Strandwacht kan niet alles zien
Würtz is geen sportpianist meer
PZC
Met de ezel in het vooronder
10
Veehouders
Tholen mogelijk
beperkt door
schraalland
Kuilen graven
lezers schrijven
Imago
McDrive
Saxofoonconcert
in Zoutelande
kunst cultuur
dinsdag 26 juni 2001
THOLEN - Het gemeentebe
stuur van Tholen heeft er nooit
bij stilgestaan dat er in Zeeland
wel eens zogenoemde schraal-
landen te vinden zouden zijn,
waardoor er voor veehouderijen
strenge milieuregels gelden.
Daardoor moet de gemeente
mogelijk twee vergunningen
aan veehouders intrekken.
Volgens het milieuadviesbureau
Het Groene Schild uit Wagenin-
gen is er in het natuurgebied De
Bruintjeskreek bij Sint Philips-
land schraalland te vinden.
Voor veehouders uit Best en
Helmond, die daar vlakbij vee
houderijen willen vestigen, kan
dat een behoorlijke streep door
de rekening betekenen.
Veehouder J. Roefs uit Helmond
moest vanwege de oprukkende
woningbouw stoppen met zijn
bedrijf. Hij kocht aan de Zuid-
dijk in Sint Philipsland een ak
kerbouwbedrijf dat hij wil om
bouwen tot veehouderijHet ge
meentebestuur verleende hem
daarvoor een milieuvergun
ning. M. van Genugten uit Best
kocht de struisvogelhouderij
van D. Jansen aan de Oudeweg
in Sint Philipsland. Hij wil in
Sint Philipsland varkens gaan
afmenten, die hij op zijn bedrijf
in Best fokt. Ook voor de meste-
rij van Van Genugten verleende
het gemeentebestuur van Tho
len een milieuvergunning.
Beide vergunningen moet de
Raad van State volgens advies
bureau Het Groene Schild van
tafel vegen. Milieuvergunnin
gen zijn bedoeld om overmatige
hinder in de omgeving te voor
komen. In dit geval zouden de
vergunningen niet voldoen om
dat de schraallanden van De
Bruintjeskreek in het gedrang
dreigen te komen. Schraalland
is voedselarme grond, waar bij
zondere planten huizen. Als
daar via de lucht meststoffen bij
komen, zouden de planten het
loodje kunnen leggen.
De Raad van State hield giste
ren een hoorzitting over de
kwestie. Gemeentewoordvoer
der J. Merkx, noemde het door
Het Groene Schild opgevoerde
standpunt 'uit de lucht gegre
pen'. Volgens hem zit er in Zee
land vooral klei in de grond, die
per definitie niet voedselarm is.
De Bruintjeskreek zou dus ook
zeker geen schraalland zijn.
Uitspraak over een paar weken.
door Ramses Gabriëlse
VLISSINGEN - De Stichting Strand-
exploitatie Walcheren gaat bekijken of
er maatregelen nodig zijn om ongeluk
ken door het graven van kuilen op het
strand tegen te gaan. Zondag kwam een
achttienjarige Duitser op het strand bij
Oostkapelle om het leven toen zijn kuil
instortte.
Volgens directeur I. Kramer van de
stichting moet er serieus worden geke
ken naar de mogelijkheden om te waar
schuwen tegen instortende kuilen. Ze is
niet overtuigd van de werking van een
waarschuwingsbord. „Er staan al zo
veel borden op het strand. Ik weet niet
of nog een bord wel zin heeft."
Op het Duitse Noordzee-eiland Lange-
oog gelden strenge regels voor het gra
ven van kuilen. Ze mogen niet te groot
en niet te diep zijn. Kramer voelt voor
lopig niets voor zo'n verbod op de Wal-
cherse stranden. „Een verbod moet je
ook kunnen handhaven. We hebben in
Walcheren dertig kilometer strand. Het
is onmogelijk om dat helemaal in de ga
ten te houden. Dat is ook het wrange
aan het ongeluk van zondag. Het vond
plaats achter een strandtent, buiten het
bewakingsgebied. Het complete red
dingsteam van de brigade was aanwe
zig, maar als reddingswerker ben je in
dit geval volledig afhankelijk van de
melding."
Uit de evaluatie van de gebeurtenissen
blijkt dat een groep jongens al enkele
dagen aan het graven was aan de kuil.
