Zeeland moet ambities bijstellen PZC Vriendelijke, aaibare sculpturen Provincie laat geen spaan heel van plan bedrijfsterreinen Werk Rudolf Hagenaar voor het eerst in Zeeland te zien 16 Op nippertje akkoord risicotransport Bodem van de Haagse geldpotten komt in zicht Passieconcert in kerk Vlissingen Vierhonderd doeken te zien en te koop Bluesgitarist Eddie Martin in De Tuin kunst cultuur wHBWï/i woensdag 6 maart 2002 door Ben Jansen VLISSINGEN - De moeizame onderhandelingen tussen Ne derland en Vlaanderen over de toekomst van het Schelde-es- tuarium hebben maandag avond tot het laatst toe geduurd. Drie uur vóór de fees telijke presentatie van twee overeenkomsten over de rivier dreigde de gouverneur C. Pau- lus van de provincie Antwer- pen zijn handtekening te ont houden aan een document over het vervoer van gevaarlijke stoffen over de Westerschelde. In de tekst was aanvankelijk sprake van vermindering van het vervoer van ammoniak per schip. Paulus kon er pas mee instemmen nadat het woord eventueel was toegevoegd en nadat in de kop van de over eenkomst niet langer gewag werd gemaakt van beperking van het transport van gevaar- lijkse stoffen, maar van reduc tie van het risico van dat trans port. Commissaris van de koningin W. van Gelder bevestigde gis teren dat tot kort voor de bij eenkomst in Vlissingen is ge steggeld over de tekst van de overeenkomst. Hij toonde zich erover verheugd dat Neder land en Vlaanderen er ten slot te toch uitgekomen zijn, omdat het akkoord een basis biedt voor een oplossing. „Het gaat uiteindelijk om beperking van de risico's die het transport van ammoniak per schip opleve ren." Van Gelder en Paulus gaan mo gelijke maatregelen om de veiligheid op en aan de Wester schelde te vergroten, gezamen lijk coördineren. Daarbij zal ook worden gesproken met am moniak producerende en ver werkende bedrijven. De be langrijkste zijn Hydro Agri in Sluiskil en BASF in Antwer pen. Van Gelder: „Je kunt die bedrijven natuurlijk nooit dwingen eikaars product te ko pen. We zullen moeten zoeken naar marktconforme oplossin gen. Maar het zou in elk geval geweldig helpen als BASF am moniak van Hydro Agri zou afnemen. Dat leidt tot een af name van het transport per schip met 60 procent." Het opknappen van het Scheldeterrein in Vlissingen is één van de projecten die uit het potje met aardgasbaten zouden moeten worden be taald. foto Lex de Meester door Laurent Heere MIDDELBURG - Dp drie zuide lijke provincies hebben grootse plannen, maar de verwezenlij king ervan lijkt grotendeels van de baan nu Den Haag opnieuw de broekriem begint aan te ha len. Het potje met aardgasbaten - tot voor kort werd nog reke ning gehouden met zo'n vijftien miljard euro - is verschrompeld. Ook Zeeland zal de ambities fors moeten bijstellen. Zeeland, Brabant en Limburg hebben samen een wensenlijst]e ingediend in Den Haag. Op het moment dat ze dat deden, was er nog de verwachting dat er heel wat ruimte zou zijn voor extra investeringen in infrastructuur, nieuwe natuur en kennisnet werken. Maardeolieprijzenzijn lager dan het kabinet aanvan kelijk had geraamd en daardoor dalen ook de extra opbrengsten van aardgas. Tegelijkertijd kampt het kabinet met een te ruglopende opbrengst van de verkoop van het tafelzilver. De waarde van de aandelen KPN die de regering bezit, zijn gekel derd en verkoop zou nü bijna niets meer opleveren. Door die combinatie van tegenvallers is het rijksinvesteringspotje voor de komende jaren vrijwel leeg. Het nieuwe kabinet zal groten deels terugvallen op de bestaan de investeringsprogramma's die reeds zijn vastgelegd in bijvoor beeld het meerjarenprogramma infrastructuur. W esterscheldehavens De drie provincies hadden sa men veel