Promotiedag Vlissingse haven
Droge humor mist richting en vaart
Pizzeria in Domburg viert mijlpaal
Gasfabrieken laten
sporen nog altijd na
Jan Hut dirigeert
krachtige vertolking
van Duits requiem
Gedichten, muziek
en beelden op
festival Remember
- MORGEN -
KOOPZONDAG MIDDELBURG
kunst cultuur
Gezamenlijke presentatie bedrijven eerste stap naar industrieel toerisme
in detail
ondernemend zeeland
De rubriek Onderne
mend Zeeland staat on
der redactie van Jeffrey
Kutterink. Vragen, tips
en mededelingen kunnen
schriftelijk worden aan
geboden aan de redactie
van de PZC, Postbus 18,
4380 AA Vlissingen, of
via fax 0118-470102.
zaterdag 5 mei 2001
door Rinus Antonisse
MIDDELBURG - Ze vormden
tot ver in de twintigste eeuw een
opvallend beeld in het land
schap. Bij elke grotere plaats in
Zeeland stond wel een gasfa
briek, met als opvallendste on
derdeel de hoge gashouder. Het
uit kolen gewonnen gas werd af
gezet aan verbruikers in de di
recte omgeving. De komst van
het aardgas maakte de gasfa
brieken overbodig. De fabrie
ken werden gesloopt. Ze lieten
wel een onaangename erfenis
achter in de vorm van een met
giftige stoffen zwaar vervuilde
bodem. Niemand die er toen
wakker van lag.
Daar wordt inmiddels anders
over gedacht. Alle vervuilde
terreinen in de provincie zijn in
kaart gebracht om alsnog te
worden gesaneerd, zodat milieu
en gezondheid er niet langer on
der hoeven te lijden. In Zeeland
zijn de voormalige terreinen
van de gasfabrieken het meest
vervuild. De provincie heeft sa
men met andere instanties een
saneringsprogramma opgezet
voor elf terreinen. Een bijna 50
miljoen gulden kostende opera
tie, waarmee in 1999 is begon
nen en die nog geruime tijd
doorgaat. Het provinciaal be
stuur heeft er een boekje over
uitgegeven: Gas terug, geschie
denis en sanering van voormali
ge gasfabrieksterreinen.
Particulier
De Zeeuwse overheden hielden
zich bij de productie van gas
aanvankelijk op afstand (net als
trouwens bij water en stroom).
Ze lieten het liever over aan het
particulier initiatief. Zo werd
Vlissingen van 1880 tot 1935
van gas voorzien door een En
gelse onderneming, de Imperial
Continentel Gas Association.
Als het particulier initiatief het
liet afweten, waren het toch de
gemeentebesturen die, vaak met
hangen en wurgen, een gasbe
drijf stichtten. Zeeland maakte
in 1817 voor het eerst kennis
met gasverlichting: in het
Zeeuws Museum werden zes
tien lichtpunten die brandden
op gas ontstoken.
Pas in 1854 begon de levering
vanuit de eerste gasfabriek, in
Middelburg. Eigendom van de
firma Robbé Co; in 1881 werd
het een gemeentelijk bedrijf. De
provinciehoofdstad was Zierik-
zee maar enkele jaren voor; daar
begon de levering van gas in
1857. Nog vóór Goes (1860). I
Vlissingen (1861), Tholen (1864)
en Bi-ouwershaven (1869). In i
Zeeuws-Vlaanderen was Hulst
de eerste gemeente met een gas-1
fabriek (1870), waar uit petrole
um gas werd gemaakt. Dat was
niet erg geslaagd, zodat later i
kolen werden ingezet. Andere
gemeenten in Zeeuws-Vlaande
ren volgden pas na 1900. Into-1
taal kwamen er in de provincie
ongeveer vijftien gasfabrieken. I
Cokes
Aan de functie van de gasfabrie
ken kwam een eind door de
komst van het aardgas. Coevor-
den sloot in 1951 als eerstede
gasfabriek en stapte over op1
aardgas; Zeeland moest daarop
wachten tot 1966. Middelburg
ruimde de gashouders aan het
Molenwater in 1969 op. Hulst
kon de fabriek al in 1955 sluiten,
omdat vanaf die tijd cokesoven-
gas uit Sluiskil werd ingekocht.
