Iedereen is bang van De Leeuw
Terneuzen huldigt Van de Bunt
Babijn geklopt
in Hoogerheide
v@r
enging
Anton Geesink dolt Griek
Niels Roelofsen
grijpt damtitel
in eerste klasse
Peter Schunselaar tevreden met tweede plaats op ZK sneldammen
de terugblik
winnaars verliezers
•Jury
Te laat
Pakje
Waaghalzen
Johnny de Leeuw vond het een beetje een anti-climax, maar
hij had er verder geen moeite mee. De 36-jarige Goesenaar
kreeg zaterdag zijn achttiende Zeeuwse sneldamtitel in de
schoot geworpen na een remiseaanbod dat geen remiseaan
bod was. Zijn tegenstander Peter Schunselaar ging in de be
slissende elfde en laatste ronde van de finalegroep in op het
voorstel van de De Leeuw en inhaleerde de dampen uit de vre
despijp met volle teugen. „Ik word liever tweede dan vierde",
verklaarde Schunselaar, die zich bij winst op De Leeuw voor
de tweede keer in zijn carriere Zeeuws sneldamkampioen had
mogen noemen.
maandag 25 maart 2002
door Sjaak Sinke
HOOGERHEIDE - In de vijfde
wedstrijd voor het Ironman
wetsuit zwemloopcircuit is
Ronnie Babijn uit Terneuzen te
gen een onverwachte nederlaag
aangelopen. Junior Casper
Meijll uit Breda hield Babijn
van de derde zege in de serie van
zes zwemlopen af. Leon Jacobse
uit Vlissingen viel voor de derde
keer op rij net naast het podium.
Op de zwemafstand (1000 me
ter) nam Meijll het voortouw.
Hij klom na twaalf minuten en
twee seconden als eerste uit
zwembad De Plantage om aan
de loopafstand van tien kilome
ter te beginnen. Babijn spaarde
zijn krachten en beperkte zich
tot het volgen van Meijll om zo
fit aan lopen te kunnen begin
nen. Met een achterstand van
slechts twee tellen verliet Ba
bijn het water, waarna iedereen
verwachtte dat hij snel de kop
positie zou overnemen. Meijll,
lid van de nationale triatlonse
lectie, liet zich echter niet ver
rassen en kon de voorsprong ge
leidelijk uitbouwen. Op de
finish was de marge slechts zes
seconden. Meijll boekte zijn eer
ste zege in een zwemloop. Ba
bijn had zich, zoals vrijwel bij
iedere wedstrijd, van tevoren
ingedekt tegen een mogelijk
verlies: „Ik ben weer snotterig,
verkouden. Ik heb van de week
haast niet getraind." Dat liet hij
de laatste weken wel vaker we
ten, maar elke keer won hij toch
de wedstrijd. Dit keer was hij
echter niet bij machte de zege
binnen te slepen.
Leon Jacobse was na Meijll en
Babijn de snelste op de zwemaf
stand. Hij bleef onder de dertien
minuten. Maar evenals vorige
week in Kapelle was hij niet in
staat die positie vast te houden.
De Belg Tim van Daele liep
ijzersterk en maakte de ander
halve minuut achterstand op
Jacobse meer dan goed.
Sof ie Hamers uit Terheijden,
vorig jaar nog goed voor de cir
cuitwinst op de korte afstand,
was nu de snelste bij de vrouwen
op één kilometer zwemmen en
tien kilometer lopen. Wilfried
de Kort uit Axel moest de eer bij
de mannen ouder dan veertig
aan Wim van Haperen uit Etten-
Leur laten.
Vlissinger Remy Vasseur was er
niet bij in Hoogerheide. Hij
volgde een week lang fietstrai
ningen in Italië. Hij handhaafde
zich echter wel aan de kop in de
tussenklassement. Hij leidt met
2352 punten voor Leon Jacobse,
die op 2279 punten staat.
Arjen van Oord uit Middelburg
hield maar liefst vier belagers
uit Oud Gastel achter zich en
boekte zijn vierde zege op de
korte afstand. De eindzege kan
hem niet meer ontgaan omdat
de beste vier resultaten meetel
len voor het eindklassement.
