PZC
I
I
I
I
I
I
Tafi zonder zegen naar winst
Zonnige zondag voor Terneuzen
13
Strijd op meerdere
fronten wreekt
zich bij Feyenoord
14
15
18
19
20
21
Toscaan heeft bovenaardse krachten in Ronde van Vlaanderen
Rabo-ploeg
likt zijn wonden
Van Persie
Verlies komt hard
aan bij Kapeile
Nieuwe nederlaag
voor Kloetinge
maandag 8 april 2002
Fortis speelt
metThrianta
Mevo wacht
spannend slot
PSV worstelt zich
langs Den Bosch
Boon gematigd
tevreden na EK
Sullivan rijdt peloton
aan flarden
door Frits Bakker
BRUGGE - Twee onverslaan
baar geachte Belgen tegen een
Italiaan op zijn retour. De hel
lingen bezaaid met uitzinnige
supporters en niemand die be
sefte dat het ook nog mis kon
gaan. De finale van de 86e Ron
de van Vlaanderen werd na een
lange afvalrace een anti-climax
voor de topfavorieten. Johan
Museeuw en Peter van Petegem
(in die volgorde) grepen naast de
zege, omdat de 35-jarige Itali
aan Andrea Tafi uit de Mapei-
ploeg over bovenaardse krach
ten beschikte.
Dat moet vooral een wrange na
smaak geven bij de bisschop die
voor de start van de klassieker
zijn zegen meegaf aan de volks
held Museeuw. Voor een groot
i publiek hield hij op de Brugse
markt de drievoudige winnaar
de hand boven het hoofd en zei
plechtig: „Ik hoop dat ge veilig
het einde haalt en als het kan
ook nog moogt winnen."
De ook al 36-jarige Museeuw,
die stiekem droomde van een
IR gloedvol afscheid, speelde lang
F mee in het gevecht van de gro-
L' ten, maar verspeelde zijn kan-
f sen in de laatste kilometers voor
f de finish. Daar zette Tafi nog
één keer aan voor een demarra
ge, die de vier andere vluchters
uit de finale te machtig was. Het
was voor de Toscaan de vijfde
zege in een wedstrijd voor de
wereldbeker en zijn eerste na
een kwakkeljaar, waarin hij
lang uit koers was door maag
problemen, een opspelende her
nia en een operatie aan het lin
kerbeen.
Sprintkanon
Hij werd door iedereen (ook de
I bisschop) over het hoofd gezien
in de prognostieken vooraf en
I glipte bij de start in Brugge on
gezien langs het podium waar
de favorieten mochten parade-
ren. Velen hadden hem al afge-
door Edward Swier
MEERBEKE - Ligt er ergens in
het Vlaamse land een beetje olie
op de weg, gegarandeerd dat een
Rabo-coureur daar de grip op
het wegdek verliest. Het seizoen
2002 kent tot op heden weinig
vreugde voor de ploeg van Theo
de Rooy. In de Ronde van Vlaan
deren was het niet anders.
Nog voor de koers halfweg was,
hadden vijf renners al op de
Vlaamse keien gelegen. Steven
de Jongh eindigde zelfs, met een
ontwrichte schouder, in het zie
kenhuis. Karsten Kroon kwam
met een ontveld dijbeen aan de
streep. De overigen, De Rooy in
cluis, likten aan de streep vooral
de wonden.
De Rabo-renners speelden in de
finale van Vlaanderens Mooiste
geen enkele rol van betekenis. In
een grote groep, die op 2.37 mi
nuten van winnaar Tafi de
streep in Meerbeke passeerde,
klasseerde Marcus Zberg zich
als beste van de formatie: 25e.
En dat terwijl de ploegleiding
vooraf nog voorspelde dat
Zberg misschien wel eens de
nieuwe leider in de stand om de
wereldbeker zou kunnen wor
den.
Maar de ploeg is onthoofd, door
het wegvallen van Èrik Dekker.