Hier en daar zijn nog wat resten
te vinden. In Goes staat een ge-1
bouwtje van de weegbrug aan
de Westhavendijk en in Zierik- i
zee is in het oude fabrieksge-i
bouw een bedrijf gevestigd (het
pand wordt in 2002 gesloopt).
De vervuiling is volop gebleven
een breed scala aan giftige stof
fen in bodem en grondwater.
Het heeft lang geduurd voordat
afspraken konden worden ge
maakt over de sanering. Wieza!
dat betalen, was het voornaam
ste struikelblok. Er is uiteinde
lijk een convenant gesloten en
het Rijk en Delta Nutsbedrijven
komen met het meeste geld over
de brug. Voor de aanpak van elk
vervuild terrein wordt een stap
penplan gemaakt. De duurste
sanering is tot op heden die in
Hulst, omdat ook nog eens teer-
afval dat in de vest was ge
dumpt, moet worden opge-1
ruimd.. De operatie begon in
1999 en zalpasin2003zijnafge-1
rond. De gasfabrieken werden!
als een verworvenheid van de I
industriële revolutie binnenge-
haald. Honderd jaar later wor
den de wrange vruchten ge
plukt.
Gas terug. Geschiedenis en sanering
van voormalige gasfabrieksterrei-
nen. Uitgave provincie Zeeland,
Middelburg. Auteur Peter Urbanus,
mmv Peter Brand en Eugene Jansse.
Eindredactie Robbert Jan Sioiers.
MIDDELBURG,
Concertzaal
Oratoriumverenigin 'Tot Oefening
Uitspanning'. Hieke Meppelink,
sopraan; Pieter Hendrikx, bariton;
Randstedelijk Begeleidingsorkest.
Dirigent: Jan Hut. Johannes
BrahmsEin deutsches Requiem
De Sfinx, muziektheater
door Zenga
door Leen de Broekert
Robert Schumann herkent
het genie van Brahms al in
een vroeg stadium. Hij steunt de
jonge componist op alle moge
lijke manieren en doet zijn ui
terste best de muziek van zijn
discipel te propageren.
Schumann laat Brahms een
'projectenboek' na. In deze
ideeënverzameling vindt
Brahms schetsen voor... een
Duits requiem.
Bij het uitwerken van Ein deut
sches Requiem voelt Brahms
dan ook ongetwijfeld de hand
van zijn vereerde vriend en
mentor op zijn schouder. Schu
mann spreekt trouwens kort
voor zijn dood de profetische
woorden: 'Als hij (Brahms) met
zijn toverstaf de krachten van
het orkest en het koor zal oproe
pen, dan staan ons nog adembe
nemende blikken in de geestelij
ke wereld te wachten.'
Brahms heeft zich - in dit op
zicht neemt hij in de negentien
de eeuw een unieke positie in -
intensief bezig gehouden met
componisten uit de eeuwen voor
hem. Schütz, Buxtehude, Han
del en Bach waren voor hem
geen dode letters uit de muziek-
geschiedenisboeken, maar le
vende personen, wier werken hij
bestudeerde, bewonderde en tot
klinken bracht. In het Duitse re
quiem is bijvoorbeeld overdui
delijk de invloed merkbaar van
Heinrich Schütz, die overigens
(Advertentie)
Drs. A. A. Brussen
Praktijk voor:
Acupunctuur
Psychotrauma
Coaching
NEI
NLP
Behandeling volgens afspraak:
Van Cltrerstraat 24, 4333 KW
Sint Laurens, rel, 0118-629951
eveneens een Duits requiem
schreef onder de titel Musikali-
sche Exequien. In de veelvuldig
toegepaste Wortmalerei, het ex
pressieve gebruik van dissonan
ten en de krachtige, van het
woord en de dans afgeleide rit
miek toont Brahms zich schat
plichtig aan de grote zeventien-
de-eeuwse meester. Deze
vervlechting van barokke stij
lelementen in een romantisch
idioom maakt een vertolking
van Brahms' requiem tot een
moeilijke opgave.
