Even terug naar school dus Een computer is nogal wat Altijd dat gezeur over het huiswerk Hoger en middelbaar beroepsonderwij s bieden snelweg aan 27 dinsdag 15 januari 2002 Een paar uur aardrijkskundeles volgen op De Rede in Terneuzen, bij docent André de Wolde, met ruim 30 jaar ervaring een oude rot in het vak. foto Peter Nicolai In de jaren '70 werd hoofdza kelijk klassikaal onderwijs gegeven. Grote groepen leerlin gen met één docent ervoor, die al dan niet met enthousiasme poogde kennis en kunde over te dragen. Het gebruik van moder ne audio-visuele middelen was tot dan toe niet overmatig groot. De aardrijkskunde-leraarhad zijn kaarten en dia's, de taaldo cent durfde nog wel eens met zo'n ouderwetse bandrecorder op de proppen te komen. Onder het kabinet Den Uyl profiteerde het onderwijsveld tijdelijk van een vrij ruim aanbod aan rijk smiddelen. Geld dus. Elke middelbare school kreeg zijn praktijklokalen, op basis scholen werden steeds meer vakleerkrachten en remedial teachers aangesteld om kinde ren in achterstandssituaties bij te spijkeren. Volwassenen, die om wat voor reden hun kans op een gedegen opleiding ver speeld hadden, kregen in het volwassenenonderwijs (moe dermavo en dergelijke) een tweede kans. Ik had het genoegen om in de j a- ren '60 en '70 geschoold te wor den. Docenten die him best de den me iets wijzer te maken. Verhalen over werkdruk, stress en burn-outverschijnselen hóórde je in die tijd zelden. Na tuurlijk werd er geklaagd over de jeugd van toen. Die vrijge vochten welvaartskinderen, die alles in de schoot kregen gewor pen. Senator Huib Eversdijk, toen aardrijkskundedocent aan Het onderwijs is vanaf de jaren '60 altijd in beweging geweest. De Mammoetwet, Van Kemenades middenschoolgedachte, het Tweede Kansondeiwijs, de basisvorming, de invoering van het studiehuis. Iedere bewindsman of -vrouw die op het ministerie van onderwijs terechtkwam greep naar het wapen van hervorming om het onderwijs te verbeteren. Of alle veranderingen verbeteringen hebben gebracht wordt door de onderwijsdeskundigen betwijfeld. de Rijks Pedagogische Acade mie in Middelburg, predikte tucht en discipline, verkondig de en passant de grondbeginse len van het jonge CDA en wijd de, bij wijlen geestig, uit over de fysische geografie, micro- en macro economie, verkeer en de sawa's op Java. Eversdijk had een losse manier van lesgeven, was niet een echte methodevol ger, zaken uit de praktijk van alle dag sleepte hij erbij om zijn kennisoverdracht minder zake lijk te maken, toegankelijker. Zijn werkwijze was anders dan die van vroegere docenten op het voormalig Petrus Hondius- college in Terneuzen, die toch meer het leerboek als leidraad hanteerden. Het onderricht werd puur klas sikaal gegeven. De docent be paalde het tempo, de leerstof, de overhoringen, proefwerken en testen. Zelf deed ik het een paar jaar later, toen ikzelf voorde klas kwam te staan, niet anders. Verantwoordelijkheid Vandaag de dag, met het tweede fase-onderwijs en het studie huis, wordt van de leerling/stu dent meer eigen verantwoorde lijkheid voor het leren verwacht. Het onderwijs is ver anderd van aanbodgericht naar vraaggestuurd. Wie een leerbe hoefte heeft, moet er mede zelf zorg voor dragen dat die behoef te vervuld wordt. Dat is mooi omschreven, maar wat betekent dat in de praktijk? Terug naar school dus. Een paar uur aardrijkskundeles volgen op De Rede in Terneuzen, bij do cent André de Wolde, met ruim 30 jaar ervaring een oude rot in het vak. Bovenbouwleerlingen die aardrijkskunde in hun pak ket hebben krijgen tegenwoor dig klassikaal les en daarnaast wordt er een beroep