Afghanen keren langzaam terug
Laat Italië niet afglijden
naar een bananenrepubliek
PZC
Cito-toets
Autokeuring
Logica ver te zoeken
in landbouwbeleid
van Europese Unie
Verwoeste land heeft vooral grote behoefte aan kennis
te gast
30 januari 1952
De grootste vluchteling eng emeenschap ter wereld keert, lang
zaam terug naar huis. Angst en nostalgie strijden om voor
rang bij de 3,6 miljoen mensen tellende Afghaanse diaspora.
De ogenschijnlijke vrede in Afghanistan kan niet iedereen
overtuigen. „Ik heb geen keus: Afghanistan is mijn vader
land."
Daltonscholen, Montessorischolen, Vrije Scholen
en de Freinetbeweging hebben hun collega-ba
sisscholen opgeroepen de Cito-toets te boycot
ten. Ze zijn wat laat met hun actie - pas vandaag valt
hun protestbrief in de bus, terwijl de Cito-toetsen giste
ren zijn begonnen. Maar er is genoeg reden hun stand
punt eens wat breder te bediscussiëren. Omdat vrijwel
alle scholen in Nederland de - overigens niet verplichte
- toets gebruiken, is de neiging groot het nut ervan klak
keloos aan te nemen. De schoolbesturen die in het ge
weer zijn gekomen, doen dat niet. Dat standpunt lijkt
nu te zorgen voor een waterscheiding tussen scholen die
de ontwikkeling van het individu hoog in het vaandel
hebben staan en de meer prestatiegerichte basisscholen
die de Cito-toets tot hun standaardpakket rekenen.
Ook al zullen veel leerkrachten het ontkennen, de Cito-
toest wordt momenteel ook aangewend om de kwaliteit
van de school zelf vast te leggen. En omdat elke school
er graag positief uitspringt, wordt dezer dagen een
zware last gelegd op de schouders van kinderen van elf,
twaalf jaar. Het Cito zelf constateert vol ongenoegen
dat de toets ook door het voortgezet onderwijs steeds
meer als de enig geldende waarheid wordt gehanteerd.
In het onderwijs is genoegzaam bekend dat een toets
niet meer is dan een momentopname die niet van door
slaggevende betekenis mag zijn. Bovendien moet de
schoolkeuze een samenspel zijn van leerkracht, ouders
en kind. De Cito-toets dreigt dat samenspel te verdrin
gen en is daarom hoognodig aan revisie toe.
De botsing tussen ANWB en Bovag over de ge
wenste frequentie van de algemene periodieke
autokeuring (apk) was te voorzien. Want de ver
schillen tussen de belangen van beide organisaties zijn
groot. De ANWB vertegenwoordigt de consument die in
de eerste plaats denkt aan veiligheid, bedrijfszekerheid
en - vaak in mindere mate - milieuvriendelijkheid. En
dat alles tegen een redelijke prijs. De garagehouders
verenigd in de Bovag beschermen vooral hun omzet. De
jaarlijkse keuring van niet meer zo jonge auto's dient
beide partijen. Maar dat wil nog niet zeggen dat deze
aanpak domweg moet doorgaan.
Veel pleit voor het vieren van de strakke apk-teugels in
combinatie met het aanspreken van de automobilist op
zijn verantwoordelijkheid. Tüssen apk's, jaarlijks of in
een andere regelmaat, moet hij toch kien blijven op
piepjes of kraakjes. En die waakzame houding is ook
nodig ten aanzien van het eigen verkeersgedrag.
