De snelle genezing van Ferdi E.
PZC
Advocaat Milosevic Arrestatie onder het motto
verkopen leugens niet geschoten is altijd mis
Heijn slachtoffer
van uitzonderlijk
wreed misdrijf
beticht tribunaal van
Advocaat hoopt dat vrijgelaten moordenaar met rust wordt gelaten
2 augustus 1951
De enkelband waarmee
hij een half jaar lang on
der elektronisch toezicht
stond, is vandaag afge
gaan, Daarmee kwam
voor Ferdi E. uit Lands
meer een eind aan de straf
die uiteindelijk dertien
jaar en vier maanden
duurde. Slechts drie jaar
daarvan bevond hij zich in
een TBS-kliniek. Een in
terview met zijn advocaat
Willem Anker, over de na
sleep van een van de meest
spraakmakende ontvoe
ringszaken uit de Neder
landse geschiedenis.
door Jacob van der Meulen
en Pauline van der Mije
Een 'uitzonderlijk wreed'
misdrijf, één van de 'be
ruchtste moordenaars van na
de oorlog', een 'ijskoude' en
'griezelige man'. De moord
op Gerrit Jan Heijn uit Bloe-
mendaal en de afpersing van
diens familie wekten na de
ontknoping in 1988 een golf
van afschuw op. De dader
Ferdi E. moest een geweten
loos monster zijn, of tenmin
ste zwaar gestoord, om men
sen zo te laten lijden.
Gerrit Jan Heij n bleek twaalf
uur na zijn ontvoering al te
zijn doodgeschoten, maar
zijn familie werd tot het ui
terste op de proef gesteld. Pas
zeven maanden na de ont
voering kregen zij duidelijk
heid over diens lot.
De in Landsmeer wonende
Ferdi E. had niets tegen de
familie Heijn. Dat Gerrit
Jan, broer van Albert Heijn,
zijn doelwit werd, was puur
toeval. De toen 45-jarige E.,
ooit een veelbelovend inge
nieur, was drie jaar eerder
werkloos geraakt en leek
maatschappelijk gezien vol
komen uitgerangeerd. Dat
was de trieste uitkomst van
zijn avontuur met het project
Nieuwe Banen Nijmegen,
dat zich ten doel stelde werk
te scheppen. Een conflict
over financiën leidde tot een
breuk met zijn partners.
E. was diep gekrenkt. Na
twee verloren rechtszaken
besloot hij wraak te nemen,
met grof geweld. Maar om
een afrekening te organise
ren had hij geld nodig. Veel
geld. En dat had de familie
Heijn. Zo luidt althans het
motief dat Ferdisteeds heeft
genoemd.
Op 9 september 1987 stapte
E. bij Heijn in de auto en reed
met zijn geboeide gijzelaar
naar de Veluwe.'s Avonds, in
de bossen bij Renkum, schoot
hij zijn gevangene plotseling
door het achterhoofd. Hij
had vooraf eert diepe kuil ge
graven in het bos, waar hij als
kind vaak had rondge
dwaald. Nadat hij Heijns bril
had gepakt en diens pink had
afgesneden, begroef hij hem.
E. eiste 8,4 miljoen in contan
ten en duizend kostbare dia
manten. Later verhoogde hij
het losgeld en maakte zoge
naamd ook Gerrit Jans leven
moeilijker: de familie kreeg
diens bril toegestuurd, zodat
hij niet meer zou kunnen le
zen. Toen dat niet hielp, volg
de het luguberste moment
van de hele ontvoering: de af
gesneden pink kwam met de
post. 'Voorlopig kan hij geen
piano spelen, maar de wond
geneest goed', stond in de be
geleidende brief.
Geen levensteken
Hoewel het gevraagde le
vensteken van Gerrit Jan uit
bleef, werd toch een afspraak
gemaakt over het losgeld.
Een Ahold-medewerker met
de codenaam Rosa zou het
vervoeren. Hij moest op 12
november in het Amster
damse Okura hotel op een te
lefoontje met instructies
wachten. Het ging mis. E.
belde te laat. Hij meldde zich
pas twaalf dagen later weer.
Rosa moest een deel van het
losgeld onder een eik langs de
snelweg Utrecht-Arnhem
achterlaten. Aldus geschied
de. Een bij de eik achtergela
ten briefje aan een klinker
stuurde de koerier verder
naar een AH-filiaal in Arn
hem, waar nadere telefoni
sche instructies zouden vol
gen. Deze keer kwam de
chauffeur echter te laat om
dat de winkel op slot was.
