Winnen van harten en gedachten
PZC
Gemeenteraad straks de baas
Ad Melkert gaat
met nieuw-flinks
op verkeerde pad
Machtsstrijd nekt
allochtone politici
Journalistieke ophef over Amerikaanse propaganda is hypocriet
te gast
te gast
23 februari 1952
door Abdel llah Rubio
Nooit eerder kende de Ne
derlandse politiek zo
veel commotie rond alloch
tone politici als in het verkie
zingsjaar 2002. Velen van
hen zijn geweerd van de ge
meentelijke kieslijsten of op
onverkiesbare plekken ge
zet. De kandidaten zouden
banden hebben met 'foute'
groeperingen, het Neder
lands onvoldoende beheer
sen of zich alleen inzetten
voor de belangen van hun ei
gen bevolkingsgroep. Onzin,
zegt politicoloog Jean Tillie.
Volgens hem gaat het maar
om één ding: een machts
strijd tussen gevestigde poli
tici en nieuwkomers.
Tillie meent: ,,De bedreiging
van allochtone politici werd
te groot. Nederlandse politi
ci, vooral in de Randstad,
vreesden voor hun plek.
Maar dat berust op een hard
nekkig misverstand." Vol
gens hem bestaat nog steeds
het beeld dat allochtonen al
leen op allochtonen stem
men. En in steden waar een
groot deel van de bevolking
van buitenlandse afkomst is,
zou dat kunnen leiden tot
verlies van macht en positie
door de 'blanke' raadsleden.
Uit onderzoek dat hij uit
voerde naar het stemgedrag
van minderheden van 1986
tot 1998 blijkt echter dat dit
beeld achterhaald is.
Allochtone stemmers lijken
steeds meer op autochtone
stemmers. Brachten alloch
tonen in 1986 nog voorname
lijk hun stem uit op de PvdA,
twaalf j aar later zijn de stem
men verdeeld over bijna alle
partijen. Uit onderzoek van
Tillie blijkt dat een kwart
van de migranten zich zelfs
kan voorstellen ooit op de
WD te stemmen. Iets wat in
1986 ondenkbaar was.
„Opvallend is dat de meeste
allochtonen zich oriënteren
op reguliere partijen, en niet
op islamitische of allochtone
partijen. En ze doen dat op
dezelfde manier als Neder
landers. Ze stemmen op de
partij die het dichtst bij hen
staat, links of rechts. Dat be
tekent dat een linkse Turk
nooit op de WD zal stemmen
omdat daar een Turk op de
lijst staat. Wat wel gebeurt, is
dat een linkse Turk die twij
felt tussen de PvdA en
GroenLinks op de partij zal
stemmen waar een Turk op
de lijst staat."
Tussen bevolkingsgroepen
bestaat overigens wel ver
schil, vertelt Tillie. „Zo heb
ben Turken de meeste nei
ging om etnisch te stemmen.
In 1998 stemde 83 procent
van deze bevolkingsgroep op
een Turk. Bij de Marokkanen
was dat 47 procent, Surina-
mers 47 procent en Antillia- i
nen maar één procent."
Er zijn ook grote verschillen
bij de opkomst. Turken stem
men het meest, maar zijn ook I
het sterkst georganiseerd.
Daarna volgen de Marokka-
nen, Surinamers en Antillia-
nen.
Tillie: „Hoe hechter een etni- 1
sche groep is, hoe meer deze
gaat stemmen. Gemeen
schappen die goed voor zich
zelf kunnen zorgen, krijgen
sneller vertrouwen in de
overheid als die haar werk
goed doet. Bij gemeenschap
pen die dat niet kunnen, bij
voorbeeld de Antillianen, zie 1
je altijd wantrouwen en een
lage opkomst."
Bij allochtone politici zie je
een soortgelijk emancipatie
proces, bleek uit een ander
onderzoek van Tillie. „In
1986 had je twee soorten mi
grantenraadsleden: de Tur
ken die opkwamen voor de
Turken en de Surinamei's en
Antillianen die opkwamen
voor alle gediscrimineerde
groepen. Als je nu vraagt aan
een allochtoon politicus
waarom hij of zij in de ge
meenteraad zit, is het ant
woord: dat doe ik voor mijn
partij. Je ziet een verschui-
ving van onvrede naar rede
lijke tevredenheid, en dat
mensen voor de partij in de
raad zitten en zich bezighou
den met alle problemen van
de stad. Het beeld is dus heel
positief."
