Zeeuws gezicht in de bouw
PZC
Bekroonde dichters
op poëziefestival
Een doorkijk van binnen naar buiten
Officier eist tijdelijke
sluiting restaurant
wegens vieze keuken
10
Provincie wil
leren van fiasco
met academie
kunst cultuur
Wonen in
Zeeland
lezers schrijven
dinsdag 15 januari 2002
MIDDELBURG - Het lost niks
meer op, maar toch wil het pro
vinciebestuur weten hoe de mil
joenenschuld bij de Bestuurs-
academie Zuid-Nederland is
ontstaan. Immers, wie de oorza
ken kent, maakt de volgende
keer niet dezelfde fout, vindt
een meerderheid van Provincia
le Staten.
DeBestuursaeademie Zuid-Ne
derland leidde ambtenaren op,
onder anderen die van de
Zeeuwse gemeenten en de pro
vincie. Mede door een mislukte
fusie met andere bestuursaca-
demies heeft het instituut een
gigantische schuld. De Zeeuwse
overheden moeten ongeveer zes
gulden per inwoner betalen om
het tekort aan te zuiveren. Dat
kost hen in totaal enkele miljoe
nen euro's. Inmiddels is besloten
de academie op te heffen.
In navolging van de provincie
Noord-Brabant en de gemeen
ten Heerlen, Goes en Terneuzen
willen Provinciale Staten dat
precies wordt uitgezocht hoe
het debacle is ontstaan en wie
welke fouten heeft gemaakt.
„Het is goed dat bekend wordt
wie heeft zitten slapen", zei F.
van Kollem (GroenLinks) giste
ren.
SGP en ChristenUnie vonden
een onderzoek maar nutteloos
en weggegooid geld. „Mosterd
na de maaltijd", reageerden zij.
SGP'er W. Kolijn: „Het veran
dert helemaal niks aan de feiten
en de situatie waarin we nu zit
ten. Terwijl een extern bureau er
nog eens een smak geld aan
overhoudt."
Verdedigen
„Als je de oorzaken kent, kun je
in de toekomst voorkomen dat
je in een soortgelijke situatie be
landt", verdedigde M. de Koster
(PvdA) een onderzoek. Zij werd
gesteund door de andere frac
ties.
„Anders kunnen we onze eigen
commissie van onderzoek ook
wel opheffen", richtte L. Neder-
hoed-Zijlstra (CDA) zich tot
Kolijn, de voorzitter van die
commissie. Het provinciebe
stuur besloot vorig jaar een
commissie van onderzoek op te
richten, om te leren van fouten
die zijn gemaakt. „O, maar een
onderzoek mag van mij wel",
reageerde Kolijn, terwijlhij zich
neerlegde bij de meerderheid.
„Het lost alleen niks op."
jApjajfc HP Tf;
Zeeland blijft Zeeland door meer op zijn Zeeuws te bouwen: met dank aan inspiratiebronnen als Thools fruittelershuizen, dijkwoningen of Zuid-Bevelandse boerderij
tjes. foto Dirk-Jan Gjeltema
door Emile Calon
Loop door de gemiddelde nieuw
bouwwijk, weet u dan waar u bent?
Herkent u dan iets streekeigens? De
bouwstijlen zullen u niet helpen bij het
beantwoorden van die vragen. De ene
nieuwbouwwijk is totaal inwisselbaar
voor de andere. Dat nieuwe huizen in
Best-West lijken als twee druppels op
de nieuwbouw in Arnhem-Zuid of
Delft-Noord. Alleen de dealernamen en
adressen op de nummerborden van de
geparkeerde auto's geven enigszins een
indicatie waar u bent.
Daar moet dus verandering in komen,
vindt de Thoolse wethouder W. van
Kempen. Om die reden was hij zeer blij
toen het stedenbouwkundigbureau
RBOI hem de plannen presenteerde
voor de nieuwe wijk Stadszicht. Deze
Thoolse uitbreidingswijk moet een
Zeeuwse uitstraling krijgen, besloten
de mannen en vrouwen van RBOI. Me
dewerkers van het bureau zijn op rond
reis door Zeeland gegaan en hielden
steeds enige tijd halt bij de karakteris
tieke bebouwing om de stijl figuurlijk
op te snuiven. Ze stopten niet alleen bij
typische woonhuizen maar ook bij de
oudere boerenschuren. Elementen van
al die gebouwen hebben ze vervolgens
verwerkt in de ontwerpen voor de
nieuwbouw in Stadszicht. Vooral ka
rakteristieke woningen uit de jaren
twintig van de vorige eeuw hebben als
inspiratiebron gediend, zo blijkt. Vol
gens de wethouder volkshuisvesting
een hoopvolle tijd. „Destijds wilde
men er echt iets van maken." Hij ziet
dat streven als ook typisch Zeeuws.
