Ruimtelijke ordening is failliet
PZC
PZC
Seselj kandidaat voor Tribunaal
VS bezorgd over
NBC-wapens uit
ex-Sovjet-Unie
Veiligheid cruciaal
voor welslagen van
WTO-top in Qatar
Het regelen van de verstedelijking mislukt steeds opnieuw
te gast
7 november 1951
Etalage
woensdag 7 november 2001
Het Nederlandse woningbouwprogramma leidt alleen maar
tot meer files, beargumenteert de sociaal-geograaf Marco
Bontje. Hij promoveerde vorige week op een proefschrift over
het ruimtelijk-ordeningsbeleid sinds de jaren zestig. „De
overheid wil te veel en doet dat vervolgens half."
door Marco Bontje
De Nederlandse overheid
lijkt niet te weten wat ze
wil. Het afgelopen jaar hoorden
we zowel binnen als buiten de
politiek regelmatig de verzuch
ting dat 'het zo niet langer kan'.
Dat geldt ook voor het Neder
landse ruimtelijke ordenings
beleid. Begin dit jaar kwam de
eerste versie van de langver
wachte Vijfde Nota Ruimtelijke
Ordening uit. Ondanks jaren
lang overleggen met alle moge
lijke overheidsinstanties en be
langenorganisaties volgde een
storm van kritiek.
Vooral het nationale verstede-
lijkingsbeleid, de voornemens
van de nationale planners op het
gebied van de spreiding of con
centratie van bevolking en be
drijven, leidde tot veel kritische
reacties. Met name de twee cen
trale concepten, de contouren
en de stedelijke netwerken,
moesten het ontgelden.
Zowel beleidsmakers als weten
schappers hebben de laatste ja
ren verkondigd dat het ideaal
van de 'maakbare samenleving'
niet langer als uitgangspunt
voor ruimtelijk beleid genomen
kan worden. Desondanks ble
ven in de nationale nota 's de am
bities ongekend hoog.
De doelstellingen in de nota
klinken echter heel wat minder
bescheiden. De nationale plan
ners lijken heel Nederland naar
him hand te willen zetten. Bij
voorbeeld met stedelijke net
werken, met uiterste bebou-
wingsgrenzen, en met het
aanwijzen van nationale land
schappen.
De continuïteit is in het verste-
delijkingsbeleid ver te zoeken.
Neem de ontwikkeling van de
dagelijkse mobiliteit. Er komen
steeds meer en steeds langere fi
les rond de grote steden en ook
de treinen zitten overvol.
Voor een deel ligt dat aan de
welvaartsgroei, die het mogelijk
maakt om verder van het werk
af te gaan wonen. In het geval
van de overvolle treinen spelen
de problemen bij de NS natuur
lijk ook een rol. De mobiliteits
problemen zijn echter ook het
gevolg van het groeikernenbe-
leid in de j aren zeventig en begin
jaren tachtig, en het compacte-
stadbeleid dat daarop volgde.
In het groeikernenbeleid werd
een poging gedaan om op enige
afstand van de grote steden
aantrekkelijke suburbane
woonmilieus te bouwen. De
nieuwbouwwoningen in de
groeikernen werden fors gesub
sidieerd. Met behulp van die
subsidies werden vele woningen
op de geplande plek neergezet:
een beleidssucces dus.
Helaas gold dat niet voor de be
drijvigheid. De meeste bedrij
ven zagen niets in de groeiker
nen en bléven liever in of vlakbij
de grote steden. Het forensen
verkeer naar de grote steden
nam dan ook al snel een hoge
vlucht.
Compacte stad
Vervolgens probeerde men met
het compacte-stadbeleid het tij
te keren. Zowel nieuwe bedrij
vigheid als nieuwe woonwijken
werden in en vlakbij de grote en
middelgrote steden geconcen
treerd.
Hiermee waren de files vanuit
de ex-groeikernen naar de grote
steden natuurlijk niet opeens
verdwenen. Integendeel, ze
werden alleen maar langer.
