Er is hier helemaal niets
Gemoedelijkheid kracht Bluesfestival
PZC
Stichting geeft strijkkwartet impuls
14
EPZ roept
getuige op
in zaak
Borssele
kunst cultuur
Leefbaarheid
lezers schrijven
Stemmen III
Stemmen IV
VS-Europa
Imago
Fortuyn VII
Curacao
Nimmo Brothers
in Vlissingen
Quilts te zien
in Groede
NIEUW
DELSCH ER
dinsdag 26 maart 2002
BORSSELE - EPZ, de exploi
tant van de kerncentrale Bors
sele, maakt gebruik van de mo
gelijkheid om getuigen op te
roepen voor de rechtszaak van
de Staat tegen EPZ over sluiting
van Borssele. EPZ roept in elk
geval H. Droog op, oud-statu
tair directeur van EPZ in Eind
hoven.
„Droog kan iets toevoegen aan
de zaak dat gunstig kan zijn
voor onze positie", lichtte de
huidige directeur van EPZ
J. Bongers gisteren toe. Droog
wa9 sinds april 1993 statutair
directeur van elektriciteitsbe
drijf EPZ. Hij heeft in die func
tie eind 1994 de discussie over
sluiting van Borssele van zeer
nabij meegemaakt. Zoals be
kend beroept de Staat zich erop
dat indertijd met de elektrici
teitssector is afgesproken dat de
kerncentrale 1 januari 2004
dicht zou gaan. EPZ ontkent dat
die afspraak nog rechtsgeldig is.
De Staat eist sinds vorig jaar
naleving 'van de afspraak' via
de rechtbank in Den Bosch.
In een tussenvonnis oordeelde
de Bossche rechtbank septem
ber vorig jaar 'dat er twijfels be
staan over de claim van de
Staat'. Waarop de rijksoverheid
zes getuigen opriep, onder wie
oud-minister Wijers van Econo
mische Zaken en oud-directeur
N. Ketting van de landelijke
elektriciteitskoepel SEP. Bei
den waren duidelijk: er ligt een
afspraak.
Of dat een j uridisch waterdichte
afspraak is, zal de rechter uit
eindelijk moeten bepalen. EPZ-
directeur Bongers durft er geen
peil op te trekken. „Zelfs juridi
sche specialisten weten het niet,
dus wat zal ik er over zeggen?"
EPZ-getuige Droog zal 5 april
worden gehoord. Wellicht roept
EPZ nog meer getuigen op. Bon
gers wilde niet meedelen wie
EPZ op het oog heeft.
In de tijd van Droog was EPZ dé
elektriciteitsproducent van
Zuid-Nederland. Sinds enige
tijd is het bedrijf gesplitst, in
Essent (onder meer Noord-Bra
bant) en EPZ (exploitant van de
kerncentrale en de kolencentra
le in Borssele, met als eigenaren
Essent en Delta Nutsbedrijven,
elk voor de helft). Droog is nu
werkzaam als directeur tech
niek bij Essent energie.
door Emile Calon
Een winkel? Nee. Een dokter? Nee.
Een postkantoor? Nee. Een bank?
Nee. Een pinautomaat? Nee. Een be
jaardenhuis? Nee. Een café? Het echt
paar Ferket kijkt elkaar aan. „Feitelijk
nee", luidt het antwoord. Want het al
lerlaatste café van Heikant is alleen de
zaterdag en zondag geopend. Wat rest
zijn de kerk, 'één dienst in de week
maar geen pastoor', de basisschool en
het buurthuis. Andere voorzieningen
zijn er niet in het Oost-Zeeuws-Vlaam-
se grensdorp. „Er is hier niets", aldus
het echtpaar.
De provincie start morgen een wer
vingscampagne om Zeeland aan te prij
zen als een aantrekkelijke regio om te
wonen en te werken. Meer inwoners
zijn immers nodig om het voorzienin-
genpeil in stand te houden. Niet voor
niets waarschuwde begin dit jaar ge
westelijk voorzitter L. Velthuysen van
de Algemene Nederlandse Oudei'en
Bond (Anbo) voor de grote uitverkoop
van het platteland. Sluiting van post
kantoren, het vex'dwijnen van apothe
ken bij de huisartsen, inkrimping van
het openbaar vervoer en het teruglopen
van de sexvice van banken zijn zaken
die het leven er voor de ouderen op het
platteland niet gemakkelijker op ma
ken.
