PZC
Botulisme
velt vogels
in Goes
Vraagbaak voor de dagjesmens
Water verdrijft gezin uit Tsjechië
Ontsnapte kangoeroes
van Dier plezier zijn
nog steeds spoorloos
Ongeduldige reizigers
geven PSD extra werk
Opvang in Middelburg
Motorrijder
vindt de dood
bij botsing
Gewonde bij
botsing Kapelle
zeeuwse almanak
Pantalon
Lagere eis
tegen Yersekse
vechtersbazen
Sakervalk nog
altijd vermist
door Ab van der Sluis
MIDDELBURG - De botulis-
mebacterie steekt weer de kop
op. Bij vogel- en egelopvang
centrum De Mikke in Middel
burg zijn de afgelopen dagen
vijf eenden binnengebracht.
Eén vogel is overleden aan de
gevolgen van de ziekte, die het
zenuwstelsel verlamt. Als de
watertemperatuur de komende
dagen niet zakt, verwacht be
heerster Coby Louwerse meer
zieke watervogels.
Botulisme komt voor als de tem
peratuur van het oppervlakte
water boven de twintig graden
stijgt. De bacterie is vaak te vin
den in stilstaand water. De eer
ste symptomen van de ziekte
zijn verlamde poten. De vogels
proberen dan met de vleugels te
slaan om vooruit te komen. Ver
volgens worden de nekspieren
aangetast, gevolgd door de
TERNEUZEN - Op de Binnen-
vaartweg in Terneuzen is gister
middag omstreeks half vier een
39-jarige motorrijder uit Ter-
neuzen dodelijk verongelukt.
Het slachtoffer reed over de
Binnenvaart in de richting van
de Kennedylaan. Een 23-jarige
automobilist uit de gemeente
Terneuzen kwam de man tege
moet. Bij de afslag richting het
sluizencomplex gaf hij de mo
torrijder geen voorrang, waarop
een botsing volgde. De motor
rijder overleed ter plaatse.
ademhaling. De kop van de zie
ke vogel zakt in het water,
waarna het dier verdrinkt.
De zieke vogels die werden
binnengebracht bij De Mikke,
komen allemaal uit Goes. De
dierenambulance van de Die
renbescherming heeft ze naar
het opvangcentrum vervoerd.
Uit andere regio's zijn nog geen
meldingen van botulisme bin
nengekomen.
De Mikke kreeg gisteren één zie
ke eend binnen. ,,Het is gelukkig
nog rustig", zegt Coby Louwer
se. „De eerste vogels heb ik al
weer kunnen loslaten." Vogels
die op tijd worden gevonden,
kunnen nog worden geholpen.
De magen en darmen van de die
ren worden dan elk uur gespoeld
met water. De Mikke voegt
daaraan een glucose- en zout
oplossing toe om de vogels te la
ten aansterken. „We doen dit
jaar ook een proef met een pre
paraat van antibiotica dat we
zelf hebben uitgevonden. Twee
vogels hebben de bacterie dank
zij de medicijnenmix binnen
zeer korte tijd overleefd. Eén
eend was er al zo slecht aan toe
toen hij binnenkwam, dat we
die niet hebben kunnen red
den." De behandeling duurt ge
middeld drie dagenafhankeli j k
van het ziektebeeld van de vo
gels.
Coby Louwerse verwacht dat de
botulismebacterie de komende
dagen meer slachtoffers eist als
het weer niet omslaat. „Gisteren
nog zag ik de vijver van Park
Toorenvliedt de karpers heel
hoog zwemmen. Dat doen ze al
leen als ze weinig zuurstof heb
ben. Als ik langs de vesten van
Middelburg rij en ik zie die vieze
laag, dan denk ik: wanneer zal
het losbarsten. Zo 'n vieze laag is
voor mij altijd een graadmeter."
door Esme Soesman
HOEDEKENSKERKE - De
twee ontsnapte kangoeroes uit
het parkje Dierplezier in Hoe-
dekenskerke zijn nog altijd niet
terecht. De Bennet Wallaby's
sprongen zaterdag over het hek,
toen gepoogd werd het tweetal
te vangen. Beheerster Riet Bo-
lier is bezig het park te ontman
telen. Zelf blijft ze zitten, in af
wachting van een eventuele
gedwongen ontruiming.
