Timing Duisenberg is interessant
PZC
PZC
Kernenergie krijgt herkansing
Hypocrisie rond
seksleven Melkert
Gouden tijden voor
filantropische doelen
President beseft dat 2002 voor ECB cruciaal jaar wordt
v
„smviumr.,.
8 februari 1952
vrijdag 8 februari 2002
door Maurice Wilbrink
Wim Duisenberg heeft een
einde gemaakt aan bijna
vier jaar onzekerheid over de
vraag hoe lang hij leiding zal ge
ven aan de Europese Centrale
Bank (ECB). Sinds zijn benoe
ming op 2 mei 1998 heeft Dui
senberg moeten vechten tegen
de Franse claim dat hij al hal
verwege 2002 plaats zou moeten
maken voor een Fransman.
De president van de Banque de
France, Jean-Claude Trichet,
was en is de favoriet van Parijs.
De Franse politiek en diploma
tie hebben steeds geprobeerd
het beeld te schetsen dat Dui
senberg een zwakke en incapa
bele ECB-president was, die tij
dig diende op te stappen.
Duisenberg was voor de ge
ruchtmakende benoeming een
onomstreden en algemeen ge
respecteerd kandidaat voor de
op één na belangrijkste mone
taire baan die de wereld kent (na
de Amerikaanse FED-president
Alan Greenspan). Hij had het
juiste prestige opgebouwd in de
financiële en monetaire wereld,
kende als oud-minister de poli
tieke risico's en had de persoon
lijkheid en de charme om lei
ding te geven aan een avontuur
dat niet mocht mislukken: het
opzetten van een nieuwe mo
netaire grootmacht die een eind
zou maken aan de nationale
soevereiniteit die elf landen
genoten binnen de geldpoli
tiek.
Zwakke plek
Maar de Fries had ook een
zwakke plek, die behendig door
de Fransen werd uitgebuit. Als
topman van het Europees Mo
netair Instituut, dat voorafging
aan de ECB, had hij aangegeven
dat hij niet nog eens de volle
acht jaar als ECB-president zou
dienen. Zijnleeftijdzouhemdat
verhinderen.
De Franse president Chirac
schoof in de eindfase van het be
noemingsproces Trichet naar
voren: Duitsland had de zetel
van de ECB gekregen (Frank
furt), een Fransman moest pre
sident worden, en Trichet was
de man. Daarmee torpedeerde
Chirac wat een vlekkeloze be
noeming had moeten worden
voor een uiterst prestigieuze
baan. Duisenberg werd na een
lange vergadering van de Euro
pese regeringsleiders gevraagd
een verklaring voor te lezen.
Daaruit viel af te leiden dat hij
in ieder geval leiding wilde ge
ven tot na de introductie van de
euro in het dagelijkse betalings
verkeer van de EU-burgers (per
1 januari 2002). Daarmee nam
Chirac genoegen, waarna de
Fransen hun eigen uitleg gaven:
Duisenberg vier jaar, Trichet
vier jaar. Zij moeten nu in ieder
geval wachten tot 9 juli 2003, als
Duisenberg op zijn 68ste jaar
afscheid neemt.
Duisenberg heeft een interes
sant moment uitgekozen voor
zijn aankondiging. Hij is er
vroeg mee, en dat lijkt op het
eerste gezicht niet erg goed voor
zijn gezag. Hij zal binnen en
buiten de ECB nog bijna ander
half jaar te boek staan als de
vertrekkende topman. Maar
Duisenberg wist natuurlijk in
1998 al dat de heikele kwestie
van zijn vertrekdatum als een
schaduw over zijn functioneren
zou vallen. De komende acht
tien maanden neemt hij wat dat
betreft op de koop toe.
De timing van zijn boodschap
lijkt vooral ingegeven door de
snel toenemende politieke
spanning rond het Groei- en
Stabiliteitspact. Dit bevat
strenge afspraken over de be
grotingsdiscipline van de
twaalf lidstaten van de mone
taire unie. Hoeksteen in het pact
is de onder Duitse druktot stand
gekomen regel dat nationale fi
nancieringstekorten alleen in
een zware economische recessie
boven de drie procent uit mogen
komen.