De Ferkets, 77 en 75 jaar, weten daar al
les van. Ze zijn blij dat hij nog auto
rijdt. Ze vrezen echter de tijd dat hij dat
niet meer kan. Hoe moeten ze dan hxxn
boodschappen in huis krijgen? Heikant
met z'n bijna 1100 inwoners is immers
ook al jaren niet meer opgenomen in de
route van een SRV-wagen.
Sluiting
Ruim twee jaar geleden sloot de laatste
Heikantse winkel de deuren. Het post
agentschap vex'dween eveneens en het
laatste bankfiliaal werd rond die tijd
ook opgeheven. De tachtigjarige H.
Dierix herinnert die sluiting nog goed.
Nu moet hij naar 'Steen' om wat van
zijn spaarcenten op te nemen. Niet met
het openbaar vexvoer, want dat is vol
gens hem een regelrechte ramp.
Diex-ix moet elke keer een beroep doen
op een 'barmhai*tige Samaritaan' voor
een lift naar de bank of de winkel. Hij
weet niet hoelang dat nog lukt, want
misschien komt er ooit een einde aan
die liefdadigheid. „Wat moet ik dan?"
Hij weet het niet.
Die flinke achteruitgang van het aantal
voorzieningen in Heikant heeft geen
gevolgen voor de belangstelling om in
het grensdox-p te wonen. Leegstand is
een vrijwel onbekend fenomeen. In
Kerkwexve idem dito. In dit Schouwse
dorp met ruim duizend inwoners is
eveneens nauwelijks een leegstaande
woning te vinden terwijl het aantal
voorzieningen nihil is. „We hebben
twee kerken", somt P. van Langeraad
(33) op. „Maar ook een basisschool, een
fietsenmaker, een autodealer en een
mechanisatiebedx-ijf."
Ondanks het gebrek aan voorzieningen
is Kei'kwex-ve een bloeiend dorp met en
kele zeer actieve verenigingen, zegt hij
met trots. L. Kooman (49) en M. Stouter
(44) moeten er ook niet aan denken om
hun dorp te verlaten. Het gebrek aan
voorzieningen vinden ze dan ook geen
probleem. „Zijn we aan gewend", zeg
gen de beide vrouwen terwijl ze hun
hondjes uitlaten. Het verdwijnen van
het postkantoortje noemen ze wel een
gemis. Alle drie geven wel aan dat
Kerkwexve niet het ideale dorp is om
echt oud te wox-den. „Want voor alles
moeten we naar Zierikzee."
W. Boot (75) fiets nog met regelmaat
naar die stad. Hij was echter blij dat het
afgelopen winter nauwelijks vroor,
'want dan is dat fietsen geen doen hoor
Hij begint wat te sukkelen met zijn ge
zondheid, 'mijn been hapert', en vooi--
ziet dan ook dat hij binnenkort Kerk
wexve noodgedwongen moet verlaten.
In zijn woning zal dan wel een 'Rotter
dammer' trekken, denkt hij. Want die
hebben massaal belangstelling voor
Kerkweive. Van Langeraad heeft geen
bezwaar tegen zulke 'import'. Zolang
ze het verenigingsleven niet links laten
liggen. Want dat weet hij maar al te
goed: de leefbaai-heid valt of staat met
een actief verenigingsleven.
Het doipsleercentrum is het antwoord
luchtfoto Aero Lin Photo
van de gemeente Hxüst en de dorpsge
meenschap van Heikant op het vertrek
van al de voorzieningen. Het is een
combinatie van onder-wijsinstituut,
ontmoetingsplek, speelplaats, leeszaal
en cybercaféHet ontwikkelt zich tot de
sociale ontmoetingsplaats van het
grensdorp.
