Altijd mazzel met banen
PZC
Schepping als inspiratie
Boeiende combinatie
van draad en papier
Man krijgt boete voor
veroorzaken botsing
14
Landbouw mag
doorgaan met
vliegtuigspuiten
kunst cultuur
Wilde Mossels
wint prijs op
festival Moskou
Jazzgroep
Feenbrothers
in de finale
In Haarlem wacht nieuwe uitdaging voor Labruyère
lezers schrijven
Antidepressiva
Sport
Baby
Srebrenica
Mulder
zsb
woensdag 4 juli 2001
door Harmen van der Werf
DEN HAAG - Het vliegtuig
spuiten van bestrijdingsmidde
len mag voorlopig doorgaan.
Het ministerie van Landbouw
heeft begin deze week verkeerde
informatie aan de Tweede Ka
mer gestuurd, namelijk dat het
vliegtuigspuiten slechts tot eind
juli, begin augustus is toege
staan.
Volgens het departement zou er
deze maand een rechtszaak in
hoger beroep dienen over het
vliegtuigspuiten. Dat klopt
niet. Het ministerie van Land
bouw wilde een spoedzitting
over de kwestie, maar dat heeft
het gerechtshof in Den Haag op
verzoek van advocaat W. M. Bij-
loo van de Vereniging van
Nederlandse Landbouwlucht-
vaartbedrijven (VNL) afgewe
zen.
Bijloo kaartte dit gisteren aan,
naar aanleiding van een brief
van het ministerie van Land
bouw hierover aan de Tweede
Kamer en berichtgeving in de
media. „Het departement heeft
achterhaalde informatie naar
buiten gebracht. Het kan nu nog
maanden, zo niet jaren duren,
voordat de rechtszitting plaats
vindt. Zolang blijft het vlieg
tuigspuiten in elk geval toege
staan."
De advocaat benadrukte dat dit
van groot belang is. „Anders ra
ken mijn cliënten wellicht klan
dizie kwijt. Dat mag natuurlijk
niet gebeuren."
Fout
Het ministerie van Landbouw
erkende de fout gisteren. Er
komt een nieuwe brief naar het
parlement. De rijksoverheid wil
het vliegtuigspuiten verbieden
tot op veertien meter uit de in
steek van een watergang of
sloot, omdat er anders te veel
bestrijdingsmiddelen in het wa
ter zouden waaien. De VNL be
strijdt dat. Vliegtuigspuiten
geeft niet meer overlast dan het
spuiten van bestrijdingsmidde
len met een veldspuit op de
grond, aldus de brancheorgani
satie. Omdat het Rijk daarte
genover onvoldoende informa
tie kon leveren, heeft een rechter
eerder dit jaar de VNL in gelijk
gesteld. Daar is het ministerie
van Landbouw tegen in beroep
gegaan, een beroepszaak die
dus nog lang op zich kan laten
wachten.
MOSKOU - De Nederlandse
film Wilde Mossels van de op
Schouwen-Duiveland opge
groeide filmer Erik de Bruyn
heeft op het Internationale
Filmfestival van Moskou de
prijs van de filmcritici gewon
nen.
De prijs bestaat uit een speciale
oorkonde. Wilde Mossels was de
enige Nederlandse inzending
tijdens het filmfestival dat in
tien dagen meer dan tweehon
derd films toonde.
Wilde Mossels kreeg in 2000 de
persprijs tijdens het Nederlands
Filmfestival in Utrecht.ANP
DEN HAAG - De oorspronke
lijk uit Middelburg afkomstige
jazzgroep The Feenbrothers
speelt donderdag 12 juli in de
Haagse Diligentsia om de
hoofdprijs in de Dutch Jazz
Competition. Een vakjury heeft
in totaal zes groepen voor de fi
nale geselecteerd.
