Delta heeft moeite met namen PZC Kunst die de toren aan kan Oostburgs kust plan landelijk voorbeeld Realisme voert boventoon in werk van Leo Burgs 18 Hardleerse Souburger mag een jaar niet rijden Geschenk kunst cultuur Politierechter wordt moe van advocaat Jean-Michel Pile Trio in Porgy Voorstelling Zep naar Arsenaal donderdag 7 februari 2002 door Aector Dooms MIDDELBURG - Een 58-jarige inwoner van Oost-Souburg moest zich gisteren voor de poli tierechter in Middelburg ver antwoorden voor twee keer dronken rijden binnen een week en het besturen van een auto tij dens een rijverbod. Politierechter J. Begheyn ver oordeelde de hardleerse Oost- Souburger tot een jaar rijont zegging en 180 uur taakstraf. Als de man in zijn proeftijd nog eens in de fout gaat, komt daar nog zes maanden rij -ontzegging en een gevangenisstraf van twee weken bovenop. Ook moet hij een alcoholverkeerscursus vol gen. Begheyn wees naar het verleden van verdachte. ,,U kent de ge volgen, want u hebt al eens twee jaar rijontzegging gehad." De politierechter vond het hoogst merkwaardig dat de man 13 no vember vorig jaar in Middel burg zijn auto bestuurde met een blikje bier in de hand. Dit gedrag was de politie niet ont gaan. Nadat hij in dronken toe stand was aangehouden gaf een bloedproef aan dat het alcohol gehalte ruim vier keer boven de limiet was. Bovendien bleek dat hij niet mocht rijden, omdat zijn rijbewijs was ingevorderd. Dat had alles te maken met een on geval op 7 november toen de Souburger, na het nuttigen van alcohol, in Ritthem met zijn au to in de sloot was beland. Officier van justitie J. de Graaf merkte op dat de man de regels aan zijn laars lapt. „Nu ri jdt u in de sloot, maar ook mensen had den het slachtoffer kunnen zijn." Zij eiste 1500 euro boete, achttien maanden rijontzeg ging, twee weken voorwaarde lijke gevangenisstraf en het volgen van de alcoholverkeers cursus. Alcoholprobleem Uit het reclasseringsrapport bleek dat de Souburger een al coholprobleem heeft. Hij had een baan als vrachtwagen chauffeur. Hij kon niet verkrop pen dat hij op non-actief was gesteld en had zijn toevlucht ge zocht in de drank. „De risico's zijn onaanvaardbaar", vond de politierechter. door A.J. Snel De NV Delta Nutsbedrijven heeft zich vergist. Vorig jaar nog leefde Delta in de overtuiging dat Zeeland 'Groenland' zou gaan heten. Dit nu berustte op een misverstand. Zeeland wordt, bij nader inzien, 'Spaarland'. Directeur J. de Back van Nuts laat dat de klanten weten in een brief. Hij heeft daar een cadeautje bij gevoegd: een spaarlamp. Of, zoals wordt gemeld op de doos waarin het geschenk is verpakt: 'Een lichtpuntje van Delta'. Wat zou er toch omgaan in de hoofden der leidinggevenden van Delta Nuts, dat men almaar probeert namen te ver anderen? In decennia heeft geen zinnig mens ooit geklaagd over de aanduiding 'Zeeland' voor deze provincie en nou zou het opeens anders moeten. Eerst 'Groenland' entoen niemand eraan kon wennen om dat als land van herkomst op te geven nu opeens 'Spaarland'. Als of een zinnig mens daar zou willen wo nen. Nog afgezien van het feit dat een harde strijd wordt gestreden tegen de zunige beeldvorming van de bewoners van dit gewest, zoiets krijg je niet uit je strot. Zomin als een Deen die voor vol wil worden aangezien, zal melden dat hij uit Legoland komt. Delta Nuts heeft nóg een nominaal pro bleem, dat lijkt voort te komen uit een opgeki'opte zelfhaat. Het bedrijf wil van de eigen naam af. Dat komt zo: ze zijn daar een keer opgebeld door een Engelstalig persoon, die spontaan in la chen uitbarstte toen de telefoniste, die voor doorzetters echt wel te spreken blijkt, het woord 'nuts' gebruikte. Aan stonds werd overgegaan tot de aan schaf van een Engels woordenboek, be kostigd uit de bescheiden reserves. Naarstig sloegen enkele medewerkers die hadden doorgeleerd aan het zoeken: a, b, c, enzovoort; en ja hoor, daar kwa men ze bij de n. En na nog wat doorbla deren bij 'nuts'. Was me dat schrikken! 