Het zou hier dan ook gaan om een kuil
van enkele meters diep. Wethouder L.
Wisse van de gemeente Veere vindt dat
er niks mis is met het aantal toezicht
houders op de stranden. „Dit soort on
gelukken kun je nooit voorkomen. Ge
zien het aantal mensen op het strand is
het logisch dat zoiets gebeurt, hoe tra
gisch ook. We kunnen dan wel een heel
leger strandwachten neerzetten, maar
als je graaft, zit je op je hurken en ben je
zelfs in een kleine put al snel uit het
zicht."
Tragisch
Albert Dijkstra, coördinator beheer
stranden in Vlissingen, noemt het onge
luk bij Oostkapelle tragisch, maar ook
volgens hem is er niet zoveel aan te
doen. „Dat soort dingen zijn verschrik
kelijk, maar moeilijk te voorkomen. Als
strandwacht kun je niet alles zien. Op
sommige stranden komt maar eens in
het uur iemand langslopen. Je kunt
moeilijk op elk strand een strandwacht
neerzetten. Bovendien is het nu nog
voorseizoen. Dit werk is seizoensge
bonden, veel werknemers zitten
op school en hebben nog geen vakantie.
Veel badgasten onderschatten de gevaren van het graven van een kuil.
vaarlijk kan zijn", zegt mevrouw De
Zwart uit Breda die gisteren een bezoek
bracht aan de Vlissingse kust. „Het is
toch triest dat zoiets kan gebeuren."
Anderzijds vindt ze het toch maar een
vreemd verhaalWie graaft er nou zo 'n
diepe kuil?" Een andere badgast, me
neer Stoolp uit Bergen op Zoom, vindt
het maar een domme actie van de Duit
ser. Van een jongen van achttien mag je
toch verwachten dat-ie niet zo dom is
om zo'n diepe kuil te graven? Maar dat
niemand op het strand hem waar
schuwde, snap ik niet."
Dan kun je op warme dagen in het
voorseizoen te weinig mensen
hebben."
Veel mensen op het strand staan niet stil
bij de risico's van het graven van een
kuil. „Ik heb er eigenlijk nooit bij stil
gestaan dat het graven van een kuil ge-
Dichtgooien
Volgens Dijkstra komen ongelukken
met kuilen vaker voor. Aan de Noord
zeekust zeker twee, drie keer per jaar.
„We zijn op de hoogte van de gevaren
foto Ruben Oreel
bij het graven van kuilen. Als iemand
een te diepe kuil graaft, zeggen we dat
hij de kuil beter dicht kan gooien. Dan
krijg je wel eenboos gezicht, maar het is
voor de eigen veiligheid van de mensen.
Dat blijkt maar weer."
Dijkstra vindt het graven van kuilen
niet gebonden aan leeftijd of nationali
teit.
„Nee hoor, ik zie genoeg volwassen
mannen die een kuil graven. Ook Ne
derlanders, maar die maken vaker dijk
jes tegen de vloed. Vaak willen de men
sen de aandacht trekken. Een keer
hadden we hier een militair die een heel
diepe kuil aan het graven was. Daar
kwamen veel mensen omheen staan om
te kijken. Toen ontstond er een gevaar
lijke situatie, want dan kunnen de wan
den instorten."
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Ik ben totaal in verwarring ge
bracht door het artikel 'Provin
cie gaat de boer op voor beter
imago van Zeeland' (PZC 22-6).
Dacht ik in een provincie te wo
nen, waar rust en ruimte nog
volop aanwezig zijn en heb ik
het hier prima naar mijn zin,
komt gedeputeerde Bruinooge
met een campagne om het image
van Zeeland op te vijzelenEerst
kom er een campagne om men
sen te weiwen voor de Wester-
schelde Containerterminal en
nu dit weer. Dacht Bruinooge nu
echt dat de rest van Nederland
denkt dat wij nog op klompen
lopen? (prof. dr. Th. Poiesz,
hoogleraar economische psy
chologie vindt het een vrucht
loos plan. PZC 23-6). Men kan
zich dan ook afvragen hoe door
dacht is een WCT in Vlissingen-
Oost, als zelfs een promotie
campagne al zoveel vragen op
roept? Jammer van onze belas
ting centen. Dat op deze wijze
mensen steeds verder van de po
litiek gaan staan is begrijpelijk.
