Het gaat niet alleen om de centen Nooit de makkelijkste weg PZC Kapiteins PSD vangen bot bij Statenfracties Ab van Hanegem zoekt het evenwicht in tegenstellingen 14 Acties Zangactiviteit kunst cultuur ZEEUWSE BELOFTE dinsdag 8 mei 2001 door Roelf Reinders Geen ballonnen en vlaggetjes maar harde acties. De actiecomités van ziekenhuispersoneel hebben het softe en ludieke van zich afgeschud. Ze bui gen zich over draaiboeken voor zon dagsdiensten en werkonderbrekin gen. De acties in Zeeland beginnen morgen bij Ziekenhuis Walcheren in Vlissingen. Het Oosterscheldezieken- huis in Goes volgt mogelijk volgende week. En het pas opgerichte actieco mité in Ziekenhuis Zeeuws-Vlaande- ren polst de actiebereidheid bij het personeel. René de Neve kan de CAO niet vinden. De psychiatrisch verpleegkundige en lid van het actiecomité van het Zie kenhuis Walcheren belt even snel een collega. De vraag: wat verdient een verpleeg kundige op z'n top? Antwoord: 4600 gulden bruto. Een verpleegkundige verdient op het niveau van een par- keercontroleur, concludeert De Neve. „Droevig." Niet dat hij het werk van parkeercon- troleurs te min vindt. „Maar een ver pleegkundige heeft het dan gehad", valt Menno Smit, lid van het actieco mité en ook psychiatrisch verpleeg kundige, hem bij. „Gemeenteambte naren kunnen nog groeien." Personeel van Ziekenhuis Walcheren begint morgen met zondagsdiensten voor een betere CAO. De actiecomités en bonden laten voor ziekenhuispersoneel een zeldzame grimmigheid zien, waar komt die van daan? De Neve: „Uit de frustratie die in de loop van de jaren flink is gegroeid. Verpleegkundigen werken nog met een waarderingssysteem dat zeven tien jaar geleden is ingevoerd. Intus sen is de zorg zwaarder en complexer geworden. De frustratiegrens is be reikt." Meer loon en jullie zijn tevreden De Neve: „Het mag dan lijken alsof het alleen over geld gaat. Maar het gaat ook over werkdruk, kwaliteit van zorg, loopbaanperspectief, scho ling, kinderopvang, ouderenbeleid." Smit: „Personeel is de bezuinigingen van ziekenhuisdirecties beu. Zestig tot zeventig procent van de zieken huiskosten gaat op aan personeel. Di recties kijken constant: hoe kan ik daar nog op bezuinigen. Dit proces van schipperen loopt al jaren. Afde René de Neve (1) en Menno Smit van het actiecomité in Ziekenhuis Walcheren: „Harde acties zonder consequenties voor patiënten bestaan lingen veranderen of gaan zelfs dicht. Als je dat een paar keer meemaakt, gaat de lol er wel af." De Neve: „De mensen die achter blij ven, moeten het dan doen. Op sommi ge afdelingen zijn ervaren verpleeg kundigen vervangen door jonge, pas- gediplomeerde verpleegkundigen en oproepkrachten en uitzendpersoneel. En dan neemt de druk gigantisch toe. Hoe vaak denkt u tijdens het werk: dit klopt niet, maar ik kan niet anders De Neve: „Dagelijks. Wij worden ge mangeld tussen onze professionaliteit en de prioriteiten die wij constant moeten stellen." Smit: „Het is steeds weer beslissen: wat doe ik eerst, wat moet maar even wachten." De Neve: „De werkdruk bij verpleeg kundigen leidt tot kwaliteitsverlies. De acties zijn ook een noodkreet dat de kwaliteit van zorg in het geding is. De iverkgevers hebben hun bod van verplicht 38 uur werken in plaats van 36 uur ingetrokken. Nu staat nog jul lie eis van een loonsverhoging van 12,8 procent voor twee jaar, de zieken huizen willen niet verder gaan dan ne gen procent. Dat lijkt een marginaal verschil. De Neve: „Het gaat om meer. Komen er afspraken over werklastbeheersi ng en kwaliteitsmetingen? Over scholing en ouderenbeleid? Het gaat niet alleen om geld." De directeur