Toeristisch tij moet gekeerd
PZC
Abstract en figuratief werk
naast elkaar in beeldentuin
1
Ondergrondse kunst uit Minsk
Een uitvoering van
Brahms waar de
mond van openzakt
Streekmuseum toont
oude krantenknipsels
Bouw van
varkensstal
werd terecht
geweigerd
PvdA wil
meer geld voor
strandwacht
kunst cultuur
Vakantiegedrag
lezers schrijven
Echte kunst
Passage bij Terneuzense
Albert Heijn blijft open
zaterdag 30 juni 2001
NIEUW- EN SINT JOOSLAND
- De agrarische makelaar J.
Wouters uit het Brabantse Sint-
Oedenrode heeft nog één kans
om alsnog een stal voor een klei
ne zevenduizend varkens te mo
gen bouwen aan de Welzinge-
dijk in Nieuw- en Sint Joosland.
De afdeling bestuursrecht
spraak van de Raad van State in
Den Haag heeft het hoger be
roep van Wouters tegen het wei
geren van de bouwvergunning
verworpen. De agrarische ma
kelaar heeft bij hetzelfde
rechtscollege nog een beroep lo
pen tegen het nieuwe bestem
mingsplan Buitengebied van
Middelburg. Als dat beroep
wordt verworpen is de grote
varkensstal aan de Welzinge-
dijk definitief van de baan. Die
uitspraak zal nog enkele weken
op zich laten wachten.
HULST - De PvdA-fractie
Hulst roept de gemeente Honte-
nisse op meer geld uit te trekken
om strandwachten bij het
strandje van De Perk aan te stel
len.
Het verdwijnen van het veer
Kruiningen-Perkpolder maakt
het nog noodzakelijker om dij k-
toerisme te stimuleren en zo
arbeidsplaatsen te winnen.
Dijktoeristen mogen niet wor
den afgeschrikt door een onge
val dat te voorkomen was ge
weest. Hontenisse dient alles te
doen om het 'veiligheidsgevoel'
intact te laten, vinden de
PvdA'ers. De Hulster PvdA laat
haar advies horen, omdat de
partij niet in het bestuur van
Hontenisse is vertegenwoor
digd. Met het oog op de herinde
ling, waardoor Hulst en Honte
nisse één gemeente vormen, wil
de PvdA de collega-raadsleden
in Hontenisse 'op positief kriti
sche wijze volgen'. Deze eerste
kritische uiting zal door B en W
Hontenisse schouderophalend
worden afgedaan; wethouder F.
van Driessche meldde eerder
dat het tekort aan strandwach
ten niet aan een gebrek aan sub
sidie ligt, maar aan het ontbre
ken van geïnteresseerde, gedi
plomeerde krachten.
foto Holiday Media
Nieuwe initiatieven als deze 'strandvilla's' doen tot verdriet van De Reus te weinig hun intrede op de Zeeuwse stranden.
door Jacques Cats
Daar schrik ik van". Directeur Ron
de Reus van het Bureau voor Toe
risme Zeeland (BTZ) heeft met meer
dan alleen maar gefronste wenkbrau
wen kennis genomen van de cijfers over
het vakantiegedrag van de Nederland
se bevolking. Die zien er voor dit gewest
niet gunstig uit. „Er lijkt zich een voor
Zeeland negatieve trend af te tekenen
op de binnenlandse markt", spreekt de
voorman van het regionale toeristen
wezen in marketingtermen. In gewoon
Nederlands: vakantiegangers uit ande
re delen van het land zien Zeeland min
der zitten.
Volgens de BTZ-directeur wordt het
tijd voor het opstarten van een serieuze
actie om het tij te keren. Hij voelt zich
aangesproken door het voornemen van
de provincie om de boer op te gaan voor
een beter imago van Zeeland. Daarbij
luidt de boodschap dat Zeeland zich
uitstekend leent voor een combinatie
van wonen en werken. „Waarom ook
geen imagocampagne optuigen in de
richting van het toerisme in de provin
cie?", vraagt De Reus zich af.