De Ferkets en Dierix staan gereser-
veei'd tegenover het centrum. Ze weten
dat er veel te doen is maar zelf komen ze
er niet. „Is toch meer iets voor jonge
ren", vindt A. Ferket. Hij stapt van zijn
fiets en zegt dan bedachtzaam: „Maar
misschien is zo'n centrum toch de op
lossing voor de teruggang aan voorzie
ningen."
Inzet
Net als Van Langeraad boffen, ze wel
met de inzet van de inwonex-s voor alles
wat met leefbaarheid heeft te maken.
Als voorbeeld noemen ze het behoud
van de kerk. Heel het dorp zet zich daar
voor in, weet het echtpaar. Ook mensen
die geen enkele geloofsbinding hebben
met de katholieke kerk. „Die doen ook
volop mee."
Peter Kempe en Kees Wielemaker hebben tien groepen gestrikt voor de tien
de editie van het Bluesfestival Kwadendamme. Vrijdagavond 10 mei treden
(vanaf 20.00 uur) de Limburgse bands Doctor Rhythm en Bugaboo Tang op,
gevolgd door Hook Herrera uit het Amerikaanse Califomië die dag één af
sluit met een stevige bluesset waarin slide-gitaar en mondharmonica een
hoofdrol spelen.
Het programma van zaterdag 11 mei wordt (om 13.30 uur) geopend door de
Zeeuwse groep Jive for your live. Dan volgen de groepen Cuban Heels en
Little Roger the Houserockers. Aan de eind van de middag staat het ze
ventienjarige gitaartalent Joanne Shaw Taylor gepland. Daarna is de beurt
aan vaste gast The Juke Joints, met Kempe in de gelederen. Mary Stokes, de
beste blueszangeres van Ierla7id, staat als een-na-laatste geprogrammeerd.
Ze is te vergelijken met Tineke Schoemaker (Barrelhouse) en Bonnie Raitt.
Het Californische rootstrio The Paladins, volgens velen the kings of rocka
billy and rock 'n' roll, komt speciaal voor het Bluesfestival Kwadendamme
naar Nederland. Als afsluiter natuurlijk.
door Ernst Jan Rozendaal
KWADENDAMME - Het Bluesfestival
Kwadendamme is aan zijn tiende editie
toe. Om dat te vieren hebben organisa
toren Peter Kempe uit Kwadendamme
en Kees Wielemaker uit Vlissingen al
les op alles gezet om de band naar Zee
land te halen die al jarenlang bovenaan
hun verlanglijstje staat. Dat is gelukt.
Zaterdag 11 mei sluit het Amerikaanse
trio The Paladins het bluesfestival af.
Wielemaker: „Een mooi verjaardags
cadeautje."
Nadat ze op zaterdagavonden in De
Bux-cht in Kwadendamme met succes
een aantal concerten hadden geox-gani-
seerd, besloten Kempe en Wielemaker
negen j aar geleden voor het eerst op het
voetbalterrein een festival op poten te
zetten. Wielemaker verzorgde met het
bedrijfje Pedaal Producties in Zeeland
al jai-enlang de voorverkoop voor grote
festivals - waaronder Torhout/Werch-
ter - die hij ook vaak bezocht. Om ver
volgens Kempe tegen het lijf te lopen,
behalve drummer/zanger van The Juke
Joints een fei-vent concex*tbezoeker en
inmiddels ox-ganisator van de jaarlijkse
bluesroutes in Goes, Middelburg en
Vlissingen.
„De Klomp in Ovezande organiseerde
destijds een bluesfestival en hield daar
op een gegeven moment mee op", ver
telt Kempe. „Dan gaan wij het doen,
dachten we." Wielemaker: „We wisten
van niets, tex-wijl het toch een hele ope
ratie was." Een in Rotterdam woon
achtig Amerikaans duo en een Belgi
sche band waarvan Kempe de leden
kende, maakten de eerste editie meteen
internationaal. „Het was een i-edelijk
succes, met vooral bezoekers vanuit de
omgeving. Wij waren allang blij dat we
het er zonder kleerscheuren vanaf
brachten."
Dat het in Kwadendamme moest ge
beuren was van meet af aan duidelijk.
