Thermphos mikt op wereldtop
Nemag grijpt alles boven 20 ton
Duisenberg zet
politieke druk op
ECB-benoeming
Redders van de
Koersk roepen
ondernemers op
tot innovatie
Pensioenbreuk duikt
pas op als het te laat is
profijt
Fosforconcern wil in tien jaar minstens op tweede plaats staan
het bedrijf
donderdag 24 januari 2002
GOES - Ondernemers moeten
vooral durven vernieuwen. Als
Mammoet nooit het lef had ge
toond om te innoveren, had het
nooit de opdracht verworven
voor de berging van de Russi
sche onderzeeër de Koersk.
Directeur F. van Seumeren van
Mammoet zei dat gisteren tij
dens een bijeenkomst van de
Maatschappij voor Nijverheid
en Handel in Motel Goes. „Blijf
ontwikkelen", riep hij de aan
wezige ondernemers op. „Toen
we in Rusland de vraag kregen
of we wel eens een schip hadden
gelicht, moesten we die ontken
nend beantwoorden. Maar we
Rebben zoveel ervaring met ex
treem zwaar transport- en hijs-
werk, dat we de kennis in huis
•Rebben om dit soort projecten
laan te pakken."
Verbazing
wan Seumeren vertelde dat
werknemers van subcontractor
Smit met verbazing keken hoe
Mammoet het project aanpakte.
„Alle vijzels die op het ponton
Giant 4 het hijs werk moesten
doen, waren volledig computer
gestuurd. We konden tot op de
kilo zien, hoeveel trekkracht el
ke vijzel leverde en of alles goed
ging. Al die technieken en ken
nishebben we zelf ontwikkeld."
En niet zonder succes, betoogde
Van Seumeren. „Want juist
daardoor heeft Mammoet een
naam opgebouwd in een markt
waar het daarvoor niet aanwe
zig was." In de loop der tijd is
Mammoet gegroeid tot een con
cern waar 1500 mensen werken,
verdeeld over 30 vestigingen in
de hele wereld en met een omzet
van 300 miljoen euro.
Betoog
De Mammoet-directeur onder
streepte zijn betoog nog eens
door aan te geven dat ook Mam
moet niet stil staat. Zo heeft het
bedrijf een schip ontwikkeld
dat in één keer een windmolen
naar zee kan vervoeren en neer
zetten. Het schip is ook inzet
baar om bijvoorbeeld brugde-
lente verplaatsen.
Van Seumeren zei trots te zijn
om in Zeeland een voordracht te
mogen houden. „Het is toch de
provincie waar ons familiebe
drijf groot door kon worden. De
allereerste opdrachten voerden
we uit voor Zeeuwse bedrijven,
zoals Pechiney en Thermphos."
Mammoet, onderdeel van de
Van Seumeren Groep, heeft een
vestiging in Ter-neuzen (bij
Dow). Verder doet het veel za
ken met Zeeuwse ondernemin
gen als Hydro Agri en Heerema
door Cees Manders
DEN HAAG - Enkele miljoenen
Nederlanders hebben een pen
sioenbreuk. Maar weten die Ne
derlanders wel wat een pensi
oenbreuk is, welke rampzalige
gevolgen die heeft voor 'later'?
Over ons pensioen stellen we
ons pas vragen kort voordat we
het bedrijfspand voorgoed ver
laten. En dan is het te laat. Dan
zul je die pensioenrechten moe
ten nemen zoals ze zijn: mager,
karig en fors gehavend door al
lerlei pensioenbreuken.
Geen 70 procent zoals beloofd,
maar veelal slechts 45 a 50
van het laatste loon (inclusief de
AOW). Het bedrijf kan alleen
naar het pensioenfonds verwij
zen.
De meesten van ons zullen tegen
die tijd bij meer dan één pensi
oenfonds moeten aankloppen
om informatie. Want we veran
deren in ons arbeidzame leven
nogal eens van werkgever. En
elke werkgever heeft zijn eigen
pensioenfonds,
Als al die verschillende pensi
oenrechten nou eens naadloos
(en dus breukloos) op elkaar
zouden aansluiten! Maarzo
mooi is het leven niet.
Probleem is dat bij die pensi
oenbreuken de backservice niet
is afgefinancierd. Wat is wat
niet? Nu is enige uitleg nodig,
aan de hand van een heel een
voudig voorbeeld, want pensi
oenkwesties zijn al moeilijk ge
noeg.