Minister Netelenbos noemde de apk gisteren een 'ge
weldig (goed) dwangmiddel'. Zij schijnt te vergeten dat
de automobilist met zijn bijdrage aan het huidige ni
veau van verkeersveiligheid vertrouwen verdient. En
de soepele regels die daarbij horen.
woensdag 30 januari 2002
door Frank Hendrickx
Op het kleine vliegveld van
Kaboel omhelzen Hamid en
Zemir elkaar nog één keer. De
twee jongens knepen elkaar tij
dens de anderhalf uur durende
vliegreis vanuit Tadzjikistan al
af en toe in de wangen. Alsof ze
zeker wilden weten dat ze niet
droomden, dat ze na vier jaar
eindelijk terugkeerden naar
hun eigen huis.
,,Dag Doesjanbe", fluisterden
Hamid en Zemir toen de
Tadzjiekse hoofdstad uit het
zicht verdween. Zodra de con
touren van Kaboel opdoken,
neurieden ze zacht een Perzisch
melodietje over Afghanistan.
„Hier heb ik vier jaar op ge
wacht", zei de 17-jarige Hamid.
Op het vliegveld van Kaboel lo
pen de emoties hoog op. Fami
lieleden die elkaar jaren niet ge
zien hebben, vallen elkaar in de
armen, jonge kinderen zien voor
het eerst de machtige Afghaan
se bergen die Kaboel omringen
en tieners als Hamid en Zemir
begroeten een land dat ze al bij
na waren vergeten. Soldaten
van de Noordelijke Alliantie
kijken glimlachend toe. Ze heb
ben vergelijkbare taferelen al
een paar keer gadegeslagen.
Elite
Langzaam, druppelsgewijs
keert de Afghaanse diaspora te
rug naar huis. In de jaren van
oorlog en anarchie groeide de
Afghaanse vluchtelingenge-
riieenschap tot 3,6 miljoen men
sen, de grootste ter wereld. Het
merendeel van de Afghanen
vond onderkomen in vluchte
lingenkampen in Pakistan (2,2
miljoen) en Iran (1,2 miljoen).
De Afghaanse elite, weten
schappers en intellectuelen,
waaide uit over de rest van de
wereld. Ook een buurland als
Tadzjikistan nam vergeleken
met Pakistan en Iran slechts een
select aantal Afghanen op. Met
de hulp van 25.000 Russische
soldaten hield Tadzjikistan het
gros van de vluchtelingen aan
de andere kant van de grens.
De Afghanen die nu Tadzjikis
tan weer de rug toe keren, wis
ten vier tot zes jaar geleden wel
het buurland binnen te komen.
Ze hadden vaak goede contac
ten op hoog niveau en behoor
den tot de beter opgeleiden. In
Tadzjikistan zijn ze die traditie
trouw gebleven. De jongeren
spreken opvallend goed Engels
en willen allemaal aan de uni
versiteit studeren.
Mijnen
Anders dan de vluchtelingen uit
Iran en Pakistan hoeven de Af
ghanen uit Tadzjikistan niet lo
pend of met vrachtwagens terug
over wegen die vergeven zijn
van rovers en mijnen. Van bui
tensporige luxe is echter ook
hier geen sprake. De oude Rus
sische Antonov 12 waarmee ze
vliegen, heeft vier zwart uitge
slagen propellers en boezemt
ook verder weinig vertrouwen
in. De lcleuren van de op de
staart geschilderde vredesduif
zijn vaal als een te vaak gewas
sen T-shirt en binnen is er geen
stoel, laat staan veiligheidsgor
del, te bekennen.
De Noordelijke Alliantie heeft
bovendien besloten dat de te-
rugkerenden niet te veel in de
weg gelegd mag worden. Televi
sies, tafels, radio's, ventilato
ren, satellietschotels, enorme
tassen vol Meren, alles mag het
oude toestel in gedragen wor
den. De passagiers moeten uit
eindelijk boven op de dozen en
tassen gaan liggen en raken met
hun hoofden bijna het plafond
van de Antonov 12. „Hoe noe
men jullie dit ook al weer",
vraagt Zemir lachend. „Busi-
nessclass?" Daarna draait hij
zijn handpalmen richting hemel
en bidt kort tot Allah. Ook ande
re passagiers wenden zich tot de
Genadige.