projecten bedacht. In Zeeland gaat het dan om de spoorontslui'ting van de Wester- scheldehavens, de herstructure ring van de Zeeuwse steden (waaronder het opknappen van de binnenstad van Terneuzen), de herontwikkeling van het in dustrieterrein van De Schelde en als grootste project, de ont wikkeling van de groenblauwe Delta. Hoe belangrijk de aardgasbaten voor de uitvoering van die pro jecten zijn, blijkt wel uit de op gave van de provincie. De spoorontsluiting van de Wester- scheldehavens gaat zo'n 200 miljoen kosten. Voor dat geld moet de overheid de nieuwe Sloelijn, de verbinding met Antwerpen én de goederenlij n Axel-Zelzate realiseren. Uit al lerhande potjes schraapt de provincie 65 miljoen gulden bij een. Resteert een gat van 134 miljoen. Dat zou gedekt moeten worden uit de ICES-gelden (de aardgasbaten). Het opknappen van de Zeeuwse steden is geraamd op 150 mil joen gulden, uitsluitend uit ICES-gelden te betalen. De plannen voor bereikbaarheid van de Westerscheldestad, be stuurlijk jargon voor de samen werking Temeuzen/Gent - Vlis- singen/Middelburg omvatten de aanleg van een verbindings weg tussen de Westerschelde- tunnel en de snelweg A58 (kos ten 100 miljoen waarvan 80 miljoen ICES), de aanleg van de tunnel bij Sluiskil (400 miljoen waarvan 150 miljoen ICES) en de aansluiting Westerschelde- tunnel op de N61 (20 miljoen, volledig geboekt op ICES). De grootste klapper wilden Zee land en Brabant samen maken met natuur- en landschapspro jecten zoals het herstel van kre ken, het opknappen van de duin- en kustzone in Zeeuws- Vlaanderen en het herstel van het getij densysteem. De kosten daarvan zijn geraamd op ruim 1 miljard gulden, waarvan 70 procent uit de ICES-pot had moeten komen. Extra probleem: komt Den Haag niet over de brug, dan loopt de regio ook het risico dat geraamde Europese subsidies uitblijven. Gebruikelijk is dat de provin cies en gemeenten bij het indie nen van plannen overwagen. In Middelburg, Den Bosch en Maastricht wisten ze natuurlijk ook van tevoren dat lang niet al le verlangens zouden worden vervuld Maar nu de bodem van de pot helemaal in zicht is, ziet het er naar uit dat er van al die projecten niets tot vrijwel niets terecht komt. Een deel van de plannen kan wel worden uitgevoerd omdat bij voorbeeld het ministerie van verkeer en waterstaat daar mid delen voor heeft gereserveerd (de Sloelijn en de spoorverbin ding met Antwerpen). Andere projecten zoals de inrichting van de groenblauwe Delta ko men grotendeels in het luchtle dige terecht. Dat hebben de pro vincies tenminste zelf beweerd in hun subsidievraag. Daarin staat namelijk dat er eigenlijk geen alternatieven beschikbaar zijn voor financiering uit de ICES-pot. Het zijn trouwens niet alleen de provincies zelf, maar ook de verschillende departementen die een beroep wilden doen op de aardgasbaten. Zo wilden de ministeries van landbouw en VROM de uitkoop van West- landse tuinders (en de verplaat sing daarvan naar Zeeland en Brabant) deels betalen uit de ICES-gelden. De toekomst is al met al een stuk onzekerder ge worden door het leegraken van de Haagse potten. door Jeffrey Kutterink MIDDELBURG - Het dagelijks provinciebestuur schiet het rapport af van de Kamer van Koophandel over het tekort aan (lokale) bedrijfsterreinen op de Bevelanden. Bijna alle aanbe velingen veegt hij van tafel. Ge deputeerde Staten wijzen er fijntjes op dat de discussie over waar en hoeveel bedrijventer reinen er moeten komen ook te maken heeft met bijvoorbeeld landschappelijke inpassing, een aspect waar de Kamer aan voor bij is gelopen. Gedeputeerde J. van Zwieten veegde eerder al de vloer aan met het rapport van de Kamer van Koophandel. In de Staten commissie ruimte, milieu