Zeeuws vijftal moet Eeklo
uit de as laten herrijzen
AA Gent heeft veel geduld
met Jonathan Constaneia
tattoo van...
dinsdag 28 augustus 2001
Eeklo wil niet meer een ploeg
zoals alle andere in België
zijn. Trainer Philibert de Vlae-
minck wil zijn team het spel la
ten maken, tikken, opbouwen
van achteruit, voetballen op z'n
Ollands. En wie kan er nu het
beste op z'n Ollands spelen? 01-
landers toch? Daarom werd
Danny ter Steege tijdens de
winterstop van het vorige sei
zoen weggeplukt bij Veere en
kwam Gaza Ambiti over van de
tweede selectie van NAC. En
legde de naar de eerste klasse
provinciaal afgezakte club deze
zomer ook nog Jason Blom-
maert (Veere), Elmar Lauret
(Hoek) en Robby van de Wijnc
kel (Maldegem) vast. Vijf Ollan-
ders die KFC Eeklo uit de as
moeten laten herrijzen, na
straatarme jaren weer een
hoopvolle toekomst moeten ge
ven.
Diep verscholen tussen de rij
tjeshuizen en het boerenland
ligt het stadionnetje van wat
ooit een tweedeklasser natio
naal was. De enorme tribune die
hoog boven het veld uitrijst, is
samen met trainer Philibert de
Vlaeminck - zestien jaar basis
speler - de enige tastbare herin
nering aan de tijden van weleer.
De tijden dat KFC Eeklo nog
oprechte aspiraties had om op
het allerhoogste niveau terecht
te komen en bij toppers nog dui
zenden toeschouwers trok, de
tijden dat de Oost-Vlaamse
ploeg nog de macht en de klasse
had om tegenstanders de stui
pen op het lijf te jagen.
Bar slecht
Vanavond, voor het oefenduel
met het een klasse lager voet
ballende Latem, zitten er niet
meer dan veertig, vijftig man op
de eindeloze rijen met plastie
ken stoeltjes. De meesten ma
ken de negentig minuten niet
vol, want het voetbal is niet om
aan te zien, bar en bar slecht.
Ondanks alles begint er sinds
een aantal maanden toch weer
hoop te leven aan de Zandvleu-
gel, nabij de watertoren. Hoop
op een betere toekomst, ,,'t Is in
elk geval beter dan vorig jaar,
maar ja, slechter kan bijna niet,
hé", lacht Alex Willems enigs
zins cynisch. Hij is een van die
supporters die het groen-rood
nooit los zal kunnen laten en de
club na een ellenlange opeen
volging van degradaties blijft
bezoeken.
Willems zegt blij te zijn 'dat die
twee Ollanders ons afgelopen
winter zijn komen versterken'.
„Anders was het pfft geweest en
hadden we weer een klaske la
ger gespeeld." Buurman van de
dinsdagavond Laurent Barbier
knikt bevestigend. De twee zijn
vooral over de van Veere overge
komen Danny ter Steege te
spreken. De 29-jarige Middel
burger bewaart voortdurend de
rust, oogt uiterst betrouwbaar
en zorgt voor aanvallende im
pulsen. Over Gaza Ambiti (21)
hebben ze zo hun bedenkingen.
„Die jongen kan er wat van, da's
zeker. Maar hij moet er zin in
hebben, hè", zegt Barbier met
een veelbetekende blik.
Feit is dat met de komst van de
twee Nederlanders een voorlo
pig einde aan de neergang van
KFC Eeklo kwam. „Het zijn
geen ongelukkige transfers ge
weest", beseft trainer De Vlae
minck. „Met het ingaan van de
winterstop namen we cle voor
laatste positie op de ranglijst in,
degx-adatie dreigde opnieuw.
Onmiddellijk nadat we er Ter
Steege en Ambiti bij kregen,
wonnen we zes wedstrijden op
rij. In de tweede seizoenshelft
hebben we liefst 28 punten ge
pakt en zijn we nog op de zesde
plaats geëindigd. Sinds hun
komst lijkt de neerwaartse spi
raal waarin we al jaren zaten
eindelijk omgebogen. Acht jaar
geleden speelden we nog tweede
klasse nationaal."
