Ik kan ineens weer tijdrijden
PZC
Tourcomité kijkt mee bij Giro
Ruim tweeduizend
handballers actief
bij Vlissings toernooi
Ook Ewan McEwen
heeft de timing
van een sprinter
Ronde laat harten
sneller kloppen
22
Boogerd rijdt in Groninger proloog een frustratie van zich af
Stangelj breekt
zijn sleutelbeen
Michel de Vries
eindigt op min één
Mkz
maandag 13 mei 2002
door Ad Pertijs
MÜNSTER - Als een junior zo
opgetogen wachtte Michael
Boogerd zaterdag in het roze
Groningen de afloop van de
proloog van de Giro af. „Ik kan
ineens weer tijdrijden", sprak
hij nadat de ene na de andere
klassementsrenner de tanden
stuk beet op de eindtijd van de
Nederlander. Aangevuurd door
tienduizenden luidruchtige
landgenoten reed Boogerd op
het bochtige parkoers door de
binnenstad naar een knappe
achtste plaats.
Nog geen 24 uur later was de
stemming compleet omgesla
gen bij de bijna dertigjarige
Hagenaar. In de aanloop naar
de (door Cipollini gewonnen)
massasprint kwam hij zwaar
ten val. Met een open, bloeden
de elleboog en een pijnlijk rech
terbeen haalde hij de finish in
de binnenstad van Münster.
Gevreesd werd voor een breuk
in de hand en een spierscheu-
rinkje in zijn bovenbeen. Tij
dens de lange busrit naar Keu
len stelde dokter Leinders vast
dat er evenwel niets gebroken
was. „Michael kan dus in de
tweede etappe starten. Maar de
binnenkant van zijn rechterdij
baart me zorgen. Die is beurs
geraakt bij het opvangen van de
klap met het frame. Hij zal mor
gen eerst uitvoerig moeten
warmrijden voor de start.
Daarnaast moet zijn elleboog
worden gehecht en dergelijke
wonden genezen moeilijk tij
dens de koers."
Voor Boogerd betekent het een
stevige streep door de rekening.
„Ik zat lekker voorin, gebeurt
me dit", schudde hij zijn van
pijn vertrokken gezicht. Rabo
bank koerste attent mee in de
finale, omdat Boogerd dankzij
de geslaagde proloog van zater
dag goede zaken had gedaan
voor het algemeen klassement,.
„Het is de bedoeling dat we na
de zware etappes door de Dolo
mieten tijdens de tweede week
pas bepalen of Michael wel of
niet voor het klassement gaat",
Michael Boogerd in opperste concentratie bij de start van de proloog.
probeerde ploegleider Theo de
Rooy gistermorgen de druk nog
enigszins van de ketel te hou
den. Na gisteren is het de vraag
of Boogerd zich die week kan
uit leven op zijn favoriete ter
rein. De klap van gisteren deed
daarom weinig af aan de blijd
schap over de goede bijna zeven
kilometer korte openingsrit
door het centrum van Gronin
gen. „Ik nu plots een specialist?
Het is zeker iets speciaals, deze
proloog. Mijn grootste over
winning is het eindelijk weer
eens rijden van een goede tijd
rit. Tijdens de krachttraining
heb ik er deze winter veel aan
dacht aan besteed. Het lijkt er
op dat dat werk niet voor niets
is geweest." Verder wilde hij
voorlopig nog niet denken. De
proloog had zijn ego gestreeld
en vooral dat gevoel koesterde
hij zaterdag in Groningen.
Michael Boogerd diende zich
vier jaar geleden aan als ronde
foto Han de Graaf/GPD
renner. Na zijn vijfde plek in de
Tour van 1998 werden de grote
ronden echter meer een last dan
een lust voor de beoogde opvol
ger van Joop Zoetemelk. Vooral
de tijdritten bleken een te groot
obstakel in zijn pogingen het
podium van de Tour te halen.
Vorige zomer wierp de eeuwige
twijfelaar dan ook zelf het eti
ket 'klassementsrenner' van
zich af. Boogerd verlangde te
rug naar de tijd dat hij onbe
vangen lekker kon koersen.