Kempe noemt het festivalterrein ide
aal. „Het is een mooie locatie die hele
maal met hekken kan worden afgeslo
ten. Op het voetbalveld zetten we een
tent, er zijn al kleedkamers, de kantine
gebruiken we als backstage bar. We
zetten tegenwoordig mobiele toiletten
neer." Sinds het bluesfestival twee da
gen in beslag neemt, is ook een kam
peerterrein nodig. Kempe: „De boer
vijftig meter verderop haalt twee da
gen van tevoren de schapen van zijn
land, gaat er met de maaier overheen en
dan is het daar gratis kamperen. De be-
zoekex-s vinden dat prachtig."
Inmiddels trekt het Bluesfestival Kwa
dendamme jaarlijks ruim achthonderd
bezoekers. Op het pi-ogramma staat
immer stevige bluesmuziek (Kempe:
„Er moet bij ons flink wat swing in zit
ten") uit binnen- en buitenland. Elk
jaar proberen Wielemaker en Kempe
een belofte neer te zettenTwee jaar ge
leden was dat bijvoorbeeld gitai-iste
Ana Popovic, die nu prominent op de
posters prijkt van een landelijke Jimi
Hendrix Tribute tournee. Voor de ko
mende editie tipt Kempe wederom een
jonge gitariste: de zeventienjarige En
gelse Joanne Shaw Taylor.
Pokkeherrie
De gemoedelijkheid is de kracht van
het festival, menen de organisatoren.
„We hebben hier een heel goed publiek
dat artiesten boven zichzelf doet uit
stijgen", betoogt Kempe.
„En meer dan achthonderd tot duizend
man willen we niet. Dan gaat de char
me eraf. Nu al komen bij ons veel men
sen die zijn afgehaakt bij grotere festi
vals als Ospel en Peer. Wat moeten we
hier met een megatent? Door de manier
waarop we het nu doen, blijft de bevol
king meegaand. Het is soms echt een
pokkehei-rie. Maar vraag je de volgen
de dag aan mensen of ze er last van heb
ben gehad, zeggen ze: Nee hooi-, niks
gehooi-d." Er is nooit reden geweest de
organisatie te veranderen of uit te brei
den. „Het is met zijn tweeën veel werk,
maar wel overzichtelijk", vindt Wiele-
makex-. „Echt vergaderen doen we niet
en zijn we het oneens dan hebben er
maar twee ruzie en niet een heel be-
stuur. Dat is ook zo weer bijgelegd. Tij
dens het festival krijgen we gelukkig
The Paladins.
hulp van veertig vrijwilligers, maar we
doen zelf ook alles. De tent opzetten, de
bar bouwen, hekken plaatsen, het po
dium opbouwen. En na afloop ruimt
foto Maggie Soladay
één van ons tweeën het laatste bekertje
op. 'Dat hebben we toch maar weer
voor elkaar', denk je dan. Dat is de kick
waarvoor we het doen.
door Els Boer
MIDDELBURG - Als de berg
niet tot Mohammed wil komen,
moet Mohammed naar de berg
gaan, zal cellist Sebastiaan van
Eek gedacht hebben. De Hilver
summer heeft de Stichting
Strijkkwartetten Nederland
opgericht. De stichting moet
een nieuwe impuls geven aan
deze kunstvorm. Als eerste re
sultaat wordt komend seizoen
op dertien locaties in het hele
land, waaronder in het stadhuis
in Middelburg, een kwartetserie
georganiseerd met fameuze en
sembles als het Parkanyi-,
Utrecht String-, Camilli-, Ra
phael-, Daniel- en Franciscus
Kwartet.
Van Eek, cellist in zowel het Ra
dio Symfonie Orkest als in het
Franciscus Kwartet, weet uit ei-
gen ervaring hoe moeilijk het is
om in ons land als kwartet de
podia blijvend te veroveren. Ze
ker ook na het wegvallen van
het Nederlands Impresariaat,
waar tot voor kort in ieder geval
een aantal boekingen vandaan
kwam. Daarom heeft hij samen
met ox*ganisatorische duizend
poot Jaap Hamel uit Hilversum
een stichting opgei'icht.