Jan Hut heeft met zekere hand
en met een feilloos gevoel voor
hoofd- en bijzaken een krachti
ge, ik zou haast zeggen rechtzin
nig protestantse vertolking
neergezet. Het koor zong zelf
verzekerd en doorgaans met een
mooi legato. De sopranen lever
den niet alle stratosferische no
ten even gaaf af, maar impo
neerden door de band genomen
toch met een rond timbre. Bij de
mannenstemmen lukte welis
waar niet elke sololijn even
vlekkeloos, op sommige mo
menten wisten ze een fraaie
cantabile-sonoriteit te berei
ken, mede dankzij het verheu
gend hoge percentage jonge
stemmen.
Naar mijn idee had men meer
aandacht mogen schenken - en
hier komen we op de boven ge
signaleerde mengeling van ba
rok en romantiek, die kenmer
kend is voor dit werk - aan een
kernachtiger dictie, waardoor
de woordenexpressie en dus ook
een uitdrukking van de muziek
beduidend aan intensiteit zou
winnen. Met andere woorden:
wat minder Wagneriaans soste-
nuto en een flinke scheut Schütz
had beslist geen kwaad gekund.
Het orkest speelde betrokken en
voldoende genuanceerd.
Pieter Hendriks, die op korte
termijn moest invallen, zong
met een overtuigende combina
tie van objectiviteit en vervoe
ring. In de hoogte nam zijn stem
een haast tenorachtig karakter
aan. Sopraan Hieke Meppeling
vertolkte haar veeleisende solo
opvallend puur van lijn, met een
vlekkeloze technische beheer
sing en een indringende expres
sie. Een schitterende prestatie!
Jan Hut liet de slotgedachte van
het werk, Selig sind die Toten,
die in dem Herrn sterben nog ge
ruime tijd in een ademloze stilte
naklinken. Het is te hopen, dat
het uitvoeren van dit werk op de
4e mei een traditie gaat worden.
VEERE
Grote Kerk
Travelling Memory. Muziek van
Kurtdg door het Orlando Ensemble,
Ans Hey, beeld en Elsie de Brauw,
voordracht
door Douwe Eisenqa
Een uur na de Dodenherden
king startte gisteravond in
de Grote Kerk in Veere het door
Nieuwe Muziek georganiseerde
festival 'Remember'De ope
ning met muziek van György
Kurtag, gedichten van onder
andere Leo Vroman en beelden
van Ans Hey, bood een bijzon
der geheel, ondanks het gefrag
menteerde karakter van Kur-
tags muziek.
Travelling Memory heet dit
multi-disciplinaire concert, een
initiatief van de Amsterdamse
beeldhouwster Ans Hey. De
combinatie van muziek, poëzie
en beeld wilde 'verschrikkingen
van de twintigste eeuw levend
houden', zo meldde de vooraan
kondiging. Daarin viel ook te le
zen dat het bijzonder is dat Kur
tag zijn medewerking aan dit
project verleende. De vele ver
zoeken om composities worden
door hem 'slechts met mondjes
maat gehonoreerd'.
'Met mondjesmaat' is dé om
schrijving voor de output van
deze componist. Kurtag is de
man van de compositorische
postzegel. Een zoeker en twijfe
laar die van een kunstpsycholo
ge het advies kreeg om zich te
concentreren op korte, intense
stukken. Kurtag volgde het ad
vies op. De deeltjes uit zijn com
posities duren vaak niet langer
dan een paar minuten. Het geldt
ook voor Travelling Memory.
Het stuk van ongeveer drie
kwartier bestaat uit maar liefst
zesentwintig fragmenten.
Centraal in het beeld van Ans
Hey staan manshoge, marmeren
sculpturen. Ze lijken tegelijker
tijd een beetje op letters en op
menselijke figuren. Het achter- j
liggende idee is dat het verdriet
om in oorlog omgekomenen. I
weliswaar talig is, maar deson
danks niet in woorden is te om
schrijven. Het beeld beweegt
zich, inherent aan het medium,
niet in de tijd. Dit in tegenstel
ling tot de erachter op de kerk
muur geprojecteerde, repete
rende filmbeelden. Zij tonen
zich herhalende opnames van
schoorvoetend voortstrompe
lende of juist op de vlucht ren
nende mensen, hun gezichten
getekend door ontzetting.