Toen de sleutel kwam, had E.
al vier keer tevergeefs ge
beld. Het losgeld onder de eik
had hij inmiddels wegge
haald.
Het was uiteindelijk E. zélf
die de politie op het juiste
spoor zette door de gemerkte
bankbiljetten van het losgeld
uit te geven aan dagelijkse
boodschappen. Hij kreeg in
december 1988 twintig jaar
gevangenisstraf en TBS op
gelegd. Daarvan heeft hij
dertien jaar uitgezeten. GPD
donderdag 2 augustus 2001
door Jacob van der Meulen
en Pauline van der Mije
Het laatste jaar van zijn straf
bevond Ferdi E. zich al
meer buiten de muren van een
inrichting dan daarbinnen. Zo
verbleef hij enige maanden in de
open gevangenis in Hoorn waar
hij overdag werkte en in de
weekenden thuis was. De laat
ste zes maanden stond hij thuis
onder elektronisch toezicht. Op
hetzelfde adres waar een grote
politiemacht de ingenieur, zijn
vrouw, twee kinderen en twee
logees in de vroege ochtend van
6 april 1988 van het bed lichtte.
In 1989 vond Willem Anker op
zijn bureau in Leeuwarden een
briefje met het verzoek E. te bel
len. Hij kon er uit opmaken dat
het om een levensdelict handel
de waarbij ook TBS was opge
legd. En dat is nu precies het
soort zaken waar hij en zijn
tweelingbroer Hans Anker in
zijn gespecialiseerd. In de kas
ten van de advocaten bevinden
zich bijvoorbeeld het dossier
van de inmiddels overleden
meervoudige moordenaar Hans
van Zon, de pleitnota's voor de
twee vei'dachten in de zaak
Meindert Tjoelker, het vonnis
van de dader van de dubbele
moord in Anjum en de corres
pondentie met de schrijver-
kunstenaar Klinkhamer die zijn
wouw dood sloeg en in de tuin
begroef.
Na zijn arrestatie kreeg Ferdi E.
de Haarlemse advocaat C.M.
Sanders toegewezen omdat die
op dat moment piketdienst had.
Sanders bleef zijn raadsman
totdat E. in hoger beroep door
het Amsterdamse gerechtshof
werd veroordeeld tot twintig
jaar cel en TBS. Anker: Enige
weken daarna heeft Ferdi mij
gebeld of ik hem wilde bijstaan
in de dan volgende fase. Met an
dere woox-den: Ik heb 20 jaar en
TBS. Wat kunt U voor mij bete
kenen?
Belangstelling
Natuurlijk volgde ik net als elke
Nederlander tot dat moment de
zaak al. Door het delict zelf, de
persoon van het slachtoffer en
de lange periode van zeven
maanden waarin het slachtoffer
niet werd gevonden, had het ook
op mij als burger een grote im
pact en als advocaat volgde ik
het met professionele belang
stelling. Ik heb in mijn praktijk
met veel TBS-zaken te maken."
Het eerste contact met zijn cli
ënt had Willem Anker in de
Scheveningse gevangenis.
,,Dan moet je even afwachten of
het klikt tussen raadsman en
cliënt. Zowel op het persoonlij
ke vlak als qua strategie, want
anders kun je niet verder. Het
was geen politiex-echter-zaak
die na twee maanden uit de kast
verdwijnt. Dat beseften we bei
den, dus hadden we in het begin
intensieve en langdurige ge-
sprekken. Toen wij goed op één
lijn bleken te zitten, hebben wij
in een vroeg stadium een plan
van aanpak voor die 20 jaar en
TBS ontwikkeld. We hebben
veel tijd besteed aan het uitstip
pelen van een traject waardoor
hij uiteindelijk weer goed voor-
bereid zou terugkeren in de sa
menleving. Het belangrijkste
was de straf zo kort mogelijk te
laten duren zodat Ferdi zo snel
mogelijk naar de TBS-kliniek
kon. Dat is geslaagd."
Rapporten
Al na 7,5 jaar detentie werd de
ingenieur overgebracht naar de
Van Mesdagkliniek in Groxiin-
gen. Dat gebeurde nadat ge
dragsdeskundigen, onder wie
oud-geneesheer/directeur Ren-
gelink van de Van Mesdag, in
opdracht van Anker verschil
lende rapporten hadden opge
steld. Daaruit bleek dat een ver
snelde plaatsing in een kliniek
wenselijk en noodzakelijk was.
