriend
VLISSINGEN - Een paar peuters huppen
tegen de draad in, maar dat mag de pret niet
drukken. Het stampen op de vloer en 'hoog
vliegen' dat daarna komt, gaat perfect. Alle
honderdvijfentwintig leerlingen van de
Vlissingse Sessadance dansstudio zijn klaar
voor de streetdance-voorstelling die van
avond gehouden wordt in het Arsenaalthe
ater in Vlissingen.
Vanessa Hoornick legde vijf jaar geleden de
grondslag voor haar huidige streetdance-
studio. Sessadance neemt vanavond bezit
van het Arsenaaltheater voor een reeks op
tredens. Allereerst is er een showoptreden
van Always2gether van Hoornick en haar
assistente Katinka Koning. Daarna treedt
de jongste groep voor het voetlicht. De 55
Mini-kids, tussen twee en zes jaar, swingen
op de muziek van K3 en Kabouter Plop. Ver
der laten de Street Funky's (tussen 7 en 11
jaar, en tussen 12 en 16 jaar) en volwassenen
(20 tot 48 jaar) en verschillende demonstra-
tiegroepen een afwisselend programma
zien.
De zestien dansen die getoond worden, zijn
door Vanessa Hoornick zelf geschreven.
„Streetdance is snel, hip en één en al dyna
miek. We dansen op R&B, hiphop en andere
trendy muziek."
De Koudekerkse geeft na een aantal verhui
zingen sinds anderhalf jaar les in Wijkcen
trum Het Bolwerk in Papegaaienburg.
Hoornick: „Met kleintjes is het een kwestie
van tellen en klappen om ze de danspasj es te
leren. De oudere kinderen leren te dansen
zoals zij dat de sterren in clips van MTV en
TMF zien doen. Voor streetdance is geen
speciale kleding vereist. Iedereen kan aan
trekken wat hem of haar lekker zit", vertelt
Hoornick.
Eind vorig jaar behaalde zij in Eindhoven
het diploma streetdance-instructeur. „Het
dansen zit mij in het bloed. Het is mijn le
ven."
De vijfhonderd kaarten voor de Sessa-
dance-voorstelling in het Ai'senaaltheater
zijn uitverkocht. In oktober volgt vrijwel
zeker een tweede optreden.
Als reuma in je leven komt, is dat vaak voor altijd. Veelal zal
het leven dramatisch veranderen. Je wordt sterk afhankelijk
van medische zorg, van paramedische zorg en ook intensief
medicijngebruik wordt dagelijkse routine. Sporten kan niet
meer, een hobby blijkt onmogelijk, het is vaak de vraag of je
op je werk kan blijven functioneren. In sociale contacten
doet dat echt zeer. Een soort "onzichtbare pijn" die voor veel
patiënten net zo zwaar telt als de fysieke pijn. Gedurende dit
jaar, onder andere via de nationale collecte, vraagt het Na
tionaal Reumafonds hiervoor extra aandacht.
Wat is reuma?
Reuma is niet één ziekte. Het
is de verzamelnaam voor zo'n
tweehonderd verschillende
ziektes die alle met gewrich
ten en spieren, en dus met be
wegen, hebben te maken en
die niet door ongeval of bles
sure worden veroorzaakt. Men
sen met reuma hebben proble
men met bewegen en kunnen
daardoor veel dingen niet
meer. Vaak hebben ze ook pijn
en verlies van energie. Onge
veer een op de tien Nederlan
ders lijdt aan een vorm van
reuma. Daaruit blijkt dat reu
ma nog steeds volksziekte
nummer één blijft met 1,6
miljoen Nederlanders die aan
reuma lijden. Een op de vijf
huisartsenconsulten heeft te
maken met gewrichts- of spier-
klachten.
Het meest voorkomend is ar
trose oftewel gewrichtsslijta-
ge, vooral aan knieën en heu
pen (ca. 650.000 mensen).
Chronische gewrichtsontste
kingen zijn kenmerkend voor
ontstekingsreuma, zoals bij
reumatoïde artritis en de ziek
te van Bechterew (ca. 400.000
mensen). Ook aandoeningen
van de weke delen, zoals spie
ren, pezen en bindweefsel,
komen veel voor (ca. 500.000
mensen).
Wij geven veel steun aan het
wetenschappelijk onderzoek
Ruim 70% van het weten
schappelijk onderzoek in Ne
derland wordt gefinancierd
door het Nationaal Reuma
fonds, wat alleen mogelijk is
door uw giften, want de over
heid geeft ons geen subsidie.
Helaas is het nog steeds niet
mogelijk om reuma echt te
genezen. Toch is de afgelopen
decennia veel verbeterd. Zo
komen tegenwoordig steeds
minder reumapatiënten in een
rolstoel terecht, dankzij bete
re medicatie en nieuwe be
handelingen op het gebied
van fysiotherapie, ergothera
pie en orthopedie. Ook zijn er
medicijnen ontwikkeld die pa
tiënten mobiel houden. Die
pijn en beschadiging aan ge
wrichten voorkomen. Er wor
den hoge verwachtingen ge
koesterd van de nieuwste golf
medicijnen, de zogenaamde
biologicals, antistoffen werk
zaam tegen eiwitten die ge
wrichtsontsteking veroorza
ken. Ook in de reumachirurgie
is grote vooruitgang geboekt.
Toch blijft reuma nog altijd
volksziekte nummer 1.
Wij zijn er voor de
reumapatiënten
Naast het mogelijk maken van
wetenschappelijk onderzoek
richt het Nationaal Reuma
fonds zich vooral op het hel
pen van de reumapatiënten.
Dat houdt o.a. in:
'voorlichting aan patiënten
en hun omgeving
'financiële steun aan reuma
patiënten die door hun ziek
te in moeilijkheden komen
'het organiseren van aange
paste vakantiereizen
het bevorderen van lotgeno
tencontact
'financiëlesteun aan de meer
dan honderd reumapatiën
tenverenigingen
Meer informatie vindt u o.a.
op www.reumafonds.nl.
Steun de reumabestrij
ding! Giro 324,
Amsterdam.
Nationaal Reumafonds
Voor vragen over (leven met)
reuma:
De Nationale Reumalijn
0900 - 2030300
www.reumafonds.nl