De muziek van Kurtag voor
strijktrio voegt daar nog een
tweede ritmische laag aan toe,
in die zin dat in de korte stukjes
juist vrijwel niets herhaald
wordt. Je zou kunnen zeggen
dat Kurtag alle emoties van een
rouwproces verklankt; verdriet,
woede, gelatenheid, maar even
goed plotseling opkomende, i
zich een uitweg zoekende blijd
schap. De bij vlagen zeer virtuo
ze, muzikale miniatuurtjes zijn
allemaal schitterend en houden
elk op zich, ook door het precie
ze spel van het Orlando Ensem
ble, de aandacht meer dan vast
Het is echter de vraag of in dit
geval het geheel meer is dan de
som der deeltjes. Het lijkt alsof
Kurtag zichzelf en het publiek
te weinig tijd gunt om lang ge
noeg bij de zaak stil te staan. Dit
staat het inleven in de buiten-1
muzikale inhoud van deze mu- i
ziek enigszins in de weg, al is dit
een constatering die meer bij de
psychologie thuishoort dan bij
de kunstbeschouwing.
De door actrice Elsie de Brauw
vooraf gedeclameerde gedich-1
ten stonden te los van de andere
drie elementen om de nodige j
eenheid in dit bijzonder project
aan te brengen. Een afwisseling
van poëzie en de muziek van
Kurtag zou een betere optie zijn
geweest,
(Advertentie)
door Jeffrey Kutterink
VLISSINGEN - Zeeland staat
bekend om het strand, de zee en
de natuur, maar minder om de
havenactiviteiten. En dat ter
wijl de havens van Vlissingen
en Terneuzen samen de derde
haven van Nederland vormen.
Om de activiteiten in de
Zeeuwse havens meer onder de
aandacht te brengen organi
seert Port Promotion Council
Zeeland in samenwerking met
52 bedrijven voor 12 mei de
open havendag. Zeeland kent
daarmee een nieuwe vorm van
tijdverdrijf: industrieel toeris
me.
De grootste wereldhaven in
Rotterdam kent het fenomeen
Aan de Vlasmarkt in Middel
burg is gisterengaat vandaag
antiekhandel Steketee open.
W.Steketee en zijn vrouw J.
Nieuwerer hebben al dertig
jaar een antiekzaak in het Bra
bantse Putte. Door de nieuwe
weg naar Antwerpen werd het
in de zaak rustiger. Omdat het
paar in Vrouwenpolder woont,
lag een verhuizing naar 'het
Zeeuwse' voor de hand. An
tiekhandel Steketee is 90 vier
kante meter groot. In het smal
le, diepe pand staan 18e eeuwse
en vroeg 19e eeuwse meubelen,
waaronder Hollandse kabinet
ten, kussen- en ladekasten.
Maar ook kleinere spullen zo
als lampen, schilderijen, por
selein en klokkenDe zaak is op
donderdag, vrijdag en zater
dag geopend.
al veel langer. Want wie wil
zien wat daar allemaal gaande
is, kan sinds jaar en dag met de
Speedo rondvaartboot door de
havens varenHet is een manier
om de werkzaamheden in één
der belangrijkste pijlers van de
Nederlandse economie onder
de publieke aandacht te bren
gen.
„Mensen kermen Zeeland
vooral van blauw, groen, gezel
ligheid en de drukte in Renes-
se", zegt H. Plasse, voorzitter
Bestuur van Port Promotion
Council Zeeland (PPCZ). „Ve
len verwachten niet de econo
mische activiteiten die wel de-
gelij k in de havens van Zeeland
aanwezig zijn."
Hij noemt een paar kengetal
len. „Als je de havens in Ter-
neuzen en Vlissingen samen
pakt, praat je over een gebied
van 4400 hectare, waarvan
2400 in Vlissingen. Er werken
in de havens 17.000 mensen. Bij
toeleveringsbedrijven werken
er nog eens ruim twee keer zo
veel. Hoewel het een beperkte
invalshoek is om naar de ha
vens te kijken, wordt er 26 mil
joen ton per jaar aan goederen
overgeslagen. Daarmee is het
de derde haven van Nederland.
Ter vergelijking: in Rotterdam
bedraagt dat aantal 305 mil
joen ton, in Amsterdam 100
miljoen ton, in Antwerpen 105
miljoen ton en in Gent 24 mil
joen ton. De havens in Vlissin
gen en Temeuzen zijn de motor
van de Zeeuwse economie. Een
buitengewoon interessant ge
bied, waar ontzettend veel ge
beurt."
