PZC
Leerlinge mag terug naar school
Nico en Sjors worden betaald bruin Groede trekt minder
Kampeerboer en
camping vechten
om iedere toerist
In touw
naakttoeristen door
blootstrand in België
Zwin College wil deur dichthouden ondanks uitspraak rechter
Overvallers
mishandelen
campingbaas
zeeuwse almanak
Broek
ZEEUWS-VLAANDEREN
dinsdag 31 juli 2001
door Sheila van Doorsselaer
OOSTBURG - Een geschorste
Mavo-leerlinge van het Oost-
burgse Zwin College mag na de
vakantie weer terug naar haar
school. De Middelburgse be
stuursrechter heeft de school op
de vingers getikt. De directie
schorste de zestienjarige leer
linge wegens wangedrag. Zij
zou een leraar onterecht hebben
beschuldigd van mishandeling
toen hij haar. naar eigen zeggen,
hardhandig uit de klas zette.
Het Zwin College gaat mogelijk
in hoger beroep tegen de uit
spraak.
De uitspraak van de bestuurs
rechter wil volgens rector C.
Hoek en C. Almekinders, voor
zitter van het schoolbestuur,
niet zeggen dat het meisje weer
wordt toegelaten op school. Zij
willen eerst de motivatie van de
rechter zien. Die moet nog wor
den opgestuurd en vervolgens
worden bekeken door juridi
sche adviseurs van de school.
Het schoolbestuur buigt zich in
augustus nog eens over de kwes
tie. Almekinders: „De beslissing
van de rechter doet daar niks
aan af. Als wij ons kunnen vin
den in de motivering van de be
stuursrechter, leggen we ons bij
de uitspraak neer, maar in prin
cipe blijven wij achter het
schorsingsbesluit staan."
Te veel gebeurd
Hoek meent dat er te veel is ge
beurd om de leerlinge zomaar
weer lessen te laten volgen.
Naar aanleiding van zoekge
raakte, gecorrigeerde proefwer
ken, ging zij verhaal halen bij de
leraar, die haar vervolgens
vroeg de klas te verlaten. Na een
tijdje kwam ze terug en riep
haar klasgenoten op ook de klas
uit te gaan. De leraar zette haar
toen de klas uit. Volgens het
meisje gebeurde dat hardhan
dig. Ze deed aangifte van mis
handeling en liet zich behande
len door haar huisarts, die haar
een mitella gaf.
De schorsing is volgens Hoek in
gegeven door het feit dat de
leerlinge tegen iedereen die het
maar wilde horen zei dat de le
VLISSINGEN - De eige
naar van camping De Nol
le aan de Burgemeester
van Woelderenlaan in
Vlissingen is gistermid
dag tijdens een overval in
zijn woning mishandeld.
Een onbekend aantal ge
maskerde daders vluchtte
via de achterkant, over de
dijk en de boulevard in de
richting van het centrum.
Of de daders iets hebben
buit gemaakt, kon de poli
tie gisteren nog niet zeg
gen. De man was na slui
tingstijd, rond één uur,
met zijn vrouw, aanwezig
in de woning, waar ook de
receptie van de camping is
gevestigd. De daders sloe
gen op de vlucht toen ie
mand op het hulpgeroep
van het slachtoffer af
kwam. De man raakte ge
wond aan zijn hoofd en is
per ambulance naar het
ziekenhuis gebracht,
maar kon na behandeling
weer naar huis. Hoeveel
daders bij de overval be
trokken waren, is nog niet
bekend. De politie is nog
bezig met het verhoren
van getuigen.
Op de camping wordt vlak
na de overval druk gespe
culeerd over wat er pre
cies gebeurd was. „Ik heb
niets gezien, maar ik zag
wel dat opa onder het
bloed zat", zegt een meis
je. De gasten beweren dat
één van de daders gepakt
is en dat de eigenaar ge
probeerd zou hebben het
masker van één van de
mannen af te trekken. De
politie ontkent overigens
dat er iemand is gearres
teerd.
