Voor altijd de culturele hoofdstad
Friet met
mammoetsaus, wat is dat eigenlijk?
Salamanca
Eten in Brugge
W5
Wandelend door Sala
manca vraag je je af
wat ze daar bewogen heeft
om zich tot Europa's culture
le hoofdstad 2002 te laten
kronen; een eer die deze
Spaanse stad ook nog eens
moet delen met het Belgische
Brugge. Salamanca is name
lijk een stad die deze titel
permanent zou moeten dra
gen.
zaterdag 11 mei 2002
Het is een zeldzaam mooie
stad, fraai gelegen en met
een reeks monumenten van gro
te historische en culturele waar
de, die je echt in één dag niet al
lemaal,kunt bekijken. Een stad
zonder industrie, die leeft van
toerisme (er komen elk jaar an
derhalf miljoen buitenlandse
bezoekers, alleen al in de eerste
drie - koude - maanden van dit
jaar 300.000), en van z'n eeu
wenoude en wereldberoemde
universiteit, die al uit het begin
van de 13e eeuw dateert.
Wat wil je nog meer, zou je zeg
gen. Nou, de plaatselijke autori
teiten hebben toch een beetje
het idee dat Salamanca een ste
vig 'museum-achtig' imago
heeft. Er valt ontzettend veel te
bekijken, maar 'onze histori
sche rijkdommen zijn bekend',
en volgens de bestuurders van
Salamanca, dat uiteraard op de
Werelderfgoedlijst van de
UNESCO staat, mag er wel iets
eigentijdsers, iets moderners
aan toegevoegd worden.
Dankzij de titel Europese cultu
rele hoofdstad kwam er, vooral
van de Spaanse regering, 70
miljoen Euro beschikbaar die
gestoken werd en wordt in het
nieuwbouwen c.q. opknappen
van bijvoorbeeld een theater,
een galerie waarin een veel pu
bliek trekkende expositie van
de beroemde beeldhouwer Ro
din is gehouden, een toneelthea
ter, dat in moderne architectuur
wordt neergezet, en een nieuw
kunstencentrum.
Daarmee moet Salamanca een
nieuw, levendiger, dynamischer
en swingender imago krijgen,
waarmee het een jonger, tren
dy'er publiek trekt. Hoewel: wie
denkt dat Salamanca nu met
swingt, die is er nog nooit ge
weest. De stad heeft 170.000 in
woners, en van hen zijn er niet
minder dan 45.000 student. En
van die 45.000 studenten zijn er
weer 15.000 buitenlander, voor
al afkomstig uit de Verenigde
Staten. Die willen onderwijs
van topniveau.
Bovendien wordt in Salamanca
het mooiste Algemeen Be
schaafd Spaans gesproken. Zo
veel studenten, vooral buiten
landse, dat is natuurlijk goed
voor de plaatselijke economie.
Het betekent ook dat de stad re
latief gezien de meeste disco's en
bars van Spanje heeft (het staat
op de tweede plaats in Europa,
jawel, na Amsterdam).
Salamanca ziet in z'n opgefriste
imago wel toekomst: er wordt
voor 60 miljoen Euro particulier
kapitaal in nieuwe hotels geïn
vesteerd, het heeft nu ook twee
golfbanen en een casino, en het
wil nadrukkelijk een belangrij
ke congresstad worden. Dat
neemt allemaal niet weg, dat
veel toeristen Salamanca, op
anderhalf uur autorijden ten
noordwesten van Madrid gele
gen, zullen blijven bezoeken om
z'n historische bezienswaardig
heden.
Zoals de twee, met de ruggen te
gen elkaar aan gebouwde ka
thedralen, de oude en de nieu
we. Ze staan hoog boven de
rivier de Tormes, waarin de
2200 jaar oude Romeinse brug
een toeristische trekpleister is.
