Luxueus leven bij de gaucho's Brug moet Colonia met Buenos Aires verbinden Uruguay PZCreizet zaterdag 9 juni 2001 Zover het oog reikt een breed tapijt van alle tin ten groen die je je maar den ken kunt, af en toe onderbro ken door een weggetje of een gebouw, en regelmatig van contrast wisselend dankzij wolken die voor de zon schuiven. Dit zicht op Uru guay is representatief voor dit Zuid-Amerikaanse land. Uruguay bestaat vooral, voor bijna 80 procent, uit prai rie, uit grasland. Niet zo vlak als bij ons, maar glooiender. Echt heuvelachtig is het nergens. Een groot deel van het land is estan- cia, enorme landgoederen die vaak uit de 19e eeuw dateren. Om de naam estancia te mogen dragen dien je over meer dan 500 hectare land te beschikken. Op zo'n estancia staan ook ge bouwen. Soms sober, soms uit bundig luxe. Dat laatste is zeker van toepassing op Estancia San Pedro de Timote, zo'n 150 kilo meter ten noorden van hoofd stad Montevideo gelegen. Ach ter de schitterende hagelwitte toegangspoort ligt een groot complex gebouwen, waarin voor een belangrijk deel luxu euze hotelkamers zijn onderge bracht. Voorzien van alle ge makken. Uiteraard is er een groot restau rant hoewel er, in Uruguese traditie, ook veel wordt gebar becued. Er zijn drie zwemba den, waarvan een binnen. Je kunt er tennissen, j e kunt er fiet sen. Maar daarvoor ben je na tuurlijk niet gekomen. Nee, je bent er om je een beetje gaucho met de gaucho's te voelen. Gaucho's, noem ze niet Zuid- Amerikaanse cowboys, want dat wordt als een belediging er varen. Gaucho's waren en zijn óók veedrijvers, maar eveneens symbolen voor onafhankelijk heid, vrijheid, leven één met de natuur. Mannen in poncho's, rij dend op kleine, kittige paarden, altijd hun 'mate', een beker met een warm, grijsgroen aftreksel van heesters, dat door een pijpje wordt opgezogen, in een leren koker onder de arm. Een verblijf op een estancia be tekent paardrijden. Ook als je dat nooit eerder gedaan hebt, er is geen gevaar. Meestal ga je, be geleid, in groepen op pad. Met beginners wordt alleen stap voets gereden. Maar ook dan krijg je het gaucho-gevoel een beetje: die verre groene horizon, het land dat je ruikt, de stilte die je 'hoort'. De vredig grazende kudden koeien en schapen, soms zelfs struisvogels, die je te genkomt. Een beetje weg van de rest van de wereld, van het drukke, jachtige Nederland. Je voelt je 'king of the estancia'. San Pedro de Timote is onge twijfeld het kroonjuweel van de serie estancias, die in Uruguay hun poorten hebben geopend om gasten uit de hele wereld met deze vorm van leven op het plat teland kennis te laten maken. Er zijn ook andere estancias, die de moeite van het bezoeken waard zijn. Zoals La Sirena, gelegen bij het stadje Mercedes (43.000 inwoners) aan de Rio Negro, de rivier die op de landkaart als een soort gekarteld mes - gevolg van de stuwmeren -van west naar oost door Uruguay loopt. Deze estancia wordt gerund door een Schot, Rodney Bruce en zijn vrouw Lucia. Met hulp van an deren zijn ze druk bezig om de verblijfsaccommodatie op deze romantische estancia uit te bou wen. Als extraatje bieden ze tochtjes in snelle bootjes op de Rio NegroIn Mercedes staat het standbeeld voor de gaucho. Noordelijk van Mercedes ligt Een Gaucho is óók een veedrijver, maar eveneens een symbool voor onafhankelijkheid, vrijheid en één met de natuur. foto's Rob de Vries Paysandu, en daar weer 30 kilo meter vandaan een derde estan cia, La Paz. Die is in handen van het uit het Belgische Wallonië afkomstige echtpaar Wyaux. Daar is alles van een aandoen lijke eenvoud, maar de sfeer is gezellig, intiem. Bovendien staat er op La Paz een prachtig mooi kerkje, er is een lekker zwembad en nergens is de ster renhemel zo mooi als daar, waarbij je ook nog een kikker- concert cadeau krijgt. Hotels Uruguay beschikt niet alleen over fraaie estancias, ook som mige hotels mogen er zijn. Oog verblindend voorbeeld daarvan is het bij Carmelo gelegen, splinternieuwe Madison Resort, dat voor 70 miljoen gulden, uit de grond gestampt werd. Dank zij een rijke Aziatische inves teerder. In het Madison kun je kiezen uit een van de 24 