Evenwichtig kind kan beter leren
Schilderen is een beetje liegen
Titanic-achtige beelden in roestbruin
lezers schrijven
Mosselzaad
Staking
Anders denken
kunst cultuur
Een klacht over de overheid?
Weten of de Nationale ombudsman
u kan helpen?
m k J
wèèmêw -Sa
donderdag 16 mei 2002
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versch
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietiki
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Overq»
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Na alle berichtgeving in diverse
kranten van de laatste weken
betreffende natuur en vogelpo
pulaties in de Waddenzee kan ik
niet anders concluderen dan dat
de zogenaamde natuurbescher
mers er een machtspel van ma
ken Dat alles onder de dekman
tel van liefde voor de natuur,
waar vissers geen oog voor zou
den hebben. Niets is minder
waar In de bijna 20 jaar dat ik in
de mosseik week werkzaam ben,
zijn er in de Waddenzee door de
mossel- en kokkelsector alleen
maar vangstgebieden ingele
verd. Grotendeels ten faveure
van vogels die in dit gebied
steeds beter gedijen. Op het
ogenblik maakt de Waddenver
eniging het de mosselkwekers
onmogelijk om op mosselzaad te
vissen. Van oudsher gebeurt de
zaadvisserij in mei om het mos-
selbroed vervolgens één of twee
jaar later als consumptiemosse
len te oogsten. Volgens de be
zwaarmakers tegen de zaadvis
serij, zou nu gaan vissen de
eidereendenstand schade toe
brengen, terwijl de vissers het
zaad alleen van de vrije gronden
naar de kweekpercelen willen
overbrengen, en tevens ruimte
creëren voor een mogelijke
nieuwe broed val. Met zo'n roya
le voorraad schelpdieren in de
Waddenzee, maken de Wadden
vereniging en Vogelbescher
ming Nederland zich momen
teel onbeschaamd belachelijk.
Bovendien smullen eidereenden
ook volop mee uit de ruif van
zeesterren, krabben, enz. Wan
neer het blokkeren van zaadvis-
campagne's zich herhaald is de
mosselvisserij en mosselhandel
ten dode opgeschreven. Als onze
doorgeslagen 'natuurvrienden'
zich wat meer in de natuurspa-
rende methode van mossels vis
sen zouden verdiepen, zou men
zich minder uitsloven om een
bedrijfstak om zeep te helpen.
Jst de Ronde a/b YE 56
Deltastraat 4
Bruinis se
In uw artikel over de bouwsta-
king (PZC, 06-05) bericht uwé
héél eenzijdig; uitgebreid laa
u een werkgever aan het woonl
over die vervelende stakers
die huizenkopers duperen. Norw
maal gesproken is het zo
dat wanneer je een zaak ver
liest voor de rechtbank, je ook
gerechtskosten dient te vol
doen.
De werkgevers hebben dit ver
loren. Enten onrechte wordt het
bereikte akkoord gebagatelli
seerd. Ze hebben de staking on
nodig lang laten duren door
maanden niet te onderhandel®
over een CAO als - de naar huh
mening - onredelijke reistijden
niet werden geschrapt.
Veel bouwvakkers waren bang
om te staken omdat hun werk
gevers echt moeilijk waren. Ook
waren er mensen die doorwerk
ten omdat het financieel mdt
kón zo iemand noemt nie
mand een onderkruipervoor
principiële antistakers was be
grip. Echter, klaar als een klont
dat indien de hele bouw plat
gaat erbinnen dagen een princi
peakkoord is.
Personeel van bouwbednj!
Suijkerbuik uit Roosendaa.
(schrijft u) heeft niet gestaakt
Duidelijk is dat zij er net als de
werkgevers voor hebben ge
zorgd dat het zo lang heeft ge
duurd. Maar ze krijgen wel de
zelfde CAO als zij die 7 weken tt-
lang hebben moeten rondkomen
van een uitkerinkje uit de sta
kingskas, maar de 'goede' ver
standhouding met hun 'baas
prevaleerde boven een goede ar
beidsovereenkomst door een
dracht, en ze hoefden ook geen
beschuldigingen te slikken als
zouden zij tijdens de staking
hebben bijgeklust
Ik las ergens: verdachtmaking is
onwettig. Staken is een recht.
Gestaakt werk mag wettelijk
niet worden aangeboden.
E. den Heijer
Ritthemsestraat 109
Oost-Souburg
door Henk Postma
Nederland is uit balans. Want hoe
hebben we nu gisteren gestemd?
Met ons verstand, zoals premier Wim
Kok ons smeekte? 01' met onze emo
ties? Een evenwichtig mens hoeft daar
geen verschil tussen te maken. Die
stemt met allebei. Ook als woede en
agressie in het spel is, dan hoeft dat
nog niet tol ontwrichting te leiden.