„Je bent nu afhankelijk van wil
lekeurige, losse aanvragen van
een kleine kring van goedbe
doelende, kleine podia met heel
uiteenlopende wensen", zegt
van Eek. „Dat maakt het wer-
ken moeilijk, omdat je niet al
tijd de dingen kunt laten horen
die jehet liefst zou willen. Daar
naast is het strijkkwartet een
kunstvorm die uitex*mate ar
beidsintensief is. Als je een leuk
repertoire wilt opbouwen, moet
je in de diepte investeren en kei
hard werken om een afgewogen
geheel te krijgen. Uiteraard heb
je dan als uitdaging wel con-
certboekingen nodig, anders zit
je alleen maar tussen de schuif
deuren te spelen."
Belangen
Van Eek: „In de praktijk worden
de goedlopende kwaitetseries
in grote zalen als het Concertge
bouw allemaal gevuld met bui
tenlandse kwartetten. Ten eer-
ste omdat ze natuurlijk goed
zijn, maar toch ook omdat er an
dere belangen zijn, waaronder
die van platenmaatschappijen.
Nederlandse groepen krijgen
nauwelijks kansen. Je kunt je
daar boos over blijven maken,
maar ik heb besloten dan zelf
maar wat op touw te zetten."
De zes deelnemers in de Stich
ting Strijkkwartetten Neder
land hebben hun krachten ge
bundeld door zelf een serie op te
zetten en daarvoor dertien bij
zondere locaties te kiezen. Het
monumentale karakter van ge
bouwen, sfeer en akoestiek zijn
daarbij uitgangspunten ge
weest. Van Eek: „We hebben het
hele land doorkx-uist en mooie
podia gevonden. Voordeel van
onze stichting is dat je de plan
ning en de programmering sa
men in de hand hebt en ieder
kwartet tevens verzekerd is van
minimaal dertien concerten per
seizoen. Het betekent ook dat
het mogelijk wordt compositie
opdrachten te geven."
Partner
Als lokale samenwerkingspart
ner is in Middelburg de Stich
ting Kamermuziek Zeeland
aangezocht. Op 19 april geeft de
Stichting Strijkkwartetten een
voorproefje van de eerste con
certserie door 'Ouvextui'econ-
certen' op zes plaatsen in Ne
derland. In de Burgex-zaal van
het Stadhuis in Middelburg
voert het Camilli Kwaxtet dan
de speciaal voor deze gelegen
heid door Theo Verbey geschre
ven compositie 'Lenteregen' uit.
Over de zes podia verdeeld
wordt ookBeethovens zesdelige
strijkkwartet 'Opus 18' ge
speeld. Het Camilli Kwaxtet
speelt in Middelburg nummer-
drie. Verder staat strijkkwartet
Opus 10 van Debussy op het
programma.
Vanaf september gaan de deel
nemende kwartetten op tournee
langs de dertien locaties en dus
krijgen de bezoekers op elk po
dium in zes achtereenvolgende
concerten onder meer het volle
dige opus 18 te horen. Dit werk
van Beethoven wordt daax-mee
de rode draad van het eerste
kwartetseizoen. In Middelburg
worden achtereenvolgens ver
wacht: het Utrecht String Quar
tet (25 sept), het Parkanyi
Kwartet (13 nov), het Raphael
Kwartet (29 jan 2003), het Fran
ciscus Kwartet (19 maart 2003)
en het Daniel Kwartet (14 mei
2003). GPD
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Mevrouw De Graaf-Stadig
(PZC, Lezers Schrijven, 20-3)
ventileert in een zin veel onwe
tendheid en onverdraagzaam
heid. Men kan onderscheid ma
ken tussen natuurrecht, juri
disch recht en moreel recht. Na
tuurrecht zie ik in de eerste
plaats als het recht van de sterk
ste en verder traditiegebonden
aan cultuux-. Juridisch recht is
door machthebbers in regels
vastgelegd. Moreel recht is zoals
volgens personen de verhou
ding tussen alle mensen zou be
horen te zijn en in het juridisch
recht zou moeten worden bena
derd. Dan gaat het dus om
rechtvaax-digheid. Voorrecht is
sterk ver-want aan natuurrecht
en is in strijd met ander recht. In
feite onrecht. Vrije meningsui
ting is volgens De Graaf afhan
kelijk van al of niet stemmen.
