Met de camper door Canada toeren Cruise- Master zaterdag 19 januari 2002 Met een camper door Ca nada trekken. Het is de droom van velen. Soms komt die uit. Het is even wennen aan zo'n bakbeest maar daarna is het 3.000 kilometer lang smikkelen en smullen geblazen. Afgezien dan van die vergeten handrem en af voer. Slik. Zwijgend en licht ontzet kijken we elkaar aan. Moe ten we met dit gevaarte de Ca nadese wegen op? Op het plaatje zag de Cruise-Master er al groot uit maar in het echt is het hele maal een dinosaurus op wielen. Ruim tien meter lang en met werkelijk alles erop en eraan. Tot aan tv en magnetron toe. Zo'n camper waar je normaliter circusvolk mee ziet rondrijden. Maak je geen zorgen", zegt het meisje van de camperverhuur der, aan de rand van Vancouver. „Rijden met zo'n ding is geen enkel probleem." Dat moet nog blijken. Voordat de Grote Rondreis door Canada echt kan beginnen, toeren we eerst naar de dichtstbijzijnde supermarkt om ons rijdende huis tot aan de dakgoot vol te la den. Het parkeerterrein is, net als de wegen, zo groot dat een vliegdekschip er nog kan keren. Dat geeft de beginnende trucker moed. Te veel moed. „Papa, wat stinkt het hier", zegt dochterlief als we na de super markt weer op weg zijn. „Da's de grote stad, meisje. Daar stinkt het wel vaker", roepen we vanachter het stuur. Maar we blijken zelf de veroorzaker van alle stank. Al vijf minuten rij den we -licht hortend en sto tend- met de (voet)handrem erop. Oeps. Bijna was dit de flauwe mop geworden van die familie die met de camper door Canada zou gaan trekken (die ging niet). Het beroemde ski-oord Whistier is ons eerste doel. Daarvoor moeten we dwars door Vancou ver heen, over hele hoge brug gen en drukke driebaanswegen. Met klamme handj es en soppen de oksels slaan we ons daar doorheen. Zowaar vinden we na een paar uur zelfs tijd om te ge nieten van het prachtige uit zicht: links de zee en rechts de eerste portie bergtoppen. De aanvankelijke schaamte over de grootte van onze camper verdwijnt spoorslags als we, he lemaal uitgeklapt en geïnstal leerd, op de camping staan. Na ons komt het ene na het andere slagschip het terrein opden.de- ren. Pick-ups met een giga-ca- ravan van vijftien meter erach ter, campers met een extra (boodschappen)auto aan de trekhaak en complete touring carbussen, het lijkt wel de jaar vergadering van de kermisklan ten. Afvoerslang Maar hoe mooi of luxe ook: ie dereen moet toch zelf een af voerslang aanpikken en in het rioolgat hangen om ongestoord te kunnen afwassen of toilette ren. De ervaren camperaars haal je er meteen uit: die hebben een setje huishoudhandschoe- nen bij zich voor dit niet be paald frisse karweitje. Verder niet zeuren trouwens want alle campings zijn tip-top. Alle plaatsen zijn extreem groot met linies steevast het paaltje met al le aansluitingen (water, elektri citeit en soms ook al tv en tele foon) en rechts de standaard picknicktafel plus stookpot. Want dat mag in Canada nog: lekker vuurtje stoken. Niet in Whistier overigens (te chique) maar wel in de meeste provinci ale en nationale parken waar Canada van vergeven is. In die parken snappen we ook pas waarom de verhuurder ons ad viseerde om behalve vier klap- stoelen ook een hakbijl te huren. Zo'n ding heb je hard nodig om de stapels brandhout op je carh- pingplek (soms gratis, soms te koop voor een paar dollar) in mootjes te hakken. Maar dan kan het grote genieten begin nen: midden in het bos, knette rend vuur, kabbelend riviertje op de achtei'grond en de Rocky Mountains overal om je heen. Primitief als een cowboy maar