PZC
Basisvorming op de schop
Zuunigheid past niet bij Danckerts
f*
Manipulatie maakt
foto's nog mooier
18
Rampmuseum
verwacht
25.000e
bezoeker
kunst cultuur
Lapwerk in
voortgezet
onderwijs
lezers schrijven
Parkeren
Bomen
Zeevaart II
CANON.
Qj/od appositvm est. f,t apponetvr.
PER VERBVM DEI BENEDICETVR>-
GouwePop
afgelast
woensdag 24 oktober 2001
door Piet Kleemans
OUWERKERK - Het Museum
Watersnood 1953 in Ouwerkerk
heeft een succesvol eerste jaar
achter de rug. De Stichting
Caissons Ouwerkerk - die het
museum beheert - verwacht nog
voor het einde van het museum
seizoen de 25.000ste bezoeker te
kunnen verwelkomen. Het mu
seum blijft open tot en met zon
dag 4 november.
In juli dit jaar, drie maanden na
de officiële opening, werd de
tienduizendste bezoeker be
groet in het museum dat geves
tigd is aan de Weg van de Bui
tenlandse Pers bij Ouwerkerk.
Bij die gelegenheid sprak voor
zitter C. Geluk van de Stichting
Caissons Ouwerkerk de ver
wachting uit dat de twintigdui-
zendste bezoeker ook nog wel
gehaald zou worden. Die ver
wachting is inmiddels naar bo
ven bijgesteld. „Nu lijkt het
erop dat we nog net voor novem
ber de 25.000ste bezoekers zul
len gaan ontvangen", voorspelt
Geluk.
Entreekaartjes
In het eerste jaar zijn veel
Schouwen-Duivelanders een
kijkje gaan nemen in het wa
tersnoodmuseum, maar ook
mensen uit andere delen van
Nederland en het buitenland
wisten de weg naar het museum
te vinden.
De samenwerking met Water
land Neeltje Jans - wie een
kaartje voor dit themapark
koopt mag daarmee ook het wa
tersnoodmuseum in - heeft po
sitief gewerkt. Ongeveer een
vijfde van de bezoekers van het
Ouwerkerkse museum komt
binnen met een Waterland
kaartje.
De winterstop wordt gebruikt
om de inrichting te verbeteren.
Het is de bedoeling dat op de
bordjes met uitleg bij de ver
schillende tentoongestelde ob
jecten meerdere talen gaan prij -
ken.
Ook wordt de winter gebruikt
voor het in elkaar steken van
een goed registratiesysteem
voor de collectie.
Zaterdag 30 maart 2002 gaat
het museum weer open.
door Henk Postma
Te groot voor de basisschool. Maar
nog te jong om gericht verder te le
ren. Dus riep men de brugklas in het le
ven. De eerste jaren in het voortgezet
onderwijs zijn bedoeld ter voorberei
ding van weloverwogen keuzes. Acht
jaar terug werd daartoe de basisvor
ming ingevoerd: voor iedere scholier
eenzelfde breed samengesteld pakket
basiskennis, en wel op zo'n manier
gebracht dat vaardigheden worden ge
leerd als zelfstandig werken, samen
werken en verbanden leggen. Dat stre
ven nu blijkt faliekant mislukt.
Het is desastreus, stelt het tijdschrift
van de onderwijsbond AOb deze week
vast. Alles wat er op de basisscholen al
aan zelfstandig werken in de kinderen
is gestoken, wordt er in de brugklassen
van het voortgezet onderwijs weer uit-
geramd. „Wij verpesten in drie weken
wat ze daar op de basisschool over heb
ben geleerd", erkent tekent docent en
landelijk AOb-bestuurder Martén
Kircz.