Neem nu de gemeenten Goes,
Kapelle en Reimerswaal, zij
gaan de minister van Verkeer en
Waterstaat vragen de ondertun
neling van het hoofdspoor in
Goes, Kloetinge en andere ker
nen en een alternatief goederen-
spoor langs de Rijksweg A58 te
onderzoeken. Dat beide alter
natieven onhaalbaar zijn, of dat
anderen weer worden gedu
peerd weet men al lang. Maar
waar blijft de politieke moed,
een duidelijk nee tegen de Wes-
terschelde Containerterminal
te zeggen? Anders heeft Bruin
ooge gelijk en zal Zeeland ge
promoot moeten worden.
C. C. Steketee
Ovezandseiveg 5
Oudelande
Dat de vierde Zeeuwse McDo
nald's voorzien van McDrive in
Vlissingen komt (PZC 23/6) is
een goede milieumaatregel. Het
voorkomt veel autoverkeer
Vlissingen-Middelburg-v.v. In
het verhaal lees ik echter dat het
een kleinsteedse vestiging
wordt zoals in Goes. Waarom
dat zo is blijkt uit de laatste ko
lom, Vlissingen lijkt weggezakt
te zijn tot 30.000 inwoners. (Dat
getal is waar want het staat in de
PZC.) De grote uittocht en hoge
sterfte moet dan tijdens mijn
vakantie hebben plaatsgevon
den want het is mij niet opgeval
len. De heer P. de Kam lijkt on
danks zijn managerschap in
Zeeland niet erg op de hoogte
van de inwonèrtallen van de
Zeeuwse steden, niet erg des
kundig voor deze leider van
Happy-Meal-bedrijven. Zijn
klandizie-berekening kan dus
niet kloppen. Zijn toe- en af-
voerweg komt dus dagelijks
verstopt te zitten en de potentië
le klanten laten het snel afwe
ten. Of zou men Oost-Souburg
niet als Vlissingen gerekend
hebben? In dat vroeger zelfstan
dige dorp wonen voornamelijk
geboren Vlissingers, dus het zou
onterecht zijn om ze wegens
overkanaals zijn uit te sluiten
van McDonald. Wat gebeurt er
eigenlijk met de bunkers? Is er al
aan de bunkerbouwers ge
waagd of dit Reichseigentum
verwijderd mag worden? Bun
kers kan men ook in stukken za
gen en elders waar nog meer
bunkers staan weer als oorlogs
museum bij elkaar plakken. Een
oorlogsmuseum niet omdat ik
dat zo'n mooie tijd vond, maar
omdat de jeugd geen flauw be
nul heeft van het verschil tussen
een burgeroorlog en een bezet
tingsoorlog.
N. A. Blomme
Ruys de Beerenbrouckstraat 32
Vlissingen
ZOUTELANDE - Saxofoon
kwartet Esquire geeft op don
derdag 5 juli een concert in de
hervormde Catharinakerk in
Zoutelande. De saxofonisten
spelen muziek Paul Vellones,
I. Albeniz, Astor Piazzolla en
Mike Curtis. Het concert is het
tweede zomeravondconcert dat
m Zoutelande wordt gegeven,
Het begint om 20.30 uur.
Hennie de Korte maakte dit olieverfschilderij van Yerseke. foto Lex de Meester
door Jan Dirk van Scheyen
VEERE - Een groep van tien
Nederlandse en Engelse kun
stenaars maakte vorige zomer
een zeiltocht over de Zeeuwse
wateren. Tijdens deze vaar
tocht zochten de kunstenaars
schilderachtige plekjes op die
ze konden vereeuwigen. De
groep legde aan in onder meer
Zierikzee, Veere en Yerseke.
Drie van de tien kunstenaars
die meededen aan deze artis
tieke odyssee door de Zeeuw
se archipel, besloten onlangs
om het werk dat ze tijdens de
zeiltocht maakten aan het pu
bliek te laten zien. Ze bena
derden het Veerse museum De
Schotse Huizen en dat had er
wel oren naar. Het resultaat,
de tentoonstelling Drie schil
ders zien Zeeland, is nog tot 18
augustus in Veere te bezichti
gen.