Weelderig
De nieuwe en grootste kathe
draal stamt uit het begin van de
16e eeuw, en is met elementen
uit de Renaissance aanmerke
lijk weelderiger, pompeuzer
dan de kleinere en soberder Ou
de Kathedraal, waarvan de
bouw in 1150 begon. Die kan
zich echter beroemen op de aan
wezigheid van een prachtig,
kleurrijk hoofdaltaar van 53 in
de 16e eeuw door Nicolas Fio-
rentino geschilderde panelen,
gevat in gouden frames, die van
het leven van Jezus en Maria
verhalen. Een bezoek aan de
universiteit zal uiteraard ook op
ieders verlanglijstje staan. Het
is er over het algemeen druk als
in een attractiepark, maar als je
eenmaal binnen bent moet je ze
ker een kijkje nemen in de schit
terende bibliotheek, een
sprookje. Maar onbetwist
kroonjuweel van Salamanca is
het Plaza Mayor, het grote vier
kante plein in het midden van de
stad met zijn vier prachtige ge-
velwanden. In dé bouwsteen
van Salamanca, een soort zand
steen uit het op vijf kilometer
afstand gelegen dorp Villamay-
or, geel van kleur met een hoog
gehalte aan ijzeroxide dat onder
invloed van de zon voor allerlei
fraaie, vaak roodkleurige 'teke
ning' zorgt.
Achter een van de vier wanden
van de Plaza Mayor zit ook het
stadhuis. Daar wordt getrouwd
en sinds kort mogen de bruids
paren na afloop van de plechtig
heid ook het balkon betreden
om van daaraf hun eigen 'wuif-
moment' te hebben. Maar het
leukst aan het plein zijn de gale
rijen met hun winkels, café's,
restaurants en tapasbars, waar
van je vooral als het donker is -
en het feestgedruis in Salaman
ca komt pas laat op gang en gaat
héél lang door - een prachtig
uitzicht hebt op de verlichte ge
vels van het Plaza.
Als je trouwens in Salamanca
bent en nog wat dagen over
hebt, is het zeer de moeite waard
om nog wat andere steden in de
provincie Castilla y Léon (hier
bekend als Castilië) te bekijken.
Zoals Segovia; waarvan de toe
gang tot de stad letterlijk over
schaduwd wordt door de resten
van het 29 meter hoge, granie
ten aquaduct, dat in de tiende
eeuw werd gebouwd. Het ver
voerde ooit water over een
afstand van niet minder dan 17
kilometer. Nu is er van het aqua
duct nog 760 meter over. Sego
via, dat ook op de Werelderf
goedlijst staat, is een klein,
gezellig stadje waar je je snel op
je gemak voelt. Maar hoe klein
ook, in Segovia zijn er vanzelf
sprekend eveneens tal van ker
ken en kloosters, met vaak
prachtige galerijen rond mooie
patiotuinen, en musea te be
zichtigen.
En een andere leuke stad is Za-
mora, ook wel bekend als de
stad van de ooievaars. Want Za-
mora heeft niet alleen 70.000 in
woners, maar ook 32 ooievaars-
Salamanca ligt in de regio Castilla y Léon ten
Noordwesten van Madrid en op ongeveer 2000
kilometer van Utrecht. De stad ligt op 800 meter
hoogte, in de vrij korte zomers wordt het er nooit
té heet. Er valt weinig regen, ook voorjaar en vroe
ge herfst lenen zich voor een bezoek. Per vliegtuig
kom je er via vliegveld Madrid-Barajas. Iberia en
KLM vliegen er dagelijks heen. Een retourtje kost
minimaal een kleine 200 Euro.
Vanaf Madrid kun je met de trein of een huurauto
naar Salamanca. Een plezierig hotel in Salaman
ca is hotel Plaza del Angel (4 sterren), op slechts
100 meter van het Plaza Mayor. Een tweepersoons
kamer kost er vanaf 121 Euro, inclusief ontbijt tel.
00-34-923-217512 en www.hotelplazadelangel-
.com.
Meer informatie over de regio is te verkrijgen via
de website www.tourspain.es van Turespana
(tel. 00-34-901-300600), het Toerismebureau van
Castilla y Léon (tel. 00-34-902-203030 en www.
jcyl.es/turismo, van Salamanca (00-34-923-
268571), van Segovia (00-34-921-460334) of Za-
mora (00-34-980-531845). Het telefoonnummer
van Convento 1 is 00-34-980-500422.
nesten, op één kerk alleen al
drie. En uiteraard een imposan
te kathedraal met prachtig
houtsnijwerk in het koor, een
eeuwenoude Romaanse brug in
de rivier de Ouro en een Plaza
Mayor. Veel kleiner en lang niet
zo gezellig als die in Salamanca
maar wel met een 'dak', over het
hele plein, van de takken van
platanen, die ze in Zamora 'Chi
nese bananenbomen' noemen.