Vorige week maandag kreeg Bo
ller een blief op de deurmat met
het bericht dat ze binnen acht
dagen het park diende te verla
ten. „Anders wordt er een deur
waarder op me afgestuurd. En
ik wil de dieren echt niet bloot
stellen aan een ontruiming",
zegt ze. Dat was voor Bolier ook
de reden om de kangoeroes te
vangen. Ze schakelde daarvoor
de voorzitter van de vereniging
van parkdieren in, die naar
Hoedekenskerke afreisde om -
met behulp van een net - de die
ren uit hun weitje te halen. „Ze
raakten helemaal gestresst en
zijn over het hek gesprongen."
Het gaat om twee vrouwtjes,
waarvan één nog een jonkie in
haar buidel heeft. Een ander
jong is wel gepakt en bivakkeert
momenteel in de achtertuin van
Bolier. In de zes jaar dat het
parkje kangoeroes houdt is er,
zegt de beheerster, nooit eerder
één over het hek gesprongen.
Op zaterdagavond is de moeder
nog gesignaleerd bij het kerk
hof. De tweede kangoeroe is
waargenomen bij de doorgaan
de weg richting 's-Gravenpol-
der. Het verkeer is Boliers groot
ste zorg. Wat voedsel betreft
denkt ze dat beide dieren zich
prima kunnen redden, omdat ze
kunnen leven op maïs, tarwe,
gras en allerlei soorten groenten
en fruit. Vanwege hun snelheid
lijkt het Bolier weinig waar
schijnlijk dat de beesten spon
taan gevangen worden. Ze
hoopt echter dat de dieren zich
verschansen in een schuur en
dat de vinders haar waarschu
wen. De kangoeroes zijn met een
net veilig te vangen, zegt Bolier.
Gevaarlijk zijn ze niet, maar ze
hebben wel sterke achterpoten.
De kangoeroes zijn het beste te
pakken door ze bij de wortel van
hun staart te grijpen.
De verdwijning van de twee
buideldieren maakt, aldus Bo
lier, het drama compleet. Het
park is al aardig uitgedund
sinds zij besloten heeft de dieren
een veilig onderkomen te ver
schaffen. Alleen voor de alpaca
(een lama-achtig dier) en de
nandoe (een drietenige loopvo
gel) wordt nog een plaatsje ge
zocht. Bolier wil ze samen
plaatsen omdat het harts-
vriendjes zijn. Ook de poes, eek
hoorns, wat vogels en een aantal
knaagdieren hebben nog geen
onderkomen. En de beheerster
zelf blijft zitten waar ze zit. „Ik
blijf de kiosk openhouden tot
politie of justitie aan de deur
staat. Mensen die hier komen
nemen het me niet kwalijk dat
het nu een rommeltje is. Ze ken
nen de situatie."
Themapark
Dierplezier moet wijken voor
een themapark met minispoor-
baan van de Stoomtrein Goes-
Borsele. Bolier vecht hierover al
een tijdje met de gemeente Bor-
sele. De rechtbank in Middel
burg stelde de gemeente on
langs in het gelijk. Bolier gaat
tegen deze uitspraak in hoger
beroep. De uitspraak volgt in
november.
De gemeente Borsele is echter
niet van plan daarop te wach
ten. Wethouder A. van Opdorp
meldt dat deze week een deur
waarder naar Dierplezier zal
worden gestuurd om het vonnis
van de rechtbank te officieel te
overhandigen. „Een week daar
na gaan we kijken of het terrein
en de opstallen leeg worden op
geleverd." Van Opdorp is beslist
niet van plan het conflict naar
grotere hoogten te jagen door de
politie in te schakelen. „We wil
len gewoon ons spoorlijntje uit
bouwen en dat gaan we ook
doen. Ik heb begrepen dat de
meeste dieren onderdak zijn en
de gemeente wordt gek gebeld
door mensen die belangstelling
hebben voor de overgeschoten
dieren. Wij geven de telefoon
nummers door van Dierplezier
en we hopen dat de beesten een
goed baasje vinden."
door Esme Soesman
OVEZANDE - Een paar dagen eerder dan
de bedoeling was keerde de familie Terra uit
Ovezande onlangs vanuit Tsjechië terug
naar Zeeland. Geplaagd door overvloedige
regenval, die er voor zorgde dat de familie in
allerijl de vouwtent moest inklappen op de
vlucht voor het kolkende water van de La-
be.