Naast The Feenbrothers gaat
het om On the line, Searing
Quartet, Slobodan Trkulja
Balkanopolis, Jaybee en Mr
Dubois. Contra-bassist Cle
mens van der Feen (21) van The
Feenbrothers is alvast gekozen
tot best new talent. Hij ontvangt
daarvoor volgende week don
derdag vijfduizend gulden.
De hoofdprijs van de Dutch Jazz
Competition bedraagt tiendui
zend gulden. Bovendien treedt
de winnende groep een dag later
op tijdens het North Sea Jazz
Festival.
Ook krijgt de winnaar een aan
tal dagen in de geluidsstudio
aangeboden (ter waarde van
tienduizend gulden), airplay op
Radio Nederland Wereldom
roep en een tournee georgani
seerd door Muziek en Theater
Netwerk Nederland.
De jury die uit vijfennegentig
inzendingen de semi-finalisten
koos, bestond uit Leonardo
Amuedo, Fred Leeflang, Lydia
van Dam, Amanda Kuyper en
Kees van Boven. Via voorron
den in Utrecht, Amsterdam en
Tilburg werden daarna de fina
listen geselecteerd
Het is de tweede keer dat de
Dutch Jazz Competition wordt
georganiseerd. De winnaar van
vorig jaar, Jamesz, heeft inmid
dels een cd uitgebracht en staat
voor de tweede keer op het
North Sea Jazz Festival.
door Harmen van der Werf
VLISSINGEN - Voorzitter Nel Gin
jaar-Maas van de Raad van Toezicht
van de Hogeschool Zeeland had het al
voorspeld. „Die houden wij niet vast."
Het is toch gelukt Lein Labruyère (51)
zes jaar in Vlissingen te houden, als
voorzitter en enig lid van het College
van Bestuur. „Ik heb eerder aanbiedin
gen gehad, die kwamen te vroeg. Na zes
jaar mag je gaan, vind ik."
Af is zijn werk in Vlissingen nog niet.
„Het werk is nooit af." Maar hij heeft
naar zijn idee en van de Raad van Toe
zicht een belangrijk deel van zijn taak
volbracht. Ondanks of juist dankzij
forse personele ingrepen, zeker in zijn
begintijd, staat de hogeschool er finan
cieel goed voor. Het aantal studenten is
gestegen tot een kleine vierduizend,
van wie ruim duizend uit het buiten
land. „In internationalisering loopt de
Hogeschool Zeeland landelijk voorop."
De Hogeschool Zeeland 'staat', stelt
Labruyère, is tot een eenheid gesmeed.
„Vroeger zeiden de studenten: 'Ik zit op
de hts of heao'. Tegenwoordig zeggen
ze: 'Ik studeer aan de HZ'." Ter bevesti
ging citeert Labruyère niet zonder trots
kroonprins Willem Alexander, die vori
ge week het Jeugd Wereld waterforum
bezocht. „Hij zei bij zijn afscheid: 'Dat
dit hier kan'."
Toch gaat hij er weg, de man die tot zijn
negenendertigste warme bakker en
deeltijd-wethouder in Domburg was.
En vervolgens zes jaar burgemeester
van Brouwershaven, tot zijn komst
naar Vlissingen in 1996. Vanaf het nieu
we collegejaar 2001-2002 zit hij in
Haarlem, in dezelfde functie, voorzit
ter van het College-van Bestuur, maar:
„De Hogeschool Haarlem is groter, met
ruim tienduizend studenten zelfs één
van de grootste van Nederland."
Het klinkt oubolllig, maar zo voelt La
bruyère het wel: In Haarlem wacht een
nieuwe uitdaging. De Hogeschool
Haarlem staat voor een immens
fusieproces, met drie andere hogescho
len, met Hogeschool Ichtus (vestigin
gen in Den Haag, Rotterdam en Delft),
met de Hogeschool Holland in Diemen
en Hogeschool Alkmaar. Samen tellen
die 36.000 studenten. In drie jaar moet
deze krachtenbundeling een feit zijn.