Eigen fonds
Karei Schuit treedt op 21-jarige
leeftijd.in dienst bij bedrijf A,
dat een eigen pensioenfonds
heeft: pensioenfonds AA. Zoals
gebruikelijk in Nederland, doet
hij pas mee in het pensioenfonds
wanneer hij 25 wordt. Dan pas
moet hij premie betalen. Dit is
een bepaald percentage van zijn
bruto salaris minus het deel
waarvoor hij al AOW-premie
betaalt. Elk jaar daarna, bouwt
hij 1,75% rechten op. Omdat we
op 65 met pensioen gaan, bouwt
Schuit aan pensioenrechten dus
op: 40 x 1,75% 70% van het
laatste salaris, inclusief de
AOW. Dus zou hij in zijn 64ste
jaar 50.000 euro verdienen, dan
ontvangt hij als pensioen 70%
van die 5 0 mille (35.000 euro)de
AOW inbegrepen.
Maar de werkelijkheid is an
ders. Schuit werkt maar tot zijn
45 ste bij A, en stapt dan over
naar bedrijf Bdat veel beter be
taalt. Bedrijf B heeft Pensioen
fonds BB. Hij moet daar wel in
gaan deelnemen. Het pensioen
is nog ver weg. Wie dan leeft, wie
dan zorgt, denkt Karei Schuit.
Hij vergeet dus iets belangrijks
bij zijn salarisonderhandelin
gen met B.
De nieuwe pensioenregeling
van BB voorziet ook in 70% van
het laatst genoten salaris en dit
salaris zal aanzienlijk meer zijn
dan wanneer Schuit bij A was
gebleven. Maar wil hij die 70%
dan ook werkelijk incasseren,
dan moet het nieuwe pensioen
fonds BB ook bereid zijn de ja
ren die hij in pensioenfonds AA
heeft deelgenomen mee te tel
len, dus mee te financieren. Er
moet dus als het ware over die
jaren bij bedrijf A backservice
voor zijn pensioenrechten wor
den voldaan tot het pensioenni
veau van bedrijf B.
Maar wie moet die backservice
dan betalen, affinancieren of
volstorten (in het pensioenjar
gon)? Pensioenfonds BB weigert
natuurlijk. Schuit had in de on
derhandelingsfase tegen B moe
ten zeggen: als jullie me willen,
zullen jullie de backservice van
mijn pensioenaanspraken bij
mijn vorige pensioenfonds (AA)
voor jullie rekening moeten ne
men. Of zijn nieuwe baas Schuit
dan nog wil, hangt af van de
krapte op de arbeidsmarkt
Maar hoe zit dat dan met de af
spraak tussen de pensioenfond
sen AA, BB en CC (van bedrijf C)
om bij overstap van de werkne
mers de waarden van de opge
bouwde pensioenrechten over
te nemen? Sinds 8 juli 1994 be
staat er een wettelijk recht op
waardenoverdracht. Dit bete
kent dat wat bij pensioenfonds
AA is opgebouwd wordt
uitgerekend (contant wordt ge
maakt) en vervolgens wordt
overgemaakt aan het nieuwe
pensioenfonds BB.
Flink gat
Verdiende Schuit dus bij zijn af
scheid van A 35.000 euro (met de
daaraan gekoppelde pensioen
rechten) en gaat hij bij bedrijf B
ineens 45.000 euro verdienen
(met daaraan weer gekoppelde
pensioenrechten), dan valt er
dus een flink gat in zijn pensi
oenopbouw. De pensioenwaar
den bij dat salaris van 35.000
euro worden overgedragen van
AA naar BB, terwijl pensioen
fonds BB verder borduurt vanaf
een salaris van 45.000 euro. Het
gat is dus helder: de pensioen
rechten over die 10.000 euro.
Waardenoverdracht lijkt dus
mooier dan het in werkelijkheid
is. GPD
door Maurice Wilbrink
door Jeffrey Kutterink
VLISSINGEN - Thermphos In
ternational in Vlissingen, nu de
vierde producent ter wereld van
fosfaten en fosfaatverbindin
gen, wil over uiterlijk tien jaar
behoren tot de top twee. Om
daar te komen is vervaardigen
van fosfor alleen niet genoeg.