„Past bij ons", glimlacht hij.
Trots laat Van Kempen de schetsont
werpen zien voor een toekomstige
twee-onder-een-kapper. Het gebouw
is afgeleid van een Walcherse notaris-
villa. „Kijk hoe de lijnen overeenko
men. Kijk naar de kapconstimctie",
zegt hij trots. Inderdaad, het ontwerp
heeft flink wat weg van de villa. „Na
tuurlijk is het geen kopie", aldus de
Thoolse bestuurder. „Zou niet eens te
betalen zijn." Hij zwijgt even en kijkt
met een duidelijk welbevinden nog
eens goed naar de schetsen.
Met een duidelijk genoegen bladert hij
in zijn werkkamer in het stadhuis in
Sint Maartensdijk door het beeldkwa
liteitsplan voor de nieuwe wijk en wijst
naar inspiratiebronnen en de resulta
ten. Een monumentale houten Oost-
Zeeuws-Vlaamse boerderij met rieten
kap, een Thools fruittelershuis, dijk
woningen, Zuid-Bevelandse boerderij
tjes. De ontwerpers hebben hun inspi
ratiebronnen niet gekopieerd, niet
geprobeerd die gebouwen naar deze
tijd te transformeren. Wat ze wel heb
ben gedaan, is bepaalde stijlkenmerken
gebruiken in hun eigen ontwerpen.
Daardoor ontstaan nieuwe typen wo
ningen. Dat in tegenstelling tot bij
voorbeeld de nieuwbouwwijk Over d'n
Diek bij Heinkenszand, waar de nieuwe
woningen toch vooral hedendaagse ko
pieën zijn van Zuid-Bevelandse boer
derijtjes. Van Kempen doet voorzichtig
een oproep aan zijn Zeeuwse collega's
om ook te proberen wat meer Zeeuws te
bouwen. Hij heeft niet de pretentie zijn
collega-wethouders iets voor te schrij
ven. In het geheel niet. Wel vindt hij dat
geprobeerd moet worden om Zeeland
een eigen gezicht terug te geven. Zee
land moet herkenbaar blijven, ook in
zijn nieuwbouwwijken, aldus de
Thoolse wethouder. Niet om chauvinis
tische redenen, zo haast hij te zeggen.
Wel om de herkenbaarheid te vergro
ten, om het eigene wat te benadrukken-
.„Zo blijft Zeeland Zeeland".
Zo'n poging hoeft niet per se te slagen,
zo bleek enkele jaren terug in Ovezan-
de. Door onvoldoende belangstelling
kon een project voor de bouw van een
vijftiental nieuw ontworpen woningen
aldaar niet doorgaan. Die woningen
waren speciaal ontworpen voor het
landelijk gebied, waren zelfs het resul
taat van een prijsvraag van Zeeuwse
ondernemers in de bouw en de kring
Zeeland van de Bond van Nederlandse
Architecten. Het publiek reageerde
echter afwijzend zodat het plan voor
die speciale boomgaard-woningen
plaats moest maken voor een dertien-
in—een-dozijn nieuwbouwplan. De be
langstelling voor wonen in de nieuwe
wijk is volgens Van Kempen echter
groot. „De Tholenaren zijn enthousi
ast." Tijdens inspraakbijeenkomsten
kwam er nauwelijks kritiek. Hij ver
wacht dat de verkoop en verhuur van de
284 woningen in het nieuwe plan pro
bleemloos zal verlopen. In die wijk ko
men geschakelde woningen, twee-on-
der-een-kappers, appartementen en
wat rijtjeswoningen. Zo'n vijftien pro
cent van het geheel wordt verhuurd.
Van Kempen bladert nog eens liefdevol
door het beeldkwaliteitsplan. Wijst we
derom enkele schetsen aan. Vertelt on
dertussen ook nog over de ruimte voor
water in het nieuwbouwplan. Want het
is niet de bedoeling straks regenwater
snel af te voeren, zoals in het verleden.