'Mesjokke', stond er; en 'van lotje ge tikt'. Hadden ze jarenlang zichzelf te genover de Engelstalige wereld com pleet voor joker gezet. Impasse Daar moest verandering in komen, be sloot directeur De Rug - back hadden ze ook opgezocht, daar kwamen ze op weg naar de n toch langs - en hij belegde een vergadering teneinde een nieuwe naam te verzinnen. Na lang oreren, waarbij het licht niet eenmaal uitviel, raakten de managers in een impasse en toen ze hadden nagetrokken wat dat betekent, besloten zede klanten te hulp te roepen. Ze zochten een mooie naam, die ook in ÉllIËitSS Geschenkje van het nutsbedrijf. het Engels lekker zou bekken, lieten ze weten. De afnemers reageerden niet mals. Een heleboel hadden, zo bleek, Delta Nuts bepaald niet hoog zitten. Lichtgeraak te cliënten, die te vaak in het donker .en in de kou hadden gezeten of die kort ge leden ongewassen naar hun werk had den moeten gaan, begonnen via de me diate schimpen. Een gebruiker van gas, elektriciteit en water: „Een passende naam zou zijn 'Delta Pruts'. Niet echt Engelstalig maar het dekt wel de la ding. De administratie aldaar is een grote puinzooi." Een ander: „Onlangs zaten we zonder water. Ik belde de sto ringsdienst en de man die daar de tele foon beantwoordde, zei dat hij er hele maal niet mee kon zitten. Dat is dus de mentaliteit. Bette Midler heeft eens een prachtig lied gezongen over de lieftalli ge Delta Dawn. In die ballentent aan de Poelendaelesingel zie ik de ochtend nog niet gloren. 'Delta Down', dat lijkt mij een voortreffelijke naam voor interna tionaal gebruik." Andere suggesties: 'Black Out Company' en 'Delta Candle light'. En dan waren er nogal wat men sen die vonden dat 'nuts' gehandhaafd moet worden omdat daarmee naar hun inzicht exact wordt weergegeven op welke manier de onderneming zich van haar taken kwijt. Piepbeleid Het is duidelijk, de NV kan de energie beter aan iets anders besteden dan aan pogingen de naam van de provincie en/of van zichzelf te wijzigen. Binnen Delta wordt sinds j aar en dag gewag ge maakt van het zogenaamde piepbeleid, foto Lex de Meester dat er wordt omarmd. Die term bete kent dat het bedrijf niet omkijkt naar kabels en leidingen en pas opveert als de klanten piepen dat ze zonder gas, water of stroom zitten dan wel dat hun televisie niet naar zin een genoegen beeld geeft omdat er een kink in de ka bel is gekomen. Vooral met het oog op de mogelijke komst van de Tour de France naar Zeeland is dat laatste niet zonder betekenis. Als de renners in de tunnel rijden, zullen ze alleen via de te levisie zichtbaar zijn. Het is mooi dat Delta er nog lichtpun tjes op nahoudt en de klanten daar thans van voorziet. Het zou prachtig zijn als de spaarlampen die massaal ca deau gedaan zijn, ook brandend gehou den kunnen worclen. Daar lijkt een om vangrijke opgave voor Delta te liggen. Ziet het bedrijf kans ononderbroken de nutsvoorzieningen gaande te houden, dan blijft de clientèle handelen naar de slogan: 'Koopt Zeeuwse waar, zo hel pen wij elkaar'. Daarmee wordt de wel vaart gediend van gans het gewest. Hoe dat ook moge heten. door Harmen van der Werf LEIDEN - De gemeente Oost- burg kan vandaag in Scheve- ningen op de eerste Kustconfe- rentie weer scoren, zoals zij dat in november al deed op de Lan delijke Kustdag. Het plan van Oostburg om landinwaarts de kust te versterken in combinatie met allerlei natuur- en recrea tieprojecten doet bet goed, ook bij een kritische organisatie als de 25-jarige Stichting Duinbe houd in Leiden. Mare Janssen, directeur van de Stichting Duinbehoud, ziet in de toekomstvisie van Oostburg op de West-Zeeuws-Vlaamse kust een voorbeeldfunctie voor andere kustgebieden. „Het gro te pluspunt van het plan van Oostburg is dat vergroting van de veiligheid tegen overstro ming wordt gecombineerd met natuurwinst. Dat zie je nog niet zo vaak." De aanleg van een groene ver bindingszone tussen Groede- Bad en het dorp Groede is één van de onderdelen van het Oost- bui-gse kustplan. Janssen reali seert zich dat zoiets niet overal kan. „Je hebt ruimte nodig om zo'n project uit