Wonen in een proefkamer Piet Klerkx slaat vleugels uit 39 Montis meubelen Meubelfeestje Een plaatje van Verkade Ruim twintig jaar geeft hij leiding aan Montis, één van de meest toonaange vende fabrikanten van de- signmeubilair in Nederland. Ook thuis, op een steenworp afstand van de fabriek en showroom, omringt Paul van den Berg zich het liefst met zijn eigen meubelen. „Het klinkt wat arrogant, maar ik heb gemerkt dat onze stoelen wel erg comfortabel zitten." Bewust of onbewust, maar bijna iedere Nederlander kent het meubelmerk Montis. Van hotelinterieurs, speelfilms of van tv. Het Haagse Nieuws poort bijvoorbeeld, waar Wim Kok de pers toespreekt, is inge richt met Montis meubelen. Ba rend Van Dorp vragen hun gasten om plaats te nemen in de Chaplin, en Karin de Groot pre senteert Spoorloos vanaf de Windy. Ook in het interieur van Paul van den Berg (52), sinds 1980 di recteur van Montis, domineren zijn meubelen. „Dit is de proef- kamer van Montis", vertelt hij We proberen hier geregeld pro ducten uit. Op basis daarvan kunnen modellen worden aan gepast. Ook kleuren- en stoffen- combinaties worden hier ge test. Zelf zit hij thuis het liefst in de Baku. „Een ruime bank waarop ik languit kan liggen. Ideaal om tv te kij ken of om mu ziek te luisteren." Zijn partner, de styliste Anita van den Berg (47), heeft meer met de Lomas/Axium. „Een luchtig en sierlijk stoeltje, met een actieve zit", vertelt ze. Sober Montis is één van de toonaange vende producenten van zitmeu- bilair in Nederland. Sober, strak en modern zijn de sleutel woorden voor de uitgebreide collectie, die grotendeels is ont worpen door huisdesigner Gijs Papavoine. Zijn eetkamerstoel Spica is al jaren het best ver kochte model. Ontwerper Ge rard van den Berg, de broer van de directeur, bezorgde het be drijf met de Loge een design- klassieker. Plet Montismeubilair doet het vooral goed in een eigentijds in terieur. „Maar er zijn ook senio ren die onze zitmeubelen com bineren met eikenhouten meubelen. En ze worden ook wel in een klassiek of landelijk interieur toegepast", weet Van den Berg". In zijn eigen huis maakte hij eveneens een mix tussen modern en klassiek. Sa men met zijn partner bewoont hij een statig jaren twintig huis in het Brabantse 's-Graven- moer, vlak bij de fabriek en showroom van Montis in Don gen. Huis en tuin zijn ingrijpend aangepast. „Er moest wel iets gebeuren, want het huis was erg verwaarloosd", vertelt hij. Dus werd het huis in eerste instantie gereinigd en gerestaureerd. Maar ze lieten ook een serre aanbouwen. Het overdekte ter ras aan de zijkant is vervangen door een glazen pui. „Zo hebben we meer licht binnen en is er meer contact met de tuin. Toch heeft het tweetal alweer zaterdag 22 september 2001 Binnenmeubelen, zoals deze eettafelset, hebben een plaats gevonden in het bijhuis. foto's Mare Bolsius den Berg. In huis hebben ze beeldbepalende elementen dan ook gehandhaafd. In de tuin heeft een houten schuurtje de veranderingen overleefd. Naast de pompinstallatie van het zwembad is er nog altijd het tuingereedschap van vroeger opgeborgen. Ook alle oude blauwdrukken, de correspon dentie met de aannemer en de bouwtekeningen zijn er nog. „Die spullen horen bij het huis." Orangerie De tuin heeft zonder twijfel de grootste metamorfose onder gaan. De oorspronkelijke boomgaard achterin is verdwe nen, waardoor een enorme die pe tuin is ontstaan. De bekende tuinarchtitect Pieter-Jan van Hasselt maakte er een monu mentale tuin van. Bijzonder is dat er nauwelijks bloemen zijn gebruikt; groen zet de toon. Achterin is een zwembad met bijbehorende orangerie. De