„Dit is heel zwaar voor me",
Veel Afghaanse vluchtelingen moeten de thuisreis maken met primitieve middelen, zoals deze groep die
passeert bij Torkham.
zegt Sami, een 16-jarige klasge
noot van Hamid en Zemir, als de
Antonov sputterend de lucht in
is gegaan. „Ik leefde heel graag
in Doesjanbe. Ik ging er naai
school, had vrienden en een
vriendin. Veel Afghaanse vluch
telingen keren niet terug. Een
Masgenoot van ons probeert
nog steeds naar Canada te gaan.
Ze gelooft niet in Afghanistan.
Ik zelf heb geen keus: Afghanis
tan is mijn vaderland. Ik moet
van mezelf terug."
Ballingschap
De interimregering van Hamid
Karzai- zelf jarenlang vluchte
ling in Pakistan - zal bij de voor
zichtige wederopbouw van Af
ghanistan afhankelijk zijn van
Afghanen die terugkeren uit
ballingschap.
De mensen die de afgelopen ja
ren in Afghanistan zijn achter
gebleven, hebben nauwelijks
onderwijs genoten. Er is geen
politieke Masse die het land kan
besturen en de kennis om de to
taal vernietigde infrastructuur
de Pakistaans-Afghaanse grens
fotoTariq Mahmood/EPA
op te bouwen, is amper aanwe
zig. Sami weet wat er van hem
veiwacht wordt. „Ik weet dat
het leven heel moeilijk zal wor
den, maar gek genoeg voel ik me
ook heel gelukkig", zegt hij in
vlekkeloos Engels. „Eerst maar
eens Mjken of ik de weg naar
mijn eigen huis nog kan vin
den." GPD
door Nico Hylkema
Als je een door administratie
ve lasten geplaagde boer op
de kast wilt jagen, dan moet je
beginnen over Europees beleid.
In het politieke speelveld in Eu
ropa's vergaderzalen lijken ra
tionele argumenten amper te
tellen. Ideologisch bevlogen lie
den lijken er alleen maar wetten
in elkaar te flansen, die boeren
met grote vreze vervullen.
Is het echt zo erg, hoor je nog wel
eens iemand vragen als het over
het Europees landbouwbeleid
gaat. Wie denkt dat er het één na
het andere complot wordt ge
smeed komt bedrogen uit. Dat
valt reuze mee. Het beleid hangt
veelal van toeval aan elkaar.
Je kimt je bijvoorbeeld moeilijk
een complot voorstellen, waarin
Nederlandse politici vanuit mi
lieu-overwegingen bijna het he
le land in het kader van de
nitraatrichtlijn in Brussel aan
melden als nitraatgevoelig
land.
Het gevolg is een door Brussel
opgelegde richtlijn van een ver
bod op het uitrijden van meer
dan 170 kilo stikstof uit dierlij
ke mest per hectare.
Drinkwater
Als een wetenschappelijk on
derbouwd, zogeheten deroga-
tieverzoek om dat te verhogen
tot 250 Mlo niet gehonoreerd
wordt, zal menig boer in Neder
land het moede hoofd in de
schoot leggen. Dit voorbeeld is
helaas aan de werkelijkheid
ontleend, maar verdient het
predikaat complot allerminst.
Overigens is die 170 kilo niet een
getal dat met wat voor weten
schappelijk onderzoek dan ook
te onderbouwen is. Eigenlijk is
het gebaseerd op de drinkwa
ternorm van 50 milligram ni
traat in het grondwater, het
geen vooral geldt voor bronnen
waaruit drinkwater wordt ge
put. Maar zelfs het volgzame
rijksonderzoeksinstituut RIVM
heeft berekend dat de Neder
landse graslanden best 310 kilo
stikstof kunnen velen.