Zeeland blijkt nog steeds last te hebben
van een te eenzijdig imago; dat van zon,
zee en strand. „Dat maakt de toeristi
sche sector te afhankelijk van weers
omstandigheden, dus onnodig kwets
baar." Als verklaring voor het mindere
vakantiebezoek van elders in het land
signaleert De Reus dat mensen vaker en
korter met vakantie gaan. „Omdat de
vakanties korter worden, heb je relatief
meer vakantiegangers nodig in Zee
land om dezelfde cijfers te halen." Dat
is sneller gezegd dan bereikt. Het pu
bliek kijkt veelvuldiger buiten de gren
zen. „We moeten ervoor waken dat
mensen hun hoofdvakantie in het bui-
tenland doorbrengen, terwijl Zeeland
verwordt tot een regio waar een tussen
door- of last minutevakantie wordt
doorgebracht."
De Reus blijft er op hameren dat er in
Zeeland een instituut moet komen dat
continu kan meten om te weten wat er
omgaat in de toeristische sector. „Als je
weet wat de trends en de ontwikkelin
gen zijn, kun j e bij sturen en er slagvaar
dig met kortlopende acties op inspe
len." De BTZ-directeur vindt dat
toeristisch-recreatief Zeeland nog te
afhankelijk is van onderzoeksresulta
ten die pas ver na afloop van een toeris
tisch jaar bekend worden.
Volgens De Reus is intensieve marke
tingcommunicatie niet genoeg. Pro
ductontwikkeling moet daarmee gelijk
opgaan. „Dat wil zeggen: productver
nieuwing en productdifferentiatie.
Nieuwe producten die de identiteit van
Zeeland versterken en aansluiten bij de
interesses en de belevingswereld van de
moderne consument." Als voorbeelden
van vernieuwing, differentiatie en sa
menwerking noemt De Reus bijzondere
logiesvormen bij de boer en het project
Scheldemond Maritiem, dat mogelijk
heden biedt om de gezamenlijke mari
tieme cultuur en historie van Zeeland
en Vlaanderen te beleven.
Enigzins bedroefd stelt de directeur
van de Zeeuwse toeristische organisa
tie vast dat een Zeeuwse ondernemer
met een voor Nederland geheel nieuwe
vorm van strandlogies uiteindelijk op
Vlieland terecht is gekomen.
Het betreft hier een idee van het
Schouwse recreatieondernemersge-
slacht Ruijtenberg om niet aan, maar
óp het strand vakantie te vieren, in wat
wordt aangeduid als een 'seatrack' of
'strandvilla'
Het betreft hier een innovatief comfor
tabel onderdak voor vier personen. Een
luxere variant op wat bijvoorbeeld op
het Walcherse strand bij Dishoek kan
worden aangetroffen. Staande op palen
en rond van vorm zodat wind en water
er geen vat op krijgen. De strandvilla is
aangesloten op warm en koud stro
mend water, electriciteit en riolering.
Plannen om de bouwsels opgetrokken
te krijgen, ketsten aanvankelijk af op
de regelgeving. Maar de derde kustnota
en de vij fde nota voor de ruimtelijke or
dening hebben mogelijkheden geopend
voor bebouwingen op het strand. Er
loopt nu sinds Pinksteren een proef met
drie van die huisjes op het strand van
Vlieland. „In oktober krijgen we te ho
ren of we volgend jaar terug mogen ko
men", meldt André Ruijtenberg.
Reacties
De reacties van de eerste huurders zijn
vol lof: zeelucht ruiken, 's nachts de
branding blijven horen en 's morgens
wakker worden met de zee aan je voe
teneind wordt als een bijzondere bele
ving beschouwd. Het was voor de lokale
bevolking wel even wennen dat het ini
tiatief niet van een eilander kwam maar
van iemand uit Zeeland. „Maar nu zijn
de ondernemers zeer meegaand."
De bedoeling is op vier plaatsen langs
de Nederlandse kust 'seatracks' te situ
eren. De Reus spreekt de vurige hoop
uit op korte termijn zo'n project ook in
kleinschalige vorm in Zeeland te mo
gen verwelkomen. De gedachten van
Ruijtenberg gaan onder meer uit naar
het Veerse Meergebied.
door Ali Pankow
ZIERIKZEE - Vijfenveertig
beeldhouwers, vijfhonderd
beelden in brons, steen, hout en
keramiek, zowel figuratief als
abstract, klassiek of modern,
groot en klein, maar ook schil
derijen en tekeningen, fraaie
sieraden, Oosters porselein, zil
ver, keramiek en curiosa zijn als
vanouds de ingrediënten van de
zomertentoonstelling in en rond
het Burgerweeshuis in Zierik-
zee. Directeur Bert van der Hoef
van Waterland Neeltje Jans ver
richtte gistermiddag de officiële
opening.