De jeugd was met zestien deel
nemers goed vertegenwoordigd.
De snelste was Monique Lin-
denberg uit Yerseke, die Jefrey
Kuipers uit Lage Zwaluwe van
zijn vierde overwinning af
hield.
AAGTEKERKE - Niels Roelof
sen uit Kapelle werd zaterdag
middag in Aagtekerke Zeeuws
kampioen sneldammen in de
eerste klasse. De speler, die
sinds vorig jaar lid is van PWG
's-Gravenpolder, versloeg in
een spannende barrage over
twee partijen zijn clubgenoot
Jan-Willem van der Hart.
De derde prijs in deze klasse
ging naar Eric Boogei-t van BDV
uit Bergen op Zoom. In de twee
de klasse ging de hoofdprijs
naar Arie van de Weteringh uit
Stavenisse. Hij had een straat
lengte voorsprong op Jaap Ver-
straate en Piet van Keulen.
Bij de aspiranten was een lid
van de organiserende vereni
ging te sterk voor de concurren
tie. Paul Sterrenburg greep de
titel met twee punten voor
sprong op Martij n Rentmeester
van PWG. De derde plaats was
voor Leonie de Graag van de
Goese damclub.
Sterkste pupil werd Roland de
Rijke van damclub Oostkapelle.
Hij liet Paulan van Nes van
PWG en Karien Bosselaar van
Aagtekerke achter zich. De ju
nioren komen vanavond in De
Pit in Goes in actie voor hun
toernooi. De verenigingsprijs
ging zaterdag naar PWG 's-Gra
venpolder.
door Koen de Vries
AAGTEKERKE - Het is niet
moeilijk om in het dorpscen
trum Amicitia te Aagtekerke de
hoofdrolspelers van het ZK
sneldammen eruit te pikken.
Aan het eind van elke ronde
zwermen de deelnemers die al
klaar zijn naar de borden van de
grote mannen.
Allereerst is daar natuurlijk Pe
ter Schunselaar, de vijftigjarige
Vlissinger die al een hele strijd
heeft gestreden om tot het toer
nooi toegelaten te worden. Hij
was door het bestuur van de
Zeeuwse bond geschorst omdat
hij zich tegen alle regels in had
teruggetrokken uit het ZK dam
men op gewone snelheid. Na een
protest bij de landelijke protest
commissie mag hij alsnog mee
doen.
Verder richten vele blikken zich
op zeventienvoudig kampioen
Johnny de Leeuw, een natuur
talent wanneer het om sneldam
men gaat. Ook op NK's liet hij
zich herhaaldelijk zien, met een
derde plaats in 1995 als hoog
tepunt. „Ik wil nog net zo graag
winnen als vroeger", vei'klaart
hij aan het begin van de mid-
dag.
Dan zijn er nog de outsiders. Er-
win Hamers bijvoorbeeld: hij is
goed in vorm volgens de ken
ners. En Daaf Kasse: niet heel
erg snel maar wel degelijk en al
tijd loerend op een foutje van de
tegenstander. Vervolgens is er
de onberekenbare Jan van de
Wetering, derde op het gewone
ZK en ook een begenadigd snel
dammen En ook Aart Walraven,
de meest stoïcijnse van het hele
spul is niet kansloos. Terwijl De
Leeuw nog wel eens zenuwach
tig een wenkbrauwtje op kan
trekken of Schunselaar met tril
lende handen een schijf van het
bord neemt, zit Walraven met
strenge blik en de armen over el
kaar met indrukwekkende on
verstoorbaarheid achter de ta
fel.
Cees Rijk, voorzitter van de
Zeeuwse dambond en de kers
verse gewone Zeeuwse kampi
oen, valt buiten de boot. Tot
ieders verrassing is hij in de
voorronde als vijfde in zijn
groep geëindigd en moet hij ge
noegen nemen met een plaats in
de B-poule. „Natuurlijk is het
jammer, maar eigenlijk is de
buit al binnen", zegt hij met een
knipoog naar de Zeeuwse titel
die hij vorige week behaalde
en waar hij ongelooflijk trots op
is.