„Da's de Elbe", draagt Bart (die vandaag
tien jaar is geworden) een steentje aan de re
constructie van het vakantieverhaal bijSa
men met zijn ouders Marian en Nico en zijn
zussen Roos(18), Maria(16) en Saartje(15)
reisde hij af naar Praag in Tsjechië. Roos en
Maria bonden in die stad de rugzak om, om
zich al lopende - hier en daar geholpen door
trein en bus - richting Polen te bewegen. De
rest van het gezin reisde eveneens naar het
noorden, om de Tsjechische kant van het
Reuzengebergte te verkennen. Met de af
spraak elkaar de 25e om vier uur weer te
ontmoeten op een camping in Spindleruv
Min. Stom toevallig troffen de twee clubjes
elkaar eerder, op een camping in Mala Ska-
la, aan de oever van de Labe. Nadat Roos en
Maria hun tocht op een ochtend vervolgden,
begon het onophoudelijk te regenen. Na een
dag en een nacht stortregen werden de res
terende Terra's 's morgens woest uit him
slaap gewekt. Gebons op de tent en getrek
aan de rits. Alle campinggasten werden ge
sommeerd acuut hun boeltje te pakken en de
- op een soort eilandje gelegen - camping
plaats te verlaten.
Boomstammen
Het riviertje waar je de dag daarvoor amper
op kon kanoën, bleek veranderd in een kol
kende wilde watermassa. De oever waar
Roos en Maria eerder nog in hun tentje had
den gebivakkeerd, stond blank. Al het via
bergriviertjes aangevoerde regenwater
stroomde in de Labe samen, compleet met
boomstammen en een heleboel troep. Men
sen pakten driftig hun - en eikaars - spullen
bij elkaar, begeleid door alarmerende sire
nes. Om daarna een veilig onderkomen te
zoeken op een hoger gelegen parkeerplaats.
Het was best even paniek, concludeert de
Ovezandse familie naderhand. Nico Terra:
„Het kan zo snel gaan. Opeens zie je zo'n on
controleerbare massa water. Maar ze gingen
daar voortvarend te werk, namen geen en
kel risico."
De twee wandelende meiden wisten, on
danks dat ze veel regen te verwerken kre
gen, de dans te ontspringen, hoewel Polen
helemaal met herige overstromingen
kampt. Maar dat is meer in oostelijke rich
ting, in de buurt van de rivieren Wista en
San. Dus ti*offen de twee groepjes elkaar
uiteindelijk veilig en wel op de afgesproken
plaats, waar ze echter door de aanhoudende
regen eerder dan het plan was, besloten
maar weer op huis aan te gaan.
De wandelgrage familie Terra heeft op de
nattigheid na overigens wel genoten van de
vakantie. Schitterend om vanaf grote hoog
te in het Reuzengebergte neer te kijken op
het vlakke Polen. Confronterend was de
Zwarte Driehoek. Een gebied waar boven
een bepaalde grens, als gevolg van zure re
gen, niets groeit. Dus weliswaar nat, maar
toch een erg leuke vakantie. En wat nattig
heid betreft zijn de Terra's wel wat gewend.
„We trekken regen aan. Toen we in de Ar
dennen gingen lopen, hadden we ook heel
veel regen."
MIDDEN
woensdag 1 augustus 2001
De kolkende rivier Labe en aanhoudende regen hebben de Ovezandse familie Terra naar huis gejaagd. foto Dirk-Jan Gjeltema
door Barend Pelgrim
BRESKENS - De Provinciale
Stoombootdiensten maken zich
zorgen over de toenemende
agressie onder reizigers. Direc
teur H. Thomaes zegt dat naar
aanleiding van een heetgeba
kerde automobilist, die gisteren
voordrong op het veerplein in
Breskens.
De automobilist wilde op het
druk bevolkte plein niet op zijn
beurt wachten. Het PSD-perso-
neel greep in en wilde de man tot
de orde roepen. De ongeduldige
bestuurder had naar eigen zeg
gen geen tijd om een half uur te
wachten tot de volgende boot,
maar daar namen de mensen
van de PSD geen genoegen mee.