van het ziekenhuis in Leeuwarden, waar de acties zijn be gonnen, zei gisteren: „Op korte ter mijn meer uitgeven aan salarissen gaat ten koste van de opleidingen en personeelsuitbreiding. Ik denk toch dat veel verpleegkundigen voor de lange termijn zullen kiezen voor een collega erbij boven een procent meer." De Neve: „Het moet én én zijn." Smit: „Bij de vorige CAO is gesproken over meer instroom, het beter volgen van werkbelasting, ziekteverzuim protocollen. Die lijn moet je volhou den. Zorg dan voor rust op het CAO- front en ga door met de campagnes om mensen voor de zorg te interesseren." De Neve: „Die mislukt zijn." Smit: „Neem nu dit ziekenhuis. Het niet kunnen vervullen van vacatures, dat begint nu te spelen. Terwijl ik vijf jaar geleden wel eens van de directie tussen de regels door vernam: 'We hoeven geen sociaal beleid te voeren, de mensen blijven toch wel plakken. We moeten eerder een asociaal beleid ontwikkelen, dat mensen nu eindelijk eens vertrekken uit dit ziekenhuis zo dat er jonge mensen bijkomen die niet zoveel verdienen.' En als je nu kijkt naar scholingsmogelijkheden, carri ère-perspectief, kinderopvang, het schort nog steeds aan het sociaal be leid. Veel mensen die in deeltijd willen werken, mogen dat niet omdat er een personeelstekort is. Maar die mensen denken: dan stop ik er wel mee. Door niet in de zorg." foto Lex de Meester de opstelling van de directie raak je mensen kwijt." Veel Walcherse huisartsen deden vori ge week niet mee aan de landelijke huisartsenstaking. Eén van hen zei dat hij niet over de ruggen van patiën ten z'n gelijk wilde halen. Smit: „Deze acties gaan niet over de ruggen van de patiënt. Sommige afde lingen wilden acties op dagen dat het erg druk is. Wij zeggen: niet doen. Wij draaien zondagsdiensten. Donderdag staan een verpleegaf deling en de ope ratiekamer op het programma. Maar we hebben 's middags wel vier mensen clie de volgende dag geopereerd moe ten worden. Die nemen we gewoon op. Wij willen harde actie, maar patiën ten hoeven niet onevenredig schade te ondervinden." De Neve: „Maar wij kunnen niet ga randeren dat patiënten af en toe niet lelijk zullen kijken. Ze komen gega randeerd voor teleurstellingen te staan. Harde acties zonder conse quenties voor patiënten bestaan niet in de zorg. Ik doe dit niet voor m'n lol. Ik baal er echt van dat er acties nodig zijn. Maar het is pure noodzaak." door Ben Jansen MIDDELBURG - De Christen- Unie in de Staten van Zeeland sluit niet uit dat bij de Provinci ale Stoomboot Diensten (PSD) een interim-manager zal moe ten worden aangesteld, zoals de kapiteins van het veerbedrijf wensen. Andere fracties zijn nog niet zo ver. Ze willen aller eerst de reactie vernemen van Gedeputeerde Staten op de brief die de advocaat van de ka piteins afgelopen weekeinde aan de provincie heeft gericht. Fractievoorzitter J. van Ginkel van de ChristenUnie zei zich te kunnen voorstellen dat het uit eindelijk nodig zal blijken het management bij de PSD te ver sterken. Hij erkende dat dit dan in principe neerkomt op inwilli ging van de eis van de kapiteins een interim-manager te benoe men. De PSD wordt eind 2003 opgeheven, na de ingebruikna me van de Westerscheldetunnel Van Ginkel: „Dat betekent dat je op zoek zult moeten naar een tijdelijke oplossing." Van Ginkel toonde zich begin vorige maand vergeleken met andere Statenleden nogal scep tisch over het voornemen van het dagelijks provinciebestuur een gesprek te beleggen om de lucht tussen kapiteins en direc tievan de PSD te klaren. Dat ge sprek is door de kapiteins als teleurstellend ervaren. Enkele dagen geleden zond