Actie tegen slik op de weg succes
Broodhuis voor zwerfkinderen
Bewondering
voor nieuwbouw
van Rehoboth
Visserij ziet niets
in doorsteken hals
Zuid-Beveland
Een leven lang
strijd tegen onrecht J
Hutje herder
gestolen
van dijk
succes in hoger beroep
Aantal overtredingen afgelopen winter beduidend gedaald
Zakkenrolster met
Leerlinge
gewond bij
ongeval in
gymzaal
zo'n 750-
zaterdag 20 april 2002
door Rolf Bosboom
GOES - „Wat een prachtig ge
bouw", zei SGP-Kamerlid
B. van der Vlies gisteren bij de
officiële opening van de nieuw
bouw van zorgcentrum Reho
both in Goes. Ook de andere
sprekers en de vele aanwezigen
waren zeer te spreken over het
gebouw dat de afgelopen twee
jaar is verrezen.
Van der Vlies was uitgenodigd
om de openingshandeling te
verrichten. Hij dat samen met A.
van der Maas, die als oud-voor
zitter van de Stichting Steun
fonds nauw betrokken is ge
weest bij het project, en een van
de bewoonsters. Samen onthul
den zij een gedenksteen met een
tekst uit Jesaja 46. Deze kreeg
een mooi plaatsje in de hal van
het gebouw.
Volgens Van der Vlies is het
resultaat van het nieuwbouw
project een reden tot grote
dankbaarheid. Evenals be
stuursvoorzitter J. Tanis noem
de de SGP-voorman het een
'wonder' dat in dit tijdsge
wricht nog een dergelijk sterk
identiteitsgebonden zorgcen
trum - Rehoboth is van gerefor
meerde signatuur - kan worden
gerealiseerd.
Verouderd
De nieuwbouw heeft heel wat
voeten in de aarde gehad. Aan
gezien het onderkomen sterk
was verouderd, was al geruime
tijd duidelijk dat er iets moest
gebeuren. Na rijp beraad werd
besloten tot nieuwbouw op de
huidige locatie, tussen de Jas
mijnstraat en de Bergweg.
Om dat zonder al te veel overlast
voor de bewoners te kunnen
doen. werd het project in twee
fasen gesplitst. Eerst werd het
deel aan de kant van de Beatrix-
laan gesloopt en gebouwd. De
bewoners verhuisden daarna
naar het nieuwe gedeelte,
waarna de kant van de Kamper
foeliestraat werd aangepakt.
Een ingrijpende onderneming,
zo blikte Tanis terug, waar de
bewoners zich goed doorheen
hebben geslagen. Het nieuwe
complex omvat 24 aanleunwo
ningen in appartementvorm,
een verpleegunit met twintig
plaatsen en veertig verzorgings
flats. Het gebouw is niet te ver
gelijken met het vroegere Reho-1
both. Het is veel ruimer, lichter
en beter toegerust op de heden
daagse ouderenzorg. Het pro
ject kostte zeven miljoen euro.
Ook de omgeving is tevreden
Namens de bewoners van de
Jasmijnstraat overhandigde P,
Verhage een plakboek met foto's
van het bouwproject aan direc
teur J. Blankenstijn.
OOSTBURG - Aan de Oude
Zeedijk en Austerlitzdijk tussen
Sluis en Oostburg is de afgelo
pen week een kavanne - een
houten schuilhut die vroeger de
schaapherders in de streek een
droge slaapplaats bood - gesto
len.
De stichting Dijk- en Krekenbe-
houd West-Zeeuws-Vlaanderen
eigenaar van de twee kavannes
in West-Zeeuws-Vlaanderen.
heeft aangifte gedaan bij de po
litie.