'Openeur' was de titel die gast
vrouw Tessa Braat-Voorhuis
hem toedichtte. Van der Hoef
had daar vrede mee. „Als een
expositie als deze al 3 6 j aar ach
tereen elk jaar weer plaatsvindt,
mag je best 'openeur' genoemd
worden.Hij omschreef de beel
dentuin van het Burgerwees
huis als een uniek plekje in Zee
land. Als voormalig directeur
van het Zeeuws Biologisch
Museum erkende Van der Hoef
destijds een beroep op Tessa en
wijlen haar man Ad Braat te
hebben gedaan voor de inrich
ting van de tuin aldaar. „Een
tuin met zielige boompjes en
magere struikjes die we wat wil
den aankleden met kunst", al
dus Van der Hoef. Hij gaf toe zelf
weinig te begrijpen van ab
stracte kunst, maar meende dat
vooral een beeldentuin als die
van het Burgerweeshuis, met
eveneens veel figuratieve beel
den, een toegankelijke opstap
biedt om nader kennis te maken
met abstracte uitingsvormen.
Volgens Van der Hoef biedt deze
zomertentoonstelling ook een
belangrijke bijdrage aan het
toeristische product van Zee
land met name voor de cultuur-
gerichte recreanten. Verder
draagt deze expositie in zijn
ogen bij aan een het contact
tussen kunstenaar en klant. Hij
gebruikte één van Ad Braats
uitspraken om dat te benadruk
ken: „Het enige echte contact
tussen een klant en een kunste
naar is de verkoop van het
kunstwerk." Hij wenste de deel
nemers dan ook veel echte con
tacten toe.
Verscholen
Tijdens deze zomertentoonstel
ling prijkt een veelheid aan
kunst verscholen tussen het
kruidige groen van bomen en
struiken in de beeldentuin. De
inrichters blijken elke jaar weer
verrassend nieuwe hoeken en
doorkijkjes te vinden om de
beelden zo fraai mogelijk tot
hun recht te laten komen. Tus
sen de takken zweeft een frêle
acrobate aan de trapeze van An
ke Birnie. Een robuuste beer
van Barbara de Clerq blikt bru
taal door het lover heen. Gerard
Brouwer weet te ontroeren met
zijn interpretatie van welkom
zijn: een oude man tilt liefdevol
zijn oudere vrouw op bij een
weerzien na vermoedelijk lange
tijd.
De robuuste mannen in het
beeld 'Communicatie' van Luigi
Amati wekken een glimlach op.
De beschermende kracht van
een fietsende ouder ten opzichte
van een kind achterop spreekt
uit het beeldje dat officieel 'Snel
naar de crash' heet, al zou 'crè
che' aannemelijker lijken. De
'Drie Stokstaartjes' van Edith
Brinkman doen het publiek
grinnikken. Het aangezicht van
'Vriendschap', het beeld waar
mee Karin Beek vier golfende
vrienden visualiseert, is op een
zelfde manier vermakelij kom te
zien. Het zijn slechts enkele van
de talrijke indrukken die huis
en tuin van Burgerweeshuis de
ze zomer bieden. Wie een ander
tochtje door de tuin maakt,
krijgt ook andere beelden op het
netvlies. De mogelijkheden zijn
legio.
De zomertentoonstelling in het Bur
gerweeshuis is geopend tot en met
zondag 26 augustus van dinsdag tot
en met zondag van 11.00 tot 17.00
Klinov werkt aan zijn installatie Ecological Life, een huiskamer van stro.
foto Lex de Meester.
Tussen het groen van bomen en struiken duiken steeds weer nieuwe beelden op in de Beeldentuin van
het Burgerweeshuis. foto Marijke Folkertsma
door Ernstjan Rozendaal
VLISSINGEN - Ze tonen him
werk overal in Europa, behalve
in hun vaderland Wit-Rusland.
De voormalige deelrepubliek
van de Sovjet-Unie mag het
communisme dan hebben afge
zworen, dat wil niet zeggen dat
de regering welwillend staat te
genover hedendaagse kunst.
Die ontwikkelt zich onder
gronds of buiten de grenzen.