tuin is de favoriete plek van Paul en Anita van den Berg. „We zijn echte buitenmensen en hier waan je je op vakantie. In het voorjaar zijn er avonden dat we helemaal niet binnen zitten. Om die reden is er buiten een woonsfeer gecreëerd. Hoewel het huis geen verlengde showroom is, is het wel degelijk him visitekaartje. „We nodigen relaties wel eens thuis uit", al dus Paul van den Berg. „Maar ons huis moet geen toonzaal worden. We willen ons hier vooral prettig voelen." Anja Sparidaans plannen voor een volgende ver bouwing. Ze willen twee mo derne vleugels aanbouwen, die het oude huis aan weerszijden gaan flankeren. „We willen het huis aanpassen aan deze tijd, maar zonder het geweld aan te doen", legt hij uit. „Je leeft nu, dus dat betekent dat je het huis niet kost wat kost in de oor spronkelijke stijl moet houden. Wat betreft het exterieur zijn ze wat terughoudender. „We zul len de voorgevel nooit aanpas sen, omdat die bij het dorpsge zicht hoort." Eerste bewoner Dat het huis altijd beeldbepa lend is geweest, heeft mede te maken met de prominente eer ste bewoner, de heer Volk. Hij liet de woning in 1928 bouwen. Uit de verhalen weet Van den Berg dat hij een topfunctie bij de Holland-Amerika-Lijn be kleedde. Hij het het huis bou wen na zijn pensioen en is 102 jaar geworden. Zij: „Zijn passie voor scheepvaart kon je aflezen aan de afbeeldingen van zeilbo ten in het glas-in-lood en op de tegels in de open haard." Ze vinden allebei dat die histo rie het huis meerwaarde geeft. „Je voelt dat het huis een ziel heeft; dat er geleefd is. Ook let terlijk, want er kraakt of ritselt altijd wel iets", aldus Anita van Inpakken en wegwezen is het motto van Woonexpress. Na Waalwijk en Amers foort opent Piet Klerkx twee nieuwe vestigingen van de meeneemf ormule Woon express in Duiven en Bever wijk. Inpakken en wegwe zen. Volgens algemeen directeur Gijs Ellens (42) heeft de consument er be hoefte aan. De komende zeven jaar vol gen nog zo'n zes vestigin gen in den lande. De gedachten van de directie gaan ook uit naar een woonwinkel in Zee land. „Wij hebben nog geen exacte locatie op het oog. Dat is afhankelijk van zaken als hoe veel vierkante meter winkel denken we nodig te hebben, hoeveel magazijnruimte zit daarbijMaar we wihen wel duidelijk de Zeeuwse consu ment naar ons toe trekken." Het hoe en waar zal de komende ja ren moeten blijken. Het gaat minder hard met de verkoop van meubilair. De eco nomie zwakt af en de enorme verkopen van de jaren negentig behoren tot het verleden. Woon winkel Piet Klerkx met vesti gingen in Waalwijk en Amers foort heeft er tot nu toe nog geen centje pijn van ondervonden. De winst van het concern, on derdeelvan de Macintosh Retail Groep, was in 2000 zelfs aan zienlijk hoger dan in 1999. Maar concrete cijfers wil alge meen directeur Gijs Ellens niet noemen. Macintosh is tenslotte een beursgenoteerde onderne ming. Begin juni nam Ellens de vlag over van Frank Bakker. Aan de vooravond van een uitbreiding van de bekende woonwinkel, die volgens eigen onderzoek met een landelijke naamsbekendheid van 86 pro cent aardig scoort. Van de Woonexpress, waar de klant het aangeschafte meubi lair direct mee naar huis kan ne men, openen twee nieuwe vesti gingen. Woensdag 26 september is de officiële opening van de winkel in Duiven, een week la ter gevolgd door de opening van Woonexpress in Beverwijk. De komende jaren openen, ver spreid over het land, nog zes vestigingen. Maar waarom alleen de 'mee neem'-formule en niet het totale concept? „Daar liggen moge lijkheden tot expansie", aldus Ellens. Voor de aanschaf van meubilair oriënteert