Bestuurslid I. Herman van de
stichting bemerkte deze week
dat de hut van zijn plek was ver
dwenen. Navraag in de buurt
leerde hem dat de hut zon tien
dagen geleden voor het laatst
was gezien. Niemand had echter
aan de bel getrokken, omdat
verondersteld werd dat de hut
weg was voor een onderhouds
beurt. De kavanne moet met een
kraantje zijn weggetakeld
want sleepsporen - de hut heeft
twee met ijzer beslagen ribben -
ontbraken. De stichting schafte
de markante rode huisjes met
zinken dak, ribben en kribbe
twee jaar geleden aan. Niet om
de huidige schaapherder van
een weinig comfortabele, maar
droge overnachtingsplaats te
voorzien, maar vooral om toe
risten te laten zien hoe de herder
vroeger zijn schapen verzamel
de en zelf onderdak vond in het
slaapkotje.
door Katja Loqtenberg
DEN HAAG - Een 47-jarige
vrouw uit Vlissingen wilde gis
teren bij het Haagse gerechtshof
voor eens en voor altijd afreke
nen met haar criminele verle
den.
De vrouw werd eerder door de
politierechter in Middelburg
veroordeeld tot een gevangenis
straf van drie weken wegens
diefstal van portemonnees en de
bedreiging van een plaatsgeno-
te, maar ging in hoger beroep
omdat ze liever een werkstraf
wilde. Het hof willigde haar
verzoek in en veroordeelde de
vrouw tot een werkstraf van
dertig uur. De voormalig zak
kenrolster had in januari '98
twee mensen beroofd van hun
portemonnees. Ze was destijds
verslaafd aan alcohol en heroï
ne. Een van de mensen die ze ge
rold had, was erachter gekomen
dat zij de dader was. Toen deze
vrouw de dievegge op 2 februari
'98 op straat tegenkwam, liep
het lichtelijk uit de hand.
De verdachte betuigde gisteren
spijt. „Toen ik die mensen be
roofde, gebruikte ik nog veel he
roïne, maar nu wil ik op het
rechte pad blijven", zei ze. De
vrouw zei niet naar de gevange
nis te willen gaan, omdat ze
haar twee hondjes en katjes dan
naar het asiel zou moeten bren-
gen.Hofaanklager mr. J. Wesse-
link had er geen enkel bezwaar
tegen een taakstraf. Vooral niet
omdat de vrouw al bijna drie
jaar geen strafbaar feit meer
had gepleegd.
door Harmen van der Werf
GOES - Het plan om een verbin
ding te maken tussen de Wester
en Oosterschelde bij Rilland-
Bath ligt slecht bij de visserij
sector. Volgens C. van Liere,
voorzitter van Zeeuwse vissers
vereniging Zevibel, kan zo'n
doorsteek een bedreiging vor
men voor de visserij in de Oos
terschelde.
Van Liere gebruikte op de jaar
vergadering van zijn organisa
tie in Goes geen grote woorden
om zijn onrust uit te spreken
over het plan voor de doorsteek
in de hals van Zuid-Beveland.
Hij liet een waarschuwing ho
ren. „Waarom zou je kwalitatief
minder goed water uit de Wes-
terschelde in de zo zuivere Oos
terschelde toelaten?", vroeg hij
zich af. „Dat kan ecologisch een
neerwaartse spiraal teweeg
brengen.''
Toch wees Van Liere het voor
stel niet bij voorbaat af. De
doorsteek is met name bedoeld
om onder extreme omstandig
heden de waterstand in de Wes-
terschelde te verlagen, door wa
ter naar de Oosterschelde te
laten vloeien. Vlaanderen, Ant
werpen, kan dan droge voeten
houden. „Als het dan maar om
water uit de Noordzee gaat dat
bij vloed de Westerschelde op
komt en geen vervuild Schelde-
water", aldus Van Liere. De vis
serij heeft volgens de Zevibel-
voorzitter het recht dit te eisen,
want vissers hebben tenslotte
een belangrijke rol gespeeld bij
het behoud van een open Oos
terschelde.