te kunnen voe ren. West-Zeeuws-Vlaanderen zit wat dat betreft natuurlijk in een gunstiger positie dan grote delen van Zuid-Holland en Noord-Holland." Toch kan West-Zeeuws-Vlaan deren ook voor de Hollandse kust als voorbeeld dienen, denkt Janssen. „De visie op de West-Zeeuws-Vlaamse kust geeft aan dat een landwaartse oplossing voor de kustverdedi ging, in verband met de rijzing van de zeespiegel, goed moge lijk is. Dat laat zich ook vertalen naar gebieden als de Hondsbos- sche Zeewering in de Kop van Holland en het. Westland bij Den Haag." De Hondsbossche Zeewering is door het afkalven van de duinen verder in zee komen te liggen. Er moet iets gebeuren: de asfalt- dijk versterken of opruimen. „Als die zeedijk wordt opge ruimd", stelt Janssen zich voor „kan erachter als kustverdedi ging een breed natuurgebied komen met een slufter a la 't Zwin bij Cadzand. De duinen in Noord-Holland sluiten zich dan weer aaneen. Voor de kust van het Westland bij Den Haag, waar de duinenrij erg smal is, circuleert al jaren het plan van Ronald Waterman. Het WD-Statenlid uit Zuid- Holland naar wie dit plan is ge noemd, wil in zee bouwen. De Stichting Duinbehoud moet daar niets van hebben. „Wij zijn niet principieel tegen zeewaart- se oplossingen voor kustverde diging", verklaart Janssen, „maar het mag niet doorslaan naar allerlei bouwplannen in zee. Die tasten het mooie, na tuurlijke karakter van de Ne derlandse kust aan." Breder De Stichting Duinbehoud ziet voor het Westland, net als voor West-Zeeuws-Vlaanderen en de Hondsbossche Zeewering, meer in verbreding van de bestaande kustverdedigingszone. Janssen: „Ook in het Westland kan dat, al staan de kassen op sommige plekken direct achter de duinen. Je moet dan nu wel beginnen met het reserveren van .gronden voor een bredere kustzone, om ruimte open te houden voor bre dere, zo natuurlijk mogelijke kustverdediging. De Oostburgse wethouder Ca- rien Bolijn-Hertzberger spreekt vandaag op de Kustconferentie in Scheveningen. Een aanmoe diging als van Stichting Duin behoud lijkt zij niet meer nodig te hebben. In een wervingsfol der voor de conferentie maakt zij al onomwonden melding van 'het West-Zeeuws-Vlaams mo del'. (Advertentie) KLOVENIERSDOELEN MIDDELBURG zaterdag 9 februari 2002 20.30 uur Rien Balkenende piano Viktor Kruis hobo j Jaap Geraedts, Olivier Messiaen, jj Camille Saint-Saëns, Francis Poulenc, P Sjl Gerard von Brucken Fock, Robert Schumann I ^Toegang 10,- Donateur Nieuwe Muziek 7,-P zondag 10 februari 2002 16.30 uur Portret van Hedwig De Eldoriaanse Fantasiewereld Jurriaan Andriessen (1925 -1991) Koes Wieringa/rwro, Bernd Brackman 71/3/70, p Ruud Lanfarmeijer video beeldend kunstenaar, 'j Marcel Wierckx muziek technoloog t; ^Toegang 10,- Donateur Nieuwe Muziek 7,-5 door Jan Dirk van Scheyen OOST-SOUBURG - De Water toren in Oost-Souburg, slapen de monoliet naast de rijksweg, is bedwongen. Vijf kunstenaars hebben met hun werk bezit ge nomen van het plompe bouw werk. Onder de noemer 'Decompres sie' exposeren ze er tot en met 14 april 'kunst die de toren aan kan', zoals Karin vanPinxteren, een van de kunstenaars, het noemt. Met hun tentoonstelling hebben ze getracht de verticale functie van de toren nieuwe in houd te geven. De bezoeker van 'Decompressie' moet niet langer het idee hebben dat hij zich in een gebouw met verdiepingen bevindt, meent het vijftal. Veel eer moet hij, afdalend vanaf de hoogste verdieping, het gevoel krijgen dat er zich voor zijn ogen een verhaal ontrolt. Het sterkst komt dit uitgangs punt tot uitdrukking in het werk van Frank Havermans uit Heeswijk. In de hijsluiken van de transportlift van de waterto ren hangt een indrukwekkende architectonische constructie van hout en metaal, die de ver schillende verdiepingen met el kaar verbindt. „Ik wilde een herinterpretatie van de archi tectonische ruimte in de water toren bewerkstelligen", zegt Havermans, die maanden aan zijn object heeft gewerkt. Ha vermans ziet zijn werk ook als een eerbetoon aan zijn grootva der, die als aannemer in 1938 de watertoren heeft gebouwd. Van Pixteren Onder het motto 'guide me' heeft Karin van Pinxteren, eveneens uit Heeswijk, warm waterkruiken bevestigd aan de stalen buizen in de toren die ooit dienden als beginpunt voor het transport van water naar de Soüburgse huishoudens. Van Pinxteren kreeg de kruiken van de Souburgse bevolking na een oproep in de krant. 