Russische emigranten keren terug
PZC
Rusland wint slag olie-oorlog
Schouws gelijk
Intellectuele voorhoede geeft gehoor aan roep van het moederland
Incident alleen mag
geen reden zijn tot
landbouwhervorming
16januari 1952
woensdag 16 januari 2002
Honderdduizenden Russen trokken het afgelopen decennium
de grens over op zoek naar een betere toekomst. Inmiddels te
kent zich een nieuwe trend af: heimwee en hoop drijven de
Russische emigrant terug naar het moederland. De website
'Russians Go Home' Russen ga naar huis) trekt twijfelaars
over de streep. „Zeker 70procent van de Russen die ik ken ivil
terug."
Het College Bouw Ziekenhuisvoorzieningen
heeft het gelijk van Schouwen-Duiveland on
derstreept. De inwoners van dat eiland wonen
te ver verwijderd van spoedeisende medische zorg. Het
duurt gemiddeld meer dan drie kwartier eer de ambu
lance een patiënt, die spoedeisende medische hulp no
dig heeft, in een ziekenhuis heeft afgeleverd.
Drie kwartier is voor minister Borst van Welzijn Volks
gezondheid en Sport de maximale tijdsspanne. De kei
harde conclusie luidt, dat in Nederland spoedeisende
medische zorg op Schouwen-Duiveland en op de Wad
deneilanden het slechtst bereikbaar is.
Deze gegevens zijn niet verrassend. In december 2000
al schreef minister Borst in een brief aan de Tweede Ka
mer dat zwangere vrouwen op Schouwen-Duiveland,
West-Zeeuws-Vlaanderen en Sint-Philipsland niet
met een ambulance binnen 45 minuten voor een beval
ling in het ziekenhuis kunnen zijn. Dat bleek toen uit
een onderzoek van het Rijksinstituut voor Volksge
zondheid en Milieu (RIVM). Gelukkig voor Zeeuws-
Vlaanderen kan die regio een beroep doen op Vlaamse
ziekenhuizen.
Meestal is het zo dat er eerst doden moeten vallen en dat
vervolgens van alles en nog wat onderzocht wordt. Nu
zijn de onderzoeken er en ligt het voor de hand dat er
maatregelen worden genomen. Maar of er ook daad
werkelijk wat gebeurt is nog maar de vraag. Want na
het RIVM-onderzoek is vanuit de gemeente Schouwen-
Duiveland, gedeputeerde staten van Zeeland en
Zeeuwse Kamerleden druk uitgeoefend op de minister.
Evenwel zonder resultaat. Kennelijk moeten er toch
eerst doden vallen.
Het grote probleem in deze is dat de democratische con
trole in het ziekenhuiswezen steeds verder achter de
politieke horizon verdwijnt. Politici op alle niveaus
roepen wel van alles, doch blijken niet in staat verbete
ringen door te voeren. De praktijk in Nederland is nu
dat de bal steeds nadrukkelij ker in het kamp van de zie
kenhuisdirecties en de zorgverzekeraars ligt. In het ge
val van Zierikzee bij de Raad van Bestuur van de Stich
ting Oosterscheldeziekenhuizen.
Kan of wil deze raad haar verantwoordelijkheid niet
oppakken? Een eerste reactie van die zijde op de nieuw
ste cijfers doet het ergste vrezen. Volgens voorzitter
Broertjes van de Raad van Bestuur is een extra afslagop
de A58 de oplossing voor het probleem van de aanrijtij-
den. Hij wil dus de zaken omkeren. De infrastructuur
aanpassen aan de voorzieningen. Mocht dit niet wer
ken, wat is dan zijn volgende suggestie: de Nederlandse
verkeersregels veranderen of inwoners van oost- en
west-Schouwen-Duiveland evacueren?
door Frank Hendrickx
Pjotr Panov studeerde in Chi
cago aan Wharton 'de beste
business school van de VS', hij
werkte als goed betaalde con
sultant in Boston en zat 'in het
oog van de orkaan' toen de dot-
com-hype uitbrak in Californië.
Het leven was mooi en comfor
tabel, maar opeens sloeg de Rus
sische ziel toe. „Ik kreeg heim
wee", zegt Pjotr Panov.
In 1991 had de jonge natuur
kundige zijn land vaarwel ge
zegd, maar de bijna acht jaar in
de VS leerden hem een belang
rijke les: „Waar je ook bent, je
blijft altijd een Rus." Hij miste
zijn familie, de taal, de liedjes en
feestjes in de keuken - 'de bana
le zaken' - en hij wilde iets doen
voor zijn geplaagde moeder
land. „Hier kan ik met mijn
kennis echt iets betekenen, in
Amerika blijf je toch een van de
velen."