Toekomstvisie
Het plan voor een doorsteek bij
Rilland-Bath maakt onderdeel
uit van een toekomstvisie op alle
Deltawateren voor de komende
dertig jaar. Ook Zevibel praat
daarover mee. Het weer toela
ten van zoetwater uit het Vol
kerak op de Oosterschelde is één
van de andere voorstellen. Van
Liere heeft het idee dat dit wei
eens goed kan zijn voor de pro
ductie van mosselzaad in de
Oosterschelde.
Maar ook voor dat voorstel
geldt, aldus de Zevibel-voorzit-
ter, dat er geen vervuild rivier
water mag binnenkomen. Juist
om vervuiling van de Ooster
schelde te voorkomen is in het
verleden besloten om het zoete
Volkerak en de zoute Ooster
schelde strict van elkaar te
scheiden, al is dat verre van na
tuurlijk. Waterbeheerders,
waaronder Rijkswaterstaat,
willen daarom de oude situatie
herstellen.
pagina 23: aanleg Overschelde
peperduur
door Conny van Gremberghe
TERNEUZEN - De Zeeuwse ac
tie Slik op de weg is vorig jaar
redelijk succesvol verlopen.
Dit stelt het Regionaal Orgaan
Verkeersveiligheid Zeeland
(ROVZ) in een korte evaluatie.
Volgens het ROVZ maakte in de
voorbije wintermaanden een
beduidend kleiner aantal boe
ren dan in voorgaande jaren het
bont met het achterlaten van
kleiplaggen op de rijweg. Een en
ander had direct te maken met
de iets gewijzigde aanpak van
de campagne. Het voorbije jaar
werd namelijk geëist dat weg-
vervuilers binnen twee uur na
constatering van de overtreding
de vuiligheid moesten oprui
men. Zoniet, dan werd er gever
baliseerd. Het ROVZ conclu
deert nu dat in het merendeel
van de gevallen het slik - in sa
menspraak met de wegbeheer-
ders - binnen twee uur werd ver
wij derd.
De gezamenlijke actie van poli
tie en Zeeuwse wegbeheerders
krijgt volgend jaar een vervolg.
In Zeeland blijft de terminolo
gie Slik op de weg in zwang, in
België en andere Nederlandse
provincies wordt de actie vol
gendjaar gevoerd met het motto
Modder op de weg. De actie
wordt in Zeeland sinds 1992 ge
voerd. In de zes jaar voor '92
raakten er achttien mensen ge
wond bij ongevallen op be
smeurd wegdek. In de actiepe
riode daarna kon het aantal
ongelukken worden terugge
bracht tot zeven.
Voor het eerst maakte de politie
op verzoek van de wegbeheer
ders proces-verbaal op tegen
wegbesmeurders. Dat gebeurde
in Zeeland zo'n 130 keei'. Overi
gens is het niet zo dat al die ver
balen resulteerden in boetes. In
de meeste gevallen meldde de
politie de overtreding aan wa
terschappen, Rijkswaterstaat
en provincie en namen die in
stanties vervolgstappen. Het
waterschap Zeeuws-Vlaande-
ren kwam zeventien maal in
actie, paste in twee gevallen be
stuursdwang toe - wat wel re
sulteerde in boetes - ruimde in
vijf gevallen het slik zelf op en
verhaalde vervolgens de kosten
van het opruimen op de veroor
zaker. Zes keer moest het schap
slik van het wegdek schrapen en
konden de kosten niet op een
dader worden verhaald.
Het slik wordt tegenwoordig vaker netjes opgeruimd door de vervuiler, constateert het ROVZ. foto Marijke Folkertsma
VLISSINGEN - Een vijftienja
rige leerlinge van scholenge
meenschap Scheldemond in
Vlissingen is gisterochtend ge
wond geraakt bij de gymles. Ze
kreeg een bank tegen haar hoofd
die tussen de ringen was opge
hangen en werd gebruikt als
schommel. Het is de tweede keer
in korte tijd dat er een dergelijk
ongeval op de school gebeurt.
Het meisje is met hoofdletsel
naar het ziekenhuis in Vlissin
gen gebracht. Na onderzoek
bleek dat ze een lichte hersen
schudding Keeft opgelopen.