de consu ment zich in een straal van 200 kilometer, zo blijkt uit onder zoek. Dat geldt niet voor een meeneemformule als Woonex press. Ellens: „Uit ons onder zoek blijkt dat de consument er een half uur voor wil rij den Vervolgens is het een kwestie van cirkeltjes trekken op de landkaart van Nederland, legt hij uit. Waar de volgende zes vestigingen komen, kan hij niet zeggen. „Maar met tien vesti gingen dekken we uiteindelijk heel Nederland." Met Woonexpress begeeft Piet Klerkx zich op hetzelfde terrein als onder andere Ikea en Trend- hopper. „Waarom we willen uit breiden? Ik geloof heilig in de formule. Het is een goed, uitge kristalliseerd concept. Woonex press probeert trendsettend te zijn, maar wel voor een breed publiek." Buren Daarin onderscheidt Piet Klerkx zich volgens hem van andere formules. Dat ze in Dui ven nagenoeg buren zullen zijn van Ikea, is dan ook geen pro bleem, denkt de directeur. „Wij willen niemand nadoen, hebben een eigen identiteit. We kunnen verrassender zijn in zowel de presentatie als de productlijn. Dat is logisch. Als je globaal een concept neerzet, dan kun je nooit precies aansluiten bij de Hollandse smaak." Volgens Ellens profileert Woon express zich eerder als woon winkel dan als 'merknaam'. „Wij zetten niet het gevoel van de happy family neer. Plet gaat om de winkel. Daar proberen we mensen op ideeën te brengen." Uit het onderzoek van Piet Klerkx blijkt dat de consument gemiddeld om de zes weken een bezoek brengt aan Woonex press. „De nadruk ligt op trend gevoelige producten. Je moet er daarom voor zorgen dat er gei'e- geld nieuwe dingen te zien zx j n. Hij wijst op de functie van het magazijn. „In Waalwijk hebben we een winkel van 7000 vier kante meter en een magazijn van 8000 vierkante meter. Dat is onze kracht; we hebben bijna alles op voorraad." De uitbreiding komt vijf jaar na de opening van Woonexpress in Waalwijk. „We merken nog wei nig van de ingetreden recessie, maar we zullen ongetwijfeld te genwind krijgen. Dat heeft niets te maken met de branche, eerder met de emotie van de consu ment." Paul Geerts Evenals als Kwantum en Stoutenbeek is woonwinkel Piet Kleikx onderdeel van de beursgenoteerde onderneming Macintosh. Noteerde het concern vorige jaren nog forse winst (36,2 miljoen in 1998), dit jaar verwacht Macüxtosh minder gunstige resultaten. In de eerste helft van 2000 bedroeg de winst nog 7,8 miljoen Euro. Over dezelfde periode van dit j aar zakte de winst met zestig procent naar 2,9 miljoen. Om het slechte tij te keren gaat een aantal formu les (Superconfex) in de verkoop. De overblijvende ketens moeten groeien en rendabeler worden. Uit de cijfers van Macintosh blijkt dat het teruglopen van het con sumentenvertrouwen minder zichtbaar is in de meubelmarkt. Ondanks de minder positieve ontwikkelingen bij Macintosh viert Piet Klerkx in Waalwijk feest in verband met het vijfjarig bestaan van de nieuwe formule. De winkel in Amersfoort bestaat tien jaar. Zaterdag 29 september is de winkel in Waalwijk tot 23.00 geopend. Martijn Krabbé presenteert een live metamorfose. Herfsttijloos In de lente schreef ik een stukje over het zomerklokje, Leuco- jum aestivum, een bolgewas met een wat misleidende naam, om dat het niet in de zomer maar in het vooxrjaar bloeit en dat in de Nedexiandse flora genoemd wordt als inheemse plant. Ik schreef dat het zomei'klokje dan wel een heemplant mag zijn, maar dat ik het nog nooit in het wild ben tegengekomen. Nu, dat heb ik geweten. Ik kreeg veel brieven van lezex-s, voox-al van de Zuidhollandse ei landen, die melding maakten van grote velden zomerklokjes in hun