Een nieuw geluid is dat niet. Toen de
eerste middelbare scholen enkele jaren
terug begonnen met het studiehuis, het
zelfstandiger leren in de bovenbouw
(de hogere klassen), deden ze een pijn
lijke ontdekking: docenten noch leer
lingen waren er goed op voorbereid. In
het studiehuis moesten scholieren in
eens zelfstandig plannen, vanuit meer
dere vakgebieden een maatschappelijk
vraagstuk onderzoeken en de resulta
ten daarvan mondeling, schriftelijk of
visueel presenteren. Dat waren ze niet
gewend.
Afgeleerd
De basisvorming had hen die vaardig
heden al vanaf de eerste klas moeten
bijbrengen. Maar dat is niet gebeurd.
Het werd hen eerder afgeleerd. Dat
wreekt zich niet alleen in het studie
huis, hetzelfde probleem doet zich nu
voor in de derde klassen van het nieuwe
vmbo.
Een voor Nederland uniek onderzoek,
uitgevoerd in opdracht van de Zeeuwse
scholen, bracht twee jaar terug al aan
het licht dat er van de basisvorming, en
daarmee van een goed fundament voor
het studiehuisniet veel terecht is geko
men. De scholen kunnen moeilijk zeg
gen dat ze er de tijd niet voor hadden.
Want acht jaar geleden al was de basis
vorming bij wet verplicht.
Hoewel veel docenten de basisvorming
destijds zagen als ongewenste doorbre
king van het klassikaal onderwijs, be
nadrukken de scholen dat ze niet on
willig waren. Op sommige scholen,
De Pieter Zeemanschool in Zierikzee maakte begin jaren negentig enthousiast een begin met de basisvorming. Zo werkten
meisjes samen aan techniek. archieffoto Pieter Honhoff
zoals Pieter Zeeman te Zierikzee, is
zelfs bijzonder enthousiast met de ba
sisvorming begonnen. Oud-rector R.
Soesman: „Wij waren er al volop mee
bezig de leerlingen te leren zelfstandig
te werken, werkstukken te laten maken
die meerdere vakken overschrijden,
meisjes te confronteren met techniek,
en jongens met huishoudelijke verzor
ging."
Volgens hem ging het om meerdere re
denen mis: „Er kwam een moordend
systeem van regelgeving en toetsen op
ons af. Kinderen moesten allemaal een
zelfde niveau bereiken, en daarbij werd
geen rekening gehouden met verschil in
aanleg. Aan sommige, meer praktisch
dan intellectueel ingestelde kinderen
werden eisen gesteld waar ze met geen
mogelijkheid aan konden voldoen. En
voor anderen waren die toetsen weer
veel te gemakkelijk. Op een gegeven
moment zijn wij er gewoon mee gestopt.
Wat de politiek van de basisvorming
had gemaakt, was een wangedrocht.
Scholen konden dat gewoon niet meer
serieus nemen."
Pas nu, acht jaar na de invoering, lijkt
de politiek in te zien dat scholen en leer
lingen voor onmogelijke opgaven wer
den gesteld. Het 'moordend systeem
van regelgeving en toetsen' is stukje bij
beetje afgeschaft. En er komt nu ook
meer aandacht voor de verschillen tus
sen leerlingen, zodat ze vakken kunnen
volgen op een niveau dat het best bij
hen past.
Afgelopen week legde de Onderwijs
raad daarvoor een advies op tafel: in
krimping van de vijftien verplichte
vakken tot een 'kernprogramma' dat
bestaat uit Nederlands, Engels, wis
kunde, science (een bundeling van na
tuurkunde, scheikunde, biologie en
techniek), geschiedenis, aardrijkskun
de, kunst en gymnastiek. Voor die
vakken gelden drie niveaus: een stan
daardniveau dat vrijwel alle leerlingen
kunnen halen, een middenniveau en
een hoger niveau. Binnen die vakken
moet aandacht zijn voor zelfstandig, le
ren, groepsprojecten en gebruik van de
computer.
