De Kleine Baas mag het zeggen Hunebedden vormen Drentse cultuurschat Land van Ooit Backpackers Dordogne Wereldfietser Ralph Tuijn heeft al in aardig wat lan den gefietst. De laatste jaren deed hij dat vooral in koude ge bieden. Hij vond het 'wel eens tijd voor extreme hitte'. Die hit te (ruim 4 5 graden Celsius) vond hij met een collega in India. Tuijn had geen zin om daar nog eens met een mountainbike te rijden. Hij verkoos een tweede hands riksja die hij voor hon derd gulden op de kop kon tik ken in Agra. Het verslag van de reis die het tweetal daarmee heeft gemaakt is te lezen in het najaarsnummer van Backpackers. In dit 'travel magazine voor avonturiers' be schrijft Tuijn hoe zij op de eerste dag al snel voor gek verklaard worden door enkele mensen die zij tegenkomen. „Het is de heet ste week van het jaar, jullie zijn blank, jullie zijn net in India en fietsen op een riksja van bijna honderd kilo zonder versnellin gen. Wij doen zelfs niets en onze kamelen liggen op apegapen in de schaduw", krijgen zij te ho ren. Backpackers-medewerkster Veronica Handgraaf schreef een verslag van haar wandelingen in Madeira. Zij maakte een tocht langs de irrigatiekanaal tjes, de levadas. „Aan de kop van het dal stuiten we op een ka naaltje van een centimeter of 80 breed en vast niet dieper dan een halve meter. Er loopt een beton nen rand naast en als het paadje al gauw verdwijnt, moeten we daarover wandelen. Als ik zie wat er voor me ligt, krijg ik een raar gevoel in mijn maag. De bergwand loopt wat verderop vanaf de levada bijna loodrecht omlaag. Je kijkt een 100,150 meter of meer recht naar bene den. Een afzetting is er niet en ik heb hoogtevrees", aldus Hand- graaf. Wie plannen heeft voor een reis door Australië kan voordeel hebben van de adviezen die door de Alkmaarse organisatie Au stralian Backpackers op een rij tje zijn gezet. Australian Back packers geeft onder meer raad aan degenen die in Australië werken. Verder in Backpackers nog een verhaal over een auto- reis over de Amerikaanse Route 66 en een tocht met de trein (Ca lifornia Zephyr) vanaf Chicago naar San Francisco. Backpackers kost 8,95. Ronnie Rokebrand, directeur van een reisadviesbureau op internet, heeft een voorkeur voor bergen en exotische lan den. Wat bergen betreft zal hij aardig aan zijn trekken zijn ge komen in de Dordogne en Lot waarover hij voor Dominicus een gids schreef. Volgens Rokebrand is de Dor dogne en Lot (pre)historisch ge zien 'een van de interessantste gdbieden van Frankrijk'. Na een hoofdstuk met een alge mene beschrijving van land en volk zijn er twee hoofdstukken met algemene informatie over geschiedenis, kunst, cultuur, eten en drinken. Verder zijn er zes hoofdstukken met informa tie over de belangrijkste steden, regio's en bezienswaardighe den. Verder is er praktische in formatie over adressen en prijzen van toeristeninforma- tiekantoren, hotels en kampeer terreinen. Rokebrand lijkt in zijn boek geen plaatsje of bijzonderheid te hebben overgeslagen. Gede tailleerd en bondig legt hij uit dat de bezoekers van het Cha teau d'Ainay-le-Vieile vandaag de dag een beter welkom kun nen verwachten dan in vroeger tijden. In het plafond boven de poort prijkt een gat waardoor ooit brandend pek over indrin gers werd gegoten. Dit voorbeeld mag typerend zijn voor de vele bijzonderhe den die hij op een rijtje zet. Want er lijkt niets te zijn overgeslagen door Rokebrand. Of het nu het pottenbakkers dorpje La Borne is, een heren huis vlakbij Brantöme of een Romaans kerkje uit de 11de eeuw in het gehucht Arnac; Ro kebrand komt ermee op de proppen. Dordogne/Lot (in de Nieuwe