De toenmalige minister van
Justitie Sorgdrager beoordeel
de het verzoek tot versnelde
plaatsing tegen de achtergrond
van het rapport dat professor
Beyaert van het Pieter Baan
Centrum kort voor het proces
tegen E. had opgesteld. Daaruit
bleek dat de behandeling van de
dader vele jaren zou duren. Er
werd zelfs gesproken over een
TBS-periode van zes jaar. Bey
aert diagnostiseerde een ernstig
en chronisch depersonalisatie
syndroom met gevaar voor reci
dive.
Anker: „Sorgdrager heeft toen
een rekensommetje gemaakt. E.
had al zeven jaar cel gehad. In
het kader van de Vervroegde In-
vrijheidsstelling (VI) bedroeg de
uiteindelijke straf 13 jaar en
vier maanden. Tijdens de TBS-
periode zou de straf tegelijker
tijd meelopen, zodat het einde
van de behandeling naar ver
wachting zou samenvallen met
de datum van VI op 2 augustus
2001."
Witte jassen
„Vele deskundigen en ook ik zijn
er van uit gegaan dat de tbs lang
zou duren maar het duurde
maar drie jaar. Toen oordeelden
witte jassen dat er geen recidi
vegevaar meer was. Misschien
heeft het Pieter Baan Centrum
de behandelingsduur destijds
niet goed ingeschat. Drie jaar
TBS is extreem kort. Daardoor
kreeg je de unieke situatie dat
hij uitbehandeld was maar te
rug moest naar een gevangenis.
Bij mijn weten is dat nog nooit
eerder inNederland gebeurd."
De afgelopen jaren hebben Wil
lem Anker en E. veel gesproken
over diens vrijlating. Ook met
de echtgenote van Eonderhield
Anker regelmatig contact. Een
belangrijk thema in die ge
sprekken was hoe invulling te
geven aan de periode na de be
ëindiging van de straf. Ferdi E.
heeft daarbij besloten volstrekt
niet naar buiten te willen tre
den „Ik ben van mening dat ik
de slachtoffers de minst slechte
dienst bewijs door uw verzoek
niet te honoreren", zo schxijft
hij. Het feit dat E. voor de luwte
heeft gekozen, vindt Anker niet
onverstandig. „Soms adviseren
wij een cliënt zelf een medium te
kiezen en naar buiten te treden,
opdat het daarna stiller wordt.
Maar het naar buiten treden of
te zwijgen blijft een lastig
vraagstuk. Alleen de betrokke
ne zelf kan dat beantwoorden.
Ik hoop van ganser harte dat hij
nu geen veroordeelde meer is en
dat men hem met rust zal laten.
GPD
Advocaat Willem Anker had de afgelopen jaren intensief contact met Ferdi E„ die vandaag wordt vrijgelaten. foto GPD
Kerkorgel
De hervormde gemeente van
Wemeldinge probeert een ma
nier te vinden om toch een or
gel in de kerk te bouwen. Een
testament uit 1787 bepaalde
dat de gemeente een flink le
gaat zou krijgen, op voorwaar
de dat in de kerk geen orgel
Een arrestatieteam in actie. Hoewel er twijfels waren of zij de juiste daders achtex-volgden, traden de le
den van het arrestatieteam hard op in Goes op 16 oktober 1997. foto Phil Nijhuis/GPD
door Marjolijn de Cocq
Er dreigt een onverkwikke
lijk welles-en-nietes spelle
tje rondom de persoon van
Slobodan Milosevic. De Ameri
kaanse oud-minister van Justi
tie en advocaat Ramsey Clark,
die Milosevic de afgelopen da
gen sprak, stelt dat het Joego-
slavië-Tribunaal leugens ver
koopt.
Clark stelt tevens dat het tribu
naal de 'fundamentele mensen
rechten' schendt van de de oud
president van Sex*vië en Joego
slavië. Het tribunaal noemt
Clarks beweringen 'bezijden de
waarheid'.
Clark, verklaard tegenstander
van de Navo-bombardementen
op Servië en pleitbezorger van
verdrukten der aarde als Sad
dam Hoessein en Moammar
Khadaffi, zegt dat het tribunaal
'systematisch' weigert de advo
caten van Milosevic' keuze toe
te laten tot de gevangenis. Zelf
heeft Clark een 'bepi-oeving'
van 27 dagen moeten doorstaan
om tot het tribunaal-bolwerk
door te dringen. Een 'spoed-mo-
tie' aan de rechters inMilosevic-
zaak werd door de griffie van
het tribunaal dagenlang achter
gehouden.