Volgens de school mag ze van
daag weer naar huis. Na het on
geluk is uit voorzorg de trauma
helikopter gebeld. Het meisje is
een tijdje buiten bewustzijn ge
weest. Ze is wel zelf onder het
toestel uitgekropen. Het meisje,
afkomstig uit Vlissingen, zit in
de vierde klas administratie van
het vmbo. Het was de laatste
gymles voor het eindexamen.
„Het ongeval gebeurde bij een
les bewegingsonderwijs aan een
klas van tien leerlingen in onze
gymzaal onder begeleiding van
een gymdocent", vertelt H. van
Arenthals, directeur boven
bouw van het vmbo. „Ze waren
met een grote schommel aan het
schommelen. Het gaat om een
speciale constructie met banken
en matten. Het meisje was aan
het duwen. Naar wat ik begrijp,
is ze onderuit gegleden. Op zich
is er dan niets aan de hand, maar
ze is direct weer overeind geko
men. De schommel was op de
weg terug en heeft haar ge
raakt."
In oktober vorig jaar raakte ook
een leerlinge gewond bij een
dergelijke gymoefening. Vol
gens Van Arenthals ging het
toen om een andere situatie. „De
vorige keer ging iemand achter
een balletje aan en liep tegen de
schommel." De school heeft na
dat incident geen extra maatre
gelen genomen, vertelt direc
teur onderbouw E. Fagg. „Zul
ke dingen kunnen gebeuren. Het
gaat jaren aan een stuk goed op
een heleboel scholen. We heb
ben toen wel gezegd dat men
dubbel voorzichtig moest zijn.
Als er met honkbal een ongeluk
gebeurt, wordt het ook niet af
geschaft."
De klasgenoten van het meisje
zijn gistermiddag bijgestaan
door slachtofferhulp. „Ik hoop
voor het meisje en de familie dat
alles goed afloopt", zegt Van
Arenthals.
door Ellen De Vriend
OOST-SOUBURG - De stich
ting Roemenië Hulp Oost-Sou
burg heeft twee weken geleden
in het Roemeense Boekarest
het inloophuis Casa Cana ge
opend. In het huis kunnen
straatkinderen tussen drie en
twintig jaar, die leven in riolen
en kraakpanden, terecht voor
een maaltijd en wat aandacht.
Voorzitter Adri Gideonse uit
Oost-Souburg is net terug uit
Roemenië.
door Wout Bareman
TERNEUZEN - De feministe,
columniste en oud-verslaggeef
ster Janneke Dierx-Harms is
dinsdagochtend in Terneuzen
overleden. Ze werd 89 jaar. Vrij
dagmiddag werd ze begraven,
op haar verzoek in besloten
kring.
Janneke Dierx - een zeer au
tochtone Terneuzense - ont
plooide zich door de jaren heen
als een ferm bestrijder van on
recht. Of het nu de ongelijke be
handeling van dienstbodes be
trof of de miskenning van de
rechten van ouderen, ze
schroomde nooit de barricaden
te betreden.
Een citaat uit een portret dat
verscheen in de krant van 5 sep
tember 1986: „De vinger gehe
ven en de ogen bijna bozig open
gesperd. Zo moet ze destijds ook
de heren bondsbestuurders van
'haar' vakbond het NW hebben
gewezen op de noodzaak van
een Dienstbodenbond. En later,
toen ze zich sterk maakte voor
vervroegde uittreding van al
leenstaande
vrouwen en 'i Q1
voor het wedu- JL Jr X Ld
wenpensioen.
De Dienstbodenbond is er nooit
gekomen, het weduwenpensi-
oen wel. Dat stemde haar een
ogenblik tevreden. Maar niet
voor lang. Want het doel was
nog steeds niet bereikt: gelijke
rechten voor man en vrouw!