Dominicus-serie) door Ronnie Rokebrand. Uitgeverij Gott- mer, 39,75. zaterdag 22 september 2001 Voor de lange oprijlaan houden twee grens wachters de bezoekers te gen. Ze zijn helemaal in het paars gestoken en buigen naar ieder kind. Het kan niet missen: hier begint het Land van Ooit. In het Land van Ooit in Drunen gelden vijftigduizend regels. Willen we die allemaal horen? Nou, graag! Maar dan missen we het riddertoernooi, dat klok slag twaalf uur begint. Dat is ook weer niet de bedoeling, be sluiten we. Dus beperken de grenswachters zich tot de be langrijkste regels. Even snel is er niet bij in het Land van Ooit. De mannen-in- paars nemen alle tijd om uit te leggen hoe een en ander werkt in het Drunense theaterpark. Eerst leren zij de bezoekers de Ooit-groet. „Rechtervoet naar voren, rechterhand boven het hoofd. Een kringetje draaien met de hand en langzaam bui gen, terwijl de arm deftig naar de grond toezwaait." De kleintjes hebben er moeite mee. En niet alleen zij moeten een drempel over om het eerste theaterstukje zelf op te voeren. Na even flink oefenen kan het er wel mee door, vinden de grens wachters. Op naar de volgende regel. Die is vooral voor de ouders belang rijk. „Als de kinderen om aan dacht vragen, dan buigt u zich naar hen toe en vraagt: waar mee kan iku van dienst zijn, Kleine Baas? En dan doet u pre cies wat de Kleine Baas wil Het is de belangrijkste regel in het Land van Ooit. De regel die zelfs ver buiten de landsgrenzen bekendheid geniet: kinderen zijn de baas. De kleintjes snappen het maar al te goed. Achter hun ondeu gende ogen glimmen de plannen om eens flink misbruik van die regel te maken. Het ontgaat de grenswachters niet. „Houd er wel rekening mee dat u van avond weer met het stalen ros mee naar huis moet"waarschu wen zij. „Maak het dus niet te bont. Uw ouders moeten vooral niet de neiging krijgen om u hier achter te laten." Even later wandelen we op ons gemak over de oprijlaan naar de entree. Een belevenis op zich! We moeten een bruggetje over, waarop een duidelijke waar schuwing is aangebracht. Niet passeren met teveel mensen te gelijk, dan zakt de brug in. Een grap? We wagen het er niet op en stappen voorzichtig op de hou ten overgang. De brug geeft geen krimp. Er klinkt zelfs geen kraakje. Bij de entree wacht de eerste verrassing. Een groots comité, voorgezeten door de gouver- neur, de allerhoogste baas van het Land van Ooit, ontvangt zijn gasten. Het eerste toneel stuk, het grote welkom in het Land van Ooit, is daarmee een feit. De hoofdrolspelers van het attractiepark stellen zich stuk voor stuk voor: de hofdames, de lakeien, Ridder Graniet (Ster- ker-Dan-Ik-Kan-Niet), Jean d'Orange, Dame Grandeur en natuurlijk Kloontje het Reuzen kind. Samen zingen ze het volkslied van het Land van Ooit. De kinderen vinden het prach tig. Nu zien ze eindelijk de fan tasiefiguren, die zij van de tele visie al zo goed kennen, in levende lijve. Ze komen ogen en oren tekort. Ridder Gewapend met een program maboekje waarin alle toneel voorstellingen van deze dag keurig op een rijtje staan, spoe den we ons naar de Chakkar Arena. Daar begint het Ridder- toernooi. We nemen plaats op de groene tribune. Dat betekent dat we juichen voor de ridder uit het westen, die gestoken in een groen riddertenue vecht tegen drie andere ridders. De inzet is de schone prinses. Zij is gevan gen genomen en mag worden bevri j d door de winnaar van het riddertoernooi. Het riddertoernooi is een waar spektakel. Op hun paarden ha len de vier ridders de dolste ca priolen uit. 