Delta heeft moeite met namen
PZC
Kunst die de toren aan kan
Oostburgs kustplan
landelijk voorbeeld
Realisme voert boventoon
in werk van Leo Burgs
18
Hardleerse
Souburger
mag een jaar
niet rijden
Geschenk
kunst cultuur
Politierechter
wordt moe
van advocaat
Jean-Michel Pile
Trio in Porgy
Voorstelling Zep
naar Arsenaal
donderdag 7 februari 2002
door Aector Dooms
MIDDELBURG - Een 58-jarige
inwoner van Oost-Souburg
moest zich gisteren voor de poli
tierechter in Middelburg ver
antwoorden voor twee keer
dronken rijden binnen een week
en het besturen van een auto tij
dens een rijverbod.
Politierechter J. Begheyn ver
oordeelde de hardleerse Oost-
Souburger tot een jaar rijont
zegging en 180 uur taakstraf.
Als de man in zijn proeftijd nog
eens in de fout gaat, komt daar
nog zes maanden rij-ontzegging
en een gevangenisstraf van twee
weken bovenop. Ook moet hij
een alcoholverkeerscursus vol
gen.
Begheyn wees naar het verleden
van verdachte. „U kent de ge
volgen, want u hebt al eens twee
jaar rijontzegging gehad." De
politierechter vond het hoogst
merkwaardig dat de man 13 no
vember vorig jaar in Middel
burg zijn auto bestuurde met
een blikje bier in de hand. Dit
gedrag was de politie niet ont
gaan. Nadat hij in dronken toe
stand was aangehouden gaf een
bloedproef aan dat het alcohol
gehalte ruim vier keer boven de
limiet was. Bovendien bleek dat
hij niet mocht rijden, omdat zijn
rijbewijs was ingevorderd. Dat
had alles te maken met een on
geval op 7 november toen de
Souburger, na het nuttigen van
alcohol, in Ritthem met zijn au
to in de sloot was beland.
O'fiicier van justitie J. de Graaf
merkte op dat de man de regels
aan zijn laars lapt. „Nu rijdt u in
de sloot, maar ook mensen had
den het slachtoffer kunnen
zijn." Zij eiste 1500 euro boete,
achttien maanden rijontzeg
ging, twee weken voorwaarde
lijke gevangenisstraf en het
volgen van de alcoholverkeers
cursus.
Alcoholprobleem
Uit het reclasseringsrapport
bleek dat de Souburger een al
coholprobleem heeft. Hij had
een baan als vrachtwagen
chauffeur. Hij kon niet verkrop
pen dat hij op non-actief was
gesteld en had zijn toevlucht ge
zocht in de drank. „De risico's
zijn onaanvaardbaar", vond de
politierechter-.
door A.J, Snel
De NV Delta Nutsbedrijven heeft
zich vergist. Vorig jaar nog leefde
Delta in de overtuiging dat Zeeland
'Groenland' zou gaan heten. Dit nu
berustte op een misverstand. Zeeland
wordt, bij nader inzien, 'Spaarland'.
Directeur J. de Back van Nuts laat dat
de klanten weten in een brief. Hij beeft
daar een cadeautje bij gevoegd: een
spaarlamp. Of, zoals wordt gemeld op
de doos waarin het geschenk is verpakt:
'Een lichtpuntje van Delta'.
Wat zou er toch omgaan in de hoofden
der leidinggevenden van Delta Nuts,
dat men almaar probeert namen te ver
anderen? In decennia heeft geen zinnig
mens ooit geklaagd over de aanduiding
'Zeeland' voor deze provincie en nou
zou het opeens anders moeten. Eerst
'Groenland' en toen niemand eraan kon
wennen om dat als land van herkomst
op te geven nu opeens 'Spaarland'. Als
of een zinnig mens daar zou willen wo
nen. Nog afgezien van het feit dat een
harde strijd wordt gestreden tegen de
zunige beeldvorming van de bewoners
van dit gewest, zoiets krijg je niet uit je
strot. Zomin als een Deen die voor vol
wil worden aangezien, zal melden dat
hij uit Legoland komt.