Maar om het juist vast te houden, zodat
het bijdraagt aan een in diverse opzich
ten Zeeuwse (waterrijke) wijk. In com
binatie met die nieuwe stijl zal er iets
moois ontstaan, daar aan de westkant
van Tholen, zo weet hij zeker. „Een
nieuwe wijk met een eigen Zeeuwse
stijl."
Jan Eijkelboom
Benno Barnard
door Ernst Jan Rozendaal
TERNEUZEN - De stichting
Prometheus zet de landelijke
gedichtendag - donderdag 31
januari - luister bij met een poë
ziefestival in Porgy Bess in
Terneuzen. Daarvoor zijn vier
gerenommeerde dichters uit
Nederland en Vlaanderen uit
genodigd. Verwacht worden
Anneke Brassinga, Benno Bar
nard (Nederlander woonachtig
in Antwerpen), Jan Eijkelboom
en Vlaming Eddy van Vliet.
Brassinga (Schaarsbergen,
1948) woont sinds 1993 in Zut-
phen. Ze genoot in de literaire
wereld bekendheid als vertaal
ster, lang voordat ze debuteerde
als dichter en prozaschrijfster.
Voor De gave kreeg ze in 19 7 7 de
Nijhoffprijs toegekend, maar
die weigerde ze uit protest tegen
eerdere toekenningen van deze
prijs voor vertalers.
Weliswaar leverde Brassinga
haar eerste pi-ozastuk in 1974
aan het literaire tijdschrift De
Revisor, maar dat was onder het
pseudoniem A. Tuinman. Als
schrijfster maakte ze naam met
de poëziebundels Brassinga's
debuutLandgoed, Huisraad en
Verdriet. Ze publiceerde ook
prozawerken, zoals Hartsvan
ger en Hapschaar. In mei ver
schijnt haar nieuwe boek Het
zere been.
Benno Barnard (Amsterdam
1954) is zoon van Willem Bar
nard, die als dichter bekend is
onder de naam Guillaume van
der Graft. In 1981 debuteerde
hij met de dichtbundel Een en
gel van Rossetti, een ode aan de
romantische schoonheidsidea
len. In 1983 volgde KleinRozen-
daal, waarvoor hij werd be
kroond met de Lucy B en C.W.
van der Hoogtprijs. Behalve met
de dichtbundels Tijdgenoten en
Eeuwrest wist Barnard daarna
ook de aandacht op zich te vesti
gen met virtuoos geschreven au
tobiografische romans als Uit
gesteld paradijs, Het gat in de
ivereld en Door God bij Europa
verwekt.
Jan Eijkelboom (Ridderkerk,
1926) is veruit de oudste van de
vier dichters, maar hij debu
teerde als dichter ongeveer ge
lijktijdig met Barnard, die de
jongste is. In 1980 verscheen
zijn debuutbundel Wat blijft
komt nooit terug. Kort na de
oorlog ging Eijkelboom in het
leger. In de vijf jaar dat hij onder
de wapenen was, maakte hij de
politionele acties in Indonesië
mee. Jaren later ging hij in psy
chotherapie om. zijn oorlogser
varingen te verwerken. In het
kader daarvan ontstonden zijn
eerste gedichten. In de tussen-
tij d had Eij keiboom een carrière
opgebouwd als journalist. Hij
was adjunct-hoofdredacteur
van Vrij Nederland. Eij kei
booms tweede bundel De gou
den man werd in 1983 bekroond
met de Herman Gorterprijs. An
dere titels zijn: Het lied van de
krekel, Het krijgsbedrijf en Het
arsenaal.
Eddy van Vliet (1942) werkt in
zijn geboorteplaats Antwerpen
als advocaat. Hij was redacteur
van verschillende literaire tijd
schriften, zoals Yang, Kentering
en Nieuw Vlaams Tijdschrift.
