PZC
T oekomst
VVV is
onzeker
13
Bkkger kd" Zenuwcentrum van de hulpverlening
Tunnelboor Sara
kan weer draaien
Onderwatervondsten in Museumhaven
Labruyère weg bij
Hogeschool Zeeland
Weg vrij voor plannen
ontwikkeling negentig
hectare nieuwe natuur
Vertrouwenscrisis
akkerrand
adopteren
zeeuwse almanak
Goedemorgen
waarin opgenomen
de Zierikzeesche Nieuwsbode
1844 - 1998
NOORD
woensdag 4 juli 2001
door Piet Kleemans
RENESSE - Het voortbestaan
van de VW op Schouwen-Dui-
veland hangt aan een zijden
draad. Het interim-bestuur van
de toeristische organisatie
vroeg gisteravond tijdens een
bijzonder roerige vergadering
vergeefs het vertrouwen van de
leden. Op het laatste nippertje
stelde het teleurgestelde be
stuur het besluit om daar con
clusies aan te verbinden en op te
stappen, nog even uit. Een extra
vergadering volgende week
moet duidelijkheid brengen
over de toekomst van de VVV.
Chantage. Dat vond de één van
de mededeling van het bestuur
aan het begin van de vergade
ring, dat als de leden zich niet
achter het beleid - inclusief het
omstreden ontslag van VW-di-
recteur B. Roessingh - zouden
scharen, de leden op zoek kon
den naar een ander bestuur. Vol
gens de ander waren de tegen
standers van het beleid, en dan
met name van het ontslag van de
directeur, alleen maar uit op de
macht over de VW. „Het is ge
woon een coupen niets anders.
Al snel tekenden zich tijdens de
vergadering twee kampen af.
Zij die het interim-bestuur in ie
der geval het voordeel van de
twijfel gunnen en het mandaat
willen geven om verder te gaan
en zij die vinden dat het ontslag
van Roessingh teruggedraaid
moet worden.
Visie
Recron-voorzitter A. Hanse
gooide als eerste de knuppel in
het hoenderhok met de opmer
king dat van goedwillende be
stuurders in redelijkheid niet
verwacht kan worden dat ze het
werk van een VW-directeur
overnemen. L. van Vliet van de
Vereniging Hotel- en Pension
houders (VHP) schaarde zich
achter de woorden van Hanse en
voegde er aan toe dat hij van het
interim-bestuur een visie op een
toekomst zonder directeur mist.
Andei'en vielen hem bij
Overtuiging
Voorzitter C. Geluk van het in
terim-bestuur probeerde de
verti'ouwenscrisis af te wenden
door meermalen te benadruk
ken dat het complete bestuur er
heilig van overtuigd is dat de
WV zonder Roessingh verder
kan en dat men het idee heeft pp
de goede weg te zijn. „Natuur
lijk moeten we nieuwe plannen
maken, maar het ontslag van
Roessingh is voor ons een geslo
ten boek. Wij willen als bestuur
niet meer met hem verder.
Op de vraag van Geluk wat de
tegenstanders van het tot nu toe
gevoerde beleid dan wel precies
voor ogen staat, kwam geen dui
delijk antwoord. De vergade
ring verzandde in onderling ge
ruzie. Recron-secretaris E.
Troost vatte het verloop van de
avond kernachtig samen. „Win
naars zijn er niet. Je kunt je af
vragen wat deze vergadering
waard is geweest."
Na een korte schorsing kwam
het interim-bestuur met het
voorstel om op korte termijn,
waarschijnlijk volgende week,
een tweede extra vergadering in
te lassen. Dat voorstel werd uit
eindelijk aangenomen.
Cees de Vries bij een duikershelm en schoenen, zoals die vijftig jaar geleden nog werden gebruikt.
foto Marijke Folkertsma
door Ali Pankow
ZIERIKZEE - Wie kijkend naar een ge
beeldhouwde afbeelding van de god Her
cules het bijschrift goed op zich laat in
werken, zal zich minstens verwonderen
over de aanduiding: een reisaltaartje. Er
gens in de tweede of derde eeuw sjouwden
gelovige mensen dit zware kalkstenen ta
blet mee tijdens hun omzwervingen. Het
is één van de 'schatten uit de Ooster- en
Westerschelde' die deze zomer te zien zijn
in de Museumhaven Zeeland in Zierikzee.
