PZC
Een uitermate lastige klus
Juridische strijd om snoeien oude wilg
Van Zwieten ziet
geen reden voor
extra woningen
10
Tunnelboor
bereikt oever
Ellewoutsdijk
Inbreiden
lezers schrijven
Zwijn
NS I
NS II
Euro
dinsdag 8 januari 2002
TERNEUZEN - Tunnelboor
machine Neeltje Suzanna, die
de westbuis van de Westerschel-
detunnel boort, is grotendeels
onder de Scheldedijk bij Elle
woutsdijk door. Wie op de dijk
staat en goed luistert, kan de
boor horen. Neeltje Suzanna
was gisteren nog 210 meter ver
wijderd van het eindpunt.
De westboor had gisteren 6390
meter (3195 tunnelringen) afge
legd. Sara, die de oostelijke buis
boort, was gisteren 5920 meter
(2960 ringen) ver. Die boorma
chine moet nog 680 meter afleg
gen. Sara boorde tijdens de
kerstperiode door omdat een
achterstand, mede veroorzaakt
door lekkage, moest worden
weggewerkt. En plotseling
breekt de boormachine keer op
keer alle records. Boekte Sara
eind vorig jaar al een record
door in één etma al 3 0 meter tun
nelbuis te boren (15 tunnelrin
gen), op nieuwjaarsdag sneu
velde dat record alweer: Sara
boorde toen 32 meter (16 ringen)
in één etmaal. De boormachines
worden, als ze het huidige tem
po volhouden, eind januari,
begin februari in het 'ont
vangstcaisson' in Ellewoutsdijk
verwacht. Precieze data zijn nog
niet aan te geven omdat er ook
nog een laatste onderhoudsstop
op het programma staat. Neeltje
Suzanna doet het overigens nu
kalm aan en wacht min of meer
op de komst van Sara. Die dient
sneller vorderingen te maken
om de bouw van de dwarsver
bindingen op tempo te houden.
Die verbindingen worden 'ge
vroren' vanuit de oostbuis, waar
alle vriesapparatuur staat op
gesteld. Die apparatuur zit tun
nelboor Sara op de hielen. Er
zijn nu 19 van de 26 dwarsver
bindingen open; 20 en 21 wor
den gevroren en inmiddels zijn
ook de voorbereidingen voor
dwarsverbinding 22 in volle
gang.
(Advertentie)
Inlijstwerk?
Lijstenmakerij Gijzel
Voor bedrijf en particulier
Biczelingsesiraat 102A, 4421 BV Kapclle
Tel. 0113-342383, fax 0113-340044
door Emile Calon
Niet bouwen aan de rand van dorpen
en stadjes, luidt het gebod vanuit
de Middelburgse abdij. Eerst inbrei-
ding. Dat betekent kale plekken in de
kernen opvullen en niet geliefde wo
ningen en gebouwen slopen om plaats
te maken voor nieuwbouw. Stedelijke
vernieuwing dus. Een uitermate lastige
klus, vat wethouder G. van Daele van
Sluis/Aardenburg dat begrip in vier
woorden samen. Als bestuurder van een
kleine gemeente met een aantal histori
sche kernen heeft hij als geen ander te
maken met inbreiden. Want uitbrei
ding, dat mag immers niet. 'Bouwstop',
zegt hij veelbetekenend en knikt rich
ting Middelburg.
Bij inbreiding heeft de gemeente te ma
ken met twee problemen aldus Van
Daele: ruimtebeslag en de kosten. Ze
ker als er oude woningwetwoningen
gesloopt worden om plaats te malen
voor nieuwbouw. Die oudere woningen
voldoen qua oppervlakte immers in het
geheel niet aan de huidige wensen. Bo
vendien ontbreek de garage zodat voor
bijvoorbeeld zes nieuwe twee-onder
een-kappers met garage er toch zeker
tien oudere woningen gesloopt moeten
worden om voldoende ruimte te creë
ren. Vervolgens moet elders dus nog
eens ruimte gezocht worden om de res
terende vier woningen te bouwen.
„Want het is natuurlijk niet de bedoe
ling dat we woningen inleveren", aldus
de wethouder.