Waar blijft dan haar 'in alle vrij
heid'? Zij verbindt er zelfs he
den, verleden en toekomst aan.
Absoluter kan niet. Er zijn niet
meer smaken. Wat weet zij van
mijn daden? Voor het stemmen*
volgens dit soort opvattingen
geef ik geen cent. Fortuyn zal
het wellicht toejuichen. Tech
nisch heeft niet-stemmen, on
geldig of blanco stemmen als in
vloed nauwkeurig hetzelfde als
de uiteindelijke uitslag.
Arie Bilius
Veerseweg 101
Veere
Nu heel Nederland in de ban is
van de kamerverkiezingen op 15
mei zou ik gaarne het volgende
willen opmerken. Als kind van
de twintiger en dertiger jaren
verbaas ik me elke dag over de
commotie die elke dag te lezen is
en, op de televisie cq radio,
zichtbaar en hooi-baar wordt
gemaakt. Voeg daarbij de kran
ten en het plaatje van politiek
Nederland is compleet. Wat is er
nu ineens mis met Nederland? In
Europa zijn wij op de ladder van
welzijn aan de top. Wat niet in
houdt dat het nog beter kan,
maar nu te doen of er niets meer
goed is in dat landje, gaat mij te
ver. We leven in een democratie
waar iedereen zijn zegje mag
doen en naar ik hoop dat dat zo
blijft. Als nu iedereen op 15 mei
eens naar de stembus gaat om
daar zijn mening weer te geven
dan zijn wij al een eind op de
goede weg. Want dan kan met
onze inbreng een nieuw kabinet
gevormd worden dat de belan
gen van de meex-derheid kan be
hartigen. En dat is op zichzelf al
een grote opgave en verant
woordelijkheid, voor gekoze
nen en de kiezers.
Jan Hoogstrate
Karei Doormanstraat 14
Goes
Het wex'd inderdaad hoog tijd,
dat de Europese Unie zich kri
tisch uitlaat over de bemoei
zucht van de VS aangaande ter
rorisme en misdaadbestrijding
(PZC, 23-3). Het is natuurlijk te
gortig dat er geen parlementaire
controle is bij het sluiten van
een verdrag tussen de EU en de
VS. Jammer, dat de vertegen
woordigers bij het Verdrag van
Amsterdam dit niet helemaal in
de gaten hebben gehad. Of toch
soms? We moeten in Europa dui-
delijk maken, dat Amerika haar
wensen kenbaar mag maken,
maar dat het niet automatisch
betekent, dat die wensen ook
worden ingewilligd. De EU
moet Amerika (lees: Washing
ton) behandelen als elk ander
land, zonder privileges en zon
der bang te zijn, dat Amerika
wel eens eventjes de wet voor
schrijft. De oorlogszuchtige
Bush is over drie jaar weg en dan
komt er weer een normale presi
dent (bijvoorbeeld a la Clinton),
die openstaat voor discussie.
Dat de VS ten-orisme en crimi
naliteit bestrijden is een goede
zaak, maar dan wel gezamenlijk
met Europa op basis van gelijke
partners. En dan is de aanpak
daarvan in Europa een Europe
se aangelegenheid, waarbij hin
derlijke bemoeizucht van de VS
ongewenst is. Helaas is een Yank
is van nature enigszins 'bossy'
J. Dispa
van der Hellstlaan 27
laag, prima. Maar 65-plussers
die vroeger hun AOW en hun
pensioen tesamen uitgekeerd
kregen, krijgen het nu ineens in
twee delen, omdat er minder be
lasting afgehouden wordt, moet
dat aan het eind van het jaar te
ruggegeven worden. Dus weer
formulieren invullen. Als je
thuiszorg of huursubsidie aan
vraagt: eindeloze pakken pa
pier invullen. De regering zou
zich eens beter op de hoogte
moeten stellen wat er werkelijk
onder de mensen leeft en niet
steeds in eindeloze discussies
moeten vervallen bijvoorbeeld
over de WAO. Wat dat laatste
betreft: neem mensen die ziek
zijn en nooit meer kunnen wer
ken niet hun enige zekerheid,
him uitkering, af.
