Ze blijft
zichzelf,
dat is knap
'02-02-02
Maxima Zorreguieta
Willem III
en Emma
f
wsmm
PZC |k dinsdag 22 januari 2002 1 1
Of Maxima Zorreguieta werkelijk
'meer dan spontaan' is, zoals half
Nederland na afloop van de kennisma
kingstournee zwijmelend oordeelde, valt
te bezien. Een toekomstig koningin
draagt het hart trouwens liever niet op de
tong. Slim, aantrekkelijk, zelfbewust,
ondernemend en vastberaden: de Argen
tijnse heeft betere kwaliteiten die haar
geknipt maken voor 'baas' Willem-
Alexander.
Alexander narrig reageerde op een vraag van
een roddeljournalist over gezinsuitbreiding,
onderbrak Maxima hem door te roepen dat ze
'heel graag kinderen wilde.'
Het zijn dergelijke uitlatingen die haar het
predikaat 'spontaan' opleverde. Ook veel ge
sprekspartners tijdens de kennismakingstour
gebruikten deze omschrijving. Maar ze is eer
der verfrissend. Juist tijdens het 'Rondje Ne
derland' bleek dat ze al heel goed weet wat ze
wel en niet kan zeggen. Ze was nooit te beroerd
om het Oranje-publiek enthousiast te begroe
ten en te lachen naar de camera's. Ook voor
minder opwindende programma-onderdelen
had ze een luisterend oor. Maar voor onwelge
vallige vragen van j ournalisten sloot ze zich af
en bij een enkele demonstratie van tegenstan
ders keek ze net als Willem-Alexander 'toeval
lig' de andere kant op.
Intellectueel gezien had Maxima elders op de
aardbol meer van haar leven kunnen maken.
Met misschien minder weelde, maar met be
houd van privacy. Maar ze heeft haar zinnen
gezet op een baan bij 'baas Alexander', zoals
de kroonprins haar toekomst ooit lachend ver
woordde. Ze verlangt naar rust, volgens een
goede Argentijnse vriendin hoopt ze dat de
'Maxi-mania' na het huwelijk zal afnemen.
Toch lijkt de toekomstige koningin de klus wel
aan te kunnen. Met misschien wel in het ach
terhoofd het motto dat ze als 17-jarige al in
haar jaarboek schreef: 'Er zijn geen doornen
zonder rozen. Er zijn geen rozen zonder door
nen.'
Bernice Breure
Ze levert haar privacy in, geeft haar carrière
op, is verplicht de rest van haar leven in
Nederland te wonen, mist haar vader op haar
trouwerij en kan haar kinderen niet opvoeden
in de geest van de katholieke kerk die haar zo
vertrouwd is. Als het accepteren van een hu
welijksaanzoek van een kroonprins een puur
verstandelijke beslissing is, zou het er slecht
hebben uitgezien voor Willem-Alexander.
Tenzij de toekomstige koningin een onzeker,
naar luxe verlangend type is dat door zo'n ver
bintenis eindelijk weet wat ze met het leven
aan moet. Maar dat is bij deze bruid bepaald
niet het geval. Door haar afkomst, intelligen
tie en uiterlijk was Maxima Zorreguieta al
verzekerd van een boeiend, mondain leven.
Maxima werd op 17 mei 1971 geboren in de
chique buitenwijk La Lucilla van Buenos Ai
res. Zij is de oudste dochter van Jorge Horacio
Zorreguieta en diens tweede vrouw Maria del
Carmen Cerruti. Zox-reguieta heeft nog drie
dochters uit zijn eerste huwelijk met Marta
López Gil. Thuis was Maxima de oudste, haar
ouders kregen na haar nog drie kinderen, Mar
tin (1972), Juan (1982) en Inès (1984).