advocaat B. Vader opnieuw een brief, waar in hij de grieven van de kapi teins over de communicatie bin nen de PSD andermaal onder de aandacht bracht en bovendien hun zorgen verwoordde over de veiligheid aan boord van de schepen door de inzet van on voldoende opgeleide en ervaren uitzendkrachten. „Hier was ik al bang voor", luid de gisteren Van Ginkels reactie op het nieuwe schrijven namens de kapiteins. „We moeten dit buitengewoon serieus nemen." De voorzitter van de Christen- Unie-fractie in de Staten erken de dat de onvrede bij de kapi teins voorlopig een zaak voor het dagelijks provinciebestuur is.Zo zijndezaken geregeld: de medewerkers van de PSD over leggen met de directie en als dal niet naar wens verloopt kunnen ze zich tot Gedeputeerde Staten wenden. Die zijn verantwoor delijk voor het personeelsbe leid. Daar moeten wij als Pro vinciale Staten niet tussen komen. Daarom heb ik er ook bewust van af gezien contact te zoeken met de kapiteins om rechtstreeks hun verhaal te ho ren. Dat kost moeite, maar we zijn nog niet aan zet." De brief van advocaat Vader had F. van Kollem (Groen Links] verbaasd, juist omdat in een ge sprek tussen een deel van de ka piteins en de directie de basis voor herstel van vertrouwen leek te zijn gelegd. Hij zei de klachten van de kapiteins te be schouwen als een signaal dat de spanningen bij de PSD begin nen op te lopen nu de ophef fingsdatum dichterbij komt. „We hebben een redelijk aantal maatregelen genomen om dit soort dingen zo veel mogelijk te voorkomen." F. de Paauw (PvdA) vond dat de manier waarop de kapiteins zich uiten zo langzamerhand begint te lijken op 'gejengel van kinderen die hun zin niet krij gen'. De bezorgdheid van de ka piteins over de veiligheid aan boord van de veerboten zag hij als een 'erbij gesleept argu ment'. Hij zei ervan overtuigdte zijn dat de Scheepvaartinspec tie wel een oogje op die veilig heid houdt. Gedeputeerde Staten bespre ken de brief namens de kapi teins vandaag. MIDDELBURG - In de gerefor meerde kerk aan het Klein Vlaanderen in Middelburg wordt zaterdag 12 mei een sing- in gehouden. De praiseband Image uit Kampen treedt op. De leden van de band willen door hun spelen laten zien dat g ven niet saai hoeft te zijn. De sing-in begint om 19.30 uur. door Ernstjan Rozendaal VLISSINGEN - Een vriend noemt hem 'de blinde schilder'. Dat heeft alles te maken met de werkwijzevan de Amsterdamse schilder Ab van Hanegem, die de afgelopen twee maanden weer in \lissingen woonde, de stad waarhij opgroeide. Tijdens het schilderen plakt hij grote delen van zijn doek af om het complexe perspectief te berei ken dat hij voor ogen heeft. „Ik zie soms niks. Wat ik wil schil deren zit in mijn kop. Vandaar de blinde schilder." Op uitnodiging van het Buro Beeldende Kunst Vlissingen heeft Van Hanegem de afgelo pen twee maanden gewerkt en gewoond in studio 8 van kunst centrum deWillem3. Zondag begint daar de expositie van wat hij in Missingen heeft gemaakt. Blikvangers zijn twee grote schilderijen (230 x 280 cm) met kronkelende slangen en golven de tegelvelden. In de Ideurige abstracte schilderijen is een zeer precieze manier van schil deren afgewisseld met ogen schijnlijk grove verfstreken. Het perspectief is raadselach tig. Vsn Hanegem lijkt erin ge slaagd tegelijkertijd voor- en achterkant, binnen- en buiten kant van dingen af te beelden. Sommige delen van het werk hebben diepte, andere lijken eerder uit te stulpen. Gissen Vooral de 'huid' van de slang no digt de beschouwer van de schilderijen uit zich voor te stel len wat niet zichtbaar is. Motie ven verdwijnen en duiken elders weer