Daarom is Tillie 'pissig' dat
er in veel grote steden proble-
men zijn met migrantenpoli-
tici. „Partijen hebben last
van allochtonen die te goed
participeren.GPD 1
zaterdag 23 februari 2002
Deze week onthulde de New York Times dat de Amerikaanse over
heid openlijk overweegt propaganda te gebruiken in de oorlog te
gen het terrorisme. Een tweetal speciale afdelingen - één in het Witte
Iiuis, één in het Pentagon - zouden hiervoor in het leven zijn geroe
pen. Het doel van deze verzameling militairen, voorlichters en re
clamemakers is het via de media bestrijden van een toenemende
'anti-Amerikaanse' stemming wereldwijd. Journalisten, media-or
ganisaties en critici reageerden direct geschokt. Het klinkt eigenlijk
allemaal net iets te mooi. Wat- is er nu precies aan de hand?
door Mark Deuze
Het klinkt allemaal prachtig.
Sterker nog, het leest als
een aflevering van de tv-serie
The X-Files. Achter de deuren
van schimmige kantoorgebou
wen voorzien in kleurloos ka
toen gehulde types de wereld
dag in dag uit van vuige leugens.
Bij het bestuderen van de be
richtgeving in de New York Ti
mes valt op hoezeer vooral de
Europese media aan de haal zijn
gegaan met (delen van) het
nieuws. Een goed voorbeeld was
de Britse kwaliteitskrant The
Guardian, die kopte dat het
Pentagon haar 'traditionele in
formatie-oorlog' met een nieu
we propaganda-campagne gaat
uitbreiden. Ook in Nederland
aarzelden de media geen secon
de en we konden op de televisie
deskundigen hun licht zien
schijnen over de leugens en pro
paganda van de Amerikanen.
Toch staat in de New York Times
in feite niets meer of minder dan
dat de communicatiestaf van
het Witte Huis een nieuwsdienst
- ingesteld na 11 september om
de stortvloed aan informatie
van en naar pi-esident Bush te
coördineren - blijft handhaven,
zo lang de door de Amerikaanse
overheid gepropageerde oorlog
tegen het terrorisme voort
duurt. Dit is het 'Coalition In
formation Center', in welke co
alitie ook Nederland zit.
Daarnaast ligt er blijkbaar een
voorstel bij het ministerie van
Defensie om een tweede infor
matiecentrum op te richten on
der de prikkelende titel 'Office
of Strategie Influence'. Die
moet zich vooral bezighouden
met een soort reclamecampagne
ter promotie van de Amerikaan
se goede bedoelingen in het bui
tenland. Opmerkelijk is dat een
gezaghebbende krant als de
N ew York Times zich bij zo'n be-
richt nagenoeg uitsluitend op
anonieme bronnen beroept. Dit
blijkt echter geen reden voor de
media elders om vervolgverha
len te produceren.
Wat is hiervan de nieuwswaar
de? Blijkbaar is het gegeven, dat
een overheid zich willens en we
tens inlaat met propaganda -
een veel gebruikte term voor in
formatie die verspreid wordt
met als enig doel het beïnvloe
den van het gedrag van mensen -
genoeg voor journalisten om
zich erg druk te maken. De plan
nen van de Amerikaanse over
heid om doelbewust door mid
del van propaganda de publieke
opinie in haar voordeel te beïn
vloeden, zijn niet nieuw.
Vietnam
Het bekendste voorbeeld daar
van was de Amerikaanse cam
pagne met de gevleugelde slo
gan: 'Winning the hearts and
minds', gedurende de oorlog in
Vietnam. Bommenwerpers
wierpen pamfletten en folders
af boven door de Vietcong ge
controleerde gebieden om de
plaatselijke bevolking te over
tuigen van het Amerikaanse ge
lijk. Precies dezelfde strategie
werd overigens de afgelopen
maanden door de Amerikanen
in Afghanistan gevoerd.
