Onduidelijkheid over reactorvat
Afghaanse veldheren in de
clinch over gestolen auto's
PZC
PZC
Grote populariteit
Japanse premier
daalt dramatisch
Imago accountants
vertoont deuken
Volgens ex-medewerker Schelde had materiaal nooit gebruikt mogen worden
5 februari 1952
dinsdag 5 februari 2002
door Maurits Sep
Het reactorvat van de kern
centrale in Petten had nooit
in gebruik genomen mogen
worden, zegt J. Behrens, voor
malig werknemer van de bou
wer van het vat, De Schelde in
Vlissingen. „Het scheurtje kan
onmogelijk bij de bouw zijn ont
staan", ontkent J. van der Goes,
destijds hoofd van het lasbu-
reau. Toenmalig hoofd kwali
teitscontrole H. Sjouke: „Het
vat is gebouwd conform de spe
cificaties, door de Kernfysische
Dienst goedgekeurd en zo afge
leverd."
De term scheurtje is niet correct,
verbetert J. Kehrer, voorlichter
van de Kernfysische Dienst van
het ministerie van Vrom. „Er is
een scheurindicatie." Met ande
re woorden: er zou wat aan de
hand kunnen zijn. Maar dat was
volgens Kehrer al lang bekend.
Elke controle is tot nu toe echter
geëindigd in een goedkeuring
van de reactor. „Er is geen risico
voor het personeel, laat staan
voor de omgeving."
De eerste indicatie dat het reac
torvat wellicht een scheurtje
vertoont, dateert al van 1984,
dus van vlak na de bouw van het
vat door Apparaten- en Ketel-
bouw van De Schelde. Kehrer
geeft toe dat de oorzaak moge
lijk al tijdens de bouw is ont
staan.
J. Behrens uit Middelburg,
voormalig werknemer van Ap
paratenbouw, zegt dat wel ze
ker te weten. Hij voerde, zegt
hij, als 'technisch specialist' de
beproevingen uit waaruit moest
blijken dat het vat aan alle eisen
voldeed. „Ik ben steeds in de
veronderstelling geweest dat
dat reactorvat op de schroot
hoop was beland. Nu lees ik dat
het gewoon in gebruik is geno
men. Dat had helemaal nooit
mogen gebeuren."
Behrens weigert tot in detail te
vertellen wat hij weet; te vertel
len wat er tijdens de constructie
en de controle is misgegaan. „Ik
heb geheimhouding onderte
kend. We hebben het hier over
kernenergie. Wat ik weet, wil ik
alleen aan de directie van NRG
melden. En aan de burgemees
ter van Petten."
Op het hele proces van de bouw
van het reactorvat heeft hij kri
tiek. „Alles was beschreven in
protocollen. Daarin stond pre
cies aan welke eisen de keurin
gen moesten voldoen. Overal
moest een stempel voor worden
gezet. Maar de protocollen wa
ren mis. Het vat heeft niet de of
ficiële weg bewandeld." Wat hij
daarmee bedoelt, houdt hij voor
zich.
„Ook met bepaalde dingen in de
lastechniek was ik het niet eens.
Vergeet niet, dit is kernenergie.
Het is bloedlink als je iets ver
zwakt. Alles moet 110 procent
zijn", vex-volgt Behrens. Hij
vraagt zich vooral af waar het
scheurtje is gesignaleerd. „Als
het zit waar ik vermoed dat het
zit, is het klaar, afgelopen, dicht
met die tent."
De ex-Scheldewerknemer - „Ik
heb tot 1990 bij De Schelde ge
werkt en zit nu in de WAO." - is
ervan overtuigd dat het vat
waarvan hij vindt dat het op de
schroothoop had moeten belan
den, hetzelfde is als wat nu door
Petten wordt gebruikt. „Hoe ik
dat zo zeker weet? Omdat er
maar één is gebouwd."
Dat is niet waar, zeggen Van der
Goes en Sjouke, die beiden bij
het project betrokken waren.
Zij spreken onafhankelijk van
elkaar over twee vatenéén test-
vat en het echte vat, dat uitein
delijk in gebruik is genomen in
de hogefluxreactor. De proeven
op het testvat zijn gebruikt om
het reactorvat te verbeteren,
verklaren zij. Beide vaten zijn
geleverd aan NRG. Het testvat
doet daar volgens hen nu dienst
als oefenvat om mensen op te
leiden.