gedaan op hun zelfredzaamheid. Vanoch tend staat een uurtje zelf wer ken op het programma. Kort na de zoemer schuifelen de vwo 5 leerlingen binnen. Het is vroeg, maar op de helft van de hoofden hangt een koptelefoon en dreu nen de hiphop-tonen uit de draagbare cd-spelertjes. Ze zijn gedisciplineerd, de jongeren, eenmaal in de bankjes gaat de apparatuur uit. Even babbelen en vei-volgens - op aangeven van de leraar - gaan ze aan het werk. De Wolde heeft voor in het lo kaal, op een rij tafels, gecorri geerde taakopdrachten neerge legd. De jongeren pakken wat ze nodig hebben en controleren of ze zelf hun werk goed of slecht gemaakt hebben. Het is stil in het lokaal. De leerlingen weten wat van hen verwacht wordt. De Wolde weet wat hij aan ze heeft. De Wolde verguist het studie huis en de tweede fase niet. „Voor vwo-leerlingen, die we ten hoe ze zelfstandig zaken kunnen aanpakken, werkt het systeem best. Voor havo-klan ten ligt het iets moeilijker. Die hebben bovendien in de tweede fase bij ons op school minder uren per week en dat wreekt zich uiteindelijk. Het niveau van de havo-stof is namelijk niet makkelijker geworden, maar we moeten het wel alle maal doornemen in de helft van de tijd", zegt De Wolde tussen de bedrijven door. Globalisering De Woldes vakgebied is de voor bije twintig jaar danig uitgedijt. De globalisering heeft toegesla gen. Economische en maat schappelijke ontwikkelingen bepalen wat er op de aardkorst gebeurt, meer dan vroeger. De vwo'ers hebben het dan ook over mondialisering, de global shift en triadische netwerken. Eversdijk had het daar in zijn tijd nooit over. Wel over bestem mingsplan, streekplannen en andere ruimtelijke ordenings zaken. Stof die De Wolde in een ander - klassikaal - uur offreert aan vwo 6. Het oud-raadslid van Sas van Gent weet waar hij over doceert. Ook hij haalt za ken uit de praktijk - dicht bij huis - aan om de leerstof te ver duidelijken. Urbanisatie, su burbanisatie, nota's RO. De Wolde brengt het, zakelijk en snel. Wie de spreekwaterval niet geheel doorgronden kan krijgt een herkansing tijdens de zelf studie-uren. De Rede-docent zou dit soort lessen ook moeten voorschotelen aan raads- en statenleden. Ze zouden er een stuk wijzer van worden. Is het onderwijspeil in de loop der jaren gedaald, minder ge worden? Daar valt moeilijk een antwoord op te geven. Het hangt af van school, leerlingen, docen ten. Onderwijs staat voor ken nisoverdracht en het overdra gen van kennis geschiedt nog altijd het best in een één-één-si tuatie, een docent tegenover een leerling. Een dergelijke con structie zou het onderwijs ech ter onbetaalbaar maken. Het blijft dus altijd een kwestie van zoeken naar de meest effectieve wijze. Zo lang er gezocht wordt zal het onderwijsveld gecon fronteerd worden met hervor mingen. Conny van Gremberghe Hoger en middelbaar be roepsonderwijs vloeien in Zeeland steeds meer ineen. In het nieuwe schooljaar gaan in twee sectoren opleidingen van start die een aanzienlijk snellere doorstroom mogelijk maken van middelbaar naar hoger on derwijs. Het gaat om opleidin gen in de werktuigbouwkunde en in de administratie/bedrijfs economie. Studenten kunnen er respectievelijk anderhalf jaar, en een jaar winnen. Het gaat om een initiatief van de Hogeschool Zeeland en de twee regionale opleidingen centra (roc's) in de provincie. Het in el kaar schuiven van de hogere en middelbare beroepsopleidingen is een eerste bijzonder resultaat van het streven van de Zeeuwse scholen om vervolgopleidingen beter op elkaar af te stemmen. Daartoe werkt de provinciale onderwijswereld al enkele jaren samen in