'Guide me' kim je zien als een verlangen naar troost. Tegelijk heeft elke afzonderlijke la-u ik volgens de kunstenaar iets weg van een tik kend explosief, een gemeen bommetje, dat in het binnenste van de sluimerende watertoren zijn verwoestend moment af wacht. Frank Malcorps uit Eindhoven toont werk - onder meer ijle potloodtekeningen - die een uiting zijn van de manier waarop hij naar de wereld kijkt. Je kijkt naar het leven en f i ltert dingen die jou boeien. Mijn werk. heeft sfeer en poëzie. Ik ben naast kunstenaar ook muzi kant en ik probeer trillingen, pulsen, ritme en beweging te vangen in mijn werk", legt Mal corps uit. Boven in het enorme waterre servoir van de watertoren staat een object van Paul van Osch uit Breda dat bestaat uit door hem zelf gegoten gipselementen die met cement zijn samengebald tot een crèmekleurig kunstwerk dat associaties oproept met sa nitair en water. „Ik wilde het waterreservoir een nieuwe functie geven", vertelt Van Os ch. Zijn werk speelt met verhou dingen. Wanneer je zijn object op de foto ziet, zonder mensen in de buurt waaraan je de maten kunt afleiden, zou het een reeks geschakelde asbakken kunnen zijn. De ornamenten bovenop het object lijken op stempels. Elders in de watertoren toont Van Osch een object dat bestaat uit een betegelde wand met wit te bakjes ertegen die op kleine pisbakken lijken. Of zijn het zeepbakjes? Het geheel is vast geklonken aan de muur. Na de tentoonstelling zal Van Osch slechts met het nodige hak- en breekwerk in staat zijn z'n werk te verwijderen. Het kleurigste werk op 'Decom pressie' zijn de foto's van Moni que Camps uit Venlo - reusach tige afbeeldingen waarin wordt gestoeid met schijn en werke lijkheid. Camps toont onder meer een foto waarop een bos te zien is. De afbeelding krijgt een nieuwe lading door de vage con touren van een hert op de voor grond, die pas na aandachtige bestudering van de foto in het oog springen. „De waarheid is nooit op heterdaad te betrap pen", citeert Monique Camps de Nederlandse schrijver C.J. Kelk. Als je naar de indringende en raadselachtige blik kijkt van de koningsarend op een van Camps' andere geëxposeerde foto's, zou je zweren dat Kelk gelijk heeft, 'Decompressie', werk van Monique Camps, Frank Havermans, Frank Malcorps, Paul van Osch en Karin van Pinxteren in de Watertoren AK, Vlissingsestraat/Rijksweg A 58, Oost-Souburg. T/m 14 april- Open don. t/m zon. 12-17 uur. Van Paul van Osch is in de Watertoren dit object te zien, getiteld: Voor aangepaste druk op een bruik baar drama. foto Lex de Meester door Esme Soesman GOES - Zijn grote wens is ooit een werk van grote afmeting te vervaardigen, zonder dat er tijdsdruk op staat. Tot die droom werkelijkheid wordt, houdt Leo Burgs (1931) uit Goes zich bezig met overzich telijker maten. Realistische portretten hebben daarbij zijn voorkeur. In zijn atelier aan Ravelijn de Groene Jager blikken twee mannen vanaf een schilders ezel de ruimte in. Broers van de in 1942 overleden vader van Burgs. Op het oog zomaar twee man nen. Nadere beschouwing van het doek geeft echter ook wat van hun karakters prijs. De prater van de twee is iets naar voren geschoven. De 'stille' broer kijkt vriendelijk en be rustend over zijn schouder mee. Portretten maken is Burgs' passie. „Het mooiste wat er is", stelt hij. Met eindeloos geduld pro beert de Goesenaar karakters neer te zetten, daarbij gebruik makend van alle technieken die voorhanden zijn. Die Afghaan bijvoorbeeld, wijst Burgs naar één van zijn recentere werken. Geïnspi reerd door een krantenfoto kreeg Burgs de kriebels. „Die kop straalt zoveel wantrou wen uit. Daar moet ik iets mee doen." Pentekeningen