Het is net zo belangrijk te pene
treren in de markt van halffa
brikaten om de productie en dus
het voortbestaan zeker te stel
len. De overname van de fosfo-
ractiviteiten van Atofina past
dan ook in die visie.
Het verzelfstandigde onderdeel
van het Hoechst-concern is op
overnamepad. Selectief neemt
de directie her en der op de we
reld fabrieken en productie
eenheden over en breidt zo de
productenrange uit. De onder
neming boort nieuwe markten
aan en verstevigt daarmee haar
greep op de wereldwijde fosfor-
markt.
Een vereiste om overeind te blij -
ven in een markt die zich van
wege overcapaciteit aan het
herschikken is. Aan de lopende
band nemen grote concerns
kleinere bedrijven over. Con
cerns kijken meer clan ooit wel
ke activititeiten behoren tot de
core-business. En dus is het een
zaak van eten of gegeten wor
den.
Thermphos heeft nu vestigin
gen in Nederland, Duitsland,
Argentinië en China. In totaal
werken er ruim 900 mensen,
waarvan 425 in Vlissingen. De
omzet bedraagt ongeveer 300
miljoen euro.
Thermphos behoorde tot juli
1997 tot Hoechst Holland. Na
het besluit van Hoechst zich te
concentreren op geneesmidde-
1 len voor mens en dier, behoor
den fosfor en afgeleide
I producten niet langer tot de
kernactiviteit.
I „Hoechst is begonnen als verf-
menger", zegt Thermphos-di-
rectielid J. Groenink. „Het con-
1 cern groeide zó sterk en was
actief op zóveel markten dat het
1 eigenlijk nergens meer écht
goed in was."
Nadat Thermphos ruim een jaar
Het slak dat als bijproduct vrijkomt bij het productieproces wordt uitgegoten over zogenoemde slakkenbedden. Het materiaal wordt ge
bruikt in onder meer de wegenbouw. foto Wim Erkens/Thermphos International.
te koop had gestaan, besloot
Hoechst het bedrijf onder te
brengen bij haar chemiedochter
Celanese. Ook daar bleek de fos-
forproducent een vreemde eend
in de bijt, omdat Celanese zich
richt op organische chemie.
Fosfor, fosforzuur en dergelijke
zijn anorganische producten.
Begin 1999 maakten vier direc
tieleden bekend dat ze het be
drijf van eigenaar Celanese wil
den kopen (management buy
out). Aan het eind van het jaar
stond de firma op eigen benen.
Dat was slechts het begin.
In Vlissingen worden fosfor,
fosforzuur en grondstoffen voor
was- en afwasmiddelen, zoge
noemde natriumtripolyfosfaten
(ntpp) gemaakt. Deze fosfaten
lossen vuil op. Ze worden in ver
schillende Europese landen niet
meer gebruikt in wasmiddelen,
maar alleen nog in tabletten
voor afwasmachines. De markt
voor deze wasmiddelfosfaten
staat daarom sterk onder druk
en het was een kwestie van tijd
voordat het bedrijf zou moeten
inkrimpen.
Door de overname op 1 juli 2000
van de productie van grondstof
fen voor wasmiddelen van het
Zweedse Kemira Kemi AB hield
Thermphos de productie van
deze fosfaten op peil. De fabriek
in het Sloegebied werd uitge
breid met een nieuwe produc
tielijn. Het nieuwe fosfaat
wordt gemaakt voor producen
ten van vaatwasmiddelen in
heel Europa.
Piesteritz
Nog geen jaar later, in februari
2001, maakt Thermphos we
reldkundig een deel van de pro
ducten van het Duitse Chemi
sche Werke Piesteritz (CWP)
onder haar eigen naam te gaan
verkopen. Het gaat om na
trium-, kalium- en ammonium
fosfaten, die onder meer worden
gebruikt voor metaal- en wa
terbehandeling en levensmid
delen.
Zoals het zich nu laat aanzien
neemt de Vlissingse fosfatengi-
gant de fosfatenafdeling van
CWP voor het eind van het jaar
over.
De derde grote acquisitie van
Thermphos International sinds
het op eigen benen staat, is de
overname van de fosforactvitei-
ten van Atofina. Daarmee
schuift Thermphos nog meer op
van primair fosforproducent
naar een concern dat steeds
meer van fosfor afgeleide
grondstoffen maakt voor onder
meer levens- en wasmiddelen.