Het achterliggende idee is dat
de monetaire eenwording alleen
een blijvend succes kan zijn als
de eurolanden hun begrotingen
op orde hebben: alleen dan kan
de rente laag blij ven en wordt de
economische groei gestimu
leerd.
Uitgerekend Duitsland, de
grootste economie van de euro
zone, dreigt in 2002 niet aan het
pact te kunnen voldoen. Het
land verkeert in een (milde) re
cessie, en herstelt dit jaar nau
welijks. Het begrotingstekort
komt gevaarlijk dicht in de
buurt van de drie procent, en
zware bezuinigingen, noch
pijnlijke hervormingsmaatre
gelen zijn aantrekkelijk voor de
Duitse regeringspartijen. Ko
mend najaar staat hun positie
op het spel bij landelijke verkie
zingen.
Duisenberg weet dat het risico
bestaat dat de grote landen de
afspraken in het Stabiliteits
pact zullen oprekken en hij be
seft dat 2002 voor de ECB een
cruciaal jaar wordt. Te veel wis
selingen in korte tijd binnen de
ECB-top maken het instituut
kwetsbaarder in een tij d dat alle
aandacht nodig is om te voorko
men dat de fundamenten onder
de monetaire unie gaan erode
ren.
Herstelfase
Als Duisenberg over anderhalf
jaar vertrekt, danzijn de verkie
zingen In Duitsland en Frank
rijk voorbij, en is de Europese
economie zeer waarschijnlijk in
een herstelfase beland. Een cri
sissfeer rond de uitvoering van
het Stabiliteitspact zou tegen
die tijd bezworen moeten zijn.
Dan zit Duisenbergs klus erop:
ECB op de kaart gezet, munt in
gevoerd en de eerste echte con
juncturele test voor het mone
taire bouwwerk hopelijk goed
doorstaan.
Rest het steeds terugkerende
'Franse' probleem. Zij raken
eind mei 2002 hun man in de
zeskoppige ECB-directie kwijt.
Dan verstrijkt de termijn van
ECB-vice-president Christian
Noyer. Er zijn signalen dat Pa
rijs alles zet op de hoogste post
voor hun gedroomde kandidaat
Trichet. Maar tegen Trichet
loopt een strafonderzoek. Hij
zou begin jaren negentig als
topambtenaar wellicht betrok
ken zijn geweest bij onregelma
tigheden door staatsbank Cre
dit Lyonnais.
Volgende maand wordt bekend
of het daadwerkelijk tot vervol
ging komt van Trichet. Ziet de
rechter daarvan af, dan is de
Franse diplomatie van een nete
lig probleem verlost. Maar dat is
geen garantie voor een rimpel
loze benoemingsprocedure. Het
schrikbeeld is dat de grote lan
den niet alleen het Stabiliteits
pact uithollen, maar de ECB op
nieuw schade toebrengen door
een onfris gevecht om invloed
op de top van de centrale bank
zelf. GPD
door Stijn Hustinx
Geven aan goede doelen
wordt steeds populair
der, stelt Theo Schuyt, hoog
leraar filantropie aan de
Vrije Universiteit in Amster
dam. Hij heeft met zijn vak
groep Geven in Nederland
becijferd dat in vijf jaar tijd
de waarde van het aantal gif
ten aan goede doelen nage
noeg is verdubbeld.
In 1995 waren huishoudens,
bedrijven, fondsen en erfe
nissen goed voor ruim 5
miljard aan donaties, tegen
9,8 miljard in 1999. En blij
ven huishoudens steken op
een totaal van jaarlijks 3,5
miljard aan giften, het be
drijfsleven heeft daarente
gen in 1995 nog 1,4 miljard
geschonken, tegenover ruim
5 miljard in 1999.
Vooral het aantal legaten
(schenkingen bij testament)
aan goede doelen stijgt
enorm", zegt Schuyt. In 1995
was dat nog 174 miljoen, in
1999 reeds 455 miljoen. De
professor verwacht, vooral
met het oog op de vergrijzing
in Nederland, dat deze groei
zal doorzetten. „Nederland
wordt oud, en we hebben
nogal wat rijke ouderen. Le
gateren levert fiscaal veel
voordeel op."
Een andere populaire vorm
van filantropie zijn fondsen.