Volgens rector E. van de Rijst van de
Terneuzense scholengemeenschap Zel-
denrust/Steelant sluit die nieuwe kijk
op de basisvorming goeddeels aan bij
een praktijk die op veel scholen al is ge
groeid. „Het is een logisch gevolg van
de ervaringen bij de invoering van het
studiehuis en het vmbo."
Veel scholen vonden dus zelf al de juiste
koers. Al kan er natuurlijk nog van alles
worden verbeterd. Het is echt niet zo,
weerspreekt Van der Rijst, dat studie
vaardigheden die op de basisschool zijn
geleerd er in de brugklassen weer wor
den uitgeramd. „Als je zoiets zou moe
ten zeggen over je eigen school, zou je
jezelf een pak slaag zou moeten geven.
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden'
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Naar aanleiding van Parkeer
beheer Middelburg (PZC 20-
10): zelf ben ik ruim zeven jaar
werkzaam geweest bij de afde
ling parkeerpolitie. Ik heb de
overgang meegemaakt van de
politie naar de afdeling SB. Dat
was voor mij de reden mijn ont
slag te vragen, omdat ik mij niet
kon verenigen met het gevoerde
beleid binnen SB. De incompe
tente manier van leiding geven
(zeker niet door de toen in func
tie zijnde chef parkeerpolitie,
maar de niveaus daar boven) en
constant die druk om maar min
stens acht bonnen per dag te
schrijven (want dan pas werkte
je budgetneutraal). Wij werden
te pas en te onpas hiermee ge
confronteerd. Ook opleidingen
zijn er nooit geweest. Ik heb
toen ik in de MC zat hier vragen
over gesteld, omdat ik wist dat
er geld werd gereserveerd voor
opleidingen. Dit werd mij niet in
dank afgenomen door het hoofd
I&J. Hij was briesend van
kwaadheid (tegen het kinderlij
ke aan). Dan denk ik als opspo
ringsambtenaar: waar rook is, is
vuur! Vanaf 1997 zijn zes men
sen opgestapt. Dan moet er toch
ergens bij iemand een lichtje
gaan branden. Ik heb middels
een brief van 15 oktober 1997,
waarvan iedereen een afschrift
heeft gekregen, uitgelegd wat
de reden was van mijn ontslag,
maar kennelijk hebben de ver
antwoordelijken lekker door
zitten slapen (of te druk gehad
die brief te onderscheppen?).
Ik hoop dat de verantwoordelijk
wethouder eens goed zijn huis
werk gaat doen zodat mogelijk
enige zaken tot klaarheid ge
bracht kunnen worden. Ik wens
hem hierbij veel sterkte en wijs
heid toe.
S. A. van de Meule
Noordweg 339, Middelburg
Verdriet om gekapte bomen van
kinderen (PZC 20-10) is duide
lijk aangepraat door ouderen,
die totaal geen begrip hebben
voor de manier waarop de
schepping werkt. Alle planten,
dus ook bomen, dienen met hun
groei de dieren- en mensenwe
reld. Bovendien zorgen ze met
hun sierlijkheid en kleur voor'
een prettige omgeving. Net al5?
de rest van de schepselen zijn*
ook de mooiste bomen aan eeii
leeftijd gebonden. Zelfs in een,
tropisch regenwoud zijn bomen
niet eeuwiglevend. Zodat ze ook'
zaden 'aanmaken of zelfstandig'
ge worteluitlopers (klonen) la:
ten ontstaan voor opvolging,
Tijdig selectief rijpe bomen'
kappen houdt een bos gezondeif
vol levenskracht, waarbij het
kostbare hout nog meer dan een
eeuw zijn diensten kan bewij
zen. Oerbossen bestaan niet.'