„Als klassementsrenner krijg
ik daarvoor de ruimte niet
meer", heette het toen. De kop
man van Rabobank had de
klassiekers achter de hand en
bijna opgelucht juichte hij de
komst van Levi Leipheimer als
podiumjager toe. „Ik zal graag
voor hem werken in de Tour."
Zolang Boogerd maar de ruim
te houdt om in de bergen mooie
dingen te doen.
Achilleshiel
Michael Boogerd is echter op de
eerste plaats een eerzuchtige
Haagse renner. En dus werkte
hij alsnog aan zijn achilleshiel,
de tijdrit. „Inderdaad niet om
ooit wereldkampioen tijdrijden
te worden", sprak Boogerd na
afloop van de proloog. „Het is
eerder mijn eergevoel." Tijdens
de krachttraining bouwde hij
speciale oefeningen in om met
een verhoogde hartslag de trap-
frequentie te kunnen opvoeren.
Een nieuwe speciale fiets, de
parkoersadviezen van super
knecht (en thuisrijder) Jan Bo
ven en de steun van het publiek
deden zaterdag de rest.
Volgens ploegleider Theo de
Rooy was het publiek een op
zwepende 'twaalfde man' ge
weest. „Ik kreeg er echt 'kie-
kenspotten' van", zei Boogerd,
wijzend op het vel van zijn ar
men. „Het was alsof ik in een
roes reed. De Giro is misschien
geen Tour, maar er was hier
meer sfeer dan ik ooit in een
grote ronde heb meegemaakt."
Boogerd wil na zaterdag niet
spreken van een keiharde bij
stelling van zijn ambities.
„Klassementen zet ik nooit he
lemaal uit mijn kop. Ik heb be
sloten dat ik nooit meer alles op
alles zet voor niet meer dan een
tiende plaats in de Tour. Voorlo
pig blijft het winnen van een
mooie rit dan ook mijn doelOf
hij daar deze Giro nog toe in
staat is, zal de komende dagen
blijken. GPD
door Ad Pertijs
MÜNSTER - Voor Robbie McE
wen is dit jaar de zon gaan schij
nen. De vaak weggestuurde
sprinter uit Australië won dit
jaar koersen bij de vleet en tot
zijn grote geluk schonk zijn
vrouw hem vrijdagavond een
gezonde 'baby-boy', genaamd
Ewan.
„Gewoon een mooie naam. Niet
omdat de voor- en achternaam
op elkaar lijken", vertelde de
trotse vader zaterdag nadat hij
nog geen 24 uur na de geboorte
een dijk van een proloog had ge
reden. Robbie was gewoonweg
in de wolken. Tot gistermiddag.
Het roze gevoel veranderde in
de smalle straten van finish-
plaats Münster in een 'onweers
bui'. Dankzij Giovanni Lom-
bardi, die hem bruusk de weg
naar de zege (op diens ploeg
maat Cipollini) zou hebben af
gesneden. Lombardi werd ge
diskwalificeerd. „Maar daar
heb ik nu niets aan. Cipollini is
niet van zijn lijn geweken. Hij
blijft dus winnaar"
Terwijl Cipo handig verklaarde
niets gezien te hebben („Ik keek
de andere kant op") verliet
McEwen balend het strijdge
woel. „Ik had graag de bloemen
opgestuurd naar mijn vrouw en
zoontje.Gezien de zwaarte van
de etappe van vandaag keert hij
derhalve mogelijk met lege han
den voor even terug naar Zotte-
gem, waar moeder en kind in het
plaatselijke Sint Elisabethzie-
kenhuis verblijven.