In het ruim van de klipper 'Mijn Genoe
gen' is opnieuw een zomertentoonstelling
ingericht. Dit keer staan de vondsten op
de bodem van de Scheldes centraal.
Vrijwilliger Cees de Vries van de Museum
haven tekent voor de inrichting. Het ma
teriaal kreeg hij in bruikleen van enkele
mosselschippers, het Maritiem Museum
in Zierikzee en van de Belgische musea in
Baasrode en Blankenberge, waar het be
stuur van de Museumhaven nauwe rela
ties mee onderhoudt.
De Vries, zelf ooit bezitter van een zeilend
vrachtschip, leidt de bezoekers graag
rond langs de vitrines waarin de bodem
schatten worden getoond. Een kaart van
de Oosterschelde toont met rode en blau
we speldenkoppen de plaatsen waar in de
loop der eeuwen schepen zijn vergaan. De
blauwe puntjes verbeelden de wrakken
waaruit voorwerpen op deze tentoonstel
ling afkomstig zijn.
Ook de bekende diepe put waar het Gezel
schap Kor en Bot jaarlijks de netten uit
gooit ten behoeve van de wetenschap
staat gemarkeerd. Een half gewei van een
reuzenhert, de rechteronderkaak van de
sabeltandtijger en een deel van de kies
van een mastodont geven een indruk van
de historische kostbaarheden die deze
tochten opleveren.
Een duikershelm met bijpassende schoe
nen van de Amerikaanse marine uit de vo
rige eeuw doen beseffen dat er in de loop
der jaren veel veranderd is in de duikers-
uitrusting. „Die zware schoenen gaven te
genwicht om te voorkomen dat je als dui
ker omviel en je helm vol met water liep",
legt De Vries uit.
Telegraaf
Een indrukwekkend verhaal gaat ook
schuil achter de telegraaf van de Prins
Hendrik, het provinciale veerschip dat
door de Duitsers was gevorderd en in de
Tweede Wereldoorlog door de Engelsen
tot zinken werd gebracht. De expositie
biedt ook een model van het zusterschip
van deze veerboot.
Verder zij n er tal van gebruiksvoorwerpen
en kleine onderdelen van schepen te zien
bij deze expositie. Klipper 'Mijn Genoe
gen' is toegankelijk van dinsdag tot en
met zaterdag van 11.00 tot 17.00 uur.
BROUWERSHAVEN - Een
nieuwe cadeautip: geef een ak
kerrand. De omvang, de inrich
ting en de plaats kunnen door de
schenker zelf bepaald worden.
De prijs bedraagt 77 cent per
vierkante meter.
Het is eens wat anders dan de af
gezaagde enveloppe. Geen flau
we grap, maar een landelijk
uniek initiatief van de stichting
Zonnestraal, die zich op Schou-
wen-Duiveland sinds 1995 be
zig houdt met akkerrandbeheer.
De stichting maakt een lang ge
koesterd plan werkelijkheid.
Burgers en bedrijven worden in
staat gesteld om akkerranden te
adopteren. Via een door het bu
reau TSTP uit Brouwershaven
speciaal ontwikkelde website
www.akkerranden.nlkan ie
dereen die een akkerrand heeft
geadopteerd of ten geschenke
heeft gekregen, volgen hoe de
ontwikkeling is: wanneer de
bloemen bloeien en plukrijp
zijn, wanneer er veel vogels te
bewonderen zijn. Jaarlijks
wordt een informatiedag voor
de deelnemers georganiseerd.