Veel particulieren of bedrij-
venzetten fondsen op, die be
lastingtechnisch zeer aan
trekkelijk zijn. Toezicht is er
nauwelijks. De ongerustheid
over de enorme vermogens
van de charitatieve fondsen
groeit, vooral ook 'door het
gebrek aan toezicht daarop.
Schuyt: „Nederland weet
half niet hoe rijk het is. Het
grootste probleem in de
branche is dan ook niet het
geld, maar de vraag: hoe ra
ken we het kwijt? Er wordt
wel gesproken van een Twee
de Gouden Eeuw voor de fi
lantropie. Geldstromen zijn
nauwelijks in kaart te bren
gen. Daardoor is het voor de
fiscus moeilijk daar greep op
te krijgen."
Fondsen schenken jaarlijks
enkele miljoenen, maar be
heren daarentegen milj arden
guldens. En tel daar de 'sla
pende' fondsen nog eens bij
opEn niemand die weet hoe
veel. Het ontbreekt aan een
wettelijk kader. De overheid
beveelt zelfregulering aan,
Maar wie wil, kan zo geld op
halen en daarmee vandoor
gaan. Niemand die dat con
troleert, zegt Schuyt. „Enkel
de media constateren zo nu
en dan dat er iets fout zit, zo
als bij Foster Parents Plan."
Keurmerk
Met het Centraal Bureau
Fondsenwerving (CBF) pro
beert de goededoelenbran-
che dan ook zelfregulering
van de grond te krijgen. Het
CBF kent ruim driehonderd
actieve fondsen, waarvan
slechts 128 het eigen CBF-
keurmerk hebben. Veel in
stellingen voldoen niet aan
gestelde criteria als dat 75
procent van het geld daad
werkelijk naar goede doelen
gaat en het opstellen van een
jaarverslag, opdat voor po
tentiële donateurs helder
heid ontstaat over inkomsten
en uitgaven.
Vooral dat laatste criterium
blijkt meer dan eens een
struikelblok. „Zeker voor
vermogensfondsen", licht
Schuyt toe. „Dat heeft een
historische aard: ten tijde
van de Franse bezetting wil
den de Fransen die fondsen
juist innemen. Sindsdien is
geheimhouding over de
grootte van het fonds nor
maal."
Schuyt vertrouwt min of
meer op de zelfregulering
van de filantropische sector.
Hij neemt een toenemende
mate van professionalisering
waar. „Dat moet ook wel",
zegt Schuyt. „Door profes
sionalisering neemt het ver
trouwen van de donateurs in
de instelling toe. Ook door
open communicatie. Geluk
kig zijn we in Nedexiand alle
maal redelijk kritisch."
Het rijkste fonds binnen het
CBF is de Vereniging Na
tuurmonumenten met 442
miljoen aan beleggingen in
aandelen en obligaties. Ook
het Prins Bernhard Fonds en
het Leger des Heils behoren i
tot de rijkere instellingen
GPD
door Paul Koopman
Op het WD-congres eind vo
rige maand zoemde het ver
haal als een horzel rond. „Deze
week komt het blad Weekend
met een interessant verhaal
over Melkert", fluisterden leden
van het campagneteam. De aan
wezige parlementaire redacteu
ren werden één voor één op de
hoogte gebracht van het feit dat
de boulevardpers de PvdA-
fractieleider in een wel zeer pi
kant daglicht zou plaatsen.
Was dit verhaal - dat aandacht
besteedde aan de seksuele voor
keuren van de PvdA-politicus -
misschien ingestoken door het
WD-campagneteam? Ik zou
het op deze plaats in de krant
niet dux-ven te beweren. Maar
gezien het enthousiasme waar
mee de publicatie werd afge
wacht, was het de WD in elk ge
val niet onwelkom. Het vei'haal
in Weekend bleek overigens een
pareltje van journalistieke hy
pocrisie. Het blad sprak er
schande van dat sommigen on
bevestigde geruchten over Mel-
kerts seksleven in omloop
brachten. Om er vervolgens zelf
drie pagina's aan te wijden.
Niet relevant
De 'serieuze' dagbladpers han
teert andere normen, gelukkig.