De afwezigheid van de Drent
wordt gevoeld. De jonge garde is
duidelijk niet bij machte het gat
op te vullen, de stand-in kop
mannen kunnen het evenmin
waarmaken. Met Maarten den
Bakker (nu grieperig na een
rugblessure) en Addy Engels
(waterpokken) ook in de lap
penmand is de spoeling boven
dien dun geworden. „De ploeg
die we voor de Waalse klassie
kers hebben, rond Boogerd, is
iets minder kwetsbaar, maar
hier en straks ook in de Gold-
race wordt Dekker nadrukke
lijk gemist", geeft De Rooy
toe.
Hij had zich gistermiddag op
nieuw moeten verbijten achter
het stuur. „In de eerste koers-
helft waren Karsten Kroon,
Matthé Pronk, Coen Boerman,
Steven de Jongh en Mathew
Hayman al gevallen. Er waren
veel valpartijen, door de wind
en het nerveuze gedoe in het pe
loton."
Op de kasseienstrook tussen
Kannegem en Aarsele vielen
drie Rabo-renners. Steven de
Jongh was er het slechtst aan
toe. Een gekneusde rechter
schouder en gevoelige ribben
werden in het ziekenhuis gecon
stateerd. De Rooy hoopt op vlot
herstel, al lijkt het hoogst on
waarschijnlijk dat De Jongh
zondag de hem zo geliefde klas
sieker Parijs-Roubaix kan rij
den. GPD
schreven als toprenner, net als
Mario Cipollini. Het sprintka
non (ook 35) lachte gistermid
dag zijn tanden bloot, toen hij
samen met Tafi in het kleine
schoollokaaltje aanschoof voor
de huldiging.
Ki j k ons hier nou zitten glun
derde hij tegen de Italiaanse
perskolonie in Meerbeke. „Ik
was te oud om te winnen, Tafi
was al afgebrand, maar wie won
Milaan-San Remo ook weer? En
wie wint hier de Ronde van
Vlaanderen?" Cipollini is zelfs
na de Vlaamse klassieker, waar
in hij in de pelotonsprint als ne
gende eindigde, nog altijd leider
in de stand om de wereldbeker.
Het zal niet meer voor lang zijn,
want Tafi rijdt zondag op het
terrein dat zijn specialiteit is.
De Italiaanse tempobeul voelt
zich nog meer thuis op de kas
seien van Parijs-Roubaix, waar
hij in 1999 ook al won en twee
jaar daarvoor in de glorietijd na
een vlucht met drie de overwin
ning aan Johan Museeuw moest
laten. „Ik win eigenlijk een
week te vroeg", zei hij gister
middag na Vlaanderen.
Maar wie had dat kunnen den
ken in de wedstrijd die op de
Vlaamse wielerhelden is ge
schreven en maar zelden door
een outsider wordt gewonnen.
Behalve dan de laatste twee
jaar. Gianluca Bortolami, ook
zo'n uitgebluste routinier, ver
sloeg vorig jaar Erik Dekker in
een memorabele sprint. En nu
gooide Andrea Tafi het protocol
Toen er nog vijf man voorin re
den, die in de aanloop naar de
Muur waren overgebleven van
een kopgroep van acht, reed hij
vooral in dienst van de betere
sprinter Nardello. „Ik voelde
dat de twee Belgen (Museeuw en
Van Petegem) super waren", zei
hij na afloop. „We wisten dat ze
alleen te verslaan waren door
veel aan te vallen. Dat heb ik ge
daan. Ik hielp er Nardello mee,
maar op het laatst mocht ik ook
voor mijn eigen kansen rijden."
Steekspel
Het tactisch steekspel voorin
gaf de wedstrijd een boeiend
slot. De onbekende Belg Erwin
Thijs, die als enige een vroege
vlucht overleefde en meer dan
tweehonderd kilometer in de
spits had gereden, werd net voor
de Muur van Geraardsbergen
bijgehaald door de koplopers
Johan Museeuw, Andrea Tafi,
Danielle Nardello, George Hin-
capi en Peter van Petegem.