„Ik dacht dat ik op een
rustige camping was be
land", zegt een man.
„Maar het is gelijk al sen
satie."
Ook hij heeft niets gezien.
„Ik merkte pas dat er iets
aan de hand was, toen de
ambulance aan kwam rij
den."
Wij richten kantoren in
I HOEKMAN*""*
Noordzandstraat 6 Yorsekc
tel. (0113) 57 29 07 fax (0113) 57 38 73 I
raar haar deze verwondingen
had toegebracht. Hoek: „Zoiets
heet smaad. Ze heeft de leraar
willens en wetens aan de
schandpaal willen nagelen. Zo
iets kan niet. Wij hebben met de
schorsing willen aangeven waar
wat ons betreft de grenzen lig
gen. We willen haar niet meer op
school hebben en blijven achter
de betrokken leerkracht staan."
De advocaat van de leerlinge, K.
Flos, wil niet reageren op de uit
spraak van de rechter.
Deze kwestie is voor de familie
De Rijcke uit Oostburg de gele
genheid om 'de doofpot van het
Zwin College' te openen. Hun
15-jarige zoon Sven is ook niet
meer welkom op het Zwin Col
lege. Hij werd door een leraar
beschuldigd van drugsgebruik,
wat vervolgens door een test in
het ziekenhuis werd weerlegd.
De leraar weigerde volgens de
ouders zijn excuses aan te bie
den. Vervolgens werd de ouders
gevraagd of zij wilden meewer
ken aan een test van hun zoon,
waaruit zou blijken dat hij óf
niet kon leren óf niet wilde le
ren. De ouders stemden toe, niet
wetende dat hun handtekening
ook de aanmelding bij een ande
re school betrof, De Rede in Ter-
neuzen. De jongen zit nu in een
internaat in Brugge, maar de
ouders zijn al een jaar bezig hun
zoon weer op het Zwin College
te krijgen. Hoek: „Ik weet niet
hoe het precies is gegaan met die
aanmelding, ik was er niet bij.
Wel weet ik dat er met de vader
van die jongen niet valt te pra
ten. Hij is behoorlijk driftig. Ik
heb vernomen dat Sven het in
Brugge goed doet. Waarom die
situatie veranderen? Ik weet het
wel, die school kost de ouders
per jaar duizenden guldens en
daar willen ze vanaf. Wij zijn
klaar met die jongen. Hij lapte
alle regels aan zijn laars en had
vaak conflicten met leraren."
Wat de laatste tijd op school is
voorgevallen, zijn volgens Hoek
enkel incidenten. „De ouder
raad heeft een enquête gehou
den onder de ouders, ongeveer
1100. We hadden een respons
van 650 en daaruit bleek dat 85
procent van de ouders tevreden
is over ons leerlingenbeleid."
Eén van de negentien touwtrekploegen in Nieuwvliet in actie.
door Wilma Valk
NIEUWVLIET - Het lijkt elk jaar weer op
de start van een groot sportevenement,
het begin van de Sinte Piersefeesten in
Nieuwvliet. Ruim voor de aanvangstijd,
twee uur 's middags, stonden er gisteren
bijna tweehonderd kooplustigen te wach
ten tot het zeil voor de ingang van het
sportveld werd verwijderd. Iedereen liep
of rende daarna alle kanten op om het ge
wenste artikel zo vlug en zo goedkoop mo
gelijk op de kop te tikken.
De afgelopen maanden hebben alle ver-
enigingen van het dorp huis aan huis spul
letjes ingezameld voor de rommelmarkt.
Alle opbrengsten komen ten goede aan de
verenigingen. Zoals elk jaar - het feest op
het voetbalveld werd voor de achtste keer
gehouden - waren er de vreemdste dingen
te koop. Er stonden bankstellen, een echt
oosters tapijt 'vloog' zo het kraam uit, er
waren pc's te koop maar ook bierglazen
voor verzamelaars en serviesgoed. Heel
wat van deze spullen sieren straks vakan
tiewoningen op.