„Niet om één mammoetinstelling op
één plek te vormen", verzekert Labruy
ère. „Ook niet om de macht, maar om te
profiteren van de schaalvoordelen. Zo
dat er uiteindelijk meer centen voor on
derwijs overblijven. En om een breed
Hogeschool-voorzitter Lein Labruyère: „Na zes jaar mag je gaan, vind ik."
assortiment aan opleidingen aan de
studenten te kunnen aanbieden. Daar
gaat het tenslotte om, het opleiden van
jongeren."
Overal in Nederland vinden tussen ho
gescholen zulke fusies plaats, in het
oosten, tussen Brabantse hogescholen.
De Hogeschool Zeeland zal er ook niet
aan ontsnappen, denkt Labruyère. „De
Hogeschool Rotterdam is een natuurlij
ke partner voor de Hogeschool Zee
land, maar er is ook een andere moge
lijkheid. Dat de Hogeschool Zeeland en
de ROC's in Zeeland voor middelbaar
beroepsonderwijs elkaar opzoeken. Je
moet niet fuseren, omdat iedereen dat
doet. Je moet het er wel voordeel uit
kunnen halen."
Gevraagd
Voor zijn nieuwe baan in Haarlem is
Labruyère gevraagd, door een selectie
bureau. Hij steekt niet onder stoelen of
banken dat zijn vice-voorzitterschap
van de HBO-Raad daarin een rol heeft
gespeeld.
En, meer op de achtergrond, dat hij tot
begin jaar landelijk secretaris was van
de PvdAeen partij die sterk is in onder
wijsland.
Labruyère weet niet alleen hoe hij een
school moet profileren, maar ook zich
zelf. En als het nodig is, durft hij door te
pakken. Zo heeft hij een stevige bezui
nigingsronde bij de Hogeschool Zee
land doorgevoerd.
„We hadden veel te veel mensen in
dienst. Uiteindelijk moesten er vieren
dertig weg." Dus niet alleen vrienden
gemaakt? „Ik heb altijd geprobeerd zo
eerlijk mogelijk te zijn. Mensen weten
wat ze aan mij hebben. Ik behandel ie
dereen met respect, maar ja, als voor
zitter hoef je geen populariteitswed
strijd te winnen. Het gaat erom dat er
aan de Edisonweg in Vlissingen nu een
foto Lex de Meester
leuke school staat." Met zijn benoe
ming in Haarlem gaat Labruyère voor
het eerst buiten Zeeland werken. Hij
verhuist nog niet. Hij trekt in Haarlem
in een appartement. „Mijn dochter van
veertien jaar zit nog op de middelbare
school. Dan verhuis je niet zomaar. Ik
ga eerst een poosje heen en weer rij
den."
Tombola
Wat er verder in het vat zitdurft hij niet
te voorspellen.
Hij is nog maar éénenvijftig, een bekro
ning van zijn carrière met een staatsse
cretariaat zou misschien mooi zijn. „Ik
zeg nooit nooit, maar politieke benoe
mingen op dat niveau zijn een tombola.
Komt jouw partij in de regering? En
staat je 06 aan, als ze je willen bellen? Ik
ga naar Haarlem en blijf daar voorlo
pig. Daar kan ik ook een behoorlijke
bijdrage leveren aan de samenleving."
door Ali Pankow
BURGH-HAAMSTEDE - Pa
pier en draden zijn hun geliefde
materialen om te bewerken. De
één is gefascineerd door water,
de ander raakt geïnspireerd
door het landschap. Er bestaat
geen verwantschap tussen Ria
van Dijk en Gitte Christense. Ze
kenden elkaar tot voor kort niet
eens. Maar de combinatie van
hun beider kunstuitingen biedt
de komende weken een boeien
de expositie in De Bewaerschole
in Burgh-Haamstede.
Ria van Dijk uit Zoetermeer
raakte tijdens een oriëntatie
cursus op de Kunstacademie in
de ban van batiktechniek. Aan
vankelijk werkte ze volgens de
traditionele Indonesische ma
nier. Dat leverde haar veel am
bachtelijke kennis op, maar het
verlangen zich wat expressiever
te uiten, deed haar besluiten een
eigen techniek te ontwikkelen.