De eerste klappen zijn voor
Kasse en Schunselaar. Zij win
nen als enigen de eerste drie
ronden en nemen afstand van de
concurrentie. In de vierde ronde
nemen ze het tegen elkaar op en
besluiten al na één zet tot remi
se. Schunselaar is tevreden,
want hij verliest vaak van Kasse
en Kasse is ook niet teleurge
steld: „Je moet doseren. In een
gewone damwedstrijd werk je
naar één climax toe. Vandaag
doe je dat zeventien keer. Dat is
ontzettend vermoeiend", zegt
hij met een kop koffie aan de lip
pen.
Hilarisch
Terwijl Kasse vervolgens nog
een remise moet toestaan gaat
Schunselaar nog een even ver
der met zijn zegetoer. Na de vijf
de ronde gaat hij ongedeeld aan
kop. Maar dan komt De Leeuw
op stoom. Hij wint vier partijen
op rij, terwijl Schunselaar drie
remises moet toestaan. De span
ningen tijdens de partijtjes met
tien minuten bedenktijd lopen
op, wat tot hilarische taferelen
leidt. Zo zet Peter Schunselaar
tijdens hevige tijdnood abusie
velijk de klok van zijn rechter-
buurman in werking in plaats
van die van hemzelf. De buur
man, net als Schunselaar in op
perste concentratie verzonken,
heeft niets in de gaten.
Met nog twee ronden te gaan
heeft De Leeuw vier punten
voorsprong op het trio Schunse
laar, Kasse, Hamers. Aart Wal
raven is inmiddels kansloos, on
danks een prachtige zege op
Rens Gunter. De winnende slag
gaat als een katapult over het
hele bord en vernietigt Gunters
stelling volledig. „Als ik nog
maar één seconde over had ge
had, had ik nooit gewonnen",
analyseert Walraven met het
oog op de lange reis die zijn
steen moest maken.
Merkwaardig
Nog één zege heeft De Leeuw
nodig om zeker te zijn van zijn
achttiende titel, maar de con
currentie heeft zich al bij zijn
heerschappij neergelegd. „Het
is net een computer", zegt
Schunselaar vol bewondering.
Vanwege die bewondering is het
slot van het toernooi een beetje
merkwaardig. De Leeuw stelt in
het topduel met Kasse al na één
zet voor om de vrede te sluiten.
Kasse kan alleen bij winst nog
aanspraak maken op de titel,
weigert even, maar schudt zijn
opponent wat zetten later als
nog de hand. Hij was slecht uit
de opening gekomen en zag
zichzelf eerder verliezen dan
winnen.
De Leeuw heeft de tactiek van
het vroege remise-aanbood ge
leerd van Auke Scholma, een
dammer van wereldklasse. „Te
gen Kasse stelde ik me vooraf
tevreden met remise", legt hij
uit. „Maar als je met zo'n instel
ling achter het bord gaat zitten,
produceer je meestal zwakke
zetten. Als je meteen een re-
misevoorstel doet en je tegen
stander weigert, weet je tenmin
ste waar je aan toe benten zal je
veel scherper spelen."
Laatste kans
Op een ander bord vechten Pe
ter Schunselaar en Erwin Ha
mers voor hun laatste kans. Tij
dens een partij op het scherp van
de snede komt Hamers in grote
tijdnood. Hij heeft nog maar één
seconde op de digitale klok
staan en toch produceert hij drie
zetten zonder dat hij op de nul
komt. Op zich een schitterende
prestatie, maar niet genoeg voor
een punt. Met zijn vierde zet
denkt hij remise te bereiken,
maar dat heeft hij verkeerd ge
zien. Bovendien is zijn bedenk
tijd nu echt voorbij.
De enige die nu nog kan voorko
men dat De Leeuw opnieuw
koning van de Zeeuwse snel-
damwereld wordt, is Peter
Schunselaar. Maar bij hem is de
pijp helemaal leeg. Wanneer De
Leeuw het pro-forma remise
aanbod lanceert, neemt Schun
selaar dat tot zijn opperste ver
bazing aan. „Ik zag niet één,
maar alle stenen over het bord
bewegen", zegt de anders zo
strijdlustige dammer. „De pijp
was helemaal leeg. De Leeuw
is voor de achttiende keer kam
pioen, Schunselaar overigens
voor de achtste keer tweede.