Dat vijftal was over van de
schifting op de Taaienberg (Mu
seeuw en Van Petegem), de Ka-
pelleberg (Tafi en Hincapi) en de
Leberg (Tafi en Museeuw). Lan
ce Armstrong werd er nog net
voor de Koppenberg afgereden
en Michele Bartoli tien kilome
ter verder.
De plotselinge versnellingen
van Tafi, onderweg naar de ge
vreesde Muur, werden gecoun
terd door de Belgen, die daarna
zelf ook een schuchtere poging
waagden. Museeuw demarreer
de op de Muur en even later op
de Bosberg. Van Petegem op
acht kilometer van het einde,
toen hij door motoren werd ge
hinderd in de aanzet voor een
solovlucht.
De laatste jump kwam weer van
de onvermoeibare Italiaan, die
zijn laatste krachten aansprak
om de sprint te ontlopen. Het
bleek achteraf perfect getimed.
De twee Belgen keken naar el
kaar en naar Hincapi, die wijse
lijk de benen stilhield. En Tafi
reed in trance naar de finish,
met honderd meter voorsprong
op de geklop ten.
„Tsju", kreunde Museeuw met
een bibberende stem. „Mijn
laatste kans op een mooie zege
verkeken." Voor Tafi komt er
zondag nog een tweede in Pa
rijs-Roubaix.
Andrea Tafi bedwingt de Muur van Geraardsbergen.
foto Benoit Doppagne/Belga
Ronald van Sliedregt spin in het web tegen Vinkenslag: 0-2
door Rudy Boogert
MAASTRICHT - Met Ronald
van Sliedregt verdween gisteren
in de rust de ontsteking uit de
aanval van Terneuzen. Na een
helft gedoseerd aanvallen, die
onder impuls van Van Sliedregt
een 2-0-voorsprong opleverde,
volgde een helft gedisciplineerd
verdedigen van de Zeeuws-
Vlaamse hoofdklasser. De ploeg
hield de marge probleemloos in
stand tegen Vinkenslag.
Na het tweeslachtige paas
weekeinde (winst in de beker
tegen Kloetinge, maar in de
competitie gepasseerd door ver
schillende concurrenten) volg
de gisteren een zonnige zondag.
Terneuzen stak door de 2-0-
overwinning WSC en Pannin-
gen weer voorbij op de ranglijst
en heeft IVS en Vinkenslag weer
binnen schootsafstand. „Ik vind
dat we bij de eerste acht horen te
spelen", zei Danny Magi to op
het terrein van de zuidelijkste
hoofdklasser van Nederland.
Magito speelde in de verdedi
ging samen met laatste man
Roel Alberti en de backs Geert
Bosschaart en Hubert van den
Hemel een dijk van een wed
strijd. Met name in de tweede
helft was dat broodnodig, want
het spel speelde zich groten
deels af voor het doel van Ter-
neuzen-goalie Erik de Koeyer.
De oorzaak daarvan lag in de
aanval. Spits Van Sliedregt was
in de rust met een blessure uit
gevallen en daardoor was het
rustpunt in de aanval verdwe
nen.
De strategie van Terneuzen was
gebouwd rond Van Sliedregt.
Alle ballen op de voormalige
spits van Hoek en hij zou de rest
van de aanval wel aan het werk
zetten. Halverwege de eerste
helft opende hij bijna zelf de
score. Van den Hemel brak op de
linkerflank door en zijn voorzet
werd door Van Sliedregt bij de
eerste paal keihard binnenge
schoten. Een katachtige reflex
van Vinkenslag-doelman Va-
lenta voorkwam een treffer.
Drie minuten later was het wel
raak. Opnieuw een hoge voorzet
op Van Sliedregt, die de bal
doorkopte naar Dominique Ver
linde. Terwijl het stof hoog op
stoof in de doelmond, tikte
Verlinde de bal achter keeper
Valenta: 0-1. Toen Jos Kayser
vlak voor rust nog een vlam
mend afstandsschot gepareerd
zag worden, leek 0-1 de rust
stand te worden. Maar Van Slie
dregt had nog een konijn in zijn
hoge hoed.