Zelf omschrijft ze haar batik
schilderijen als 'wandelen door
landschappen'. Haar motieven
wekken de sfeer van bossen,
bergen, valleien en beekjes met
helder water met plantjes en
kiezels.
Presentatie
Van Dijk kiest bewust voor de
presentatie in strakke, ingelijs
te vorm in plaats van in drape
rieën. „Het is allemaal vanuit
hobby ontstaan", zegt de kun
stenares. Ze volgde zelf een Ja
vaanse batikcursus, maar toen
de docente daar uitviel, werd zij
verzocht de lessen over te ne
men. Daarmee kwamen zaken
in een stroomversnelling. Van
Dijk specialiseerde zich in de
batiktechniek, ontwikkelde er
haar eigen stijl en techniek in en
bekwaamde zich verder in de
techniek van het etsen. Vooral in
die etsen komt haar fascinatie
voor draden en weefsel tot ui
ting. Zij werkt bij het batikken
in hoofdkleuren en onder
scheidt daar perioden in. In De
Bewaerschole is onder meer een
serie batikschilderijen te zien,
waarin het blauw overheerst.
„Het rood hangt nu vooral op
een tentoonstelling in Berlijn",
vertelt Van Dijk. Verder expo
seert zij deze zomer in het Fran
se Limoges en volgend jaar is
werk van haar te zien in het zij
denmuseum in Meliskerke.
Gitte Christense is Deense van
geboorte, maar woont al 26 jaar
in Nederland. Ze studeerde als
graficus aan de Academie voor
Beeldende Kunst in Breda. Gra
fiek was een logische keus, vindt
ze zelf, omdat water haar zo fas
cineert en aan de productie van
papier komt heel veel water te
pas. Dit materiaal vormt dan
ook een belangrijk onderdeel
van haar kunstwerken. De ro
buuste lijsten bijvoorbeeld be
kleedt zij ook met papier. Ze
experimenteert er op allerlei
manier mee. „Goedkope matten
bijvoorbeeld smelt ik tot een
pulpmassa en ik maak er dan
een soort papier van", zegt
Christense. De invloed van het
water is duidelijk zichtbaar in
haar werk. De schoonheid van
vissen, plankton, kleine zeedie
ren en micro-organismen
brengt zij in primaire kleuren en
felle contrasten tot uiting.
Ze verwacht dat water altijd
haar inspiratiebron zal blijven.
„Bloemmotieven zijn bijvoor
beeld ondenkbaar, maar ik
denk wel dat ik ook eens de bo-
tenkant op zal gaan", lacht
Christense.
Tentoonstelling Ria van Dijk en Git
te Christense in De Bewaerschole in
Burgh-Haamstedet/m zat 21 juli,
open di t/m zat van 13.30 tot 16.30
foto Willem Mieras
Aerssens put voor haar werk het liefst uit andere culturen en mythologieën.
Marian Aerssens toont werk in Borselse kunstroute
Gitte Christensen (1) en Ria van Dijk.
foto Marijke Folkertsma
door Esme Soesman
ELLEWOUTSDIJK - In ge
bruik van materialen is beel
dend kunstenaar Marian Aers
sens uit Ellewoutsdijk uiterst
veelzijdig. Tot op zekere hoogte
geldt dat ook voor haar kleur
keuzes en de vormen die zij in
haar werk verwerkt. Haar basis
is echter steeds weer dezelfde:
vruchtbaarheid en schepping
zijn haar onuitputtelijke inspi
ratiebron.