Daarnaast werden bedrijven
terreinen en nieuwbouwwijken
weliswaar in of rond dezelfde
steden geconcentreerd, maar
wel in de vorm van monofunc-
tionele gebieden. Deze lagen
bovendien vaak nogal ver uit el
kaar en werden slecht onderling
verbonden door het openbaar
vervoer. Zo won ook in de steden
de auto terrein op bus, tram en
Alle planning heeft de files tot nu toe alleen maar langer gemaakt.
metro. Dit terwijl één van de
hoofddoelstellingen van het
compacte-stadbeleid nu juist
het terugdringen van het auto
gebruik was.
Nu zijn er in de Vijfde Nota dan
de stedelijke netwerken. Deze
stedelijke netwerken moeten
ertoe leiden dat het aanbod van
woningen, banen en voorzie
ningen op regionaal niveau op
elkaar afgestemd wordt.
Hiermee wordt de mobiliteits
groei ongetwijfeld nog verder
gestimuleerd. Als een voorzie
ning nog maar op één plaats
aangeboden wordt in plaats van
verspreid over de regio, dan zal
dit voor veel regiobewoners tot
langere verplaatsingen leiden.
De regionale stedelijke netwer
ken hebben een bescheidener en
meer realistisch schaalniveau.
Maar bij deze regio's is het zeer
de vraag of het geld dat een ste
delijk netwerk krijgt wel op de
gewenste manier besteed wordt.
Haags geld
De verwoede pogingen van vele
regio's om alsnog stedelijk net
werk te worden, met als voor
naamste argument dat het
Haagse geld nodig is om nieuwe
bedrijventerreinen aan te leg
gen, geven te denken. Wat nog
meer te denken geeft is dat
waarschijnlijk aan alle verzoe
ken van die regio's om toch nog
stedelijk netwerk te mogen
worden, tegemoet gekomen
wordt.
Zodoende is straks zo ongeveer
heel Nederland opgenomen in
één van de nationale of regiona
le stedelijke netwerken, en is
van enige concentratie van ver
stedelijking nauwelijks meer
sprake. Het wordt nog een hele
toer om de ontwikkeling van de
stedelijke netwerken te combi
neren met het anti-groeibeleid
in de nationale landschappen,
en het trekken van contouren
waarbuiten niet gebouwd mag
worden.
Hoe gaan de nationale planners
foto Cees Zorn/GPD
ervoor zorgen dat gemeenten
geen misbruik maken van het
stedelijke netwerkenbeleid?
Hoe kunnen zij voorkomen dat
de subsidies gebruikt worden
voor zaken waarvoor ze niet be
doeld zijn? Hoe kunnen
gemeenten in nationale land
schappen ervan overtuigd wor
den dat niet groeien niet ten
koste gaat van hun leefbaar
heid? Op deze vragen zal de de
finitieve versie van de Vijfde
Nota een antwoord moeten heb
ben.
Marco Bontje is sociaal-geograaf en
verbonden aan de Universiteit van
Amsterdam
van onze redactie buitenland
Meer nog dan een flexibe
le houding van de lid
staten, is de veiligheid cruci
aal voor het slagen van de
wereldhandelstop in Qatar
deze week. Circa 30 miljoen
dollar 73 miljoen) heeft
het oliestaatje uitgetrokken
voor de organisatie, maar
over de veiligheidsmaatrege
len houdt het zich angstval
lig stil.
De Amerikaanse vice-presi
dent Dick Cheney gaf Qatar
twee weken geleden het ver
lossende woord: de Verenig
de Staten zenden een delega
tie naar Doha. Toen kon het
emiraat de organisatie defi
nitief doorzetten. Ameri
kaanse afwezigheid, door de
oorlog in Afghanistan en de
angst voor nieuwe aansla
gen, zou het vijf dagen
durende overleg van de We
reldhandelsorganisatie nut
teloos hebben gemaakt.