Voor de liefhebbers waren er wafels en an
der versnaperingen, er was een grote ver
foto Charles Strijd
loting en bezoekers konden ruim dertig
oude tractoren bewonderen, die een aan
tal hobbyisten uit de regio bijeen had ge
bracht.
Zo stond naast tractoren van John Deere
uit de jaren dertig ook een Pampa uit de
jaren vijftig, die gebroeders van de Vijver
uit St. Kruis uit Argentinië hebben inge
voerd.
Om vijf uur was de markt afgelopen en be
gonnen de voorbereidingen voor een grote
barbecue en de jaarlijkse touwtrekwed
strijd. Dit jaar hadden zich negentien
ploegen van acht personen opgegeven.
door Jacques Cats
KAMPERLAND - Kampeer-
boeren en exploitanten van re
guliere campings blijven touw
trekken om gasten. Verwijten
vliegen over en weer. Toch blijft
de vereniging van recreatie-on
dernemers Recron ijveren voor
een fusie met de Vekabo, de or
ganisatie van de kampeerboe-
ren. Maar die zien daarvoor te
weinig draagvlak. „Het wordt
wel heel erg moeilijk om samen
te werken", meent voorzitter J.
Dees. „De Recron is alleen maar
bezig om bij ons stokken in de
wielen te steken."
Vorige week schetsten de twee
Zeeuwse voormannen van beide
organisaties een totaal ander
beeld van de omvang van het
kamperen bij de boer. Recron-
voorzitter R. Soer kwam tot een
aantal van zeshonderd mini-
campings. Volgens Vekabo-
voorzitter Dees, bij welke orga
nisatie de meeste Zeeuwse kam-
peerboeren zijn aangesloten,
zijn het er ongeveer driehon
derd. Dees heeft met boosheid
kennis genomen van de uitlatin
gen van Soer. „Die man moet
naar zijn eigen toko kijken in
plaats van naar ons, waar hij
niks van weet. Ik denk dat hij de
zaak alleen maar wil opblazen.
Ik ben dat gewend van die jon
gens." De Recron-voorzitter wil
bij navraag zijn schatting her
zien, hij doet er honderd mini-
campings vanaf. „Maar het zijn
er zeker beduidend meer dan
driehonderd De vroegere Veka-
bo-voorzitter Lampert heeft al
eerder het getal 420 genoemd."
Noord-Beveland
Een groep Noord-Bevelandse
kampeerboeren haalde vorige
week bakzeil bij de Raad van
State. Er was een procedure
aangespannen tegen de ge
meente, die eerst toestemming
gaf voor 120 dagen per jaar vijf
kampeerplaatsen extra op hun
terrein, maar onder druk van de
Recron de regeling later weer te
rugdraaide tot 90 dagen. De
Raad van State kwam tot de
slotsom dat de regeling van het
gemeentebestuur van Noord-
Beveland niet onredelijk was.
Dees: „Het frappante was er op
die zitting niemand was van de
gemeente. Maar daar zat wel de
Recronconsulent met de Re-
cronad vocaten.
De Vekabovoorzitter is teleur
gesteld over de uitspraak. Om
dat hij de motivering nog niet
onder ogen heeft gekregen, wil
hij er nu niet op reageren. Dees
stoort zich in hoge mate aan het
gemillimeter met de regeling.
„Het is ook niet te verkopen aan
je klanten dat je vandaag tien
kampeermiddelen mag toela
ten, morgen vijf en dat je vol
gende week weer terug moet
naar tien eenheden."
De Vekabo-voorzitter vindt dat
de Recron zich met futiliteiten
bezighoudt, door zich er tegen
teweer te stellen dat kampeer
boeren gedurende dertig dagen
vijf kampeermiddelen meer
mochten plaatsen. „Als ze daar
op doodvallen bij de Recron zal
het met die grote campings wel
heel slecht gesteld zijn."