Hierop is één uitzondering: de
sequoia's in Califomië, die door
hun aanwezigheid alle andere
bosleven weren. Stadsbomen
brengen groen leven in de men
selijke steenwoestijnen en mo
gen zeker niet verdwijnen. Maai'
omdat ze op oudere leeftijd de
stoepen en straten op gaan bre
ken of kabels en buizen stukma
ken met hun wortels, is het
nodig om ze tijdig te rooien,
Aangezien bekend is wanneer
dat ongeveer gebeurt, moeten er
tevoren jonge vervangers ge
plant worden, zodat er enkele
j aren later geen kaalslag plaats-'
vindt. Dienen er bomen dooi
ziekte verwijderd te worden,
dan is herbeplanting met half
was bomen aan te bevelen, Aan'
het centrale gedeelte van de ge
kapte bomen van de Singel kon
men zien dat ze echt ziek waren.
Zieke bomen worden te zwak en
breken bij een flinke stom,
waarbij mensen gedood kunnen
worden.
N. A. Blommè
Ruys de Beerenbrouckstraat 3?
Vlissingek;
Naar aanleiding van de brief
van Jan Jobse (PZC 19-10) over
de vuilnisbootjes op de rede van
Singapore in Lezers Schrijven
het volgende. Iedere zeeman die
op deze rede gelegen heeft kent
de bootjes van de melk- en de
wasmeisjes. Maar vuilnisboot
jes, nee. Misschien over het,
hoofd gezien?
Wim Gerarè
Klein Vlaanderen^
Middelburg
Zeeuwse componist Ghiselin Danckerts herondekt in serie Exempla Musica Zelandica
door Ernst Jan Rozendaal
MIDDELBURG - Dat de
Zeeuwse muziekgeschiedenis
rijker is dan menigeen aan
neemt, blijkt uit serie Exempla
Musica Zelandica. Dat is een
uitgave van de werkgroep mu
ziek van het Koninklijk
Zeeuwsch Genootschap der We
tenschappen. Daarin is de afge
lopen jaren muziek uitgegeven
van min of meer vergeten com
ponisten als Pierre Bustyn, C.
Graf, G. von Brucken Fock en W.
Lootens. Volgende maand ver
schijnt het vijfde deel in de
reeks. Nu wordt de Zeeuwse
componist Ghiselin Danckerts
herontdekt.
Over Danckerts leven is weinig
bekend. Hij werd waarschijn
lijk geboren tussen 1505 en 1515
en overleed vermoedelijk in
1567. Dat zijn wieg in Zeeland
stond, is zeker. In een tractaat in
het Latijn schreef Danckerts
zelf: essendo io nato nella pro-
vincia di Zelanda in una terra
chamiata Tholen. Hij werd dus
in Tholen geboren. Niets is be
kend over hoe hij daar opgroei
de of hoe hij in de muziek ver
zeild raakte.
Muziekgeleerden nemen aan
dat hij rond zijn twintigste via
Napels naar Rome reisde, waar
hij op 21 maart 1538 werd aan
genomen als zanger bij de fa
meuze pauselijke kapel. Bijna
dertig jaar lang was hij tenor bij
dat ensemble. In 1565 onder
wierpen de kardinalen Borro-
meo en Vitelli de pauselijke
kapel aan een onderzoek. Zij
concludeerden dat Danckerts
een goed musicus was, maar dat
hij wegens ziekte niet langer
voldeed als zanger. In de marge
van hun onderzoek noteerden
zij enkele van de weinige bio
grafische feiten die nu nog over
Danckerts bekend zijn, name
lijk dat hij immens rijk was en
gek op vrouwen. Aangezien
Danckerts naam tot en met no
vember 1567 vermeld stond op
de roosters van de pauselijke
kapel, gaat men ervan uit dat hij
aan het eind van dat j aar is over
leden.
Danckerts was dus een goed
zanger en musicus, maar ver
wierf in de muziekwereld vooral
bekendheid als muziekhistori
cus. Rond 1550 vlogen de theo
retici Nicola Vicentino en Vin-
cente Lusitano elkaar in de
haren over chromatische en
harmonische principes in de
toenmalige muziek. In 1551
werd aan Danckerts en zijn col
lega Bartolome Escobedo ge
vraagd als ombudsman op te
treden in het hoog opgelopen
conflict. Dat resulteerde in een
gezaghebbend muziektheore
tisch tractaat van Danckerts,
het eerdergenoemde stuk waar
in hij zijn geboorteplaats ver
meldde.