Uiteindelijk moest de politie er
aan te pas komen om de man tot
bedaren te brengen. Ook werd er
proces-verbaal opgemaakt te-
KAPELLE - Een 34-jarige be
stuurder uit Kapelle is gister
avond gewond geraakt bij een
aanrijding op de Postweg nabij
zijn woonplaats.
Een 63-jarige man uit de ge
meente Kapelle reed rond kwart
voor zeven met zijn tractor over
de Postweg en wilde de Teken-
burgseweg inslaan. Hij merkte
daarbij niet dat de 34-jarige au
tomobilist hem op dat moment
wilde inhalen, waarop een bot
sing volgde. De automobilist is
met een scheurtje in het borst
been overgebracht naar het
Oosterscheldeziekenhuis in
Goes. De personenauto raakte
aan de voorzijde volledig ver
nield. De tractor raakte alleen
beschadigd aan het voorwiel.
gen de voordringen Door het ge
schil liep de veerdienst tussen
Breskens en Vlissingen vertra
ging op. De ruzie met de heetge
bakerde bestuurder is al het
derde incident in een week tijd
bij de PSD. Afgelopen vrijdag
was een vrachtwagenchauffeur
het wachten beu en drong met
zijn truck naar voren in de rij
wachtende voertuigen. Maan
dag kreeg het bootpersoneel ook
nog te maken met een voetgan
ger die weigerde te betalen voor
zijn overtocht. Volgens PSD-di-
recteur Thomaes hangen de in
cidenten samen met het warme
weer. Daardoor worden auto
mobilisten ongeduldig.
Waakzaamheid
Begrip heeft Thomaes daarvoor
wel, maar waakzaamheid is ge
boden, zegt hij. „Ik snap wel dat
het frustrerend is wanneer men
sen ruim voor een afvaart bij het
veerplein aankomen en toch een
half uur moeten wachten. Maai
de reactie van sommigen is een
punt van zorg. Overal neemt de
agressie in het verkeer toe, dus
ook bij ons. We moeten streng
zijn en blijven, want als we oog
luikend gaan toestaan dat som
migen voordringen steekt dat
weer de ogen uit bij anderen.
Maar niemand heeft het recht
om zomaar anderen wel te laten
wachten."
(Advertentie)
Natuurlijk
GEOPEND
tijdens de
BOUWVAK!!
Glashandel Moerstee
Kapelle - Biezelinge
0113-341688
Het is nog niet zo lang gele
den dat uitbaters van disco
theken, toen vaak dancings
genoemd, er prijs op stelden
dat hun clientèle er proper
uitzag. Nette kleding ivas
vereist. Zo ook in die gele
genheid midden op het Wal-
cherse platteland. Dat merk
te de in spijkerbroek gehulde
Vlissinger die het pand wilde
betreden, maar aan de deur
werd tegengehouden door de
exploitant. „Met deze panta
lon komt u er niet in", liet de
uitbater met een sappig Wal-
chers accent horen. Waarop
de klant antwoordde: „Als jij
het woord pantalon foutloos
kunt spellen, ben ik bereid
een andere broek te gaan ha
len."
DEN HAAG - Om te ontkomen
aan een verblijf achter de tralies
tekenden vier jonge vissers uit
Yerseke hoger beroep aan bij het
Haagse gerechtshof. De mannen
waren door de politierechter in
Middelburg voor een grote
knokpartij in het Stationskof
fiehuis in Krabbendijke bij ver
stek veroordeeld tot zes weken
cel.
„Wij waren aan het varen", ga
ven de mannen gisteren bij het
gerechtshof als excuus voor hun
afwezigheid tijdens de eerdere
strafzitting. Pas toen zij terug
aan wal waren, schrokken zij
hevig van de opgelegde celstraf.
De mannen hadden gerekend op
een boete of een voorwaardelij
ke celstraf. Openbare aanklager
M. van der Horst wilde rekening
houden met het verzoek om een
werkstraf van de verdachten,
omdat zij alle vier nog nooit ge
vangenisstraf hebben gehad.