Naast dit soort voorbeelden van
doelbewuste en openlijke opi
nievorming moet opgemerkt
worden, dat geen enkele over
heid ter wereld een schone lei
heeft als het om waarheidsge
trouw informeren gaat. Hoewel
meestal niet daadwerkelijk ge
logen wordt, moet - zeker door
journalisten - steevast worden
aangenomen dat politieke
informatie altijd een. specifiek
belang dient. Een verkiezing
moet gewonnen worden, een
wet of amendement moet aan
genomen worden, een imago
President George Bush en zijn vrouw Laura proberen tijdens hun bezoek aan China ook harten te winnen. foto J. Scott Applewhite/AP
moet opgepoetst worden. De
centrale journalistieke vraag is:
wat wil deze politicus met deze
uitspraak bereiken? Ofwel: wie
wint, wie verliest? Niets nieuws
onder de zon, zo lijkt het.
Blijft de vraag, waarom Euro
pese en zeker ook Nederlandse
media zich zo opgewonden op
de uitlatingen van enkele niet
verder bij name genoemde
Amerikaanse kantoorklerken
gestort hebben. Bij de bericht
geving in de kranten en op tele
visie lijken journalisten zich erg
boos te maken over de suggestie
van regeringszijde, als zouden
zij slechts als doorgeefluik van
in sommige gevallen bewust ge
manipuleerde informatie die
nen.
Dat is tegen het zere been van de
journalistiek schoppen, want
het reduceert de kritische ver
slaggevertot notulist van de po
litieke propagandamachine.
Daarnaast wekt de verontwaar
digde toon van de verslaggeving
de suggestie, dat wij als burgers
en nieuwsconsumenten voor
heen wel altijd waarheidsge
trouw geïnformeerd werden
door de journalistiek.
Dit zijn echter dezelfde journa
listen die tijdens de Golfoorlog
netjes de flauwekul over 'slim
me bommen' op de persconfe
renties van het Amerikaanse le
ger overschreven. Of die tijdens
de VN-operaties in het voorma
lige Joegoslavië en de recentelij -
ke militaire operatie in Afgha
nistan niet bepaald uitblonken
in de onderste steen boven krij
gen bij het rapporteren van bij
voorbeeld historische achter
gronden, burgerslachtoffers of
het bieden van alternatieve per
spectieven op het conflict.
Het lijkt er sterk op dat journa
listen in Europa dit nieuwsfeit
uit de VS aangrijpen om hun
professionele rol in de ogen van
het publiek (opnieuw) te legiti
meren In feite maken j ournalis-
ten zich zo schuldig aan precies
datgene, wat ze de Amerikaanse
overheid verwijten: het gebrui
ken van propaganda om de pu
blieke opinie ten gunste te beïn
vloeden.
Mark Deuze is media-onderzoe
ker en promoveert op 13 maart
aan de Universiteit van Amster
dam. Zijn boek, Journalists in
The Netherlands, verschijnt bij
uitgeverij Aksant.
door Koos van Wees
Er heerst een nieuwe flink
heid in de politiek, zoals wel
vaker in de verkiezingstijd. Het
opvallendste voorbeeld is
PvdA-lijsttrekker Ad Melkert,
die de woordspeling 'nieuw
flinks' leven heeft ingeblazen.
Melkert wil vaker bijstandsuit
keringen stopzetten bij
werkweigering, junks vaker ge
dwongen laten afkicken en reci
divisten steeds hogere straffen
opleggen.
En dat is slechts de oogst van
één weekje campagnevoeren.
Natuurlijk heeft zijn pleidooi
niets te maken met de opkomst
van Pim Fortuyn en de zijnen,
bezweert Melkert. Het 'bruine
gevoel' dat volgens schrijver
Geert Mak sinds het bestaan
van Leefbaar Nederland over
ons land trekt, staat los van de
pleidooien van de PvdA-aan-
voerder. Dat zal best, maar hoe
kan het dan dat het nu zo opvalt?