Meetapparatuur
Woordvoerster J. Jenniskens
van NRG in Petten bevestigt
dat. „Het beste vat is in gebruik
genomen vöor de hogefluxreac
tor. Het andere is nog steeds in
ons bezit en wordt gebruikt voor
testen met meetapparatuur."
Sjouke, voormalig hoofd kwali
teitscontrole bij Apparaten
bouw: „Er zijn twee vrijwel
identieke vaten gemaakt. De te
keningen waren hetzelfde. Het
ontwerp was zo uitgekauwd en
de berekeningen waren zo ver
doorgesproken, dat er geen en
kele ruimte was die te herzien.
Die behoefte was er trouwens
ook niet. De vaten zijn gebouwd
conform de specificaties. Ze
voldeden aan de proeven."
Controleurs
Er waren vijf partijen betrok
ken bij het project: De Schelde
als fabrikant, de Kernfysische
Dienst (KFD) en de Dienst voor
het Stoomwezen (DS) als con
troleurs, NRG als de opdracht
gever en gebruiker, en het Britse
ingenieursbureau dat het ont
werp had gemaakt van het vat.
De controleurs KFD en DS zijn
volgens Sjouke bij alle stappen
van het proces nauw betrokken
geweest. Van der Goes spreekt
van 'permanente bewaking'.
„Ze waren continu op de werk
vloer."
Sjouke aarzelt of hij wil reage
ren op de beschuldigingen van
Behrens („Ik werk niet meer bij
De Schelde"), maar relativeert
wel diens rol. „Ik moet zijn uit
spraken tussen aanhalingste
kens zetten. Hij was niet betrok
ken bij de kwaliteitscontrole.
Hij was één van de vele werkne
mers en heeft slechts hand- en
spandiensten verleend. Als Van
der Goes dit nu had gezegd, ja,
dan was ik wel geschrokken."
Maar zoals Sjouke opmerkt: die
heeft dat niet gezegd. Van der
Goes bestrijdt ten stelligste dat
de 'scheurindicatie' waarvan nu
sprake is, tijdens debouw is ont
staan. De Schelde kan niet ge
sjoemeld hebben met testresul
taten, stelt hij. „Wij hadden
nooit de eindbeslissing, die had
de KFD. En die controleerde al
les. Wat niet goed was, is her
steld. Het vat is niet weggegaan
met ontoelaatbare foutindica-
ties."
Complex
Wat er tussen 1983 en 2002 is ge
beurd, is moeilijk te achterha
len, merkt Sjouke op. „Het reac
torvat is immers al een tijdje in
gebruik. Bovendien is het een
zeer complex vat, vol met gaten,
openingen en doorvoerpijpen."
Van der Goes doet de commotie
af als 'een storm in een glas wa
ter'. „De definitie van een
scheurtje is heel erg moeilijk.
Geen enkel materiaal is homo
geen. Soms zit er een kleine af
wijking in. Blijft die binnen de
grenzen, dan is het oké. Sterker
nog, sommige materialen ontle
nen er hun kracht aan. Kijk, er
is onvrede over het veiligheids
beleid in Petten. Men grijpt
dit scheurtje aan om dat aan
de kaak te stellen. Meer is het
niet."
door Peter van Nuijsenburg
De Japanse premier Juni
chiro Koizumi ervaart
nu aan den lijve hoe vluchtig
populariteit kan zijn. Een
week geleden straalde zijn
ster nog in de peilingen, die
de belangrijkste dagbladen
en tv-stations bijna dagelijks
laten houden. Maar eind vo
rige week begon een daling
die met de dag aan snelheid
wint en in een vrije val kan
ontaarden.
Gisteren werd het voorlopige
dieptepunt geregistreerd.
Nog maar 35 procent van de
kiezers vond dat de premier
zijn werk goed deed. Dat was
meer dan een halvering van
zijn score begin vorige week.
Koizumi heeft dit aan zich
zelf te wijten. Zijn optreden
in de eerste serieuze politieke
crisis sinds zijn aantreden
negen maanden geleden, was
ondermaats. Dat hij zich ge
dwongen voelde de uiterst
populaire minister van Bui
tenlandse Zaken Makiko Ta-
naka te ontslaan, is begrijpe
lijk. Zij was en is een ongeleid
projectiel dat veel schade
heeft aangericht. Maar de
aanleiding en het tijdstip
waren uiterst ongelukkig ge
kozen.