Delta Nuts heeft nóg een nominaal pro
bleem, dat lijkt voort te komen uit een
opgekropte zelfhaat. Het bedrijf wil
van de eigen naam af. Dat komt zo: ze
zijn daar een keer opgebeld door een
Engelstaligpersoon, die spontaan inla-
chen.uitbarstte toen de telefoniste, die
voor doorzetters echt wel te spreken
blijkt, het woord 'nuts' gebruikte. Aan
stonds werd overgegaan tot de aan
schaf van een Engels woordenboek, be
kostigd uit de bescheiden reserves.
Naarstig sloegen enkele medewerkers
die hadden doorgeleerd aan het zoeken:
a, b, c, enzovoort; en ja hoor, daar kwa
men ze bij de n. En na nog wat doorbla
deren bij 'nuts'. Was me dat schrikken!
'Mesjokke', stond er; en 'van lotje ge
tikt'. Hadden ze jarenlang zichzelf te
genover de Engelstalige wereld com
pleet voor joker gezet.
Impasse
Daar moest verandering in komen, be
sloot directeur De Rug - back hadden ze
ook opgezocht, daar kwamen ze op weg
naar de n toch langs - en hij belegde een
vergadering teneinde een nieuwe naam
te verzinnen. Na lang' oreren, waarbij
het licht niet eenmaal uitviel, raakten
de managers in een impasse en toen ze
hadden nagetrokken wat dat betekent,
besloten ze de klanten te hulp te roepen.
Ze zochten een mooie naam, die ook in
Geschenkje van het nutsbedrijf.
het Engels lekker zou bekken, lieten ze
weten.
De afnemers reageerden niet mals. Een
heleboel hadden, zo bleek, Delta Nuts
bepaald niet hoog zitten. Lichtgeraak
te cliënten, die te vaak in het donker en
in de kou hadden gezeten of die kort ge
leden ongewassen naar hun werk had
den moeten gaan, begonnen via de me
dia te schimpen. Een gebruiker van gas,
elektriciteit en water: „Een passende
naam zou zijn 'Delta Pruts'. Niet echt
Engelstalig maar het dekt wel de la
ding. De administratie aldaar is een
grote puinzooi." Een ander: „Onlangs
zaten we zonder water. Ik belde de sto
ringsdienst en de man die daar de tele
foon beantwoordde, zei dat hij er hele
maal niet mee kon zitten. Dat is dus de
mentaliteit. Bette Micller heeft eens een
prachtig lied gezongen over de lieftalli
ge Delta Dawn. In die ballentent aan de
Poelendaelesingel zie i k de ochtend nog
niet gloren. 'Delta Down', dat lijkt mij
een voortreffelijke naam voor interna
tionaal gebruik." Andere suggesties:
'Black Out Company' en 'Delta Candle
light'. En dan waren er nogal wat men
sen die vonden dat 'nuts' gehandhaafd
moet worden omdat daarmee naar hun
inzicht exact wordt weergegeven op
welke manier de onderneming zich van
haar taken kwijt.
Piepbeleid
Het is duidelijk, de NV kan de energie
beter aan iets anders besteden dan aan
pogingen de naam van de provincie
en/of van zichzelf te wijzigen. Binnen
Delta wordt sinds j aar en dag gewag ge
maald. van het zogenaamde piepbeleid,
foto Lex de Meester
dat er wordt omarmd. Die term bete
kent dat het bedrijf niet omkijkt naar
kabels en leidingen en pas opveert als
de klanten piepen dat ze zonder gas,
water of stroom zitten dan wel dat hun
televisie niet naar zin een genoegen
beeld geeft omdat er een kink in de ka
bel is gekomen. Vooral met het oog op
de mogelijke komst van de Tour de
France naar Zeeland is dat laatste niet
zonder betekenis. Als de renners in de
tunnel rijden, zullen ze alleen via de te
levisie zichtbaar zijn.
Het is mooi dat Delta er nog lichtpun
tjes op nahoudt en de klanten daar
thans van voorziet. Het zou prachtig
zijn als de spaarlampen die massaal ca
deau gedaan zijn, ook brandend gehou
den kunnen worden. Daar lijkt een om
vangrijke opgave voor Delta te liggen.