'Onze' groene ridder is een paljas. Als hij niet per on geluk achterstevoren op zijn paard zit, valt hij wel weer van het edele dier af. Voor sommige kinderen wordt de spanning erg groot, als de zwarte ridder het toernooi dreigt te winnen. Ge lukkig wordt dat op het nipper tje voorkomen door zijn blauwe opponent. Hij mag uiteindelijk de prinses bevrijden. Het riddertoernooi maakt een ding duidelijk: In het Land van Ooit wordt zeer professioneel gewerkt. De ridders zijn niet al leen heuse toneelspelers, zij zijn ook nog eens volleerd circusar tiest. De kunsten die zij op hun paarden vertonen dwingen res pect af. Aan iedere beweging moet urenlange oefening vooraf zijn gegaan. Onderweg naar de volgende theatervoorstelling van onze keuze - die van Sap de Aardwor- tel - delen we de rest van de dag Sap de Aardwortel, één van de theatervoorstellingen in het Drunense park. in. We moeten keuzes maken. Er zijn veel theatervoorstellingen en de dag is te kort om ze alle maal te zien. Want er moet na tuurlijk ook nog worden ge speeld in het attractiepark dat óók tot het Land van Ooit be hoort. Het programmaboekje helpt daarbij uitstekend. De theater voorstellingen zijn ingedeeld naar leeftijd. Sommige voor stellingen kunnen direct wor den doorgestreept. Daarvoor zijn onze Grote Bazen gewoon weg nog te klein. Bovendien weet onze oudste Grote Baas precies wat hij wil. De voorstel ling van Rak de Reiger vindt-ie eng. Hij wil naar het roze kasteel voor een lekker ijsje. Met de be langrijkste Ooit-regel „kinde ren zijn de baas" in ons achter hoofd, kiezen we voor wijsheid. Hij krijgt zijn zin. Huiveren Maar niet nadat wij de voorstel ling in het Tuintheatertje van Sap hebben bezocht. Zij wordt geïntroduceerd door Arend, de vieze man die een regelrechte kloon van het beroemde typetje van Kees van Kooten blijkt te zijn. De kinderen hebben geen last van het 'plagiaat'. Zij hui veren genietend, als Arend zijn zwarte tanden laat zien. „Die kunnen jullie ook krijgen", houdt de vieze man hen voor. „Dan moet je gewoon je tanden nooit poetsen." Dat spreekt aan. Aardwortel Sap de Aardwortel doet het goed bij de kleintjes. Maar zeker ook bij hun vaders, moeders, opa's en oma's. Zij slaan elkaar bijna om de oren bij het maken van dé foto van hun kleine Grote Baas. We helpen een oma-in-pa- niek nog even snel bij het ver wisselen van een fotorolletje. Opgelucht schiet zij daarna nog een paar ongetwijfeld prachtige plaatjes van haar oogappel. De voorstelling van Sap is zo voorbijNa koud twintig minu ten strijken we neer op het ter ras van het roze kasteel voor het beloofde ijsje. Daarna wande len we door parkachtige lanen naar het speelterrein, waar luchtkussens, waterspelen, schommels en grote glijbanen om voorrang strijden. De kinde ren hebben het druk; voor de ou ders is het attractiepark een rustpunt. Lekker onderuitge zakt genieten we van het plezier dat de kinderen hebben. Aardig is dat het Land van Ooit ook rekening houdt met kinde ren in een rolstoel. Ook voor hen zijn er volop speeltoestellen. Met een rolstoel kunnen zij bij voorbeeld makkelijk op de aan gepaste schommels. En de thea tervoorstellingen vormen n atuurlijk al helemaal geen pro bleem. Na nog een theatervoorstelling worden we klokslag half vijf uitgezwaaid met een afscheids- voorstellmg op dezelfde plek waar de dag begon. De kinderen mogen nog even op de foto met Kloontje, hun heldin. Dan moet iedereen naar de uitgang, waar het stalen ros trouw wacht. Mar jon Kok Theaterpark Het Land van Ooit, Parklaan 40 in Drunen. Ope ningstij denmaandag tot en met zondag van 10.00 tot 17.00 uur. Voor meer informatie: 0416- 377.775. Drenthe en Borger in het bij zonder staan in de maand september extra in de