Aerssens is één van de deelne
mers aan de open atelier- en mo
numentenroute Borsele, die za
terdag en zondag gehouden
wordt. Deze route voert het pu
bliek door heel de gemeente
Borsele. Behalve monumenten
en ateliers maken een over
zichtstentoonstelling en een
concert deel uit van het pro
gramma. Voor Aerssens, die
twee jaar geleden Breda verruil
de voor Ellewoutsdijk, is deel
name aan de route vooral een
manier om je werk te tonen. Aan
een ander publiek dan de men
sen die de weg naar het atelier
en de kunstuitleen van Aerssens
al kennen. Hoe zij haar schilde
rijen begrijpen, laat de beel
dend kunstenaar graag aan de
mensen zelf over. „Zo lang ik
iets maak is het van mij. Ben ik
klaar dan mag het functioneren.
Naar derden toe. Nee, op een en
kele uitzondering na zit ik niet
aan mijn werk vast."
Haar instelling sluit aan bij de
thema's waarmee ze zich ver
bonden voelt. Communicatie,
vindt ze belangrijk. „Iets door
geven. Datzelfde gebeurt ook
bij schepping." In haar werk
maakt Aerssens op haar beurt
ook weer dankbaar gebruik van
wat de wereld om haar heen
haar biedt. Ze put uit andere
culturen en mythologieën om
zelf te scheppen. Ziet een vorm
(matrix) in India („het beeld van
de moedergodin") en borduurt
daar eindeloos op voort. Bij
voorkeur met gemengde tech
nieken. Ze combineert hout met
acryl met pastelzij devloei,
Oostindische inkt en olieverf.
Bewerkte tekstfragmenten
(„het zijn altijd mooie teksten")
verwijzen zijdelings naar boe
ken die haar bewogen een be
paald werk te fabriceren. Daar
bij hanteert ze veelal heldere
tinten blauw, rood en geel.
Grapje
Maar hoe serieus en doordacht
haar creaties ook zijn, voor een
grapje is Aerssens steevast te
porren. Met goud voert ze flin-
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Het College van Zorgverzeke
raars heeft bekend gemaakt dat
het gebruik van antidepressiva
het afgelopen jaar met zo'n
twintig procent is gestegen tot
maar liefst 257 miljoen gulden,
aldus de PZC van 30-6.
„Dat is een positieve ontwikke
ling", aldus G. van Gemert, ma
nager zorg van Geestelijke Ge
zondheidszorg Nederland.
„Huisartsen schreven in het
verleden veel te weinig antide
pressiva voor. Ze zijn inmiddels
bijgeschoold en herkennen, met
name bij ouderen, nu veel beter
depressies."
Als voormalig en langdurig an
tidepressiva-gebruiker kan ik
me bij een stijging van twintig
procent echt(er) niets positiefs
voorstellen. Integendeel, de
schrik slaat me om het hart.
Uiteraard is het positief dat de
pressies, zeker ook bij ouderen,
sneller worden herkend. Het is
ook bijzonder fijn dat er goede
medicijnen zijn, maar of dat
voldoende is wens ik op basis
van de talrijke gesprekken die
ik met lotgenoten heb gevoerd te
betwijfelen. Vaak zijn het die
pingrijpende gebeurtenissen en
zeer beroerde persoonlijke en
maatschappelijke omstandig
heden die een depressie doen
ontstaan en ook instandhouden.
Wat bijvoorbeeld te denken van
de grote eenzaamheid en de ver
schraling van de zorg die oude
ren ervaren. Met de in het artikel
geciteerde farmocoloog T. de
Vries, hoogleraar aan de Vrije
Universiteit Amsterdam en di
recteur dr. R. Seldenrijk van de
Nederlandse Patiëntenvereni
ging ben ik van mening dat het
stijgend gebruik van antide
pressiva zeker niet positief is,
maar zeer zorgwekkend. Ik
hoop van harte dat hun voorstel
dat er onderzoek komt naar de
oorzaak en breder dan de ge
zondheidszorg, het haalt.