Dat Danckerts als componist
nauwelijks bekend is, komt
waarschijnlijk omdat het groot
ste deel van zijn oeuvre verloren
is gegaan. Van twintig composi
ties zijn de titels bekend en in
1559 moet hij twee boeken met
madrigalen hebben gepubli
ceerd, maar in totaal zijn slechts
vijf motetten en één madrigaal
overgeleverd. Die zijn nu ge
bundeld in het vijfde deel van de
Exempla Musica Zelandica. Za-
H I S I L f N V S
Q. V A T V O R
D A N C IC
V O C V
terdag 17 november wordt dit
deel in de Burgerzaal van het
Stadhuis in Middelburg gepre
senteerd tijdens een concert van
de Studium Chorale uit Maas
tricht, onder leiding van diri
gent Hans Leenders. Het twin
tigkoppige koor zal vijf van
Danckerts' composities uitvoe
ren en ook een stuk van de uit
Zeeland afkomstige componist
C E R T S,
S A PI B N IT PAVCA.
3usuftc3mdeUcoronwl^-ktrtoiRrKgftei»!/£rctKkbat/8njw/«. XLIX.
Bij de compositie 'Ave Maris Stella' kunnen verschillende melodieën verkregen worden door met paar
densprongen over de vakken van het schaakbord te bewegen.
Daan Manneke. „Het leek ons
aardig naast het werk van een
dode Zeeuw ook dat van een le
vende Zeeuw te presenteren",
zegt voorzitter Albert Clement
van de werkgroep muziek van
het Zeeuws Genootschap. „Be
langrijker nog is dat Manneke
teruggrijpt op compositietech
nieken uit de tijd van Danc
kerts, de Renaissance."
Dat het geen kunstgreep is het
werk van Danckerts te plaatsen
naast dat van componisten uit
deze tijd, blijkt ook uit de ency
clopedie Die Musik in Geschich-
te und Gegenwart (MG G). In dit
actuele standaardwerk, waarin
Danckerts drie pagina's krijgt
toebedeeld, wordt zijn knap ge
construeerde muziek in ver
band gebracht met het werk van
Charles Ives, John Cage en de
door Cage beïnvloede jonge Ne
derlandse componist Richard
Rijnvos.
Het zijn vooral de puzzelachtige
constructies in Danckerts mu
ziek die nog steeds tot de ver
beelding spreken. Ook een
schrijver als Harry Mulisch zou
waarschijnlijk zijn vingers af
likken bij de canon die ten
grondslag ligt de compositie
'Ave Maris Stella'. Op een
schaakbord staat een mu-
zieknotitie en via de paarden
sprong over dat bord kunnen
verschillende melodieën wor
den verkregen. Een dergelijk sa
mengaan van uitgekiende bere
keningen en toeval is zeer
modern.
„Danckerts was een opmerke
lijk muzikaal talent", vindt Cle
ment. „Van sommige componis
ten is het beter dat ze voor altijd
onder het stof blijven, bij hem is
dat niet zo. Zijn vermelding in
de MGG betekent al dat ik zijn
muziek internationaal niet hoef
te verkopen. Tot nu toe is de mu
ziek van alle delen van de
Exempla Musica Zelandica op
de radio uitgevoerd en heel wat
ervan is op cd verschenen. Ik
twijfel er niet aan dat dit met
Danckerts ook gaat gebeuren.
Zeker in de Verenigde Staten zal
men belangstelling hebben voor
zijn werk."
Om geen enkele drempel op te
werpen voor een kennismaking
met Danckerts' oeuvre, is het
concert op 17 november gratis.
Clement: „Het past hier niet
zuunig te zijn."