Het gezin behoort niet tot de allerhoogste Ar
gentijnse klasse, maar schurkt er wel tegen
aan. Van oudsher was de Baskische familie
Zorreguieta steenrijk, maar van dat fortuin
was bij de geboorte van Jorge niet veel meer
over. Hij maakte carrière door op te klimmen
als bestuurder in de agrarische sector. Tussen
1976 en 1981 bekleedde hij zijn meest omstre
den functies als staatssecretaris en ondermi
nister voor landbouw onder het schrikbewind
van generaal Videla. Tegenwoordig is hij voor
zitter van de Vereniging van Suikerproducen
ten in Argentinië. Moeder Maria del Carmen
Cerruti komt uit een welgestelde familie van
grootgrondbezitters.
Maxima groeide op in een bescheiden deel van
de dure wijk Recoleta; ir. een onopvallend ap
partementencomplex ingeklemd tussen een
parkeergarage en een supermarkt. Haar ou
ders wonen daar nog steeds met hun twee
jongste kinderen.
In tegenstelling tot haar halfzussen bezocht
Maxima, vernoemd naar Jorge's grootmoeder,
louter particuliere scholen. Na een kleuter-
Zwaaien naar de Gouden Koets in Den Haag, Prinsjesdag 2001.
Maxima in Buenos Aires, augustus 1979; rechts vader Zorreguieta.
foto La Nacion/AP
school geleid door Duitse nonnen ging ze op
haar zesde naar het Northlands College, een
peperdure school waar Spaans en Engels de
voertaal zijn. Maxima verscheen daar elke dag
in schooluniform, een groen of blauw truitje
met een geruit rokje. Ze was 'een goede, intel
ligente' leerling, en vooral 'heel aardig en ge
woon', liet het toenmalig hoofd zich eens ont
vallen.
Ambitieus
De aanstaande koningin was ambitieus, maar
zeker geen meisje dat altijd met de neus in de
boeken zat. Buiten schooltijd leidde ze het ty
pische leven van de jongeren uit de jetset die
zich vermaken in eigen zwembaden, spelen op
de privé-tennisbaan en zijn opgegroeid met
dienstmeisjes en koks. Vakanties werden vaak
doorgebracht in het wintersportoord Barilo-
che, waar de familie Zorreguieta lange tijd be
schikte over een eigen huis. In de weekeinden
was Maxima een graag geziene gast op de es-
tancia (grote veeboerderij) op de pampa's van
een bevriende familie.
DeBrits-Argentijnse schrijfster Santa Monte-
fiore, die daar een jaar verbleef, kwam Maxi
ma er geregeld tegen. Beide vrouwen waren
toen begin twintig. „Ze had een erg Europees
gevoel voor humor", herinnert Montefiore
Jorge Zorreguieta en Maria del Carmen Cerruti, 14 september 2001 in
Buenos Aires. archieffoto Caras/GPD
zich. Bovendien beschikte ze over 'een hele
sterke persoonlijkheid, een overrompelende
kosmopolitische uitstraling en was ze vroeg
wereldwijs'. Het is ook de Argentijnse Trina
Lopez opgevallen dat Maxima niet alleen zui
delijke trekjes heeft. Ze vex-bleef in hetzelfde
hotel waar haar landgenote vorig jaar met
Willem-Alexander en haar familie de vakan
tie doorbracht in Lago Cholila, Zuid- Argenti
nië. De vrouwen maakten dagelijks een px-aat-
je over het weer en de natuur. „Wat mij opviel,
is dat ze in haar doen en laten heel Angelsak
sisch is. Ik heb nog nooit een Ai'gentijnse ont
moet die whisky drinkt. Maar zij doet het."
Volgens de schrijfster Montefiore was Maxima
op haar twintigste al aantrekkelijk, 'maar ze
ker niet de schoonheid die ze nu is'. In het 'di-
eetzieke' Argentinië werd de geblondeerde
Maxi, haar koosnaam, door sommigen voor
'een beetje dikkig' uitgemaakt. Desalniette
min was Maxima een graag geziene figuur in
het uitgaansleven van Buenos Aires. Video
beelden die SBS6 in het najaar 1999 uitzond,
tonen 'party animal' Maxima rokend en drin
kend tijdens een feest in de hoofdstad. En over
belangstelling van mannen had ze niet te kla
gen.