Hij eiste een werkstraf van
tachtig uur aangevuld met twee
weken voorwaardelijke cel
straf. Op 8 januari van dit jaar
brak ruzie uit in het Stations
koffiehuis toen een van de por
tiers een bezoeker weigerde,
omdat die een toegangsverbod
had. Het gevolg was een hand
gemeen waarbij de portier met
een bierflesje op het hoofd werd
geslagen en steeds meer jonge
ren met de vechtpartij gingen
meedoen. Achtergrond van de
ruzie was rivaliteit tussen groe
pen jongens uit Krabbendijke
en Yerseke.
Het hof doet over twee weken
uitspraak.
NEELTJE JANS - De Saker
valk, die ruim tweeënhalve
week geleden tijdens een show
op Neeltje Jans op de vlucht
sloeg voor een groep mantel-
meeuwen, is ondanks vele reac
ties nog altijd niet terecht.
Berichten in de media over de
vermissing hebben eigenaar R.
van Maaren een stortvloed aan
reacties opgeleverd van men
sen, die 'zeiden dat ze hem hem
hadden zien vliegen'. Tot nu toe
is geen van de tips echter bruik
baar gebleken. „Voor een leek is
het moeilijk de vogel te herken
nen", weet zijn eigenaar. Niette
min houdt hij goede hoop dat
zij n sakervalk nog terecht komt
Van Maaren blijft in ieder geval
zelf actief door zoeken De valk
is te herkennen aan de leren
riempjes aan zijn poten, een
naamplaatje, twee zendertjes en
is hij voorzien van belletjes.
door Sheila van Doorsselaer
Wie geregeld in de vakanties
of de weekenden in Sluis
komt, ziet ze vaak lopen: Jon
gens en meisjes gekleed in felge
le jacks of rode bodywarmers
met op hun rug een groot vraag
teken en de uitnodigende tekst
Ask me. Het zijn de medewer
kers van de Sluis Help Service.
Met raad en vaak ook daad
staan ze bezoekers van de stad
bij. „Waar is hier de fietsenwin
kel? Ik ben mijn fietssleutel-
/kind/hond kwijt. Wat voor
gebouw is dit? Ik heb een porte
monnee gevonden, wat moet ik
ermee? Wil je met me trouwen?
Op je rug staat toch ask me?"
Deze zomervakantie lopen er in
Sluis rijf medewerkers van de,
kortweg, SHS rond. Het zijn
Marjolein Bakx, Ernst-Jan
Pals, Cindy Cocquyt en de zus
jes Sandra en Rosita van den
Bunder. Ze zijn tussen de acht
tien en de twintig jaar en wonen
allemaal in Sluis. Da's handig,
de stad kennen ze dus al op hun
duimpje en zo kunnen ze
nieuwsgierige en gestrande be
zoekers nog beter van dienst
zijn.
Zakkenrollers
De gemeente Sluis-Aardenburg
zette, samen met de onderne
mers van Sluis, in 1996 de Sluis
Help Service op. Was het eerst
de bedoeling dat de medewer
kers kaartjes uitdeelden om be
zoekers te waarschuwen tegen
zakkenrollers, de taken zijn de
laatste jaren behoorlijk uitge
breid. Sluis is de enige Zeeuwse
stad die gebruik maakt van de
diensten van de jonge wegwij
zers. En er is behoefte aan, dat
blijkt. Ernst-Jan en zijn colle
ga's worden werkelijk over
stelpt met vragen over de stad.
Vreemd genoeg, hoe rustiger het
in de stad is, hoe meer vragen ze
op zich krijgen afgevuurd.
Het is het ultieme vakantie
baantje, vinden ze allemaal.
Lekker door de stad wandelen,
af en toe eens een praatje maken
met winkeliers of bekenden, be
zoekers op weg helpen en er ook
nog eens voor betaald krijgen.
Want het is geen vrijwilligers
werk, al denken veel mensen dat
wel. Ernst-Jan: „Ik vind het
fantastisch werk hoor, lekker
mijn stad promoten, maar je
denkt toch niet dat ik zeven we
ken onbetaald hier ga rondwan
delen?" Het hoofdkwartier van
de SHS is het bureau parkeer
beheer, in het Belfort. Van daar
uit verspreiden de wegwijzers
zich, in groepjes van twee en
eentje gaat er mee met iemand
van de parkeerpolitie. Voor de
SHS-medevverkers Ernst-Jan Pais en Marjolein Bakx helpen twee Belgische toeristen. foto Charles Strijd
veiligheid en voor de gezellig
heid. Eén van de medewerkers
heeft een gsm op zak en iedereen
is voorzien van een portofoon
voor onderling contact. Cindy:
„Zo kunnen we eventueel ver-
WERK
sterking vragen, maar het is ook
handig om te vragen; zeg, wie
heeft er zin in een ijsje'. Alle
maal natuurlijk."