De open havendag is, voor de
PPCZ althans, het begin van
het 'industrieel toerisme' in
Zeeland. „We willen ermee
kleur toevoegen aan het be
staande kleurenpalet van Zee
land, het overbekende groen en
blauw.
Deze keer is de haven van de
Terneuzen er nog niet bij be
trokken, omdat die een eigen
havenfeest heeft. De bedoeling
is om die twee evenementen
één komende jaren samen te
voegen tot een groot Zeeuws
havenfeest."
Tot nu toe organiseerden ver
scheidene bedrijven in Vlissin-
MIDDELBURG
Stadsschouwburg
'Braak', spel en tekst van Titus Tiel
Groenestege, Han Romer en Maike
Meijer. Decor van Harry de Dood,
regie van Helmert Woudenberg.
door Willem Nijssen
Al j arenlang maken Titus Tiel
Groenestege en Han Römer
heel verrassend toneel, speels,
ironisch, filosofisch, humoris
tisch. Altijd gebaseerd op eigen
teksten, niet te betrappen op
modieuze imitaties, scherend
langs alle denkbare afgronden
en altijd zoekend naar een eigen
vorm. Dat maakt nieuwsgierig
naar elke nieuwe voorstelling
die ze maken, en het geeft ze
krediet voor de momenten dat
ze niet helemaal bij de kern kun
nen komen. Je kunt nu eenmaal
niet altijd scoren.
Oplettende lezertjes weten nu al
dat 'Braak' mij een beetje is te
gengevallen. En dat is ook zo. Er
zit zeker humor in de voorstel
ling, en er is ook een (soort van)
Römeriaans-Groenesteegse
boodschap. Maar de gebruike
lijke scherpte en het prikkelen
de tempo dat er meestal in hun
voorstellingen zit, heb ik deze
keer een beetje gemist.
'Braak' vertelt over twee broers
die een geïsoleerd bestaan lei
den, ergens in de bossen. Ze zijn
nooit verder gekomen dan een
soort van Neanderthaler-stadi
um. Grove lichaamstaal en een
grom als taal. Er zijn speelse
verwijzing naar het moment dat
de mens -de mens-aap voor wie
wil- het eerste gereedschap ont
dekt. Zo primitief is het alle
maal. En in dat wereldje
verschijnt dan een moderne
yuppige jonge vrouw, die met
een burn-out is gaan wandelen
in dat bos. Het hoofd vol bla-
bla-zinnen, maar zo 'aan lager
wal' dat ze heel gemakkelijk be
reid is terug te vallen op een zeer
simplistisch niveau van com
municatie. En dan blijken de
broers toch wel meer in huis te
hebben dan gedacht.
Het neemt veel tijd, die eerste
'uitstalling' van het verhaal,
maar dan komen de eerste
woorden, de eerste zinnen en
ontwikkelen de broers zich rap.
De natuurlijke argwaan voor de
ander van de primitieveling
vei"andert als snel in concurren
tie en jaloezie: er is een vrouw in
het geding. Niet de eerste trou
wens, want er was ook een moe
der -'Moes'- en die heeft toch
wel zoveel indruk nagelaten,
dat de nieuwkomer al gauw de
jurk van Moes aantrekt en haar
bemoederende rol overneemt.
Maar af en toe breekt de passie
Een scene uit 'Braak' met Maike Meijer als jonge yup met een burn-out. foto Ben van Duin
toch door, en die wordt haar ook
fataal.
Terwijl de vrouw steeds verder
terugvalt in primitiviteit, ont
wikkelen de broers zich steeds
meer naar taligheid, en blijken
al gauw meesters in dezelfde
bla-bla waarmee de vrouw Hei-
ga binnenkwam. Terwijl de ene
zoon Tjebbe -het meest begeerd
door Helga- nog contact houdt
met zijn primitiviteit -hij blijft
bijvoorbeeld steeds zijn oerrit-
mes slaan op de trom- wordt de
ander, Brak, steeds taliger. „Ik
ben gelukkig, ik heb de taal,"
zegt hij aan het slot, waarin hij
de wijde wereld intrekt.
Of hij werkelijk zo gelukkig is, is
zeer de vraag. Van taligheid
komt ellende, dat is toch wel
zo'n beetje de boodschap. Woor
den zijn geduldig, je kunt er een
draai mee geven aan elke wer
kelijkheid.