Maxima kan gebrek aan ambitie niet worden
verweten. Op haar achttiende ging ze econo
mie studeren aan de Katholieke Universiteit
van Argentinië. Vanaf het eerste studiejaar
had ze bijbanen, onder meer bij de Bank of
Boston in Buenos Aires. Over haar liefdesle
ven in die tijd is niet veel bekend. Volgens som
mige bladen had Maxima gedurende zeven
jaar een vaste vriend, een Italiaan die in Ar
gentinië woonde. Ze was in ieder geval vrijge
zel toen ze op haar 25ste de studie afi'ondde en
naar New York vertrok.
Maxima's halfzus, de performance-kunstena-
res Dolores, woonde al in de 'Big Apple', maar
moeder Zorreguieta huurde een eigen appar-
tement voor haar oudste dochter. Na nog en
kele verhuizingen streek ze neer in de trendy
wijk Chelsea. Net als elke nieuwkomer in deze
stad moest ze een t ij dj e lobbyen om een baan te
vinden, maar al vrij snel wist ze een Ameri
kaanse verblijfsvergunning te bemachtigen.
Maxima werkte tijdens haar vierjarig verblijf
in New York voor drie banken. Ze begon bij
HSBC (Hongkong Shanghai Banking Corp),
stapte over naar Dresdner Kleinwort Benson
en haar laatste werkgever was Deutsche
Bank. Daar was Maxima 'manager internatio
nal sales', en hield ze zich bezig met beleg
gingsportefeuilles van Latijns-Amerikaanse
bankrelaties. Regelmatig vloog ze voor haar
werk naar Boston, Texas of Florida.
Hoewel ze tussendoor enkele periodes zonder
werk zat, leidde Maxima ook in New York be
paald geen doorsnee leven. Ze winkelde graag
in exclusieve zaken en had een abonnement op
een dure sportschool. Na werktijd werd ze ge
regeld per limousine opgehaald voor een 'da
te'. In 1999 deelde ze haar woning met de Ame
rikaan Dieter Zimmerman die vermoedelijk
enige tijd haar vaste vriend was. Zijn achter
naam stond nog bij de bel van Maxima's
appartement toen zich daar in het najaar de
eerste Nederlandse journalisten meldden.
Zimmerman had waarschijnlijk al enige tijd
daarvoor zijn boeltje gepakt. Tegen een rod-
delblad vertelde hij later 'veel verdriet' te heb
ben gehad toen de relatie werd verbroken.
In mei 1999 liep Maxima kroonprins Willem-
Alexander in het Spaanse Sevilla tegen het lijf
tijdens een exclusief feest tijdens de jaarlijkse
'Feria'. Ze was daar met een aantal vrienden,
onder wie enkele adellijke mannen. Rijke za
kenlieden was ze in haar leven inmiddels ook
veelvuldig tegengekomen. Het lijkt aanneme
lijk dat het 'liefde op het eerste gezicht' was
tussen haar en de prins.
Betrokkenen prijzen de manier waarop Maxi
ma vanaf het begin is omgegaan met het circus
waarin ze door haar nieuwe relatie belandde.