het koude pilsje komt uit de camper-koelkast. Een fantasti sche combinatie. Dankzij ons rijdende huis kun je het makkelijk een paar dagen uithouden op die eenvoudige park-campings waar behalve een enkel wc'tje meestal geen enkele voorziening is. Maar dat maakt die plekken juist zo leuk. Je stopt het staangeld in een en velop in een brievenbus, kiest een mooi plekje uit en klaar is deze cruise-master. Overigens wordt er wel gecontroleerd: één keer vullen we een verkeerde datum in en meteen staan er 's a- vonds twee park rangers op ons stoepje van dennenaalden. Foutjes horen er blijkbaar bij als je met de camper rondtrekt. Twee keer bijvoorbeeld gaan we 's ochtends op pad terwijl de kleppen van onze afvaltanks (eentje voor af was water, eentje voor wc en bad) nog wijd open- Eén van de vele schitterende doorkijkjes langs de Icefields High Way. Canada is zo leeg, waar je ook bent, het is er ruim en rustig. staan. Gelukkig ontdekken we beide keren snel de fout want anders trek je toch een smerig spoor door die zo ongelooflijk schitterende natuur van British Columbia en Alberta. Neem nu Yoho National Park. Minder bekend als zijn grotere buurjongens Banff en Jasper National Park maar net zo mooi. Misschien wel mooier. Op het smaragdgroene Emerald Lake peddelen we een uurtje rond, bijna helemaal alleen, zo als op zo veel plaatsen. Mis schien is dat wel de grootste charme van Canada: de bijna tastbare ruimte en leegte in dit land. Of je nu over de brede we gen tuft, uitrust aan de rand van een bergmeer of door de bossen wandelt, je bent bijna altijd al leen. Het is nooit druk, hooguit gezellig. Absolute aanrader en topat tractie in deze hoek van Canada is de befaamde snelweg tussen de steden Jasper en Banff. Een rit over de zogeheten Icefields High Way kun je integraal op Discovery Chanel uitzenden, zo schitterend. Nog nooit hebben we zo veel mooie uitzichten, doorkijkjes, bergtoppen, meren en watervallen bij elkaar ge zien. Halfweg stoppen we natuurlijk bij de topattractie: de Columbia Icefields. Een gletsjergebied met een omvang van de provin cie Utrecht waar je dankzij een slim systeem van bussen en spe ciale snowmobiles (bussen met reuzen wielen) eventjes op mag rondwandelen. Twintig minu ten is lang genoeg want dan slaat de kou van de 700 meter ijs onder je voeten overal door heen. Banff Net als miljoenen toeristen voor ons toeren ook wij naar Banff. Zeg maar de 'Moeder van het Toerisme in de Rocky Moun tains' want in dit stadje is het al lemaal begonnen. „We kunnen de natuur niet naar de mensen brengen, dus moeten we de mensen naar de natuur bren gen", zei de toenmalige direc teur van de spoorwegen. Dus werd het spoor naar Banff, dwars door de Rocky's, getrok ken en konden vorsten, be roemdheden en filmsterren als eersten van de overweldigende natuur genieten. Toen was het misschien nog mooi. Nu kun je Banff beter mijden. Na ander halve week puur natuur is dit 'Valkenburg vol Japanners' een enorme domper. Met de vlam in de pijp, zetten we via Hot Springs daarom snel koers naar het zuiden. Daar lig gen twee maffe stadjes vlak bij elkaar: Fort Steele en Kimberly. Fort Steele is een plaatje. Een authentiek Lucky Luke-stadje waar acteurs met mini-toneel- stukjes de cowboy-tijd van 1890 laten herleven. De bakkerij, de snoepwinkel, het hotel, de kerk en de school, bijna alles is -van binnen en van buiten- nog in originele staat (of herbouwd). Met aandacht voor details: hier koop je nog een ouderwetse kur- kenschieter en het flesje fris ligt in zinken teilen met ijs. Feitelijk is de enige dissonant -maar wel