Adri Walhout
Magnoliastraat 57a
's-Gravenpolder
digd is zal binnenkort wel blij
ken uit het te verwachten vonnis
van het tribunaal in Den Haag
in de zaak Krstic, de legergene
raal die daar terecht staat voor
zijn aandeel in de moorden. In
elk geval lijkt de suggestie van
Van Zweeden, dat het misschien
'slechts' om de executie van en
kele honderden moslims zou
gaan, nogal tendentieus in het
licht van de vele aanwijzingen
die in het proces-Krstic naar vo
ren zijn gekomen in de richting
van een grootscheepse en tot in
details geplande operatie. En
als Van Zweeden schrijft over
'de juridische scherpslijpers
van het tribunaal in Den Haag'
geeft hij elke vorm van objecti
viteit prijs. Heeft hij indertijd
het vonnis in de zaal Tadic beke
ken? En heeft hij misschien op
de televisie vorige week het slot
van het hoogstaande en waardi
ge requisitoir van aanklager
Harmon in de zaak tegen Krstic
gevolgd? Zo niet, dan is dat jam
mer, voor hem en voor de lezer.
mr. J. J. van der Weel
Europalaan 66
Middelburg
Gelukkig niet zo eenzijdig be
licht als het artikel in de Tele
graaf van vandaag: Hélène
Schenk laat tenminste een 'pro'
en 'contra' horen. Natuurlijk
heeft professor Swaab gelijk
met zijn opvatting dat sporten
die traumatiserende invloed op
de menselijke schedel hebben
bepaald niet gezond zijn. En dat
topsport ook zijn negatieve
kanten heeft valt niet te ontken
nen. Maar om nu tegen sportbe
oefening als zodanig te 'fulmi
neren' slaat wel erg ver in
negatieve richting door. De ar
gumenten: in Finland heeft een
tien jaar lopend onderzoek uit
gewezen dat zware lichamelijke
inspanning een uitstekende be
scherming bood tegen hart- en
vaatziekten (nog altijd doods
oorzaak nr. 1). En detail: met na
me duuractiviteiten bewerk
stelligen een toename van HDL
(de goede) respectievelijk een
afname van LDL (de slechte)
cholesterolconcentraties in het
bloed, verbetering van de struc
tuur van de bloedvatwand en,
groot winstpunt: verlaging van
de hartslagfrequentie en de
diastolische bloeddruk. Prof.dr.
Harm Kuipers (oud-wereld
kampioen allround schaatsen)
deed waarschijnlijk de uit
spraak die de waarheid nog het
dichtst benadert: sporten mag,
bewegen moet.
Peter Rotte
Touwbaan 65
Middelburg
'Twijfel over hoge aantal doden
in Srebrenica blijft toenemen',
kopt de PZC van 28 juni boven
een artikel van Cees van Zwee
den. Of die twijfel gerechtvaar-
Een 22-jarige Middelburger
koelde zijn woede op zijn bijna
vier maanden oude baby door
haar stevig door elkaar te
schudden, haar ondesteboven te
houden en daarna op de bank te
gooien. Dat kon een ieder lezen
in de PZC van 28 juni. Hier spre
ken we van zware mishande
ling, wat door de rechtbank in
Middelburg beboet is met 240
uur werkstraf en negen maan
den voorwaardelijke gevange
nisstraf met reclasseringstoe-
zicht. Daarmee is de kous dan af
zeker? Een lichtpuntje in het
schrijven, de baby heeft géén
shaken-baby-syndroom opge
lopen. Ik moet er niet aan den
ken wat er wel had kunnen ge-
beuren.Laatst las ik op de web
site van reïntegratiebureau Ar
temis in Middelburg dat agres
sie en geweld mannelijke ui
tingsvormen zijn van angst en
ongenoegen. Om dat weer in
goede banen te leiden zijn daar
speciale competitieve sporten
en therapie voor om dit geweld
dadige gedrag te voorkomen.
Vrouwen eisen ook van de poli
tie een beschermende taak.
Tevens zal er meer aandacht be
steed moeten worden als buren,
familie of wie dan ook dit ge
drag waarneemt. Er zullen di
rect maatregelen genomen
dienen te worden om erger te
voorkomen. Geweld binnen ge
zinnen moet ogenblikkelijk
worden gestopt en bestraft met
het weghalen van de geweldda
dige man uit het gezin.