Probleem
Zonder te pauzeren snijdt hij vervol
gens het probleem van de financiën
aan. Sloop betekent hoe dan ook kapi
taalsvernietiging, aldus Van Daele. „En
slopen zelf is ook nog eens duur". Klei
ne hoeveelheden bouwen is bovendien
heel wat kostbaarder dan een complete
nieuwe wijk uit de grond stampen. Al
met al moet er door de gemeenschap
vaak zo'n 50.000 tot 100.000 gulden
toegelegd worden op een woning in een
inbreidingsproject, rekent hij voor.
Met bijdragen van Rijk en provincie is
het voor de gemeente mogelijk die kos
ten te drukken. Van Daele merkt echter
op dat die financiële steun van de ande
re overheden te klein is. Hij kan boven
dien nauwelijks geld verdienen op an
dere bouwprojecten om zo de kosten
voor inbreiding wat terug te verdienen.
Hij kijkt dan ook wel eens jaloers naar
wethouders van grotere plaatsen zoals
Terneuzen waar met een nieuwbouw
wijk als Othene geld verdiend kan wor
den om stadsvernieuwing te betalen.
Nu is het natuurlij k niet zo dat alleen de
Wethouder G. van Daele: „Al met al moet er door de gemeenschap vaak zo'n 50.000 tot 100.000 gulden toegelegd worden op
een woning in een inbreidingsproject." foto Peter Nicolai
gemeente Sluis/Aardenburg moet op
draaien voor de extra kosten van in
breiding. Naast bijdragen van Rijk en
provincie participeren de Woning
bouwverenigingen immers ook in de
projecten. Desondanks zou de wethou
der toch graag wat mogelijkheden heb
ben om uit te breiden, om zo geld te ver
dienen voor de inbreidingsprojecten.
Hij geeft direct aan dat het niet de be
doeling is om klakkeloos een wijk aan
Sluis of Aardenburg te bouwen. Die
'beperkte' nieuwbouw moet immers
passen bij de bestaande bebouwing en
bij de omgeving, het zogenoemde orga
nisch bouwen.
Tijdens zijn betoog zegt hij plotseling
op een wat bittere toon dat gemeente
gestraft wordt omdat er in het verleden
nimmer onverantwoord is gebouwd. De
Sluisse bestuurders hebben immers
steeds getracht het karakter van Sluis
en de andere kernen te bewaren. „Er
zijn geen nieuwbouwwijken buiten de
wallen gebouwd, wat destijds pro
bleemloos had gekund."
D.oor dat 'terecht' voorzichtige beleid
van zijn voorgangers moet de gemeente
nu woekeren met de beschikbare ruim
te.
Hij voorziet in het geheel geen verbete
ring als hij naar de toekomst kijkt. Zo
merkt hij nu al dat de Vijfde Nota
Ruimtelijke Ordening van minister J.
Pronk (Vrom) nu haar schaduw vooruit
werpt. Hoewel die nota nog geen wet is,
wordt er in de praktijk wel al naar ge
handeld, ondervindt hij. De historische
contouren zijn nu al de feitelijke bouw-
grenzen, zo ondervindt hij bij de beoor
deling door provincie en Rijk. Van Dae
le merkt op dat het belangrijk is om
nieuwe woningen te kunnen bouwen.
Nieuwbouw is immers goed voor de
doorstroming. Bouwen voor de top van
de markt bijvoorbeeld betekent dat er
drie verhuisbewegingen achteraan ko
men, doceert hij.
Als voorbeeld haalt hij het plan Groe-
neveld aan: dure, luxe huizen. Door de
bouw van die huizen kwam er wel flink
wat beweging in de Sluisse huizen
markt zodat uiteindelijk een aantal
starters ook een huisje kon kopen. Heel
wat gezinnen schoven immers een
prijsldasse op omdat er huizenbeschik
baar kwamen.