De PvclA-partijleider zelf pro
beert aan te tonen dat boven
staande ideeën al veel langer le
ven in zijn partij. Dat heeft hij
dan aardig verborgen weten te
houden. Sterker, volgens de
WD stemde de PvdA vorig jaar
nog tegen een motie van de libe
ralen voor een hardere aanpak
van 'draaideurcriminelen'.
Exact wat Melkert afgelopen
zaterdag zelf voorstelde.
Uitspraak
Ondertussen bewijst Fortuyn
keer op keer dat je met enkele
omstreden uitspraken een heel
eind kunt komen. Hoe incorrec-
ter de uitspraak, hoe luider het
applaus. Het is een foefje dat el
ke politiek leider zou willen be
heersen, ware het niet dat de last
van het verleden, én het fatsoen,
dat verbieden. Na twaalf jaar
regeermacht kun je niet zomaar
roepen dat alles anders moet, als
je het al zou willen. Het is on
waarachtig.
Fortuyn is onbelast en heeft nog
niets hoeven bewijzen. Zijn af
keer van de islam, zijn pleidooi
de grenzen te sluiten en zijn
vrije seksuele opvattingen (in
1999 zei hij dat incest en pedofi
lie gewoon moeten kunnen) vor
men voldoende alibi voor tradi
tionele niet-kiezers alsnog de
stem op hem uit te brengen. Pim
zegt wat de mensen denken, en
zorgt zo voor een frisse wind in
de politiek, luidt de verklaring.
Maarvaneen politicus mag j uist
verwacht worden dat hij zich
losmaakt van wat de mensen
vinden, van de buitenlander-
haat en de angst voor misdaad.
Politici moeten nee durven zeg
gen en geen uitvoering geven
aan iedere wens van het volk,
betoogde kandidaat-Kamerlid
Arno Visser (WD), de rechter
hand van partijleider Hans
Dijkstal, deze week.
Het is een delicate balans waar
in de politicus zich bevindt. De
burger verlangt terecht dat er-
wat gédaan wordt met zijn wen
sen, maar de politicus heeft
meer te behartigen dan het puur
individuele belang. Bovendien
moet hij oppassen dat hij geen
verwachtingen wekt die hij toch
niet kan waarmaken, want dat
is pas echt de dood in de pot.
Straffen
Dé vraag die de wantrouwende
kiezer terecht mag stellen bij elk
voorstel in verkiezingstijd is
dan ook: kan het wel en komt het
er ooit van? Het intrekken van
de bijstand bij werkweigering,
zoals Melkert voorstelt, gebeurt
ook nu al. Junks verplicht laten
afkicken eveneens. Maar draai
deurcriminelen bij elke mis
daad automatisch een straf op
leggen die eenderde hoger is dan
de vorige, is onmogelijk. Het is
de rechter die de uiteindelijke
straffen bepaalt, niet de poli
tiek.
Melkerts flinkheid heeft nog een
nadeel. Het wekt de indruk dat
er jaren lang niets is gebeurd.
Ten onrechte. Een kleine op
somming: criminele vreemde
lingen verl iezen snel Ier h un ver-
blijfsvergunning, beschonken
chauffeurs krijgen hogere straf
fen, allochtonen krijgen een
boete als ze geen taalcursus vol
gen, zware misdrijven verjaren
minder snel, DNA-materiaal
van alle zedendelinquenten
wordt opgeslagen.
Melkert bevestigt zo de heftigst
levende vooroordelen jegens de
politiek: ze beloven veel, maar
doen niks. In plaats van te bena
drukken wat is bereikt, .strooit
Melkert met voornemens waar
van deels zeker is dat ze nooit
bewaarheid worden.
Het is de verkeerde weg, die ein
digt in desillusie. Natuurlijk
geldt hetzelfde voor Fortuyn.
Maar Fortuyn is een populist,
Melkert een serieus politicus.
Juist van hem mag een wijzer
oordeel worden verwacht. GPD
door Jante Veldhuis
Na de verkiezingen van 6
maart krijgen gemeenten
een nieuwe bestuurlijke organi
satie. De bedoeling ervan is om
de gemeentepolitiek voor de
burger boeiender te maken.
Want te vaak wordt gezegd dat
de gemeentepolitiek zo saai is.