A. van de Berge-Wolders
Arnelaan 31
Middelburg
Uit de analyse van minister
Zalm blijkt dat hij toch niet in
de gaten heeft waar het eigen
lijk over gaat (PZC 23-3). Hij en
de andere ministers leiden een
heel ander leven dan de gemid
delde Nederlander en kunnen
zich volstrekt niet inleven wat
er zich dagelijks afspeelt. Meer
politie is er gekomen, oké, maar
deze mensen moeten zich hou
den aan de wetten uit Den Haag
die voor gewone mensen totaal
onbegrijpelijk zijn. Mensen
doen geen aangifte omdat de
aandacht helaas vaker uitgaat
naar de dader dan naar het
slachtoffer. De belasting is om
Jongens, nog even over de cam*
pagne, we hebben een slogan
nodig. Jan staat op. „Kom in
Zeeland." „Nëejoh,datisniks."
„Wel", riposteert Jan. „Niet."
„Wel. Kom in Zeeland. Dat
klinkt toch goed?" „Hmmm, we
hebben maar 850.000 euro be
schikbaar, dat is al weinig. Als
we daar een reclamebureau bij
moeten halen voor de slogan is
het geld al snel op. Heeft iemand
een beter idee? Niet? Ach, het
klinkt wel aardig, welkom in
Zeeland. Doen we."
Ron Schoof
Segeersstraat 42
Middelburg
Telkens als ik de krant opensla
en er een stukje over Curasao in
staat is het negatief. Bolita-
slikkers, drugsverslaafden enz.
De Antillianen hebben gelijk als
ze aangeven dat de vraag aan
drugs e.d. vanuit Nederland zelf
komt. En wat doen we daaraan?
Tijdens de vlucht naar en van
Curasao herken je vanzelf de
'kleine' bolletjesslikkers. Maar
de 'groten' glippen er tussen
door! Natuurlijk is dat een groot
probleem, maar na twee jaar op
Curasao te hebben gewoond,
weet ik dat er ook zoveel mooie
en goede kanten zijn aan dit ei
land. Er is ook armoede en veel
gebroken gezinnen. Maar dit ei
land bestaat niet enkel alleen
uit criminelen. Er wonen en
werken ook gewone mensen zo
als wij dat soort mensen hier
kermen. Mensen die het goed
voor hebben met Curagao. Dit
prachtige en zonnige eiland een
goede toekomst willen geven.
Het is niet zo dat er op elke hoek
een drugsverslaafde zit en dat je
lastigwordt gevallen met de
vraag of je drugs wilt meene
men. Wij hebben al die tijd ons
gewoon veilig gevoeld. Ook hier
in Zeeland zoek je toch ook be
paalde wijken niet op, als je er
niks te zoeken heb! Zo ook op
Curagao. Maar om dan gelijk al
le eilandbewoners over een kam
'te scheren'?
Janny Korshuize- de Zeeuw
Brouwerijstraat 38-a
Oostkapelle
VLISSINGEN - De Schotse
bluesband The Nimmo Brothers
geeft op donderdag 28 maart
een optreden in café Groen
Licht aan de Aagje Dekenstraat
in Vlissingen.
De broers Stevie en Alan Nitn-
mo traden vorig jaar nog óp tij
dens het Bluesfestival in Kwa
dendamme. Deze keer zijn ze
alleen in Vlissingen te zien.
Het optreden begint om 20 uur.
Op zondag 30 maart en op 7
april wordt in Groen Licht een
jamsessie gehouden. De sessies
beginnen om 16 uur.
GROEDE - Bij Het Vlaemsche
Erfgoed in Groede zijn tot en
met 24 april quilts te bewonde
ren van leden van het Quilters-
gilde uit Flakkee.
De thema's zijn kimono en
kerkramen. De tentoonstelling
is maandag tot en met zaterdag
toegankelijk van 13.00 tot 17.00
uur.
(Advertentie)
I 1 ARMANI
AJ JEANS
BIJ
Grote Markt 11-13 Goes