omgeving. Ook uit de Utrechtse Vechtstreek werden wilde zomerklokjes gemeld. Een lezer uit Alblasserdam no digde mij uit, en x'oeide mi] in een bootje naar de hoge boezem van de Nedeiwaard bij Kinder dijk, waar honderdduizenden zomerklokjes samen met dot- tex'bloemen bloeiden in de riet velden. Een onvergetelijk beeld, met de Kinderdijkse molens op de achtergrond, en voor mij een van de hoogtepunten van het af gelopen jaar. Een kiekendief vloog laag over het X'iet en ik waande mij in een plaatje van een Verkade-album. In het licht van het voorgaande is het daarom misschien roeke loos van mij om nu over de herfsttijloos, Colchicum au- tumnale, hetzelfde te schrijven, namelijk dat ook dit bolgewas volgens de Flora inheems is, maar dat ik het zelden in het wild ben tegengekomen. Want misschien ben ik op de verkeer de plaatsen geweest, of op de goede plaatsen op de verkeerde tijd, en zijn er nu hele stukken van Nederland die lila gekleurd zijn van de bloeiende Colchi- cums. De enige semi-wilde herfsttijloos die ik de laatste ja ren ben tegengekomen was een exemplaar dat bloeide in Thijs- se's Hof in Bloemendaal. In het wild mogen Colchicums zeldzaam zijn, op markten en in bloemenwixïkels zie je ze in sep tember overal te koop aangebo den. Droogbloeiers worden ze daar genoemd, naar hun vermo gen om zonder grond, water of mest in de vensterbank te bloei en. En zelfs op de salontafel of in de boekenkast kom je de glim- mend-bruine knollen tegen. Het is natuurlijk merkwaardig, zo'n droge knol waaruit een aantal bloemen ontspruiten, en leuk en leerzaam voor kinderen, maar ik ben allang uitgekeken op zo'n plantaax-dige goocheltruc en zie de herfsttijloos liever gewoon in de tuin. Niet alleen de heemplant Col chicum autumnale is verkrijg baar; ook twee soorten uit Tur kije, Colchicum byzantinum en Colchicum speciosum, zijn ruimschoots te koop. In de tuin bloeien de herfsttijlozen vanaf eind augustus, maar omdat bloembollenhandelaars de knollen in de koelcel bewaren, kun je Colchicums vaak tot half oktober kopen. Alle herfsttijlo- zen bloeien met lila, roze, of wit te bloemen, op één soort na: Col chicum luteum, uit Centraal Azië en de uitlopers van de Hi malaya. Colchicum luteum bloeit geel, maar deze soort ge dijt het beste in een koude kas en is dus meer iets voor gedreven verzamelaars. Verzamelaars kunnen overigens hun hart ophalen, want wie zich in het geslacht Colchicum ver diept, ontdekt dat er zo'n zeven tig soorten bestaan. Je zou je he le leven aan de studie van de herfsttijloos kunnen wijden. Wie Colchicums plant, moet goed beseffen dat de planten twee groeiseizoenen hebben; eerst verschijnen de bloemen in het najaar en daarna komt het blad boven de grond in de lente. De bloem van de herfsttijloos lijkt wel wat op die van een kro kus en het blad doet denken aan dat van een tulp, alleen - het blad van een tulp is bescheiden, vergeleken bij dat van de herfst tijloos; de grote toeven donker groen blad van de Colchicum dreigen soms omringende plan ten te overgroeien. Die over vloed aan blad is iets om reke ning mee te houden als u herfsttijlozen plant. Ik ben geen chauvinist, maar van de vei'krijgbare soorten vind ik de inheemse Colchicum autumnale het mooist, vooral de variëteit met witte bloemen, Colchicum autumnale 'Album'. Deze witte herfsttijloos is een zeldzame plant, maar beslist geen nieuwigheid, waxxt hij wordt al in een boek van Clusius uit 1601 genoemd. Romke van de Kaa Comfortabele zitmeubelen brengen sfeer. Het zwembad met op de achtergrond het bijhuis.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2001 | | pagina 39