Met Cees Buddingh stelde hij de
bloemlezingen Poëzie is een
daad van bevestiging en Is dit
genoeg: een stuk of wat gedich
ten samen. Van Vliet is een van
de meest bekroonde dichters
van de generatie die na de Vijfti
gers aan het woord kwam. Voor
Het grote verdriet ontving hij in
1975 de Jan Campertprijs, de
Prijs der Vlaamse Poëziedagen
ging in 1988 naar zijn bundel De
Binnenplaats. Zijn recentste
bundel is Vader uit 2001
Aanvang: 20.15 uur.
door Anita Tournois
OOSTBURG - De Breskense
kunstenaar Johnny Beerens
heeft in opdracht van de Ne
derlandse hervormde gemeen
te Oostburg een drieluik ge
schilderd. Het werk hangt
voor een van de vensters in de
kerk.
Johnny Beerens is geen onbe
kende in Zeeuws-Vlaanderen.
Hij maakte eerder al monu
mentaal werk op de waterto
ren in Oostburg en de silo in
Breskens. Wat opvalt als je de
kerk binnenloopt is de totale
integratie van het kunstwerk.
Qua stijl en kleurstelling lijkt
het of het er altijd geweest is.
„Het drieluik zorgt er voor dat
men dwars door muren heen
kan kijken: een doorkijk van
binnen naar buiten, van de
buitenwereld naar de binnen
wereld", vertelt Beerens. „Ook
het licht speelt een voorname
rol. Het tastbare licht bena
drukt de binnenkant, het ont
astbare, de buitenkant wordt
zichtbaar gemaakt door de
zonnestralen of het goddelijk
licht." Belangrijke motieven
voor deze voorstelling zijn ste
nen. Stenen in alle soorten,
formaten en met diverse her
komst staan symbool voor de
mensen in de samenleving.
Steentjes, gevonden langs de
kust maar ook bakstenen zijn
allemaal gevormd door het
pad dat ze hebben afgelegd.
„Gesleten en getekend vormen
ze de afzonderlijke 'individu
en', elk met hun eigenwaarde.
Opgestapeld blinderen zij de
doorkijk, maar tussen de ste
nen speelt het licht.
Door de ruimte tussen de ste
nen mogen zij zichzelf zijn
zonder hun eigenheid te ver
liezen, maar samen vormen ze
een eenheid, een groot geheel",
aldus de kunstenaar.
Schelpengrit
Voor het ontstaan van het
kunstwerk is het nodige werk
verricht. Beerens: „Een van de
mooie dingen is het bedenken,
het idee voor het toekomstige
werk."
Hij stapelde verschillende
steentjes op elkaar, zocht zo
naar de juiste compositie en
verhoudingen. Vervolgens
schilderde hij op houten pane
len zijn voorstelling in acryl.
Om de stenen de juiste sfeer te
geven voegde hij zand en
schelpengrit toe aan de verf.
Het verfijnde werk, de grada
ties, bracht de kunstenaar aan
in olieverf. Voor de hemelse
lucht met zonnestralen, die het
drieluik verbindt, gebruikte
Beei-ens bladgoud, waarover
hij lijntjes uitspande en waar
over dan weer heel dun ge
schilderd werd. Eitempera
(een soort verf met ei als bind
middel) en olieverf werden ge
bruikt voor de wolkenpartij-
en, om een zo zacht mogelijk
geheel te creëren. Door het ge
bruik van de verschillende
technieken krijgt het geheel de
beoogde transparantie. Zo
kun je in het kunstwerk weg
kruipen en steeds weer nieuwe
dingen ontdekken.
Het drieluik wordt aanstaande
vrijdag om 19.30 uur onthuld. Be
zichtigen lean aanstaande zater
dagvan 14.00 tot 17.00 uur.
Kunstenaar Johnny Beerens legt de laatste hand aan zijn drieluik voor de hervormde kerk in Oost
burg. foto Peter Nicolai
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Postagentschap III
Hiermee wil ik mij aansluiten
bij de brief van J. de Groot in de
PZC van 12 januari, over het be
leid van de Postbank. Inder
daad tref je elke dag lange rijen
in het Vlissings postkantoor.
Voor een strikje postzegels en
wat giro enveloppen had ik al 20
wachtenden voor me. Een dag
later nog eens geprobeerd en nu
32 wachtenden. Als de telefoon
rekening niet op tijd is betaald,
krijg je een aanmaning. Moet je
wel een enveloppe hebben om te
versturen, dus geduldig op je
beurt wachten. Een certificaat
van onvermogen, dat verdient
de directie van de Postbank.