Haar houding tegenover de pers, die haar na
enkele maanden in New York belaagde, was
professioneel. Toen fotograaf Edwin Smul
ders in september 1999 bij de uitgang van haar
kantoor stond te posten, weigerde ze op vrien
delijke toon voor hem te poseren. Maar ze liet
hem wel weten op welk tijdstip ze het gebouw
van Deutsche Bank zou verlaten, zodat hij fo
to's kon maken van haar vertrek.,Ze is aardig,
maar gereserveerd, georganiseerd. Ze weet
wie ze is", was de eerste indruk van docente
Hanny Veenendaal die door Maxima zelf werd
gebeld met het verzoek haar Nederlands te le
ren. Uit Veenendaals gepubliceerde dagboek
blijkt dat haar pupil eerst de kat uit de boom
keek. Later nam Maxima een pond drop voor
haar mee uit het land van haar prins. Veenen
daal concludeerde: 'Ze is een lieverd'. 'Echt
koninginnemateriaal', vertelde ze in een in-
texview. Maxima hield zich volgens de docente
goed staande onder alle druk. „Knap dat ze
zichzelf blijft. Dat al die aandacht haar niet
naar het hoofd stijgt."
In het voorjaar 2000 koos Maxima duidelijk
voor Willem-Alexander door naar Brussel te
verhuizen. Voor de vorm werkte ze daar nog
een tij dje voor de Belgische afdeling van Deut
sche Bank, maar het einde van haar eigen
loopbaan was al in zicht. Vastberaden leek ze
zich vanaf dit moment te richten op een toe
komst met Willem-Alexander.
Diana
Maxima is weieens een tweede Diana ge
noemd, maar die vergelijking gaat volledig
mank. Niet alleen heeft Maxima voor haar hu
welijk veel meer levenservaring opgedaan dan
de verongelukte Britse prinses, ze is vooral
veel zelfbewuster. Van haar gezonde portie
zelfvertrouwen gaf Maxima al blijk tijdens
haar eerste officiële optreden in Nederland, de
aankondiging van de verloving op 30 maart
2001. Er viel geen Lady Di-achtige verlegen
blik te bespeuren toen ze pers en publiek tege
moet trad. Ze keek eerder nieuwsgierig en ge
streeld door de aandacht. Ze verschool zich,
ook bij pijnlijke vragen, niet achter haar ver
loofde. „Dat vind ik heel erg, meneer", zei ze
rustig toen de zoveelste journalist viste naar
haar gevoelens over de afwezigheid van vader
Jorge op het huwelijk. En terwijl Willem-
SchandeVan eerbied en te
rughoudendheid was in een
deel van de vaderlandse pers
geen sprake toen in 1878 het
voornemen bekend werd van de
62-jarige koning Willem III met
de slechts twintigjarige prinses
Emma van Waldeck-Pyrmont.
„Wat moest zo'n oude viespeuk
met zo'n jong onschuldig
wicht?", werd hardop gewaagd.
Voor de niet als een fijnzinnig en
beschaafd man bekend staande
vorst was het antwoord simpel:
hij wilde zijn dynastie redden.
Zijn eerdere huwelijk, in 1839,
met zijn nichtje Sophie van
Wurtemberg, was op een mis
lukking uitgedraaid. Sophie,
die zich ver verheven voelde bo
ven de in haar ogen 'boerse' Wil
lem, wilde na een paar jaar al
scheiden, maar verder dan een
in 1855 overeengekomen, en
verder geheim gehouden schei
ding van tafel en bed, kwam het
niet. Sophie stierf in 1877 en liet
zich opbaren in haar trouwjurk,
waarmee ze wilde aangeven dat
in feite al op haar trouwdag aan
haar leven een einde was geko
men. De drie kinderen uit het
huwelijk stierven ongehuwd en
kinderloos, zodat Emma voor
redding moest zorgen.
Op 7 januari 1879 werd op slot
Arolsen het huwelijk tussen
Willem III en Emma gesloten -
pas in 1964 zou er weer een
Oranje in het buitenland trou
wen. De bruid droeg een gecom
pliceerd geplooide sleepjapon
van crème satijn dat met zilver
draad was geborduurd, de ko-
ning had zijn admiraalsuniform
aan. Emma kreeg daarna de
kunst van het op eieren lopen
naast de nurkse Willem snel on
der de knie, en schonk hem in de
elf jaar van hun huwelijk in au
gustus 1880 één kind: Wilhelmi-
na.
Hans Jacobs
foto Marco de Swart/ANP