Recron voorzitter Soer snapt het
verdriet van de kampeerboeren
wel. Hij verwijt de gemeente de
zaken knullig te hebben aange
pakt. Soer stelt dat kampeer
boeren lage tarieven kunnen
rekenen, omdat hun investerin
gen veel lager zijn. Ook worden
ze niet net als grote campings
geklassificeerd door de ANWB
Dat maakt dat er sprake is van
een ongelijke strijd.
De organisatie van recreatie-
ondernemers blijft zich inzetten
voor een nauwere samenwer
king met Vekabo en te zoeken
naar mogelijkheden om elkaar
te versterken. Het aantal eenhe
den zal voorlopig een belangrijk
struikelblok blijven. De Vekabo
wil toe naar 25 eenheden gedu
rende het hele seizoen. Recron is
tegen meer eenheden op mini-
campings. Soer: „Dat blijft voor
ons een bikkelhard standpunt.
Wij moeten ons aan het vastlig
gende aantal eenheden houden.
Dus een ander moet dat ook Ge
lijke monniken, gelijke kap
pen."
door Jacob Hoekman
Kunnen wij hier tanken?" De
manier waarop het woord
tanken wordt uitgesproken,
verraadt dat we te doen hebben
met een zuiderbuur. De man
haalt bij jachthaven Delta Ma
rina in Kortgene de nodige
brandstof voor zijn zeilboot. Hij
is niet de enige. Het bijvullen
van brandstof is de belangrijk
ste taak van de twee vakantie
werkers Nico Wisse (18) en Sjors
Koole (17).
„Het is niet altijd even druk,
hoor", verzekert Nico. De ge
bruinde Kamperlander - wit
petje op zijn hoofd - geniet van
zijn werk. „Als de sluis open
gaat, heb je soms drie boten vlak
na elkaar, maar soms komt er in
een uur geen enkele boot." Toch
zitten de jongens dan niet van de
zon te genieten. „Er is altijd wel
wat te doen op het terrein. Gras-
maaien, vuilnisbakken leegma
ken, lampjes vervangen, dou
chemuntjes uit de cabines halen
en ga zo maar door", somt Sjors
op. Het tweetal werkt deze zo
mer voor het eerst in de jachtha
ven van Delta Marina, een groot
watersportcentrum in Kortge
ne. Daar assisteren ze de haven
meester in het hoogseizoen met
de voorkomende werkzaamhe
den. Kapot gaan ze daar niet
aan. „Het is best relaxed werk",
beaamt Sjors, die uit Kortgene
komt. „Het tanken gaat net als
bij een auto: je stopt de slang er
in en wacht tot 'ie vol is", vult
zijn collega aan.
Fooien
Het mooiste van het werk in de
jachthaven zijn misschien wel
de fooien die de jongens met ze
kere regelmaat ontvangen van
hun klanten. „Vorige week had
ik nog een Engelse boot. Die
man tankte voor drieënvijftig
gulden, maar hij gaf een briefje
van honderd. De rest mocht ik
houden", zegt Sjors. „Maar zet
dat maarniet in de krant, an
ders wil iedereen hier volgend
jaar komen werken." Dat het
niet altijd zo gaat, weet Nico-
„Anderen tanken voor een paar
honderd piek, betalen met een
biljet van duizend en willen het
wisselgeld tot op de laatste cent
terug."
Met werktijden van acht tot vijf,
vijf dagen in de week, hebben de
jongens een gevulde dag. „Maar
we moeten soms ook in de week
ends werken, dat is minder",
zegt Nico. Sjors: „Soms loop je
de hele dag van de ene naar de
andere kant van de haven, dat is
best een eind. Ik heb mijn vrije
dagen dan hard nodig om bij te
slapen."