Iemand die een akkerrand
adopteert, doet dat in beginsel
voor drie jaar, vertelt Peter de
Koeijer van Zonnestraal. Met de
betrokken boer wordt een con
tract afgesloten. „We hopen dat
de binding tussen boer en bur
ger erdoor versterkt wordt. Het
aantal vierkante meters is in
principe onbeperkt. Iemand
kan ook een heel perceel adop
teren en bijvoorbeeld wensen
ten aanzien van jacht stellen.
Als iemand veel oranje of paarse
bloemen wil, is dat mogelijk. Als
iemand veel insecten of veld
muizen - goed voor de roofvo
gels - wil, kan dat ook. Wij kun
nen alles op die akkerranden."
De bedoeling is in 2002 de eerste
geadopteerde akkerranden in te
zaaien. Het project gaat binnen
kort officieel van start. Er zijn al
enkele aanmeldingen. De adop
tie is een aanvulling op het be
staande agrarisch natuurbe
heer. Boeren ontvangen tot nu
toe van het Rijk een vergoeding
voor ingezaaide akkerranden.
Voor uitbreiding ervan is geen
geld meer beschikbaar. Peter de
Koeijer: „Toch is er belangstel
ling bij boeren om voor meer ak
kerranden te zorgen. Dat kan de
markt nu gaan bepalen. Je kunt
al een schaap in Toscane adop
teren, dus waarom dicht bij huis
geen akkerrand?" Op 100 hecta
re akkerland zitten gemiddeld
40 vogels. „Als je 100 hectare
akkei'rand neemt kom je op
1.700 vogels. Er vei'blijven in
het voor- en najaar heel veel
trekvogels in de randen."
door Jacob Hoekman
Grote computerschermen to
nen de kaart van Zeeland.
Op het scherm lichten voortdu
rend vierkantjes op met daarin
nummers van surveillanceau
to's. Het is vrijdagavond en de
telefoon rinkelt bijna onophou
delijk. De drie mensen achter de
telefoons blijven uiterlijk kalm.
Terwijl de avond valt, worden
binnen allerhande meldingen
vaardig afgehandeld. Van
spoedaanvragen om hulp tot
parkeerproblematiek in de Vlis-
singse binnenstad. Het is het ze
nuwcentrum van de Zeeuwse
hulpverlening: de meldkamer
van de politie aan de Vrij
landstraat in Middelburg.
„Het leukste van dit wex'k is dat
je van te voi*en nooit weet wat er
zal gaan komen. Je gaat hier 's
nachts nooit heen met de weten
schap dat het een x-ustige dienst
zal worden." Rinus van de Ket
terij kan het weten. Hij is een
oude rot in het vak en zit al j aren
bij de alarmcentx-ale van de
Zeeuwse politie. Zijn betoog
wordt onderbroken door een
krakende mobilofoon. „Middel
burg, hier de 56.51." Rinus
drukt met zijn voet een pedaal
in. „Hier Middelburg, zegt u het
maar, over." „Melding afgehan
deld en met vervolg." „Begre
pen, uit."
Het is de dag dat de schoolva
kanties beginnen. De toeristi
sche sector verklaaxd per van
daag het hoogseizoen voor
geopend. Toch is het niet over
dreven druk op de Zeeuwse
wegen. Met name de Duitse toe
risten laten nog even op zich
wachten. „Ik heb nog niks ge
merkt van vakantiedrukte. We
hebben deze week nog maar één
wildkampeerder gehad", verze
kert Rinus. Met zijn collega's
Jan Bom en Anita Ridderhof is
hij vanavond verantwoordelijk
voor het aanstuiken van de poli
tiewagens op de Zeeuwse we
gen. Ook beantwoordt het drie
tal alle regionale telefoontjes
die binnenkomen via de hiïlp-
nummers 112 en 0900-8844
(geen spoed, wel politie). „Over
dag is er voor die telefoontjes
een speciaal team. 's Avonds
doen wij het erbij", legt Rinus
uit.