Veel had het niet gescheeld of
de top was verplaatst naar
een ander oord. De Ameri
kaanse handelsgezant Ro
bert Zoellick, die ook deel
uitmaakt van de regering-
Bush, voerde al èen lobby
voor Singapore. Qatar over
tuigde Cheney echter dat hij
met een verplaatsing de Ara
bische partners in de coalitie
tegen het terrorisme voor het
hoofd zou stoten. De vice-
president sloeg daarmee vol
gens de zakenkrant Finan
cial Times de waarschuwin
gen van inlichtingendiensten
in de wind.
Er is Qatar veel aan gelegen
de top tot een succes te ma
ken. Het oliestaatje telt
600.000 inwoners, van wie 80
procent gastarbeider is, en
het wil zich profileren als een
van de liberaalste staten in
het Midden-Oosten. Het is
geen toeval dat in Doha juist
de kritische Arabische
nieuwszender Al-Jazeera is
gevestigd. Het emiraat loopt
voorop met democratische
hervormingen, zoals ge
meenteraadsverkiezingen.
Het organiseren van een gro
te topontmoeting is voor Qa
tar niet nieuw. Onlangs
kwam de islamitische wereld
in Doha kox't bijeen om de ge
beurtenissen na de elfde sep
tember te bespreken.
De WTO-conferentie zal
naar verwachting 4500 tot
5000 mensen trekken. Qatar
heeft grote moeite om vol
doende accommodatie voor
hen te regelen. De visaver-
strekking ging moeizaam en
ook zijn er twijfels of het mo
biele netwerk de veiwachte
drukte wel aankan. De vei
ligheid houdt echter de deel
nemers en de organisatie het
meest bezig. Een westerse di
plomaat grapte tegen de Fi
nancial Times in ieder geval
te hopen uit Doha te kunnen
wegkomen, met of zonder
onderhandelingsresultaat.
Qatar houdt de lippen stijf op
elkaar over de veiligheid. Ze
zal waterdicht zijnzo garan
deert het organisatiecomité.
Het oliestaatje beschikt
naast een politiemacht over
een leger van 12.300 solda
ten, van wie de meesten uit
Jemen komen. Het vertrou
wen van de VS is echter voor
al gestoeld op de eigen aan
wezigheid in de Perzische
Golf. In Qatar zelf zijn 5000
mariniers gelegerd en in de
regio ligt een grote vloot oor
logsschepen. De Amerikanen
hebben desondanks uit vei
ligheidsoverwegingen beslo
ten hun delegatie zo klein
mogelijk te houden.
Angst
De angst voor nieuwe terreur
is groot in de VS. The Was
hington Post schreef dat en
kele senatoren van een reis
naar Qatar afzagen, nadat ze
hadden gehoord dat ze bij
aankomst een gasmasker,
medicijnen en een radio
zouden krijgen, voor nood
gevallen. De grootste veilig
heidsgarantie komt voor de
Amerikanen uit onverwach
te hoek. Israël is ondanks de
gespannen situatie in het
Midden-Oosten ook van plan
te komen, terwijl Israëliërs
normaal gesproken niet wel
kom zijn in Qatar. ANP
Naam ultra-nationalistische Serviër valt in aanklacht tegen Milosevic
door Sharon Theimer
Sinds de aanslagen en de ver
spreiding van miltvuur in de
VS wordt met hernieuwde aan
dacht gekeken naar de pro
gramma's voor vernietiging en
neutralisering van het oude sov
jet-arsenaal van kernwapens en
biologische en chemische strijd
middelen.
Volgens de Republikeinse Sena
tor Richard Lugar moet Was
hington er op voorbereid zijn
dat sommige van de kernwa
pens in verkeerde handen zijn
geraakt. Lugar wijst erop dat
situatie met betrekking tot che
mische en biologische wapens
nog slechter is.
In het kader van het door Lugar
en zijn toenmalige Democrati
sche senaatscollega Sam Nunn
opgezette Cooperative Threat
Reduction programma hebben
de VS sinds 1991 zo'n vijf mil
jard dollar uitgegeven aan het
ontmantelen van de arsenalen
van de voormalige Sovjet-Unie.