Wie goed met dat soort emoties om
kan gaan, zal beter presteren, met als
gevolg dat de kansen ten goede keren.
Op een aantal basisscholen in Neder
land. waaronder de Holtkampschool
in de Goese Polder, kan men dat van
kindsaf leren.
De samenleving is verhard. En dat
merken ze op de basisschool. Daar ko
men steeds meer kinderen met soci
aal-emotionele problemen. Op de
Goese Holtkampschool proberen ze
daar al enkele jaren een antwoord op
te geven. De school werkt met het Pro
gramma Alternatieve Denkstrategie-
en (PAD), ontwikkeld om de sociaal-
emotionele groei van kinderen te sti
muleren.
In alle klassen van de school wordt
met dit programma gewerkt, volgens
directeur Hans Willemstein met on
verwacht gunstige gevolgen voor de
leerlingen, leerkrachten en de ouders.
De Zeeuwse onderwijswereld is in
middels bijzonder geïnteresseerd ge
raakt. Zodanig dat een presentatie
van het PAD-programma, tijdens de
jaarlijkse Zeeuwse onderbouwdag
voor beroepsopvoeders in de Hoge
school Zeeland te Vlissingen, zoveel
belangstelling trok dat er een extra
workshop aan moest worden gewijd.
Het PAD (voor de kinderen vertaald
met: Proberen Anders te Denken)
werd ontwikkeld aan de universiteit
van Washington. In eerste instantie
was het bedoeld voor dove en slecht
horende kinderen. Al snel bleek dat de
ideeën ook in het normale onderwijs
toepasbaar zijn. Willemstein: „Willen
kinderen zich later in de maatschap
pij staande kunnen houden, en geluk
kige mensen worden, dan moet je ze
niet alleen leren te rekenen en te lezen,
maar ook hoe ze goed om kunnen gaan
met anderen en het eigen welbevin
den."
Eigenwaarde
Hoe werkt het PAD? Leerkrachten ge
ven ongeveer twee keer per week een
PAD-les van een half uur, en stimule
ren kinderen de daar opgedane kennis
foto Willem Mieras
maanden, zo'n veertig verschillende
gevoelens worden behandeld, begin
nend bij eenvoudige emoties zoals
blij, verdrietig en boos, waarna de
meer ingewikkelde gevoelens zoals
jaloers, schuldig en trots aan bod ko
men.
In de lessen leren kinderen allerlei sig
nalen kennen, waardoor ze die gevoe
lens bij zichzelf en bij anderen kunnen
herkennen. Ze leren hoe ze rekening
kunnen houden met het standpunt
van een ander, en waarom ze dat moe
ten doen, welke invloed hun gedrag
kan hebben op een ander, en op welke
manier het gedrag van anderen hen
kan beïnvloeden. Misschien dat heel
Nederland daar op den duur wat van
leert.
Kinderen van de Holtkampschool in de Goese Polder met hun troeteldier en goede voorbeeld de schildpad.
ven de andere kinderen, en de leer
kracht aanwat voor positieve dingen
hen bij het PAD-Kind zijn opgevallen.
Schildpad
Er zijn ook lessen in zelfbeheersing.
Zo leren kinderen 'schildpadden': hun
armen over elkaar te doen en diep
adem te halen zodra ze zich boos of
verdrietig voelen. Ze krijgen het ver
haal over het kleine schildpad je te ho
ren dat graag z'n best wil doen op
school, maar bij wie het vaakmis gaat,
omdat hij niet eerst rustig nadenkt.
Op een dag raakt het diertje bevriend
met een oude, wijze schildpad, die
hem vertelt dat hij in z'n schild moet
kruipen als hij nijdig of overstuur is.
Daarbinnen is het rustig en veilig. Hij
moet in zijn schild blijven tot hij ge
kalmeerd is en rustig na kan denken.
Als hij weer tot rust is gekomen en be
dacht heeft wat hij nu het beste kan
doen, kan hij uit z'n schild kruipen en
het probleem proberen op te lossen.
Het kleine schildpadje probeert het,
en zijn vriendjes en de juf zijn blij ver
rast.
Een van de belangrijkste doelen van
het PAD is de kinderen te leren zelf
standig moeilijkheden op te lossen, en
daarbij zowel met hun verstand als
hun gevoel om te gaan. Dat gebeurt
aan de hand van groepsdiscussies,
lees- en schrijfopdrachten, rollen
spellen, toneel, handenarbeid en ver
halen. Er is er ook een programma
waarin, verspreid over een aantal
en vaardigheden op school voortdu
rend te gebruiken. Óm de beurt zijn de
leerlingen een week lang PAD-Kind.