Morgen begint in kunstcentrum
DeWillem3 in Vlissingen een
expositie van underground-
kunstenaars uit Minsk.
De deelnemende kunstenaars
zijn geselecteerd door Alexan
der Rodin, die twee jaar geleden
al eens exposeerde in De Water
toren in Oost-Souburg. Hij
vroeg Olga Sazykina, Arthur
Klinov, Ludmila Rusova, Sergej
Zdanovitch, de al enige jaren in
Zeeland woonachtige Ludmila
Kalmaeva, Victor Petrov en De-
nis Romanovski om twee weken
lang in het Vlissingse kunstcen
trum aan de expositie te wer
ken. Ze tonen installaties, vi
deo's, foto's en schilderijen. De
opening van de expositie, mor
genmiddag, wordt opgeluisterd
met een aantal performances.
„In Wit-Rusland is de perfor
mance heel populair onder al
ternatieve kunstenaars", vertelt
Klinov. „Als je geen plek hebt
om je werk ten toon te stellen, of
zelfs geen geld hebt om materi
aal te kopen voor schilderijen of
installaties, dan heb je altijd
nog je lichaam en je mond.
Daarmee kun je ook een kunst
werk maken."
Veel van de performances heb
ben een politieke lading, erkent
hij. De huidige machthebbers in
Wit-Rusland worden nogal eens
op de hak genomen. Maar het
blijft oppassen, al zijn dergelij
ke 'democratische manifesta
ties' niet bij wet verboden. Ro
din vertelt het verhaal van een
kunstenaar die als performance
kunstmest deponeerde op de
stoep van de Wit-Russische pre
sident. Dat kwam hem op enkele
dagen gevangenis en twee jaar
huisarrest te staan.
Underground
De Wit-Russische undergound
stamt uit het communistische
tijdperk. Actuele en maat
schappij-kritische kunstuitin
gen waren verboden, dus wie
zich daarmee bezig wilde hou
den moest dat in het geniep
doen. „Toch waren we niet hele
maal geïsoleerd", zegt Rodin.
„In Moskou, Sint Petersburg en
de Baltische staten gebeurde
hetzelfde en er bestonden goede
contacten tussen de verschillen
de underground-kunstenaars.
We konden alleen niet naar het
Westen. Dat was verboden. Dat
verklaart enkele verschillen
tussen onze kunst toen en die in
het Westen. Traditionele kunst
vormen als het schilderij en de
sculptuur waren bij ons vaker
vertegenwoordigd dat concep
tuele installaties. Ludmila
Rusova heeft zich daarin be
kwaamd, maar pas na de om
wenteling. Als een beginner
moest ze haar eerste installaties
maken."
Toch is het voor kunstenaars in
Wit-Rusland nog steeds moei
lijk te exposeren. Wel is het ver
schil tussen staatskunst en un
derground weggevallen. „In de
Sovjet-Unie had je twee soorten
kunstenaars", vertelt Klinov.
„De officiële en de under
ground. De officiële kunste
naars hadden geld en ruimte om
hun werk te exposeren, de un
derground niet. Nu heeft nie
mand geld en niemand een plek
om zijn werk te laten zien."
Vandaar dat de Wit-Russische
kunstenaars hun werk in andere
landen tonen. „Het publiek
thuis kent ons niet", zegt Rodin.
„Ons werk is voornamelijk bui
ten Wit-Rusland te zien. Ze
moeten het hebben van onze
verhalen. Wij vertellen hoe er
hier op is gereageerd." Tochlijkt
ook het buitenslands exposeren
moeilijker te worden. Rodin:
„We hebben om naar Vlissingen
te komen veel problemen gehad
met visa en dergelijke. Een paar
jaar geleden kwam dat niet
voor. Het lijkt wel of de regering
zoveel mogelijk obstakels wil
opwerpen, om ons te belemme
ren ons te uiten."
Uitwisseling
Voor de ontwikkeling van de
kunstenaars is deelnemen aan
tentoonstellingen van levensbe
lang. Rodin is dan ook zeer
verguld met de uitnodiging van
Leon Riekwell van het Buro
Beeldende Kunst Vlissingen om
in DeWillem3 te komen expose
ren. „Wij moeten ons werk toet
sen aan dat van anderen en het is
goed om contact te hebben met
andere kunstenaars", besluit
Rodin. „Een uitwisseling zou
helemaal mooi zijn, maar dat
blijft voorlopig een droom."