Ziet het bedrijf kans ononderbroken de
nutsvoorzieningen gaande te houden,
dan blijft de clientèle handelen naar de
slogan: 'Koopt Zeeuwse waar, zo hel
pen wij elkaar'. Daarmee wordt de wel
vaart gediend van gans het gewest.
Hoe dat ook moge heten.
door Harmen van der Werf
LEIDEN - De gemeente Oost
burg kan vandaag in Scheve-
ningen op de eerste Kustconfe-
rentie weer scoren, zoals zij dat
in november al deed op de Lan
delijke Kustdag. Het plan van
Oostburg om landinwaarts de
kust te versterken in combinatie
met allerlei natuur- en recrea
tieprojecten doet het goed, ook
bij een kritische organisatie als
de 25-jarige Stichting Duinbe
houd in Leiden.
Mare Janssen, directeur van de
Stichting Duinbehoud, ziet in
de toekomstvisie van Oostburg
op de West-Zeeuws-Vlaamse
kust een voorbeeldfunctie voor
.andere kustgebieden. „Het gro
te pluspunt van het plan van
Oostburg is dat vergroting van
de veiligheid tegen overstro
ming wordt gecombineerd met
natuurwinst. Dat zie je nog niet
zo vaak."
De aanleg van een groene ver-
bindingszone tussen Groede-
Bacl en het dorp Groede is één
van de onderdelen van het Oost-
burgse kustplan. Janssen reali
seert zich dat zoiets niet overal
kan. „Je hebt ruimte nodig om
zo'n project uit te kunnen voe
ren. West-Zeeuws-Vlaanderen
zit wat dat betreft natuurlijk in
een gunstiger positie dan grote
delen van Zuid-Holland en
Noord-Holland."
Toch kan West-Zeeuws-Vlaan-
deren ook voor de Hollandse
kust als voorbeeld dienen,
denkt Janssen. „De visie op de
West-Zeeuws-Vlaamse kust
geeft aan dat een landwaartse
oplossing voor de kustverdedi
ging, in verband met de rijzing
van de zeespiegel,, goed moge
lij kis. Dat laat zich ook vertalen
naar gebieden als de Hondsbos-
sche Zeewering in de Kop van
Holland en het Westland bij Den
Haag."
De Hondsbossche Zeewering is
door het afkalven van de duinen
verder in zee komen te liggenEr
moet iets gebeuren: de asfalt-
dijk versterken of opruimen.
„Als die zeedijk wordt opge
ruimd", stelt Janssen zich voor
„kan erachter als kustverdedi
ging een breed natuurgebied
komen met een slufter a la
't Zwin bij Cadzand. De duinen
in Noord-Holland sluiten zich
dan weer aaneen."
Voor de kust van het Westland
bij Den Haag, waar de duinenrij
erg smal is, circuleex-t al jaren
het plan van Ronald Waterman.
Het WD-Statenlid uit Zuid-
Holland naar wie dit plan is ge
noemd, wil in zee bouwen. De
Stichting Duinbehoud moet
daar niets van hebben. „Wij zijn
niet principieel tegen zeewaart-
se oplossingen voor kustverde
diging", verklaart Janssen,
„maar het mag niet doorslaan
naar allerlei bouwplannen in
zee. Die tasten het mooie, na
tuurlijke karakter van de Ne
derlandse kust aan."
Breder
De Stichting Duinbehoud ziet
voor het Westland, net als voor
West-Zeeuws-Vlaanderen en de
Hondsbossche Zeewering, meer
in verbreding van de bestaande
kustverdedigingszone. Janssen:
„Ook in het Westland kan dat, al
staan de kassen op sommige
plekken direct achter de duinen.
Je moet dan nu wel beginnen
met het reserveren van gronden
voor een bredere kustzone, om
ruimte open te houden voor bre
dere, zo natuurlijk mogelijke
kustverdediging.