L. Prinsen-Verhulst
Boulevard Bankert 24
Vlissingen
Vuil watertanks
Het schoppen tegen (zoge
naamd rijke) watersporters is
een geliefde bezigheid van poli
tici uit met name linkse hoek.
PvdA-statenlid mevrouw
L.Vermeulen-Geschiere is boos
(PZC zaterdag) omdat slechts
enkele watersporters gebruik
zouden hebben gemaakt van de
subsidieregeling voor het in
bouwen van een vuilwatertank
op plezierboten. Zij concludeert
daarom kennelijk dat 'Bij de
watersporter het besef ont
breekt dat je maar niet alles in
het water kunt dumpen'. Wat?
Het gaat om poep en plas, dat in
derdaad ongezuiverd in het op
pervlaktewater terecht komt.
Het inbouwen van een vuilwa
tertank op een boot is ingewik
keld en relatief kostbaar, en het
heeft naar mijn mening waar
schijnlijk geen enkel milieuren-
dement. Toch gebeurt het in
bouwen van zo'n tank meer en
meer ondanks de zeer geringe
subsidie. De zeer beperkte sub
sidie is waarschijnlijk de reden
waarom men daar niet gauw ge
bruik van maakt. Het is bijna de
moeite niet. Het gebruiken of
niet gebruiken van de subsidie
regeling is dus niet de graadme
ter waaraan het gedrag van een
groep in de samenleving kan
worden afgemeten. Mevrouw
Vermeule heeft daar allemaal
geen besef van.
J.B. de Meester
Bree 48
Middelburg
Vliegveld
Met stijgende verbazing las ik
het artikel in de PZC van 11-1
over de onvoldoende waarbor
ging over de veiligheid van
vliegveld Midden-Zeeland. Ik
heb nog nooit zoveel onzinnige
conclusies en uitspraken bij el
kaar gezien als in dit artikel. Er
wordt gesteld in het rapport La-
mers: „Onder de aanvliegroutes
bevinden zich vooral zomers
zo'n 6000 mensen." Aangezien
we één aanvliegroute hebben,
beginnend bij N-Beveland over
het Veerse Meer en voorlangs de
Piet ben ik als privé-vlieger nog
nóóit 6000 mensen onder me te
gengekomen. Eén route naar de
baan gaat over weilanden en
een aardappelveld. De andere
over het Veerse Meer. Laat ik
hier nou een paar honderd wa
tersporters onder me tegenko
men. Lamers stelt vervolgens:
„Met economische belangen
van Midden-Zeeland hoeft wei
nig rekening te worden gehou
den." Dat tientallen mensen
daar hun brood verdienen
maakt voor hem niets uit. Rap
port Lamers: „Beperking van
het vliegveldgebruik in plaats
van sloop van bebouwing in de
omgeving." Heeft het vliegveld
ooit sloop van bebouwing voor
gesteld ten koste van andere be
langen? Nu het ergste: H. Meijer,
de voorzitter van de werkgroep
Stop Uitbreiding Zeeland Air-
port Nu heeft óók zitting gehad
in de afstudeercommissie van
Lamers. Als dat niet de zui
verste vorm van belangenver
strengeling is weet ik het niet
meer. Meijer heeft een onweten
de student mooi voor z'n karre
tje weten te spannen met het
rapport, en dit ook durven aan
bieden aan de gedeputeerde.
Gedeputeerde Poppelaars, laat
alstublieft niet uw oren hangen
naar dit soort onzin.
R. van Renswoude
Waterlooze Werve 17
Aagtekerke
Zêêuws
'Erkenning Zeeuws boeit Zeeu
wen niet', aldus de krante van,
12-1-02. Nie meer dan éénderde
van de ondervraegden wil graeg.
da 't Zêêuws een officiële stae-
tus kriegt. As ze dezelfde onder
vraegden vraege oe of ze over,
beeldhouwkunst dienke, kriege
mun misschien 't zelfde resul-
taet. Dat wil dan nie zegge, da
beeldhouwkunst nie interessant
is. Zo ok mee 't Zêêuws. 't Dia
lect of de taele, is dermaete rieke
an uutdrukkingen en woorden,
die a in een andere taele nie ver-
taelbaer bin, dat mun dit cul
tuurgoed motte koestere as iets
onvervangbaers. Een voor
beeld: Iemand vraegt: "Je gaet
toch wè mee naer de kermis?"