en water betoogde hij al dat het stuk 'inhoudelijk heel slecht' is. In een brief aan de Kamer van Koophandel gaan GS in op de aanbevelingen die de Kamer heeft gedaan. Slechts een van de vijf punten krijgt bijval van het provinciebestuur. GS onder- schrij ven dat het vraagstuk over bedrijventerreinen een regiona le aanpak vergt. Van de andere aanbevelingen laat het college van Gedepu teerde Staten geen spaan heel. Het verruimen van de definitie lokaal bedrijventerrein past volgens GS niet in het ruimte lijk beleid. Met het aanpassen ervan wordt de filosofie rond het streekplan geweld aange daan, omdat lokale terreinen verder zullen groeien met be drijven die niet per se op dat ter rein gevestigd moeten zijn. Het advies van de Kamer om maatwerk te bieden voor uit breidende lokale bedrijven, doen GS af met het antwooi'd dat er al maatwerk wordt gebo den. In het streekplan staat namelijk al dat er rekening ge houden dient te worden met de ontwikkelingsmogelijkheden van bestaande bedrijven. De raad om kernen op de Beve landen aan te wijzen om het dreigende tekort aan bedrijven terreinen op te vangen leggen GS ook naast zich neer-. Het staat volgens het provinciebe stuur haaks op de visie van het stx-eekplan en GS zetten vraag tekens bij de door de Kamer ge schetste tekorten. De door de Kamer gehouden enquête onder ondernemers geeft volgens GS slechts een richting aan. De behoefte van de ondernemer is sterk conjunctuurgevoelig. Het tijdstip van de enquête is van grote invloed op het resul taat, aldus GS. Ook vinden ze dat de enquête een vrijblijvend karakter heeft voor onderne- mers, omdat die geen zicht heb ben op hoe grondprijzen gaan ontwikkelen. Bovendien vindt het provinciebestuur dat de ruimtebehoefte van nieuwe be drijven niet valt te meten met een beperkte enquête. Het advies om extra moeite te doen om bestaande bedrijven terreinen op te knappen, nemen GS ter harte, maar ze benadinxk- ken dat de provincie slechts on dersteuning biedt en dat dat een verantwoordelijkheid is van ge meenten. Om het rapport van de Kamer helemaal af te branden voegen GS er aan toe dat de Kamer niet met alle aspecten rekexxing heeft gehouden. Landschappelijke inpassing, ontwikkeling van be drijvigheid langs (snel)wegen, enei'gie, verkeer en afvalstoffen zijn niet door de Kamer beke ken, terwijl dat voor een volle dig beeld wel zou moeten, aldus GS. VLISSINGEN - Kamerkoor Ensemble Vocaviata houdt zon dag 24 maart een bijzonder pas- sieconcert in de Sint Jacobskerk in Vlissingen. Het programma bestaat uit vier delen en begint om 15.00 uur. Het eerste deel bevat vier koor composities met een sober ka rakter. Het tweede deel is gewijd aan delen uit de Messiah van Handel. De Benedictus van Mo- zaxd en de zes Antiphonen zur Palmweihe van Schubert ko men aan bod in deel drie. In het laatste deel staat het lijden en sterven van Jezus centraal.Het koor staat onder leiding van de in Kats geboren dirigent Jaap de Boo. AXEL - In het cultureel centrum De Halle in Axel wordt zondag 10 maart een verkooptentoonstel ling gehouden van ruim vierhoixderd schilderijen. Het is voor de achtste keer dat kxmstgalerie Aquari us uit Nieuw Vennep een dergelijke tentoonstelling in Axel organiseert. Tus sen 12.00 en 17.00 uur zijn de werken van verschil lende Nederlandse en bui - tenlandse kunstenaars te bewondex-en. Van land schapsschilderijen tot stillevens, van impx'essio- nistische werken tot he dendaags modern, alles is ruim vertegenwoordigd. Naast algemene onder- wexpen zijn er ook veel bijzondere thema's zoals Parijs, paarden, ballet en astrologie. Aquarius werft wereld wijd van gevestigde en aankomende kunste naars. De schilderijen zijn er in allerlei fox-maten, waaronder