Kinderen
Van Daele is vooral blij dat die starters
geholpen konden worden. Want die
groep krijgt binnen enkele jaren kinde
ren. „En dat. is weer goed voor de basis
scholen, voor de economie, voor de
gemeenschap." Allemaal belangrijke
zaken voor de meest vergrijsde regio
van het land, aldus de wethouder die
hoopt op wat meer creativiteit en be
grip bij de bestuurders die de Sluisse
plannen moeten beoordelen.
door Emile Calon
VLISSINGEN - Het is nog veel
te vroeg om nu al het woning
bouwprogramma te herzien, al
dus gedeputeerde G. van Zwie-
ten. In een reactie op met name
de West- en Oost-Zeeuws-
Vlaamse gemeenten Iaat hij we
ten dat hij eerst de cijfers van de
bevolkingsgroei aandachtig
gaat bestuderen. Pas daarna be
kijkt hij of het daadwerkelijk
nodig is het programma voor de
verschillende gemeenten bij te
stellen.
Oostburg, Sluis/Aardenburg en
Hulst vinden dat het op korte
termijn herzien moet worden
met het oog op de demografi
sche ontwikkelingen en de na
kende herindeling. En Schou-
wen-Duiveland wil ook zo snel
mogelijk aan de slag met nieuw
bouwwijken om de toestroom
van nieuwe inwoners niet te
ontmoedigen. In 2000 groeide
die gemeente nog met 550 inwo
ners. Vorig jaar had Schouwen-
Duiveland, vooral door een ge
brek aan nieuwe woningen, te
maken met een 'krimpende
groei'. De teller voor nieuwe in
woners bleef steken op krap
300.
Van Zwieten zegt dat de bouw
plannen voor Schouwen-Dui-
veland toch vooral een interne
zaak zijn. In het streekplan zijn
de nieuwbouwwijken Poortam
bacht 11 en Noorderpolder bij
Zierikzee immers reeds voor
zien. Door allerlei redenen heeft
de uitvoering echter vertraging
opgelopen. In totaal komen in
die beide wijken zo'n 1100 nieu
we woningen te staan. „Een for
se inhaalslag", aldus de gedepu
teerde.
Anders ligt het met West-
Zeeuws-Vlaanderen. Na jaren
van achteruitgang neemt de
laatste twee jaar het inwonertal
aldaar weer wat toe. De ge
meentebestuurders grijpen die
stijging direct aan om te pleiten
voor een ruimer bouwbeleid.
Van Zwieten zegt op voorhand
geen nee op dat verzoek maar
geeft wel aan dat hij die groei
cijfers eerst eens goed tegen het
licht zal houden. Tegelijkertijd
laat hij weten die groei wel zeer
toe te juichen. Maar voor hij toe
stemming kan geven voor een
ruimer bouwbeleid moet hij
eerst exact weten hoe die groei
tot stand is gekomen. „Gaat het
om natuurlijke groei of migra
tie. Is het incidenteel of structu
reel", zijn enkele vragen die hij
opwerpt.
Niet overal
Op voorhand geeft hij wel aan
dat als er toestemming komt
voor meer woningbouw het om
inbreiding en herstructurering
zal gaan. En ook niet overal. De
gedeputeerde maakt duidelijk
dat zo goed als zeker er dan al
leen gebouwd mag worden in de
grotere kernen.
Oost-Zeeuws-Vlaanderen
wenst ook een verruiming van
het bouwcontingent, aldus bur
gemeester A. Kessen van Hulst.
Van Zwieten reageert zuinigjes
op dat verzoek. Volgens hem is
in de planning reeds rekening
gehouden met een bevolkings
toename aldaar. Ook voor deze
regio wacht hij om die reden op
de exacte groeicijfers om te we
ten te komen of de bevolkings
toename past in de trend van de
afgelopen jaren of dat er iets
echt bijzonders aan de hand is.
Maar voorlopig ziet hij voor die
regio geen reden om toeschiete
lijk te zijn voor Oost-Zeeuws-
Vlaanderen als het gaat om ex
tra woningen.
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
In de PZC van 29-12 hebben we
weer eens kennis kunnen maken
met de duistere zijde van het ja
gersgenootschap. In Sleeswijk-
Holstein hadden de heren een
wild zwijn aangeschoten en
kwamen al na een paar dagen
terug om hun moordpartij te
volbrengen. In de tussentijd
heeft dit dier dus die dagen ge
wond rond moeten lopen. Wal
gelijk! In dit geval kent de
Nederlandse taal twee beteke
nissen toe aan het woord zwijn.