Pjotr Panov maakte in het begin
van de jaren negentig deel uit
van een ware volksverhuizing.
De val van het IJzeren Gordijn
was in Rusland het startschot
voor een ongekende uittocht.
Joodse Russen vertrokken en
masse naar Israël, Russen van
Duitse afkomst namen het
vliegtuig in de richting van Ber
lijn en knappe koppen als Pjotr
Panov grepen iedere studie
beurs aan om de grens over te
trekken. Het volk dat in eeu
wenlange isolement een strikt
onderscheid koesterde tussen
'nasji ljoedi' (onze mensen) en
de onbetrouwbare rest van de
wereld concludeerde plotseling
dat het geliefde 'rodina' (moe
derland) niet meer goed genoeg
was.
Chaos
„Ik stond niet te springen om te
vertrekken", zegt Pjotr Panov.
„Maar in Rusland heerste chaos
en we wisten niet hoe het verder
zou gaan. Ik kreeg de kans om te
gaan en die pakte ik.
Inmiddels is er sprake van een
kentering. Volgens cijfers van
Goskomstat, het Russische
CBS, daalde het aantal Russi
sche emigranten in 2000 naar
het laagste niveau sinds 1990.
Ook neemt het aantal mensen
dat terugkeert sterk toe, al be
staan er geen nauwkeurige ge
gevens omdat de cijfers vertroe
beld worden door de stroom
Russen die uit voormalige sov
jetrepublieken naar Rusland
trekken. „Er is onmiskenbaar
een trend", weet Panov zeker.
„Van de Russische gemeen
schap in de Verenigde Staten wil
70 procent in principe terug
naar Rusland."
Website
Pjotr Panov kan het weten,
wantbehalve directeur van IBS,
'het grootste high-tech bedrijf
van Rusland', is de kleine Mos-
koviet ook oprichter van de
website Russians Go Home.
Sinds een jaar discussiëren emi
granten daar over de voor- en
nadelen van een terugkeer. Er
worden tips gegeven over de
beste scholen en ziekenhuizen
in Rusland, aantrekkelijke va
catures, goede verhuisbedrij
ven, het belastingklimaat en de
eigenaardigheden van de bu
reaucratie.
„Het is een succes", zegt Panov.
„Zonder enige vorm van recla
me hebben we per maand tussen
de 13.000 en 15.000 actieve ge
bruikers. Er is behoefte aan dit
soort praktische informatie,
want het leven verandert snel in
Rusland. Als je een paar jaar
weg bent geweest, dan ben je
niet meer op de hoogte."
De site leert ook dat het leven
over de grens veel Russen zwaar
valt. Ene Victor Friedman
noemt vanuit zijn woonplaats
Los Angeles de Amerikanen
'zielloze, egoïstische, domme
wezens die niets van de omrin
Pjotr Panov heeft de website Russians go home opgezet.
gende wereld begrijpen'. Ene
Igor vervloekt de dag dat hij
naar 'het achterlijke Canada' is
vertrokken. Omgekeerd blijkt
dat een terugkeer naar Rusland
ook niet altijd meevalt. Het ge
klaag over het grauwe Moskou
en de sombere mensen is niet
van de lucht. Een teruggekeerde
Russin omschrijft Rusland als
'het land van dieven en uit
schot'. „Ik had ook een collega
die zich niet meer kon aanpas
sen aan Rusland", zegt Pj otr Pa
nov. „Hij ergerde zich kapot als
de stoep vies was, de mensen in
de metro stonken of het winkel
personeel hem grof behandelde.
Natuurlijk, niemand vindt die
dingen leuk, maar wat mij be
treft wegen de voordelen ruim
schoots tegen de nadelen op."
Panov gelooft dat Rusland op de
goede weg is en dat voormalige
emigranten een grote bijdrage
kunnen leveren aan de weder
opstanding.
„Ik merk het aan me zelf. De er
varingen in management die ik
heb opgedaan in Amerika blij
foto Frank Hendrickx/GPD
ken ook zeer succesvol in het be
drijf waar ik nu werk. Ik heb
echt een toegevoegde waarde.