De Oostburgse wethouder Ca-
rien Bolijn-Hertzberger spreekt
vandaag op de Kustconferentie
in Scheveningen. Een aanmoe
diging als van Stichting Duin
behoud lijkt zij niet meer nodig
te hebben. In een wervingsfol
der voor de conferentie maakt
zij al onomwonden melding van
'het West-Zeeuws-Vlaams mo
del'.
(Advertentie)
KLOVENIERSDOELEN MIDDELBURG
zaterdag 9 februari 2002 20.30 uur
Rien Balkenende piano
Viktor Kruis hobo
°°-i Jaap Geraedts, Olivier Messiaen, fc—
—j Camilla Saint-Saëns, Francis Poulenc, f=
~j Gerard von Brucken Fock, Robert Schumann S
—jïoegang 10,- Donateur Nieuwe Muziek 7,-Ë
zondag 10 februari 2002 16.30 uur
j=j Kees Wieringa/7«/w, Bernd Brackman/ró/zo,
Ruud Lanfermeijer video beeldend kunstenaar,
sl Marcel Wierckx muziek technoloog
SjToegang 10.- Donateur Nieuwe Muziek 7,-js
door Jan Dirk van Scheyen
OOST-SOUBURG - De Water
toren in Oost-Souburg, slapen
de monoliet naast de rijksweg, is
bedwongen. Vijf kunstenaars
hebben met hun werk bezit ge
nomen van het plompe bouw
werk.
Onder de noemer 'Decompres
sie'exposeren ze er tot en met 14
april 'kunst die de toren aan
kan', zoals Karin van Pinxteren,
een van de kunstenaars, het
noemt. Met him tentoonstelling
hebben ze getracht de verticale
functie van de toren nieuwe in
houd te geven. De bezoeker van
'Decompressie' moet niet langer
het idee hebben dat hij zich in
een gebouw met verdiepingen
bevindt, meent het vijftal. Veel
eer moet hij, afdalend vanaf de
hoogste verdieping, het gevoel
krijgen dat er zich voor zijn
ogen een verhaal ontrolt.
Het sterkst komt dit uitgangs
punt tot uitdrukking in het
werk van Frank Havermans uit
Heeswijk. In de hijsluiken van
de transportlift van de waterto
ren hangt een indrukwekkende
architectonische constructie
van hout en metaal, die de ver
schillende verdiepingen met el
kaar verbindt. „Ik wilde een
herinterpretatie van de archi
tectonische ruimte in de water
toren bewerkstelligen", zegt
Havermans, die maanden aan
zijn object heeft gewerkt. Ha
vermans ziet zijn werk ook als
een eerbetoon aan zijn grootva
der, die als aannemer in 1938 de
watertoren heeft gebouwd.
Van Pixteren
Onder het motto 'guide me'
heeft Karin van Pinxteren,
eveneens uit Heeswijk, warm
waterkruiken bevestigd aan de
stalen buizen in de toren die ooit
dienden als beginpunt voor het
transport van water naar de
Souburgse huishoudens. Van
Pinxteren kreeg de kruiken van
de Souburgse bevolking na een
oproep in de krant. 'Guide me'
kun je zien als een verlangen
naar troost. Tegelijk heeft elke
afzonderlijke kruik volgens de
kunstenaar iets weg van een tik
kend explosief, een gemeen
bommetje, dat in het binnenste
van de sluimerende watertoren
zijn verwoestend moment af
wacht. Frank Malcorps uit
Eindhoven toont werk - onder
meer ijle potloodtekeningen -
die een uiting zijn van de manier
waarop hij naar de wereld kijkt.
„Je kijkt naar het leven en filtert
dingen die jou boeien. Mijn
werk heeft sfeer en poëzie. Ik
ben naast kunstenaar ook muzi
kant en ik probeer trillingen,
pulsen, ritme en beweging te
vangen in mijn werk", legt Mal
corps uit.