Maar het tribunaal zegt dat juist
de hand over het hart is gestre
ken voor het bezoek van Clark.
Volgens de regels van het tribu
naal mag alleen een gevolmach
tigd advocaat een verdachte on
der vier ogen spx*eken. En
volmachten, Milosevic zei dat
bij zijn voorgeleiding op 3 juli,
wenst de oud-px-esident niet uit
te delen omdat hij geen advoca
ten hoeft voor een tribunaal dat
hij toch als 'illegaal' beschouwt.
Omdat Milosevic inmiddels het
eerste bewijsmateriaal heeft ge
kregen dat de aanklagers in zijn
proces willen gebruiken, vond
het tribunaal het beter als hij nu
wel een advocaat kon consulte
ren 'in een besloten setting'. An
dere verzoeken van advocaten
worden 'op hun merites' beoor
deeld.
Ongebruikelijk
Het tribunaal hoopte stiekem
dat Clark, vice-voorzitter van
het gezelschap dat zich luid
keels profileert als 'Internatio
naal Comité voor de verdedi
ging van Slobodan Milosevic',
de verdachte ertoe zou overha
len iemand te volmachtigen.
„De omstandigheden zijn onge-
bi-uikelijk", aldus woordvoer
der Jim Landale van het tribu
naal. „Milosevic heeft tot nu toe
geweigerd een advocaat aan te
stellen. Natuurlijk willen wij
liever dat hij een advocaat be
noemt, of een team van advoca
ten,om een grondige en robuus
te verdediging op te bouwen."
Maar volgens Clark is dat wel
het laatste wat de montere, ont
spannen en alerte gevangene
van plan is. Milosevic heeft geen
'spreekbuis' nodig, alleen een
team van advocaten-assisten
ten die het veldwerk verrichten
dat voor de oud-president in de
cel onmogelijk is.
Volgens Clark bevindt Milose
vic zich in een volslagen isole
ment. Hij wordt apart gehouden
van andere gevangenen en ont
vangt 'geen bezoek'. Alleen zijn
vrouw Mira Markovic mocht
hem spreken onder 'pijnlijke' en
'wrede' omstandiglieden. „Ze
kreeg te horen dat ze niet met de
pers mocht prate"
Zelfverkozen
Volgens het tribunaal is Milose
vic' isolement echter zelfverko
zen. Inderdaad wordt hij op ver
zoek van hoofdaanklager Carla
del Ponte doelbewust afgezon
derd van een aantal Bosnisch-
Servische gevangenen. Maar
vorige week zijn de detentie-
vooi"waarden versoepeld en
mag hij naast Kroaten en mos
lims ook andere Sexviërs zien.
Het is Milosevic zelf die dat na
drukkelijk heeft geweigerd.
Milosevic kan gebruik maken
van de gevangenistelefoon. En
naast zijn vi'ouw Mira heeft
Milosevic ook bezoek gehad van
de Canadese advocaat en Comi
té-lid Christopher Black en
twee Servische raadslieden, zij
het niet onder vier ogen.
Volgens Clark, die Milosevic
van advies wil dienen zodra die
daarom verzoekt, zal de oud-
px-esident als eerste zet te zijner
verdediging zijn 'onrechtmati
ge' arrestatie en de 'onrechtma
tigheid' van het Joegoslavië-
Tribunaal aanvechten. Daarna
zal Milosevic, beschuldigd van
etnische zuiveringen tijdens de
Opei'atie Hoefijzer tegen de Al
banezen in Kosovo in 1999, aan
tonen dat hij geen enkele mis
daad heeft begaan.
„Alles wat hij deed, en dat zal
hij bewijzen, was om de soeve
reiniteit van zijn land te be
schermen", aldus Clark. „Zege
ven hem de schuld van het
uiteenvallen van Joegoslavië.
Terwijl hij juist probeerde dat te
voorkomen." GPD
door Peter Elberse
Op 16 oktober 1997 slaat voor
de 33-jarige Bulgaar Kras-
simir Borissov Savov in Zeeland
het noodlot toe. In de loop van
die dag wordt hij samen met zijn
vriend Minev zonder het zelf te
weten aangemerkt als vuurwa
pengevaarlijke crimineel en on
der observatie genomen door de
politie.