Dat is heel bevredigend. Veel
voormalige emigranten hebben
het gevoel dat ze in Rusland van
meer waarde zijn dan in de VS of
andere succesvolle landen. Hier
kun je tenminste nog iets te
weegbrengen." GPD
door Nico Hylkema
Europees Commissaris
Franz Fischler van
Landbouw kreeg tijdens de
Grüne Woche in Berlijn ein
delijk de handen van boeren
weer eens hard op elkaar. Tij
dens een debat met de minis
ter Brinkhorst van Land
bouw en zijn Duitse collega
Künast, die pronkten met
hun progressieve landbouw
beleid, zette hij even een
domper op deze vreugde: „Je
mag het landbouwbeleid niet
hervormen op basis van uit
zonderlijke gebeurtenissen
als mond- en klauwzeer of de
gekke-koeienziekte bse."
Dat was natuurlijk zalf op de
vele wondendie de beide mi
nisters in de boerenzielen
hebben geslagen. Eerlijk is
eerlijk, Fischler heeft gelijk.
Want veel van de voorstellen
tot hei*vorming van het land
bouwbeleid zijn gestoeld op
eenmalige gebeurtenissen,
die zeker op de belangrijkste
thema's van de hervorming
amper invloed hebben.
Wat heeft mond- en klauw
zeer te maken met voedsel
veiligheid? Hoe groot is de
kans dat een burger uit Ne
derland of Duitsland wordt
getroffen door een menselij
ke variant van bse? In beide
gevallen zal het antwoord
negatief zijn. Nul en bijna
verwaarloosbaar klein.
Als er nu nog volop werd ge
sproken over de dioxinekip-
pen, of met hormonen vol ge
pompte varkens, dan kon je
iets voorstellen bij de nood
zaak tot hervorming. Maar
die dioxine was weer zo'n
uitzonderlijk geval en de
hormonen in het Europese
vlees stellen weinig voor,
vergeleken met de Verenigde
Staten. Supermarktketens
en zuivelfabrikanten hebben
naar aanleiding van dit soort
voedselschandalen al lang
hun maatregelen getroffen
met uitgebreide veiligheids
regelingen. Want geschon
den consumentenvertrou
wen is slecht voor de omzet,
zo is vaak gebleken.
Overigens is dat schenden
van het vertrouwen van de
klanten een relatieve zaak.
Men vergeet snel. In Duits
land is de vleesconsumptie
allang weer terug op het ni
veau van voor de ontdekking
van de eerste bse-koe. In die
zin is de uitkomst van de in
ternetdiscussie 'Future of
Food' wel aardig. Die geeft
een duidelijk beeld van con-
sumenten, die voedselveilig
heid heel vanzelfsprekend
vinden. Zo vanzelfsprekend,
dat ze er niet eens meer voor
willen betalen. Dierenwel
zijn gaat ze nauw aan het
hart, tot ze ervoor moeten be
talen aan de kassa.
Is er dan geen aanleiding om
het landbouwbeleid eens
flink op de schop te nemen?
Tja, Brinkhorst zei het zelf:
Nederland is een groot land
op een klein territorium. Dan
moet je eerder ingrijpen in
mestoverschotten en een te
veel aan gewasbescher
mingsmiddelen.
En wat te denken van de uit
breiding van de Europese
Unie met tien landen. Lan
den die onder een communis
tische regime het platteland
volstrekt verwaarloosd heb
ben en al hun aandacht heb
ben gericht op de steden. Om
de boeren in die landen zon
der kleerscheuren de Euro
pese Unie binnen te halen,
vraagt om een ander beleid.
Fischler heeft dat begrepen
en doktert gestaag aan maat
regelen om de Poolse boeren
zonder brokken Europees
'landbouwbestendig' te ma
ken. Daarom wellicht ging
hij ook in tegen de beide zo
vooruitstrevende ministers.
Want om eerlijk te zijn, heb
ben die niet erg veel draag
vlak gecreëerd onder de boe
ren voor maatregelen. Dat is
geen goede manier om een
echte hervorming in het
landbouwbeleid door te voe
ren. Het strookt al evenmin
met het door Brinkhorst zelf
geprezen polder-, of het Rijn-
landmodel. Zo zitten in twee
belangrijke landbouwlan-
den nu boeren hun minister
uit. Mokkend wachten ze de
verkiezingen af.
Brinkhorst zal niet terugko
men en van Künast moet je
dat ook maar afwachten.
Boeren zullen er geen traan
om latenMet hervormen win
je geen populariteitsprijs,
zegt Brinkhorst keer op keer.