Vanwege de bestuurlijke chaos
in het land en de weigering van
de Russische autoriteiten om
Amerikaanse beveiligingsme
dewerkers in installaties en fa
brieken toe te laten, was het niet
mogelijk om de exacte locatie
van alle wapens te achterhalen.
Ondanks problemen bij de af
voer van plutonium uit kernwa
pens, en het uranium dat daar
voor als grondstof dient, is
ongeveer de helft van het aantal
kernkoppen van de Sovjet-Unie
vernietigd, aldus Lugar. Bij de
chemische en biologische wa
pens is het ontmantelingsproces
echter veel langzamer verlopen.
In Russische installaties waar
ongeveer eenderde van de 700
ton wapenuranium ligt opge
slagen, zijn met Amerikaans
geld de veiligheidssystemen
verbeterd, zo blijkt uit een stu
die van het GAO, de rekenka
mer van het Congres. Dit om te
voorkomen dat het materiaal
gestolen of illegaal verkocht
wordt. Rusland weigert echter
Amerikanen toe te laten in zo'n
honderd gebouwen waar hon
derden tonnen uranium liggen,
zo meldt een GAO-rapport van
februari 2001. Bij een van die
installaties stond het hek wa
genwijd open tijdens een bezoek
van GAO-onderzoekers.
In een rapport uit april 2000
stelt het GAO dat de biologische
wapeninstituten in Rusland
'een gevaar voor de veiligheid
van de VS en andere staten kun
nen vormen, omdat zij materia
len en middelen hebben die ge
vaarlijk zijn en gevoelig voor
misbruik'.
Volgens het GAO vormen 15.000
onderbetaalde wetenschappers
en technici een risico, evenals de
vele gebouwen en installaties en
de grote hoeveelheid gevaarlij
ke stoffen, die in handen van
terroristen of kwaadwillende
staten voor een ramp kunnen
zorgen.
Ken Alibek, een vooraanstaand
wetenschapper van het biologi
sche wapenprogramma van de
Sovjet-Unie die in 1992 naar de
VS vertrok, zegt dat de verarm
de wetenschappers het grootste
gevaar vormen. Het vinden van
grondstoffen voor biologische
wapens is makkelijk omdat
vrijwel elk land eigen gevaarlij
ke micro-organismen bezit, al
dus Alibek. Maar dergelijke ma
terialen zijn waardeloos zonder
de kennis om ze tot wapens te
maken. „Op het gebied van bio
logische wapens is de echte be
dreiging kennis."
Tussen 1994 en 1999 hebben de
VS 20 miljoen dollar uitgetrok
ken voor samenwerkingspro
jecten met wetenschappers en
het scheppen van vreedzame ta
ken voor de experts. Voor tussen
2000 en 2004 is 220 miljoen dol
lar uitgetrokken voor dergelijke
projecten, waarbij de helft van
het geld naar de wetenschap
pers gaat.
Goed begin
Ex-minister van energie Bill Ri
chardson vindt dat het Ameri
kaanse initiatief voor de weten
schappers een goed begin is,
maar te klein van omvang om
echt effect te hebben. „Wij heb
ben een internationaal pro
gramma nodig", zei Richardson.
„Hopelijk wordt er beter sa
mengewerkt nu de relatie met
Rusland warmer is. Maar je
kunt een hongerige Russische
wetenschapper niet tegenhou
den voor de juiste prijs over te
stappen naar Irak, Iran, Noord -
Korea of zelfs Osama bin La
den."
Ex-senator Nunn wees erop dat
de wereld na het verdwijnen van
de kernarsenalen duidelijk vei
liger is geworden, maar stelde
dat Washington er nooit zeker
van kan zijn dat sommige wa
pens en wetenschappers niet
naar elders zijn verdwenen.AP
Als auteur van 93 boeken zou Vojislav
Seselj (47) in ieder ander land door
gaan voor een milde intellectueel.
Maar Seselj komt uit Servië, waar po
litici hun pennen de afgelopen jaren in
bloed doopten. Zijn naam werd vorige
week maandag genoemd in een nieu
we aanklacht tegen Slobodan Milose
vic, de voormalige leider van Servië
die in Den Haag terechtstaat.
door Cees van Zweeden
De tolk, zelf twee meter, had tevoren ge
zegd: „Vojislav Seselj is immens. Hij
ziet eruit als een reus. Hij kan imponeren,
maar ook heel hoffelijk zijn."