De twee zijn de enige vakantie-
Sjors en Nico (rechts) zorgen bij jachthaven Delta Marina voor het bijtanken.
WERK
werkers bij de jachthaven, om
de zomerdrukte op te vangen.
Met de tientallen dobberende
jachten aan de aanlegsteigers
werken de jongens tussen de
miljoenen. Goed verzorgde
schepen met glimmende daken
en priemende masten rukken
aan hun touwen. Op het dek van
de Durgerdam - genoemd naar
een klein plaatsje bij Amster
dam - zit een gezinnetje te ge
nieten van zijn vakantie. Pa
rookt, achterover geleund, ge
noeglijk een pijp, terwijl zijn
vrouw koffie drinkt. Zoonlief
verdiept zich in een krant.
Tussen het tanken door letten de
jongens ook met een schuin oog
op of er geen gekke dingen ge
beuren op de jachten. „Als ik ie
mand rond zie neuzen op een
jacht dat niet van hem is, licht ik
wel even de havenmeester in",
zegt Sjors. Overigens is dat nog
nooit nodig geweest.
De jongens zijn aan hun baan
gekomen via een advertentie.
Sjors, die na de vakantie naar
het examenjaar van het vwo
gaat, zag de oproep voor vakan
tiekrachten in de krant. Nico
plukte zijn baantje van het prik-
bord op zijn school, de mts. „Vo
rig jaar heb ik in een fabriekje
gewerkt, dat was keihard wer
ken voor weinig geldIk heb dan
ook niet lang geaarzeld voor dit
baantje", zegt Nico.
Naast veel Belgen zijp het ook
zeer regelmatig Duitsers die de
jachthaven aandoen. Kennis
van de Duitse taal lijkt dan ook
een pré te zijn voor het werk bij
Delta Marina. „Dat is inder
daad erg makkelijk", erkent Ni
co. „Ik kan wel aardig Duits,
maar het is niet zo dat je het
eerst vloeiend moet spreken
voordat je hier kunt werken.
Dat beaamt ook Sjors. „Mijn
spreekvaardigheid in Duits is
niet zo goed, maar ik heb nog
nooit gehad dat ze het helemaal
niet begrepen. Met handen en
voeten kom je een heel eind."
In hun blauwe shirts met rood
wit logo zijn de jongens makke
lijk herkenbaarvoor de binnen
komende schippers. Een En
gelssprekende man komt met
zijn jacht langs de steiger varen
en kijkt hulpbehoevend naar
Nico. Die springt via het dek
van een ander schip naar de
boot van de man en helpt hem
met aanleggen. „De meeste
mensen kunnen helemaal niet
varen. Regelmatig varen ze kei
hard tegen de steiger, dan moet
foto Willem Mieras
je behoorlijk afduwen", lacht
Nico. De man is nauwelijks af
gemeerd of er komen alweer bo
ten langs om bijgetankt te wor
den. Sjors: „Sommige grote
boten verbruiken wel vijfen
twintig liter per uur." „Vooral
speedboten", vult Nico aan.
„Die komen tweehonderd liter
halen en dat is aan het eind van
de dag echt op. Zeker als men
sen achter zo'n boot gaan wa-
terskieën."
Service
Er staat weinig wind vandaag.
De blauw-wit gestreepte wind
zak hangt slapj es. Veel zeilboten
komen varend op hun motor de
haven binnen. Nico tankt een
klein zeiljachtje vol en helpt een
vrouw, die even op de steiger
was geklommen, weer aan
boord. „Dat is allemaal extra
service bij het tanken", zegt hij
lachend. „Je bent gewoon lek
ker bezig, terwijl je nog bruin
wordt ook. Niet iedereen moet
zonnebrandcrème meenemen
naar zijn werk."
door Jacques Cats
GROEDE - Het naaktstrand
tussen Breskens en Groede trekt
minder publiek nu de Belgen
aan de eigen kust ook officieel
de mogelijkheid hebben gekre
gen om helemaal uit de kleren te
gaan. „Het bezoek is zeker met
de helft teruggelopen", consta
teert uitbater René Blanken
steen van strandpaviljoen Palm
Beach Cantina.