Ze werd geportretteerd in de
maand dat 'haar school', de
Vrouwenvakschool Janneke
Dierx - met vestigingen in Mid
delburg en Terneuzen - de deu
ren opende. „Een vakschool
voor vrouwen", verzuchtte ze
bij de opening, „dat was in mijn
jeugd alleen de vroedvrouwen
school. In die dagen konden al
leen de gunstig gesitueerde
vrouwen een degelijke oplei
ding volgen. Nu is dat gelukkig
veranderd." De nieuwe oplei
ding droeg wezenlijk bij aan
emancipatie: gelijkgerechtig-
heid van beide seksen en kansen
om zich naar aard en opleiding
te ontplooien. Ze vond het een
mooie mijlpaal.
Janneke Dierx noemde zich een
feministe. „Maar ik zet me niet
af tegen mannen. Daarvoor ben
ik te vaak gezwicht voor hun
charmes. En uiteindelijk heb
ben ze natuurlijk zelf niet ge
vraagd om die positie van ge
zinshoofd en kostwinner. Dat is
domweg zo gegroeid."
In 1968 publiceerde de PZC
haar eerste Ponteneur, een we
kelijkse column, die aanvanke-
Janneke Dierx ontplooide zich
door de jaren heen als een ferm
bestrijder van onrecht.
lijk - tot haar afgrijzen - de titel
Vrouwenkout meekreeg. Die
naam werd een jaar later veran
derd in Op de Ponteneur. De
column, vooral gewijd aan ge
beurtenissen in het dagelijks le
ven, werd een onmisbaar rust
punt in de krant. Ze schreef er
uiteindelijk
£\J\J Zé Toenmalig
hoofdredac
teur G de Kok van de PZC
schreef in het voorwoord: „De
bijdragen getuigen van een on
afhankelijk oordeel en zijn on
miskenbaar van een vrouw. Van
een geëmancipeerde vrouw." Op
17 december '82 verscheen de
laatste Ponteneur, ten prooi ge
vallen aan de eeuwige vernieu
wingsdrang van de krant.
Liefdevol
Maar ook daarna keerde ze re
gelmatig in de kolommen terug.
Met 'haar' vakschool, maar ook
als opstandig voorzitter van het
Bewonerscontact De Veste, het
wooncomplex voor ouderen.
Strijdbaar als altijd riep ze de
ouderen toe: „We moeten weige
ren geleefd te worden en zelf de
wegen zoeken een zinvol be
staan op te bouwen!" Haar
vriendelijke, liefdevolle kant
toonde ze bij de tientallen hu
welijksvoltrekkingen die ze als
'onbezoldigd ambtenaar der
burgerlijke stand' in het stad
huis van Terneuzen voltrok. In
april 1984 noemde burgemees
ter Carel Ockeloen haar 'een
vrouw met een eerlijke realisti
sche mening'. Vervolgens over
handigde hij haar het mooiste
cadeau dat ze ooit kreeg, het
ereburgerschap van de stad. Het
motto op de oorkonde luidde:
'Een onafhankelijke geest zet
velen aan tot denken'.
Wat hem het meeste trof in
Boekarest, is zijn bezoek aan
de rioolputten. „In de tunnels,
drie meter onder de grond,
waar de stadsverwarmings
buizen en rioolbuizen door
heen lopen, wonen de kinde
ren. Het is er vies en het stinkt
er enorm. De riolen liggen be
zaaid met dozen, matrassen en
allerlei troep. Ook is het er
brandgevaarlijk, want kaar
sen zijn met was tegen de wand
geplakt." Het viel Gideonse op
dat er een duidelijke machts
structuur heerst in de groepen.
„De leider vertelt de jongeren
wat zij moeten doen. Dat geeft
hun een gevoel van bescher
ming. Een soort thuis."
De stichting Roemenië Hulp
Oost-Souburg is een onderaf
deling van de stichting De On
dergrondse Kerken (SDOK) in
Gorinchem. Stichtingen van
de SDOK werken al sinds 1987
in Roemenië. Naar schatting
leven er ongeveer zevendui
zend kinderen in de riolen en
kraakpanden in Boekarest. „Je
moet hun leeftijden gissen.