Het privé-leven van politici
woi-dt niet relevant geacht, ten
zij gedragingen in de privé-
sfeer overduidelijk in strijd zijn
met hun eigen politieke bood
schap of opvattingen. Ook
wordt geen aandacht besteed
aan onbevestigde roddels. Dit
op zichzelf biedt enige beschex--
ming tegen de 'vuilspuitei'ijdie
de afgelopen decennia in Ame
rikaanse presidentscampagnes
oprukte. Het Weekend-verhaal
over Melkert di'ong bijgevolg
niet door tot de krantenkolom
men. Maar daar heeft WD-
partijvoorzitter Eenhoorn de
ze week vei'andering in ge
bracht.
„Ik ben bang voor een hai'de,
smerige en op de 'pei'soon ge
richte campagne", liet hij via de
media weten. Bij de partij Leef
baar Nederland zou - let wel:
zou - een 'researchteam' aan het
werk zijn dat de jacht op com
promitterende privé-infoi'ma-
tie geopend heeft. Het start
schot zou - let wel: zou - vorige
week gegeven zijn door het rod
delblad Weekend. Eenhoorn
sprak er schande van, maar-
waarschuwde ook dat de WD
zich misschien niet geheel aan
zo'n stijl van campagnevoeren
kan onttrekken als Leefbaar
Nederland op de ingeslagen weg
voortgaat.
Eenhoorn sloeg met zijn optre
den twee vliegen in één klap.
Het verhaal over Melkert werd
plots politiek wél relevant, want
onderdeel van een veronderstel
de jjolitieke lastercampagne.
Het dagblad Trouw opende er
woensdag zelfs de voorpagina
mee. Klap twee: Leefbaar
Nedexiand werd in dezelfde be
weging aangewezen als grote
boosdoener. En in de verkie
zingscampagne is Leefbaar Ne
dexiand, na de PvdA, de gi'ootste
concurrent van de liberalen.
Nerveus
Zou de liberale familie een beet
je (te) nerveus zijn gewoi-den
over de twintig zetels die de opi
niepeiler Interview/NSS Leef
baar Nederland nu al een poosje
toedicht? Het lijkt er veel op.
WD-coryfee Hans Wiegel riep
WD-leider Hans Dijkstal deze
week opnieuw op 'eindelijk in
actie te komen' tegen Leefbaar
Nedexiand. Omdat Dijkstal zich
blijft opstellen als gematigd li
beraal, komt de aanval voorals
nog uit de tweede linie: van
Wiegel, Eenhoorn en - later -
Bolkestein.
De WD-partijvoorzitter Een-
hoox-n heeft echter een serieus
probleem. Hij bediende zich bij
zijn uithaal naar Leefbaar Ne
derland van dezelfde hypocrisie
die hij deze partij en het blad
Weekend verwijt. Voor een geor-
kestreerde lastercampagne
droeg Eenhoorn immers geen
draad bewijs aan. En hij ver-
zox-gde met zijn lezing precies de
publiciteit die hij zei te vex'af-
schuwen. Dankzij de vreugde op
het WD-congres over de Week
end-publicatie heeft Eenhoorn
ook nog de schijn tegen.
Doorzichtig
Een beetje doorzichtig dus, alle
maal. Wooi'dvoerders van CDA,
PvdA én D66 waren er dan ook
als de kippen bij om te verklax'en
dat de partijvoorzitter hier fout
zat. Leefbaar Nedexiand moet
worden bestreden op grond van
argumenten, niet met verdacht
makingen, luidde hun bood
schap. Het is een gratis advies
dat de WD snel ter harte mag
nemen. Want de doorzichtige
aanval van Eenhoorn slaat als
een boemerang op hem terug.
„Hij smijt zelf met modder zon
der bewijzen te leveren", no
teerde Leefbaar Nederland
campagneleider Kay van de
Linde. Daar valt geen speld tus
sen te krijgen. GPD
door Hans Leber
De ophef over het stilleggen
van de kernreactor in Pet
ten vindt kernfysicus prof.
Rob de Meijer (61) niet zo erg.
„Het zal tijdelijk zijn. Daarna
zullen de mensen de proble
men vergeten, maar de belang
rijke rol van de reactor in de
gezondheidszorg onthouden."
De betwiste 'veiligheidscul
tuur' van Petten kent hij niet,
dus weet De Meijer niet of de
sluiting terecht is. „Maar ik
twijfel over de motieven van
minister Pronk."