Tanaka moest opstappen na
een conflict met twee figuren
die het verzet tegen het her
vormingsbeleid van Koizumi
belichamen: de hoogste amb
tenaar van Buitenlandse
Zaken en een prominent ver
tegenwoordiger van de ge
vestigde orde binnen de ei
gen partij, de LDP. Tanaka
was in de ogen van het pu
bliek de grote voorvechtster
van de hei-vormingen. Zij
had, meer dan Koizumi, de
strijd aangebonden met de
coiruptie en verstarring die
de Japanse politiek beheer
sen. Dat maakte haar ontslag
tot een ondubbelzinnige ne
derlaag voor de hervormers.
De tweede, elementaire
blunder was dat Koizumi
geen goede opvolger voor
Tanaka achter de hand had.
Wie een minister ontslaat,
moet zich ervan verzekeren
dat de beoogde opvolger ook
bereid is, helemaal als de uit
nodiging via de media wordt
verstuurd. Maar Sadako
Ogata, de voormalige Hoge
Commissaris voor Vluchte
lingen van de VN, wilde niet.
Ze had vorig jaar al minister
van Buitenlandse Zaken
kunnen worden en toen ook
al voor de eer bedankt. De
derde fout was dat een poli
tieke lichtgewicht naar 'het
meest corrupte en onhandel
bare departement' werd ge
stuurd. Yoriko Kawaguchi
was een goede, maar onop
vallende minister van Milieu.
Ze is, naar wordt gevreesd,
niet opgewassen tegen de
vervuilers van het ambtelijke
en politieke klimaat.
Koizumi kan nu alleen nog
maar hopen dat de kiezers
bereid zijn hem deze faux pas
te vergeven. Hij moet er ech
ter rekening mee houden dat
de desillusie zo groot is, dat
hij de klap niet meer te boven
komt. Het is niet toevallig
dat dezer dagen in de Japan
se pers regelmatig wordt ge
wezen op zijn, bij alle grote
woorden, magere condui
testaat. Koizumi poseert
graag als de Grote Hervor
mer, maar heeft nog weinig
tot stand gebracht. Dat besef
lijkt zich nu ook te verbrei
den onder zijn fans.
De premier heeft binnen het
partij-establishment weinig
aanhangers. Hij was voor
zijn hervormingen aangewe
zen op zijn grote populai'iteit
bij de bevolking. Toen zijn
scores in de peilingen duize
lingwekkend hoog wax-en,
durfden tegenstanders in de
LDP en de bureaucratie de
confrontatie niet aan. Koizu
mi heeft zelf eens gezegd dat
hij zijn progx-amma kan uit
voeren zolang de helft van
het electoraat hem steunt.
Dat punt is hij al voorbij.
Sommigen hebben hem nog
geen jaar na zijn vexplette-
x-ende entree al afgeschreven
en voorspellen het einde van
een tijdperk, dat nog niet
eens echt was begonnen.
GPD
Een Kamermeerderheid
wil dat Nederlandse ac
countants onder extern en
onafhankelijk toezicht
■worden gesteld. De con
troleurs zijn de afgelopen
jaren namelijk in toene
mende mate betrokken bij
schandalen rond fraude
rende ondernemingen, zo
als in de bouw. De Vaste
Kamercommissie voor
Economische Zaken
pleitte vorige week tij
dens een hoorzitting over
de evaluatie van Accoun-
tantswet voor harde in
grepen. Volgens PvdA-
woordvoerder Rik Hin-
driks zijn vooral overhe
den, het bedrijfsleven zelf
en beleggers slachtoffers
van ondeugdelijke ac
countantsverklaringen.
door Jacob van der Meulen
Het onberispelijke imago van
de register accountant en
de algemeen accountant ver
toont ernstige krassen. Niet
alleen de Amerikaanse Enron-
affaire heeft daaraan bijgedra
gen. Ook in Nederland worden
ze in toenemende mate in ver
band gebracht met frauderende
bedrijven. Rik Hindriks, de fi
nancieel specialist van de PvdA
in de Tweede Kamer, strijdt al
jaren tegen 'malverserende
pakken met krijtstrepen'.