De expositie Belaru-tion duurt tot
en met 2 september, do t/m zo van
12-17 uur. Tijdens de opening, mor
gen om 17 uur, vinden verschillende
performances plaats.
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat d;
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen wordet
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
;c
Ik heb er spijt van de heer
Riekwel drammerigheid te ver
wijten in mijn reactie op de
plaatsing van de kunstcontai
ner. Hoe kon ik weten dat er een
niet met name genoemd con
cept-herinrichtingsplan was,
dat al in een zover gevorderd
stadium is, dat met de realisatie
is begonnenWel komt er nog in
spraak, zegt de heer Riekwel en
er wordt nog begroot, maar toch
is hij al begonnen met de uitvoe
ring, en de prijs voor plaatsing
van de kunstcontainer ad Hfl
1000,— kant en klaar is echt ge
noemd. Hij verontschuldigt zich
door te stellen dat het plan niet
uit zijn 'koker' komt, dus als we
het plan niet goed zouden vin
den dan is dat - en de eventueel
foute beslissing om de container
te plaatsen niet zijn schuld. Het
lijkt me een goede zaak om het
gekissebis over de kunstcontai
ner te beëindigen. We gaan me
de heer Riekwel rond de taf*
zitten. Hij doceert ons wat kuns
is, hij vertelt ons over het con
cept-herinrichtingsplan. Wi
zullen onze mond houden en ac
cepteren wat de heer Riekwel
zegt, want ook wij kunnen h<
van hem niet winnen. Het Buit
Beeldende Kunst Vlissingen i.o
wordt niet meer opgericht, wanov
we hebben al een uitstekend Bu
ro Beeldende Kunst Vlissingen
zoals we later van de hee
Riekwel mogen leren. Over df
opmerking van de heer Riekwel
met betrekking tot de bar var.
Grand Café Montparnasse, kar
ik slechts opmerken dat ook hij
zakelijk en privé moet scheiden,
maar ook dat daar op 5 juli 1991
dus precies 10 jaar geleden, df
Stichting Behoud Loodsenstei-
ger is opgericht.
Guus Blankenburg},
Emmastraat 11
Vlissingei
afe
ri!
lii!
he:J0
ko
Zc
Be
re
door Barend Pelgrim
TERNEUZEN - De winkel
ruimte van Albert Heijn in het
ABC-complex aan de Arsenaal
straat in het Terneuzense win
kelcentrum blijft vooralsnog
leeg. De winkelpassage tussen
de parkeerplaats aan de Burge
meester Geillstraat en de
Noordstraat is wel opengesteld
om de doorstroming tussen het
koopcentrum en de parking te
garanderen. Volgens de over
koepelende ondernemersver
eniging Centrummanagement
en de winkeliers dient er zo snel
mogelijk een vervanger voor Al-
bert Heijn te komen.
Precies een week geleden sloot
de supermarkt zijn deuren. In
overleg met de overige huurders
in het ABC-complex, Blokker
en C&A, is besloten om de loop
route van parkeerterrein naar
winkelhart open te houden. Be
drijfsleider J. de Reu van C&A
stelt dat dit in het belang is van
het winkelend publiek. „Anders
zou hier een dode hoek ont
staan. Bovendien is het ook geec
gezicht wanneer mensen hie;
tegen een gesloten rolluik aas
moeten kijken. Wij zijn natuur
lijk ook afhankelijk van de con
sument die zijn auto aan het
Geillstraat parkeert; omlopen
rond het ABC-gebouw vinden
wij geen optie."
Ook bedrijfsleider M. van cler
Heijden van Blokker is tevreden
In overleg met Blokker en C&A
wordt tevens getracht om de
passage levendig te houden. Zo
wordt charitatieve instellingen
en stichtingen aangeboden om
op zaterdag een stand in te rich
ten in de looproute. „Voor hun
lucratief, en voor ons belangrijk
om de zaak gezellig aan te kle
den", aldus Van der Heijden.
Ondernemers en Centrumma
nagement hopen dat zich op
korte termijn belangstellenden
melden voor de nu afgetimmer
de winkelruimte van Albert
Heijn. Volgens B. Stoffels v
Centrummanagement is het op
dit ogenblik echter stil.