En wie van al dat rondwandelen
en bekijken honger heeft gekre
gen, zou even buiten de stad
Convento 1 binnen moeten
stappen. Een oud klooster,
waarvan alleen de muren nog
overeind stonden, dat door een
vermogend particulier tot een
magnifiek hotel-restaurant is
herbouwd. Je kunt er prima
eten, voordelig slapen als je dat
wilt (een tweepersoons kamer
inclusief ontbijt kost iets meer
dan 80 Euro) en je waant je te
midden van eeuwenoude cul
tuur. Terwijl alles - voortreffe
lijk uitgevoerde - namaak is...
Rob de Vries
Het is een frituur die volgens Brugge Bin
nenstebuiten dag en nacht open zou zijn.
Alleen met het ontbijt is Memling op de hoek
Hoogstraat/Ridderstraat gesloten volgens de
uitgaansgids. Maar wanneer we ons om 15.03
uur melden met lekkere trek is de deur geslo
ten en zijn de gordijnen toe.
Wanneer we voorzichtig op het raam tikken,
klinkt geblaf. Een kromgebogen vrouw in
mintgroene duster verschijnt met in haar
schaduw twee hondjes van een onbestemd ras.
„U bent toch altijd open?" roepen we haar toe
door de glazen deur.Alleen in de zomer",
luidt het antwoord en haar gezicht verraadt
dat ze hierover niet in discussie wil gaan.
Maar we willen Vlaamse friet proevenEn wat
wordt er nu eigenlijk bedoeld met mammoet-
saus, vetgedrukt op de menulijst?
Een passerende toerist - een van de vele - weet
raad. Op de Markt zouden zich twee verkoop
punten van friet bevinden. En inderdaad, 'fri
tuur Peter' bakt dat het een lieve lust is. Een
soort Britse queue heeft zich verzameld voor
de groene blokhut op wielen. Voor friet met of
zonder stoofvlees en voor friet met mammoet-
saus. Het blijkt een 'verzamelsaus' te zijn van
onder meer mayonaise en ketchup met ook
nog uitjes erin. We leren in de file zelfs wat het
verschil is tussen een viandelle een frikadel.
Met nog één wachtende voor ons:Die schelen
een paar centimeter."
Wie een alternatief zoekt voor de vette hap kan
zich dagelijks, behalve op dinsdag, vervoegen
bij Het Dagelijks Brood aan de Philipstock-
straat 21Net als de andere vestigingen van
deze keten is dit een kruising tussen een bak
kerswinkel en een lunchrestaurant. Aan de
toonbank wordt - voor thuis - een heel, halfje
of kwart pain quotidien verkocht ofwel am
bachtelijk bereid zuurdesembrood. Producten
als cider, perenstroop en groentencrème vind
je hier ook én het lekkerste citroentaartje dat
we in lange tijd.afèïrrWie ter plekke iets wil
Friet van Peter's frituur op de Markt.
eten, kan plaatsnemen aan de houten gasten-
ta felVersteende broden dienen als menustan
daard, de thee wordt gedronken uit grote
soepmokken en een uitgesleten slagersblok
zorgt voor nog meer couleur locale. Boterham
men eten we er met rillettes en augurken, een
extra gevulde salade met warme gegrilde gei
tenkaas en siroop en, als toetje, Engelse crum
ble met rode vruchten. Een beetje teveel van
het goede om gezond te zijn. maar het is alle
maal ook zo lekker!