De hoogleraar wijdt' zijn
werkzaam leven aan de ato
men. Meestal in stilte, soms in
de schijnwerpex's. Zoals de ja-
ren na het drama in Tsjerno-
byl, waar een reactor door
brand een hele omgeving in
Oekraïne voor decennia on
bruikbaar maakte én ook de
rest van Europa in angst dom
pelde.
Grijze haren
Zijn kantoor in het Kernfy
sisch Versnellerinstituut in
Groningen wordt opgesiei'd
door een fotoserie van de ber-
gen. De Meijer is fex*vent berg
wandelaar Een natuuxiief-
hebber met baard, sportieve
trui en gi'ijze haren. Voorstan
der van kemenei'gie? „Dat ik
serieus naar de voordelen en
mogelijkheden kijk, maakt
mij blijkbaar al een voox'stan-
der."
De Meijer schetst het vooruit
zicht: ooit zullen fossiele
brandstoffen als aardgas, olie
en steenkool op zijn. De wind
en de zon lijken geen afdoende
bronnen voor de energievoor
ziening'. „Als de overheid er al
de geweldige investeringen
voor over zou hebben, is de op
brengst te laag. Veel lager dan
nodig is."
I—MMiBMtB»
Veiligheid
Kernfysicus Rob de Meijer: „De discussie moet zuiver zijn."
Het zijn de mensen die de fou
ten maken en niet de techniek.
„De techniek in Petten is goed.
Ik ben er geweest en was er van
onder de indruk. Met de veilig
heid van de installatie is ook
niets mis, zeggen de verant
woordelijken. Dat scheurtje in
de reactor zit er al bijna twin
tig jaar. Er lijkt wel iets mis
met de veiligheidscultuur Ik
weet er het fijne niet van, maar
als de piloten in een vliegtuig
ruzie hebben geeft dat een on
veilige situatie. Dan loopt de
samenwerking niet meer Dat
is in een vliegtuig gevaarlijk en
ook bij een reactor. In Tsjerno-
byl liep personeel met splijt
stofstaven te rotzooien."
De Nedexiandse houding ten
aanzien van kex-nenergie vindt
hij vooral hypocriet. „We wil
len geen kernenergie meer,
maar kopen diezelfde energie
wel uit België en Frankrijk. En
we sluiten de mijnen omdat ze
niet meer rendabel zijn en de
gezondheid van de werkers
een px'obleem is, maar nu halen
we de kolen ei'gens vandaan
waar de werkei'S er veel be
roerder aan toe zijn. En de
klassieke centi'ales dragen met
hun kooldioxide bij aan het
broeikaseffect."
De beëindiging van zijn lid
maatschap van de Wadden-
vereniging voi'ig jaar had ook
met kernenergie te maken. De
Meijer zat in een commissie die
een oplossing moest zoeken
voor de radioactieve afval
stoffen van de huidige Neder
landse centrales en de kleine
reactoren in Petten en bij de
universiteit van Delft, „De
veiligheid van de centrales is
goed, het afval is het pro
bleem. De 'Commissie Opslag
x-adioactief afval' waar De
Meijer deel van uitmaakte
werkte voor het ministerie van
Economische Zaken en kwam
met een oplossing. „We tonen
goed onderbouwd aan dat de
ze stoffen deels bovengi-onds
en deels ondex-gronds opgesla
gen kunnen worden. Of in
zoutkoepels, óf in kleipakket-
ten waar we er in Nedexiand
ook genoeg van hebben. Tot
2010 gaat het om een kubus
van hoog radioactief afval van
vijf bij vijf bij vijf meter, een
kleiixe hoeveelheid. Daar kun
je geen voorziening voor bou
wen, daarvoor is het te weinig.
Dus moet je het Europees or
ganiseren."
Wandelgangen
„We hebben de milieubewe
ging gevraagd een ethisch oor
deel over de opslag te vellen.