Die middag krijgt hij de schrik
van zijn leven: nadat Minev en
hij een vestiging van de Rabo
bank in Goes hebben betreden
om geld te wisselen, worden ze
besprongen door een groep
mannen, die hen met geweld te
gen de grond werken. De man
nen roepen dat ze van de politie
zijn - het is een airestatieteam,
overwegend in burger gekleed,
uit de politieregio Rotterdam-
Rijnmond. „Ik geloofde dat
niet", verklaart Minev later op
het politiebux-eau, juist door die
bux-gerkleding. „Ik dacht dat zij
mij wilden beroven." Het heeft
er alle schijn van dat autohan
delaar Savov hetzelfde dacht:
hij verzet zich hevig en blijft dit
doen tot hijaan het eind van het
transport naar het politiebu
reau, buiten bewustzijn raakt.
Het arrestatieteam (AT) is inge
schakeld door het Openbaar
Ministerie in Middelburg. Eer
der die dag hebben twee gewa
pende mannen samen met een
vluchtautochauffeur in West-
dorpein Zeeuws-Vlaanderen
een bank ovexvallen. Personeel
van de veerdienst Breskens-
Vlissingen zet de politie op het
spoor van twee mannen, die in
een qua kleur vergelijkbare au
to i*ijden, waarvan het kenteken
gedeeltelijk is afgeplakt. Over
leg tussen politie en OM leidt tot
het besluit een AT in te zetten.
Wat de politie spijtig genoeg
niet weet, is dat de twee net een
uitgebreide controle door de
marechaussee - niet op de hoog
te van de bankovei*val - achter
de rug hebben. Met Minev en
Savov is niets aan de hand, het
kenteken is afgeplakt met een
geldig exportkenteken, beiden
verblijven legaal in Nederland.
De marechaussee wijst hen de
kortste weg naar Goes.
Twijfel
Tijdens de observatie in Bres-
kens, waar Minev en Savov op
de veerboot wachten, slaat bij
de politie de twijfel toe of ze wel
de juiste vei'dachten op het oog
hebben. Ze voldoen niet of nau
welijks aan het signalement en
ze gedragen zich alleiminst als
vluchtende bankrovers. Boven
dien ontbreekt de dei-de man.
Onder het mom ,niet geschoten
is altijd mis, zo blijkt uit het
rijksrecherchedossier, wordt
besloten de arrestatie door te
zetten. Savov ovei'lijdt in de
nacht na zijn arrestatie in een
ziekenhuis in Goes. Nadat hij is
overmeesterd, wordt hij in
buikligging op de achterbank
van een auto gelegd, geblind
doekt en geboeid aan lianden en
benen. Een AT'er gaat half bo
venop hem zitten, want Savov is
ook in die benarde positie nau
welijks in bedwang te houden.
Hij schreeuwt en vecht. Later
tijdens het rijksrecherche-on
derzoek verklaart een van de
AT'ers dat hij slechts één keer
eerder heeft meegemaakt dat ie
mand zich zo hevig verzette.
„Die arrestant veronderstelde
vermooi'd te worden en verkeer
de in doodsnood. Savov heeft
een vergelijkbaar gedrag ver
toond."
De sectie geeft geen definitief
uitsluitsel over de doodsoor
zaak. Savov heeft zes gebroken
ribben. De Nederlandse advo
caat van de weduwe-Savov,
G.P Hamer, meent dat die frac-
turen zijn ontstaan door het po-
litiegeweld dat op Savov is uit
geoefend. Een van de AT'ers
heeft hem op zeker moment met
kracht tegen de boi-st geschopt,
om het verzet te breken en uit
„ergernis", zo geeft de betrok
ken AT'er toe tegenover de
rijksrecherche. Een door Hamer
ingeschakelde arts sluit uit dat
de gebroken ribben het gevolg
zijn van de hai-tmassage die een
AT'er op Savov heeft toegepast
nadat deze het bewustzijn had
verloren.
Sectie
De patholoog-anatoom die de
sectie verricht, komt tot de slot
som dat Savov is overleden aan
een hartritmestoornis, het ge
volg van een aantal factoren:
een ziekelijke afwijking aan de
hartspier, de doorgemaakte
emoties (de vermoedelijke
doodsnood) en mogelijk zuur
stoftekort door de houding
(buikligging) waarin Savov
naar het politiebureau wei-d af
gevoerd. Overigens was dat een
rit van een paar minuten. Buik
ligging kan bij dikke mensen -
tot welke categorie Savov be
hoorde - tot zogeheten hou-
dingsvex-stikking leiden. Een
AT'er wist dat, maar dacht er
niet aan.