Het is dus niet verwonderlijk
dat er deze zomer nog drie Ne
derlanders bijkwamen. Jason
Blommaei-t (20), Robby van de
Wijnckel (21) en Elmar Lauret
(24) verlieten respectievelijk
Veere, Maldegem en Hoek en
kwamen KFC Eeklo versterken.
Philibert de Vlaeminck: „Het
4-4-2-systeem waarin ik mijn
team laat spelen, zijn Belgen
niet gewend. Alleen op het
hoogste niveau durft men het
aan op die manier te voetballen,
in Nederland speelt haast ieder
een het. Hollanders zijn dus
makkelijker in te passen voor
mij. Bovendien is gebleken dat
Nederlanders zich uitstekend
aan een nieuwe omgeving kun
nen aanpassen. Ze zijn wat soci
aler, losser van mentaliteit. Alle
vijf zijn ze onmiddellijk in onze
groep opgenomen, het klikte
vanaf het allereerste begin."
Koeien
Danny ter Steege is het na een
halfjaartje Eeklo al helemaal
gewend in het Belgische voet
bal. „Je kijkt je ogen uit. Als je
die accommodaties van sommi
ge ploegen ziet... Ongehoord
voor een niveau als dit (verge
lijkbaar met tweede klasse in
Nederland). Maar je hebt ook
het andere uiterste. Dan jagen
ze net de koeien van het veld
wanneer je aan komt rij den.De
Middelburger ondervond wei
nig aanpassingsproblemen. „Ik
weet nog dat ze me waarschuw
den voor de Zeeuwen toen ik
van Zwolle naar Zeeland ver
huisde. Zeeuwen zijn ontzet
tend stug, zeiden ze. Eenzelfde
soort waarschuwing kreeg ik
toen ik in Eeklo ging voetballen.
Nou, beide keren viel dat dus
ontzettend mee. Ach weet je, het
ligt gewoon aan jezelfJij gaat
naar een nieuwe omgeving, dus
jij moet je aanpassen."
Problemen
Gaza Ambiti's overgang van
NAC 2 naar het bescheiden KFC
Eeklo ging niet zonder proble
men gepaard, moet de techni
sche spits zelf erkennen. „Het
ging absoluut niet. Ik heb zelfs
op het punt gestaan de club te
verlaten." Hij legt uit waarom:
„Ik kwam van NAC, alles ging
daar bijna automatisch. Hier is
het niveau veel en veel lager, een
verschil van dag en nacht. Mijn
medespelers begrijpen me vaak
nietwant ik ben veel verder dan
zij. Ik kon daarin het begin he
lemaal niet mee omgaan, ik ging
slechter en slechter spelen en
had het gevoel dat ik in de hel
was beland. De mensen gingen
me zelfs uitfluiten."
Maar het gaat al wat beter. „Ik
hou me scherp door mezelf te
dwingen elke wedstrijd de abso
lute uitblinker te zijn. Ik wil me
in de kijker spelen, want ik wil
sowieso hogerop, 't Maakt me
niet uit waar, maar het liefst in
Nederland. Het hele idee over
voetbal in België, het staat mij
niet zo aan."
Elmar Lauret en Jason Blom-
maert zitten nog in het gewen
ningsproces. De spits en de mid
denvelder maken bij Eeklo voor
het eerst kennis met het Belgi
sche voetbal. Lauret: „Ik moet
zeggen dat het best aanpassen
is. Vooral op voetballend ge
bied, de manier van spelen. Bij
Hoek waren de ti'ainingen met
name op de techniek gericht,
hier is het een stuk fysieker alle
maal. Ik vind de trainingen ook
zo lang; twee uur en een kwar
tier. Ik zit er nu al flink door
heen, maar misschien dat het
voordelig werkt op de lange ter
mijn."