Het is volgens Hindriks ver
keerd gegaan toen de accoun
tant steeds minder de kritische
controleur en meer de commer
ciële bedrijfsadviseur werd.
'Wiens brood men eet, diens
woox'd men spreekt', lijkt het
adagium. Een al tekritische blik
op de bedrijf sboekhouding
wordt achtex*wege gelaten.
Hindriks: „Een accountant
komt tijdens zijn werk ontzet
tend veel ovei' een bedrijf te we
ten. Dan is het financieel rxa-
tuurlijk ontzettend attractief
om ook aan het bedrijf advies te
verkopen. Daar wordt het geld
mee vex'diend. De accountant
moet zijn'onafhankelijkheid te
rug krijgen. Dat kan alleen als
hij niet ook nog andere belangen
heeft bij een onderneming. Die
zogenaamde scheiding binnen
de kantoren tussen de contro-
leui-s en de consultants vind ik
gx'ote flauwekul. Welke accoun
tant haalt het in zijn hoofd, en
dit is gebeurd, om bij één onder
neming de controle te willen
doen en tegelijkertijd verant
woordelijk te zijn voor een
nieuw informatiesysteem. De
kwaliteit van het eigen systeem
wordt dan gecontroleerd. Ex-
worden vei'klaringen afgegeven
over het eigen advies."
De overheid is een van de partij
en die benadeeld worden door
ondeugdelijke accountantsver
klaringen. Hindriks: „Ik stel
vast dat accountants niet mel
den dat ze fi-aude aantreffen in
het hoger beroepsondei-wijs.
Dat geldt ook voor de grote
bouwprojecten. Als die verkla
ringen niet correct zijn, dan
heeft de overheid een groot pro
bleem, omdat wij bouwen veel
wetten op de kwaliteit van de
accountantsverklai'ing. Dus het
is van tweeën één: of die verkla
ringen worden betrouwbaar of
anders moeten we ze als over
heid maar zelf gaan controleren.
Maar ook leveranciers worden
benadeeld door slechte accoun
tantsverklaringen. Als ik jou
iets wil leveren, dan wil ik wel
zeker weten dat ik ook mijn geld
krijg. Dus kijk ik naar het kx-e-
dietrisico van jouw onderne
ming. Dat bepaal ik op de gepu
bliceerde jaarrekening, want ik
heb geen andex-e middelen. Dat
geldt ook voor de beleggers."
Vooral bij bedrijfsovernames
komen tekoxlkomingen ingoed-
gekeurde jaari-ekeningen vaak
pijnlijk aan het licht. „Gx'ote be-
drijven die middelgrote en klei
ne bedrijven opkopen, zien dat
de kwaliteit van de jaarcijfex's
ondanks de afgegeven verkla-
ï'ingen zeer matig is. Er moeten
vaak na de overname veel cox"-
recties worden uitgevoerd op de
gepubliceerde jaarrekeningen.
Soms springen overnames daar
ook op af. Er is geen ondex-nemer
meer in dit land die zo maar op
gxnnd van een accountantsver
klaring een bedrijf overneemt."
Toezicht
Tot nu toe lag het toezicht op de
kwaliteit van de accountant in
handen van de eigen beroeps
groep. Die is daarin echter vol
ledig tekort geschoten, vindt de
financieel specialist. Hindriks:
„Het is goed dat er een zelfstan
dig orgaan komt dat als een
soort openbaar aanklager gaat
functioneren. Als ik als belegger
benadeeld word door het feit
dat de accountant een zooitje
heeft gemaakt bij de controle,
dan moet er een publieke orga
nisatie zijn waar ik me kan mel
den. Die beschex-ming is nu on
voldoende. Wat mij betreft is de
accountant ook financieel di
rect verantwoordelijk voor de
schade die hij aani'icht." GPD
De interim-regering in Afgha
nistan vreest dat oude tegen
stellingen tussen rivaliserende
legercommandanten oplaaien
nu de Taliban verdreven is. In
de Afghaanse stad Herat, vlak
bij de grens met Iran, vindt een
gevaarlijke vingeroefening
plaats. Pathanen en Tadzjie-
ken liggen in de clinch over
400 gestolen auto's en een paar
honderd Talïban-gevangenen.