Bizar
Achteraf beseft hij hoe bizar
zijn Girostart is verlopen. „Ik
kwam naar Groningen in de we
tenschap dat mijn vrouw ieder
moment kon bevallen. Tijdens
het inrijden vrijdag ging mijn
telefoon. 'Het gaat beginnen
denk ik', zei mijn vrouw. Als een
speer ben ik teruggereden naar
België. Even na negen uur werd
Ewan geboren. Uiteindelijk met
de keizersnee. Robbie keerde
niet meteen terug naar Gronin
gen. „Ik wilde de eerste nacht
van mijn zoontje van nabij mee
maken. De eerste voeding, het
wassen, het wegen, alles. De
zusters waren zo vriendelijker
bedje te maken op hun kamer
's Morgens heb ik weer alles
meegemaakt."
Hij kon zolang wachten omdat
medesponsor Noël Demeule-
naere een privévlucht vanaf he'
vliegveld van Wevelgem had ge-
regeld. „De heenreis duurde vij;
uur Nu was ik in twee uurtjes
terug in Groningen."
Hij liet zich masseren, at wat en
trapte een snelle tijd „Gelukkig
is de vorm weer terug. Even was
ik afgelopen week bang ziekte
worden." Robbie McEwen zei te
gaan voor de ritzeges. Gisteren
lukte het bijna. Lombardi (Ct-
po's ploeggenoot) dwong hem
echter opzichtig naar buiten
„Ik heb zeker vijf meter moeten
omrijden en kwam twee meter
tekort. Dus..."
Na het korte bezoek vanavond
in Zottegem, wil McEwen nog
tien dagen in de Giro blijven. De
vraag wat hij had gedaan als
Ewan zich twaalf uur later had
aangediend, beantwoordde hij
zonder aarzelen. „Dan had ik de-
Giro niet gereden. Wat dat be
treft kan ik een ding alvast over
Ewan zeggen: hij heeft een goe
de timing. Net zoals een sprinter
die moet hebben." GPD
GRONINGEN - De Sloveense
wielrenner Gorazd Stangelj van
de ploeg Fassa Bortolo heeft za
terdag ti jdens de proloog van de
Ronde van Italië zijn linker
sleutelbeen gebroken bij een
valpartij.
Hij was daarmee binnen zeven
kilometer de eerste uitvaller in
de Giro. Stangelj had eveneens
een lichte hersenschudding
Op het bochtige parkoers in de
Groningse binnenstad kwamen
verschillende coureurs te val
len. Onder hen cle Amerikaan
Tyler Hamilton. Hij knalde te
gen een dranghek, maar zette
zijn tijdrit voort. Hamilton be
perkte zijn achterstand op de
Spaanse winnaar Carlos Do-
minguez tot 34 seconden. ANP
Hij begon zijn loopbaan als eerste elftal- door Frits Bakker
si
Lspcler in de eerste klasse afdeling en
sloot gisteren na dertien seizoenen Terneu-
zen af als hoofdklasser. Michel de Vries
doet een stapje terug en kreeg voor elkaar
waar hij vooraf van droomde: nog één keer
scoren.
En dat terwijl hij dit seizoen toch al twee
keer een doelpunt op zijn naam had gekre
gen. Dat was echter beide keren een eigen
doelpunt en toen De Vries gisteren na 63
minuten zijn ploeg op 3-0 zette, herinnerde
hij iedereen daar nog maar eens aan. „Ik
sta nu op min één", schreeuwde de links
back, terwijl hij bedolven werd onderzijn
medespelers.
Toen Paul Telussa hem ruim een kwartier
voor tijd wisselde ging De Vries begeleid
door applaus en met de tanden op elkaar
het veld af. „Ik had het wel even moeilijk,
ja", gaf hij toe. „Het is zo een heel mooi af
scheid. Vorige week was ik in de laatste mi
nuut dichtbij een doelpunt en nu lukte het
dan wel. Ik ben er heel blij mee, want ik heb
het zo waardig afgesloten
Dat hij een stapje terug zou doen, maakte
hij in januari al aan de voorzitter bekend.
„Want het moeten heeft het willen over
troffen", legde de dertigjarige Terneuze-
naar uit. „Op een gegeven moment moest ik
mezelf naar de trainingen slepen. Dat had
ik nog nooit meegemaakt. En het werd zo
wel mentaal als fysiek steeds zwaarder. Al
leen de laatste weken ging het voetballend
wat makkelijker."