Omdat we nog geen adresje hebben voor van
avond moet er voorwerk worden gedaan. Aan
het Huidenvettersplein kun je in één klap een
aantal menu's bestuderen. De kaarten van de
ze visrestaurants verschillen niet zoveel. Met
uitzondering van Due de Bourgogne dat het
beste uitzicht heeft over de grachten en daar
om misschien het meest door toeristen wordt
gefrequenteerd. De gerechten zijn er ook luxer
dan bij de buren. In 'de due' eet je waterzooi
van kreeft, gebakken wit van jonge tarbot en
langoestines met witloof.
Betaalbaarder is Breydel-De Coninck aan de
Breydelstraat 24 (woensdag gesloten). Voor
mosselen in verschillende uitvoeringen wor
den we er naartoe gestuurd, voor verse kreeft
met lookboter, paling in 't groen en gebakken
tong. Let niet op de inrichting: die zal uitslui
tend aanhangers van het minimalisme aan
spreken. Zelfs het aquarium is spaarzaam in
gericht.
Eigenlijk eet je nergens slecht in Brugge. Een
aanrader is Sorbetière de Medici aan de Geld
muntstraat 9. Alles is er klein; de taartjes, de
gebakjes, het pandje zelf en het dakterras. In
het Jugendstil-pandje worden bij mellow
housemuziek ook lunchgerechten geserveerd,
hartige taarten en quiches, salades met 'war
me groentjes' en Franse boterbrioches met een
bijzondere vulling.
Alles is huisgemaakt. De vruchtencoulis, de
'sauce anglaise', de fonds voor de warme sau
zen, maar ook de pralines en de patisserie. En
natuurlijk het ijs. La Sorbetière bijvoorbeeld
is een combinatie van 'ijsgekoelde sabayon
van Champagne met een anglaise van verse
pistaches en een waaier van verse vruchten'.
Wie een Claudia bestelt, krijgt 'warme vruch
ten volgens de markt met kirsch, vanille de
Bourbon-ijs en een anglaise vanille de Bour
bon'.
Ook de mini-patisserie in de etalage, zoals de
bavarois met 'verse pistachen en witte choco
ladecrème met coulis en vers fruit', is te mooi
om op te eten.
Zelfs de tosti's in de Singe d'Or aan 't Zand 18
zijn om te onthouden, zoals de croque boem-
boem met spaghettisaus in het nagenoeg in
tact gebleven koffiehuis uit 1888. En in plaats
van twee geplette boterhammen met zweet-
kaas eet je er een croque monsieur met goede
hesp, perfect gesmolten kaas en een rijkgevul-
de salade met comichons en huisgemaakte
mayonaise voor 4 euro. De Brugse Tripel anno
1439 smaakt er best bij. Na dit glaasje 'levend
bier met nagisting in de fles' denk je even dat
het gouden aapje op de schouw heeft bewogen.
Het best, daarover zijn de bandenmakers van
Michelin het roerend met elkaar eens, eet je bij
De Karmeliet aan de Langestraat 19. 'Met ze
ven kruiden gemarineerde zalm, chartreuse
van bloemkool en broccoli, toast geparfu
meerd met tomaat en rozemarijn' is een van de
(voor)gerechten die Geert van Hecke's signa
tuur draagt. Maar ook: 'zeetong uit Zeebrug-
ge, meunière, verse morieljes en groene groen
ten, risotto met Oud Brugge-kaas'. En:
'Mechelse asperges, gekonfijte aardappelen
en verse morielje, met een jus van kip en platte
peterselie'. Het goedkoopste menu kost 50 eu
ro (wordt helaas niet geserveerd in het week
einde); 'Brugge die scone' is met 120 euro het
duurst. Verwacht geen kleine porties als je te
gast bent bij de bourgondisch in alle opzichten
goedgekeurde Van Hecke. Op het moment dat
we na de kaaswagen willen uitbuiken, arri
veert een tableau met maar liefst vier desserts
per persoon, de één nog lekkerder dan de an
der. Onvergetelijk is de ravioli - van boven ge-
karamelliseerd, van onder zacht - die gevuld
blijkt te zijn met warme Bourbon-vamlle. En
dan worden er ook nog mignardises bij de kof
fie geserveerd. We zijn uitgegeten in Brugge!
Ellen Scholtens
De unieke beeldententoonstelling van Rodin op het binnenhof van de universtiteit van de Spaanse stad trekt veel bezoekers.