Een bewuste strategische keuze
van de directie om de greep op
de wereldwijde markt te verste
vigen.
„Atofina is een belangrijke af
nemer van fosfor, waarvan het
afgeleide producten maakt",
legt directielid van Thermphos
C. Galeano uit. „Door de over
name stellen we een deel van de
grondstofleverantie zeker. Van
de totale fosforproductie in
Vlissingen, is tien procent be
stemd voor Frankrijk. Het ze
kerstellen van de afname is te
vens het waarborgen van de
toekomst van het concern in
Vlissingen."
Atofina wil zich meer gaan rich
ten op haar kernactiviteiten, de
productie van petrochemicaliën
en afgeleide producten, zegt
Thermphos-directielid H. Ca-
pello.
„De fosforactiviteiten passen
daar niet in. Dat is de reden dat
Atofina die wil afstoten.
Thermphos legt zich niet alleen
toe op het produceren van fos
for, maar ook van halffabrika
ten. De overname van de divisie
van Atofina ligt dus voor de
hand."
Met de acquisitie komt Therm
phos ook in het bezit van een
witte-steenkoolcentrale. Die
produceert 25 miljoen kilowatt
uur groene stroom. Een deel
wordt gebruikt voor de eigen
productie, een deel van de
stroom wordt op de vrije markt
verkocht.
Het bedrijf exporteert naar 80
landen. Alleen de Verenigde
Staten liggen voor Thermphos
nagenoeg braak. Het is de vuri
ge wens van de directie om ook
(een gedeelte van) die markt
langzaam maar zeker in handen
te krijgen.
Capello: „Eén ding staat vast.
Als we over een j aar of tien tot de
top twee van fosforproducenten
wiHen behoren, moeten we de
komende drie jaar keuzen ma
ken. Dat kan betekenen dat we
bedrijven gaan overnemen.
Maar we zullen ook de produc
tiecapaciteit in bijvoorbeeld
China uitbreiden, zodat we
meer greep op de markt krij
gen."
DEN HAAG - President Dui
senberg van de Europese Cen
trale Bank (ECB) heeft de druk
opgevoerd om tijdig de opvol
ging te regelen van de ECB-vi-
ce-president Christian Noyer.
De termijn van de Fransman
Noyer verstrijkt eind mei 2002
en de procedure voor zijn opvol
ging krijgt een zware politieke
lading.
Duisenberg heeft de regerings
leiders van de twaalf eurolan
den opgeroepen snel met een
kandidaat te komen. De ECB-
president heeft vorige maand in
een brief aan de EU-minister-
raad geschreven dat het func
tioneren van de centrale bank
hierbij is gebaat.
Met zijn actie brengt Duisen
berg met name Frankrijk in een
lastig parket. De Franse presi
dent Chirac heeft in 1998 met
grote moeite de benoeming van
de Nederlander tot ECB-presi-
dent geaccepteerd. Duisenberg
liet indertijd weten niet de volle
acht jaar ECB-president te zul
len zijn.
Chirac heeft echter altijd volge
houden dat Duisenberg hooguit
vier jaar in functie zou blijven
en gokte op een Franse opvolger
voor de hoogste functie. Vanuit
Frankrijk is regelmatig kritiek
geweest op Duisenbergs func
tioneren. Het is een publiek ge
heim dat Parijs graag de Franse
centrale-bankgouverneur Tri-
chet wil zien op de hoogste ECB-
positie.
Zetel
Nu Duisenberg heeft laten we
ten dat hij zeker nog de rest van
2002 de ECB zal leiden, dreigt
Frankrijk zelfs z'n zetel in het
zeskoppige bestuur van de bank
te verliezen.
Er wordt op gespeculeerd dat
een van de zittende bestuursle
den, de Italiaan Padoa-Schiop-
pa of de Finse Haemaelaeinen,
doorschuift naar het vice-presi-
dentschap. Frankrijk zal in dat
geval ongetwijfeld de dan open
vallende zetel in het bestuur
claimen, maar het land heeft er
door Inge Heuff
ZIERIKZEE - Aan de Delta-
straat in Zierikzee zit sinds 1981
het destijds Rotterdamse be
drijf Nemag. Inmiddels is de fa
brikant van met name grijpers,
peren en schalmen niet meer
weg te denken uit Zierikzee. Al
leen het verlies van de loswal
kan directeur Reint Grootveld
doen zoeken naar een andere lo
catie. „We hebben hier alle
ruimte die we nodig hebben.