Michel de Vries gaat volgend seizoen in het
tweede spelen en wil die ploeg omhoog hel
pen. „Want de laatste jaren was alles op het
eerste gefixeerd en is het tweede elftal ei
genlijk achtergebleven. Daar kunnen die
jongens niets aan doen. Ik denk dat dat een
beetje een fout van het bestuur is geweest."
Na dertien seizoenen in het eerste team zet
hij er dus een punt achter, omdat het vol
gens hem mooi geweest is.
„Ik heb in alle klassen gespeeld. Van de eer
ste klasse afdeling tot de hoofdklasse. Ik
denk dat niemand in Zeeland dat heeft ge
daan."
Drie weken voor het begin van het WK
voetbal is in Zuid-Korea opnieuw één
geval van mond- en klauwzeer vastgesteld.
De angst bestaat dat bezoekers aan het ti-
teltoernooi, er worden duizenden ver
wacht, het virus meenemen naar huis
Sinds de besmettelijke ziekte op 2 mei uit
brak in het gebied ten zuiden van Seoel,
zijn er nu acht positieve gevallen gemeld.
Er zijn zijn inmiddels 12.000 varkens en
runderen in het bedreigde gebied afge
maakt. Dat kunnen er 300.000 worden.
China, Japan en de Filipijnen hebben de
import van Koreaans al vlees verboden. In
2000 brak er ook al een mkz-epidemie uit
in Zuid-Korea. AFP
Misschien had Mooie Mario in zijn flit
sende pak hem wel geïnspireerd tot
een rondje met de fiets. Pieter Stooter. kop
man van het Tourcomité in Zeeland, be
zocht zaterdag samen met gedeputeerde
Toine Poppelaars de start van de Giro in
Groningen, om ervaring op te doen voor de
Touretappe van 2004. De Zeeuwen proef
den de sfeer in de binnenstad, schoven aan
bij de openingsreceptie op het stadhuis en
waren getuige van de proloog.
Pieter Stooter zat een dag later zelf al op de
(lig)fiets voor een tochtje door Overijssel
en Drenthe. „We hebben een huisje in
Staphorst en van daaruit kun je prachtige
routes rijden."
Vanop de fiets (met de gsm) gaf de voorzit-
Al start 'ie dan in het nuchtere Groningen, bij de Giro d'Italia hoort natuurlijk ook
vrouwelijk schoon Diana Schuiten liet zich samen met andere meisjes bodypainten
in de kleuren van het Italiaanse wielerspektakel foto Michael Kooren/RTR
ter van het Zeeuwse comité een sfeerim
pressie van een dagje in de Giro. „We heb
ben heel veel gezien, veel geleerd, want
Groningen had alles perfect georgani
seerd."
Wat heeft de meeste indruk gemaakt?
Pieter Stooter: „De hele entourage in de
binnenstad, waar het ondanks andere be
richten toch heel druk was. En de proloog
zelf. Het viel me op dat de straten op som
mige plaatsen heel smal waren. We hebben
van de Tourdirectie altijd gehoord dat de
wegen breed moeten zijn. Maar het par
koers van een proloog is natuurlijk anders.
Daar rijden de renners één voor één over
heen.
Jean-Marie Leblanc nog gezien?
„Het schijnt dat hij er wel is geweest, maar
wij hebben hem niet gezien. We hebben
vooral veel gesproken met mensen van de
provincie en van de gemeente. Toine (Pop
pelaars) had twee uitnodigingen gekregen
van de provincie. We zijn bij de ontvangst
geweest en hebben daar contacten gelegd.
Lieuwe Rienstra en Ap den Doelder, die
ook in Groningen waren, hebben meer
naar andere zaken gekeken."
Ben je geschrokken van wat het heeft ge
kost, zo'n start?