Waarom dan die 170 Mlo? Tja,
een kwestie van politiek hand-
jeMap. In principe niet bedoeld
om Nederlandse boeren te nek
ken. Maar ja, nu het zo uitwerkt
zien andere landen wellicht
weinig reden om juist voor die
zware concuiTent Nederland de
ijzei's uit het vuur te halen. Dat
kan dus nog spannend worden.
Teiwijl de grote boerenorgani-
satie LTO poogt er nog het beste
van te maken, zet de Meine Ne
derlandse Melkveehouders
Vakbond (NMV) de hakken in
het zand en komt keer op keer
met wetenschappelijk goed on
derbouwde ai'gumenten waar
om het beleid niet deugt. Ze
worden geholpen door het Hei
delberg Appeal Nederland, een
groep wetenschappers die zich
dood ei'gert aan irrationale ar
gumenten voor wetgeving.
Helaas voor de NMV blijft het
roepen in de woestijn. Hun
werkwijze is telkens dezelfde:
met wetenschappelijk ondex--
bouwde argumenten politieke
besluitvox-ming bestlijden. Bij
de LTO is men realistischer en
doet men mee aan het politieke
spel. Dat levert meer x-esultaat
op dan de NMV-strategie.
In de Brussels vergaderkamers
tellen de argumenten van on
derzoekers ni et zoDus moet het
politieke spel worden gespeeld.
Dat is nodig, want er komt nog
meer milieuwetgeving aan. Het
sluitstuk is de aanspx-akelijk-
heidswetgeving. Daarin wor
den individuele boeren straks
aanspx'akelijk gesteld voor
schade aan het milieu en de
vraag is waar de bewijslast
komt. Bij de boer of bij de wet
gever.
Van de Nederlandse bewinds
lieden valt weinig hulp te ver-
wachten. Landbouwminister
Bx-inkhox-st is nog wel bereid om
te pleiten voor honorexlng van
het derogatieverzoek, maar wil
daardoor geen slechte naam in
Brussel krijgen. Hij probeert in
zijn ogen belangrijker zaken
binnen te halen. Erger is minis
ter Pronk. Daar kunnen ze in
Brussel nog wat van leren. Ter
wijl de boeren hun pijlen van
gramschap op Bi'inkhorst af
schieten, richt Px-onk veel scha
de aan.
Aureool
Het gaat dus allang niet meer
om wie gelijk heeft, maar om
wie het krxjgt. Verstandige boe
ren passen zich daarom maar
aan en probei'en zo hun voordeel
te halen. Want de consument is
al even irx-ationeel als de poli
tiek.
Die kun je dus wellicht nog zo
ver krijgen ooit eens te gaan be
talen voor landbouwproducten,
die misschien niet echt veiliger
en milieuvxlendelijker gepx-o-
duceerd zijn, maar wel dat aux-e-
ool hebben. GPD
Volgens Europarlementariër
Max van den Berg (PvdA)
moet Europa de druk op de Ita
liaanse regering opvoeren. De
Europese Unie, een gemeen
schap van gemeenschappelij
ke wettennormen en waar
den, moet voorkomen dat Ita
lië verwordt tot het instrument
voor de verwezenlijking van
Berlusconi's wensen. Daar
voor zijn de regeringen van de
overige veertien lidstaten en
het Europees Parlement alle
maal verantwoordelijk.
door Max van den Berg
Het is niet eerlijk want zij
zijn groot en ik ben klein.
Deze uitspi'aak van het Itali
aanse kuikentje Calimero, vat
in het kort de nieuwe koers sa
men vaix het Italiaanse buiten
lands beleid van de kersverse
minister van Buitenlandse Za
ken, en niet te vergeten pre
mier van Italië, Silvio Berlus
coni.
Een lijn die geheel in overeen
stemming is met zijn algemene
politieke koers. De Italiaanse
oppositie, de Italiaanse rech-
ters, de vrije buitenlandse me
dia én de regeringen van de an
dere lidstaten in de Europese
Unie streven maar één doel na,
Berlusconi en zijn economisch
en politiek imperium onderuit
halen.