op, hoe het tussenliggende gedeelte eruitziet is een kwestie van gissen. Van Hanegem: „Wat me interesseert is hetgeen je niet ziet." Hij vergelijkt het met gooche len. De schilder werkt op een plat vlak. Daarvan maakt hij geen geheim, sterker nog: be paalde delen van het doek laat hij bewust onbedekt. Tegelij kertijd wil hij de illusie van diepte oproepen, zo sterk dat de beschouwer het idee krijgt dat hij het schilderij kan binnen stappen. Die tegenstelling heeft een parallel in het combineren van volstrekt uiteenlopende schilderstijlen en het creëren van een beeld dat zich eenvou dig voordoet maar immens com plex is. „Ik zoek evenwicht tus sen tegengestelde dingen." Van Hanegem kan die com plexiteit alleen bereiken door een combinatie van technieken die hij in de loop der jaren heeft uitgeprobeerd. Bij het hanteren van sjablonen of het afplakken van grote gedeelten om andere stukken te kunnen spuiten, is vooruitdenken een voorwaarde. „Ik werk behoorlijk rationeel. Wie eenmaal oog heeft voor in trigerende perspectief denkt onmiddellijk aan het werk van Escher, in hoeveel opzichten Van Hanegems schilderijen daarvan ook afwijken. „We zijn allebei gefascineerd door zoiets als de kubus van Necker", be vestigt Van Hanegem. „Dat is de getekende kubus die zowel bin nenkant als buitenkant kan zijn. Toch is Escher niet mijn in spiratiebron. Als kleine jongen vond ik zijn werk mooi, maar het is me te plaatjesachtig. Op de kunstacademie mocht ik het natuurlijk niet mooi vinden." Invloed Wie meent dat Escher van in vloed is op zijn schilderijen moet bedenken dat Karei Appel en Willem De Kooning dat even goed zijn. „Hun expressieve schilderwerk is een stuk over- wogener dan het lijkt. Met een groot woord zou je ze ook con ceptueel kunnen noemen. Het is niet allemaal onbeheerst ge- kladder, hun schilderijen zitten vol overwegingen en beslissin gen. De Kooning zette de scha duwen onder zijn kwaststreken aan. Ik citeer net zo goed uit hun werk." Illusie Van Hanegem suggereert liever ruimte dan dat hij met de wer kelijke ruimte speelt. Als schil der voelt hij zich dan ook meer verwant met architecten dan met beeldhouwers. „Met een klassieke sculptuur heb ik niet veel. Beeldhouwkunst is iets waar je omheen moet wandelen. Ik vind het veel mooier te sugge- ren hoe de achterkant van iets eruitziet. Ik wil op een plat vlak de illusie wekken van een ruim te waarin je je kunt begeven. Letterlijk betekent illusie op lichting. Dat is een mooie om schrijving, als je tenminste uitgaat van twee mogelijke be tekenissen. Ik licht iets op, een bepaalde kwaststreek bijvoor beeld, en op een bepaalde ma nier speel ik ook vals." Afsluiting werkperiode Ab van Ha negem, zondag 13 mei om 15 uunn deWillem3, studio 8. Dichter/kunstenaar Koos Dalstra draagt het speciaal gemaakte ge dicht 'Ab Heute' voor. Te zien t/m 27 mei, do t/m zo van 12-17 uur. Schildr Ab van Hanegem: „Ik wil op een plat vlak de illusie wekken van een ruimte waarin je je kunt begeven." foto Lex de Meester Zaterdag vindt in het Arse naaltheater in Vlissingen de fi nale plaats van het popcon cours De Zeeuwse Belofte aanvang20 uur). De winnaar verdient een plek in de zuide lijke voorronde van de Grote Prijs van Nederland. In een vierdelige serie stelt de PZC deze week de finalisten voor. Vandaag, in aflevering één: Celldust wil 'een muur van geluid creëren, het publiek laten surfen op de muziek die in golven over Celldust. ze heenspoelt'. foto Marijke Folkertsma door Ernst Jan Rozendaal KERKWERVE - Met hun har de muziek zijn ze buitenbeen tjes in de Zeeuwse popscene. Vernieuwing is voor de Schouwse