Deden ze niet. Hun reactie
luidde: 'We zijn tegen kern
energie'. Toen ik in de wandel
gangen tegen iemand zei dat ik
vond dat ze zich er zo niet van
af konden maken, zeiden ze:
'We zullen het nooit hardop
zeggen, maar we kunnen niet
anders. We zouden de deur
naar kernenergie openzetten,
leden verliezen en mensen
moeten ontslaan'. Toen heb
ik het lidmaatschap van de
Waddenvei'eniging opge
zegd."
foto Wolter Kobus/GPD
Tsjernobyl veranderde de visie
op kernenergie. Nedexiand
sluit de kerncentrales, evenals
Duitsland. Frankrijk bouwt er
voorlopig niet bij en sloot een
aantal gevaarlijke centi'ales.
Minister Pronk van Milieu is
tegenstander van kernenergie,
weet De Meijei'. Het verbaast
hem niet dat juist Pi-onk Pet
ten dicht wilde hebben. „Ik
heb mijn twijfels over zijn mo
tieven. De verkiezingen ko
men er aan, toch? Het is jam
mer dat we geen vakministers
meer hebben. Pronk kan deze
zaak niet goed beoordelen
want hij heeft er niet genoeg
verstand van."
De discussie over kernenergie
in Nederland komt terug, De
Meijer weet het zeker. „Met
ons rapport van vorig jaar is in
principe de drempel voor
kernenergie weggenomen,
want de opslag was het pro
bleem. We komen ooit op
nieuw voor een politieke en
economische beslissing te
staan. De discussie moet dan
zuiver zijn, op feiten geba
seerd. Bij kernenergie zijn de
feiten en de beleving van de
feiten vaak twee verschillende
dingen. Kijk maar naar Pet
ten." GPD
Koningin Elizabeth
Koningin Elizabeth II legt
vandaag de eed als souverein
van het Vei'enigd Koninkrijk
af. Dé oudste dochter van de
plotseling overleden koning
George VI keerde gistermid
dag terug uit Afrika, waar zij
was toen haar vader oveiieed.
Koning George wordt vrijdag
15 februari 1952 bijgezet in
Windsor Castle.
Meer inkomen
De Tweede Kamer heeft het in
komen van de koningin ver
hoogd van één miljoen naar
anderhalf miljoen gulden per
jaar. Depiins-gemaal ziet zijn
toelage stijgen van twèe naar
drie ton.
Tapijten
De politie van Terneuzen heeft
twee Middelburgers aange
houdenwegens oplichting. De
mannen gaven zich uit als zee
lieden die 'Oosterse' tapijten
verkochten. Bij onderzoek
bleken de tapijten van slechte
kwaliteit en niet uit het Perzië,
maar uit Oost-Zeeuws-Vlaan-
deren afkomstig te zijn.
Brand
Eén achteloos weggeworpen
sigaret hééft brand veroor
zaakt in een opslagplaats voor
oliën, vetten en verf bij dé slui
zen van Wemeldinge. De berg
plaats brandde als een fakkel.
De schade bedraagt rond de
vijfduizend gulden.
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D- Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel (0118)484000
Fax (0118)470102
E-mail; redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel (0118)484000
Fax. (0118) 470102
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax. (0113) 273030
E-mail: redgoes@pzc.nl
Temeuzem: Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115) 645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel. (0114) 372776
Fax. (0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111) 454647
Fax. (0111) 454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee, Goes en Hulst:
8.30-17 00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
E-mail web@pzc nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag l/m vrijdag
gedurende de openingstijden,
zaterdags tot 13.30 uur.
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
l/m vrijdagavond van 20.30
tot 22 00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur.
Tel. (0118) 484000.
Fax (0118) 470100.
Abonnementen
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag Van /,--)
per maand: 19,25
per kwartaal: 52,- -
per jaar: 198,--
Voor toezending per post geldt
een toeslag.
E-mail: abo@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode
Losse nummers perstuk1.
maandag t/m vrijdag;
zaterdag: 1,50
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65 597
Postbank 35.93.00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen.
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd bij
de advertentieorderafdeling
Tel: 0118-484321
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van hel Wegener-concern. De dooi u
aan ons verslrekle gegevens hebben wij opgenomen in een besland dal wordt gebruikt voor onze
(abonnementen)adminislratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante diensten en pro
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener ol door ons zorgvuldig geselecteerde
derden. Als u op deze inlormatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij: PZC, afdeling
"e, Postbus 18,4380 AA Vlissingen,