Voor mij heeft het ene zwijn ge
leden en is uiteindelijk uit zijn
lijden verlost en het andere
zwijn is ook verwond geraakt,
maar die kon gelijk naar het zie
kenhuis voor een behandeling
en hoefde geen dagenlang ge
wond rond te zwerven. Onnodig
te zeggen met welk zwijn ik het
meeste mededogen heb.
J.W.H.Haak
St. Jacobsstraat 18
Vlissingen
NS-top weg, dan ook Netelen
bos weg. De minister kan niet
rekenen. Anderhalf jaar gele
den zei ze dat 1 op de 5 mensen
met de trein reizen. Het CBS gaf
over 1998 19 miljard treinreizi
gerskilometers, de NS 14 mil
jard. Er reisden 1 op de 14
mensen met de trein. Na onze ja
renlange lobby zijn de geflat
teerde CBS cijfers aangepast.
Nu vindt ze 79,9% treinen-op-
tijd niet genoeg, terwijl 80%
was afgesproken. Bij een statis
tiek op een dergelijke grote
schaal is een afwijking van 0,5
normaal. Er was dus geen reden
om de NS-top weg te sturen. Al
jaren roepen we (de auto-lobby)
dat de overheid zijn taak moet
doen voor het personen vervoer
over de weg en het spoor. Iets
doen voor de automobilist was
jarenlang niet politiek correct.
Sinds 1995 is door dit paarse ka
binet de afbraak van de NS in
gezet. De files zijn sinds 1986
verdrievoudigd. Al het perso
neel van de NS treft geen blaam.
Ik stel voor dat minister Nete
lenbos vervangen wordt door
Jan Timmer. Deze Generalof In
dustry zal aan de weg timmeren
en de NS weer op de rails zetten.
Nederland Mobiel
Wim Boogaart
Erling Steenstraat 14
Nieuwerkerk
De perikelen bij de NS zijn niet
alleen de schuld van een gedeel
te van het personeel. In meerde
re mate is de houding van onze
PvdA-minister Netelenbos
schuldig aan de malaise. En met
het wegsturen van de" directie
ben je er niet. Ook haar voor
gangers zijn debet aan de huidi
ge situatie. Denken we nog eens
aan Jorritsma, toen de NS zono
dig verzelfstandigd moest wor
den? Er is toen achterwege gela
ten om duidelijke afspraken te
maken. Maar dat is ze voor het
gemak even vergeten! En nu had
Netelenbos haar politieke ver
antwoordelijkheid moeten ne
men en moeten opstappen. Dat
had van beleid getuigd. Alleen
haar ontbreekt de politieke
moed.
En moet oud-commisaris van de
koningin W. Meijer, president
commissaris spelen tezamen
met een aantal regeringsfunc
tionarissen? Hij mag dan wel
bestuurlijke ervaring hebben,
maar commercieel is toch wat
anders. Commissaris van de ko
ningin of staatssecretaris wor
den is geen kunst: je loopt braaf
mee in het partij-spoor en je zegt
niet al te veel domme dingen en
het geduld wordt beloond. Je
wordt dan wel ergens neergezet
met een zeer ruime vergoeding.
Huisinga tezamen met de com
missarissen en Timmer hadden
net veranderingen in gang ge
zet. Maar de uitwerking van
maatregelen duurt enige tijd.
Deze PvdA-minister blundert
keer op keer en het vreemde is,
dat ze er nog mee weg komt ook.
Dat zegt toch wel wat over de
verkeerde structuur van de par
tij. De NS heeft nog een lange
weg te gaan, maar met meer
overheidsbemoeienissen wordt
de weg nog langer.
J. Dispa
Van de Helstlaan 21
Vlissingen
Zaterdag, 5 januari 2002, stond
ik in een lange rij voor het kan
toortje van de parkeergarage te
Vlissingen. Ik had alle tijd om
tot de conclusiè te komen dat ik
toch wel erg dom ben geweest.