zogenaamd LAZ-ver- band. Snelle werktuigbouwkunde- leerlingen, die beginnen op mbo-niveau kunnen straks bin nen zesenhalf jaar afstuderen op hbo-niveau, een winst van anderhalfjaar. De studieduur bij administra tie/bedrijfseconomie kan worden teruggebracht tot zes jaar, een winst van een jaar. Dat is mogelijk door het ineen schui ven van mbo- en hbo-trajecten. Studenten starten met mbo- leerstofen naarmate de studie vordert neemt het aantal hbo- elementen toe. Stages en pro ject weken van de twee onder wijssoorten worden gecombi neerd. Zowel op de hogeschool als binnen de roc's kunnen stu denten extra lesonderdelen vol gen. Scholieren die van deze moge lijkheid tot studieverkorting willen profiteren, kunnen zich daarvoor aanmelden bij de roc's. Wat betreft de opleiding administratie/bedrijfsecono mie volgt dan een uitvoerig intake gesprek. Voor werktuig bouwkunde geldt dat de studie resultaten in het eerste leerjaar maatgevend zijn. Overigens ligt de uiteindelijke beslissing bij de leerlingen zelf. Toelating is al mogelijk voor scholieren met een mavo c/d di ploma. Voor vmbo-gediplo- meerden geldt dat de theoreti sche of gemengde leerweg moet zijn afgelegd. Daarnaast wor den eisen gesteld aan het vak kenpakket. Voor werktuig bouwkunde moet examen zijn gedaan in wiskunde en natuur kunde, voor administratie/be drijfseconomie in Nederlands, Engels, economie, handel of wiskunde. Henk Postma Huiswerk is voor veel leerlin gen een bron van ergernis. Voor ouders ook omdat ze hun kind achter de vodden moeten zitten. Een middelbare school uit Har- denberg meldde vorig jaar tri omfantelijk dat ze de oplossing had gevonden voor het huis werkprobleem. In plaats van thuis de opdrachten van de do centen uit te werken, bleven de leerlingen op school om huis werk te maken. Maar dat ei van Columbus bleek bij nader inzien iets van een lege dop te hebben. Want hoe dan ook moest er ook in Overijssel natuurlijk nog steeds huiswerk worden gemaakt. En wat ze in Hardenberg bedacht hadden was trouwens helemaal niet nieuw. Boekje Eind jaren tachtig al werd in Den Haag geëxperimenteerd met de (t)huiswerkvrije school, andere scholen in het land volg den. In diezelfde periode schre ven wetenschappers van de KUB in Tilburg een boekje met handreikingen voor de leer krachten. Voor de doorsnee-leerling staat het maken van huiswerk gelijk aan een corvee. Voor ouders is het ook een steen des aanstoots, maar vooral omdat ze hun kin deren achter de broek moeten zitten. Wat kinderen weer doet uitroepen: 'Altijd dat gezeur over het huiswerk! Als ouder kun je in dat opzicht beter een dochter dan een zoon in de brugklas hebben. Uit on derzoek van het CBS blijkt dat dertig procent van de ouders dochterlief moet aansporen om huiswerk te maken, voor jon gens ligt dat percentage op bijna vijftig procent. Meisjes zijn vlij tiger. Zij zitten gemiddeld 105 minuten per dag met hun neus in de boeken, jongens negentig mi nuten. Het CBS heeft ook ooit eens on derzocht onder welke omstan digheden leerlingen huiswerk maken. De helft van de leerlingen, zo bleek, leerde met muziek op de achtergrond, een kleinere groep zelfs met de televisie aan. De verleidingen voor de kinde ren zijn groot en scholen zoeken daarom nog steeds naar wegen om het huiswerk een serieuze plaats in het leven van leerlin gen te geven. Dat kan door de opdrachten op school te laten maken, maar ook door ze in be- geleidingslessen te leren hoe ze efficiënt kunnen studeren. In de praktijk blijkt overigens dat brugklassers die al op de basis school vertrouwd zijn geraakt met de noodzakelijk discipline voor het maken van huiswerk