Op de achtergrond speelt het
conflict tussen Iran en Ameri
ka. „Die mannen vochten in de
eerste frontlinie van de Tali
ban, waarom zouden we ze
vrijlaten?"
door Frank Hendrickx
Stamhoofd Aji Abdul Rahif
uit Kandahar werkt nog
maar eens een kebab van scha
penvlees naar binnen in het
restaurant van Hotel Mohafaq
in Herat. Vijf dagen zit de met
tulband getooide Rahif nu al
samen ixiet dertig andere 'on
derhandelaars' en zestig lijf
wachten in het lichtelijk ver
vallen hotel. De open pick-ups
waarmee ze gekomen zijn,
staan pontificaal achter het
hotel en het in schutkleuren
gestoken escorte patrouilleert
met kalasjnikovs in de aanslag
door de lobby.
Aji Abdul Rahif en zijn man
nen zijn naar Herat afgereisd
om orde op zaken te stellen. In
de handelsstad bij de grens
met Iran houdt de Tadzjiekse
legercommandant Ismail
Khan 480 Kandahari's gevan
gen. Bovendien zijn vierhon-
dei'd vanuit Iran geïmporteer
de auto's van zakenlui uit
Kandahar gestolen. „Dat zijn
onze auto's en onze mensen",
vat Aji Abdul Rahif samen.
„We willen ze terug."
Handullah Khalibi, directeur
van de douane in Hex-at, denkt
daar heel anders over. De 33-
jarige vei*trouweling van Is
mail Khan wil van geen com
promis weten. „Die auto's
stonden inderdaad op naam
van zakenmannen uit Kanda
har, maar ze werden gebruikt
door de Taliban. De soldaten
die deze stad herovex'den, mo
gen die auto's houden. Boven
dien gaat het om 40 auto's en
niet om 400." Over het vrijla
ten van de Taliban-gevange-
nen wil Handullah Khalibi
helemaal niets weten. „Die
De Tadzjiekse legercommandant Ismail Khan, hier met zijn
bodyguards aanwezig op een persconferentie in november 2001
in de grensstad Herat, is voorlopig niet van plan de 480 gevangen
Kandahari's vrij te laten.
mannen vochten in de eerste
frontlinie van de Taliban.
Waarom zouden we ze vrijla
ten?"
De directeur van douane, een
sleutelpositie in de grensstad
Herat, heeft geen hoge dunk
van de delegatie uit Kandahar.
Stamhoofd Aji Abdul Rahif
spx-eekt hij minachtend aan
met 'meneer de Pathaan'.
Vreemd zijn de negatieve ge
voelens niet: Khalibi zat tot
twee maanden geleden in de
gevangenis van Kandahar. De
Taliban airesteerden hem
ruim anderhalf jaar geleden
wegens vermeende contacten
met Ismail Khan, de comman
dant die toen nog in balling
foto Behrouz Mehri/EPA
schap leefde in Iran en als
aartsvijand van de Taliban
gold. „Ik heb in die gevangenis
zeker honderd man van de
honger zien sterven", zegt
Khalibi. „Het was de ex-gste
plek op aax-de en wat doen ze in
Kandahar, ze nemen gewoon
voormalige Taliban-leden op
in de regering."
Het is een verwijt dat vaker te
horen valt in de kringen rond
Ismail Khan. De nieuwe com
mandant van Kandahar, Gul
Agha Shirzai, neemt het vol
gens veel Tadzjieken niet zo
nauw met de afrekening met
de Taliban. Veel keus lijkt
Shirzai ook niet te hebben,
want zijn stad Kandahar
stond aan de basis van de Tali
ban. Plet uitsluiten van alle
voormalige leden zou op veel
weerstand stuiten onder de
Pathaanse bevolking.
Bij mensen als Handullah
Khalibi, de slachtoffers van de
Taliban, roept die pragmati
sche opstelling echter vooi'al
wantrouwen op. „Als ze in
Kandahar Taliban-leden in
de regering opnemen, zullen
ze ons vroeg of laat weer aan
vallen", zegt de douanedirec
teur.
Dergelijke vexwijten kan men
in Kandahar niet onbeant
woord laten. Commandant
Gul Agha Shirzai verklaarde
al dat Iran via de troepen van
Ismail Khan invloed probeert
uit te oefenen in Afghanistan.