„Ze is om op te eten" -een uit
spraak van Tjebbe over Helga-
is hét argument voor Brak om
haar na jaloerse wurging te bra
den in een grote pan.
Er zit van tijd tot tijd de nodige
absurde humor ('taai-humor'
heel vaak) in 'Braak'. Heel droge
humor dikwijls, ook nogal Rö-
meriaans-Groenesteegs. Maar
ook dat soort humor moet een
richting en een vaart hebben, en
ik vind het moeilijk om die uit
'Braak' te destilleren. En daar
mee is het zeker niet de sterkste
voorstelling uit hun inmiddels
respectabele reeks.
DOMBURG - Giovanni en Jeanette Sala
begonnen vijfentwintig jaar geleden een
van de eerste pizzeria's in Zeeland. In Ris-
torante Pizzeria Milano aan 't Groentje in
Domburg is inmiddels de derde generatie
van de familie Sala aan de slag. Zij vieren
in de week van 7 tot 12 mei het jubileum.
Guiseppe Sala begon in 1960 een ijssalon
en cafétaria 'Milano'. In het uit 1890 date
rende pandje aan 't Groentje maakte hij
dagelijks vers Italiaans schepijs, zonder
toevoeging van geur-, kleur- en smaak
stoffen. Zijn zoon Giovanni nam de zaak in
1976 over. Na een uitgebreide verbouwing
begon hij er, samen met zijn vrouw Jeanet
te, het Ristorante Pizzeria Milano. Na ver
loop van tijd werd het restaurant een echt
Italiaans restaurant met een uitgebreide
kaart, waarop naast pizza's en pasta's ook
vis- en vleesgerechten staan. In 1996 werd
de keuken van Milano verbouwd en de
kaart flink uitgebreid.
Ook kwam Vincent Sala de gelederen ver
sterken. Ristorante Pizzeria Milano heeft
naast een aantal parttimers zes vaste me
dewerkers.
gen-Oost open dagen. Echter
allemaal los van elkaar, weet
woordvoerder C. de Vries van
het organiserend comité. „Om
het havengebied beter te kun
nen promoten, is besloten een
open havendag te organiseren
waarop alle bedrijven tegelij
kertijd de deuren openen of in
formatie geven."
Er doen 52 bedrijven aan de
dag mee. Daarvan stellen 19
bedrijven daadwerkelijk de
deuren voor het publiek open.
Daaronder vallen onder meer
Total (telefonisch aanmelden
noodzakelijk), Covra en Heere-
ma.
De open dag begint om 10.00
uur en duurt tot 15.00 uur. Cen
traal punt waar vandaan be
langstellenden het havenge
bied Vlissingen-Oost kunnen
verkennen is partycentrum
Lancllust. Er is gezorgd voor
voldoende parkeerplaatsen en
pendelbussen. In het centrum
is een informatiemarkt met on
der meer een banenbeurs en
stands van bijna dertig bedrij
ven. Bezoekers krijgen er een
informatiepakket waarin ze
precies kunnen zien waar, wat
wanneer te doen is.
Bij Landlust is de opstapplaats
voor de rondritten per bus. Een
gids vertelt tijdens de busroute
van alles over de bedrijven en
de havensWie de havens vanaf
het water wil ontdekken, kan
mee met een rondvaartboot.
Fotogroep Goes houdt van za
terdag 12 tot en met zondag 27
mei in The Flying Angelclub in
Vlissingen-Oost een foto-ex
positie. Op de ongeveer vijftig
foto's zijn activiteiten te zien
van diverse bedrijven in het
Sloegebied. De expositie vindt
plaats in het kader van de Open
Havendag. De expositie is
maandag tot en met vrijdag ge
opend van 16.00 tot 22.30 uur.
Op de zaterdag en zondag zijn
de foto's tussen 14 en 22.30 uur
te zien.
Containerkade in Vlissingen-Oost. foto Lex de Meester
Iedere Ie zondag van de maand van 13.00 tot 17.00 uur
De volgende winkels zijn o.a. geopend: De Drukkerij, C&A, Decorette,
Fabrieksverkoop, Vroom Dreesmann, HEMA, Bouwman Cadeau, EXPO, Dixons,
De tuinen van Middelburg, Parfumerie Douglas, Antiekhandel de Pagfer