„Misschien heb ik in al die jaren
wel te veel gezag opgebouwd",
analyseert Johnny de Leeuw de
merkwaardige ontknoping.
„Soms heb ik het idee dat mijn
tegenstanders niet eens op
winst durven te spelen. Iedereen
is bang van me."
Bij Peter Schunselaar was de pijp aan het einde van de finaleronde helemaal leeg: „lk zag niet één, maar
alle stenen over het bord bewegen." foto Ruben Oreel
Marjorie van de Bunt met dochtertje Brit tijdens de rondrit door Terneuzen.
foto Charles Strijd
WINNAARS
Richard Maat jes. Jiu j itsuka uit Vlissingen.
Achttien jaar pas en tijdens de Hamburg
Open al winst op zowel de nummer twee
van Europa als de nummer drie van de
wereld. De zaterdag leek de mooiste
dag van zij»,sportcarrière te worden. Een
zware kaakblessure weerhield hem er
echter van voof-'Tjiog meer verrassingen te
zorgen. Desondanks maakte de Vlissin-
ger grote indruk in het noorden van Duits
land.
Barry van der Hooft. Trof in een tijdsbestek
van 48 minuten vier keer doel. De grijns op
het gezicht van de Hoek-spits was dan ook
breed zaterdag na afloop van het duel te
gen SDV Barneveld. De koning van de
sleep is inmiddels ook een goalgetter pur
sang.
VERLIEZERS
Diederik Hiensch. Zag zijn Kloetinge in de
topper tegen Huizen met 5-1 tenonder
gaan, waardoor de ploeg nu echt kansloos
is voor de titel in de hoofdklasse B. Kreeg
als klap op de vuurpijl ook nog de rode
kaart voorgehouden, nadat hij boos op
scheidsrechter Kamphorst afstormde.
Ronnie Babijn. Is al een hele tijd wat ziek
jes, maar bleef zijn wedstrijdjes winnen.
Totdat hij bij de zwemloop van Hoogerhei
de door een junior uit Breda werd versla
gen Casper Meijll was zes seconden sneller
dan de veelvraat uit Terneuzen.
Een maand na het grote kunstrijschan-
daal bij de Olympische Spelen in Salt
Lake City was de jurering ook bij de we
reldkampioenschappen in Nagano weer
middelpunt van gesprek. Deze keer ging
het niet om het goud, zoals in Salt Lake het
geval was, maar om brons. Op het onder
deel ijsdans achtte de jury de uitvoeringen
van het Israëlische duo Galit Chait en
Sergei Sakhnovski beter dan die van Mar
garita Drobiazko en Povilas Vanagas uit
Litouwen. Zij hadden na de originele dans
nog derde in het tussenklassement gestaan
Uiteindelijk wonnen de Israëliërs met 5-4
en pakten zij het brons. Reden voor veel
discussie in de M-Wave. Meer dan twintig
paren gaven de Litouwers gelijk en teken
den een petitie. De ISU raakte er niet van
onder de indruk. Hoofdscheidsrechter
Courtney Jones antwoordde de Litouwse
delegatie dat er geen reden was aan het
oordeel van de deskundigen te twijfelen.
Vanagas kwam zaterdag echter met zware
beschuldigingen. De Israëliërs zouden het
brons hebben gekocht en de vader van
Chait zou enkele coaches en rijders die de
petitie ondertekenden hebben bedreigd.
Zijn dochter nam het gisteren voor hem op.
„Mijn vader zou nooit iemand bedreigen,
We hebben niets verkeerds gedaan, het
brons hebben we verdiend. Ik hoef me niet
te verdedigen tegen deze beschuldigingen.
En die petitie? Ach, er is na elk toernooi wel
een petitie."
Vanagas was laaiend over het besluit van
de schaatsunie. Hij maakte gisteren bij de
persconferentie in elk geval geen vrienden
bij de ISU. „De ISU wil anderen hiermee
laten zien dat ze vooral hun mond moeten
houden. Sommige mensen binnen de ISU
denken dat ze de Godfather zijn. Slechte
mensen maken deze sport kapot." ANP
De doedelzakkers werden van de weg
gehaald, maar hadden nog rustig vier
keer heen en weer kunnen marcheren. Het
startschot van de City Pier City-loop in
Den Haag klonk zaterdag twintig minuten
te laat. Paniekerig rende racedirector Wim
Verhoorn tussen de atleten en de politie.