Nee, niemand zegt dat het zo
moet. Maar iedere communi
catiedeskundige zal kunnen
vertellen, dat je voor echte
veranderingen een draag
vlak moet creëren. GPD
Afghanistan heeft geen
gas of olie. Toch is de
vraag gerezen of Ameri
kaanse energiebelangen
schuil gaan achter opera
tie Duurzame Vrijheid.
door Ans Bouwmans
Het Taliban-regime in Af
ghanistan is verdreven. Een
interim-regering is aangetre
den. De wereld buigt zich vol
gende week in Tokio over de we
deropbouw. Het lijkt de goede
kant op te gaan met het land, dat
volgens energie-experts een be
langrijke rol kan vervullen als
energieschakel tussen Cen
traal-Azië en het Westen.
Was de toegang via Afghanistan
tot de gas- en olievoorraden in
Kazachstan de werkelijke reden
voor de bombardementen, is een
vraag die sceptici hebben ge
steld.
„Nee", zegt Robert Ebel, direc
teur Energie en Nationale Vei
ligheid van de Amerikaanse
denktank Center for Strategie
and International Studies. Al
hoewel een stabiel Afghanistan
van belang is voor de regio, en de
verdere ontwikkeling van ex-
portroutes mogelijk maakt, ziet
hij Afghanistan niet als een
strategisch land.
Vergelding voor 11 september
was de belangrijkste drijfveer
voor de Amerikaanse bombar
dementen op de Taliban-bol-
werken, maar het idee dat de VS
zijn invloed in dit gebied zou
kunnen vergroten, moet toch
wel bij oliemannen Bush en
Cheney zijn opgekomen, stelt
Eric Margolis, schrijver van een
boek over Afghanistan, in een
analyse die eind vorig jaar cir
culeerde in verschillende Ame
rikaanse kranten en op internet.
Internationale politiek wordt
vaak ingegeven door oliebelan-
gen. Over enkele decennia
wordt olie schaars en dan wordt
er om het schaarse aanbod ge
vochten, meent Margolis. Ebel,
oud-medewerker van de CIA en
het Amerikaanse Energieagent
schap, ziet dat anders: de olie
voorraad in Centraal-Azië is
daarvoor relatief te klein en er
zijn voor de VS te veel alterna
tieven.
Pijpleiding
De olie- en gasvoorraden in de
Kaspische regio en Centraal-
Azië vormen ongeveer 3 procent
van de bewezen energiereserves
in de wereld. Turkmenistan be
schikt over de op twee na groot
ste gasreserves (Rusland en Iran
zijn de grootste). Kazachstan
De Kazachstaanse premier Tokayev opent de kraan van de pi jpleiding naar de Zwarte Zee. Sinds maart
vorig jaar verkoopt Kazachstan langs deze weg olie aan het Westen. foto Anatoly Ustinenko/EPA
heeft grote gas- en olievelden.
De reserves in Kazachstan zijn
van belang als aanvulling op
olie uit het Midden-Oosten en
anderelanden.
Pijpleidingen zijn eigenlijk de
enige manier om de brandstof te
kunnen exporteren naar de af
nemers in het Westen en de
groeiende afzetmarkten in Pa
kistan, India en China. Er zijn
verschillende routes mogelijk:
via Rusland (bestaand), via
Azerbeidjan, Georgië en Thrkije
(in voorbereiding), via Iran (zijn
VS mordicus tegen) en tot slot
via Turkmenistan/Oezbekistan
en Afghanistan naar de Arabi
sche Zee.
De laatste optie leek tot voor
kort niet echt reëel. Volgens
Ebel kwam dat niet alleen door
de situatie in Afghanistan, maar
ook omdat geen enkel olie- of
gasbedrijf dacht er een renda
bele operatie van te kunnen ma
ken. Hij sluit niet uit dat dit gaat
veranderen, maar ziet voorals
nog meer in de route naar Tur
kije. Ook Iran sluit hij niet uit
als transitoland. De Afghaanse
route is vooral van belang voor
de landen in Zuidoost-Azië,
zegt hij. „Maar om de gaspijp-
leiding rendabel te maken, moet
hij via Pakistan doorlopen tot in
India. Dat is gezien de gespan
nen relatie tussen deze twee lan
den een utopie."
Volgens twee Franse schrijvers
is de Afghaanse route echter zo
belangrijk voor de regering
Bush dat vorig jaar geheime on
derhandelingen werden ge
voerd met de Taliban. Ze schrij
ven in hun boek dat eind vorig
jaar uitkwam dat de VS tegelij
kertijd probeerden een deal te
bereiken over uitlevering van
Osama bin Laden. In de VS is
nog nauwelijks op de onthulling
gereageerd en Ebel zegt zich er
weinig bij te kunnen voorstel
len.