Of zich te veel met details be
moeit. Danwel de hoofdlijnen
uit het oog verliest.
De burgemeester, de wethou
ders en de gemeenteraad blijven
bestaan. Maar de wethouders
mogen straks geen lid meer zijn
van de gemeenteraad, zoals nu
nog het geval is (het monisme).
De wethouders zullen, samen
met de burgemeester, het dage
lijks bestuur van de gemeente
vormen. Zij moeten uitvoeren
wat de gemeenteraad besluit.
De positie van de gemeenteraad
is vanaf 6 maart versterkt. Als
enige en echte volksvertegen
woordiging krijgt de gemeente
raad een sterkere financiële
functie. De raad bepaalt hoe
veel geld er wordt uitgegeven,
hoe het wordt verdeeld, en wel
ke belastingen worden opge
legd. De raad stelt ook de wette
lijke regels, plannen en normen
vast. De raad verordonneert
dus. En de raad moet ook stevi-
g(er) gaan controleren of burge
meester en wethouders goed
uitvoeren, wat de volksverte
genwoordiging heeft besloten.
Enquête
De raad kan daartoe zelfs een ei
gen rekenkamer installeren, of
een enquête houden. En de raad
moet ook een eigen griffier aan
stellen: dat wil zeggen één of
meerdere ambtenaren, die al
leen voor de raad werken. Kort
om, de gekozen volksvertegen
woordigers worden de echte
'baas' in de gemeente.
Burgemeester en wethouders
moeten uitvoeren wat de raad
heeft bepaald. En cle ambtena
ren moeten vormgeven wat dit
college hen opdragen.
Met deze nieuwe structuur
wordt de gemeentelijke politiek
hopelijk weer wat zuiverder. De
volksvertegenwoordigers moe
ten het weer voor het zeggen
krijgen, omdat alleen zij een
mandaat en een opdracht van de
burgers bezitten.
Vaak is het tegenwoordig helaas
anders. In veel gevallen hebben
ambtenaren de feitelijke macht
(de 'vierde macht'), zijn wethou
ders nogal eens de spreekbuis
van hun ambtenaren en zijn ge
meenteraadsleden dikwijls
meer applausmachine van B en
W dan beleidsbepalers namens
de bevolking.
Een en ander vraagt om een
nieuwe houding van veel ge
meenteraadsleden. Zij moeten
zich niet meer suf lezen in de
stapels rapporten en zich niet
meer als semi-ambtenaar ge
dragen. Zij moetende politieke
hoofdlijnen en plannen voor de
gemeente uitstippelen en vast
stellen. Net zoals ze dat nu in de
verkiezingscampagne doen. B
en W en hun ambtenaren moe
ten die hoofdlijnen dan financi
eel en juridisch uitwerken en
toepassen.
De boer op
De raadsleden moeten ook veel
meer 'de boer op'. Minder neu
zelen, minder bureaucratie.
Helder vertellen en beschrijven
wat je wilt en bedoelt. Goed je
ogen en oren de kost geven van
wat onder de burgers leeft en
speelt. En goed met de media
communiceren. Meer naar bui
ten en minder naar binnen ge
richt optreden.
Voor de wethouders verandert
er ook nogal wat. Zij mogen nog
steeds uit de gemeenteraad
voortkomen. Maar het raadslid
maatschap houdt op zodra het
wethouderschap begint. Wet
houders mogen ook van buiten
de gemeenteraad worden aan
getrokken. En zelfs van buiten
de gemeente. In dat geval moe
ten ze zich trouwens wel binnen
één jaar in de gemeente vesti
gen. Wethouders mogen dus niet
meer de dubbele pet dragen van
raadslid én wethouder. Zij kun
nen dus ook geen rechter in ei
gen zaak meer zijn.
Er komt een betere scheiding
van macht en controle op de
macht. Dat is goed voor de de
mocratie en het openbaar
bestuur. Door de nieuwe rekru
teringsmogelijkheid kan bo
vendien van een veel grotere
hoeveelheid bekwame bestuur
ders gebruik worden gemaakt.