Het rijksrecherche-onderzoek
levert naar de mening van de
toenmalige hoofdofficier geen
grond voor strafvervolging van
de betrokken AT'ers op. Op de
dag van de arrestatie stelt de po
litie vast dat Minev en Savov
niets met de bankovex-val te ma
ken hebben - de werkelijke
ovexwallers blijven alsnog on
vindbaar.
Informatie
Na verloop van tijd wordt het
stoffelijk overschot van Savov
naar Bulgarije overgevlogen,
waar zijn vrouw en twee kinde
ren hem mogen begraven. De
Nederlandse staat onderneemt
niets ten aanzien van de familie.
De weduwe Savov moet zich in
bochten wringen bij de Neder
landse ambassade om informa
tie over de fatale lotsgeschiede-
nis van haar man te krijgen. Zij
neemt een advocaat in de arm,
die tevergeefse pogingen doet
om Nederland te laten meewei--
ken aan een contra-onderzoek
naar de exacte oorzaak van de
tragische dood van Savov.
In Bulgarije blijkt bovendien
dat het lijk van Savov zonder
hart is teruggestuurd. Nu de
sectie heeft uitgewezen dat Sa
vov aan een hartritmestoornis is
overleden, is juist dat orgaan
van cruciaal belang, zeker om
dat de sectie in Nederland geen
eenduidig uitsluitsel geeft over
het ontstaan van die stoornis.
Voor advocaat Hamer is het ver
dwijnen van het hart niets meer
en niets minder dan het verdon-
kei'emanen van bewijsmateri
aal. ANP
werd gebouwd. Het legaat is
destijds aangenomen en dus
zit de kerk nog steeds zonder
orgel. Diverse manieren om
onder de bepaling uit te ko
men, zijn op niets uitgelopen.
De gemeente overweegt nu een
geheel nieuwe kerk te bouwen.
Koeien
Een boerin uit Nieuw- en Sint
Joosland moet op bevel van de
rechtbank in Middelburg zes
koeien laten afmaken, die zijn
besmet met runder-tbc. De
vrouw weigerde tot nu toe de
dieren te laten afmaken, zo
lang de ziekte zich nog niet
heeft geopenbaard. Ze toch
laten doden, zou volgens de
boei'in een daad van onge
hoorzaamheid zijn tegen het
Opperwezen dat haar de die
ren voor haar levensonder
houd schonk. De Gezond
heidsdienst voor Dieren wil de
koeien afmaken om te voorko
men dat runder-tbc zich over
Walcheren verspreidt.
Aanvaring
In de haven van Breskens is
een vissersboot tegen een mo
torschip gevaren. Beide sche
pen liepen schade op.
Uitgever:
J C Boersema
Hoofdredactie:
A. L Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax (0118)470102
E-mail redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel (0118) 484000
Fax. (0118) 470102
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)273000
Fax (0113)273030
E-mail. redgoes@pzc.nl
Terneuzen: Axelsestraat 16
Postbus 51
4530 AB Terneuzen
Tel (0115)686000
Fax. (0115)610724
E-mail- redtern@pzc nl
Hulst: 's Gravenhofplein 4
4561 AJ Hulst
Tel (0114)373839
Fax (0114)373840
E-mail: redhulst@pzc nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel (0111)454647
Fax (0111)454657
E-mail. redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee, Goes en Hulst:
8.30-17.00 uur
Zaterdags in Vlissingen.
van 8.00 tot 10.30 uur
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Wegener NV
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231 of maandag
t/m vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden,
zaterdags tot 13.30 uur:
op de kantoren door de klacht in te
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22.00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur
Tel. (0118)484000.
Fax (0118)470100.
Abonnementen
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag van 1,65 0,75)
per maand, 39,45 17,90
per kwartaal: 107,50 48,78
per jaar. ƒ409,50 185,82
Voor toezending per post geldt
een toeslag. E-mail. abo@pzc nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het eindè van de betaalperiode.
Losse nummers per stuk
maandag t/m vrijdag 2,00/ €0,91
zaterdag: 3,00/1,36
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35 93 00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen.
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd
bij de advertentieorderafdeling.
Tel: 0118-484321
laden-lossen toegestaan