suites van twee verdiepingen of een van de twintig bungalows. Ruimte respectievelijk 90 of 120 vierkante meter, dat moet te doen zijn. Het Resort beschikt ook over een fitness-hal van 800 vierkan te meter, een gigantisch vier kant zwembad, een 18-holes golfbaan en een restaurant waar een absolute topkok werkt. Uruguay, dunbevolkt (een Uru- guayaan heeft meer dan twintig keer zoveel ruimte tot zijn of haar beschikking dan een Ne derlander) leeft tot nu toe vooral van het platteland, exporteert vlees, en schapenwol. Die vlees- export heeft wel wat toekomst, want Uruguay werd niet getrof fen door het MKZ, maar blijft kwetsbaar. Uruguay zoekt dus nieuwe wegen om z'n economi sche basis te verbreden. Wijnexport Het wil bijvoorbeeld de wijnex- port naar Nederland sterk ver groten. Wijnboerderijen als Juanico en Pisano leveren vaak voortreffelijke, vooral rode wijn, veelal van de vrij exclusie ve Tannat-druif Maar ook het toerisme zou moe ten groeien. Minister Varela van toerisme vindt dat deze sector, die goed is voor 23 van de in komsten van Uruguay vooral dankzij de vele toeristen uit Ar gentinië, op korte termijn de eerste 'industrie' van het land zou moeten worden. Toch wil hij van de stranden in het Zuiden van het land geen Spaanse Cos ta's maken. Hij mikt op gasten, Noord-Amerikanen en Europe anen met name, 'die wat met na tuur en cultuur hebben'. Uruguay zorgt dan wel voor on bedorven ruimte en voor die na tuur, voor een schoon land zon der veel criminaliteit. Drs. J. Zandvliet, ambassadeur voor ons land in Uruguay (en Para guay doet hij er vanuit Montevi deo ook bij) prijst Uruguay als een land met een stabiele econo mie, een homogeen land, dat de geringste inkomensverschillen van heel Zuid-Amerika kent. „Er is een perfecte sociale wet geving, en sinds 1985 is hier echt weer sprake van een complete democratie." Over de plannen om in het bin nenland het toerisme te ontwik kelen is hij wat sceptisch. „Ze willen dat toerisme wel stimule ren, maar ze weten niet goed hoe dat moet. Er is weinig visie. Het land heeft het ook altijd wat makkelijk gehad, nooit een gro te economische crisis, nooit een situatie waarin de mensen hier gedwongen werden om hard aan te pakken. Maar ik moet ook zeggen dat het een land is dat volkomen vrij is van vervuiling, en dat de vriendelijkheid van de mensen hier geweldig is." Rob de Vries De toegangspoort naar Estancia San Pedro de Timote. Uruguay, gelegen tussen Argentinië en Brazilië, is ruim vier keer zo groot is als Nederland. Het heeft 3,2 miljoen inwoners van wie bijna de helft in de hoofdstad Montevideo leeft. Hoewel er nog wel spoorrails liggen en stations staan, rijdt er geen trein meer. Alle openbaar vervoer gaat tegenwoordig per bus of taxi. Uruguay heeft een subtropisch klimaat. Als het hier zomer is, is het daar winter. In juli is de gemiddelde temperatuur ruim 9 graden celcius, maar in ja nuari 23. Reizen naar Uruguay waarbij het verblijf op estancias centraal staat, maar ook in het Madison resort wordt verbleven, worden aangeboden door Royal Hansa reizen. Een 14-daagse rond reis met onder meer verblijf op Estancia San Pedro de Temote, twee nachten in Buenos Aires en Montevideo, met begeleiding van een Engelstalige gids en privé chauffeur, wordt aangeboden voor onge veer 8800 gulden. Een 12-daagse tour vanuit Montevideo met huur auto vanaf ruim 4500 gulden. Meer informatie: Royal Hansa Voy ages Cruises, 050-5370050, email: royalhansa@wxs/nl en internet website www.royalhansa.nl De Jong Intra Vakanties heeft vanaf 4850 gulden een 16-daagse minibusreis met Nederlandstalige reis- leiding door Uruguay vanuit Buenos Aires. Overnacht wordt in 'ka rakteristieke' hotels. Meer informatie: 0180-457777 en internet www.dejongintra.nl. Kras SterVakanties heeft vanaf 2795 gulden per persoon een 16-daagse rondreis door Uruguay (onder meer Montevideo), Brazilië en Argentinië. Meer informatie: 073-5999999 en internet www.stervakanties.nl 150 km Embalse de Salto Grande A- Paysandu URUGUAY Colonia del Sacramento n Punta del Este Buenos Montevideo Aires ATLANTISCHE OCEAAN "Pr zijn plannen voor de bouw ■Li van 's werelds