belang stelling. Er zijn bijzondere acti viteiten omdat de momumenten tot Drentse cultuurschat zijn uitgeroepen. Voor hunebedden moet je in Drenthe zijn; dat weet 84 pro cent van de Nederlanders, zo heeft onderzoek uitgewezen. En in dat Drenthe is de gemeente Borger/Odoorn met elf hune bedden het rijkst bedeeld. Het grootste hunebed van ons land ligt vlakbij het dorp Borger zelf, daar is ook het Nationaal Hune bedden Informatiecentrum; geen wonder dat Borger zich ge rust als hunebeddenhoofdstad van ons land durft te afficheren. Borger en z 'n 5 0 00 j aar oude hu nebedden stonden en staan in september extra in de belang stelling dankzij het feit dat deze historische grafmonumenten in september, in het kader van het project Cultuurtoerisme Dren the, tot Drentse cultuurschat werden uitgeroepen. Dat bete kende met name in en om Borger heel veel activiteiten van aller lei aard, van poppenspel tot wandel- en fietsexcursies, en de derde aflevering van het dus nog nieuwe magazine 'In het spoor van Drentse cultuurschatten' was geheel aan Borger en omge ving gewijd. Beelden Met die ene maand en met al die artikelen in het magazine is het uiteraard niet afgelopen. Het Nationaal Hunebedden Infor matiecentrum is praktisch het hele jaar door te bezoeken, je kunt altijd de afwisselende Flintenroute in Borger en omge ving fietsen, met langs die route Hunebedden behoren tot het decor bij de Drentse Rijwielervierdaagse foto GPD niet alleen de hunebedden maar ook eigentijdse stenen beelden, je kunt zelfs een Hunebedden- arrangement boeken, waarbij je drie dagen en dus twee nachten op basis van halfpension in Bor ger, Exloo of Odoorn logeert; in clusief wat leuke extraatj es kost dat 325 gulden per persoon. En volgend jaar zomer gaat er nog iets spectaculairs gebeuren, dat ongetwijfeld veel belang stelling zal trekken; het heeft met stenen te maken maar wordt niet rechtstreeks door het Hunebedden Informatiecetrum georganiseerd, maar door een particulier uit Borger, Martijn Aslander. Hij wil met de hulp van leden van 24 clubs een gi gantische steen van 3000 kilo van Delfzijl naar Borger versle pen. Hein Klompmaker, directeur van het Hunebedden Informa tiecentrum: „Ondanks het feit dat we het dus niet zelf organi seren hebben we af en toe wel overleg met Aslander en de zij nen. We hebben bijvoorbeeld gewaagd of ze van onze kant nog wetenschappers nodig heb ben. Want als je zo'n zware steen over zo'n afstand verslepen gaat, dan is dat toch een interes sant experiment. Hoe houdt die steen zich eronder, wat leert het over hoe het vroeger gegaan is." De steen moet uit een van de Baltische staten komen en wordt per schip naar Delfzijl vervoerd. Het verslepen van de kolos gaat onderdeel uitmaken van een twee weken durend Ga thering Stones-festival, stenen verzamelen dus. Ook het door scouts laten bouwen van het grootste namaak-hunebed ter wereld staat op het programma. Rob de Vries Het Nationaal Hunebedden In formatiecentrum aan de Bron- negerstraat 12 in Borger is van 1 februari tot en met 30 december geopend, door de week van 10.00 tot 17.00 uur, in het week end van 13.00 tot 17.00 uur. Meer informatie over Drenthe, Borger en z'n hunebedden is te bekijken op de websites www- .drentnet.nl en op www.drent- hein.nl Op het vier keer per jaar verschijnende magazine 'In het spoor van Drentse cultuur schatten' kan men zich abonne ren via het NNBT in Drachten, postbus 330,9200 AH Drachten, 0900-9222. Een jaarabonne ment kost 20 gulden. - De Gouverneur van het Land van Ooit houdt ue Durfslurf in dc gaten.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2001 | | pagina 32