MIDDELBURG,
Burgerzaal
Internationaal Muziekfeest Middel
burg, St Petersburg String Quartet,
Pavel Vernikov, Antje Weithaas (vi
ool), Ramon Jaffé, Natalia Gutman
(cello), Daniel Raiskin, Vladimir
Mendelssohn (altviool) en Lisa
Smirnova (piano) met werken van
Boccherini, Bach, Turina en
Brahms.
door Douwe Eisenga
Muzikaal verwelkomd door
de getrouwe portier en
draaiorgelman André de Boer,
genoot een stampvolle Burger
zaal gisteravond van het vierde
concert van het Internationaal
Muziekfeest.
In deze concertreeks neemt het
strijkkwintet een centrale posi
tie in. Het ligt dan ook voor de
hand om een plek te reserveren
voor de uitvinder van het genre,
de Italiaan Luigi Boccherini.
Van de honderd die hij bij elkaar
pende, klonk nummer negen,
het strijkkwintet met de bij
naam La Ritirata di Madrid, of
wel de nachtwacht van Madrid.
De musici zorgden daarmee
voor een verrassende opening,
met celli bespeeld alsof het gita
ren zijn en klanknabootsingen
van avondklokken en roffelen
de trommels in het ensemble-
Als ik het goed hebstond gister
avond voor het eerst in de drie
jarige geschiedenis van dit ka
mermuziekfestival een solostuk
geprogrammeerd. Aansluitend
bij het topniveau van deze con
certen koos men daarbij voor
een hoogtepunt in de sololitera
tuur, de Suite nr. 5 in c voor cel
lo-solo van Bach. Bepaald niet
de makkelijkste van de zes cel
losuites die Bach geschreven
heeft. Celliste Natalia Gutman
getuigde in een licht gehouden
pi*elude, een melancholische al
lemande en huppelende gavot
tes van een aangenaam speelse
opvatting. Enkel de strak in het
vel gehouden sarabande, op
zich een interpretatie waar ook
veel voor te zeggen is, detoneer
de enigszins bij haar visie op de
ze suite. Ook nieuw in dit pro
gramma was artistiek leider en
altviolist Daniel Raiskin in de
rol van solist. Bijgestaan door
piano en strijkkwartet bracht
hij de Scene Andalouse van
Joaquin Turina. Het is muziek
vol hunkerend zigeunerleed, die
als vanzelf bij de musici een li
chaamstaal en gezichtuitdruk
king oproept die getuigen van
hevige smart. Raiskin excelleer
de in dit hyperromantische
werk, ondersteund door meer
dan uitstekend ensemblespel.
Men besloot met nog een strijk
kwintet, het Kwintet in F van
Johannes Brahms. Direct bij de
overrompelend gespeelde eerste
maten maakte het gezelschap
duidelijk waar het op uit was.
Dit zou .een Brahms worden
waar het 'con brio, appassiona
to en energico' uit de titels van
de delen volledig waargemaakt
zou worden. Een doel waar dit
ensemble ad hoe volkomen in
slaagde.
Bij het fabuleus gespeelde ver
stilde einde van het tweede deel
sloeg de lichaamstaal ook toe bij
ondex-getekende. De mond zakte
open, verwonderd over een der
gelijk muzikaal kunnen, om pas
aan het eind weer dicht te klap
pen.
LJZENDIJKE - Er wordt heel wat geschreven over de herindelingin
Zeeuws-Vlaanderen, maar hoe was het ook alweer in de jaren zestig j
en bij de samenvoeging van de West-Zeeuws-Vlaamse gemeenten in
1970?
Dat en nog veel meer is te lezen in de tentoonstelling 'Toen en Nu, I
West-Zeeuws-Vlaanderen in oude kranten' in het Streekmuseum j
van Ijzendijke. De expositie van ki'antenberichten is gisteravond
geopend. Naast artikelen over de herindeling is er van alles te zien
en te lezen over de perikelen rond de tunnel, het veer en er zijn veel j
berichten over IJzendijke zelf. Een aparte afdeling is ingericht met
foto's van honderdjarigen en ouder; desterksten hebben wel twee of
drie keer de krant gehaald. Het is niet allemaal oud nieuws wat er te
zien valt. Naast de herindeling in de jaren zestig zijn ook de acties
van Sluis-Aardenburg in 2000 nog eens na te lezen. Het Streekmu
seum is geopend van dinsdag tot zaterdag tussen 13.00 en 17.00 uur. i