langste brug. Het 10 kilometer lange bouwwerk moet Urugay met Argentinië verbinden. Octavio Brugnini, ambassadeur van Urugay in Nederland is ervan overtuigd dat de brug er binnen een paar jaar komt. Uruguay en Argentinië zijn buur landen die stevige banden met el kaar hebben. Waarbij Uruguay als het kleinste land toch wel behoor lijk afhankelijk is, met name ook in economisch opzicht, van het im mens grote Argentinië dat ondanks de economische crisis toch nog steeds het rijkste land van-Zuid Amerika is. Maar de belangrijkste delen van beide landen, Buenos Aires aan de Argentijnse kant, Montevideo en andere steden aan Uruguese kant, worden door die immens brede Rio de la Plata van elkaar gescheiden. Je kunt weliswaar met het vlieg tuig van Buenos Aires naar Monte video of andersom, je kunt met de boot naar Colonia del Sacramento, cn dat is een paar uur varen, maar het vergt allemaal nogal wat tijd en voorbereiding. Een brug zou natuurlijk veel mooi er zijn en het economisch verkeer inclusief het toerisme een belang rijke impuls kunnen geven, met na me ten faveure van Urugay. Een brug tussen Buenos Aires en Colo nia moet echter 40 kilometer lang worden, de langste ter wereld, en daar is natuurlijk een gigantisch bedrag mee gemoeid. Octavio Brugnini, ambassadeur van Uru guay in ons land, is er echter van overtuigd dat die brug er komt. En nog wel binnen een paar jaar. Het zou een tolbrug moeten wor den. Het initiatief ertoe is van Ar gentijnse kant, van de vorige presi dent Calos Menem, gekomen, zegt Brugnini, en er zouden ook wel in vesteerders zijn die geld in het pro ject willen steken. Zandstranden De brug zou de 'goudkust' van Uruguay met z'n prachtige zand stranden ten oosten van Montevi deo, bij Piriapolis en Punta del Es- te, verder ontsluiten. Maar ook het achterland van Colonia del Sacra mento, het prachtige uit 1680 date rende stadje met z'n 19.000 inwo ners, z'n historische gebouwen, z'n haventje en terrassen, z'n planten en bloemenpracht. Geen wonder dat Colonia op de lijst van wereld erfgoederen van de UNESCO is ge plaatst. Aan de andere kant van de kust, ligt nog een beroemde plaats: Pun ta del Este, dat ook wel de mooiste badplaats van Zuid-Amerika wordt genoemd. Het heeft slechts 7000 inwoners, maar 's zomers - en dat is daar in januari en februari - zijn het er 500.000. Vooral veel in goede doen verkerende Argentij nen, ook Maxima zou er regelmatig met vrienden komen. Dan is het feest, zitten de terrassen stampvol, wordt er op straat gedanstmaar na februari gaan de luiken er weer dicht. Met name van de fraaie huizen die rijke buitenlanders er gekocht hebben, voor prijzen die oplopen tot 7,5 miljoen gulden. Julio Iglesi- as heeft er een stulpje. Omar Sha rif, maar vooral veel rijke Argentij - nen, die er hun eigen Beverley Hills hebben. Het opvallendste gebouw staat echter aan de kust: Casapue- blo, helemaal wit, zeer verrassend en origineel van vorm. een streling voor het oog, een beeldhouwwerk, waarin je kunt wonen, noemen ze het daar. En dan Montevideo. Een miljoe nenstad, prachtig gelegen aan een zandstrand, aan de Rio de la Plata. Een leuke stad ook, veel groen, his torische gebouwen, een redelijk uitgaansleven, aardige markten, maar qua allure en grandeur haalt het 't toch niet bij Buenos Aires aan de overkant van de Rio de la Plata. In Buenos Aires bruist het, in Mon tevideo kabbelt het leven voort. Geen wonder dat, profiterend van de Maxima-hype, stedenreizen naar juist Buenos Aires erg in trek zijn. Even kijken waar cle toekom stige bruid van Wilem-Alexander opgroeide. En dan kom je al gauw in de prachtige wijk La Recoleta terecht met z'n schitterende kerk hof, waar ook Evita Peron begra ven ligt. De Argentijnse hoofdstad heeft ook andere wijken, waar ondanks de vaak kleurige gevels van de hui zen de welvaart een beetje aan de bewoners voorbij is gegaan. Maar nogmaals, het is een spannende, in vele opzichten Europees aandoen de stad, die iets heeft dat Rome, Pa rijs, Madrid missen: de tango. Rob de Vries Het indrukwekkende Casapueblo in Punta del Este.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2001 | | pagina 33