Voor Nederland heeft Seselj echter weinig
goede woorden over, omdat het hem een vi
sum weigerde. Half oktober werd de aan
vraag afgewezen omdat hij een veiligheids
risico zou opleveren. „Ik had in Den Haag
mijn vrienden willen opzoeken", zegt hij in
een verwijzing naar Milosevic en drie ande
re Serviërs die in een Scheveningse gevan
genis zitten. „Maar Nederland zei dat ik een
gevaar voor het land vormde. Als dat het ge
val is, moet het oorlogstribunaal naar een
land worden verplaatst dat mij niet als een
gevaar beschouwt. Met welk recht ontzegt
Nederland mij een bezoek aan een txibunaal
van de Verenigde Naties?"
Seselj meent dat het tribunaal niet in Ne
derland gevestigd moet zijn. „Nederland
nam in 1999 deel aan de bombardementen
op ons land", zegt hij. „Daarbij kwamen
meer dan 2000 burgers om. Hoe kan een oor
logstribunaal van de VN zijn gevestigd in
een land dat zich zelf heeft schuldig ge
maakt aan oorlogsmisdaden?"
Vriend
Seselj is een van de Serviërs die erop kan re
kenen het tribunaal alsnog te mogen aan
doen, zij het voor een bezoek van meer per
manente aard. Zijn naam werd genoemd in
een nieuwe aanklacht tegen Slobodan Milo
sevic, die nu ook wordt beticht van misda
den in Kroatië.
Dat hij Milosevic nu als een 'vriend' om
schrijft, mag een klein wonder heten. Milo
sevic noemde Seselj weliswaar ooit 'mijn
meest geliefde oppositieleider', maar wierp
hem vervolgens in een kerker. Vier keer
hoorde Seselj tijdens Milosevic' regime de
celdeuren achter zich in het slot vallen, voor
een periode van in totaal 7 maanden.
Als leider van de ultranationalistische Ser
vische Radicale Partij was Seselj aan het be
gin van de jaren negentig een van de tegen
standers van Milosevic, die destijds nog
ijverde voor het voortbestaan van het oude
Joegoslavië. Seselj sloot de rijen met Milo
sevic toen in 1991 de oorlog in Kroatië be
gon, om zich weer tegen hem te keren in de
zomer van 1993.
In dat jaar brak een conflict uit tussen Milo
sevic en Radovan Karadzic, de leider der
Bosnische Sexviëx's, waarin Seselj partij
koos voor de laatste. Pas toen de Navo het
vaderland begon te bombarderen, keerde
hij weer terug in de schoot van Milosevic,
Vojislav Seselj
ditmaal als vice-premier. Tijdens de oorlog
in Bosnië genoten Karadzic en diens be-
injchte generaal Ratko Mladic de onvoox*-
waai-delijke steun van Seselj. Hij meent dat
voor de executie in Srebx'enica van duizend
moslims - zijn schatting van het aantal
slachtoffers - niet generaal Mladic verant
woordelijk was, maar kolonel Ljubisa Bea-
ra. „Mladic was niet stom", zegt hij. „Zijn
plan was om na de val van Srebrenica een
andere stad te nemen, Gorazde. De moord
op zoveel moslims paste niet in dat plan.
Toen de moslims in Gorazde over de massa
executies hoorden, vochten ze zich half
dood. Het gevolg was dat de stad nooit hele
maal in Servische handen kwam. De execu
ties bij Srebrenica vonden plaats, nadat
Mladic het gebied had verlaten."
Politiemannen
Zelf leverde Seselj een bijdrage aan de oor
log die hij als „niet onaanzienlijk" duidt.
Zijn mannen doodden in mei 1991 twaalf
Kroatische politiemannen in een hinder-
De pxijs voor de mooiste etala
ge van Middelburg gaat voor
de derde achtereenvolgende
maal naar hererxmodemaga-
zijn Peca. Daax-mee liet het
herenmodemagazijn Old-
England achter zich. De wed
strijd werd voor de derde maal
gehouden.