Het kind mag dan een week lang de
leerkracht assisteren. Na afloop ge
VLISSINGEN - De Wester-
schelde moet voor de scheep
vaart worden uitgediept. Om dit
mogelijk te maken, ruimt Rijks
waterstaat nu een fiks aantal
scheepswrakken op. Vlissinger
Henk Glerum raakte geboeid
door de restanten van de verga
ne schepen en heeft beelden van
de wrakken in een reeks olie
verfschilderijen vereeuwigd.
foto Lex de Meester
naar het opslagdepot kwamer.
om naar een oude stoommachi
ne te kijken die ze in die berg
roest hadden opgemerkt. Ze
hadden eigenhandig twee zitjes
gemaakt tegenover die machine
om zo op hun gemak naar dal
mooie overblijfsel uit een voor
bij tijdperk te kunnen turen..
Kijk, er is heel veel aandacht
voor de VOC op dit moment. Dat
was ongetwijfeld een mooie pe
riode, maar het zóu leuk zijn als
de meer recente zeevaartge
schiedenis ook eens wat meer in
de schijnwerpers werd gezet Er
zullen stellig mensen zijn dit
vinden dat die wrakken alleen
maar een berg oud roest opleve
ren. Ikzelf noem het een stukje
scheepsbouw; en cultuurge
schiedenis waar. zeker in eer.
stad als Vlissingen met zijn rijke
koopvaardij- en scheepsbouw-
traditie, veel belangstelling
voor bestaat."
Tentoonstelling: Wrakstukken ut
de Westerschelde, olieverfschilde
rijen van Henk Glerum, in galetu
Kunst'ique, Groenewoud 56, VUk
singen. Van vandaag tot en met t-
juni Opening zaterdag 15.30 uur
Openingstijden: donderdag Uy'
uur, vrijdag 11-20 uur, zaterdag
11-17 uur en op koopzondagm
13-17 uur.
door Jan Dirk van Scheyen
gewag van doet dat elke dag be
gint met volle zakken, maar als
het werk klaar is steeds met lege
handen achterblijft, in tegen
stelling tot vele andere beroe
pen waar door arbeid juist din
gen ontstaan of gecreëerd
worden.
Tentoonstelling t/m 29 mei in de Lu
therse kerk. Molenstraat in Groede.
Openingstijden, di. t/m za. van
13.00-17.00 uur
naaimachientje, dat zich aan
boord bevond van een begin
twintigste eeuw gezonken schip
dat met 650 gloednieuwe naai
machines op weg was naar Bel
gisch Kongo.
Glerum exposeert zijn schilde
rijen tot 22 juni in de Vlissingse
galerie Kunst'ique. Hij vindt
het doodzonde dat al het opge
diepte materiaal het trieste lot
ten deel valt op de schroothoop
te belanden.
,,Ik laat onder meer restanten
zien van het stoomtijdperk, zeg
maar het begin van de Indu-
Schilderij Ankerspil van Henk
striële Revolutie", vertelt Gle
rum. „Het zou zonde zijn als er
niets werd bewaard van al die
voorwerpen die nu en later op de
zeebodem worden ontdekt. Er
komen zelfs brieven boven wa
ter."
Nabestaanden
Eigenaar Frank Bollebakker
van Kunst'ique is het met Gle
rum eens. „Elk gezonken schip
heeft zijn eigen, Titanic-achtige
verhaal dat niet alleen voor de
overlevenden maar ook voor de
nabestaanden van de verdron
ken opvarenden waardevol is."
Bollebakker meent dat de ten
toonstelling van Glerum ook
moet worden gezien als een po
ging om de wrakkenlichtings-
klus van Rijkswaterstaat onder
de aandacht van een breder pu
bliek te brengen. „Het is op dit
moment de grootste scheeps-
lichtingsoperatie ter wereld en
dat gebeurt hier vlak voor onze
neus. Dat is toch fascinerend?"
Veel spullen uit de scheeps
wrakken zijn, na tijdelijke op
slag in de Vlissingse havens, in
middels al afgevoerd en tot
schroot verwerkt.
Glerum: „Ik weet dat veel men
sen dat jammer vinden. Ik ken
zelfs twee mannen die speciaal
Alles wat de aannemers in op
dracht van Rijkswaterstaat bij
de spectaculaire wrakkenrui-
mingsoperatie aan roestig ma
teriaal naar boven halen, wordt
tot schroot verwerkt en gaat
naar Hoogovens in IJmuiden.
Daar wordt het materiaal om
gesmolten voor hergebruik.