Zelf weten de kinderen ook
niet precies hoe oud ze zijn",
vertelt Gideonse.
Verslaafd
De kinderen zijn veelal wegge
lopen uit weeshuizen of door
hun verslaafde of werkloze ou
ders op straat gezet. „In één
van de tunnels trof ik een jon
gen van een jaar of zestien die
enorm high was. Hij hield een
plastic tas in zijn handen ge
klemd met autolak in. Weer
andere zwervertjes snuiven
lijm." Adri Gideonse is de tun
nels ingegaan met straatwer
ker Valerius, die het vertrou
wen van de groepsleiders heeft
gewonnen. „Je kunt het riool
niet zomaar in gaan. Dat is le
vensgevaarlijk. Ik weet zeker
dat ze je letterlijk uitkleden tot
je in je blote kont op straat
staat."
Omdat het aantal zwerfkinde
ren in Boekarest het grootst is,
Een jonge moeder met haar kind komt langs voor haar dagelijkse maaltijd in het Roemeense inloophuis Casa Cana.
hebben de kinderen daar een
toevluchtsoord nodig. „De drie
miljoen inwoners van de stad
hebben voldoende aan hun ei
gen problemen. En de overheid
ontkent het probleem van de
straatkinderen, omdat het
land graag bij de Europese
Unie wil horen", vertelt hij
„Het enige wat de overheid
heeft gedaan is een aantal put
ten dichtlassen. Maar dat lost
niks op. De zwerfkinderen wo
nen nu in containers, parkeer
garages en portieken."
Inloophuis
Sinds begin 2000 is de SDOK
bezig om de nodige vergunnin
gen te krijgen voor een inloop
huis in het noorden van Boeka
rest. Dat gaat langzaam.
Medio dat jaar kocht de stich
ting een hoekpand met een op
pervlak van 250 vierkante me
ter, dat werd verbouwd tot het
inloophuis Casa Cana ('brood
huis'). Het huis heeft een
woonkamer, een keuken, een
spreekkamer en een opslagkel
der waar de hulpgoederen
staan. Verder zijn er douches
en sanitair aangelegd.
In het huis kunnen straatkin
deren en alleenstaande, jonge
moeders terecht voor een
douche, kleding en een een
voudige warme maaltijd. „Als
om acht uur de deur van het
Casa Cana open gaat, staan er
vaak circa zeventig kinderen
voor de deur. Daarom moeten
we streng selecteren. We wer
ken met kleurenkaarten. De
ongeveer twintig kinderen met
een groene kaart mogen het
eerst eten, daarna volgen de
andere kleuren."
Therapie
„De vier Roemeense stafleden
proberen met de zwervertjes
ook een gesprek aan te gaan
over hun leven", legt Gideonse
uit. „Voorzichtig doen zij wat
leeroefeningen en werken aan
een groepstherapie over 'het
omgaan met elkaar'. Onze
christelijke identiteit speelt in
die gesprekken natuurlijk ook
een rol. Dat wil niet zeggen dat
wij de kinderen de bijbel op
dringen of hen willen bekeren.
Elk kind is welkom."
Nu het inloophuis draait, wil
de SDOK de hulpverlening
uitbreiden. Zij wil een voor
malige waterfabriek en de om
liggende vier hectaren grond
buiten Boekarest aankopen.
„We willen er zwerfkinderen
opvangen en hen een beroeps
opleiding en ontspanning bie
den." Voor dat project is
350.000 euro nodig. Om geld in
te zamelen voor de straatkin
deren staat de stichting Roe
menië Hulp Oost-Souburg op
jaarmarkten om Roemeens
handwerk te verkopen. Ook
worden er speciale kerkdien
sten in de Samen Op Weg-ker-
ken gehouden. De stichting fi
nanciert alles uit giften.
De stichting Roemenië Hulp Oost-
Souburg is vandaag aanwezig op
de Kerkendag in het Groen College
in Goes.