Vals alarm
Hij is nog niet uitgesproken of
de 112-telefoon rinkelt. Een
doordringende pieptoon ver
vult dei'uimte. „112, wie wilt u
spreken?" Het blijft verdacht
stil aan de andere kant van de
lijn. Rinus herhaalt zijn vraag
en gooit dan de hoorn op de
haak. „Vals alarm. Dat gebeurt
heel regelmatig. Vooral op
door Harmen van der Werf
VLISSINGEN - Voorzitter L. N.
Labruyère van het College van
Bestuur van de Hogeschool Zee
land in Vlissingen maakt een
sprong in zijn carrière. Hij
wordt voorzitter van het Colle
ge van Bestuur van één van de
grootste hogescholen van Ne
derland, de Hogeschool Haar
lem.
Zes jaar heeft Labruyère de lei
ding gevoerd over de Hoge
school Zeeland. In die tijd is hij
exrin geslaagd de hogeschool fi
nancieel er bovenop te helpen.
Aan de Edisonweg is in zijn 're-
geex-pexiode' de nieuwbouw
praktisch voltooid, waardoor de
hogeschool meer tot een eenheid
is gesmeed. Alleen de maritieme
opleiding ontbreekt nog op de
centrale locatie.
Over zijn opvolging is nog niets
bekend. De Raad van Toezicht
van de Hogeschool Zeeland
overlegt vandaag voor het eerst
met een selectiebureau. Voorzit
ter N. Ginjaar-Maas van de
Raad van Toezicht ziet Labruy
ère met lede ogen vertrekken.
„Een betere kan je niet hebben,
maar het was al langer duidelijk
dat we hem niet konden hou
den."
Bakkerij
Labruyère was voor zijn komst
naar de Hogeschool Zeeland
deeltijd-wethouder in Dom
burg, waar hij een bakkerij had,
en burgemeester van de ge
meente Brouwershaven. Hij is
vice-voorzitter van de HBO-
Raad en was tot voor kox't lande
lijk secretaris van het PvdA-
partijbestuur. Zijn benoeming
in Haarlem gaat in principe het
nieuwe collegejaar, begin sep
tember, in.
pagina 14: Altijd mazzel met banen
door Wout Bareman
TERNEUZEN - De grote onder
houdsbeurt van tunnelboorma
chine Sara, die de oostbuis van
de Westerscheldetunnel boort,
duurt langer dan gepland.
Aanvankelijk zou de machine
maandagochtend de tocht naar
Ellewoutsdijk voortzetten.
Maar het weghalen van het la-
ge-sterkte beton, dat het boor-
front moest verstevigen tijdens
de reparatie van het lek aan het
hoofdlager, neemt meer tijd in
De betonlaag tussen het snijrad
en de foliebeschermlaag, die
speciaal werd aangebracht om
inzakken van het boorfront te
voorkomen, moet door duikers
met de hand worden verwijderd
en dat kost meer tijd. Maar de
verwachting is dat Sara van
daag weer aan de slag kan. De
machine heeft dan iets meer dan
vier weken stilgestaan. Het
gaat, als alles volgens plan ver
loopt, om de laatste gx-ote onder
houdsbeurt voor de boormachi-
ne de 6,6 kilometer tussen
Tex-neuzen en Ellewoutsdijk
voltooit. De onderhoudsstop
wex'd uitgevoerd vlak voordat
de boor de Boomse kleilaag ver
ruilt voor het zand onder de
vaax-geul Everingen tussen de
Middelplaat en de kust van
Zuid-Beveland.
Onderhoudswerk
Eind vorige week al legden spe
cialisten de laatste hand aan het
reguliere onderhoudswerk (het
vex-vangen van de vitaleonder-
delen in dekop van de boorma
chine). Vervolgens werd ook de
druk in de b ooi-kamer weer
langzaam opgevoerd.
Tunnelbooi-machine Neeltje
Suzanna, die de westbuis booi't,
was gistex-en 4368 meter (2184
i-ingen ver). Sara hei-vat de reis
op vanaf x-uim 3800 meter.