Toespraak Beria
Stalin heeft dit j aar verstek la
ten gaan bij zijn jaaxiijkse rede
ter gelegenheid van de Okto
berrevolutie. In zijn plaats
sprak het hoofd van de gehei
me dienst Bexia, op weinig vre
delievende toon. Hij beschul
digde de VS er prompt van een
oorlog voor te bereiden en
maakte Truman uit voor een
tweede Hitier.
Walvisvaarder
De Nederlandse Maatschappij
voor Walvischvaart heeft de
werf Wilton-Feyenoord op
dracht gegeven voor de bouw
van een nieuwe walvisvaarder.
Het zeveneneenhalf miljoen
gulden kostende schip wox-dt
in 1955 opgeleverd.
Studentenkoor
Het Zweedse studentenkoor
Orphei-Dieners uit Upsalla
houdt op zijn tournee door Ne
derland ook halt in Goes. In
hotel Tivoli krijgen de koorle
den een Zeeuwse maaltijd
voorgezet en worden er enkele
liederen gezongen.
foto Cees van Zweeden/GPD
laag bij Vukovar, waarmee de burgeroorlog
in Kroatië onafwendbaar wei'd. Maar hij
ontkent ooit de Conventie van Genève te
hebben geschonden.
„Ik heb in Servië meer dan 10.000 vrijwilli
gers gerekruteerd voor de oorlogen in Kroa
tië en Bosnië", zegt hij. „Maar bij hun ver
trek gaf ik altijd twee richtlijnen. De eerste
was: wees moedig. De tweede: laat krijgsge
vangenen en burgers ongemoeid."
Tot dusverre zijn Milosevic en Karadzic de
enige politieke leiders die openlijk door het
tribunaal zijn aangeklaagd. Maar de nieu
we aanklacht tegen Milosevic maakte vori
ge week duidelijk dat Seselj weldra aan de
lijst kan worden toegevoegd. Seselj zou in
dat geval weigeren in de voetsporen te tre
den van Karadzic, die zich met 80 lijfwach
ten nabij Visegrad in Oost-Bosnië ophoudt.
„Ik heb een zuiver geweten", zegt hij. „Ik
zou naar Den Haag gaan. Maar evenals
Milosevic zou ik weigeren samen te werken
met een tribunaal dat een instx-ument is van
Amerika." GPD
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
E-mail' web@pzc nl
Bezorgklachten:
0800 - 0231231 of maandag
t/m vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 13.30 uur:
op de kantoren door de klacht in te
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen.
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22 00 uur en zondagavond
van 20,00 tot 22.00 uur.
Tel. (0118) 484000.
Fax (0118) 470100.
Abonnementen
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag van 1,~ l ƒ2,21
per maand 19,25 42,42
per kwartaal: 52,--f 114,59
per jaar- '198,-- ƒ436,33
Voor toezending per post geldt
een toeslag E-mail: abo@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode.
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag: 1,-/f2,20
zaterdag. 1,50/f3,30
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen.
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd bij
de advertentieorderafdeling
Tel: 0118-484321
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern. De door u
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor onze
(abonnementen)adminislratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante diensten en pro
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener ot door ons zorgvuldig geselecteerde
derden. Als u op deze inlormatie geen prijs stelt dan kunt u dil schriftelijk melden bi| PZC, afdeling
lezersservice. Postbus 18.4380 AA Vlissingen
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118)484000
Fax:(0118)470102
E-mail: redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax. (0118) 470102
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax (0113) 273030
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen: Axelseslraat 16
Postbus 51
4530 AB Terneuzen
Tel (0115)686000
Fax (0115)610724
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: 's Gravenhofplein 4
4561 AJ Hulst
Tel. (0114) 373839
Fax. (0114)373840
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111)454647
Fax. (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17 00 uur
Zierikzee, Goes en Hulst
8.30-17 00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