formatie Celldust belangrijker dan toeganke lijkheid. „Veel popproducten uit Zeeland zijn conservatief. Wij zijn redelijk progressief." Sinds augustus bestaat Celldust in de huidige forma tie. Drummer Roland van IJs- seldijk en gitarist Jerome Bohg kennen elkaar uit een eerdere groep, Element. De eerste is een liefhebber van hardcore, de tweede van de alternatieve gitaarrock van Smashing Pumpkins. In de loop der tijd zijn hun muzikale voorkeuren naar elkaar toegegroeid en hebben ze muzikanten weten te vinden die op één lijn zitten. Dat zijn bassist Reinier Bom, gitarist Ward Soeters, zanger Michael Koppelaar en percus sionist Bas Kloosterman, die ook verantwoordelijk is voor de samples. Crossover en nu metal zijn de woorden waarmee ze hun mu ziek omschrijven. Het heeft wel iets weg van Korn en Limp Bizkit, erkennen ze, maar toch is dat een vergelijking die ze nietzint. „Onze muziek is min der hiphop-georiënteerd en sferischer", aldus Bom. „Er zit nog een aardige dosis Smas hing Pumpkins in. Emotie en dansbaarheid zijn belangrijk. We zijn wel een harde band. We willen een muur van geluid creëren, het publiek laten sur fen op de muziek die in golven over ze heenspoelt. Het pro bleem is dat mensen zich bij harde muziek niet veel kunnen voorstellen. 'Metallica', den ken ze dan. Daar lijken we overduidelijk niet op, dus trekken ze maar een vergelij king met Limp Bizkit. Clichématig Maar die groep is in de ogen van Celldust veel te commerci eel. Bom: „Hun muziek is zo clichématig dat er in feite geen verschil is met de Backstreet Boys. Ze zijn een slap aftreksel van zichzelf geworden. Alle leuke dingetjes van eerdere platen herhalen ze. Korn doet dat in mindere mate ook. Daarom hebben we moeite met een vergelijking met die twee." Want Celldust wil ei genzinnig blijven, tegen draads zelfs, altijd op zoek naar vernieuwing. „Wij zitten in de cultsfeer", verklaart Bom. „Dan hoor je een band die goed verkoopt eigenlijk vies te vinden. Dat is toch een beetje prostitueren." De muzikanten van Celldust zouden met hun eigen muziek graag hun geld verdienen, maar zonder van hun muzika le koers af te wijken. „Om je muziek boeiend te houden, moet je constant veranderen, constant vernieuwen", vindt Kloosterman. En Bohg: „Waarom zou je voor de mak kelijkste weg kiezen? Het is veel interessanter als je een weg inslaat die niet voor de hand ligt." Vechtsport Hoewel dansbaarheid een be langrijke voorwaarde is, mist de muziek van Celldust het party-karakter van veel Limp Bizkit-nummers. Ook de tek sten zijn niet zo opgewekt. Bo hg: „Daarin stoppen we onze frustratie, pijnlijke ervarin gen, liefde ook, maar dan vooral de woede je daardoor soms opbouwt. 'Seli control' gaat over iedereen die zich met mijn leven bemoeit en dat ik dat niet meer wil." Bom: „We zijn heus niet manisch-de- pressief, hoor. We hebben het ontzettend naar onze zin, maar dat betekent niet dat we over kids en highschool zin gen. Vergelijk het met voetbal. Hoeveel jongeren trainen niet twee keer per week om zich in het weekend helemaal te kun nen uitleven? Wij doen dat met popmuziek. Even onze energie en emoties kwijtraken." Bohg: „Voetbal? Het is meer een vechtsport op mijn gitaar." Als Celldust zaterdag de finale van De Zeeuwse Belofte wint, zal het zijn vanwege de ener gieke en overrompelende po diumpresentatie - waarvan licht en geluid een belangrijk onderdeel zijn - en het hechte collectief, aldus Bohg. „We hebben niet één uitblinker en we grossieren niet in techni sche hoogstandjes. Het is bij ons één geheel."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2001 | | pagina 40