Boven in het enorme waterre
servoir van de watertoren staat
een object vanPaulvan Oschuit
Breda dat bestaat uit door hem
zelf gegoten gipselementen die
met cement zijn samengebald
tot een crèmekleurig kunstwerk
dat associaties oproept met sa
nitair en water. „Ik wilde het
waterreservoir een nieuwe
functie geven", vertelt Van Os-
ch. Zijn werk speelt met verhou
dingen. Wanneer je zijn object
op de foto ziet, zonder mensen in
de buurt waaraan je de maten
kunt afleiden, zou het een reeks
geschakelde asbakken kunnen
zijn. De ornamenten bovenop
het object lijken op stempels.
Elders in de watertoren toont
Van Osch een object dat bestaat
uit een betegelde wand met wit
te bakjes ertegen die op kleine
pisbakken lijken. Of zijn het
zeepbakjes? Het geheel is vast
geklonken aan de muur. Na de
tentoonstelling" zal Van Osch
slechts met het nodige hak- en
breekwerk in staat zijn z'n werk
te verwijderen.
Het kleurigste werk op 'Decom
pressie' zijn de foto's van Moni
que Camps uit Venlo - reusach
tige afbeeldingen waarin wordt
gestoeid met schijn en werke
lijkheid. Camps toont onder
meer een foto waarop een bos te
zien is. De afbeelding krijgt een
nieuwe lading door de vage con
touren van een hert op de voor
grond, die pas na aandachtige
bestudering van de foto in het
oog spz-ingen. „De waarheid is
nooit op heterdaad te betrap
pen", citeert Monique Camps de
Nederlandse schrijver C.J.
Kelk. Als je naar de indringende
en raadselachtige blik kijkt van
de koningsarend op een van
Camps' andere geëxposeerde
foto's, zou je zweren dat Kelk
gelijk heeft.
'Decompressie', werk van Monique
Camps, Frank Havermans, Frank
Malcorps, Paul van Osch en Karin
van Pinxteren in de Watertoren AK,
Vlissingsestraal/Rijksioeg A 58,
Oost-Souburg. T/m. 14 april. Open
don. t/m zon. 12-17 uur.
Van Paul van Osch is in de Watertoren dit object te zien, getiteld: Voor aangepaste druk op een bruik
baar drama. foto Lex de Meester
Pentekening van het Goese stadhuis. foto Willem Mieras
GOES - Zijn grote wens is ooit
een werk van grote afmeting
te vervaardigen, zonder dat er
tijdsdruk op staat. Tot die
droom werkelijkheid wordt,
houdt Leo Burgs (1931) uit
Goes zich bezig met overzich
telijker maten. Realistische
portretten hebben daarbij
zijn voorkeur.
In zijn atelier aan Ravelijn de
Groene Jager blikken twee
mannen vanaf een schilders
ezel de ruimte in. Broers van
de in 1942 overleden vader
van Burgs.
Op het oog zomaar twee man
nen. Nadere beschouwing van
het doek geeft echter ook wat
van hun karakters prijs. De
prater van de twee is iets naar
voren geschoven. De 'stille'
broer kijkt vriendelijk en be
rustend over zijn schouder
mee. Portretten maken is
Burgs' passie. „Het mooiste
wat er is", stelt hij.
Met eindeloos geduld pro
beert de Goesenaar karakters
neer te zetten, daarbij gebruik
makend van alle technieken
die voorhanden zijn.
Die Afghaan bijvoorbeeld,
wijst Burgs naar één van zijn
recentere werken, Geïnspi
reerd door een krantenfoto
kreeg Burgs de kriebels. „Die
kop straalt zoveel wantrou
wen uit. Daar moet ik iets mee
doen."
Pentekeningen
Het werk van de in Goes gebo
ren schilder en tekenaar is een
allegaartje. Aan de muren van
woning en atelier wisselen
stillevens in olieverf, portret
ten in potlood en pastel en ge
detailleerde pentekeningen
van straatjes en geveltjes el
kaar af.
Realisme is rode draad in bij
na al zijn creaties. Kunstenaar
Sierk Schroder is voor hem
lichtend voorbeeld als het om
realistische eenvoud gaat.
Voor Burgs geen werk waar hij
toelichting bij moet geven.