Wie bij de SHS aan het werk wil,
moet beginnen aan, of bezigzijn
met een universitaire of HBO-
opleiding. Het spreken van de
Engelse, Duitse en Franse taal is
een pré vanwege de, zoals oud
burgemeester Van Liere altijd
zei, op jaarbasis miljoenen toe
risten. Cindy: „De meesten van
ons spreken niet echt Frans,
maar we kunnen het wel ver
staan. Met handen en voeten
kom je er dan wel uit." Rosita is
als laatste bij de club gekomen
en mocht het knipselboek inkij
ken, de 'bijbel' van de SHS. Wie
de lijvige map doorbladert,
weet direct wat ervan hem/haar
wordt verwacht.
De vragen die de medewerkers
moeten beantwoorden of situa
ties waarin ze verzeild raken,
variëren van bloedserieus tot
hilarisch. Ernst-Jan: „Iemand
die opeens niet goed wordt, bij
voorbeeld, of ruzies om een par-
keerplaatsje die je moet sussen.
Dat is soms best moeilijk." Cin
dy, altijd goedgebekt: „Zo had
ik eens iemand die vroeg waar
hij hier aan partnerruil kon
doen. Ik dacht eigenlijk, dom
dom, aan country line-dansen..
Toen ik er uiteindelijk achter
was wat hij bedoelde, vroeg hij
nota bene of ik meeging. Nee,
dankjewel."
Ook voor kliekjes die een vrijge-
zellenfeestje vieren, zijn de
wegwijzers een dankbare prooi.
Ernst-Jan: „Vroegen ze of we
piemeltjes van marsepein wil
den eten... Ach ja, waarom ook
niet. Als het echt te gek wordt,
geef ik gewoon geen antwoord.
Ik blijf wel altijd vriendelijk en
probeer ook altijd te blijven la
chen. Dat is me tot nu toe altijd
gelukt, maar ik moet ook wel
eens op mijn tanden bijten."
Koffieshop
De meest gestelde vraag. In
koor: „Waar is hier een koffie
shop?" Sandra: „Echt waar, die
vraag wordt ons elke dag wel
eens gesteld. Soms wel tien keer
op een dag. Nou, het antwoord is
makkelijk, want die hebben we
hier niet. We hebben wel een
smartshop, maar dan ben je
weer rijf minuten aan het uit
leggen wat dat is." Ook de weg
naar openbare toiletten wordt
vaak gevraagd of het adres van
een fietsenwinkel. Sluis heeft
geen fietsenwinkel meer en dat
levert wel eens problemen op als
iemand zijn fietssleutel kwijt is
en het slot wil laten doorzagen.
Mensen van de dienst gemeen
tewerken bieden dan uitkomst.
Cindy: „Een Belg vroeg mij een
keer naar een poepzakkenauto-
maatOf ze vragen waar ze een
seksshop kunnen vinden. Hallo!
We hebben er hier genoeg!" In
koor: „Zes!Tja... Ook dat we
ten ze allemaalVoor voorname
lijk Engelse toeristen blijken de
wegwijzers zeer interessant. In
menig Brits fotoalbum prijkt
een kiekje van grimlachende
'boys and girls from the Sluis
Help Service'. De meeste mede
werkers weten ook van wanten
wat betreft monumenten, weten
toeristen te vertellen dat het
Belfort géén kerk is. Wellicht
krijgt iedere medewerker bin
nenkort ook een EHBO-cursus.
Het is natuurlijk niet altijd pais
en vree bij de SHS. Regen, of
zich vervelende jongeren die, als
ze de felgele jasjes in het oog
krijgen, opeens keihard 'Hel-
lüüüp, ik heb hulp nodig!gaan
roepen, irritant achter ze aan
komen lopen en 'breaky breaky'
in de portofoon komen toeteren
of aan de meisjes vragen of ze al
een vriend hebben. Sandra:
„Meestal doen we niet moeilijk.
Ze mogen alles van me weten,
behalve..."