Maar die loswal moet wel blij
ven. Een aantal van onze grij
pers is echt te groot om over de
weg te vervoeren."
Grijpers, peren en schalmen, het
klinkt als een opsomming van
een aftelrijmpje. Maar bij Ne
mag gaat het om stalen con
structies die gigantische krach
ten kunnen weerstaan. Neem de
peren en schalmen. Peren zijn
eindverbindingen van staalka
bels en schalmen zijn snelver-
bindingen in de vorm van een
schakel waarmee kettingen of
peren, en daarmee dus staalka
bels, aan elkaar worden beves
tigd. Nemag maakt deze pro
ducten in diverse maten in serie
en levert ze wereldwijd uit.
Maar gaat het om de
offshore-industrie, dan wordt
het maatwerk.
Elke peer wordt onder toeziend
oog van inspecteurs bevestigd
aan enorme staalkabels en ver
volgens gecertificeerd. De
schalmen, ook gecertificeerd,
worden continu aan testen on
derworpen om de modellen te
verbeteren en de draag- en trek-
.kracht te verhogen. Een ingeni
eus maar simpel systeem, waar
Nemag patent op heeft, maakt
dat de zware schakels op een
voudige wijze te openen zijn.
Het wisselen van kabels en ket
tingen wordt daarmee een snelle
en gemakkelijke klus.
Verbetering
Het hoofdproduct van Nemag
zijn echter de grijpers. Dat is
niet altijd zo geweest. Grond
legger Abraham Grootveld pro
duceerde in de eerste decennia
van het bedrijf onder meer kip
pers, kettingen, lieren, kranen
en repareerde ook grijpers.
Daarbij bracht hij verbeterin
gen aan waardoor de gerepa
reerde grijpers beter waren dan
de originele versie.
Na verloop van tijd kreeg hij
daarom orders binnen om zelf
grijpers te maken. In 1962 trad
zoon Rob Grootveld toe tot het
bedrijf. Onder zijn leiding ging
Nemag zich specialiseren in
grijpers, het enige exportpro
duct van de fabriek. Verschil
lende noviteiten zagen het licht
Nemag legt zich vooral toe op de fabricage van gespecialiseerde grijpers.
Naam:
Nemag b.v.
Plaats:
Zierikzee
Opgericht:
1924
Werknemers:
40
Omzet:
5 miljoen euro
en de ontwikkeling kwam in
eenstroomversnelling terecht.
Inmiddels worden de grijpers
van de Zierikzeese fabriek we
reldwijd gebruikt in de grote
overslaghavens.
Droge bulk als kolen, erts, alu
mina maar ook graan worden
door de grijpers uit de ruimen
van schepen gehaald en op de
kades gestort. Elk product
vraagt zijn eigen grijper. Erts
bijvoorbeeld, is een zwaar pro
duct waar de grijper snel van
slijt. Kolen en graan zijn lichter.
De grijper kan groter zijn en
heeft een langere levensduur.
Alumina daarentegen, is een
fijn witpoeder dat 'vloeibaar
der' is dan water. Om verlies van
deze dure grondstof tegen te
gaan, moet de grijper meer dan
waterdicht zijn.
„Wij maken en repareren grij
pers van alle kranen met een
hefvermogen van boven de 20
ton", zegt kleinzoon en huidige
directeur Reint Grootveld.
„Kleiner kan ook maar dan
moet het om specialistisch werk
gaan. Anders is het voor ons niet
interessant." Volgens Grootveld
zijn er in het wereldwijde
marktsegment waar Nemag
zich in bevindt slechts vijf con
currenten, waarvan er een in
Nederland zit.
„Maar wij onderscheiden ons
bijvoorbeeld met onze milieu
vriendelijke grijper. Het milieu
vriendelijke zit in het ontwerp.
De grijper is gesloten waardoor
de uitstoot van stof van bijvoor
beeld erts of kolen minimaal is.