Het werk van de in Goes gebo ren schilder en tekenaar is een allegaartje. Aan de muren van woning en atelier wisselen stillevens in olieverf, portret ten in potlood en pastel en ge detailleerde pentekeningen van straatjes en geveltjes el kaar af. Realisme is rode draad in bij na al zijn creaties. Kunstenaar Sierk Schroder is voor hem lichtend voorbeeld als het om realistische eenvoud gaat, Voor Burgs geen werk waar hij toelichting bij moet geven. Dat moeten zijn tekeningen en schilderijen zelf maar doen. In de tuin staan enkele beelden door Burgs vervaar digd. De Goesenaar, die tot aan zijn pensioen werkzaam was als chef bij een vervoers maatschappij, moet produce ren. Al is het maar oefenend voor de spiegel om grip te krijgen Pentekening van het Goese stadhuis. foto Willem Mieras op de anatomie van zijn hand. In zijn herinnering is dat nooit anders geweest. Al op elfjarige leeftijd wist hij zijn eerste teken werkje te ver kopen. Met zijn talenten z'n brood gaan verdienen was echter nooit een optie. Daar was de tijd en zijn privésitua- tie niet voor. Wel liet hij zich door de jaren heen scholen. Als kind door JohanMelse, la ter volgde hij schriftelijk les sen bij de Famous Artists Schools en legde zich daar naast op bouwtekenen toe. Geveltjes Dat laatste is terug te zien in zijn pentekeningen van gevel tjes en straatjes. Bekende Zeeuwse stekjes (het Goesè Stadhuis, de Kuiperspoort in Middelburg) duiken her en der in zijn bonte verzameling op. In de jaren zestig maakte Burgs tekeningen voor het huis-aan-huisblad De Botlek. Strakke gebouwen voor ad vertenties en nostalgische ge veltjes om artikelen te illu streren handelend over ge bouwen van weleer. Het in op dracht werken heeft Burgs nooit als beperkend ervaren. „Het is toch mooi als mensen tevreden zijn." Door de jaren heen heeft Burgs pen, potlood en penseel nooit laten rusten. Maar één grote droom maakte hij tót op heden niet waar „Iemand die iets speciaals wil, iets kolos saals. En dat ik de gelegenheid krijg daar wel een jaar aan te werken, zonder dat er haast achter zit. Dan maak ik iets me t heel veel diepte er in. Iets waar je zo in zou willen lo pen." MIDDELBURG -De Middel burgse politierechter G. van Unnik werd gisteren onaange naam verrast door de halsstar rige houding van advocaat J. Wouters. De tweede behandeling van de zaak tegen een 32-jarige Mid delburger leek zo klaar als een klontje. Een vrouw was als ge tuige opgeroepen en legde een verklaring af over de mishande ling door verdachte. Over de hennepteelt kon ook geen mis verstand bestaan, want dit feit had de verdachte bij de eerste behandeling van de zaak al toe gegeven. Om met zijn advocaat te spre ken: „De hennepkwekerij kan wettig en overtuigend bewezen worden." Gisteren wijzigde Wouters plot seling zijn standpunt. De politie was volgens de advocaat niet rechtmatig de woning binnen getreden. „Waarom heeft u de eerste keer daarover niets ge zegd?", vroeg de politierechter, die de raadsman confronteerde met de eerdere bekentenis, Wouters zat vast aan zijn eerste verklaring, maar hij bleef vol harden dat de agenten hun werk niet goed hadden gedaan, Van Unnikmaakte tenslotte aan de langdurige behandeling een eind door de zaak tot 9 april uit te stellen en de agenten als ge tuigen te laten oproepen, maar van harte ging het niet. TERNEUZEN - Het jazztrio van Jean-Michel Pile treedt zondag 17 februari vanaf 16.00 uur op in het Terneuzense jazzcafé Porgy Bess. Pianist Pile, in de vakpers om schreven als een tovenaar op toetsen, presenteert samen met bassist Frangois Moutin en drummer Ari Hoenig het reper toire van de nieuwe cd Welcome Home. VLISSINGEN - De voorstelling seX sells die theatergroep Zep zaterdagavond in Vlissingen geeft, is verplaatst naar het Ar senaaltheater, Het optreden stond gepland in het theater Vestzak99, maar de voorstelling blijkt zo groot te zijn opgezet, dat deze niet in dat theatertje past. De aanvangstijd blijft 20.15 uur.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2002 | | pagina 34