Teheran zou voortdurend wa
pens en brandstof naar Herat
sturen. Ook de Amerikaanse
px-esident Bush uitte daarna
die vex*wijten. In Herat gonst
het zelfs van de geruchten dat
de VS een maand geleden een
raketaanval uitvoerden op een
opslagplaats vol wapens uit
Iran vlakbij 'het huis van de Ji
had'het onderkomen van Is
mail Khan. „Het was helemaal
geen raketaanval. Het was een
eenvoudige explosie van
bx-andstof", zegt Khalibi. „In
Kandahar proberen ze de
Amerikanen tegen ons op te
jutten. Het is pure propagan
da."
Gastheer
Stamhoofd Aji Abdul Rahif
uit Kandahar probeert inmid
dels de ergste plooien glad te
strijken. Hij zegt dat Ismail
Khan zich 'een goede gastheer'
heeft getoond en dat hij geen
enkele aanwijzing heeft ge
vonden dat Iran op de achter
grond een rol speelt. „We heb
ben, denk ik, 65 procent van
onze problemen opgelost", al
dus Rahif. Veel verder is de de
legatie daarmee niet gekomen.
Ismail heeft 'enkele auto's' te
ruggeven en tevens beloofd
dat 'een aantal politieke ge
vangen' vrijgelaten zal wor
den. Verder wilde de oude
veldheer niet gaan.
Interim-pi'esidënt Kaxxai reist
deze week af naar Herat om te
bemiddelen in het conflict.
„Daar wachten we op", zegt
stamhoofd Aji Abdul Rahif.
„Een militair con f 1 iet mag hier
zeker niet over ontstaan."
GPD
Overstromingen
Tienduizenden Italianen zijn
dakloos geworden door de
overstromingexi. In Zuid-Ita-
lië werden 40.000 mensen ge-
evacueei'd, in het noorden
moesten 150.000 mensen huis
en haard verlaten. Er staat
170.000 hectare vruchtbaar
land onder water. Drie miljoen
mensen hebben in meer of
mindere mate schade aan huis
of landbouwgi-onden. De tota
le schade wordt door de Itali
aanse autoriteiten geschat op
tweehonderd miljoen lire.
Vliegtuig stort neer
Een vliegtuig van Belgische
maatschappij Sabena is in
Congo neergestort. Het toestel
was op weg van Costex'mans-
stad naar Leopoldstad. Er is
geen hoop dat iemand van de
vijftien inzittend het vlieg
tuigongeluk heeft overleefd.
Zeesterren
Nu er in het mosselbedrijf niet
zoveel werk meer is, wox'dt op
de Waddenzee intensief naar
zeesterren gevist. De zeester
ren worden verkocht aan Bel
gische bedrijven die ze ver
werken tot veevoer en mest.
Haring naar Polen
De Nederlandse bond van ha
ringhandelaren is van haar
voorraad gezouten haiing af.
De bond heeft met Polen een
contract gesloten voor de leve
ling van achttienduizend va-
ten haring.
Uitgever:
J. C Boersema
Hoofdredactie:
A L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax (0118)470102
E-mail: redactie@pzc nl
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax. (0118)470102
E-mail- redwalch@pzc.nl
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax (0113)273030
E-mail: redgoes@pzc.nl
T erneuzen: Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 ACTerneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115) 645741
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel. (0114)372776
Fax. (0114) 372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111) 454647
Fax. (0111) 454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee, Goes en Hulst:
8.30-17.00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden:
zaterdags tot 13.30 uur
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22.00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur:
Tel. (0118)484000.
Fax (0118) 470100.
Abonnementen
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag van 1.-)
per maand 19,25
per kwartaal: 52,--
per jaar 198. --
Voor toezending per post geldt
een toeslag.
E-mail: abo@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode.
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag 7—
zaterdag: 1.50
Alle bedragen zijn inclusiel 6% B TW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties
Alle advertenlieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen.
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd bij
de advertentieorderafdeling.
Tel: 0118-484321
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Is een onderdeel van hel Wegener-concern De door u
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor onze
(abonnementen)administralie en om u te (laten) inlormeren over voor u relevante diensten en pro
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig geselecteerde
derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij: PZC afdeling
lezersservice. Postbus 13.4380 AA Vlissingen