Rinus van de Ketterij beantwoordt huipaan vragen in de meldkamer van de Zeeuwse politie.
woensdagmiddag, als de
schoolkindei-en vrij hebben, is
er een piek." Op het computex-
scherm heeft Rinus een num
mermelder, zodat meteen te
zien is waarvandaan de onver-
laat naar het noodnummer heeft
gebeld. Het blijkt een telefoon
cel te zijn. „Negen van de tien
meldingen vanuit telefooncel
len zijn vals", zegt Rinus. „Ener
is heel weinig tegen te doen.
Soms sturen we er wel een auto
op af, maar meestal is de vogel al
gevlogen."
Eén keer had Rinus de valse bel
lers beet. Vanuit een telefooncel
wex-d steeds opnieuw naar de
meldkamer gebeld. „We hebben
er toen een onopvallende auto
op afgestuurd. Die gastjes zagen
de agenten niet aankomen. Ze
waren net weer aan het bellen.
'Zijn dit ze?', vroeg die agent via
de telefoon. In de auto zijn ze
meegenomen naar de centrale.
We hebben ze hier flink de les
gelezen!De centralemedewer
ker geniet zichtbaar bij de her-
innering aan de gebeurtenis.
Opnieuw gaat de 112-telefoon.
NACHTWERK
Het is een mevrouw die erg veel
last van haar hoofd heeft. Rinus
verbindt haar onmiddellijk
door met de centrale van de am
bulancedienst. „Ik hoef hele
maal niet te weten wat ze pre
cies mankeert. Dat kan iemand
van de ambulancedienst veel
beter beoordelen. Ook als er een
ongeluk gebeurd is, waarbij ge
wonden zijn, gaat de melding
eerst door naar ambulance en
brandweex-. Die zijn dan belang-
rijker dan de politie."
Het loopt tegen elven. Buiten is
het inmiddels helemaal donker.
De dienst voor Rinus zit er bijna
op. Via de mobilofoon meldt een
surveillance-auto zich af bij de
centrale. Belangstellend infor
meert de agent op straat of Ri
nus vannacht ook moet wei-ken.
„Ben je ook weer de sigaar van
nacht?"
Spoedmelding
Op de valreep komt er een
spoedmelding binnen. Vier jon
gelui hebben zojuist twee deu
ren ingetrapt en ruiten vernield,
meldt een meneer uit Vlissin
gen. Rinus vraagt door. „Waar
lopen ze heen? Hoe zien ze
eruit?" Het signalement komt
niet veel verder dan dat de vier
verdachten shirts dragen. Ze
verdwijnen in de richting van
het Vlissingse Badhuisplein. Ri
nus onderneemt meteen actie.
Met een soepele beweging drukt
hij het voetpedaal in. „48.12,
foto Lex de Meester
hier Middelburg", klinkt zijn
stem in alle politiewagens in
Zeeland. Er komt geen ant
woord. Hij herhaalt zijn oproep
via de portofoons die de agenten
bij zicli dragen, zodat ze ook op
roepbaar zijn wanneer ze zich
buiten de auto bevinden. Dat
heeft meer succes. Via de porto
geeft de 48.12 snel antwoord,
Rinus legt de situatie uit waarna
de wagen onmiddellijk koei-s zet
naar de aangegeven locatie.
Via de mobilofoon melden zich
nog twee wagens. „Middelburg,
de 40.10 rijdt ook op de melding
Badhuisplein." „Hetzelfde
geldt voor de 4011Op het
scherm volgt Rinus de drie wa
gens. Iedere halve minuut ver
springen de nummers op het
scherm. Binnen de kortste keren
is het Badhuisplein omgeven
door het blauw. De verdachten
worden echter niet meer aange
troffen. Rinus voert de melding
in de computer en beëindigt zijn
werkzaamheden. Zijn collega
staat al klaar om de boel over te
nemen, een bak sterke poli-
tiekoffie in de hand.
door Rinus Antonisse
MIDDELBURG - Het dagelijks
provinciebestuur heeft plannen
goedgekeurd voor uitvoering
van natuurontwikkeling in vier
gebieden. Het gaat om de Scha-
kerloopolder aan de zuidkust
van Tholen, Den Inkel bij Krui-
ningen, de Zwartenhoekse
Kreek en de Herdijkte Zwarte
Polder in het westen van
Zeeuws-Vlaanderen. In totaal
ontstaat er bijna negentig hec
tare nieuwe natuur. De plannen
zijn opgesteld door de provinci
ale werkgroep natuurontwik
keling.