ook zeer grote doeken. Belangstellende kunstliefhebbei-s mogen vrijblijvend het uitge zochte doek mee naar huis nemen om te kijken of het past bij het interieux-. Wie wil, kan alvast een kijkje nemen op de web pagina van de galerie: wwiu.schilderijenkijken- .nl. TERNEUZEN - Vrijdag treedt de Engelse bluesgitarist Eddie Martin op in café De Tuin in Ter- neuzen. Na een tournee door Zwitser land komt Martin voor een aan tal optredens naar Nederland. Vanwege een afgelast optreden elders in het land speelt de En gelsman in De Tuin. Martin wordt begeleid door The Texas Blues Kings, bestaande uit de Amerikanen Guthrie Kennard (bas) en Jimmie Pendleton (drums). De Terneuzense bluesband Her man Brock jr. The Eui'ocasters verzorgt het voorprogramma. The Eurocasters treden eenma lig aan met Jive for yoxir Life- drummer Friso van Wijck in de gelederen. Aanvang: 21.30 uur. Leftover sheep van Betsy de Jonge. foto Lex de Meester door Ernst Jan Rozendaal GRIJPSKERKE - Het is werk dat uitste kend past bij een boei-derijgalerie. De vier sculpturen van schaapjes, die kunstenares Betsy de Jonge uit Heinkenszand heeft ge maakt uit restmateriaal, staan daarom niet binnen, maar buiten bij de Grijpskerkse ga lerie De Osseberg. In de wei, zogezegd, als uitnodiging voor een grote hoeveelheid werk van De Jonge, schilderes Cislta Dek en fotograaf Peter van den Hooven, binnen. Het werk van De Jonge valt in twee catego rieën uiteen. Enerzijds maakt ze organische vormen in keramiek, die ondarxks het ge bruikte materiaal zacht en warm ogen. An derzijds vei-vaardigt ze beelden uit restma teriaal. Kleischraapsels, restglazuren en metalen combineert ze tot dier- en mensfi guren. Het contrast tussen beide is groot, zij het dat ze in hun zachtblauwe en -groene kleuren overeenkomen. De invloed van de zee doet zich gelden bij De Jonge. In een vitrine in De Osseberg liggen scharretjes en sprotjes in keramiek en haar grotere sculpturen met warme rondingen lijken gepolijst door de zee. Bretons zeewier heeft haar op het idee gebx-acht ze van een hobbelige structuur te voorzien. Het zijn geen schalen, het zijn geen potten, haar sculpturen hebben iets van vriendelijke zeewezens. Ze zijn aaibaar. Ook haar sculpturen uit restmateriaal zijn vriendelijk. DeJongeheeftzebij toeval'uit gevonden' toen ze met kunstenaar Hans de Win werkte aan een sculptuur voor het ZLM-gebouw in Goes. Om reliëf te krijgen, moest daarvan flink wat keramiek worden afgeschraapt. Toen De Jonge per ongeluk een emmer met schraapsel omkeerde, scho ten haar allerlei mogelijkheden te binnen. Uit de schraapselstukken maakt ze blauwe en groene blokken, die ze met restglazuur laat glanzen. Bij de ijzerhandel weggehaald roestvrij staal geeft de beel den een herken bare vorm. In De Osseberg zijn naast de schaapjes onder meer poezen en circusfigu ren te zien. De Jonge is een van dx'ie exposanten in De Osseberg. Haar sculpturen zijn gecombi neerd met foto's van Peter van den Hooven uit Vlissingen en schilderijen van Ciska Dek uit Koudekerke. De fotograaf zoekt het in onverwachte perspectieven. Zo heeft hij twee keer een zwaan van bovenaf gefoto grafeerd, wat vei-vreemdende beelden heeft opgeleverd. Het werk 'De kust' laat een gedeelte zien van een felgekleurde windzak, die precies horizontaal staat. Afgezet tegen de blauwe lucht ontstaat eerder een abstracte lijnen- compositie dan een weergave van de wex-ke- lij kh eidVan den Hooven weet het effect van een bijzonder gezichtspunt ook te bereiken door twee foto's met elkaar te combineren, zoals die van een zonsondex-gang boven een Spaans gebouw. Het x-esultaat is een fel kleurencontract en een afbeelding die de toeschouwer als het ware naar binnen zuigt. In