In de blessuretijd was Van Slie
dregt het eindstation van een
aanval die via Verlinde, Buysse
en Kayser bij hem terechtkwam
Hij had een maagdelijk leeg doel
voor zich, maar hij kreeg de bal
niet onder controle. Weg kans,
dacht iedereen. Maar toen de
keeper terug op zijn post was en
een verdediger de weg voor Van
Sliedregt alweer versperde,
wurmde hij de bal alsnog in het
doel: 0-2.
Het was zijn laatste actie van de
wedstrijd, want behalve zijn
zesde competitiedoelpunt le
verde het hem ook een ham
stringblessure op. Opnieuw een
Terneuzen-spits in de lappen
mand, na Mike But en Jacky
Lambert. De vierde in het rijtje,
Dominique Verlinde, was giste
ren ook niet honderd procent fit,
want pas in de warming-up
bleek dat hij tegen Vinkenslag
kon spelen.
Prioriteit
Zonder Van Sliedregt lag de
prioriteit van Terneuzen bij het
verdedigen van de voorsprong
en niet bij het uitbreiden daar
van. Toen ontpopte de Terneu-
zense defensie zich tot een on
neembare vesting. De enige
dreiging van Vinkenslag kwam
uit afstandsschoten, maar doel
man De Koeyer gaf geen krimp.
Voor de derde keer deze compe
titie hield hij de nul.
„Qua veldspel was het niet fan
tastisch", vond Magito. „Maar
we hebben met veel inzet en een
grote wilskracht gespeeld. Dat
ontbrak er in het begin van de
competitie nog wel eens aan.
Toen was het allemaal zo geza
pig. Dat is speler-eigen: 'Als we
vandaag verliezen, doen we het
toch gewoon volgende week be
ter'. Vandaag waren de belan
gen groot en iedereen was daar
van doordrongen."
„Een pak van m'n hart", beken
de trainer Telussa. „We waren
met enige zorg aan de wedstrijd
begonnen, omdat we belangrij
ke spelers misten en omdat er
geen punten verloren mochten
worden. Maar toen ik Vinken
slag tijdens de warming-up be
zig zag, wist ik dat het goed zat.
Hun instelling was niet goed, te
gemakzuchtig, ze liepen maar
een beetje te pielen. En toen wij
in de wedstrijd bovenop ze za
ten, gingen ze fouten maken."
Weggooien
Daardoor kon Terneuzen zijn
vijfde competitiezege binnen
slepen, allevijf buitenshuis be
haald. Maar daaraan gaat vol
gens Magito een einde komen.
„Want ééntje zullen we er thuis
winnen." Dat is ook nodig, want
Terneuzen kan alle punten ge
bruiken in de strijd tegen degra
datie. Daarvan is Magito door
drongen: „We hebben drie jaar
gevochten om in de hoofdklasse
te komen. Dan gaan we dat toch
in een halfjaar niet weggooien?"
Vinkenslag - Terneuzen 0-2 (0-2).
26. Dominique Verlinde 0-1, 45. Ro
nald van Sliedregt 0-2. Scheidsrech
ter: J. Tempelaar (Dordrecht). Gele
kaart: Danny Bastings (Vinkenslag
Aantal toeschouwers: 150.
Terneuzen: Erik de Koeyer; Geert
Bosschaart, Roel Alberti, Danny
Magito, Hubert van den Hemel,
Matty Buysse (84. Ryan de Regtj
Geert de Poorter, Jos Kayser, Rena
to Dijkstra; Dominique Verlinde (73
Michel de Vries), Ronald van Slie
dregt (46. Didier Gilles).
„rus
1
Ik zag dat Robin van Persie
vorige week een vrije trap
nam terwijl Pierre van Hooij-
donk achter de bal stond. Dat
heep; me nogal verbaasd.
Normaal gesproken bestaan
daar in de ploeg afspraken
over. Pierre van Hooijdonk is
niet de eerste de beste, dus
dan laatje die bal volgens mij
gewoon netjes liggen.