een voorsprong hebben. Leerproblemen Daarnaast zijn er dan nog de huiswerkinstituten, waar leer lingen onder begeleiding hun schoolwerk maken. Deze insti tuten doen meer dan toezicht houden, ze spijkeren leerlingen bij in vakken waar ze zwak zijn en helpen bij specifieke leerpro blemen (bv. dyslexie, faalangst). Emmanuel Naaijkens Zie ook www.huiswerkbegeleiding.nl Als wethouder van de gemeente Ter neuzen hoeft Eric Kerckhaert niet echt rekening te houden met de kosten van het onderwijs. Dat verandert mis schien nog als de vier kinderen, die nu tus sen de zeven en veertien jaar oud zijn, al len gaan studeren. Maar tot nu toe leveren de schoolkosten geen hoofdbrekens op. Sinds oudste zoon Pim (14) naar de mid delbare school gaat, hebben Eric en zijn vrouw Sabine wel gemerkt dat de kosten voor bijvoorbeeld schoolboeken vergele ken met vroeger een stuk zijn gestegen. „Als ik vroeger boeken moest ophalen, moesten mijn ouders rond de honderd gul den betalen, staat me bij. Voor Pim waren we bij aanvang van dit schooljaar ruim zeshonderd gulden kwijt. Behalve de in flatie en het aantal boeken ligt dat overi gens ook aan de verdwijning van bepaalde schoolfondsen en de instelling van de twee-fasenstructuur waar veel meer leer middelen voor moeten worden aange schaft." Kerckhaert kan zich voorstellen dat de voortschrijdende techniek minder ver mogende ouders op kosten jaagt. Bij de meeste schoolboeken zit tegenwoordig een cd-rom met aanvullende informatie en verduidelijkende voorbeelden. Zeker voor leerlingen van de onderbouw zijn de schoolcomputers niet zo vaak buiten les uren beschikbaar. „Het is nogal wat als je speciaal voor die leermiddelen een com puter moet aanschaffen. Bijstandsmoe ders of gezinnen met een minimuminko men kunnen natuurlijk niet zomaar een paar duizend gulden uittrekken voor zo'n aankoop." De gemeente Terneuzen doet er overigens alles aan om leerlingen zo goed mogelijk onderwijs te laten volgen, stelt de onder wijswethouder. Het meeste geld komt na tuurlijk van het Rijk. Maar de raad van Terneuzen heeft vorig jaar besloten meer geld te steken in schoolbegeleiding door het Regionaal Pedagogisch Centrum Zee land. Dat geld is speciaal bedoeld om kin deren zo lang mogelijk onderwijs te laten volgen op een zo hoog mogelijk niveau. Tegelijkertijd moet de individuele bege leiding en het bijspijkeren van leerkrach ten er voor zorgen dat leerlingen niet af haken. Kerckhaert is er van overtuigd dat nie mand om financiële redenen hoeft af te haken bij het volgen van opleidingen. Er zijn speciale potjes waar mensen met een minimuminkomen een beroep op kunnen doen en studiefinanciering moet ook ho gere opleidingen later mogelijk maken. Van die studiekosten moet tegenwoordig meer worden terugbetaald dan vroeger, maar een goede opleiding is een investe ring waard, stelt hij De wethouder heeft zelf nog geen moment gedacht aan de kosten van vier uit huis studerende kinderen. „Mochten ze allemaal het huis uitgaan en ver weg willen studeren, dan kan dat in derdaad een behoorlijk bedrag gaan kos ten. Mocht het zo ver komen dan vinden we daar wel een weg voor", zegt hij opti mistisch. Vrouw Sabine is daar evenzeer van over tuigd en ziet ook nog niet op tegen de pan uitrijzende financiële lasten. „Je moet keuzes maken en niet alles willen. Een goede opleiding gaat gewoon voor." René Hoonhorst Het gezin Kerckhaert in Terneuzen: „Mochten ze allemaal het huis uitgaan en ver weg willen stu deren, dan kan dat inderdaad een behoorlijk bedrag gaan kosten." foto Peter Nicolai

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2002 | | pagina 27