Suf gemaakt door de reclame
spotjes van de Nederlandse
overheid heb ik namelijk afge
lopen week zo snel mogelijk
mijn Nederlands geld uitgege
ven en ben zo snel mogelijk om
geschakeld naar ons internatio
nale betaalmiddel, de euro. Wat
naïef van mij om te denken dat
ook de ambtenarij in een soort
voorbeeldfunctie direct per 1 ja
nuari 2002 zou overstappen op
de euro; de aanlooptijd van zo'n
drie jaar naar dit moment is
vanzelfsprekend wat kort om in
die periode te regelen dat de au
tomaten in de parkeergarage te
Vlissingen al euro's zou kunnen
verwerken. Dit had tot gevolg
dat een groot aantal mensen him
betaling in euro's bij de dienst
doende ambtenaar moesten af
dragen. Vanzelfsprekend kon
deze brave ambtenaar zelf niets
aan deze situatie veranderen;
wellicht gingen zijn gedachten
naar de collega's in Middel
burgvolgens mij hebben ze
daar de automaten netjes op tijd
omgebouwd. Een troost voor
ondergetekende, ik stond er niet
alleen. Gedeelde domheid is
minder erg dan dat j e alles in een
eentje moet verwerken.
R. W. Filius
Westerzicht 252, Vlissingen
De Pooter Olie gaat in beroep tegen eis Oostburg om boom te vervangen
door Ronald Verstraten
TERNEUZEN - Een weliswaar
oude, maar niet erg bijzondere
boom is de inzet van juridische
twist tussen het bedrijf De
Pooter Olie uit Terneuzen en de
gemeente Oostburg. De wilg
waar het geschil om draait, zou
te rigoureus zijn gesnoeid en
niet meer levensvatbaar zijn.
Eind deze maand wordt de
zaak voorgelegd aan de
bestuursrechter in Middel
burg.
De gemeente wil dat De Pooter
de boom vervangt door een an
der exemplaar, van dezelfde
grootte, omvang en leeftijd.
Een karweitje waarvan de kos
ten weieens de tienduizend eu-
ro kunnen overschrijden. Daar
heeft De Pooter geen zin in, dus
zette hij een advocaat op de
zaak.
„Het is een wilg", stelde de
raadsman na hun eerste con
tact een beetje verbaasd vast.
De gemeente maakte zich dus
niet druk om een eeuwenoude
zomereik of monumentale ko-
perbeuk, maar om een tamelijk
gewone wilg.
Die is niet weg, hij is gesnoeid.
Tamelijk kort gesnoeid, dat
wel. Alles netjes opgeruimd.
Toch struikelde de gemeente
erover.
Ontsiering
„De boom is ernstig bescha
digd en er is sprake van ontsie
ring. Wij achten uw handelwij
ze zeer laakbaar", liet de
gemeente aan De Pooter an
derhalf jaar geleden weten. 'Te
drastisch gesnoeid', was de
conclusie.
In hun brief eisten burgemees
ter en wethouders daarom dat
het bedrijf er een boom ter
waarde van ruim negendui
zend gulden voor in de plaats
zou zetten.
En aangezien die niet overal te
koop zijn, kreeg De Pooter er
ook nog het adres van een ge
specialiseerde boomkweker in
het Brabantse Sint-Oedenrode
bij.
Papierwerk
Het dossier van de 'zaak-wilg',
dat bij vader Michiel en zoon
Maarten op het bureau ligt,
omvat zo langzamerhand een
hoeveelheid papier waar je al
een halve boom voor nodig
hebt. Ze zitten duidelijk met de
zaak in hun maag.
„Het is geen beschermde boom
en bovendien is hij zo levend
als maar kan", stelt Michiel.
Foto's van afgelopen zomer ge
ven hem gelijk. Uitbundig ge
bladerte siert de takken die,
twee jaar na de snoeibeurt,
probleemloos zijn aange
groeid.
„Een moeilijkheid is dat er ner
gens wordt omschreven hoe ver
je eigenlijk mag snoeien", stelt
Maarten.
„We hebben er in ieder geval
een deskundig bedrijf voor in
gehuurd. Maar daarna werden
die brieven van de gemeente
nogal serieus. Ik ben geen ad
vocaat. Dan heb je iemand no
dig die goed op dergelijke din
gen kan inspringen."