Voordat
Van Persie
op doel
schoot, had
hij de bal
goed neer
gelegd. Vol
onbegrip
gooide hij
zijn armen
in de lucht
toen Van
Hooijdonk
de bal ook
nog 's goed legde. Dat gebaar
van Van Persie begreep ik
niet. Hoewel Van Persie de
bal heel goed richting het
doel van RKC krulde, had hij
zich beter gedeisd kunnen
houden, al helemaal omdat
hij een uur te laat op het sta
dion was aangekomen.
In het voetbal bestaat een be
paalde rangorde. Dat zie je
bij elke ploeg. Bij NEC heb
ben we geen vrijetrappenspe-
cialist, maar het is wel zo dat
er afspraken bestaan die door
iedereen nageleefd moeten
worden. Zo zijn de wissels
verplicht om bij uitwedstrij
den de koffers te dragen en de
oudere spelers hebben iets
meer te vertellen, zo werkt
het nu eenmaal.
Toen ik tien jaar geleden bij
Sparta zat, hoefde ik het niet
in m'n hoofd te halen om te
gen Mike Snoei te zeggen dat
hij de koffers moest dragen.
Ik heb het geweten toen ik
Michel Valke een grote mond
gaf. Ik was in die periode een
belangrijke speler in het
tweede, omdat ik veel scoor
de. Zei ik in het veld tegen
Valke dat-ie me 's wat beter
moest aanspelen. Toen we in
de kleedkamer aankwamen,
vlogen de drinkflessen in het
rond. Valke was boos. Henk
van Stee vertelde me dat ik
mijn excuses moest aanbie
den, maar ik ben op die avond
gewoon met mijn ouders naar
huis gegaan, zonder iets te
zeggen.
De jonge voetballers van te
genwoor
dig kunnen
zich veel
permitte
ren. Dat
komt om
dat het hen
zo gemak
kelijk
- wordt
gemaakt
door de
clubs. Ze
verdienen
véél geld, op een gemakkelij
ke manier. Ze zijn veel mon
diger. In het veld, en ook
daarbuiten.
Wat er vorige week bij Feye-
noord-RKC gebeurde, heeft
Robin van Persie op een heel
mooie manier kunnen laten
vergeten. Hij voetbalde heel
goed in San Siro tegen Inter-
nazionale. Als je zo jong bent
als Van Persie, en dan zo
sterk voetbalt, verdien je
toch een hoop respect.
Van Persie is een mooie voet
baller om naar te kijken. Hij
oogt volwassen, heeft tech
niek, bezit de wil om te win
nen. Hij passeert zijn tegen
standers heel erg makkelijk.
Je ziet tegenwoordig nog
maar weinig voetballers die
dat op zo'n jonge leeftijd kun
nen. Van Persie ging in de
fout door te laat komen, en
wat hij op het veld deed met
die vrije trap ivas niet zo ver
standig. Maar ik denk dat hij
zijn lesje wel heeft geleerd.
Dat overkomt 'm niet meer.
Van Persie wordt gewoon een
grote.
Dennis de Nooijer
mÊÊÊÊÊmm^m
Terneuzen-speler Hubert van den Hemel kopt de bal weg, voordat invaller Mauro Sabio van Vinkenslag
gevaarlijk kan worden. foto Widdershoven
door Jaap van Essen
ROTTERDAM - Feyenoord
is bezig aan een heel mooi
seizoen. De kampioens-
schaal en Uefa Cup lonken
nog. Alleen kan de club uit
Rotterdam over een paar we
ken wel eens helemaal met
lege handen staan. Strijden
op twee fronten tegelijk lijkt
net iets te veel gevraagd.
Vorige week verspeelde Fey
enoord in eigen huis dure
punten tegen RKC. Donder
dag knokte het elftal zich he
lemaal leeg in San Siro en
haalde een sensationele
overwinning op Internazio-
nale. Maar gisteren bleek die
geleverde inspanning (fysiek
en mentaal) net iets te veel.