De drie exposerende kunste
naars, Hans Almekinders uit
Hilversum, Hennie de Korte
uit Aalten en Corry Kooy uit
Schoonhoven, tonen ons een
Zeeland dat voor de gemid
delde Zeeuw herkenbaar is:
mensen in klederdracht maar
ook het stedenschoon van
Veere en Zierikzee zijn al zo
vaak op allerlei manieren
vastgelegd, dat het nieuwe er
een beetje af is. Maar je kunt je
voorstellen dat een schilder
die voor het eerst met deze van
historie doortrokken stadjes
kennismaakt, verrukt is en
overdonderd wordt door het
moois dat er als het ware om
vraagt vereeuwigd te worden.
Waar je je ezel ook neerzet, er
valt in Veere en Zierikzee al
tijd wel iets pittoresks te
schilderen.
Yerseke
Anders ligt dat met Yerseke.
De bedrijvigheid die samen
hangt met de kweek van oes
ters en mosselen spreekt min
der tot de verbeelding en
wordt minder frequent vast
gelegd. Het is dan ook leuk om
te zien dat er ook aan dit dorp
in schilderkunstig opzicht
veel eer valt te behalenVooral
Hennie de Korte heeft enkele
prachtige olieverfschilderijen
gemaakt van mosselkotters in
een door eb drooggevallen ha-
ventj e van YersekeHet zijn fi
guratieve schilderijen met een
mooi licht- en schaduweffect.
De Korte imponeert ook met
een enigszins diezige evocatie
van oesterputten in het Oos-
terscheldedorp. Corry Kooy
maakte een fraaie pastelteke
ning van de oesterputten met
daarin gelieslaarsde gestalten
die, tot hun knieën in het wa
ter, in de weer zijn met de
schelpdieren.
Daarnaast toont Kooy ook en
kele olieverfschilderijen,
waaronder een verstild kade-
pand met twee gele parasols
ervoor. Een piepklein werkje,
maar daarom niet minder ka
rakteristiek.
Hans Almekinders, geboren
Zeeuw en wonend in het Gooi,
is de enige aquarellist van de
drie zeilende kunstenaars. Hij
begeeft zich het minst buiten
de gebaande paden. Het werk
van Almekinders is degelijk
maar er zou wel iets meer per
soonlijkheid uit mogen spre
ken.
Tentoonstelling 'Drie schilders
zien Zeeland' in museum De
Schotse Huizen, Kaai 25/27, Vee
re. Tot 18 augustus. Open: ma t/m
za 12-17 uur, zo 13-17 uur.
Nederlandse muziekstudenten zijn veel relaxter
door Ernst Jan Rozendaal
MIDDELBURG - Hoewel het
pianoconcert van Robert Schu
mann haar lievelingsstuk is,
heeft Klara Würtz het nog nooit
met orkest uitgevoerd. Tijdens
de zomerserie van Het Zeeuws
Orkest - donderdag in Middel
burg, vrijdag in Brouwershaven
en zaterdag in Aardenburg -
gaat dat voor het eerst gebeu
ren. „Misschien moest ik eerst
wat rijper worden om dit stuk
goed te spelen."
Würtz is geboren en opgegroeid
in Boedapest. Op haar vijfde be
gon ze met pianospelen. „Al vrij
snel stond vast dat ik later musi
cus zou worden", vertelt de
Hongaarse, die sinds 1996 in
Amsterdam woont. „Mijn ou
ders waren gelukkig niet echt
muziekkenners. Zij hebben mij
niet in een bepaalde richting ge
duwd. Mijn vader is kunstschil
der. Dat verklaart misschien wel
dat het in ons gezin vanzelfspre
kend was dat ik ook in een
kunstzinnig beroep terecht zou
komen. Ik heb het altijd als heel
prettig ervaren dat ik een focus
had in mijn leven, dat duidelijk
was waarop ik me moest rich
ten."
Maar een muziekopleiding in
het toenmalige Oostblok was
anders dan een muziekoplei
ding in Nederland. Dat ervaart
Würtz nog dagelijks, nu ze als
muziekdocente lesgeeft in Gro
ningen.
„Het is interessant vergelijkin
gen te trekken met mijn eigen
opleiding in Boedapest. Dat was
een competitie op leven en dood.