„Ja, wel een beetje, maar het is anders dan
wat wij in Zeeland graag willen. Dit was de
start van een grote ronde, met veel ont
vangsten, een proloog, een etappe en veel
culturele omlijsting. We zijn er wel achter
gekomen dat de provincie, de gemeente en
de organisatie nauw hebben samenge
werkt. Het budget was indrukwekkend.
De provincie heeft een half miljoen euro in
de sportieve organisatie gestoken en een
half miljoen in de culturele activiteiten. En
de gemeente heeft hetzelfde gedaan."
Ze hadden wel veel meer belangstelling
verwacht.
„Wat ik ervan heb gezien, was het toch aar
dig druk langs het parkoers. Veel echte
Groningers hebben me verteld dat het al
tijd lekker druk is op zaterdag in de bin
nenstad. Het was nu alleen over een groter
gebied verspreid."
De NOS heeft geen beelden uitgezonden,
dat is niet best voor de promotie die de pro
vincie en de gemeente Groningen voor
ogen hadden.
„Dat moet een enorme tegenvaller zijn ge
weest, maar als organisatie kun je daar
niets aan doen. Ik kan me trouwens niet
voorstellen dat zoiets bij de Tour kan ge
beuren."
Wat gaan jullie dit jaar verder nog doen in
de lobbysfeer?
„We gaan in elk geval weer een paar Tour
etappes bezoeken, om de contacten warm
te houden. Ik heb alleen weer gemerkt dat
het zonder uitnodiging heel moeilijk is om
ergens binnen te komen. Toine en ik waren
in Groningen uitgenodigd namens de pro
vincie. De Tour is veel moeilijker, als je
daar wilt meekijken. Ik hoop maar dat we
een paar kaarten krijgen om de proloog in
Luxemburg mee te maken."
Een wedstrijdmoment tijdens het internationaal veldhandbaltoernooi in Vlissin-
gen. foto PZC archief
door Marco Hamelink
De hoogtijdagen van het handbal liggen
zonder twijfel in de jaren zeventig. Vlis-
singen kende in die tijd liefst vier vereni
gingen. In 1972 telde het internationale
veldhandbaltoernooi dat handbalclub
Walcheren jaarlijks organiseerde ruim
tweeduizend deelnemers verdeeld over
170 teams.
Voor de eerste keer traden er dat jaar ook
hoofdklassers aan op de velden aan de
Baskenburglaan. Topploegen als Hellas,
Swift en Niloc wisten allen hun weg te
vinden naar de Vlissingse velden. Het in
ternationale aspect van het toernooi
kwam met name van zeven Duitse ver
enigingen Zo kwam Alstertal met niet
minder dan twaalf teams naar Zeeland.
Zo'n enorm aantal teams huisvesten
brengt de nodige problemen met zich
mee. De ploegen verbleven in pensions,
herbergen en gastgezinnen in en om Vlis-
singen. Een aantal verenigingen werd
zelfs ondergebracht op campings in de
directe omgeving. Waar geen oplossing
voor werd gevonden was het beperkte
aantal kleedruimtes bij de velden. Er
werd dan ook besloten dat de ploegen die
uit Vlissingen kwamen of daar verbleven
geen gebruik van deze faciliteiten kon
den maken en zich elders dienden te ver
kleden en te verschonen.
Bij de vrouwen ging de winst in het Wal-
cheren-toernooiadel verplicht, naar
landskampioen Niloc uit Amsterdam
De ploeg met ex-Walcheren-speelster
Yvonne de Smit in de gelederen was in de
finale te sterk voor DVO uit Sittard.
Hellas uit Den Haag was in de finale bij
de mannen heer en meester over Swift
Roermond. Waar de Haagse ploeg in de
poule-wedstrijden nog met 7-5 verloor
van Swift gaven ze in de finale geen kan
sen meer weg. Het was aan de doelman
van Swift te danken dat de schade be
perkt bleef tot 3-0.
Teloorgang
De teloorgang van het handbal in Zee
land trof ook de Vlissingse ploeg. In 1998
konden er nog maar zeven spelers op de
been worden gebracht om een competi
tieteam te vormen en besloot de club het
voor gezien te houden.