Na iedere affaire Minken sus
sende en verontschuldigende
woorden vanuit de Italiaanse
x-egering.
Bexiusconi's uitspx-aak, vlak
na de terroristische aanslagen
in de Verenigde Staten, dat 'de
Westex'se beschaving superi
eur is aan die van de moslims'
werd afgedaan als 'uit zijn vei -
band gerukt'. En na het aftre
den van de minister van Bui
tenlandse Zaken, Renato Rug-
giero, aangesteld om Italië een
serieus en pro-Europees ge
zicht te geven, haastten Itali
aanse regeringsvertegen woox-
digers zich te zeggen dat Italië
voorstander blijft van een
sterk en verenigd Europa.
Mooie woorden
Daarmee komt de vraag cen-
ti-aal te staan wat deze mooie
woorden waard zijn. Waar
schijnlijk niet veel, aangezien
de politieke agenda van Forza
Italia hoofdzakelijk lijkt te
worden gedicteerd door het ei-
Premier Silvio Berlusconi (r) geflankeerd door Gianfranco Fini, die door Berlusconi is benoemd in
de Europese Conventie. foto Guiseppe Giglia/EPA
genbelang van Berlusconi en
de zijnen.
We kunnen het afdoen onder
het kopje 'binnenlandse aan
gelegenheden' die we kxitisch,
maar op afstand moeten vol
gen. Maar daannee wordt to
taal voorbijgegaan aan het feit
dat Italië via de Europese Unie
onlosmakelijk met alle landen
in Europa, inclusief Nedex--
land, verbonden is. Ook in Ita
lië is de euro een feit. Ook in
Italië zijn de Europese afspra
ken op een scala van tex-reinen
als openbare aanbestedingen,
milieu, justitiële samenwer
king, staatssteun of begro
tingsdiscipline van kracht.
En ook Italië is vertegenwoor
digd in het Europees Parle
ment
Fox-za Italia heeft 22 zetels. Zij
maken deel uit van de Europe
se Volkspartij, de fractie die
ook het CDA hei'bei'gt. Ik ben
er van overtuigd dat het CDA
veel standpunten van Forza
Italia niet deelt. Maar een pu
bliek, of zelfs enigszins toege
dekt oordeel heb ik nog niet
gehoord. En juist omdat mijn
CDA-collega's zich altijd be-
tx'ouwbaar inzetten voor hun
gedachtengoed van christelij
ke nox-men en waax'den, doet
het des te meer pijn dat ze op
dit punt niet tot zichtbax-e ac
tie komen.
Hoe staat de Italiaanse rege-
x'ing nu eigenlijk tegenover
Europa? Italië heeft als één
van de oprichters van de Euro
pese Unie altijd meer Europe
se samenwerking gesteund.
Maar de Italiaanse beslissing
om Gianfranco Fini te benoe
men in de Conventie belooft
weinig goeds. Fini, leider van
de neo-fascisten en trouw coa
litiegenoot van Berlusconi,
heeft zich in het vexieden
meermaals uitgesproken te
gen te veel Europese samen
werking. Dit tex-wijl de Con
ventie juist een antwooi'd moet
zien te vinden op de heikele
vraag hoe de toekomst van Eu
ropa, inclusief verdergaande
politieke, sociale en economi-
sche samenwerking, voito
moet krijgen.
De politieke situatie i n het Ita
lië is afhankelijk van de daden
van de huidige Italiaanserege-
ring. Die stemmen mij voor
alsnog somber. Heeft Berlus
coni ook het zelfreinigend ver
mogen van de Italiaanse sa
menleving op de hell i ng gezet?
Vooralsnog lijken de Italianen
hun regering niet massaal af te
vallen. Een ci'uciaal element
hierin is de grote invloed van
Bexlusconi's media-imperium
op de publieke opinie.