Wederom gingen twee pun
ten verloren in de strijd om de
nationale titel. Ditmaal hield
N AC de thuisploeg op een ge
lijkspel: 0-0.
Feyenoord is natuurlijk niet
te vergelijken met een top-
team uit Engeland, Spanje of
Duitsland. Managers van
pakweg Manchester United,
Barcelona en Arsenal geven
hun topspelers regelmatig
even rust. Dat kan ook niet
anders, want de wedstrijden
volgen elkaar in een moor
dend tempo op.
Feyenoord merkt dat dit
voetbaljaar. De Rotterdam
mers hebben nu al het Neder
landse record internationale
wedstrijden in één seizoen te
pakken. Afgelopen donder
dag kwam het elftal van Van
Marwijk voor de dertiende
maal Europees in actie. In de
jaren dat Ajax de Champions
League-finale haalde, kwa
men de Amsterdammers niet
verder dan elf duels. Twee
jaar geleden reikte Feye
noord zelf tot twaalf duels
toen onder Beenhakker de
tweede ronde van de Cham
pions League werd gehaald.
Dat bleek toen overigens ook
al iets te veel van het goede.
Tweede keus
Ook Bert van Marwijk heeft
geen selectie zoals Ferguson
of Wenger, Weliswaar werd
er bij aanvang van het sei
zoen gesproken over een
dubbele bezetting van alle
posities, in praktijk is daar
geen sprake van. Het verschil
tussen de eerste en tweede
keus is veel te groot. Zoete-
bier, Emerton, Van Wonde
ren, Paauwe, Tomasson, Bos
velt, Ono, Van Hooijdonk,
Kalou en recentelijk Van
Persie; dat is gewoon de ba
sis. Valt iemand uit dat tien
tal weg, dan is dat meteen
merkbaar. En dus spelen ge
noemde voetballers alle
wedstrijden, meestal ook nog
van de eerste tot de laatste
minuut. Alleen in geval van
een blessure doet Van Mar
wijk een beroep op andere
spelers.
Een treffend voorbeeld is
Pierre van Hooijdonk. De
lange spits miste dit seizoen
nog niet één wedstrijd in de
competitie. In Europa ont
brak hij alleen vanwege een
schorsing. Zelfs een voortij
dige wissel werd hem nauwe
lijks gegund. De 32-jarige
kan niet gemist worden.
Gezien de omstandigheden
speelde Feyenoord gisteren
overigens helemaal niet zo
slecht. In de eerste helft lag
het tempo te laag om het de
fensieve NAC te verontrus
ten, na rust werd dat beter.
Helaas voor Van Marwijk ga
ven Tomasson en vooral El-
mander helemaal niet thuis,
waardoor de thuisploeg niet
echt een vuist kon maken in
het strafschopgebied. NAC
kreeg zelfs een paar prima
kansen op de counter.
In de laatste twintig minuten
ontketende Feyenoord een
slotoffensief en had alsnog
verdiend te winnen. Leonar
do kreeg een dot van een
kans, een omhaal van Bosvelt
werd door Babos onschade
lijk gemaakt. Aan de over
kant trof Cristiano overigens
de lat en raakte Glenn
Loovens na een botsing met
Engelaar zwaar geblesseerd.
„Een zware hersenschud
ding, die speelt weken niet",
overzag Van Marwijk de op
gelopen schade.
Feyenoord - NAC 0-0. Scheids
rechter: Van Huiten. Gele kaart:
Van Persie, Van Wonderen (Feye
noord), Bobson, Engelaar (NAC).
Aantal toeschouwers: 42.000.
Feyenoord: Zoetebier; Emerton,
Van Wonderen, Loovens (85. Gy-
an) en Rzasa; Bosvelt, Tomasson
(62. Leonardo) en Ono; Elman-
der (76. Kornejev), Van Hooijd
onk en Van Persie.
NAC: Babos, Risamasu (73. Her-
si), Penders, Schenning en Gu-
delj; Stewart, Peto, Schreuderen
Bobson, Sergio (79. Sergioen
Salmon (60. Cristianö). GPD