Dat wil zeggen, van kwalitatief
goede mensen, die wel bestuur
der, maar niet raadslid willen
zijn. Op rijksniveau hebben we
daar goede ervaringen mee,
Denk aan ministers als Zalm,
Winsemius enRuding. Die kwa
men niet uit de Tweede Kamer,
maar van buiten, en brachten
veel waardevolle kwaliteit mee
voor het openbaar bestuur.
Waarom zouden we dit soort
goede bestuurders van buiten de
gemeenteraden dan wel uitslui
ten voor het wethouderschap?
De kwaliteit en de professiona
liteit van het gemeentebestuur
kan er juist door verbeteren!
Duidelijke scheiding
Ik ga ervan uit dat de gemeente
politiek een stuk sprankelender
wordt als de volksvertegen
woordiging weer op haar demo
cratische strepen gaat staan. De
wetgever heeft uitdrukkelijk
voor deze nieuwe organisatie
structuur gekozen: het dualis
me. Dus: twee duidelijkgeschei-
den gemeentelijke organen. De
raad als volksvertegenwoordi
ging bepaalt hoe het moet, B en
W voert uit.
Het is zaak dat na 6 maart de
nieuwe raadsleden deze nieuwe
politieke cultuur goed neerzet
ten. Anders zouden de opkom
sten bij volgende verkiezingen
nog verder kunnen dalen. Dat
zou uit democratisch oogpunt te
betreuren zijn. Want: hoe hoger
de opkomst, des te groter de de
mocratische zeggingskracht.
Mr. A.J te Veldhuis isivoordvoerder
Binnenlandse Zaken voor de WD-
fractie in de Tweede Kamer
Leger
Er komt een Europees leger.
Dit heeft de Atlantische raad
vrijdag in Lissabon besloten.
Het plan voorziet in het door
Frankrijk, West-Duitsland,
Italië, Nederland, België en
Luxemburg op de been bren
gen van 43 divisies in vredes
tijd ter sterkte van 13.000, in
oorlogstijd van 15.000 man.
Verdrinking
In verband met de vele ver-
drinkingsgevallen langs het
kanaal Terneuzen-Sas van
Gent werd door het gemeente
bestuur van Terneuzen over
wogen welke maatregelen
konden worden gepomen om
tot een snelle en doelmatige
hulpverlening te kunnen over
gaan. Vorige week besloot de
gemeente gelden voor verbete
ring van het reddings wezen uit
te trekken, waarmee een eerste
stap is gezet tot het organise
ren van een reddingsdienst.
Een belangrijke rol hierin is
weggelegd voor de brand
weerkorpsen van Terneuzen
en Sluiskil.
Disney
De Franse regering heeft Walt
Disney benoemd tot Officier
d'Académie voor zijn uitste
kende natuurstudies in kleu
ren. Reeds eerder ontving
Disney van Frankrijk het Lé-
gion d'Honneur.
Te Veldhuis: „De gekozen volksvertegenwoordigers worden de echte baas." foto Cees Zorn/GPD
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax: (0118) 470102
E-mail: redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax (0118)470102
E-mail; redwalch@pzc.nl
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax. (0113)273030
E-mail. redgoes@pzc.nl
Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115) 645769
Fax (0115)645742
E-mail: redtern@pz'c nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel. (0114)372776
Fax. (0114) 372771
E-mail: redhulst@pzc nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111)454647
Fax. (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee, Goes en Hulst:
8.30-17.00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
E-maiT web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 13 30 uur.
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22.00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur
Tel. (0118)484000
Fax (0118) 470100.
Abonnementen
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag van t,--)
per maand' 19,25
per kwartaal. 52.- -
per jaar: 198.--
Voor toezending per post geldt
een toeslag.
E-mail: abo@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode.
Losse nummers per stuk
maandag t/m vri|dag:
zaterdag:€ 1.50
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35 93.00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen.
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd bij
de advertentieorderafdeling.
Tel: 0118-484321
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant 6V is een onderdeel van hel Wegener-concem. De door u
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor onze
(abonnementen)administratie en om u te (laren) informeren over voor u relevante diensten en pro
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig geselecteerde
derden Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij. PZC. afdeling
lezersservice. Postbus 18.4380 AA Vlissingen.