Tot nu toe heeft Europa zich te
terughoudend opgesteld.
Maar we kunnen ons dit niet
langer veroorloven. Europa is
meer dan een los economisch
samenwerkingsverband. We
zijn een gemeenschap van ge
deelde normen en waarden. In
Italië staan fundamentele
waarden als de xechtstaat en
pei'svrijheid onder druk. Dat
mag niet worden weggepoetst
met het argument dat een
'linkse samenzweilng' Berlus
coni en de zijnen huxi succes
niet gunt.
Juist de inbedding in Europa
zou Italië kunnen behoeden
voor een verder afglijden rich
ting een bananeni'epubliek.
Binnen de Europese Unie zijn
de lidstaten niet langer alleen
verantwoox*ding schuldig aan
hun eigen bevolking, maar ook
indirect aan de bevolMng van
de andere landen. En daarom
moeten we al onze instrumen
ten inzetten om de Italiaanse
rechtstaat niet ten onder te la
ten gaan. GPD
Max van den Berg is lid van het
Europees Parlement en de delega
tieleider van de PvdA-Eurodele-
gatie
Criminaliteit
De criminaliteit in Zeeland is
vorig jaar toegenomen. Dat
meldt het arrondissement
Zeeland.
De stijging is waargenomen
in zowel de lichte als de zwa
re vergrijpen. Deskundigen
van het Leger des Heils wij
ten de stijging aan de nawee-
en van de oorlog en de sobei'e
levensstijl.
Oplichters
Drie broers uit- Haarlem zijn
aangehouden omdat zij be
drijven rekeningen stuurden
voor advertenties waar geen
opdi'acht voor was gegeven.
De advexlenties zouden in
een zaken-adresboek komen.
Op deze manier hebben de
broers voor 22.000 gulden
bijeengegaard.
Abe Lenstra
Abe Lenstra is verkozen tot
sporter van het jaar. Dat
maakte de AVRO-radio be
kend. Fanny Blankers-Koen
eindigde op de tweede plek
en Wim van Est werd derde.
Gedenkteken
Op de begraafplaats in Zie-
rikzee is een gedenkteken ge
plaatst op het graf van com
mando Leo van Woesteijne.
Het gedenkteken werd ont
huld door de kapitein van de
commandotroepen waax*van
hij deel uit maakte. Het ge
denkteken is betaald door
zijn strijdmakkers.
Uitgever:
J.C Boersema
Hoofdredactie:
A. L, Oosthoek
D. 8osscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel(0118)484000
Fax. (0118) 470102
E-mail redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel (0118)484000
Fax. (0118) 470102
E-mail: redwalch@pzc nl
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel (0113) 273000
Fax. (0113) 273030
E-mail redgoes@pzc.nl
Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115) 645769
Fax. (0115) 645741
E-mail redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel. (0114)372776
Fax. (0114) 372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111)454647
Fax. (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8 00 tot 17.00 uur
Zierikzee. Goes en Hulst:
8 30-17 00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
E-mail; web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden:
zaterdags tot 13 30 uur.
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22.00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur:
Tel. (0118) 484000.
Fax (0118) 470100.
Abonnementen
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag van J.-)
per maand 19.25
per kwartaal: 52.- -
per jaar. 198,--
Voor toezending per post geldt
een toeslag.
E-mail abo@pzc nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode.
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag: 1.-
zaterdag:€ 1,50
Alle bedragen zijn inclusief 6% B TW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen.
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd bi|
de advertentieorderafdeling.
Tel'0118-484321
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van hel Wegener-concern. De door u
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor onze
(abonnementen)administratie en om u Ie (lalen) intormeien over voor u relevante diensten en pro
ducten van detitelsende werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig geselecteerde
derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij: PZC, atdeling
lezersservice, Postbus 18,4380 AA Vlissingen.