De groepssfeer is beide jonge
lingen echter uitstekend beval
len. Blommaert: „Maar met de
taal had ik het in het begin nog
wel eens moeilijk. Hadden ze
het over een deboleetje, een ver
snelling, en de baklijn, de zes
tienmeterlijn, wist ik veel waar
ze het over hadden.
Verademing
Spits Robby van de Wijnckel is
al redelijk vertrouwd met hoe
het er in het Belgische voetbal
aan toe gaat. KFC Eeklo bevalt
hem na een paar weken al een
stuk beter dan zijn oude club
Maldegem. „We spelen hier met
drie volledig aanvallend inge
stelde spelers. In België! Dat
was bij Maldegem wel wat an
ders. Daar metselden ze het ach
terin dicht, zoals haast elke
ploeg in België doet, en probeer
den ze met lange halen de spit
sen te bei-eiken. Die moesten
dan maar zien wat ze er mee de
den."
Ook de benadering van de trai
ner vindt Van de Wijnckel een
verademing. „Philibert de Vlae
minck is gewoon een mens; die
trainer van Maldegem was al
lesbehalve een mens. Die man
stond dus écht boven de groep."
Van de Wijnckel, Ter Steege, De
Vlaeminck, ze hebben allemaal
vextrouwen in een glansrijk sei
zoen. De Vlaeminck: „De offici
ële doelstelling van de club is die
zesde plaats te evenaren. Maar
ik vind dat we ons terdege ver-
sterkt hebben en de oude kern is
intact gebleven, dus zit er mis
schien nog wel meer in. Mis
schien wel een eindrondeticket,
de play-offs." Ter Steege: „Bel
gen zijn wat bescheidener, hè.
Maar ik zeg met mijn Hollandse
lef dat we voor niets minder dan
het kampioenschap gaan. Ha-
ha."
Gifbeker
KFC Eeklo straalt deze dins
dagavond echter weinig ambi
ties uit. De wedstrijd tegen FC
Latem eindigt in 1-1. Elmar
Lauret scoort uit een van de
schaarse kansen het enige doel
punt voor de thuisclub. Latem
komt via een penalty in de slot
fase nog op gelijke hoogte. De
supporters Laurent Barbier en
Alex Willems maken dat alle
maal nog mee, ze zijn tot het
laatst gebleven, hebben de gif
beker tot op de bodem leegge
dronken. „Nee, het was nie goe
vandaag", dat ziet Barbier ook
wel in. „De Ollanders hadden
het ook nie, nee. Maar wat wilt
ge. Als ze echt goe zijn, dan voet
ballen ze nu niet bij Eeklo, hè."
Björn Gooiden
Jan Boskamp noemde hem ja
ren geleden het grootste ta
lent dat hij ooit had zien spelen.
De toenmalige hoofdtrainer van
AA Gent deed zelfs een gewaag
de uitspraak. „Als ik naar een
andere club ga, dan neem ik hem
mee." Maar zover kwam het
niet. Oud-intemational Bos
kamp vertrok naar Georgië en
Jonathan Constaneia bleef ge
woon in Gent. Daar heeft de 15-
jarige Terneuzenaar inmiddels
de reputatie opgebouwd van
een uitzonderlijk talent die zijn
eigen weg gaat. En dat leidt
soms weieens tot gefronste
wenkbrauwen.
Aangezien de velden op het
jeugdcomplex van AA Gent zijn
ingezaaid, trainen de verschil
lende jeugdploegen deze avond
in het enkele kilometers verder
gelegen Melle. Langs de hoofd-
Naam: Nienke de Vries
Leeftijd: 27
Club: Oostkapelle
„Ik heb heel lang met het idee
gespeeld een tatoeage te la
ten zetten. Het heeft enige
tijd gekost om die drempel
over te komen, want je
draagt zo'n ding natuuxiijk
wel de i-est van j e leven met j e
mee. Op het moment dat ik
een nieuwe weg in mijn leven
was ingeslagen, heb ik de
stap gewaagd. Deze tattoo is
een onderdeel van de nieuwe
weg."
,Ik ben samen met een vrien
din, die ook een tatoeage wil
de, naar Rotterdam gegaan.