Zoveel geweld waar we over le
zen en velen ook meemaken,
daar ligt de taak van ieder wel
denkend medemens om bij het
opvoeden van kinderen, school
of milieu mee te nemen en te be
geleiden. We zullen naar een an
dere maatschappij moeten gaan
leven, zonder zoveel geweld en
treiterijen, dat het een 'goed en
levenslustig leven' kan gaan
worden. We zijn het al zo lang
kwijt.
Suzy de Rooij
Trompstraat 4
Koudekerke
(Advertentie)
binnenhuis
tertjes 'spel' en 'kitsch' in som
mige van haar schilderijen door.
„Mensen even op het verkeerde
been zetten. Hoewel goud na
tuurlijk ook weer staat voor het
goddelijke."
Haar driedimensionale objec
ten zijn misschien wel haar
grootste knipoog. Ze maakt ko-
ninginnebonbons en dito waai
ers, die eveneens voortkomen
uit haar fascinatie voor vrucht
baarheid en schepping. De
vrouw neemt daarin een be
langrijke plaats in, en niet in de
laatste plaats door de ronde
vrouwenvormen waar ze als
beeldend kunstenaar zoveel
mee kan. De vrouw wordt door
Aerssens tot koningin gemaakt,
onder meer in een werk waar ze
oude zwart-witplaatjes van
vrouwen met Oostindische inkt
en - vooral blauwe - verf heeft
bewerkt. Het is haar toevoe
ging, haar spel om iets meer te
maken van dat intrigerende be
gin van het leven: „De moeders,
vrouwen, metgezellinnen, ma
donna's of hoeren, de Eva's,
bronnen en akkersde venussen,
schikgodinnen, ik maak ze allen
koninginnen."
Open atelier- en monumentenroute
7 en 8 juli in de gemeente Borsele
van 11 -00 tot 18.00 uur.
door Lilian Dominicus
TERNEUZEN - Wat bezielt ie
mand om als passagier van een
rijdende personenauto de hand
rem zonder reden aan te trek
ken? Die vraag hield kanton
rechter A. Melens in Terneuzen
gisterochtend bezig. „Ik wist
niet wat ik deed", was de ver
klaring van de 24-jarige ver
dachte uit Oostburg, die zich
voor deze actie op een nacht,
eind mei vorig jaar, moest ver
antwoorden.
Ruim twintig glazen bier gingen
vooraf aan de gebeurtenissen,
die uiteindelijk leidden tot een
frontale botsing met een tegen
ligger. De Oostburger was met
drie vrienden aan het stappen
geweest. Vanwege de ruime hoe
veelheden alcohol die hij die
avond had genuttigd, lieten ze
het besturen van de auto terug
naar huis over aan de enige, nog
nuchtere van het gezelschap. In
een flauwe bocht naar rechts, op
de N58 tussen Schoondijke en
Oostburg, ging het mis.
De verdachte trok zomaar spon
taan aan de handrem, de auto
ging tollen en kwam tot stil
stand tegen een andere auto!
Beide voertuigen waren com
pleet vernieldmaar geen van de
inzittenden hield er ernstige li
chamelijk letsel aan over.
„Wonder boven wonder", vond
Melens. „Het had veel ernstiger
kunnen aflopen."
Die mening deelde ook officier
van justitie H. den Hartog. „Er
moeten overal engeltjes hebben
rondgefladderd", sprak ze de
Oostburger toe. Omdat het pas
om een eerste overtreding ging
en omdat de verdachte als
vrachtwagenchauffeur zijn
brood verdient, hoefde hij zijn
rijbewijs niet in te leveren.
De rechter veroordeelde hem,
conform de eis van de officier
van justitie, tot negenhonderd
gulden boete en een voorwaar
delijk ontzegging van de rijbe
voegdheid voor drie maanden.