Vlissinger Henk Glerum neemt
regelmatig een kijkje in de de
pots waar de door zeewater en
tijd aangetaste restanten van de
eens fier opstomende schepen
zijn opgeslagen nadat de Wes-
terscheldebodem ze - dikwijls
vanonder een metersdikke laag
zand - heeft prijsgegeven. De in
1943 in Yerseke geboren Gle
rum. scheepswerktuigkundige
bij de PSD, wordt geboeid door
in zijn eigen woorden de 'unieke
schatten' die in de scheeps
wrakken worden aangetroffen.
Naaimachine
Daarom heeft Glerum besloten
een aantal vondsten te vereeu
wigen. De afgelopen twee jaar
maakte hij een reeks olieverf
schilderijen - bijna allemaal
met een toepasselijke roestbrui
ne grondtoon - waarop scheeps-
onderdelen te zien zijn als een
stuurketting, een pompset, een
verhaalklamp, een roer, een an
kerspil en een kettingbak. Hij
schilderde ook een door aan-
groeisels vervormd, met een
dikke laag roest bedekt antiek
Advertentie
Bel 0800-33 55555 of kijk op www.nationaleombudsman.nl
De Nationale ombudsman. Daar wordt u beter van en de overheid ook.
door Anita Tournois
GROEDE - „Stilstaande beel
den, die iets te vertellen hebben
en meestal gaan over iets anders
dan de eerste aanblik laat zien."
Zo typeert Marten Postma (Rot
terdammer van geboorte maar
woonachtig in Aardenburg) zijn
werk. Het Vlaemsche Erfgoed
houdt momenteel een expositie
van zijn schilderijen in de Lu
therse kerk in Groede.
Postma volgde de Academie
voor beeldende kunsten Miner
va in Groningen. Hij legde exa
men af in de vrije schilderkunst
In de loop van de tijd heeft hij
een eigen manier weten te vin
den om zich uit te drukken.
Schilderijen, vervaardigd op
houten panelen, in ei tempera -
een watervast opdrogende wa
terverf, waarin eierdooier als
bindmiddel wordt gebruikt - to
nen dat Postma zijn materiaal
beheerst. „Tempera is een uni
versum naar zijn aard, zoals een
cello of een zwaluw", vertelt de
kunstenaar. „En schilderijen
vormen een stil medium, dat je'.
bijblijft en waarmee meer ge
zegd kan worden dan met toe
vallig ontstane plaatjes, zoals
kiekjes. Schilderen is in dat op
zicht de werkelijkheid een beet
je liegen: je maakt een verband
in je beeld dat er daarbuiten he
lemaal niet is. Laat dingen weg
of voegt iets toe."
De menselijke figuur is domi
nant aanwezig in zijn werken.
Op treffende wijze wordt de ge
moedstoestand van de uitge
beelde personen weergegeven.
In Wachten zien we een kalende
man met een snor, een cactus op
de voorgrond, de sjaal die vrij
boven hem hangt. Troosteloos-
en onzekerheid is duidelijk
voelbaar gemaakt. Het meisje
met de buitenbeugel en de bril,
de gestalte weerspiegeld in een
vitrine, geeft duidelijk blijk van
haar ongenoegen de tijd te moe
ten doorbrengen in het museum.
Romantiek
De kunstenaar vraagt zich ai';
What's a girl like you doing in a
place like this? Mooi weergege
ven is ook de momentopname
•.vande relatie tussen een man en
een vrouw in Schepen op de re
de. De taferelen hebben iets me
taforisch, beelden meer uit dan
de werkelijkheid alleen. Door
het speels aanvullen met de mo
gelijke aanwezigheid van zaken
of dingen krijgen ze een extra
dimensie en komt een vleugje
romantiek om de hoek kijken.
Wereldbol
Zoals in De Spaghettivreter -
een portret van een etende man,
een hamstert je, een soepterrine
en sauskom op een gebloemd ta
fellaken, wat bijna een stilleven
wordt. Fraai is ook het portret
van Sjors. geposteerd achter
zijn toonbank met marmeren
blad, een ambachtelijke slager
uit IJzendijke. die tot op hoge
leeftijd zijn zaak runde en stuk
ken rechtstreeks van het opge
hangen vlees sneed, volgens de
kunstenaar. De Postbode is een
zelfportret van Postma, die dit
vak uitoefent naast zijn beel
dend kunstenaarsschap. Geze
ten voor de sorteervakken, op de
voorgrond een wereldbol, een
gedicht in zijn handen, dat over
de postbode gaat. Waarin hij er.
What's a girl like you doing in a place like this? van Marten Postma.
foto Peter Nicolai