Ik ben twee keer naar de tat-
tooshop geweest om in boe
ken een mooi exemplaar uit
te zoeken. Op mijn derde be
zoek is de tatoeage op mijn
schouderblad geplaatst. In
het bijzijn van die vriendin,
want ze wilde eerst wel eens
zien hoe het er allemaal aan
toe ging, voordat ze er zelf
voorging. Waarschijnlijk
leek het haar mee te vallen,
weg van het stadje ligt een im
mens grasveld, waarvan de
kwaliteit te wensen overlaat.
Vijf teams werken er, zelfs nu de
competitie al van start is ge
gaan, hun trainingen af. Eén
van die ploegen is de min vijf
tien, waarvan Jonathan Con
staneia deel uitmaakt. Dat hij
een buitenbeentje binnen zijn
ploeg is, is in één oogopslag te
zien.
r
want niet veel later heeft zij
ook een tatoeage laten aan
brengen."
„Toen mijn medespeelstei's
bij Oostkapelle vier jaar te
rug voor het eerst met mijn
tattoo, een 'trible', werden
geconfronteerd, werd er na
tuurlijk een aantal grappen
overgemaakt. Zo van 'kijk
uit, er zit een spin op je rug'
en 'je moet je toch wat beter
wassen, want er zit nog een
vlek op je schouderblad'.
Maar ze waren het al snel ge
wend. Ik was de eerste met
een tatoeage bij Oostkapelle.
Nu zijn het er al vier. Ik denk
dat de een de ander een beetje
aansteekt."
Van de zestien aanwezige spe
lers dragen er op de warme zo
meravond namelijk vijftien een
korte bi-oek en een shirt. Jona
than Constaneia beweegt zich
echter voort in een lange broek
en een trui met lange mouwen.
Het geeft in zekere zin aan dat
Constaneia binnen de spelers
groep van trainer Eddy van
Laethem een speciale positie in
neemt. Maar daar mag dan na-
tuurli jk geen misbraik van wor
den gemaakt.
„En dat doet Jonathan zo nu en
dan wel", geeft Van Laethem
toe. Het beste voorbeeld daar
van is de lange afwezigheid van
Constaneia tijdens de voorbe
reiding op het nieuwe seizoen.
Zijn trainer: „We zijn met deze
groep op 22 juli begonnen met
trainen. Jonathan was er niet en
we hadden ook niets van hem
gehoord. Hij heeft één keer ge
beld, om te vragen wanneer ze
hem-op kwamen halen. Op
woensdag 15 augustus kwam hij
voor het eerst trainen. Wat zijn
uitleg was? Hij zei dat hij dacht
dat we hem wel op zouden ko
men halen."
Veel geduld
De uitleg over zijn geringe trai-
ningsarbeid in de voorbereiding
doet de jonge aanvaller met een
simpel antwoord af. „Ik had
geen zin", zegt Constaneia. La
ter laat hij iets meer los. „Ik was
op vakantie geweest en ik heb
gewerkt. Daardoor ben ik later
gaan trainen."
Zijn trainer geeft toe dat een an
dere speler misschien wel de
wacht zou zijn aangezegd.
„Maar met Jonathan hebben we
heel veel geduld", erkent Van
Laethem. „Ik neem het die jon
gen niet kwalijk. De grote talen
ten zijn vaak de moeilijkste jon
gens. En Jonathan barst van de
kwaliteiten. Veel clubs dromen
van zo'n speler. Hij heeft zater
dag in de eerste competitiewed
strijd tegen Sint-Truiden ook
alweer meegedaan. En toen gaf
hij gewoon weer twee assists. Of
hij ook heeft gescoord? Nee, dat
niet, maar hij speelde wel heel
goed."
Constaneia zelf was ook wel te
vreden met zijn eerste optreden.