De Schakerloopolder, opper
vlakte 62 hectare, is het grootste
gebied van de vier. Het is onder
deel van het plan Tureluur, dat
voorziet in natuurontwikkeling
langs de Oosterschelde. De pol
der wordt omgezet in grasland
met zout-zoet overgangen, die
kenmerkend zijn voor de die-
pergelegen randen van de Oos
terschelde. Voor planten en die-
x-en kan het een waardevolle
plek worden. Het werk moet ko
mend najaar beginnen.
In Den Inkel, oppervlakte zeven
hectax-e, wordt het voormalige
munitiedepot ingex-icht als na
tuurgebied. Dat sluit mooi aan
op het al aanwezige recreatie
oord. Op verzoek van de Stuur-
gi-oep Natuurherstel Wester
schelde is in het plan de
mogelijkheid opgenomen om
natuurontwikkeling te combi
neren met een boezemfunctie.
Door het werk wordt ontwikke
ling van vochtig grasland
met zoet-zout overgangen mo-
gelijk.
Voor de Zwartenhoekse Kreek,
oppervlakte elf hectare, is een
plan gemaakt voor de gronden
ten zuiden en ten noorden van
de kreek. Door aanleg van oe
verlanden en een hoger kreek-
peil wordt de kwaliteit van het
vogelrijke gebied vergroot. De
zoete Herdijkte Zwarte Polder,
oppexwlakte achttien hectare,
moet uitgroeien tot een gebied
waarin grasland wordt afgewis
seld met struweel en poelen. Op
het binnentalud van de dijk
wox*dt zand aangebracht. De
polder sluit aan op de naastgele
gen Verdronken Zwarte Polder,
die al natuurgebied is.
Er is ook een plan voor natuur
ontwikkeling in de Everings-
polder, oppei-vlakte veertien
hectare, uitgewerkt, met een
zoete en een zoute inrichting.
Het bevorderen van zoute in
vloed vei'gt echter veel grond
verzet en is duur. Een zoete ont
wikkeling levert maar beperkte
natuurwaarden op. Gedepu
teerde Staten willen het plan
daarom terzijde leggen. Er is
nog een kleine kans dat het
wordt uitgevoerd in het kader
van het natuurherstel Wester
schelde.
Snoeiharde donderslagen
hadden die Vlissinger voor
dag en dauw uitzijn slaap ge
rukt. De impuls om net als
vroeger gezin en huisvee
rond de keukentafel te verza
melen voor geval van ramp
spoed kon hij weerstaan,
maar lekker lag hij niet meer.
Al helemaal niet toen de
claxon van zijn auto spo?i-
taan aan het loeien sloeg tij
dens de hoosbui die op het
onweder volgde. Nors beke
ken vanachter de diverse
slaapkamerramen in de
straat stelde hij, druipend
van de regen en weinig zacht
zinnig, de betreffende zeke
ring definitief buiten wer
king.
Hij had nog een half uurtje
bedrust over voor de wekker
ging, troostte hij zich. Die
troost bleek mager toen hij
onderweg naar het koffiezet
apparaat ontdekte dat de
hond een beetje misselijk was
geweest.
En toen hij buiten stapte om
het beest z'n rondje te laten
maken, wapperde erzo'n ha
telijk geel briefje onder de
autoruitenwisser. Bon van
wege geluidsoverlast. Beetje
vreemd pro ces-verb aal was
het wel.
Nijdig bepiekerde hij zijn lot.
Tot achter hem een vrolijk
'Goede Morgen!' klonk.
Buurman maakte zich met
een grimas uit de voeten.
„Geintje!" riep die nog....