Antwoord: "Wou 'knoenie".Dit
is nie in 't Nederlands vertael-
baer. Of: "Ie keek op mun as een
uul op een zieke koeije". Onbe-
taelbaer en onvertaelbaer. Een
Zêêuwse annekedote: Gillis zit
Merie een bitje op te vrieën. Me-
rieis t'rnie elemaele afkerig van
en gaet mee d'r kont draaien
"Toe Gilles, 'ou es op mee je ge
sodemieter, zomedéêm gaet 'n
nog stae." Gilles schiet in de la-
che, "Dakanwèbie mien,mèbie
joe toch nie?" "O, jawel", zei ze
stikkend van de lol, "Op een
garre". Da 't praeten van een
dialect iets mee boerigheid te
maeken zou 'ebbe, is geweun
onzin; D'r bin henoeg ontwik
kelde mensen die mee vee ple
zier 't Zêêuws zo plat praete as
da ze kunne. Dat wou 'k mè
zehhe.
Wim van Gilst
Böögerdlaen 23
Kurtjeen
door Aector Dooms
MIDDELBURG - Officier van
justitie A. Flikweert heeft giste
ren voor de economische poli
tierechter in Middelburg een
jaar stillegging van Viet Hoa uit
Wemeldinge gevorderd. Daar
naast eiste hij tegen het Vietna-
mees-Chinees restaurant we
gens overtredingen van de
warenwet in juli vorig jaar een
boete van 2500 euro.
Voor Flikweert was de maat vol,
omdat het restaurant de hygië-
nevoorschriften ter bereiding
van maaltijden en het bewaren
van etenswaren aan zijn laars
lapt. In een recent verleden
heeft Viet Hoa hiervoor een aan
tal keren boetes moeten betalen.
Daaruit had volgens Flikweert
het bedrijf al lang lering moeten
trekken. „Men heeft al genoeg
kansen gehad."
De economische politierechter
J. Begheyn toonde veel begrip
voor het standpunt van de offi
cier, maar hij wilde het bedrijf
een laatste kans geven om iets
aan de hygiëne te doen. Begheyn
besloot de strafzaak tot juni aan
te houden. Met dien verstande
dat de Keuringsdienst van Wa
ren tussentijds controles zal uit
voeren. De officier wees gisteren
ten overvloede op het belang
van de volksgezondheid. „Deze
etenswaren kunnen bij mensen
schade veroorzaken, maar ook
voor andere zaken in deze bran
che is dit niet bevorderlijk. Ik
krijg hier enige rillingen van,
want het is al vaker voorgeko
men. Dat hebben steekproeven
bewezen."
Bij een controle van de Keu
ringsdienst van Waren op 4 juli
vorig jaar stonden in de keuken
van het restaurant de etenswa
ren bloot aan verontreiniging.
Ook de vloer, wanden en de deur
van de koelcel waren vuil: vet,
schimmelplekken en een smur-
rieachtige substantie werden
hier aangetroffen. De zoon uit
het familiebedrijf zei gisteren
dat het een en ander was aange
dikt. Inmiddels zouden er maat
regelen zijn genomen „In sep
tember is er weer een inspectie
geweest. Ze vonden de hygiëne
een wereld van verschil met eer
dere controles", stelde hij.
Raadsman F. te Braake pleitte
voor een boete, waarvan een
deel voorwaardelijk. „Een stil
legging is onevenredig zwaar.
Dan wordt de familie brodeloos
gesteld." De zaak is wel te koop
gezet. „We willen op een mens
waardige manier afscheid ne
men van het bedrijf. Daarvoor
hebben mijn ouders zeventien
jaar lang keihard gewerkt", zei
de zoon.
De politierechter vond op dit
moment stillegging een te in
grijpende maatregel, maar hij
beklemtoonde dat de zaak bij
een volgende controle hygië
nisch in orde moet zijn.
Wandeltocht
TERNEUZEN - Wandelsport
vereniging Zelden Rust in
Terneuzen houdt op zaterdag 19
januari de vierde Winterneu-
zentocht.
Deelnemers kunnen starten tus
sen 8.30 en 14.00 uur bij scho
lengemeenschap De Schans in
Terneuzen. De wandelaars kun
nen lopen over afstanden van 7.
15 of 21 kilometer. De tochten
zijn uitgezet door Terneuzen en
het omliggend polderland.