Het Amerikaanse beleid was en
is volgens hem gericht op het
verder ontwikkelen van de in
dustrie in de voormalige sovjet
republieken Kazachstan en
Turkmenistan, om zo hun onaf
hankelijkheid te waarborgen.
Daarmee geeft hij echter wel
aan dat er een strategische re
den is voor de Verenigde Staten
om een route via Afghanistan te
ambiëren: de landen in Cen
traal-Azië minder afhankelijk
maken van het bolwerk van Po-
etin voor hun olie- engasexport.
Rusland ontwikkelt zich tot een
steeds grotere energiemacht in
de wereld. Niet alleen als produ
cent, maar ook als investeerder
in landen als Irak of Libië en
door zijn controle over de ex-
portroutes vanuit de Kaspische
regio.
Vanuit die optiek is operatie
Duurzame Vrijheid een misluk
king geworden voor de VS,
meent schrijver/columnist
Margolis. Als oliebelangen de
drijfveer waren voor de Ameri
kaanse bombardementen, dan
hebben de VS er een potje van
gemaakt. Margolis stelt dat
Rusland met zijn 'marionetten-
leger' Noordelijke Alliantie ge
zorgd heeft voor een terugkeer
van Afghanistan onder de Rus
sische invloedsfeer. En zo den
ken de meeste energie-experts
er over, signaleert columnist
David Ignatius van de Washing
ton Post. Terwijl de VS oorlog
voeren tegen het terrorisme,
heeft Rusland de eerste slag in
de oorlog om de energie gewon
nen. GPD
Sneeuwstorm
In het Sierra Nevadageberg-
te zitten 226 treinpassagiers
al sinds zondag inge
sneeuwd. Reddingsploegen
van het Amerikaanse leger
zijn met voedsel en dekens
onderweg om de reizigers te
bevrijden. De zware sneeuw
storm, die van de Canadese
westkust tot aan Mexico
heeft gewoed, heeft elders in
het land minstens drie levens
geëist en voor miljoenen dol
lars schade aangericht.
Korea-strijders
De gewonde Korea-strijder
C. Holman is in zijn woon
plaats Goes met gelukwen
sen en felicitaties verwel
komd. Getroffen door drie
kogels moest de sergeant het
strijdtoneel verlaten. Hij
raakte op 10 oktober gewond
bij het gevecht om de Bloedi
ge Heuvelrug.
Samen met acht andere ge
wonde Korea-strijders arri
veerde de Goese sergeant
dinsdag op het vliegveld Val
kenburg. Onder hen was ook
soldaat F- de Rijcke uit Sint-
Jansteen.
Bidden en danken
Tweederde van de Nederlan
ders bidt en dankt aan tafel.
Dit blijkt uit een onderzoek
van het NIPO. Het meest bid
den de gereformeerden (97
procent), gevolgd door de
rooms-katholieken met 93
procent.
Uitgever:
J C. Boersema
Hoofdredactie:
A L. Oosthoek
D Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel (0118)484000
Fax:(0118)470102
E-mail redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel (0118)484000
Fax. (0118) 470102
E-mail; redwalch@pzc.nl
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax. (0113) 273030
E-mail redgoes@pzc.nl
T erneuzen: Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115) 645769
Fax. (0115)645741
E-mail: redtern@pzc nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel. (0114) 372776
Fax. (0114)372771
E-mail' redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel, (0111) 454647
Fax. (0111) 454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee, Goes en Hulst:
8.30-17,00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
(Internet: www.pzc.nl
internetredactie:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
E-mail: web@pzc,nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 13.30 uur.
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
l/m vrijdagavond van 20.30
tot 22.00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur:
Tel. (0118) 484000.
Fax (0118) 470100.
Abonnementen
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag van /,--)
per maand: 19,25
per kwartaal: 52,--
perjaar: 198,--
Voor toezending per post geldt
een toeslag
E-mail: abo@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode.
Losse nummers per stuk
maandag t/m vrijdag: /,--
zaterdag: 1,50
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW'
Bankrelaties
ABN AMRO 47 70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen.
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd bij
de advertentieorderafdeling
Tel: 0118-484321
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern. De door u
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dal wordt gebruikt voor onze
(abonnemenlen)adminislratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante diensten en pro
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig geselecteerde
derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij: PZC. afdeling
lezersservice, Postbus 18,4380 AA Vlissingen,