Dat moeten zijn tekeningen
en schilderijen zelf maar
doen. In de tuin staan enkele
beelden door Burgs vervaar
digd. De Goesenaar, die tot
aan zijn pensioen werkzaam
was als chef bij een vervoers
maatschappij moet produce
ren.
Al is het maar oefenend voor
de spiegel om grip te krijgen
op de anatomie van zijn hand.
In zijn herinnering is dat nooit
anders geweest.
Ai op elfjarige leeftijd wist hij
zijn eerste tekenwerkje te ver
kopen. Met zijn talenten z'n
brood gaan verdienen was
echter nooit een optie. Daar
was de tijd en zijn privésitua-
tie niet voor. Wel liet hij zich
door de jaren heen scholen.
Als kind door Johan Melse, la
ter volgde hij schriftelijk les
sen bij de Famous Artists
Schools en legde zich daar
naast op bouwtekenen toe.
Geveltjes
Dat laatste is terug te zien in
zijn pentekeningen van gevel
tjes en straatjes. Bekende
Zeeuwse stekjes (het Goese
Stadhuis, de Kuiperspoort in
Middelburg) duiken her en
der in zijn bonte verzameling
op. In de jaren zestig maakte
Burgs tekeningen voor het
huis-aan-huisblad De Botlek.
Strakke gebouwen voor ad
vertenties en nostalgische ge
veltjes om artikelen te illu
streren handelend over ge
bouwen van weleer. Het in op
dracht werken heeft Burgs
nooit als beperkend ervaren.
„Het is toch mooi als mensen
tevreden zijn."
Door de jaren heen heeft
Burgs pen, potlood en penseel
nooit laten rusten. Maar één
grote droom maakte hij tot op
heden niet waar. „Iemand die
iets speciaals wil, iet.s kolos
saals. En dat ik de gelegenheid
krijg daar wel een jaar aan te
werken, zonder dat er haast
achter zit. Dan maak ik iets
met heel veel diepte er in. Iets
waar je zo in zou willen lo
pen."
MIDDELBURG -De Middel
burgse politierechter G. van
Unnik werd gisteren onaange
naam verrast door de halsstar
rige houding van advocaat J.
Wouters.
De tweede behandeling van de
zaak tegen een 32-jarige Mid
delburger leek zo klaar als een
klontje. Een vrouw was als ge
tuige opgeroepen en legde een
verklaring af over de mishande
ling door verdachte. Over de
hennepteelt kon ook geen mis
verstand bestaan, want dit feit
had de verdachte bij de eerste
behandeling van de zaak al toe
gegeven.
Om met zijn advocaat te spre
ken: „De hennepkwekerij kan
wettig en overtuigend bewezen
worden."
Gisteren wijzigde Wouters plot
seling zijn standpunt. De politie
was volgens de advocaat niet
rechtmatig cle woning binnen
getreden. „Waarom heeft u de
eerste keer daarover niets ge
zegd?", vroeg de politierechter,
die cle raadsman confronteerde
met cle eerdere bekentenis.
Wouters zat vast aan zijn eerste
verklaring, maar hij bleef vol
harden dat de agenten hun werk
niet goed hadden gedaan.
Van Unnik maakte tenslotte aan
de langdurige behandeling een
eind door de zaak tot 9 april uit
te stellen en cle agenten als ge
tuigen te laten oproepen, maar
van harte ging het niet.
TERNEUZEN - Het jazztrio
van Jean-Michel Pile treedt
zondag 17 februari vanaf 16.00
uur op in het Terneuzense
jazzcafé Porgy Bess.
Pianist Pile, in de vakpers om
schreven als een tovenaar op
toetsen, presenteert samen met
bassist Franipois Moutin en
drummer Ari Hoenig het reper
toire van de nieuwe cd Welcome
Home.
VLISSINGEN - De voorstelling
seX sells die theatergroep Zep
zaterdagavond in Vlissingen
geeft, is verplaatst naar het Ar
senaaltheater. Het optreden
stond gepland in het theater
Vestzak99, maar de voorstelling
blijkt zo groot te zijn opgezet,
dat deze niet in dat theatertje
past, De aanvangstijd blijft
20.15 uur.