„Ik heb twee assists gegeven en
één keer gescoord." Maar hij
had volgens zijn trainer toch
geen doelpunt gemaakt? „Ja
wel, maar dat weet de trainer
misschien niet meer", is zijn uit
leg met een Belgische tongval
Over het algemeen laat het jon
ge talent weinig los over zijn si
tuatie bij AA Gent, waar hij de
voorgaande jaren in het inter
naat van de club woonde en op
het Don Bosco College een stu
die volgde. Een plek op het in
ternaat houdt namelijk voor die
spelers in dat ze minimaal het
VWO moeten volgen. Maar op
het internaat woont Jonathan -
Constaneia inmiddels niet meer.
Hij heeft besloten om weer thuis
in Terneuzen te gaan wonen.
Het Don Bosco College heeft hij
ingeruild voor Scholengemeen
schap De Rede.
Het loopt de laatste tijd dus niet
helemaal lekker tussen Con
staneia en zijn club. En volgens
de Terneuzenaar heeft hij dan
ook op het punt gestaan de club
te verlaten. Hij zou zo bij Club
Brugge terecht kunnen, maar
van een overgang is het niet ge
komen. „Hans Galjé belde me,
dat ik bij Brugge welkom was",
vertelt Constaneia.
„Dat lijkt me heel voorbarig",
zegt Galjé, hoofd jeugdoplei
dingen bij Club Brugge, zelf. „Ik
heb via via wel gehoord dat hij
wat probleempjes heeft bij
Gent, maar er is geen contact
met hem geweest. Jaren geleden
waren we in hem geïnteresseerd,
maar de keuze viel toen op AA
Gent. Ik heb Jonathan later nog
wel met Gent tegen Brugge zien
spelen en het is zeker een talent
volle speler. Of hij een uitzon
derlijk talent is? Daar heb ik
hem de laatste jaren te weinig
voor zien spelen. Maar ik sluit
niet uit dat hij het is."
Galjé zegt echter ook dat Jona
than Constaneia best welkom
zou zijn, indien het met AA Gent
tot een breuk zou komen. „Als
hij per se weg zou willen en Gent
zou toestemming geven, dan
mag hij bij ons wel een paar trai
ningen meedoen en een oefen
wedstrijd spelen. Wij zouden in
elk geval kandidaat zijn, maar
we willen hem niet wegti'ekken
bij Gent. Laat dat voorop
staan."
Voorwaarden
Voorlopig is Constaneia dus nog
altijd speler van AA Gent en hij
traint en speelt gewoon weer
mee. Bij AA Gent willen ze er al
les aan doen, om hem te laten
slagen. „Ik hoop niet dat hij de
gemakkelijke kant kiest", zegt
Eddy van Laethem. „En daar ga
ik hem mee helpen, want Jona
than heeft veel mogelijkheden.
Er zijn nu in een gesprek met
hem en zijn ouders bepaalde
voorwaarden gesteld en alles is
voor hem geregeld. Hij zal zich
alleen aan de regels moeten
houden. Dus wanneer hij om
vier uur wordt opgehaald, dan
moet hij ook klaar staan. Want
wanneer je wilt komen voetbal
len, dan moet je er ook zijn.
Van Laethem, die Constaneia
voor het eerst onder zijn hoede
heeft, ziet in de jonge spits een
toekomstig profvoetballeix „Hij
heeft vorig jaar bijvoorbeeld
meegespeeld met de min zestien
tegen Anderlecht en hij was één
van de betei'e spelers op het
veld. Teiwijl die jongens alle
maal twee jaar ouder waren. Ik
ga me er dan ook tweehonderd
procent voor inzetten, dat hij op
de goede weg blijft. Want Jona
than heeft er het talent voor en
als hij ook karakter toont, dan
komt het.goed. Dan kan hij van
zijn hobby zijn werk maken."
Barry van der Hooft
Voetballer Jonathan Constaneia heeft veel talent. Als hij volgens trainer Eddy van Laethen karakter
toont, kan hij van zijn hobby zijn werk maken. foto Peter Nicolai
De vijf Zeeuwse voetballers die bij Eeklo spelen (vlnr): Robby van de Wijnckel, Elmar Lauret, Gaza Ambiti, Jason Blommaert en Danny ter Steege.
foto Peter Nicolai