,Er bleken auto's op het parcours te rijden.
Nee, wij konden er niks aan doen. De bor
den zijn genegeerd", zei Verhoorn." Een
afvaardiging van de internationale atle-
tiekfederatie was aanwezig om te bekijken
of Den Haag het WK in 2004 mag organise
ren. Verhoorn: „Nee, dit heeft geen conse
quenties. Dit kan ook in New York gebeu
ren. Volgend jaar hebben we het NK en het
jaar daarop gaan we voor het WK. Andere
kandidaten? Ik heb begrepen dat ze zijn af
gehaakt, omdat wij ons hebben aange
meld." ANP
Een verdacht pakje bij The Players
Championship in Sawgrass (Florida) is
zaterdag door de politie tot ontploffing ge
bracht. Veiligheidscontroleurs troffen het
pakje aan op de Sawgrass Stadium Golf
course. The Players Championship is één
van de grootste golfwedstrijden ter wereld
met deelname van vrijwel alle sterren uit
het internationale golf.
Het pakje werd gevonden pal voordat 46
spelers de tweede ronde gingen uitspelen.
Die was vrijdag afgebroken wegens slecht
weer. Sinds de aanslagen van 11 september
2001. in New York en Washington zijn bij
alle evenementen in de VS de veiligheids
maatregelen aanzienlijk verscherpt.
Elf waaghalzen betraden zaterdag
avond laat de piste van de afgeladen
Brabanthal voor de Puissance. Onder hen
Piet Raymakers met de kleine, maar dap
pere merrie Van Schijndel's Fabienne en
John Whitaker met Steps Helsinki.
De traditionele sprong over 'de muur' be
gon met een hoogte van 18 5 meter. Kinder
spel vergeleken met de laatste hoogte die
rond middernacht werd bereikt: 2.25 me
ter. De Duitser Jens Mehlkopf en zijn atle
tische Apollo W wisten als enige onge
schonden over deze hoogte te komen.
De enig overgebleven concurrent, de Ne
derlander Julian Kraay met de vijf jaar
jongere Ramiville, sprong de hele muur
omver. Raymakers sneuvelde in de derde
barrage (2.15 meter), maar streek als num
mer drie in de eindstand toch 2800 euro op.
Whitaker viel een ronde eerder af. Mehl
kopf verdiende 5500 euro. GPD
door Marco Hamelink
Hij was Europees, wereld- en olym
pisch kampioen en met afstand de
beste judoka uitzijn tijd. Anton Geesink
was de eerste die opgewassen was tegen
de geweldenaren uit Japan. In Neder
land herinneren we Geesink als de niet
te kloppen judokampioen. Daarbij
wordt wel eens vergeten dat de Utrech
ter ook een verdienstelijk worstelaar
was.
Geesink, die in Japan een soort hel-
denstatus had na het behalen van het
olympisch goud, werd in 1973 op bijna
veertigjarige leeftijd professioneel wor
stelaar. Zijn carrière als worstelaar be
stond voornamelijk uit het geven van
demonstratiewedstrijden in het veelal
clowneske worstelcircuit.
Op 27 april 1974 stond Geesink in een
volgepakte Vlaanderenhal in Sas van
Gent in de ring tegenover de Griekse Mi
ke Dimitrie. De wedstrijd over zes ron-»-
den van tien minuten werd al in de eerste
ronde door Geesink beslist. Tot* groot
ongenoegen van het uitzinnige publiek
drukte de Utrechter na négen minuten
de Griek al tegen het canvas.
De bezwete Geesink was na afloop
woest op zijn tegenstander. „Ik zou het
liefste vijftig minuten tegen die man
vechten, maar ik kon het niet. Hij irri
teerde me mateloos", aldus Geesink
over de Griek die laf vocht en met veel
show probeerde zijn onkunde te verber
gen.