een leuke- de naburige stoom- trein. Dat ding hoort hier eigen lijk niet want juist omdat het spoor indertijd een totaal ande re kant opdraaide, veranderde Fort Steele van een bedrijvig stadje in een ghosttown. Koekoeksklok Zoiets als Kimberly want dat stadje dreigde in de jaren zestig ook uit te sterven. Totdat een of andere snoodaard op het idee kwam het centrum om te bou wen tot een pseudo-Zwitsers- Oostenrijks dorpsplein -mét reuze-koekoeksklok. Zelden zoiets raars gezien. Iedereen loopt er met een klapstoel in de hand. Waarom? Dat blijkt bij de kiosk waar de hele dag muzi kanten en artiesten van allerlei pluimage optreden. De hele kiosk wordt omzoomd door oudjes op klapstoelen, keurig in het gelid, allemaal zachtjes meetikkend op de maat en neu riënd. De viefste types wagen een dansje. Iedereen geniet en wij lopen rond alsof we juist op Mars geland zijn. Dit kan niet waar zijn, maar het is het wel. Via het hippiestadje Nelson en de hete Okanayan-vallei rijden we weer richting Vancouver. Aan het eind van ons 'achtje door Canada' stoppen we nog op een fraaie camping in Hope. De grauwe wolken zijn over de top pen van de bergen gezakt. Pre cies het weer zoals in First Blood, de eerste Rambo-f ilm die hier werd opgenomen. Het re gent, af en toe volgt er een don- derklap en overal om ons heen kijken groene bossen ons aan. Binnen is het lekker warm. De volgende dag leveren we on ze SRV-wagen weer in. Eerst af tanken natuurlijk (er kan 250 li ter in a 0,50 1,10) de liter) en dan de kilometerstand noteren: bijna 3.000 kilometer Canada in drie weken. Zonder proble men, zonder één krasje op de Cruise-Master en zonder natte oksels. Een mooie droom kwam uit. En dan te bedenken dat we nog minstens 28 parken, 489 bergen, 721 wandelpaden, 83 waterval- len.en 320 meertjes klakkeloos voorbijgereden zijn. Hans van Alebeek Peddelen op het smaragdgroene Emerald Lake. NOORDELIJKE IJSZEE Met een Nederlands rijbewijs mag je in Canada alle campers be sturen. Tot aan de grootste exemplaren toe. Voordat je de cam per mag oppikken, is het -vanwege de lange reis en jetlag- bij de meeste verhuurders verplicht dat je minimaal één nacht in een hotel slaapt. Benzine is relatief goedkoop maar het verbruik is fors: rond de 1 op 4). Diverse maatschappijen vliegen vanaf Amsterdam dagelijks op Calgary/Vancouver. De prijzen in het hoogseizoen liggen rond de 657,98 1450,-) per persoon voor een retourtje (o.a. Air Transat en Air Canada). In de buurt van de grote steden barst het van de camperverhuurbe drijven. Maar het is verstandiger om van hieruit de reis te regelen. De prijzen per dag zijn afhankelijk van onder andere type, aantal vrije kilometers en tijdstip van boeken (hoe vroeger, hoe goedko per). Een gemiddelde camper (acht a negen meter lang) kost in het hoogseizoen rond de 90,76 200,-) per dag; de grootste en meest luxe ongeveer 131,60 290,-) per dag. Hou rekening met diverse extra's die daar nog bovenop komen, va riërend van een plaatselijke autoverzekering tot huur van bedden goed en pannen. Daarnaast moet natuurlijk ook voor de parken en campings nog apart betaald worden. De prijzen per nacht variëren - afhankelijk van de voorzieningen- van iets meer dan 9,08 20,-) tot 34,03 75,-) per nacht. Voor meer informatie over camper-rondreizen door Canada en Amerika: Travelhome, Eindhovenseweg 40, 5582 HT Aalst-Waalre. Tel. 040 - 211 39 38; op internet: www.travelhome.nl LABRADOR ZEE Toronto BRITISH COLUMBIA ALBERTA Vancouver Calgary ONTARIO minimum minimum

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2002 | | pagina 33