De opleiding was zeer streng en
de rivaliteit was groot. Vanuit
de communistische gedachte
was muziek een middel om uit te
blinken. Iedereen bemoeide
zich daar met je en alles was er
op gericht de nummer één te
worden. In Nederland is de op
leiding veel relaxter, waarmee
ik niet bedoel dat studenten er
hier minder voor doen. Omdat
mensen hier meer relativeren en
omdat meer aan de vrije keuze
wordt overgelaten, is het de mu
ziek zelf die centraal staat, niet
wat je ermee kunt bereiken. Ik
ben hier zelf ook minder een
sportpianist geworden."
Soliste
In Amsterdam sloot Würtz al
snel vriendschap met Joan
Berkhemer, de dirigent van Het
Zeeuws Orkest met wie ze ook
samenspeelt in het Klaviertrio
Amsterdam. Het ligt voor de
hand dat hij haar ook heeft ge-
Geschiedenis
De Hongaarse pianiste is een
liefhebber van de Romantische
literatuur van schrijvers als
E.T.A. Hoffmann en Jean Paul
Volgens haar is het niet toevallig
dat Schumann twijfelde of hij
componist of schrijver wilde
worden. Kennis van de verhalen
van Hoffmann en Paul vergroot
het begrip voor de muziek van
Schumann.
„Het zijn uitingen van één en
dezelfde wereld. Overigens vind
ik het geen voorwaarde dat je als
musicus de geschiedenis kent
die ten grondslag ligt aan een
compositie of dat je de litera
tuur uit die tijd hebt gelezen.
Het is interessant en je begrijpt
dat een muziekstuk nooit out oj
the blue komt, maar het is niet
per se nodig om het stuk goed
te spelen. Wat wel nodig is, is
dat je de muzikale taal van een
componist goed leert. Dat wil
eigenlijk zeggen dat je het hele
werk van Beethoven kent, wil je
een sonate van Beethoven
goed kunnen spelen. Helaas is
dat een onmogelijke opgave. Ik
wil wel alle werken van
Schumann kennen en spelen,
maar ben nog niet zo ver. Ik ga
ervan uit dat ik nog niet aan
het eind van mijn leven ben en
dus nog de tijd krijg om hele
maal in de huid van de compo
nist te kruipen. Maar met na
druk moet ik zeggen dat dit
secundaire vereisten zijn. De
belangrijkste informatie zit na
tuurlijk in de noten van de com
positie zelf. Een goed muziek
stuk moet voor zichzelf kunnen
spreken."
vraagd eens als soliste met zijn
orkest op te treden. Raar ge
noeg, zo vindt ze zelf, biedt dat
haar de gelegenheid voor het
eerst het pianoconcert van Ro
bert Schumann (1810-1856) uit
te voeren. De compositie is nau
welijks los te zien van Schu-
manns relatie met Clara Wieck,
de liefde van zijn leven. Hij
schreef het stuk in de gelukkige
eerste jaren van zijn huwelijk
met haar, dat pas tot stand
kwam na heftig verzet van Cla
ra's vader. Tijdens de première,
in het najaar van 1845 in Dres
den, zat Clara als soliste achter
de piano.
Würtz noemt het pianoconcert
een vrouwelijk stuk. „Het is
onvoorstelbaar hoe grondig
Schumann de vrouwelijke ziel
begreep. Het is moeilijk uit te
leggen waar dat m zit. Een com
ponist als Brahms is heel con
sciëntieus en analytisch in zijn
werk, je zou het voor tachtig
procent intellectueel kunnen
noemen. Schumann drijft meer
op zijn muzikale instinct. Wat
hij wil zeggen is eerlijk en op
recht. Dat levert muziek op die
dicht bij mij staat, ik voel een
speciale affiniteit met zijn
werk."
Pianiste Klara Würtz met haar hondje Cuki.
foto Ruben Oreel
Concerten: Het Zeeuws Orkest met
piaiüste Klara Wurtz speelt La Pas-
sione-symfonie nr49 van Haydn, hel
pianoconcert van Schumann en de
symfonie nr 8 van Dvorak, donder
dag 28 juni Concertzaal Middel
burg, vrijdag 29 juni Grote Kerk
Brouivershaven en zaterdag 30 juni
St Baafskerk, Aardenburg. Aan
vang: 20 uur.