een ander werk is een deel van de stormvloedkering op zo'n manier gecombineerd met een wolkenlucht, dat de werkelijkheid ook hier onherken baar is geworden. Het lijkt eerder een raam met gesloten lamellen dan de dam bij Neel- tje Jans. Van den Hooven is het sterkst wanneer hij zo'n lijnenspel speelt. Kiest hij voor een tra ditionele zonsondergang dan ligt de kitsch op de loer. Spannend Ook Dek is gefascineerd door lijnen, zij het niet in alles wat ze schildert, Op kleine schilderijtjes toont ze details van een ka mer, zoals een kast, tafel of tx-ap. Wat afbeel- d i ngen spannend maakt is dat ze net niet lij - ken te kloppen. Iets dergelijks is ook aan de hand bij 'Ver broken stilte', een negenluik dat in De Osse berg als een tafelblad - compleet met twee stoelen - is neergelegd. Het is een sterk werk, met veel kleur en strakke geometri sche vormen. Maar zoals de titel suggereert, is er iets ge beurd. Een cix'kel is net verbroken, een vaas wankelt, of er liggen scherven. Deks stijl is niet eenduidig. De naar ab stractie neigende tafex-elen met heldere kleuren en strakke lijnen gaan haar het best af. De op de kunst van Aboriginals geba seerde paneeltjes met bloemetjes zijn wat druk en priegelig, de gi'ote abstracte kleur- wolken weinig persoonlijk. De expositie in De Osseberg in Grijpskerke maar dicht bij Sint Laurens) duurt t/m 23 maart, open ma t/m za van 14-17 uur. door Ernst Jan Rozendaal DOMBURG - Het Marie Tak van Poortvlietmuseum in Dom burg en de Zeeuwse Bibliotheek in Middelburg organiseren een grote dubbeltentoonstelling met werk van de Goese schilder Rudolf Hagenaar. Vanaf 13 april zijn, verdeeld over twee loca ties, meer dan honderd werken te bewonderen. Het is de eerste keer dat Hagenaar in Zeeland exposeert. Hagenaar is geboren in Sura baya in 1927. In 1946 verhuisde hij met zijn familie naar Neder land. Nadat hij in Amsterdam de Opleidingsschool voor Te kenleraren doorliep, werd hij docent tekenen aan het Goese Lyceum. Dat bleef hij tot zijn pensionering in 1986. Maar wei nigen wisten dat hij zich in zijn vrije tijd hartstochtelijk en op hoog niveau bezighield met te kenen en schilderen. In 1973 werd een tipje van de sluier opgelicht, omdat tien van zijn tekeningen werden opgeno men in de bundel De Olympos van Hans Warren. Pas in sep tember 2000 exposeerde Hage naar voor het eerst zijn werk, in Utrecht. Noodgedwongen, zo vertelde hij vorig jaar in een in terview met de PZC: „Ik was ex-nstig ziek. Alleen door mijn werk te exposeren en te verko pen kon ik er zeker van zijn dat het niet de container in zou gaan." Italië Bij de expositie in Utrecht ver scheen het boekje Verborgen werk van Jan Juffexmans. Daar in zegt Hagenaar dat de non-fi- guatieve kunst, die in de mode was toe hij ging studeren, hem nooit heeft aangetrokken. „Het was vooral in Italië dat ik aan trof wat mij voor ogen stond. Koele, afstandelijke observatie, clair-obscur en tonalistisch kleurgebruik, maar bovenal de stilte van Pierro della Frances- ca, Georges de la Tour, Vermeer en Morandi. Zo ligt mijn weg in het spanningsveld tussen het verhalende en het schilderkun stige." Bij de tweede tentoonstelling van Hagenaar verschijnt ook een tweede publicatie. Onder de titel Rudolf Hagenaar heeft J. Torenbeek een bundel samenge steld die verschijnt bij uitgeve rij Waanders in Zwolle. De ten toonstellingen in het Marie Tak van Poox*tvlietmuseum en de Zeeuwse Bibliotheek, waarop voornamelijk tot dusver onge- toond werk zal zijn te zien, dra gen de titel Rudolf Hagenaar, een Zeeuws meester. Ze dux-en van 13 april tot en met 30 juni. Werk van Rudolf Hagenaar: Groene fauteuil (1988).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2002 | | pagina 46