Geesink trachtte aanvankelijk nog het
publiek een mooie partij voor te schote
len, maar toen de Griek steeds huileri
ger richting publiek ging kijken was
voor Geesink de lol er snel. af. Het resul
taat was dat 115 kilo zware Griek tot
tweemaal toe door een geïrriteerde
Geesink over de touwen werd gegooid
en de jurytafel op een haar na miste.
Anton Geesink (links) was ook als worstelaar nauwelijks te verslaan.
foto archief PZC
dere deelnemers in sneeuwrijke gebieden
op haar voor hebben. Ze moest naar Tsje
chië en Oostenrijk om te kunnen trainen.
Met altijd die handicap van één arm. Daar
is moed voor nodig. Bovendien kost zo'n
voorbereiding geld. En dat gebeurde alle
maal tijdens het opgroeien van haar kinde
ren."
Na twintig jaar langlaufen en biatlon stopt
Marjorie van de Bunt op haar hoogtepunt.
„Ik heb een hectische week achter de rug,
maar ik heb gelukkig nog een weekje om bij
te komen", vertelde ze. „Daarna moet ik
weer aan het werk." Onder luid applaus,
hier en daar een bloemetje van een trouwe
fan, vele handen schuddend en muzikaal
ondersteund verliet de ergotherapeute de
Markt.
Na een rondrit in een open auto door het
winkelgebied werd de huldiging voortge
zet in het Scheldetheater waar ze in een
ontspannen sfeer felicitaties van familie en
genodigden in ontvangst nam. Collega's
van haar werk hadden toen al het span
doek met de tekst 'Carpoolen doen we met
zijn vijven, één kampioen en vier stijve lij
ven' al netjes opgeborgen. „Maar dat wor
den vanaf nu vijf stijve lijven", grapte de
succesvolle sportster.
door Aector Dooms
TERNEUZEN - Marjorie van de Bunt was
zaterdag op de Markt in Terneuzen het
stralende middelpunt. Een gouden en drie
zilveren medailles hingen om de nek van de
33-jarige Terneuzense. De huldiging van
de succesvolste Nederlandse sportster op
de Paralympics in Salt Lake City trok zo'n
vijfhonderd belangstellenden.
Marjorie van de Bunt vertelde de laatste
weken in een roes te hebben geleefd. Een
hoogtepunt vormde donderdag in het
Catshuis in Den Haag de koninklijke on
derscheiding Ridder in de orde van de Ne
derlandse Leeuw, uitgereikt door staatsse
cretaris Vliegenthart.
Op de vraag of Marjorie van de Bunt de
laatste weken is uitgegroeid tot een beken
de Nederlander, moest ze hartelijk lachen.
„Nee, helemaal niet. Volgende week is alles
voorbij en vergeten", zei ze voor haar rond
rit door de binnenstad.
Terneuzen liet zich zaterdag van zijn beste
kant zien. Er werd nog net geen straat naar
haar vernoemd. Burgemeester R. Barbé
verraste de inwoonster van zijn gemeente
wel met een fiets. In het Scheldetheater
had wethouder P. Hamelinck van sportza
ken nog een aardig presentje in de vorm
van een cheque van 2.400 euro; de kosten
die ze had gemaakt in de aanloop naar de
Paralympics.
Apetrots
Barbé karaktiseerde Marjorie van deBunt,
in het bijzijn van haar echtgenoot Rob en
de kinderen Mirre (4 jaar) en Brit (10
maanden) als een krachtige, energieke en
buitengewoon bekwame vrouw, die Ne
derland maar vooral Terneuzen (de olym
pische vlag wapperde voor de eerste keer in
de historie van de stad op het stadshuis) in
het zonnetje heeft gezet. Barbé sprak na
mens de bevolking uit apetrots te zijn.
„Vier maanden geleden heb ik haar doop
ceel gelicht. Dan zie j e een zeer indrukwek
kende erelijst", verwees de eerste burger
naar de eerste plaatsen op de Europese en
wereldkampioenschappen en de successen
op de Paralympics van Lillehammer '94 en
Nagano '98.
Barbé was vol bewondering. „Ze miste in
Nederland de trainingsfaciliteiten die an-
i