De grijper pakt de kolen op een
bepaalde manier op, waardoor
de lucht die in de grijper zit en
die plaats moet maken voor ko
len, op een rustige manier uit de
grijper ontsnapt. Dat verlaagt
de uitstoot van stof en gruis.
„Bij Corus in IJmuiden wordt
altijd door inspecteurs gecon
troleerd of er bij de overslag ko
lengruis ontsnapt. Zodra dat
gebeurt, valt er weer een boete
bij Corusin de bus. Dan ben je
blij met een grijper die dit weet
tegen te gaan."
De truc zit in de vorm van de
grijper en de plaatsing van de
scharnieren. Grootveld: „Dat
verzin je niet vanaf een tekenta
fel. Zó'n ontwerp vraagt om ja
renlange ervaring en inzicht in
de processen."
Droge bulk
Technisch is, volgens de direc
teur, alles mogelijk maar wil de
klant dat ook? Een volledig mi
lieuvriendelijke grijper heeft nu
eenmaal een lagere productivi
teit. De markt van grijpers is re
delijk stabiel. Er wordt nog
steeds veel droge bulk overge
slagen waar grijpers voor nodig
zijn Grootveld: „Voor het bela
den van schepen wordt wel vaak
gebruik gemaakt van graafwie-
len en transportsystemen, maar
voor het lossen biijft dat lastig.
Wel is een ontwikkeling te be
speuren waarbij een aantal klei
ne, lichtere kranen worden ver
vangen voor een of twee grote
zware kranen. Dat scheelt het
overslagbedrijf arbeidskosten
en onderhoud. Die kleine kra
nen slijten nu eenmaal sneller
dan de grote."
foto PieterHonhoff
Grootveld ziet nog een groei
markt in Japan en Korea. „Daar
wórdt gewerkt met lichte, infe
rieure grijpers die binnen een
jaar vervangen moeten worden.
Onze grijpers zouden daar goed
werk kunnen doen. Het is echter
lastig om die markt binnen te
komen. Daar ben ik al enige tijd
mee bezig."
Tot de jaren tachtig zat Nemag
op verschillende locaties in Ka-
tendrecht. Toen daar sociale
woningbouw moest komen, ver
huisde het bedrijf naar Zierik
zee. Grootveld: „Deze fabrieks
hal is perfect. We hebben er een
zee van ruimte. Dat komt ook
omdat we steeds meer werk uit
besteden."
In diezelfde periode werd de Ne-
maggroep opgericht. Naast het
Zierikzeese bedrijf zijn er twee
zusterbedrijven: De Lignie in
Herkingen, gespecialiseerd in
landbouw mechanisatiemachi-
nes, en lierenf abriek Bodewes
Winches in Nieuwerkerk aan de
IJssel.
Mega-order
Die fabriceert vooral gespecia
liseerde lieren voor de offshore
industrie. „Bodewes heeft net
een mega-order van een Ameri
kaans offshorebedrijf binnen
gehaald dat goed is voor twee
jaar basisbezetting. Daar heeft
ook Nemag het nodige werk
geen exclusief recht op. Voor de
Franse diplomatie is deze situa
tie uiterst moeilijk te verteren.
Een van de scenario's waar de
Fransen nog op kunnen gokken,
is een benoeming van Trichet als
gewoon bestuurslid. Trichet zou
in die positie kunnen wachten
op het vertrek van Duisenberg
om hem op te volgen.
Voor elke benoeming in het
ECB-bestuur is echter een una
nieme beslissing nodig van de
regex-ingsleiders van de euro
landen.
De positie van Trichet wordt
nog steeds verzwakt door een
juridisch onderzoek naar zijn
handelen als hoge ambtenaar
van het Franse ministerie van
financiën inzake het dossier-
Credit Lyonnais, een grote bank
die begin jaren '90 in moeilijk
heden kwam.
Bij de ECB gaat men ervan uit
dat er nooit een situatie zal kun
nen ontstaan, waarbij twee gro
te eurolanden zowel het
presidentschap als het vice-pre
sidentschap leveren. Als de Fin
se Haemaelaeinen de nummer 2
wordt, kan een groot land de
president leveren. Zou de Itali
aan Padoa-Schioppa vice-pre
sident worden, dan ligt het voor
de hand dat een klein euroland
de hoogste positie krijgt toege
schoven. GPD
President Duisenberg van de
Europese Centrale Bank.