Tankstation
Het begon allemaal in het na
jaar van 1999. De Pooter had
het voormalige Shell-tanksta-
tion in de Bredestraat in Oost
burg overgenomen, met de
bedoeling er een Texaco-tank-
station te openen. Daar gingen
de nodige verbouwingen aan
vooraf en de uitvoerder vroeg
meteen ook een kapvergunning
aan voor de wilg.
„De kans bestond dat hij zou
omvallen of dat er bij storm
takken van af zouden breken
en op het station terecht zou
den komen. Hij was bovendien
zo uit zijn voegen gegroeid, dat
het prijzenbord niet te zien
was", vertelt Michiel.
Het bord verplaatsen was geen
optie. Het staat op een door
de gemeente voorgeschreven
plek.
Vakkundig
De kapvergunning werd niet
verleend. De gemeente was van
mening dat het om een waarde
volle boom ging en dat er geen
gevaar was voor omvallen.
Maarten de Pooter informeer
de daarop bij de gemeente of
snoeien van de boom wel
mocht: „Dat was geen pro
bleem, mits het door een vak
kundig bedrijf werd uitge
voerd." Aldus geschiedde in
februari 2000.
Veel te kort gewiekt, volgens de
gemeente, de omgeving zou
zijn aangetast. Nog datzelfde
voorjaar werd een deskundige
ingeschakeld. Een beëdigd bo-
mentaxateur, met de opdracht
de waarde van de boom te be
palen. Hij keek naar de stomp
en vond dat het niet goed was.
Een dertien pagina's tellend
rapport was het resultaat.
Enerzijds werd daarin gesteld
dat het terugplaatsen van een
boom van dergelijke grootte
'niet reëel uitvoerbaar' is. An
derzijds, want dat was nu een
maal zijn opdracht, kwam hij
tot een vervangingswaarde van
9355 gulden. Tegelijkertijd
stelde hij vast dat er oude,
overgroeide scheuren in de
stam van de bestaande wilg za
ten. Zonder snoeibeurt had hij
de weelde van een hoge kroon
wellicht niet lang meer kunnen
dragen.
Vooropgezet
Goed gedaan dus van De
Pooter, maar de gemeente trok
een andere conclusie. Er was
zodanig gesnoeid, dat er spra
ke was van 'vellen van een
houtopstand'. De Pooter had
daar een kapvergunning voor
moeten hebben en moest nu de
boom maar vervangen door
eentje van dezelfde leeftijd,
want de huidige zou niet le
vensvatbaar meer zijn. De leef
tijd van de wilg is overigens
nergens terug te vinden, ook
niet in het taxatierapport.
De raadsman van De Pooter te
kende bezwaar aan tegen die
stellingname en vroeg daar
naast alsnog een kapvergun
ning aan.
Een hoorzitting bracht de par
tijen niet nader tot elkaar.
Evenmin was de gemeente be
reid om in te gaan op een aan
bod van De Pooter om een flin
ke boom te planten aan de
andere kant van het station, in
het naastgelegen weitje. „Een
boom, of voor mijn part een he
le rij. Ik heb nikst tegen groen,
ik vind het juist mooi. Ik heb
hier al een haag van twintig co
niferen geplant", zegt De
Pooter.
De gemeente heeft tot nu toe al
leen de prijs van de terug te
plaatsen boom wat naar bene
den geschroefd: 7500 gulden in
plaats 9355. Het verschil komt
globaal overeen met de taxa
tiekosten, maar verder bleef de
beslissing van de gemeente de
zelfde. De raadsman van de De
Pooters ging daarop in beroep
en ziet goede kans de zaak te
winnen.
De zitting is op maandag 28 ja
nuari in Middelburg. Michiel
en Maarten de Pooter houden
die dag alvast vrij. Michiel, op
standig: „Ik ben niet van plan
de boom te veiwangen, ze bekij- Maarten de Pooter bij de gesnoeide wilg. Op de foto laat hij zien hoe de boom herstelde na een vorige
ken het maar." snoeibeurt. foto Peter Nicolai