Het eerste naaktstrand aan de
Vlaamse kust is dit seizoen op
proef open. Het betreft een ge
bied tussen Bredene en De
Haan. Tijdens topweekends
trekt het nieuwe naaktstrand,
dat nauwelijks driehonderd
meter breed, is enkele duizen
den bezoekers.
Volgens Blankensteijn is zijn
eerder uitgesproken vrees uit
gekomen dat Bredene een
bedreiging vormt voor het
naakttoerisme in Zeeuws-
Vlaanderen. Tot voor kort
kwam negentig procent van de
bezoekers van over de zuid
grens. Die belangstelling is nu
drastisch teruggelopen. De in
komsten aan Belgische valuta
vormen voor de exploitant van
het strandpaviljoen een be
trouwbare graadmeter: „Ik
merk dat het Belgisch geld voor
zestig procent is verdwenen."
De gemeente Oostburg heeft an
derhalf strandvak bij Groede
aangewezen voor de naaktre-
creatie. „We hebben de indruk
dat het niet toereikend is", stelt
ambtenaar J. Polfliet vast,
„want op andere plekken langs
de kust groeit het stiekem ook."
Eén van die nieuwe plaatsen is
een gedeelte bij de radartoren in
Nieuwvliet. De daar ontstane
situatie wordt gedoogd. Zolang
het publiek er geen aanstoot
aanneemt en er ook geen onoir-
bare zaken plaatsvinden, treedt
de politie niet op. Polfliet: „We
hebben tot op heden geen enkele
klacht."
Blankensteijn pleit ervoor om
de aanwezige mogelijkheid tot
naaktrecreatie wat meer op
smuk te geven. Daarmee wordt
naar zijn idee niet alleen voor
komen dat er her en der naakt-
strandjes ontstaan. Het voor de
naaktrecreatie aangewezen
strandvak wordt er ook aan
trekkelijker door. In Bredene
zijn nog geen faciliteiten zoals
toilet- en horecavoorzieningen.
Sociale controle
De exploitant van het strandpa
viljoen stelt vast dat de politie
meer surveilleert. Daarnaast
zijn er weinig problemen dank
zij de sociale controle. Blanken
steijn herinnert aan de man die
met een gedeeltelijk door een
handdoek verborgen camera
opnamen van kinderen maakte.
„Die werd bijna gelyncht." Vol
gens de paviljoenhouder is er op
het naaktstrand een grotere on
derlinge band dan tussen bezoe
kers van een textielstrand. Om
dat je niet overal naar een
naaktstrand kunt, is het een
vast publiek. Dat schept meer
saamhorigheid. „Dat is goed te
merken aan de zorgvuldige ma
nier waarop ze met het strand
omgaan. Op een gekleed strand
blijft gemakkelijker wat rom
mel liggen."
Vandaag eentje van jaren her.
Nog uit de tijd dat de aan
schaf van een nieuw kleding
stuk een gebeurtenis was
waaraan men niet achteloos
voorbijging.
De Schouwse boer die, gesto
ken in een nieuwe broek, het
dorpscafé betrad, was klaar
voor instemmende reacties.
Hij nam plaats op een bar
kruk, strekte de benen zijde
lings langs de tapkast opdat
zijn aankoop goed zichtbaar
zou zijn en wachtte af.
Er kwam geen respons. De
man stond bekend wegens
een overmaat aan gröözigeid
en de kastelein noch de ande
re gasten waren van zins aan
dat karaktertrekje voeding
te geven.
Na de derde neut werd het de
boer met de nieuwe broek te
machtig.
Hij wachtte tot er een mo
ment stilte viel en consta
teerde op luide toon:„Merae-
kels, wa ruukt 'et 'ier nae
nieuw bommezien."