Concert: Studium Chorale met vo
caal werk van Ghiselin Danckerts
en Daan Manneke, zal7 november,
Burgerzaal van het Stadhuis in Mid
delburg, aanvang 20.15 uur.
Een collage van Frank Bollebakker, samengesteld uit onderdelen van meerdere foto's en gemanipu
leerd ter verdere verfraaiing. foto Peter Nicolai
door Anita Tournois
GROEDE - In galerie d'Ouwe
Smisse in Groede is tot 10 no
vember werk te zien van de Am
sterdamse fotograaf Frank Bol
lebakker: digitale impressies,
foto's en collages, vaak met een
nostalgische inhoud, maar met
een hedendaagse uitstraling.
Mooie opnames verwerkt hij tot
pakkende kunstwerken.
Bollebakker is geboren in
Soerabaja (Indonesië), maar
opgegroeid in Vlissingen. Hij
heeft twee passies: schilderen en
fotograferen. Sinds zes jaar legt
hij zich toe op de digitale foto
grafie. Hij werkt met verschil
lende thema's landschappen,
dieren, bloemen, naakten, maar
NOORDGOUWE - GouwePop,
dat zaterdag 27 oktober zou
worden gehouden in het dorps
huis van Noordgouwe, gaat niet
door. Het mini-festival is afge
last in verband met trieste fami
lie-omstandigheden rond een
van de bandleden van Zowat.
De groep uit Noordgouwe stond
samen met Slipgevaar uit Sir-
jansland op het programma.
vooral facetten van het maritie
me komen aan bod. Hij maakt
traditioneel realistische beel
den. Hiermee gaat hij vervol
gens experimenteren. Door het
bewerken of veranderen van
een deel of zelfs de hele afbeel
ding kunnen nieuwe composi
ties gemaakt worden.
Het resultaat overtreft vaak het
origineel. Zo oogt een nostalgi
sche foto van trekpaarden met
een ploegende boer niet alleen
zeer krachtig en sf eervol door de
compositie, maar krijgt de foto
een extra dimensie door de toe
passing van een bruine sepia-
achtige kleurfilter. Zeegezich
ten krijgen een extra dimensie
door het toevoegen van extra
blauw. Ook het werken met ver
schillende papiersoorten kan
verrassende resultaten geven.
Het effect hiervan is te zien in
een serie met bloemen. Gigan
tisch uitvergroot en bewerkt
krijgen deze een fluwelen uiter
lijk, zodat ze geschilderd lijken.
Intrigerend zijn de foto's van
materialen die het hele beeld
vullen. Bijvoorbeeld een stukje
uitgedroogde klei, roestige pij
pen of een spiegelend
wateroppervlak. Op elkaar ge
stapelde flessen lijken bijna
tastbaar.. Door uitvergroting
wordt de aandacht gevestigd op
dingen die nauwelijks opvallen.
Boeien, schakels van kettingen,
roestige scheepsonderdelen,
touw met felle kleuren of ver
ward met zeewier.
Computercollages van Bolle
bakker zijn surrealistisch. Ook
hier zien we hoezeer de kunste
naar wordt gebiologeerd door
de zee. Meerdere opnamen,
soms wel dertig, worden digi
taal gemonteerd tot een collage.
Bollebakker: „Mijn passie is(
fraaie beelden maken en dan,
manipuleren om het geheel nog^
mooier te maken."
Tentoonstelling in galerie d'OuvX
Smisse, Molenstraat 19 in Groede
t/m 10 november.
Openingstijden do. vr. en za. Wi
10.30-12.00 uur en 13.30-17.00 uur,
of op afspraak.
(Advertentie)
Galerie - Kunsthandel
19e en 20e eeuwse j
Vlaamse en
Hollandse Meesters
o.a. Latemse school Inkoop - Verkoop
Terneuzen centrum 4531 GN, Blokken 3-4,
Iel, 0031(0)115-621643 of 0031(0)6 5136B!
van 14.00 tot 17.00 uur en op afspraak.
